relatie uit

15-11-2017 23:27 1538 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wegens herkenbaarheid verhaal even weggehaald. Samenvatting: relatie is uit, ik voel me kut en vind het fijn dit te delen.

iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-11-2017 20:22
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
87.18% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik herken gewoon alles wat jullie zeggen. Het doet pijn om zo aan de kant te worden gezet door iemand die je de hemel op aarde heeft beloofd.
Het doet pijn om hem zo te zien veranderen voor iemand.

Gisteren op stap geweest met de vereniging, hij was er ook weer. Ik heb (teveel) gedronken en staan dansen tot mijn chauffeur naar huis wilde. En ik heb mij zo geamuseerd, ik heb echt genoten van mijn avond.
Vroeger had ik nooit zoveel gedronken, en had ik nooit staan dansen. Ik zei altijd dat dat niks voor mij is. Nu besef ik dat ik mij altijd wat verstopt heb achter mijn ex. Hij staat graag in de belangstelling en ik liet hem, ik bleef voor hem op de achtergrond. Alvast een belangrijke levensles voor mij!
Alle reacties Link kopieren
Meiden.. Zo herkenbaar allemaal.. Ik voel me ook zo aan de kant gezet :( Dit hele weekend ging het opzich wel oké, maar nu weer een dip.. Ik weet dat hij met z'n nieuwe vriendin weekenden weggaat.. Dan vraag ik me af; moet dat niet apart voelen voor hem?? Doet het hem dan helemaal niets?? Hoe heeft hij zich al zo emotioneel van mij kunnen afsluiten, terwijl ik dag in, dag uit met alles en nog wat wordt geconfronteerd. Dit kán toch niet waar zijn 😞. Wij zouden trouwen en kinderen krijgen en nu flikte hij me dit.. En laat ik hem koud?

Edit: Vannacht weer over hem gedroomd.. dat we het als vanouds gezellig hadden, naar de bioscoop gingen met een ander stelletje waar we wel eens iets mee deden.. Het voelde allemaal weer zó echt.. Werd met tranen wakker.. Vandaag een dipdag.
anoniem_359069 wijzigde dit bericht op 14-12-2017 00:06
34.68% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dag dames,

Hoe gaat het met jullie vandaag? @thisgirlm nu wat beter?

Met mij gaat het beter dan dit weekend. Ik heb gister een goed gesprek gehad met mijn moeder over de dip. Ze zei: je kan nooit weten hoe iemand zich voelt of echt over je denkt, vooral mijn ex deelt nooit iets en is emotioneel fucked up. Dus ga verder met je leven, en probeer ervan te leren want hij is niet wat je zoekt in een man. (Samenvatting van een uur bellen haha)

En zo is het! Niet denken wat hij allemaal mist (en dat is heel veel dames, geldt voor jullie allemaal! En hij komt daar ook nog wel achter, ga daar maar gewoon vanuit!). Ook niet bedenken wat je allemaal mist aan hem, maar accepteer dat hij gewoon niet de juiste man voor je was. Anders zouden we allemaal nog samen zijn met diegene. Sommige mensen komen een tijd in je leven en maken je gelukkig, maar als het niet past moet je je er ook bij neerleggen en er proberen van te leren. Ik realiseer me steeds meer dat mijn ex veel eigenschappen niet bezat die ik wel heel belangrijk vindt in een man (waaronder open over gevoelens kunnen praten). En natuurlijk ook veel dingen die ik wel fantastisch vond, maar hij is niet de enige man op aarde.

Kortom, dit is echt een tijd van bezinning. Natuurlijk heb ik nog pijn, dit weekend ook een enorme dip (te zien aan mijn vele berichten), maar het is echt met vlagen en ik vertrouw er steeds meer op dat het goed gaat komen. En met jullie ook :hug:
Alle reacties Link kopieren
Het gaat wel hier, verschrikkelijk geslapen vannacht, ik heb elk uur van de nacht gezien.

Deze week een drukke week, dus genoeg afleiding. Maar ik steeds meer pijn op het hart/borst. Mijn hoofd is heel goed mee in het verhaal, mijn hoofd snapt dat hij niet terug komt, maar het is precies of mijn hart steeds luider aan het protesteren is. Het gemis doet mij fysiek pijn.

Ik weet heel goed dat ik (en iedereen hier) door die moeilijke periode gaat. Maar dat gaat ook met ups en down, ik kan er vandaag van overtuigd zijn dat alles goed komt, om morgen in een dip te zakken.

