Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
dinsdag 10 maart 2009 om 15:50
Dat kun je voor elkaar krijgen door assertiever te zijn. Je niet meer te laten overrulen door hem.
Hou in je achterhoofd, dat wanneer hij je weer voor het blok zet je niet direct hoeft te antwoorden. Zeg hem dat je er over na wil denken en dat je er later op terug komt. Hierdoor voorkom je een escalatie, voorkom je dat je later denkt 'had ik maar.....' en voorkom je dat je niet goed meer in staat bent om te antwoorden.
Realiseer je ook dat jij altijd het recht hebt om op een later tijdstip terug te komen op dingen die gezegd zijn. Wanneer je het oneens bent over iets wat ter sprake gebracht is, dan zou je dit eens puntsgewijs op papier kunnen zetten en dit in alle rust bij hem aan te kaarten.
Maar jouw reacties geven aan dat je totaal onzeker bent over hoe je om moet gaan met alles. Je denkt hier de ultieme oplossing te vinden voor het redden van je relatie, terwijl dit toch iets is wat uit jullie beiden moet komen.
Nogmaals, ook van jouw kant vind ik dat er maar matig sprake is van liefde.
Waarom laat jij je zo totaal liefdeloos behandelen?
Hou in je achterhoofd, dat wanneer hij je weer voor het blok zet je niet direct hoeft te antwoorden. Zeg hem dat je er over na wil denken en dat je er later op terug komt. Hierdoor voorkom je een escalatie, voorkom je dat je later denkt 'had ik maar.....' en voorkom je dat je niet goed meer in staat bent om te antwoorden.
Realiseer je ook dat jij altijd het recht hebt om op een later tijdstip terug te komen op dingen die gezegd zijn. Wanneer je het oneens bent over iets wat ter sprake gebracht is, dan zou je dit eens puntsgewijs op papier kunnen zetten en dit in alle rust bij hem aan te kaarten.
Maar jouw reacties geven aan dat je totaal onzeker bent over hoe je om moet gaan met alles. Je denkt hier de ultieme oplossing te vinden voor het redden van je relatie, terwijl dit toch iets is wat uit jullie beiden moet komen.
Nogmaals, ook van jouw kant vind ik dat er maar matig sprake is van liefde.
Waarom laat jij je zo totaal liefdeloos behandelen?
dinsdag 10 maart 2009 om 15:57
Pom, natuurlijk is onze relatie iets van ons beiden, maar wat is er mis mee om hier om advies of handvatten te komen vragen waar ik zelf iets mee kan? Werken aan je relatie doe je samen, mee eens, maar werken aan jezelf doe je nog altijd alleen en dat is wat ik hier mee wil bereiken. Ik kan hem niet veranderen, mijn eigen gedrag wel en alle raad van jullie om mee aan de slag te gaan is meegenomen. Deze relatie duurt al een aantal jaar en ik heb in mijn eentje geworsteld tot nu toe, heeft me wel iets opgeleverd maar niet genoeg en ik ben klaar voor opbouwend commentaar van buitenaf, om zelf verder te komen!
Is er van mijn kant maar weinig liefde? Waar maak je dat uit op?
Is er van mijn kant maar weinig liefde? Waar maak je dat uit op?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:11
quote:kenzal schreef op 10 maart 2009 @ 15:37:
Hoe krijg ik het voor elkaar dat er geen tranen meer in m'n ogen springen, dat m'n handen niet gaan trillen of ik als een geslagen hond naar de grond ga lopen kijken. Dit gebeurt namelijk automatisch en ik heb daar weinig controle over heb ik gemerkt.
Kenzal, feitelijk vraag je dus hoe jij jouw menselijke reactie (het voelen van pijn na een aanval op jou) niet meer kunt voelen? Is dit niet de omgekeerde wereld!? Dus feitelijk wil je leren hoe je kunt accepteren dat je vernederd, beledigd of... wordt.
Meid...denk nou nog eens na over deze woorden..Is dit echt wat je wilt?
Hoe krijg ik het voor elkaar dat er geen tranen meer in m'n ogen springen, dat m'n handen niet gaan trillen of ik als een geslagen hond naar de grond ga lopen kijken. Dit gebeurt namelijk automatisch en ik heb daar weinig controle over heb ik gemerkt.
Kenzal, feitelijk vraag je dus hoe jij jouw menselijke reactie (het voelen van pijn na een aanval op jou) niet meer kunt voelen? Is dit niet de omgekeerde wereld!? Dus feitelijk wil je leren hoe je kunt accepteren dat je vernederd, beledigd of... wordt.
