Relaties
alle pijlers
relatie uit
woensdag 15 november 2017 23:27
Wegens herkenbaarheid verhaal even weggehaald. Samenvatting: relatie is uit, ik voel me kut en vind het fijn dit te delen.
iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-11-2017 20:22
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
87.18% gewijzigd
dinsdag 28 november 2017 15:09
Ik besteedde bijna elke vrije minuut die had aan mijn ex ook omdat ik niet zoveel tijd voor hem had als alleenstaande moeder. De consequentie daarvan was dat zijn wereld steeds meer de mijne werd met alle ellende die dat met zich mee bracht.RaraM schreef: ↑27-11-2017 22:06Hi Sjaantje,
Wow, zo herkenbaar. Ik heb 8 jaar een relatie gehad, en leefde echt voor die persoon. Was ook ontzettend afhankelijk van hem. Geen hobby, en was liever bij hem dan bij vriendinnen. En hij bepaalde echt hoe ik me voelde. Was hij afstandelijk? Maakte ik me zorgen. Was hij gelukkig? Ik ook. Ik hield steeds rekening met hem voor mijn reilen en zeilen. Waardoor het nu zo afzien is. Je verliest plots je 'wereld'. Je voelt je alleen en eenzaam. Dit terwijl hij verder gaat, en na week 3 alweer aan het daten is. Pijnlijk, maar we komen er wel!
En het bizarre was dat ik met nieuwjaar alleen zat omdat hij koos om naar zijn vrienden te gaan en ik mijn kind bij mij had. Dat soort dingen.
Nu ik weer alleen sta merk ik pas dat er weinig over is van mijn eigen sociale leven en ik dit weer helemaal op moet bouwen. Gelukkig heb ik natuurlijk wel een handvol vrienden waar ik op kan bouwen.
Het is vooral hard werken om alles wat hij in mijn hoofd heeft gepland weer kwijt te raken en mezelf weer terug vinden. Hij heeft mij erg onzeker gemaakt zeker omdat hij het eerste anderhalf jaar in onze scharrelperiode spelletjes met mij speelde al zal hij dat blijven ontkennen.
Maar goed dit is verleden tijd en ik moet vooruit kijken naar de toekomst, het gaat redelijk met vallen en opstaan.
Hou nog heel veel van hem en ik mis hem best maar aan de andere kant denk ik ook waarom verspil ik mijn energie nog aan iemand die mij allang vergeten is?
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 28-11-2017 15:14
4.23% gewijzigd
dinsdag 28 november 2017 15:12
Callie aub niet meer reageren op hem, je bent niet zijn achterdeurtjes voor als het niet lukt met de ander.Callie_15 schreef: ↑28-11-2017 12:18Hier voorlopig ook geen intenties om verder te gaan dan alleen wat babbelen op Tinder. Ben ik nog niet klaar voor.
Gisterenavond nog een sms'je gekregen van ex, dat ik altijd mag bellen als er iets is. Weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan. Antwoorden of niet. Hij bedoelt het goed, ik heb echt de indruk dat hij mij geen pijn wilde doen, maar hij heeft het wel gedaan en dat kan hij niet oplossen.
Hij heeft zijn keuze gemaakt, dus aub doe jezelf een plezier en verbreek het contact...dit gaat je alleen maar pijn opleveren.
dinsdag 28 november 2017 15:17
Callie hier kan ik mij alleen maar bij aansluiten, hierop reageren gaat je alleen maar pijn doen.Sjaantje37 schreef: ↑28-11-2017 15:12Callie aub niet meer reageren op hem, je bent niet zijn achterdeurtjes voor als het niet lukt met de ander.
Hij heeft zijn keuze gemaakt, dus aub doe jezelf een plezier en verbreek het contact...dit gaat je alleen maar pijn opleveren.
Eat glitter for breakfast and shine all day
dinsdag 28 november 2017 15:26
Mee eens, ik zou niet reageren. het is misschien lief bedoelt maar hij heeft de keuze gemaakt, nu is hij je kwijt. hij mag je niet "een beetje houden". Ik zou alle contact verbreken en hem maar mooi even laten voelen wat hij heeft laten lopen en dat je ook echt weg bent. Ik maakte de fout om nog wekelijks te vertellen hoeveel ik hem miste, omdat hij ook had gezegd dat ik altijd alles aan hem kwijt kon. Hierdoor was ik hem wel kwijt, maar hij mij niet omdat ik toch nog wekelijks aan hem vertelde hoeveel ik wel niet van hem hield en hoe erg ik hem miste.Sjaantje37 schreef: ↑28-11-2017 15:12Callie aub niet meer reageren op hem, je bent niet zijn achterdeurtjes voor als het niet lukt met de ander.
Hij heeft zijn keuze gemaakt, dus aub doe jezelf een plezier en verbreek het contact...dit gaat je alleen maar pijn opleveren.
Hij heeft de keuze gemaakt dus hij is jou kwijt, niet alleen andersom.
dinsdag 28 november 2017 21:58
Hey meiden.
ALSJEBLIEFT, ik heb echt jullie steun nodig
. Ik heb al een topic geschreven, maar ik doe jullie even het verhaal (let op, het is lang). Maar ik ben ECHT ten einde raad.