Maar we komen er wel, iedereen hier komt wel weer op zijn pootjes terecht! 💪🏻
Alle reacties Link kopieren
[...]
juniormoderatorviva wijzigde dit bericht op 04-12-2017 14:25
Reden: trollen
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat is dit forum toch heerlijk! Zo blij dat ik het ontdek heb. Wel jammer pas erg laat ... Maar beter te laat dan nooit. Plus ik denk dat het ergens wel zo heeft moeten zijn. Ik haal veel inspiratie en kracht uit het lezen van allerlei verhalen. Veel herkenning en dat is erg fijn. Dus bedankt daarvoor. Ook al post ik niet altijd, ik lees enorm veel.

Ik herken het emotioneel onbereikbaar verhaal van Claire111. In de relatie met mijn ex was het vanuit mijn kant echt overinvestering. Blijven praten en trekken (aan een dood paard), niet op 1 lijn zitten en kleinerend gedrag. Maar goed, achteraf praten is natuurlijk makkelijk.

Ik troost me altijd met de gedachte dat wij allebei geen goede partners voor elkaar waren. Dit betekent niet dat ik hem niet mis, maar ik moet eerst maar eens aan mezelf zien te werken, wat meer 'zelf liefde' etc.
Alle reacties Link kopieren
Ja vandaag dus een dip-dag. Ik heb afgelopen dagen geleefd met het idee dat alles wel weer goedkomt, maar nu zak ik weer terug in het verleden a.k.a. onze momenten.. Ik mis de arm om me heen, de affectie, het praten zó erg! Ik moet echt mijn beste vriend loslaten en getver wat is dat kut.. Het dagelijkse leven gaat ook gewoon weer door en als het even niet lekker zit met een vriendin, kon ik m’n hart altijd bij hem storten. En nu kan dat niet meer.. Dat tergende gevoel van eenzaamheid :( En dit staat los van wat voor kl*jo hij is, hoe hij me behandelt heeft. Ik denk dat het echt gaat om het missen van de aanwezigheid van die persoon..

@Claire1111 en @inwonderland92 mijn ex-vriend was ook emotioneel onbereikbaar.. Kon janken als een klein kind (ook toen het uitging en wat dagen erna), maar over gevoelens praten? Ho maar. Nee lekker je gevoelens wegstoppen voor de laatste maanden, het lekker laten ontploffen en m’n hart in duizend stukjes breken..
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zo blij dat ik dit forum heb ontdekt zeg!

Mijn relatie is nu zo'n drie maanden uit en ik merk dat ik de laatste dagen hem enorm mis. Ik vind het soms echt verschrikkelijk, want hij wou het ook niet uitmaken, maar er was teveel gebeurd.

En nog steeds heb ik soms hoop, omdat hij over een tijdje weer contact weer gaat opnemen en contact met mij wilt hebben, maar ik weet niet hoe ik daarmee moet omgaan. Hij wilt volgens mij gewoon vrienden zijn, terwijl ik dat totaal niet zou kunnen en willen.

Daarnaast, ik ben nog jong (22) en het was mijn eerste, wel serieuze, relatie van twee jaar. En iedereen zegt dat de eerste keer het ergste is, maar ik weet nog niet hoe ik ermee om moet gaan.
Alle reacties Link kopieren
@sjuull en @thisgirlm dat heb ik ook heel erg! De laatste paar dagen mis ik hem ook enorm .. Zou het door het donkere, gure weer komen, haha!

@sjulll Je eerste liefde zal altijd wel speciaal blijven, maar het is voorbij nu. Mijn ex was ook mijn eerste liefde. Ik zal hem (natuurlijk) nooit vergeten, maar er zijn redenen geweest waarom ik het uit heb gemaakt. Dat zal bij jou ook het geval zijn. Probeer er nu niet aan twijfelen, iemand verandert niet in hoe hij is!

Dat we (meiden op het forum) nog zo snakken naar onze ex, is eigenlijk begrijpelijk. We waren toch een tijd samen (happy) geweest en dit is ineens een heel ander leven! Dat gedeelte van alles kwijt kunnen aan (ex) hem is ook echt wennen voor me. Letterlijk alles wat ik op een dag meemaakte vertelde ik hem ... Echt afkicken als dat gedeelte ineens weg valt. Ook al heb ik mijn vriendinnen, toch is het (praten met hen) anders.

De angst voor het onbekende is vaak groter dan de moeilijkheden van een slechte relatie daarom bleef ik ook jaren lang bij mijn ex, ook al wist ik dat het niet goed tussen ons zat. Vreemd dat we (ofja ik) dat doen.