Meid...denk nou nog eens na over deze woorden..Is dit echt wat je wilt?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:22
Klinkt inderdaad erg vreemd Yayaatje, maar hij moet merken dat zijn gedrag geen effect meer op mij heeft. Daar moet ik hoe dan ook, voorlopig nog hoop ik, toneel voor spelen. Dus wel voelen, maar niet meer laten zien, totdat het niet meer voelen en dus ook niet meer laten zien is. Ik moet toch ergens beginnen?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:25
quote:kenzal schreef op 10 maart 2009 @ 15:57:
Pom, natuurlijk is onze relatie iets van ons beiden, maar wat is er mis mee om hier om advies of handvatten te komen vragen waar ik zelf iets mee kan? Werken aan je relatie doe je samen, mee eens, maar werken aan jezelf doe je nog altijd alleen en dat is wat ik hier mee wil bereiken. Ik kan hem niet veranderen, mijn eigen gedrag wel en alle raad van jullie om mee aan de slag te gaan is meegenomen. Deze relatie duurt al een aantal jaar en ik heb in mijn eentje geworsteld tot nu toe, heeft me wel iets opgeleverd maar niet genoeg en ik ben klaar voor opbouwend commentaar van buitenaf, om zelf verder te komen!
Is er van mijn kant maar weinig liefde? Waar maak je dat uit op?
Weinig liefde? Dat maak ik op uit de manier waarop jij jullie relatie omschrijft. Wanneer je vol liefde zou zijn over de relatie, dan schrijf je niet zo hierover.
Bij alles wat jij positief schrijft over jullie relatie volgt altijd de maar .....
In iedere relatie is wel eens wat, alleen de ernst van de problemen kan van een totaal verschillende rangorde zijn. Zoals jij ze beschrijft zijn ze toch behoorlijk ernstig....
Pom, natuurlijk is onze relatie iets van ons beiden, maar wat is er mis mee om hier om advies of handvatten te komen vragen waar ik zelf iets mee kan? Werken aan je relatie doe je samen, mee eens, maar werken aan jezelf doe je nog altijd alleen en dat is wat ik hier mee wil bereiken. Ik kan hem niet veranderen, mijn eigen gedrag wel en alle raad van jullie om mee aan de slag te gaan is meegenomen. Deze relatie duurt al een aantal jaar en ik heb in mijn eentje geworsteld tot nu toe, heeft me wel iets opgeleverd maar niet genoeg en ik ben klaar voor opbouwend commentaar van buitenaf, om zelf verder te komen!
Is er van mijn kant maar weinig liefde? Waar maak je dat uit op?
Weinig liefde? Dat maak ik op uit de manier waarop jij jullie relatie omschrijft. Wanneer je vol liefde zou zijn over de relatie, dan schrijf je niet zo hierover.
Bij alles wat jij positief schrijft over jullie relatie volgt altijd de maar .....
In iedere relatie is wel eens wat, alleen de ernst van de problemen kan van een totaal verschillende rangorde zijn. Zoals jij ze beschrijft zijn ze toch behoorlijk ernstig....
dinsdag 10 maart 2009 om 16:26
quote:kenzal schreef op 10 maart 2009 @ 16:22:
Klinkt inderdaad erg vreemd Yayaatje, maar hij moet merken dat zijn gedrag geen effect meer op mij heeft. Daar moet ik hoe dan ook, voorlopig nog hoop ik, toneel voor spelen. Dus wel voelen, maar niet meer laten zien, totdat het niet meer voelen en dus ook niet meer laten zien is. Ik moet toch ergens beginnen?
Oh, dus hij mag je vernederen tot op het bot en hij mag niet merken wat dat met jou doet. Zoiets?
ALs een soort robot reageren?
Waarom niet eens gewoon heel fel worden richting hem?
Klinkt inderdaad erg vreemd Yayaatje, maar hij moet merken dat zijn gedrag geen effect meer op mij heeft. Daar moet ik hoe dan ook, voorlopig nog hoop ik, toneel voor spelen. Dus wel voelen, maar niet meer laten zien, totdat het niet meer voelen en dus ook niet meer laten zien is. Ik moet toch ergens beginnen?
Oh, dus hij mag je vernederen tot op het bot en hij mag niet merken wat dat met jou doet. Zoiets?
ALs een soort robot reageren?
Waarom niet eens gewoon heel fel worden richting hem?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:29
Wil je leven als een zombie Kenzal?
Denk je echt dat de sleutel tot verandering is?
Waar zit je zelfwaardering? Hoe is je zelfbeeld? Lijkt me veel nuttiger om mee aan de slag te gaan ipv ongevoelig en een zombie te worden.
