Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:15
Zouden je kinderen niet al een vermoeden hebben van wat er speelt? Het zijn pubers begreep ik en die zijn erg handig met de computer, ze hebben vast al in de browserhistorie gezien dat je man veelvuldig op hoerensite's zat. Als hij de geschiedenis gewist heeft dan zien ze het wel aan de cookies. Wie weet wat ze opgevangen hebben van jullie gesprekken. Wat hebben ze gezien of gemerkt als je niet thuis was en je man wel?
Zijn het allebei jongens?
Als je relatie het niet redt wat heel wel mogelijk is dan kan het ook zo zijn dat je man jouw de zwarte piet gaat toespelen en dan ben jij in de ogen van de wereld de kwaaie pier en mogelijk ook in de ogen van je kinderen, houd daar rekening mee.
Zijn het allebei jongens?
Als je relatie het niet redt wat heel wel mogelijk is dan kan het ook zo zijn dat je man jouw de zwarte piet gaat toespelen en dan ben jij in de ogen van de wereld de kwaaie pier en mogelijk ook in de ogen van je kinderen, houd daar rekening mee.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:18
quote:elle5460 schreef op 10 mei 2016 @ 08:31:
[...]
Je draait jezelf vast in de bankschroef.
Ja, mijn mond moeten houden voelt idd beklemmend.
Vandaar dat ik iemand zoek waarbij ik WEL mijn hart kan luchten, kan ventileren, sparren hierover, ZONDER risico dat de kindrren het via via te horen krijgen. Dat zal dan toch het hulpverleningswereldje moeten worden. (En die ene -wat verder weg staande- vriendin, die ik het verhaal in week 1 vertelde)
[...]
Je draait jezelf vast in de bankschroef.
Ja, mijn mond moeten houden voelt idd beklemmend.
Vandaar dat ik iemand zoek waarbij ik WEL mijn hart kan luchten, kan ventileren, sparren hierover, ZONDER risico dat de kindrren het via via te horen krijgen. Dat zal dan toch het hulpverleningswereldje moeten worden. (En die ene -wat verder weg staande- vriendin, die ik het verhaal in week 1 vertelde)
dinsdag 10 mei 2016 om 12:19
quote:elle5460 schreef op 10 mei 2016 @ 12:02:
[...]
Hahaha, wel humor dit!..die man is al 2500 stiekum geweest.
En dan nog een keer?!......
Stiekum he?
.
Heel stiekum.
Tot zijn wrat zeg maar....hahaha, lachen!
.
En dan mag hij nu niet nog een keer, want dan is het over.
Je moet bij het cabaret.
Nou, zo grappig vind ik dit anders niet Elle.
En ik denk dat je dit soort dingen heel duidelijk en zwart/wit moet uitspreken.
Voordat hij denkt; ach die ene keer kan er ook nog wel bij - en ik heb het nu toch al zo moeilijk, ze is toch al boos, enz.
[...]
Hahaha, wel humor dit!..die man is al 2500 stiekum geweest.
En dan nog een keer?!......
Stiekum he?
.
Heel stiekum.
Tot zijn wrat zeg maar....hahaha, lachen!
.
En dan mag hij nu niet nog een keer, want dan is het over.
Je moet bij het cabaret.
Nou, zo grappig vind ik dit anders niet Elle.
En ik denk dat je dit soort dingen heel duidelijk en zwart/wit moet uitspreken.
Voordat hij denkt; ach die ene keer kan er ook nog wel bij - en ik heb het nu toch al zo moeilijk, ze is toch al boos, enz.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:21
quote:Zeeland1970 schreef op 10 mei 2016 @ 12:18:
[...]
Ja, mijn mond moeten houden voelt idd beklemmend.