We moeten proberen te genieten van het leven, ook zonder vriend is het leven de moeite waard! Zo dat was mijn afsluiting weer voor vandaag :)
Alle reacties Link kopieren
@Sjuulll, mijn ex zei ook dat hij echt graag vrienden wilde zijn, maar ik wil dat ook niet. Moet er niet aan denken dat hij straks een ander vriendinnetje heeft en ik dan blij moet reageren omdat we 'vrienden' zijn. Ik wil hem echt niet kwijt, maar vrienden zijn lukt me toch niet. Hebben jullie nu nog contact?

@ThisgirlM, Ik heb vandaag zo'n dipdag:( Ik herken ook heel erg het gevoel van je beste vriend los moeten laten. Ik kon met hem over alles praten en nu ben ik een soort van eenzaam en moet ik alles binnenhouden ofzo. Ik heb natuurlijk ook veel vriendinnen maar dat is toch anders, dus ik snap precies wat je bedoelt. Ik voel me ook een soort van leeg, maar ik denk dat dat wel minder wordt met de tijd.


Bij mij gaat het weer verschrikkelijk. Ik moet alleen maar huilen en het doet zo'n pijn dat hij niet meer van me houdt en me niet eens meer mist. Ik snap niet hoe je iemand waar je zolang van gehouden hebt niet meer mist binnen een paar weken. dat vind ik misschien nog wel het ergste.
Ik weer even helemaal niet wat ik met mezelf aanmoet. Ik heb bijna tentamenweek maar ik kan me gewoon niet concentreren. :cry:
Alle reacties Link kopieren
@Bessa: Ik wilde juist eerst vrienden blijven. Na een paar weken dacht ik mmm nee dit gaat niet werken. Zo lang ik de deur op een kier houdt, kan ik de boel niet afsluiten. Constant appen was zo verslavend voor mij/ons. Een mooi verhaal van zijn kant en ik ben weer terug bij af. En klopt inderdaad, ik moet er niet aan denken dat hij met zijn nieuwe vriendin 'vrienden' met mij blijft.. .

Vaak denk ik nog wel aan hem 'wat zou hij aan het doen zijn? 'Denkt hij nog wel eens aan me?' Natuurlijk doet liefdesverdriet pijn, en voel ik me nu vaak klote, maar het hoort er denk ik bij. Heb namelijk nog nooit eerder liefdesverdriet gehad. Hij was mijn eerste liefde/relatie.

Ik zat in het begin van het schrijven van een scriptie. Het verdriet was zo heftig dat ik erdoor studievertraging heb opgelopen (serieus, erg dramatisch i know) maar er was toen (6 maanden geleden) zoveel gaande in mijn leven dat ik mezelf even halt moest inlassen. Achteraf super blij dat ik dit gedaan heb, en ik denk ach wat is een paar maanden in een mensenleven nu eigenlijk ... Mentaal gezond zijn is ook belangrijk.
Alle reacties Link kopieren
In het begin wilden we allebei vrienden blijven, hij stuurde zelfs dingen als 'Ik wil je niet kwijt', maar ik had al snel door dat dit niet zal werken over afsluiten.

Voorlopig hou ik het dus bij kennissen, ik kan hem niet wissen uit mijn leven omdat we in dezelfde vereniging zitten. Meer dan 'Hallo' en 'Tot later' zeggen we niet tegen elkaar. We zien wel hoe dat verder evolueert.

De belangrijkste reden waarom ik hem nu als vriend zou willen is omdat ik hem nog graag terug wil, dus daar komt sowieso ontgoocheling van, en die wil ik mezelf besparen.
Alle reacties Link kopieren
@Bessa Och ja met mij gaat het ook vréselijk vandaag... Ik denk dat het komt omdat het Sinterklaas is vandaag.. Ik vierde dat altijd met zijn familie en nu zit ik alleen op de bank (andere vriendinnen doen natuurlijk wat met familie en hun vriendjes) Ik voel me weer zó eenzaam .. Hij mist me niet, want hij heeft een nieuwe vriendin. Ik heb ook totaal geen aandacht van (een) andere jongen(s), voel me echt een lelijk eendje. I know dat dit negatief klinkt, maar door stress en verdriet krijg ik een hele slechte huid, wallen etc. En heb ook aardig wat relatie kilo’s eraan zitten (wat ik nu wel aan het wegwerken ben maar toch..) Dus dát er ook nog eens bij, voel ik me echt een liefdeloos hoopje.. Bah laat de feestdagen en donkere dagen aub voorbij zijn :( Ik mis het idee van een vriendje hebben en gek op elkaar zijn zo erg nu.
Alle reacties Link kopieren
@ThisGirlM yep zo voel ik me ook .. Iedereen leuke gezellige avond en ik zit hier. Ga dadelijk lekker het bad in. Enerzijds denk ik, geen drama, geen stress. Anderzijds denk ik mmm lachen om een stom sinterklaas gedicht zou ook leuk zijn.. Dilemma!