Mijn inmiddels ex-vriendje heeft het een dikke maand geleden met me uitgemaakt (een maand en 2 weken op precies te zijn). We waren 8 jaar samen, en ik kan het nog steeds niet geloven. Of accepteren. We zijn/waren echt niet slecht samen! Dezelfde interesses, meningen.. Alles. We waren beiden 16 jaar toen we elkaar leren kennen hebben, en nu 24 jaar.
Het is echt moeilijk. Hij stuurt direct zo afstandelijk, formeel en kil. Ik kan het niet begrijpen. Hij ziet er zelfs uit als een ander persoon. Het rotte aan de hele situatie: na 2 weken was hij al aan het daten met iemand anders (iemand die hij kent van het kapsalon waar hij naartoe gaat). Ik kreeg een afbeelding opgestuurd van hem met dat meisje (mijn hart brak). 8 jaar samen, en zo snel vervangbaar? En toen ik ernaar vroeg zei hij letterlijk: "Goed dat je het weet. Korte pijn. Hoef ik me er niet slecht meer om te voelen. Als mijn gevoel zegt doe het, ja dan doe ik dat. Ik kan er niet tegen vechten".
Hij weet dat ik een heel afhankelijk en jaloers iemand ben, wat ook ons struikelblok was. Maar net omdat hij mijn wereld was en ik zo zot van hem liep, en ik kost wat kost wou vermijden dat hij iemand beter/ anders leerde kennen, heb ik hem net weggejaagd. Maar toen hoorde ik dat hij al met een ander meisje uitging (altijd sms'en, en iets drinken in de stad) was ik zoooo boos. Hij vertelde ook dat hij wil het rustig aan doen met haar.. Hoe kun je je nu al emotioneel binden aan iemand nieuw? Het rotte: ze is ook nog eens mooi, potver!
Hij is mijn eerste liefde, en ik besef nog altijd niet hoe hij me dit kan aandoen. Ze is Hoe kan hij alles zomaar weggooien? Alsof het niets is? Hij werkt veel, gaat veel sporten en heeft nu al een vervanger gevonden.
Hij belde me zelfs dit weekend (en sms'en én me aangesproken op Instagram) omwille van een beledigend bericht dat mijn nicht naar zijn nieuwe vlam had gestuurd. Maar het was niet mijn fout, en hij was zo boos op me! (We hebben elkaar op elk medium gewist en geblokkeerd, maar ik zag wel dat zijn nieuw vlam dagelijks op mijn Istagram zat en mijn verhaal bekeek. En hij wou geen jaloers iemand??)
Zijn nieuw bedrijf was ook in opstart, dus hij kon het zich niet veroorloven om 'af te zien'. Hij werkt halftijds als bewakingsagent, sportleerkracht en nu nog personal training in bijberoep opgestart. Hij heeft zich direct daarop gesmeten en op sport. Hij zei de eerste weken zich leeg en eenzaam te voele ntegen een gemeenschappelijke vriend. Die leegte werd al snel opgevuld met een meisje die hij eerder al zag (kapster waar hij ging). En na 3 weken al afspreken want zoals hij zei: "Als gevoel zegt dat ik dat moet doen, dan ja. Ook al is dat snel na u. Het klikt heel goed en wil het rustig aan doen". Super pijnlijk om te horen, ook omdat hij totaal niet inzat met mijn gevoelens.
Als we elkaar spraken deze maand (maar 3x ofzo), was het meestal met een bitchy aanpak. Maar ik was dan ook zo teleurgesteld en droevig. Ik zie hem niet. Al een dikke maand en 2 weken niet meer gezien. Want ik weet ook, als hij me ziet, dat hij anders gaat doen. Hij was altijd al farser via gsm en sociale media als we ruzie hadden, maar als we ruzie hadden en hij zag me, was hi jdiegene die altijd terugkwam (ik zelden).
Hij zei het zelf ook: "ik weet dat ik niemand ga vinden die me zo graag zag als jij. Maar ik wil deel van iemands leven zijn, niet iemands leven. Klopt allemaal, want ik leefde echt voor hem. Na mijn werk ging ik naar hem, en in het weekend zagen we elkaar ook altijd. Maar dat is het net, hij wou het ook niet anders...
Ik heb vandaag een hele slechte dag. Ik heb stiekem op zijn YouTube gezeten, en merkten diverse filmpjes op hoe je een vrouw kunt soigneren in bed. Haar kunt stimuleren op de juiste manier. Hartverscheurend, want ik weet dat hij die zaken opzoekt om niet onder te doen bij zijn nieuw vlam. Dat hij na een dikke maand al nadenkt om seks te hebben met iemand anders. Terwijl ik hier onderdoor ga. En ik maar hopen dat hij me nog graag ziet. En me stiekem ook mist. Hij is zich gewoon aan het voorbereiden om het moment dat ze betrekking gaan hebben met elkaaR. Ik ga eronderdoor aan het gedachte. Ik herken hem echt niet meer
Nooitgedacht dat hij zo was .
ALSJEBLIEFT, ik heb echt jullie steun nodig
. Ik heb al een topic geschreven, maar ik doe jullie even het verhaal (let op, het is lang). Maar ik ben ECHT ten einde raad.Mijn inmiddels ex-vriendje heeft het een dikke maand geleden met me uitgemaakt (een maand en 2 weken op precies te zijn). We waren 8 jaar samen, en ik kan het nog steeds niet geloven. Of accepteren. We zijn/waren echt niet slecht samen! Dezelfde interesses, meningen.. Alles. We waren beiden 16 jaar toen we elkaar leren kennen hebben, en nu 24 jaar.