Vandaar dat ik iemand zoek waarbij ik WEL mijn hart kan luchten, kan ventileren, sparren hierover, ZONDER risico dat de kindrren het via via te horen krijgen. Dat zal dan toch het hulpverleningswereldje moeten worden. (En die ene -wat verder weg staande- vriendin, die ik het verhaal in week 1 vertelde)
Ook ja, maar blijft staan, ook al zou je het de wereld vertellen, dan nog draai je je compleet vast.
De waarheid komt sowieso boven tafel..moet ook, weet jij ook wel.
Maar je bent te veel bezig, met bang zijn...voor de tokoemst, het alleen verder te moeten.
.
Het gaat hem niet worden TO...niet zolang jij een eerlijke meid blijft.
[...]
Ja, mijn mond moeten houden voelt idd beklemmend.
Vandaar dat ik iemand zoek waarbij ik WEL mijn hart kan luchten, kan ventileren, sparren hierover, ZONDER risico dat de kindrren het via via te horen krijgen. Dat zal dan toch het hulpverleningswereldje moeten worden. (En die ene -wat verder weg staande- vriendin, die ik het verhaal in week 1 vertelde)
Ook ja, maar blijft staan, ook al zou je het de wereld vertellen, dan nog draai je je compleet vast.
De waarheid komt sowieso boven tafel..moet ook, weet jij ook wel.
Maar je bent te veel bezig, met bang zijn...voor de tokoemst, het alleen verder te moeten.
.
Het gaat hem niet worden TO...niet zolang jij een eerlijke meid blijft.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
dinsdag 10 mei 2016 om 12:30
quote:benq schreef op 10 mei 2016 @ 12:15:
(...)
Als je relatie het niet redt wat heel wel mogelijk is dan kan het ook zo zijn dat je man jouw de zwarte piet gaat toespelen en dan ben jij in de ogen van de wereld de kwaaie pier en mogelijk ook in de ogen van je kinderen, houd daar rekening mee.
Ik denk -oprecht- niet dat de jongens dit weten.
Wel dat er 'iets' is, dat we ruzie hebben. Dat is ook uitgesproken en uit hun reacties waren ze heel argeloos. Sindsdien kijken ze me (en hem ook) wel eens onderzoekend aan en zeggen dan ronduit van "Zijn jullie vandaag weer vriendjes of niet?" (Dan geven we een antwoord met een mengeling van ernst en lucht, iets in de geest van dat we ermee bezig zijn.)
Dat hij mij de zwarte piet gaat toespelen in de ogen vd wereld, dat kan. Dan krijg een opsplitsing v familie, vrienden, kennissen, denk ik.
Zijn verhaal tegen het mijne. Moddergooien. Zijn familie schaart zich achter hem, die v mij achter mij. Teamvorming. Verwijten over en weer. Bah. Lelijk. Maar dan nog, wil ik in the heat of the moment me niet laten verleiden om dit openbaar te maken. Hij blijft een goede vader. Dat stuk moet blijven staan. Al is het mss dan verleidelijk om die bom te gooien, de jongens zullen met de scherven moeten leven. Dat is het niet waard.
(...)
Als je relatie het niet redt wat heel wel mogelijk is dan kan het ook zo zijn dat je man jouw de zwarte piet gaat toespelen en dan ben jij in de ogen van de wereld de kwaaie pier en mogelijk ook in de ogen van je kinderen, houd daar rekening mee.
Ik denk -oprecht- niet dat de jongens dit weten.
Wel dat er 'iets' is, dat we ruzie hebben. Dat is ook uitgesproken en uit hun reacties waren ze heel argeloos. Sindsdien kijken ze me (en hem ook) wel eens onderzoekend aan en zeggen dan ronduit van "Zijn jullie vandaag weer vriendjes of niet?" (Dan geven we een antwoord met een mengeling van ernst en lucht, iets in de geest van dat we ermee bezig zijn.)
Dat hij mij de zwarte piet gaat toespelen in de ogen vd wereld, dat kan. Dan krijg een opsplitsing v familie, vrienden, kennissen, denk ik.