Mijn voorspelling, als jij je opsluit in jezelf gaat het inderdaad draaien, worden het 25 dagen waarop hij niet leuk is en 5 wel, en op die 5 mag jij dan gaan teren.
Net zolang totdat je helemaal op en leeg bent en dat er geen kenzal meer is. Jij wilt je aanpassen aan hem om hem zo te veranderen. Maar je kunt alleen maar jezelf veranderen, daar ligt de sleutel, jezelf gaan waarderen en beseffen dat je zo inderdaad ook een heel slecht voorbeeld aan je kinderen geeft
Denk je echt dat de sleutel tot verandering is?
Waar zit je zelfwaardering? Hoe is je zelfbeeld? Lijkt me veel nuttiger om mee aan de slag te gaan ipv ongevoelig en een zombie te worden.
Mijn voorspelling, als jij je opsluit in jezelf gaat het inderdaad draaien, worden het 25 dagen waarop hij niet leuk is en 5 wel, en op die 5 mag jij dan gaan teren.
Net zolang totdat je helemaal op en leeg bent en dat er geen kenzal meer is. Jij wilt je aanpassen aan hem om hem zo te veranderen. Maar je kunt alleen maar jezelf veranderen, daar ligt de sleutel, jezelf gaan waarderen en beseffen dat je zo inderdaad ook een heel slecht voorbeeld aan je kinderen geeft
dinsdag 10 maart 2009 om 16:30
dan wordt hij nog feller... en daar heb ik al helemaal geen trek in. Hij heeft me nog nooit fysiek mishandeld, maar de keren dat ik echt als een furie tegenover hem heb gestaan omdat ik zijn gedrag niet meer wilde pikken, kreeg ik het toch een beetje benauwd van de blik in zijn ogen. Geen goed alternatief dus vrees ik.....
dinsdag 10 maart 2009 om 16:33
Probeer het eens omgekeerd Kenzal: behandel jij hem eens zoals hij jou behandeld. Echt, ik meen het serieus! En kijk dan eens hoe hij reageert. En als ie kwaad wordt, dan negeer je hem. En dit keer hou je het vol, alsof je leven ervan afhangt. Vólhouden, tot je erbij neer valt. En dan ineens, vanuit het niets, besluit je dat het over is en ben je weer warm en liefdevol. Maarrrrr...je wilt er geen woord meer over horen van hem. Je bent nu toch immers weer lief?
Ik wil wel eens zien hoe hij hiermee omgaat. Misschien dat dat een manier is om hem te laten zien wat ie van je vraagt (oh nee sorry, eist!)?
Ik wil wel eens zien hoe hij hiermee omgaat. Misschien dat dat een manier is om hem te laten zien wat ie van je vraagt (oh nee sorry, eist!)?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:36
Ik lees nu dat je bang voor hem bent. Bang om hem teveel te provoceren. Wederom herkenbaar.
Maar ook wederom de vraag: is dit werkelijk de relatie waarin je oud wilt worden? Een relatie waarin hij simpelweg alles bepaalt. Want zodra je bang voor hem bent dan kan hij toch feitelijk alles maken en breken?
Maar ook wederom de vraag: is dit werkelijk de relatie waarin je oud wilt worden? Een relatie waarin hij simpelweg alles bepaalt. Want zodra je bang voor hem bent dan kan hij toch feitelijk alles maken en breken?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:39
quote:kenzal schreef op 10 maart 2009 @ 16:22:
Klinkt inderdaad erg vreemd Yayaatje, maar hij moet merken dat zijn gedrag geen effect meer op mij heeft. Daar moet ik hoe dan ook, voorlopig nog hoop ik, toneel voor spelen. Dus wel voelen, maar niet meer laten zien, totdat het niet meer voelen en dus ook niet meer laten zien is. Ik moet toch ergens beginnen?
Ja, maar niet hier. Wat denk je dat er van jou overblijft als je niets meer voelt als een ander mens, je geliefde, jou met de grond gelijkmaakt?
Is dat wat je wil?
Klinkt inderdaad erg vreemd Yayaatje, maar hij moet merken dat zijn gedrag geen effect meer op mij heeft. Daar moet ik hoe dan ook, voorlopig nog hoop ik, toneel voor spelen. Dus wel voelen, maar niet meer laten zien, totdat het niet meer voelen en dus ook niet meer laten zien is. Ik moet toch ergens beginnen?
Ja, maar niet hier. Wat denk je dat er van jou overblijft als je niets meer voelt als een ander mens, je geliefde, jou met de grond gelijkmaakt?
Is dat wat je wil?