Het is echt moeilijk. Hij stuurt direct zo afstandelijk, formeel en kil. Ik kan het niet begrijpen. Hij ziet er zelfs uit als een ander persoon. Het rotte aan de hele situatie: na 2 weken was hij al aan het daten met iemand anders (iemand die hij kent van het kapsalon waar hij naartoe gaat). Ik kreeg een afbeelding opgestuurd van hem met dat meisje (mijn hart brak). 8 jaar samen, en zo snel vervangbaar? En toen ik ernaar vroeg zei hij letterlijk: "Goed dat je het weet. Korte pijn. Hoef ik me er niet slecht meer om te voelen. Als mijn gevoel zegt doe het, ja dan doe ik dat. Ik kan er niet tegen vechten".
Hij weet dat ik een heel afhankelijk en jaloers iemand ben, wat ook ons struikelblok was. Maar net omdat hij mijn wereld was en ik zo zot van hem liep, en ik kost wat kost wou vermijden dat hij iemand beter/ anders leerde kennen, heb ik hem net weggejaagd. Maar toen hoorde ik dat hij al met een ander meisje uitging (altijd sms'en, en iets drinken in de stad) was ik zoooo boos. Hij vertelde ook dat hij wil het rustig aan doen met haar.. Hoe kun je je nu al emotioneel binden aan iemand nieuw? Het rotte: ze is ook nog eens mooi, potver!
Hij is mijn eerste liefde, en ik besef nog altijd niet hoe hij me dit kan aandoen. Ze is Hoe kan hij alles zomaar weggooien? Alsof het niets is? Hij werkt veel, gaat veel sporten en heeft nu al een vervanger gevonden.
Hij belde me zelfs dit weekend (en sms'en én me aangesproken op Instagram) omwille van een beledigend bericht dat mijn nicht naar zijn nieuwe vlam had gestuurd. Maar het was niet mijn fout, en hij was zo boos op me! (We hebben elkaar op elk medium gewist en geblokkeerd, maar ik zag wel dat zijn nieuw vlam dagelijks op mijn Istagram zat en mijn verhaal bekeek. En hij wou geen jaloers iemand??)
Zijn nieuw bedrijf was ook in opstart, dus hij kon het zich niet veroorloven om 'af te zien'. Hij werkt halftijds als bewakingsagent, sportleerkracht en nu nog personal training in bijberoep opgestart. Hij heeft zich direct daarop gesmeten en op sport. Hij zei de eerste weken zich leeg en eenzaam te voele ntegen een gemeenschappelijke vriend. Die leegte werd al snel opgevuld met een meisje die hij eerder al zag (kapster waar hij ging). En na 3 weken al afspreken want zoals hij zei: "Als gevoel zegt dat ik dat moet doen, dan ja. Ook al is dat snel na u. Het klikt heel goed en wil het rustig aan doen". Super pijnlijk om te horen, ook omdat hij totaal niet inzat met mijn gevoelens.
Als we elkaar spraken deze maand (maar 3x ofzo), was het meestal met een bitchy aanpak. Maar ik was dan ook zo teleurgesteld en droevig. Ik zie hem niet. Al een dikke maand en 2 weken niet meer gezien. Want ik weet ook, als hij me ziet, dat hij anders gaat doen. Hij was altijd al farser via gsm en sociale media als we ruzie hadden, maar als we ruzie hadden en hij zag me, was hi jdiegene die altijd terugkwam (ik zelden).
Hij zei het zelf ook: "ik weet dat ik niemand ga vinden die me zo graag zag als jij. Maar ik wil deel van iemands leven zijn, niet iemands leven. Klopt allemaal, want ik leefde echt voor hem. Na mijn werk ging ik naar hem, en in het weekend zagen we elkaar ook altijd. Maar dat is het net, hij wou het ook niet anders...
Ik heb vandaag een hele slechte dag. Ik heb stiekem op zijn YouTube gezeten, en merkten diverse filmpjes op hoe je een vrouw kunt soigneren in bed. Haar kunt stimuleren op de juiste manier. Hartverscheurend, want ik weet dat hij die zaken opzoekt om niet onder te doen bij zijn nieuw vlam. Dat hij na een dikke maand al nadenkt om seks te hebben met iemand anders. Terwijl ik hier onderdoor ga. En ik maar hopen dat hij me nog graag ziet. En me stiekem ook mist. Hij is zich gewoon aan het voorbereiden om het moment dat ze betrekking gaan hebben met elkaaR. Ik ga eronderdoor aan het gedachte. Ik herken hem echt niet meer
Nooitgedacht dat hij zo was .
woensdag 29 november 2017 10:43
@Callie, ik zeg het ook nog maar een keer... NIET reageren. Blok hem asjeblieft totdat je je weer wat sterker voelt, echt. Hij bedoelt er waarschijnlijk ook niet veel mee, hij wil gewoon aardig voor je zijn en ik vermoed dat jij er veel te veel achter gaat zoeken.
@RaraM ik ga jou hetzelfde advies geven. Verbreek alle contact. Je maakt jezelf he-le-maal gek en je komt nooit over hem heen op deze manier. Geef je zelf de tijd om te helen, gooi alles eruit, ga huilen huilen huilen, ga erop uit, zoek afleiding en zoek op geen enkele manier contact, dus ook niet op zijn youtube kanaal zitten!!