Zijn verhaal tegen het mijne. Moddergooien. Zijn familie schaart zich achter hem, die v mij achter mij. Teamvorming. Verwijten over en weer. Bah. Lelijk. Maar dan nog, wil ik in the heat of the moment me niet laten verleiden om dit openbaar te maken. Hij blijft een goede vader. Dat stuk moet blijven staan. Al is het mss dan verleidelijk om die bom te gooien, de jongens zullen met de scherven moeten leven. Dat is het niet waard.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:36
Om weer zacht en mild te kunnen zijn zul je toch echt door de pijn moeten. Dus laat het er maar zijn. Maar ik denk dat je dat niet durft.
Is ook nogal wat dit.
Je kunt ook in je verstand gaan zitten om de pijn heen (blijven?) Lopen en dan na verloop van tijd weer een depressie krijgen.
Ik kan natuurlijk niet beoordelen hoe je omgaat met de pijn. Maar het lijkt dat je daar nog niet echt bent. Je moet helen zeg je. Ja. Maar dat kan imo alleen door de pijn te voelen. En ik zou er maar vanuit gaan dat helen tijd kost. Ik denk dat de volledige impact er nog niet is. Kromme zin I know maar ik weet het ff niet anders.
En wat die therapeut betreft. Erg veel relatieproblemen hebben te maken met overspel en sex dus tsja... ik heb het idee dat er onderliggende redenen zijn om deze te nemen. Kan de afstand straks reden zijn om niet te kunnen.
Is ook nogal wat dit.
Je kunt ook in je verstand gaan zitten om de pijn heen (blijven?) Lopen en dan na verloop van tijd weer een depressie krijgen.
Ik kan natuurlijk niet beoordelen hoe je omgaat met de pijn. Maar het lijkt dat je daar nog niet echt bent. Je moet helen zeg je. Ja. Maar dat kan imo alleen door de pijn te voelen. En ik zou er maar vanuit gaan dat helen tijd kost. Ik denk dat de volledige impact er nog niet is. Kromme zin I know maar ik weet het ff niet anders.
En wat die therapeut betreft. Erg veel relatieproblemen hebben te maken met overspel en sex dus tsja... ik heb het idee dat er onderliggende redenen zijn om deze te nemen. Kan de afstand straks reden zijn om niet te kunnen.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:40
quote:Zeeland1970 schreef op 10 mei 2016 @ 12:30: Dat hij mij de zwarte piet gaat toespelen in de ogen vd wereld, dat kan. Dan krijg een opsplitsing v familie, vrienden, kennissen, denk ik. Zijn verhaal tegen het mijne. Moddergooien. Zijn familie schaart zich achter hem, die v mij achter mij. Teamvorming. Verwijten over en weer. Bah. Lelijk. [ ..] de jongens zullen met de scherven moeten leven. Dat is het niet waard.
Twee kampen met jullie kinderen in die vuurline is het jou niet waard.
Hoe staat jouw man momenteel tegenover zijn twee zoons Zeeland?
Beseft hij zich dat zij het slachtoffer van zijn gedrag kunnen worden?
Twee kampen met jullie kinderen in die vuurline is het jou niet waard.
Hoe staat jouw man momenteel tegenover zijn twee zoons Zeeland?
Beseft hij zich dat zij het slachtoffer van zijn gedrag kunnen worden?
volg je verstand, gebruik je gevoel
dinsdag 10 mei 2016 om 12:40
Sarkast : HIJ sprak die woorden meteen al uit, dat hij het NOOIT nooit, nooit meer zou doen.
Daar werd ik boos om. Want wat betekenen die woorden uit de mond van iemand die 20 jaar liegt? Woorden zijn hol. Als ze er zo snel uitflappen. Loze beloften.
Het is (nu) zijn voornemen. Hier is hij nu intensief en gedreven mee bezig. Dat zie ik.