Ga in therapie!
dinsdag 10 maart 2009 om 16:46
Dat toneelspelen, volhouden van manieren hoe je probeert ermee om te gaan, misschien lukt dat voor een tijd. Maar ondertussen lijkt het wel of je in jezelf een soort reactie opbouwt die ten eerste maakt dat je je vertrouwen in jezelf meer kwijtraakt, en daarmee dat je toch uiteindelijk uit angst gaat reageren.
Dat je al vanzelf bijna gaat huilen, of trillen, omdat de uitbarsting er waarschijnlijk toch aan gaat komen. Je gaat steeds meer uit de weg wat zo'n reactie kan triggeren, je gaat zelf minder bewegen, zeggen, doen. Steeds verder kan dit gaan.
Daar kun je lang naar toe werken, aan bouwen, aan zo'n patroon en situatie.
Maar alles lijkt erop, dat het ondanks goede dagen tussendoor, toch daarheen gaat.
Moeilijk hoor, Kenzal.
Dat je al vanzelf bijna gaat huilen, of trillen, omdat de uitbarsting er waarschijnlijk toch aan gaat komen. Je gaat steeds meer uit de weg wat zo'n reactie kan triggeren, je gaat zelf minder bewegen, zeggen, doen. Steeds verder kan dit gaan.
Daar kun je lang naar toe werken, aan bouwen, aan zo'n patroon en situatie.
Maar alles lijkt erop, dat het ondanks goede dagen tussendoor, toch daarheen gaat.
Moeilijk hoor, Kenzal.
dinsdag 10 maart 2009 om 16:47
Je moet ook niet met hem beginnen maar met jezelf!
Als jij je assertief gedraagt en hij houdt geen rekening met jou wat zegt dat dan! Jij kan wel willen dat deze relatie werkt, maar het werkt dus niet.
Da's een feit waar jij niet omheen kunt hoe graag je ook wilt.
Dus waarom ben jij zo relatieverslaafd?
Als jij je assertief gedraagt en hij houdt geen rekening met jou wat zegt dat dan! Jij kan wel willen dat deze relatie werkt, maar het werkt dus niet.
Da's een feit waar jij niet omheen kunt hoe graag je ook wilt.
Dus waarom ben jij zo relatieverslaafd?
dinsdag 10 maart 2009 om 16:49
Ik praatte ook op mezelf in, dat ik sterker moest zijn, assertiever moest worden. Maar als het er op aan kwam stelde ik niets voor en bewoog maar mee met de situatie zoals die er ineens was. Om het maar over te laten waaien, om maar snel weer rust en een soort gezelligheid weer te hebben.
Al die goede voornemens vanuit mij strandden echt in allerlei mislukte pogingen dingen te veranderen.
Al die goede voornemens vanuit mij strandden echt in allerlei mislukte pogingen dingen te veranderen.
dinsdag 10 maart 2009 om 16:49
quote:kenzal schreef op 10 maart 2009 @ 16:45:
dan weet ik niet waar ik dan wel moet beginnen. Hoe kan ik me nou assertief naar hem toe gedragen als de tranen over m'n wangen lopen en m'n handen trillen? Dan geef ik toch een compleet tegenstrijdige boodschap?
Door gewoon te zeggen dat je er later op terugkomt, omdat je nu overstuur bent.
Dan vertel je 100% de waarheid en geeft aan dat jij er wel degelijk een goed en rustig gesprek over wil hebben.
dan weet ik niet waar ik dan wel moet beginnen. Hoe kan ik me nou assertief naar hem toe gedragen als de tranen over m'n wangen lopen en m'n handen trillen? Dan geef ik toch een compleet tegenstrijdige boodschap?
Door gewoon te zeggen dat je er later op terugkomt, omdat je nu overstuur bent.
Dan vertel je 100% de waarheid en geeft aan dat jij er wel degelijk een goed en rustig gesprek over wil hebben.
dinsdag 10 maart 2009 om 16:51
En wat voor consequenties wil je eraan verbinen?
Wat als het je lukt je assertiever op te stellen en dat je steeds gaat herhalen wat belangrijk voor jou is, en jij van hem gaat verwachten zich open te stellen voor wat jij nodig hebt in deze relatie?
Wat als het je lukt rustig te verwoorden wat er gebeurd? Wanneer je duidelijk je grenzen bepaald en aangeeft?
En hij er niets mee wil of kan?
Wat als het je lukt je assertiever op te stellen en dat je steeds gaat herhalen wat belangrijk voor jou is, en jij van hem gaat verwachten zich open te stellen voor wat jij nodig hebt in deze relatie?
Wat als het je lukt rustig te verwoorden wat er gebeurd? Wanneer je duidelijk je grenzen bepaald en aangeeft?
En hij er niets mee wil of kan?