Ik snap het wel, ik merk dat ik zelf ook de hele tijd gedachtes heb als 'hij ligt nu vast met een andere vrouw in bed' of 'het kan hem waarschijnlijk geen fuck schelen, als ie al aan me denkt voelt hij zich waarschijnlijk opgelucht'. Ik heb hier totaal geen bewijs voor, het zijn puur aannames van mijn kant (en analyses uit flinters van gesprekken met gemeenschappelijke vrienden) en ik probeer deze gedachtes echt om te zetten (lukt nog niet heel goed dus als er tips zijn over hoe je met dit soort gedachtes om kan gaan graag!)
Hoe gaat het met de rest?
@RaraM ik ga jou hetzelfde advies geven. Verbreek alle contact. Je maakt jezelf he-le-maal gek en je komt nooit over hem heen op deze manier. Geef je zelf de tijd om te helen, gooi alles eruit, ga huilen huilen huilen, ga erop uit, zoek afleiding en zoek op geen enkele manier contact, dus ook niet op zijn youtube kanaal zitten!!
Ik snap het wel, ik merk dat ik zelf ook de hele tijd gedachtes heb als 'hij ligt nu vast met een andere vrouw in bed' of 'het kan hem waarschijnlijk geen fuck schelen, als ie al aan me denkt voelt hij zich waarschijnlijk opgelucht'. Ik heb hier totaal geen bewijs voor, het zijn puur aannames van mijn kant (en analyses uit flinters van gesprekken met gemeenschappelijke vrienden) en ik probeer deze gedachtes echt om te zetten (lukt nog niet heel goed dus als er tips zijn over hoe je met dit soort gedachtes om kan gaan graag!)
Hoe gaat het met de rest?
woensdag 29 november 2017 11:00
Dames,
Ik visualiseer juist dat hij in bed ligt met een ander, in het begin deed dat pijn maar dat wordt nu steeds minder.
Ik merk ook als ik weer verhalen in mijn hoofd aan het maken ben over hem, dat ik niets voor hem heb betekent, dat het alleen maar voor de sex was, dat ik niets meer van hem hoor omdat hij een ander heeft gevonden dan tik ik mezelf op de vingers en zegt tegen mezelf Sjaantje je bent jezelf helemaal gek aan het maken. Laat het los!
Je hebt geen controle meer over wat hij wil en doet. Het is voorbij, richt je pijlen op de toekomst.
Wees blij dat je geen ruzies meer heb, wees blij dat je niet continue meer bezig ben of hij tegen je liegt, dat je continue bezig ben hem opnieuw te proberen te vertrouwen.
Natuurlijk vind ik het verwarrend want we zijn goed uit elkaar gegaan, althans we hebben liefdevol afscheid genomen, daarom heb ik ook zoiets van waarom hoor ik niets meer?
Maar in wezen doet hij ook wat goed voor hem is, en dat kan en mag ik hem niet kwalijk nemen.
Ik visualiseer juist dat hij in bed ligt met een ander, in het begin deed dat pijn maar dat wordt nu steeds minder.
Ik merk ook als ik weer verhalen in mijn hoofd aan het maken ben over hem, dat ik niets voor hem heb betekent, dat het alleen maar voor de sex was, dat ik niets meer van hem hoor omdat hij een ander heeft gevonden dan tik ik mezelf op de vingers en zegt tegen mezelf Sjaantje je bent jezelf helemaal gek aan het maken. Laat het los!
Je hebt geen controle meer over wat hij wil en doet. Het is voorbij, richt je pijlen op de toekomst.
Wees blij dat je geen ruzies meer heb, wees blij dat je niet continue meer bezig ben of hij tegen je liegt, dat je continue bezig ben hem opnieuw te proberen te vertrouwen.
Natuurlijk vind ik het verwarrend want we zijn goed uit elkaar gegaan, althans we hebben liefdevol afscheid genomen, daarom heb ik ook zoiets van waarom hoor ik niets meer?
Maar in wezen doet hij ook wat goed voor hem is, en dat kan en mag ik hem niet kwalijk nemen.
woensdag 29 november 2017 11:11
Ik begin hier te merken dat ik hem niet meer mis (doordat hij een ander heeft en doordat hij niet is wie ik dacht dat hij was) maar het samenzijn met iemand, het samen koken en eten, het naast iemand wakker worden. En de gedachte dat ik nooit meer iemand vind om die dingen (en al het andere wat bij een relatie hoort) mee te doen en mijn leven mee te delen overheerst. Terwijl ik echt wel een leuk leven heb ook zonder relatie.
Eat glitter for breakfast and shine all day
woensdag 29 november 2017 11:15
Even een hart onder de riem.
Ik ben nu 2 maanden single na een relatie van dik 5 jaar. Ik merk sinds deze week dat ik de situatie begin te accepteren en zelfs te omarmen. Uiteraard zijn er nog steeds dipjes, maar ik merk dat het de goede kant op gaat. Ik geloof nu ook dat het goed gaat komen.
Ik zie hier heel vaak de raad voorbij komen: VERBREEK AL HET CONTACT!