Maar hoe haalbaar alles zal blijken op de langere termijn?
Ik wéét het niet.
Mijn insteek is dat we wel zullen zien.
Dag voor dag.
Daar werd ik boos om. Want wat betekenen die woorden uit de mond van iemand die 20 jaar liegt? Woorden zijn hol. Als ze er zo snel uitflappen. Loze beloften.
Het is (nu) zijn voornemen. Hier is hij nu intensief en gedreven mee bezig. Dat zie ik.
Maar hoe haalbaar alles zal blijken op de langere termijn?
Ik wéét het niet.
Mijn insteek is dat we wel zullen zien.
Dag voor dag.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:42
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 mei 2016 @ 12:33:
Bedoel je dat het je niet zou verbazen dat hij jou de schuld zou geven ?
Nee, ik reageer op benq.
Ik verwacht dat eigenlijk niet.
Maar wil niet naïef zijn hierin, ik heb een vechtscheiding v dichtbij meegemaakt en dat brengt niet het beste in mensen naar voren.
Bedoel je dat het je niet zou verbazen dat hij jou de schuld zou geven ?
Nee, ik reageer op benq.
Ik verwacht dat eigenlijk niet.
Maar wil niet naïef zijn hierin, ik heb een vechtscheiding v dichtbij meegemaakt en dat brengt niet het beste in mensen naar voren.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:51
quote:rrinkje schreef op 10 mei 2016 @ 12:36:
Om weer zacht en mild te kunnen zijn zul je toch echt door de pijn moeten. Dus laat het er maar zijn. Maar ik denk dat je dat niet durft.
Is ook nogal wat dit.
Je kunt ook in je verstand gaan zitten om de pijn heen (blijven?) Lopen en dan na verloop van tijd weer een depressie krijgen.
Ik kan natuurlijk niet beoordelen hoe je omgaat met de pijn. Maar het lijkt dat je daar nog niet echt bent. Je moet helen zeg je. Ja. Maar dat kan imo alleen door de pijn te voelen. En ik zou er maar vanuit gaan dat helen tijd kost. Ik denk dat de volledige impact er nog niet is. Kromme zin I know maar ik weet het ff niet
Ik denk dat je gelijk hebt. De enige route is door die pijn heen.
En ik herken dat het verleidelijk is om tussendoor terug te vallen op het stuk ratio. Praten OVER pijn is makkelijker dan het ervaren VAN die pijn.
Bij mij schiet het nog heen en weer. Dan weer een stuk 'verdoofd', een rationeel proberen te verklaren van e.e.a. en daarna word ik weer keihard de pijn in terug geworpen. Dan ben ik niet 'iemand die verdrietig is', maar BEN ik verdriet. En niks anders.
Dat kost tijd. En er zijn geen garanties of en in hoeverre dit heelt.
De volledige impact is er ook nog niet. Het wisselt nog te veel en te vaak hoe ik het voel. Het schiet nog alle kanten in.
Om weer zacht en mild te kunnen zijn zul je toch echt door de pijn moeten. Dus laat het er maar zijn. Maar ik denk dat je dat niet durft.
Is ook nogal wat dit.
Je kunt ook in je verstand gaan zitten om de pijn heen (blijven?) Lopen en dan na verloop van tijd weer een depressie krijgen.
Ik kan natuurlijk niet beoordelen hoe je omgaat met de pijn. Maar het lijkt dat je daar nog niet echt bent. Je moet helen zeg je. Ja. Maar dat kan imo alleen door de pijn te voelen. En ik zou er maar vanuit gaan dat helen tijd kost. Ik denk dat de volledige impact er nog niet is. Kromme zin I know maar ik weet het ff niet
Ik denk dat je gelijk hebt. De enige route is door die pijn heen.
En ik herken dat het verleidelijk is om tussendoor terug te vallen op het stuk ratio. Praten OVER pijn is makkelijker dan het ervaren VAN die pijn.