Dat lelijke eendjes verhaal heb ik ook extreem erg. Voornamelijk omdat mijn ex mij nogal kleineerde om mijn uiterlijk.

Ik heb geleerd dat ik nu beter af ben zonder een vriend, dan iemand die mij niet knap of niet mooi genoeg vindt. Ik denk dat hij mij kleineerde omdat hij zelf niet lekker in zijn vel zat. Maja meneer praat niet, dus dat is een aanname vanuit mijn kant (en dat zal ik dus ook nooit weten of het klopt) Ik heb therapie gevolgd hiervoor en wat ik met mijn psycholoog opbouwde, brak hij vervolgens af.

Als ik dit weer hier neer typ voelt het ineens allemaal weer een stuk fijner aan. Zovan 'yes ik heb het maar mooi gedurfd om de stap te nemen en om eindelijk eens voor mezelf te kiezen!
Alle reacties Link kopieren
@thisgirlM, Ik herken dat lelijke eendje ook heel erg. Ik heb van de stress heel veel puistjes gekregen. Ik ga nu 4 keer per week naar de sportschool maar ik merk dat ik nergens tevreden mee ben. Ik wil een "perfect" lichaam zodat hij me mooi vindt, en ik heb geen idee waarom, want ik ben hem toch al kwijt. Ik voel me zo lelijk en dik, ik word daar ook nog eens super verdrietig van naast het verdriet dat ik om hem heb. Klinkt allemaal heel dramatisch maar dat is hoe ik me nu voel. Ik hoop zo erg dat hij mij ook mist.
Alle reacties Link kopieren
@Bessa Ik herken alles van jou zo erg.. Ik ga ook naar de sportschool, maar niets wil vlotten en voel me nog steeds onaantrekkelijk om het maar even zo te zeggen.. En ik betrap mezelf soms op de gedachte dat ik er graag goed uit wil zien, zodat hij beseft wat voor fout hij heeft gemaakt. STOM! Ik ben ‘m kwijt, hij is vreemdgegaan en heeft een andere vriendin, wáárom wil ik nog steeds die ‘spijt’ van zijn kant? Ik kan hem nooit van m’n leven meer terugnemen. Een goede vriendin zei al: ‘probeer je geluk niet te halen uit zijn ongeluk’ en daar heeft ze wel gelijk in.. maar hij zit zo in mijn hoofd, terwijl het nu al bijna 2.5 maand uit is..

Wat ik ook vervelend vind is dat ik heel snel zelfmedelijden heb.. Als ik een avond alleen zit of alleen door de stad loop/fiets, vind ik mezelf super zielig. Ik kan gewoon (nog) niet genieten van m’n eigen aanwezigheid..


@inwonderland92 Wat goed dat je zo denkt!! Ik hoop echt dat ik op een dag ook zo kan denken.. lijkt me heerlijk.
Alle reacties Link kopieren
Haha ik herken zelfs dat zelfmedelijden. Ik vind mezelf zo zielig vaak, als ik dan in mn eentje op de bank zit terwijl al mijn vriendinnen bij hun vriendjes zijn, dan voel ik me zooo zielig en kut. Ik wil ook heel graag dat hij spijt krijgt terwijl dat nergens op slaat, ik kan gewoon nog niet hopen dat hij gelukkig wordt met iemand anders. Hij was altijd zo verliefd op mij en hij had voor geen enkel meisje interesse, ik snap er nog steeds niks van :cry:
Alle reacties Link kopieren
Dag dames,

Dat gevoel van hopen dat hij je mist is killing!! En ook echt een fase want ik had dat ook verschrikkelijk tot ik me het volgende bedacht (na heel veel gesprekken met vriendinnen): je weet NOOIT hoe hij zich voelt maar jij bent fantastisch en hij is ooit verliefd op je geweest dus hij gaat je zeker missen. En ik bekijk het ook zo: ik ben 3 keer degene geweest die de relatie verbrak en de enige ex die ik ging missen was degene die zijn leven weer oppakte en zonder mij verder ging (en dus zonder dramatische appjes en belletjes - ik heb zelfs een keer een selfie gehad van een ex terwijl hij zat te huilen!!!! Werkte averechts). Dus de les: ga verder met je leven. Voel de pijn, echt ga erdoor heen, schrijf het lekker op hier, maar weet dat het echt snel beter zal gaan zodra je je op jezelf focust. En bijkomend voordeel: als hij in gaat zien wat mist ben jij al over hem heen en gelukkig met een leven zonder hem.