Dat is inderdaad een gouden regel. Eigenlijk zou dat het eerste moeten zijn dat je doet. Toen ik een punt zette achter mijn relatie, moest ik niet alleen mijn partner maar ook mijn beste vriend achterlaten. Mijn ex is een fantastische man en ik wilde eigenlijk (wanhopig graag) vrienden blijven. Maar dat werkte natuurlijk niet. We konden elkaar op die manier niet loslaten en we waren de pijn alleen maar aan het rekken. Na een paar weken hebben we elkaar geblokkeerd op alle kanalen.
Dat deed zo'n pijn in het begin. Alsof ik plots een arm kwijt was. Maar het is als een pleister in 1 keer losrukken. Doet even heel erg veel pijn, maar dan is het wel sneller voorbij.
Ik wil nog steeds niet van hem weten. Ik wil niet weten of hij al een nieuwe vriendin heeft, ik wil niet weten of hij al seks heeft gehad met een ander, ik wil niet weten wat hij doet en met wie,... Dat zou nog veel te veel pijn doen. Ik weet dat het goed met hem gaat en dat is genoeg.
Sinds deze week merk ik dat het beter gaat omdat ik andere mannen plots wel opmerk. Er is zelfs 1 man die mijn hart even deed overslaan. Het is nog veel te vroeg voor een nieuwe relatie en ik nog een lange weg te gaan heb, maar ik was heel blij met deze verandering. Ik weet nu zeker dat dit overgaat en dat het goed komt.
Ik ben nu 2 maanden single na een relatie van dik 5 jaar. Ik merk sinds deze week dat ik de situatie begin te accepteren en zelfs te omarmen. Uiteraard zijn er nog steeds dipjes, maar ik merk dat het de goede kant op gaat. Ik geloof nu ook dat het goed gaat komen.
Ik zie hier heel vaak de raad voorbij komen: VERBREEK AL HET CONTACT!
Dat is inderdaad een gouden regel. Eigenlijk zou dat het eerste moeten zijn dat je doet. Toen ik een punt zette achter mijn relatie, moest ik niet alleen mijn partner maar ook mijn beste vriend achterlaten. Mijn ex is een fantastische man en ik wilde eigenlijk (wanhopig graag) vrienden blijven. Maar dat werkte natuurlijk niet. We konden elkaar op die manier niet loslaten en we waren de pijn alleen maar aan het rekken. Na een paar weken hebben we elkaar geblokkeerd op alle kanalen.
Dat deed zo'n pijn in het begin. Alsof ik plots een arm kwijt was. Maar het is als een pleister in 1 keer losrukken. Doet even heel erg veel pijn, maar dan is het wel sneller voorbij.
Ik wil nog steeds niet van hem weten. Ik wil niet weten of hij al een nieuwe vriendin heeft, ik wil niet weten of hij al seks heeft gehad met een ander, ik wil niet weten wat hij doet en met wie,... Dat zou nog veel te veel pijn doen. Ik weet dat het goed met hem gaat en dat is genoeg.
Sinds deze week merk ik dat het beter gaat omdat ik andere mannen plots wel opmerk.
Er is zelfs 1 man die mijn hart even deed overslaan. Het is nog veel te vroeg voor een nieuwe relatie en ik nog een lange weg te gaan heb, maar ik was heel blij met deze verandering. Ik weet nu zeker dat dit overgaat en dat het goed komt.
woensdag 29 november 2017 13:26
@Sjaantje je hebt gelijk, je gaat de relatie verheerlijken als je verdriet hebt maar het is goed om stil te staan bij wat er allemaal mis ging in de relatie (en waar je nu vanaf bent)
@Glitterbep heel herkenbaar!!! Ik mis hem ook niet zozeer maar meer het iemand hebben inderdaad, een maatje, iemand tegen wie je aan kan liggen. Maar dan zijn er weer momenten dat ik denk: heerlijk alleen ! Niemand waar ik rekening mee hoef te houden
@Bearnaise precies dit wat jij zegt, zo voel ik het ook. Ik merkte ook dat ik gelijk weer een stap achteruit deed toen ik iets over hem hoorde, ik moet echt niks weten en diep door de pijn heen gaan (idd die pleister in één keer eraf) en ik merk ook al dat ik aan het opkrabbelen ben. Fijn dat je alweer naar andere mannen kan kijken, daaraan merk je echt dat het beter gaat !
Sterk bezig dames!!
@Glitterbep heel herkenbaar!!! Ik mis hem ook niet zozeer maar meer het iemand hebben inderdaad, een maatje, iemand tegen wie je aan kan liggen. Maar dan zijn er weer momenten dat ik denk: heerlijk alleen ! Niemand waar ik rekening mee hoef te houden
@Bearnaise precies dit wat jij zegt, zo voel ik het ook. Ik merkte ook dat ik gelijk weer een stap achteruit deed toen ik iets over hem hoorde, ik moet echt niks weten en diep door de pijn heen gaan (idd die pleister in één keer eraf) en ik merk ook al dat ik aan het opkrabbelen ben. Fijn dat je alweer naar andere mannen kan kijken, daaraan merk je echt dat het beter gaat !
Sterk bezig dames!!
woensdag 29 november 2017 15:02
Bearnaise schreef: ↑29-11-2017 11:15Even een hart onder de riem.
Ik ben nu 2 maanden single na een relatie van dik 5 jaar. Ik merk sinds deze week dat ik de situatie begin te accepteren en zelfs te omarmen. Uiteraard zijn er nog steeds dipjes, maar ik merk dat het de goede kant op gaat. Ik geloof nu ook dat het goed gaat komen.