Bij mij schiet het nog heen en weer. Dan weer een stuk 'verdoofd', een rationeel proberen te verklaren van e.e.a. en daarna word ik weer keihard de pijn in terug geworpen. Dan ben ik niet 'iemand die verdrietig is', maar BEN ik verdriet. En niks anders.
Dat kost tijd. En er zijn geen garanties of en in hoeverre dit heelt.
De volledige impact is er ook nog niet. Het wisselt nog te veel en te vaak hoe ik het voel. Het schiet nog alle kanten in.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:52
dinsdag 10 mei 2016 om 12:54
Vanavond het Eurovisie songfestival!.....met Douwe!...lekker jong toch?
Zullen we het heel even over iets anders hebben?
Ook wel eens goed...onze Douwe, leuke ogen toch, goed lijf, ik val niet op die guppen, maar dit is toch wel een aardig sexy stem toch?
Wat vinden jullie?
.
Slow down baby....
Zullen we het heel even over iets anders hebben?
Ook wel eens goed...onze Douwe, leuke ogen toch, goed lijf, ik val niet op die guppen, maar dit is toch wel een aardig sexy stem toch?
Wat vinden jullie?
.
Slow down baby....
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
dinsdag 10 mei 2016 om 12:55
quote:valentinamaria schreef op 10 mei 2016 @ 12:53:
[...]
wel twijfels zaaien die schuldgevoelens opwekken.
Ja, dag. Dus die man mag nu helemaal nooit meer iets vinden van zijn relatie en van zijn vrouw? De therapie die ze eventueel gaan volgen moet alleen gaan over hoe fout hij was en hoe die fout nooit meer te maken?
Dan kan je je geld beter in je zak houden en je tijd aan iets nuttigers besteden.
[...]
wel twijfels zaaien die schuldgevoelens opwekken.
Ja, dag. Dus die man mag nu helemaal nooit meer iets vinden van zijn relatie en van zijn vrouw? De therapie die ze eventueel gaan volgen moet alleen gaan over hoe fout hij was en hoe die fout nooit meer te maken?
Dan kan je je geld beter in je zak houden en je tijd aan iets nuttigers besteden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:56
quote:Zeeland1970 schreef op 10 mei 2016 @ 12:51:
[...]
Ik denk dat je gelijk hebt. De enige route is door die pijn heen.
En ik herken dat het verleidelijk is om tussendoor terug te vallen op het stuk ratio. Praten OVER pijn is makkelijker dan het ervaren VAN die pijn.
Bij mij schiet het nog heen en weer. Dan weer een stuk 'verdoofd', een rationeel proberen te verklaren van e.e.a. en daarna word ik weer keihard de pijn in terug geworpen. Dan ben ik niet 'iemand die verdrietig is', maar BEN ik verdriet. En niks anders.
Dat kost tijd. En er zijn geen garanties of en in hoeverre dit heelt.
De volledige impact is er ook nog niet. Het wisselt nog te veel en te vaak hoe ik het voel. Het schiet nog alle kanten in.
Dit klinkt als echte rouw, en dus precies dat wat je 'zou moeten' voelen om hier doorheen te komen en het te verwerken zodat je een beslissing kunt nemen. Voel dit rustig verder en blijf ervaren en observeren hoe het veranderd, dan komt de rust en vrede om een beslissing te nemen 'vanzelf'.
Neem je tijd om te helen, als je het maar niet op volle kracht tegenwerkt (en dat doe je niet) komt dat wel goed.
[...]
Ik denk dat je gelijk hebt. De enige route is door die pijn heen.
En ik herken dat het verleidelijk is om tussendoor terug te vallen op het stuk ratio. Praten OVER pijn is makkelijker dan het ervaren VAN die pijn.
Bij mij schiet het nog heen en weer. Dan weer een stuk 'verdoofd', een rationeel proberen te verklaren van e.e.a. en daarna word ik weer keihard de pijn in terug geworpen. Dan ben ik niet 'iemand die verdrietig is', maar BEN ik verdriet. En niks anders.
Dat kost tijd. En er zijn geen garanties of en in hoeverre dit heelt.
De volledige impact is er ook nog niet. Het wisselt nog te veel en te vaak hoe ik het voel. Het schiet nog alle kanten in.
Dit klinkt als echte rouw, en dus precies dat wat je 'zou moeten' voelen om hier doorheen te komen en het te verwerken zodat je een beslissing kunt nemen. Voel dit rustig verder en blijf ervaren en observeren hoe het veranderd, dan komt de rust en vrede om een beslissing te nemen 'vanzelf'.
Neem je tijd om te helen, als je het maar niet op volle kracht tegenwerkt (en dat doe je niet) komt dat wel goed.
Het is zoals het is
dinsdag 10 mei 2016 om 12:57
quote:elle5460 schreef op 10 mei 2016 @ 12:54:
Vanavond het Eurovisie songfestival!.....met Douwe!...lekker jong toch?
Zullen we het heel even over iets anders hebben?
Ook wel eens goed...onze Douwe, leuke ogen toch, goed lijf, ik val niet op die guppen, maar dit is toch wel een aardig sexy stem toch?
Wat vinden jullie?
.
Slow down baby....Ga lekker op napraat wauwelen. Dit is niet jouw topic en ik zou niet weten waarom jij even zou bepalen dat er een ander onderwerp aan bod moet komen.
Vanavond het Eurovisie songfestival!.....met Douwe!...lekker jong toch?
Zullen we het heel even over iets anders hebben?
Ook wel eens goed...onze Douwe, leuke ogen toch, goed lijf, ik val niet op die guppen, maar dit is toch wel een aardig sexy stem toch?
Wat vinden jullie?
.
Slow down baby....Ga lekker op napraat wauwelen. Dit is niet jouw topic en ik zou niet weten waarom jij even zou bepalen dat er een ander onderwerp aan bod moet komen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 mei 2016 om 12:58
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 mei 2016 @ 12:55:
[...]
Ja, dag. Dus die man mag nu helemaal nooit meer iets vinden van zijn relatie en van zijn vrouw? De therapie die ze eventueel gaan volgen moet alleen gaan over hoe fout hij was en hoe die fout nooit meer te maken?
Dan kan je je geld beter in je zak houden en je tijd aan iets nuttigers besteden.Inderdaad! Ik zie zijn openheid hierover juist als positief. Net zoals het feit dat hij is gaan praten over zijn hoerenbezoek zonder dat dit echt nodig was. Ik denk dat hij ook wil helen, alleen geen idee heeft hoe.
[...]
Ja, dag. Dus die man mag nu helemaal nooit meer iets vinden van zijn relatie en van zijn vrouw? De therapie die ze eventueel gaan volgen moet alleen gaan over hoe fout hij was en hoe die fout nooit meer te maken?
Dan kan je je geld beter in je zak houden en je tijd aan iets nuttigers besteden.Inderdaad! Ik zie zijn openheid hierover juist als positief. Net zoals het feit dat hij is gaan praten over zijn hoerenbezoek zonder dat dit echt nodig was. Ik denk dat hij ook wil helen, alleen geen idee heeft hoe.
Het is zoals het is
dinsdag 10 mei 2016 om 13:00
quote:Geronimo2 schreef op 10 mei 2016 @ 07:46:
[...]
TO weet exact wat ze wil, ze blijft het gedrag van haar gewoon zien als een "ziekte". Je volgt een bepaald traject, schildert het huis, doet relatietherapie en het huwelijk is weer in ere hersteld. Het gaat niet over gevoel of ethische waarden, er is gewoon een plan en als je dat samen doorlopen hebt dan is alles weer oké. Hij is "genezen" en dit is dan gewoon een hobbel in het huwelijk geweest die iedereen wel eens heeft.