Dat stukje van het missen om iemand te hebben is ook echt zwaar kut, vooral in december echt. Dat moet gewoon slijten. Ik ben ook op een leeftijd (29) dat iedereen klef huisje boompje beestje heeft dus daar word ik ook niet goed van. Ik probeer het zelf gezellig te maken en te genieten van mijn familie en de enkele vrijgezelle vriendin.

Veel sterkte meiden, het komt echt allemaal goed zodra je begint in te zien wat je waard bent (gatver ik lijk wel zo'n positiviteitsgoeroe maar het is echt zo!)
Bessa schreef:
05-12-2017 21:25
Haha ik herken zelfs dat zelfmedelijden. Ik vind mezelf zo zielig vaak, als ik dan in mn eentje op de bank zit terwijl al mijn vriendinnen bij hun vriendjes zijn, dan voel ik me zooo zielig en kut. Ik wil ook heel graag dat hij spijt krijgt terwijl dat nergens op slaat, ik kan gewoon nog niet hopen dat hij gelukkig wordt met iemand anders. Hij was altijd zo verliefd op mij en hij had voor geen enkel meisje interesse, ik snap er nog steeds niks van :cry:
:hug:

Ik ben heel erg bewust uit de slachtofferrol gestapt en gestopt met het zelfmedelijden. Ik heb contact opgenomen met vriendinnen die ik al heel lang niet meer had gezien (lees: 18 jaar! Klasgenootjes van heel vroeger) en daar spreek ik nu regelmatig mee af. Ik ga in op vrijwel elke uitnodiging om iets leuks te gaan doen of trek er in mijn eentje op uit.

Maw, mijn agenda is voller dan ooit en ik doe veel spannendere/leukere dingen dan al die koppeltjes thuis op de bank. ;-) Al die plannen en ontmoetingen zorgen weer voor nieuwe ontmoetingen en plannen. Een soort sneeuwbaleffect. Ik kan het alleen maar aanraden. Het werkt echt.

Sterkte allemaal! Dit gaat voorbij.
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Ik heb even bijgelezen.

De dagen in Portugal hebben mij erg goed gedaan, was daar met mijn beste vriend en het werd echt een spirituele reis.

Dat hij mij niet gefeliciteerd heeft met mijn verjaardag heeft voor mij dingen in de juiste perspectief gezet en geaccepteerd dat er geen weg meer terug is maar alleen maar vooruit.

Dat ik hem geen macht meer wil geven over mijn gevoelsleven. Dat ik de relatie nu ook zie voor wat het was.
Hij zal zeker van mij gehouden hebben maar heeft mij niet goed behandeld en als reactie daarop ik hem op een gegeven moment ook niet meer.
Het is goed dat de relatie voorbij is op dat ik weer kan leven, mijn eigen keuzes kan maken en ik niet meer in een destructieve toestand zit met hem.

Ben gestopt met roken iets wat mij niet lukte bij hem omdat hij totaal niet supportive was, echt in niets.
Heb mijn rijlessen weer opgepakt, spreek weer met vrienden af en koester de liefde om mij heen van familie en vrienden.

Natuurlijk doet het nog steeds pijn maar steeds minder, heb hem niet meer gezien of gehoord, dus kan goed afkicken van hem.

Ik wil niet meer achterom kijken maar vooruit naar de toekomst!
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje goed om te horen !