Ik zie hier heel vaak de raad voorbij komen: VERBREEK AL HET CONTACT!
Dat is inderdaad een gouden regel. Eigenlijk zou dat het eerste moeten zijn dat je doet. Toen ik een punt zette achter mijn relatie, moest ik niet alleen mijn partner maar ook mijn beste vriend achterlaten. Mijn ex is een fantastische man en ik wilde eigenlijk (wanhopig graag) vrienden blijven. Maar dat werkte natuurlijk niet. We konden elkaar op die manier niet loslaten en we waren de pijn alleen maar aan het rekken. Na een paar weken hebben we elkaar geblokkeerd op alle kanalen.
Dat deed zo'n pijn in het begin. Alsof ik plots een arm kwijt was. Maar het is als een pleister in 1 keer losrukken. Doet even heel erg veel pijn, maar dan is het wel sneller voorbij.
Ik wil nog steeds niet van hem weten. Ik wil niet weten of hij al een nieuwe vriendin heeft, ik wil niet weten of hij al seks heeft gehad met een ander, ik wil niet weten wat hij doet en met wie,... Dat zou nog veel te veel pijn doen. Ik weet dat het goed met hem gaat en dat is genoeg.
Sinds deze week merk ik dat het beter gaat omdat ik andere mannen plots wel opmerk.
Dank je wel voor dit bericht, doet mij echt goed. Heb dat ook hoor dat ik niets wil horen over hem en net besefte ik dat hij dat misschien precies hetzelfde heeft, dat ik daarom ook niets meer van hem verneem.
Want tot nu toe gaat het redelijk goed, maar ben zo bang voor het moment dat ik hem tegen ga komen.
woensdag 29 november 2017 15:54
Fijn dames! 
Die lichtpuntjes! Daar doen we het voor.
Wat ik ook wel een fijn idee vind is dat de toekomst weer helemaal blanco is. Niet omdat er niets meer zal komen maar juist omdat alles nu weer mogelijk is! Ik bepaal hoe ik dat allemaal ga inkleuren en wie ik daarin zal toelaten. Niemand anders dan ik zal bepalen wie mijn nieuwe partner mag worden. Ik hoef hierin met niemand compromissen te sluiten.
Wie weet waar ik ga eindigen? Misschien wel in een enorme villa met zwembad. Of in een romantische chateau. Wie weet is mijn volgende partner wel een hippe ondernemer en schuimen we samen alle coole events af. Of sta ik over 2 jaar aan het altaar met de man van mijn dromen in een prachtig land hier ver vandaan. Of misschien ben ik over een half jaar wel ongewenst zwanger. Wie zal het zeggen?
(Ik heb al condooms in mijn handtas voor de zekerheid en slik zeer secuur de pil)
Die lichtpuntjes! Daar doen we het voor.
Wat ik ook wel een fijn idee vind is dat de toekomst weer helemaal blanco is. Niet omdat er niets meer zal komen maar juist omdat alles nu weer mogelijk is! Ik bepaal hoe ik dat allemaal ga inkleuren en wie ik daarin zal toelaten. Niemand anders dan ik zal bepalen wie mijn nieuwe partner mag worden. Ik hoef hierin met niemand compromissen te sluiten.
Wie weet waar ik ga eindigen? Misschien wel in een enorme villa met zwembad. Of in een romantische chateau. Wie weet is mijn volgende partner wel een hippe ondernemer en schuimen we samen alle coole events af. Of sta ik over 2 jaar aan het altaar met de man van mijn dromen in een prachtig land hier ver vandaan. Of misschien ben ik over een half jaar wel ongewenst zwanger. Wie zal het zeggen?
(Ik heb al condooms in mijn handtas voor de zekerheid en slik zeer secuur de pil)
woensdag 29 november 2017 16:10
Bearnaise schreef: ↑29-11-2017 15:54Fijn dames!
Die lichtpuntjes! Daar doen we het voor.
Wat ik ook wel een fijn idee vind is dat de toekomst weer helemaal blanco is. Niet omdat er niets meer zal komen maar juist omdat alles nu weer mogelijk is! Ik bepaal hoe ik dat allemaal ga inkleuren en wie ik daarin zal toelaten. Niemand anders dan ik zal bepalen wie mijn nieuwe partner mag worden. Ik hoef hierin met niemand compromissen te sluiten.
Wie weet waar ik ga eindigen? Misschien wel in een enorme villa met zwembad. Of in een romantische chateau. Wie weet is mijn volgende partner wel een hippe ondernemer en schuimen we samen alle coole events af. Of sta ik over 2 jaar aan het altaar met de man van mijn dromen in een prachtig land hier ver vandaan. Of misschien ben ik over een half jaar wel ongewenst zwanger. Wie zal het zeggen?
you go girl.Ik merk dat ik ook steeds beter word in het loslaten van de gedachtes "het boeit hem waarschijnlijk helemaal niets, waarschijnlijk is hij opgelucht dat ik weg ben" etc en dit helpt heel erg. We weten niet wat die jongens denken, dus waarom zouden we dan allemaal dingen bedenken waar we ons alleen maar naar van gaan voelen? Al hoop ik ergens nog wel heel erg dat hij mij mist. Niet omdat ik hem terug wil, maar meer omdat ik het zo'n naar idee vind dat iemand me zo makkelijk weg kan doen. of is dit overdreven?
woensdag 29 november 2017 16:20
Ik weet dat mijn ex mij mist. En ik mis hem. Logisch ook als je lang samen bent geweest en hebt samen gewoond.
Jullie mogen er stuk voor stuk ook zeker van zijn dat jullie gemist worden. Echt waar! Jullie hebben lang lief en leed gedeeld, veel tijd samen doorgebracht en zijn aan elkaar gehecht geraakt. Als dat wegvalt dan ga je dat missen. Of er nu al een ander in het spel is of niet. Daar kan je gewoon niet omheen. Of het moet een psychopaat blijken te zijn.
Maar mannen zijn over het algemeen veel makkelijker in het nemen van die broodnodige afstand. Die zijn daar wat zakelijker in ofzo. Iets dat pijn doet, laten ze links liggen. Gevoelens zijn er namelijk om weg te stoppen Maar die gevoelens zijn er wel degelijk.
Wat wij moeten doen is dus duidelijk. Hun voorbeeld volgen. Maar natuurlijk worden jullie gemist!
Jullie mogen er stuk voor stuk ook zeker van zijn dat jullie gemist worden. Echt waar! Jullie hebben lang lief en leed gedeeld, veel tijd samen doorgebracht en zijn aan elkaar gehecht geraakt. Als dat wegvalt dan ga je dat missen. Of er nu al een ander in het spel is of niet. Daar kan je gewoon niet omheen. Of het moet een psychopaat blijken te zijn.
Maar mannen zijn over het algemeen veel makkelijker in het nemen van die broodnodige afstand. Die zijn daar wat zakelijker in ofzo. Iets dat pijn doet, laten ze links liggen. Gevoelens zijn er namelijk om weg te stoppen
Maar die gevoelens zijn er wel degelijk.Wat wij moeten doen is dus duidelijk. Hun voorbeeld volgen. Maar natuurlijk worden jullie gemist!
woensdag 29 november 2017 16:25
woensdag 29 november 2017 16:37
Klopt. Toen ik mijn ex nog sprak had ik het niet zo moeilijk met de breuk en miste ik hem ook totaal niet. Ik heb hem zelfs een paar keer figuurlijk "weggeduwd" toen hij weer toenadering zocht. Maar toen werkelijk alle banden verbroken werden was ik een wrak en miste ik hem enorm. Toen drong de realiteit plots door. Maar daar moet je doorheen.
Heel goed dat je hem geblokkeerd hebt! Pas dan kan je beginnen met genezen.
woensdag 29 november 2017 18:18
Hi Bessa,Bessa schreef: ↑29-11-2017 16:10
Ik merk dat ik ook steeds beter word in het loslaten van de gedachtes "het boeit hem waarschijnlijk helemaal niets, waarschijnlijk is hij opgelucht dat ik weg ben" etc en dit helpt heel erg. We weten niet wat die jongens denken, dus waarom zouden we dan allemaal dingen bedenken waar we ons alleen maar naar van gaan voelen? Al hoop ik ergens nog wel heel erg dat hij mij mist. Niet omdat ik hem terug wil, maar meer omdat ik het zo'n naar idee vind dat iemand me zo makkelijk weg kan doen. of is dit overdreven?
Zo leuk voor je dat je het wat kan loslaten. Hoe begin je daar in godsnaam aan?? Ik kan niet anders dan deze gedachten te hebben.
"Al hoop ik ergens nog wel heel erg dat hij mij mist. Niet omdat ik hem terug wil, maar meer omdat ik het zo'n naar idee vind dat iemand me zo makkelijk weg kan doen. of is dit overdreven?"
Ik heb exact hetzelfde gevoel. Mocht hij terugkomen, zo udat niet meer gaan. daarvoor heeft hij me te veel pijn gedaan, en het zou niet meer hetzelfde zijn. Het zou deels ook voor ons ego zijn denk ik, en wat troost van: 'dat jij nu maar eens afziet'. Of ja, 'dat we inderdaad niet zo vervangbaar waren als ze ons doen voelen'. Heel normaal, dus!
woensdag 29 november 2017 18:22
Hi Bearnaise,Bearnaise schreef: ↑29-11-2017 16:20Ik weet dat mijn ex mij mist. En ik mis hem. Logisch ook als je lang samen bent geweest en hebt samen gewoond.
Jullie mogen er stuk voor stuk ook zeker van zijn dat jullie gemist worden. Echt waar! Jullie hebben lang lief en leed gedeeld, veel tijd samen doorgebracht en zijn aan elkaar gehecht geraakt. Als dat wegvalt dan ga je dat missen. Of er nu al een ander in het spel is of niet. Daar kan je gewoon niet omheen. Of het moet een psychopaat blijken te zijn.
Maar mannen zijn over het algemeen veel makkelijker in het nemen van die broodnodige afstand. Die zijn daar wat zakelijker in ofzo. Iets dat pijn doet, laten ze links liggen. Gevoelens zijn er namelijk om weg te stoppen
Wat wij moeten doen is dus duidelijk. Hun voorbeeld volgen. Maar natuurlijk worden jullie gemist!
Ik wil het ECHT wel geloven dat hij me mist, maar dat kan ik niet .Zijn acties zeggen genoeg, en hij propt alles zodanig vol en is dag in dag uit met dat meisje bezig, dat hij geen ruimte maakt/is om me te missen. Ik denk echt dat hij eerder opgelucht is. Ik dacht dat hij het iets moeilijk zou hebben, want zoals je zegt; veel tijd samen doorgebracht, lief en leed gedeeld etc. Maar als je fel uithaalt naar je ex, lelijke dingen zegt om haar te kwetsen, en al met iemand anders gaat: dan kun je toch niet zeggen dat hij me mist? Ik zal dan toch niet zo'n goede vriendin geweest zijn.
En hij is wel altijd hard geweest, ook tijdens ruzies. Scheldwoorden etc, we waren er niet vies van
" Die zijn daar wat zakelijker in ofzo. ", dat verklaart wel zijn formele en kille boodschappen. Zo gek dat mannen harder kunnen zijn, ook al 'zouden' ze het ook voelen.Bedankt voor je boodschap!
woensdag 29 november 2017 18:24
Zo leuk om te horen Bearnaise!Bearnaise schreef: ↑29-11-2017 11:15Even een hart onder de riem.
Ik ben nu 2 maanden single na een relatie van dik 5 jaar. Ik merk sinds deze week dat ik de situatie begin te accepteren en zelfs te omarmen. Uiteraard zijn er nog steeds dipjes, maar ik merk dat het de goede kant op gaat. Ik geloof nu ook dat het goed gaat komen.
Ik zie hier heel vaak de raad voorbij komen: VERBREEK AL HET CONTACT!
Dat is inderdaad een gouden regel. Eigenlijk zou dat het eerste moeten zijn dat je doet. Toen ik een punt zette achter mijn relatie, moest ik niet alleen mijn partner maar ook mijn beste vriend achterlaten. Mijn ex is een fantastische man en ik wilde eigenlijk (wanhopig graag) vrienden blijven. Maar dat werkte natuurlijk niet. We konden elkaar op die manier niet loslaten en we waren de pijn alleen maar aan het rekken. Na een paar weken hebben we elkaar geblokkeerd op alle kanalen.
Dat deed zo'n pijn in het begin. Alsof ik plots een arm kwijt was. Maar het is als een pleister in 1 keer losrukken. Doet even heel erg veel pijn, maar dan is het wel sneller voorbij.
Ik wil nog steeds niet van hem weten. Ik wil niet weten of hij al een nieuwe vriendin heeft, ik wil niet weten of hij al seks heeft gehad met een ander, ik wil niet weten wat hij doet en met wie,... Dat zou nog veel te veel pijn doen. Ik weet dat het goed met hem gaat en dat is genoeg.
Sinds deze week merk ik dat het beter gaat omdat ik andere mannen plots wel opmerk.
Het gaat inderdaad de goede kant op met je, super! En hoe je het zegt; hoe minder je weet, hoort of ziet: hoe beter en hoe sneller je kunt herstellen. Ik moet het echt loslaten met op zijn Youtubeaccount te zitten. De filmpjes die ik daar tref, zorgen ervoor dat ik terug in elkaar zak.
woensdag 29 november 2017 19:49
Nee Bessa dat is niet overdreven, begrijp precies wat je bedoeld. Je wil gewoon graag dat de tijd dat jullie wel bijelkaar waren iets betekend hebben en dat je niet zo makkelijk inwisselbaar bent.Bessa schreef: ↑29-11-2017 16:10
Ik merk dat ik ook steeds beter word in het loslaten van de gedachtes "het boeit hem waarschijnlijk helemaal niets, waarschijnlijk is hij opgelucht dat ik weg ben" etc en dit helpt heel erg. We weten niet wat die jongens denken, dus waarom zouden we dan allemaal dingen bedenken waar we ons alleen maar naar van gaan voelen? Al hoop ik ergens nog wel heel erg dat hij mij mist. Niet omdat ik hem terug wil, maar meer omdat ik het zo'n naar idee vind dat iemand me zo makkelijk weg kan doen. of is dit overdreven?
Maar fijn dat je het loslaten van gedachten hier benoemt, daar ben ik ook mee bezig. Het doet alleen maar pijn al die doem gedachten.
Ik wil met liefde aan hem terugdenken en niet alleen met pijn.
woensdag 29 november 2017 23:10
woensdag 29 november 2017 23:28
Dat vind ik net zo angstaanjagend, ik was mijn canvas mooi aan het schilderen en nu moet ik weer helemaal opnieuw beginnen. Met nog steeds dezelfde dromen maar met nog een banger hart, en een serieuze deuk in mijn vertrouwen.Bearnaise schreef: ↑29-11-2017 15:54Wat ik ook wel een fijn idee vind is dat de toekomst weer helemaal blanco is. Niet omdat er niets meer zal komen maar juist omdat alles nu weer mogelijk is! Ik bepaal hoe ik dat allemaal ga inkleuren en wie ik daarin zal toelaten. Niemand anders dan ik zal bepalen wie mijn nieuwe partner mag worden. Ik hoef hierin met niemand compromissen te sluiten.
Soms zou ik graag ern glazen bol hebben. Gewoon om even te kijken dat het wel goed komt met mij. (En stiekem ook om te weten voor welke mannen ik geen moeite moet doen omdat ze uiteindelijk toch niet 'the one' zullen zijn, als in al moeite moet doen, wie weet word ik wel supergelukkig in mijn eentje).