Om die reden staat iedereen tegen een muur te kletsen als het gaat om zelfrespect, bedrog enz. Ze weet het allemaal wel maar het doet er niet toe. Dat je een man kan omhelzen die kwetsbare vrouwen seksueel uitbuit maakt mij misselijk maar to heeft allang besloten dat zoiets niet relevant is voor haar huwelijk. Er zijn veel mensen die hun huwelijkse status belangrijker vinden dan wat het inhoudelijk eigenlijk voorstelt.Het is ook niet aan ons om te bepalen wat TO doorslaggevend vindt. Jij bent niet de norm, ik ook niet. TO moet haar eigen keuzes maken. Wij kunnen zeggen wat we zien en ze is inderdaad vrij om daar naast zich neer te leggen. Waarom heb jij daar zoveel moeite mee?
[...]
TO weet exact wat ze wil, ze blijft het gedrag van haar gewoon zien als een "ziekte". Je volgt een bepaald traject, schildert het huis, doet relatietherapie en het huwelijk is weer in ere hersteld. Het gaat niet over gevoel of ethische waarden, er is gewoon een plan en als je dat samen doorlopen hebt dan is alles weer oké. Hij is "genezen" en dit is dan gewoon een hobbel in het huwelijk geweest die iedereen wel eens heeft.
Om die reden staat iedereen tegen een muur te kletsen als het gaat om zelfrespect, bedrog enz. Ze weet het allemaal wel maar het doet er niet toe. Dat je een man kan omhelzen die kwetsbare vrouwen seksueel uitbuit maakt mij misselijk maar to heeft allang besloten dat zoiets niet relevant is voor haar huwelijk. Er zijn veel mensen die hun huwelijkse status belangrijker vinden dan wat het inhoudelijk eigenlijk voorstelt.Het is ook niet aan ons om te bepalen wat TO doorslaggevend vindt. Jij bent niet de norm, ik ook niet. TO moet haar eigen keuzes maken. Wij kunnen zeggen wat we zien en ze is inderdaad vrij om daar naast zich neer te leggen. Waarom heb jij daar zoveel moeite mee?
Opinions are like assholes. Everybody has one.
dinsdag 10 mei 2016 om 13:03
Gisteravond kwam hij terug vd bijeenkomst vd anonieme seksverslaafden.
Hij zei dat het 100% zijn schuld was. Dat HIJ verantwoordelijk was.
Dat hij in de afgelopen weken niet zuiver was geweest in zijn reactie naar mij toe. Dat hij eerder had gezegd (gelogen) dat ons huwelijk voor hem niet veel voorstelde, en dat hij dit als afweer mechanisme had gezegd, omdat het te pijnlijk was dat hij dit kapot had gemaakt. Omdat hij wist dat ons huwelijk WEL mooi en waardevol was. Ook voor hem. En dat hij eerlijk wilde zijn hierover. Hij bood zijn excuses hiervoor aan.
Voor wat het waard is.
Ik hoor alles nu met een flinke slag om de arm aan.
Hij zei dat het 100% zijn schuld was. Dat HIJ verantwoordelijk was.
Dat hij in de afgelopen weken niet zuiver was geweest in zijn reactie naar mij toe. Dat hij eerder had gezegd (gelogen) dat ons huwelijk voor hem niet veel voorstelde, en dat hij dit als afweer mechanisme had gezegd, omdat het te pijnlijk was dat hij dit kapot had gemaakt. Omdat hij wist dat ons huwelijk WEL mooi en waardevol was. Ook voor hem. En dat hij eerlijk wilde zijn hierover. Hij bood zijn excuses hiervoor aan.
Voor wat het waard is.
Ik hoor alles nu met een flinke slag om de arm aan.
dinsdag 10 mei 2016 om 13:08