Na al mijn wijze woorden heb ik een kleine terugslag en ben ik weer boos. Op mezelf (hoe ik me gedroeg om hem maar te houden) en op hem (waar hij het gore lef vandaan haalt om mij, het beste wat hem is overkomen, te dumpen). Gekwetst ego duurt lang om te helen...!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op dit moment geen liefdesverdriet meer, maar ik heb het wel gehad. Twee jaar geleden, ik was kapot. Gebroken.
Al die dingen die jullie schrijven heb ik ook gevoeld en beleefd en doorheen gegaan, het was echt de hel.
Tot ik ineens merkte dat ik weer gewoon door de supermarkt kon lopen (waar hij altijd zijn boodschappen deed) zonder te janken en ik er soms aan het einde van dag achter kwam dat ik die dag niet aan hem had gedacht. Ik wist niet dat dat kon! :P

Wat ik wil zeggen is dat dit gevoel weer voorbij gaat, er is licht aan het einde van de tunnel en jullie komen hier weer overheen. Ookal voelt dat nu niet zo. Sterkte, hang in there!
Alle reacties Link kopieren
Hi Claire111,

Wow zo herkenbaar! Ik probeer me dat ook altijd voor ogen te houden: ik weet niet hoe hij zich voelt. Maar ja, ik hoor hem al heel lang niet meer (zijn nu een maand en dikke 2 weken uit elkaar) en hij was al na 3 weken aan het daten met iemand. Waarschijnlijk is hun relatie bu al verder. En ik wil ook niet dat hij terug komt. Al zou het goed zijn voor mijn ego denk ik. Als het mijn ego is, maar gewoon het gevoel: hij beseft wat hij kwijt gespeeld is. Dat hij dan toch 1/10 verdriet voelt van wat ik gevoeld heb :'( .

Dus neen, hij vult zijn dagen zodanig goed en heeft al vervanging klaarstaan, dat dat gemis bijna nihil is vrees ik. Maar ja, we weten niet hoe ze denken :). En zelfs als hij inziet wat hij msit of kwijtgespeeld is, komt hij nooit terug. Dat weet hij ook dat hij dat niet moet doen. Heeft gaandeweg mijn familie ook serieus pijn gedaan. Zelfs mijn mama, waarmee hij een heel goeie band had.

En ja, Kerstmis en Nieuwjaar wordt pijnlijk, al wil ik ECHT genieten van die periode ook. Mar ik voel wel dat ik alles minder intens beleef. Vnadaag de kerstboom versiert, wat me normaal als Kerstfanaat super vrolijk maakt, maar dit jaar was ik kalm. Ook al wou ik dit niet. Ik beleef alle topmomenten anders. Kan het niet omschrijven. Alsof ik nog immuun ben om zo'n vrolijke zaken mee te leven.

Maar ook al zijn we 1 maand en 2 weken beter, toch voel ik dat het al wat beter met me gaat. Ik mis hem als persoon wel echt nog. Om zijn dag aan te vertellen, onze knuffels, zottigheden. Maar ja, die momenten probeer ik bewust achterwege te houden. Je hebt mooie momenten beleefd, en je hebt dat hij zich deze ook nog herinnert, maar voor je verwerkingsproces helpt hetn iet . Maar echt dames, zelfs na een relatie van 8 jaar voel ik dat het goed komt met me!! Zelfs ben ik weekendje naar Barcelona geweest met vriendinnen en wat deed me dat goed!!!! Een aanrader: even alles en iedereen achter jou laten.
Alle reacties Link kopieren
RaRaM dat is helemaal waar heeft mij ook goed gedaan een paar dagen het land uit weg van alles.
Alle reacties Link kopieren
@Sjaantje37 en @RaraM wat fijn dat jullie er lekker tussenuit zijn geweest! Dat lijkt me ook heerlijk, maar ben helaas een erg arme student.. Wil wel gaan sparen voor een reisje a.s. zomer.

Maar goed, ga ik weer... Merk dat ik nu weer een slechte week te pakken heb (ook de hoeveelheid posts in dit topic haha). Maar mán wat mis ik ‘m, ons.. of in ieder geval iemand om je dag/avondje uit mee te bespreken. Het klapt soms zo binnen.. Al m’n vriendinnen hebben vriendjes en zij vertellen er vrolijk over of appen er lekker mee (groot gelijk ook). Maar dat steekt me zo erg.. dat ik dan kijk naar een leeg scherm bij wijze van.. Niemand die me expliciet naar m’n dag vraagt, me goedemorgen wenst etc. Gisteravond weer (na een aantal wijn) met tranen naar huis gefietst, terwijl ik echt een leuke avond had!! Hij zit alleen nog zó diep in mijn systeem.. Heb nu het gevoel dat ik nooooit over hem heen ga komen. Vind het een tergend idee dat er een eind is gekomen aan alle mooie dingen en herinneringen.
Ik vind het hebben van een relatie 100x beter dan single zijn en ik vraag me af of ik ooit van dat idee ga afwijken..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven