relatie uit

@sjaantje en @claire,
Lief van jullie, ik weet ook echt dat dit gewoon bij mij hoort en als hij hier niet mee om kan gaan, is hij niet de man voor mij. Ik baal er gewoon soms zo van dat ik zo gevoelig ben, het maakt het liefdesverdriet ook niet makkelijker zegmaar.
Ik heb wel contact met jongens via tinder, ze zijn allemaal stuk voor stuk heel leuk en gezellig, maar het voelt zo raar omdat ik gewoon nog het gevoel heb dat ik bij mijn ex "hoor".

@thisgirlM, goed dat je een afspraak hebt gemaakt met de psycholoog als je al merkt dat het de verkeerde kant op gaat, beter dan het "te ver" laten komen zegmaar. Ik merk ook dat ik bij mijn omgeving niet steeds weer wil aankomen met mijn liefdesverdriet, maar aan de andere kant zit er geen tijdslimiet aan, als jij je gewoon nog zo voelt dan mag dat. Al snap ik ook dat je de draad weer wil oppakken, maar forceer het niet. Heel veel sterkte meid, ik leef met je mee

Bessa schreef: ↑

11-12-2017 00:01

@sjaantje en @claire,
Lief van jullie, ik weet ook echt dat dit gewoon bij mij hoort en als hij hier niet mee om kan gaan, is hij niet de man voor mij. Ik baal er gewoon soms zo van dat ik zo gevoelig ben, het maakt het liefdesverdriet ook niet makkelijker zegmaar.
Ik heb wel contact met jongens via tinder, ze zijn allemaal stuk voor stuk heel leuk en gezellig, maar het voelt zo raar omdat ik gewoon nog het gevoel heb dat ik bij mijn ex hoor.

@ Bessa
Ik begrijp je zo goed. Ik ben ook best gevoelig, en heb ook het idee dat dat het verwerkingsproces bemoeilijkt. Ook contacten via tinder vind ik moeilijk, alles oké, tot de gesprekken dieper gaan. Dan begint het vergelijken en komt ook het nare gevoel dat ik hem aan het bedriegen ben (terwijl hij degene is die mij (net niet) bedrogen heeft). Dikke knuffel!

Verschrikkelijke nacht hier. Het weekend was goed gevuld, dus niet superveel tijd gehad om hem te missen. Maar ik ging ergens naartoe waar we samen nog zijn geweest, voor hem belangrijker dan eender welke dag van het jaar. Maar deze keer als hij er niet, en dat is echt niet normaal.

Dus nu gaat mijn hoofd weer in overdrive, en lig ik alweer uren te woelen terwijl ik moet slapen.
En slaat het gemis ook weer dubbeldik toe ...

Pff, bestond er maar een medicijn tegen liefdesverdriet ...

Lieve Callie, het medicijn tegen liefdesverdriet is tijd.

Vind het echt zo rot om te lezen dat sommigen van jullie het zo moeilijk hebben.

Het is voor mij misschien anders omdat ik een zoon van 13 rond heb huppelen wat veel afleiding geeft, maar tis nu ook al bijna 5 weken sinds ik hem voor het laatst heb gezien.

Wat ik nu wel af en toe heb is boosheid, gisteren zat ik in de auto met een vriend van mij en merkte dat ik het er toch best moeilijk mee heb, zei ineens nare dingen over hem. Schrok daar een beetje van omdat ik toch dacht al een stuk verder te zijn in het proces. Maar schijnbaar zit er hier en daar toch nog veel emotie.

Bij mij worden de dromen over hem ook neutraler, en dat ik zonder teveel emotie er mee blijft lopen gedurende de dag.

Denk ook dat mijn emoties te maken hebben omdat ik na weken op een plek was waar ik hem tegen het lijf had kunnen lopen, gelukkig ontloop hij mij. En dat ik veel herinneringen met hem heb op die plek.

Komt goed allemaal, voor iedereen!

Vandaag de eerste makelaar om de prijs te bepalen van mijn huis om te verkopen, spannend!

Hey dames,

Ik ben ondertussen bijna een maand en 3 weken verder, n ik moet zeggen: het gaat echt beter! Tuurlijk mis ik hem als persoon, maar zie het zo. Als hij ECHT bij je hoorde, was de relatiebreuk nooit plaatsgevonden... Het komt echt wel goed met jullie.

Ik huilde me vaak in slaap, en als ik wakker werd begon het huilen weer door de - toch wel zeer realistische - dromen. Gedurende een maand droomde ik steeds dat hij zou terug komen, of dat hij het zelfs opnieuw uitmaakte. Maar die dromen vervangen zoals Sjaantje zegt. Of worden toch realistischer. Je dromen zijn je onderbewustzijn. Denk je veel aan hem gedurende de dag, of hoop je steeds dat hij terugkomt: dan droom je ervan.

Ik heb gemerkt dat ik nog wel aan hem denk, maar niet zo intens meer. Waardoor die dromen ook wegblijven, of minder frequent voorkomen. Hoewel jullie het echt niet voelen, het komt echt wel goed. En geloof me, ik heb diep gezeten (10 kilo vermagerd, therapie, een maand niet kunnen werken). Mijn week is redelijk kalm, maar mijn weekenden zijn steeds goed gevuld, en dan voel ik het ook: de aandacht die je krijgt van mannen, al is het maar een licht flirtgevoel doen je echt goedvoelen! En je hoeft zelfs niet flirten, gewoon al praten en je voelt je echt beter... Ik zeg niet dat je nu met mannen moet gaan praten, want als je daar niet klaar voor bent, blok je ze toch af. Maar ik be ndit weekend bijvoorbeeld oude vrienden tegengekomen, en wat deed me dat goed! Lachen, samen iets drinken. Gezellig. En zo'n momenten heb je echt nodig in je verwerking! Je voelt echt: hé, ik kan heus wel gelukkig zijn zonder hem. Want dat is ook ECHT zo. Ook al had je liever een leven met hem gehad, ik zie nu het gezegde echt in: 'what's meant to be, will be!!"

Ik heb ook een nieuwtje:
Ik kreeg gisteren de melding dat iemand op mijn GMAIL account zat, vanuit de woonplaats van mijn x. Ik sprak hem daarover aan, en hij bleef verrassend kalm. Niet uitvliegen (wat in ons vorig gesprek wel zo was). Maar eerder van: oei, ik was in Keulen. Ik kan dat niet zijn. Als ik vroeg of hij goed rondgeneusd had, antwoordde hij ook kalm 'Ja, zo ben ik'. Wel sarcastisch, maar hij kon anders antwoorden. Ik benadrukte dat wat hij zou gezien hebben, in het begin van onze breuk was (om niet radeloos te lijken, want jawel: ik zocht echt zaken op van 'hoe krijg ik mijn ex terug'). En nadat hij zei dat hij me had afgemeld op YouTube, vroeg hij out of the blue: 'Hoe gaat het met je, als ik vragen mag?'. Dit na zijn uitvaart van 3 weken geleden om het berichtje datm ijn nicht naar zijn nieuwe vlam had gestuurd.

Ik heb hem afgeblokt met : neen, daarom heb ik je niet aangesproken, waarop hij antwoordde 'Ja, laat maar. Sorry!'. Een heel andere reactie dan ik verwacht had; Kalm, en opeensn ieuwsgierig naar mijn situatie?? Het kon hem duidelijk niets schelen hoe hij me afblokte en na 3 weken al aan het daten was en interesse toonde in een ander meisje. Hij vroeg me dit puur omdat hij nieuwsgierig was. Maar je moet hen dat niet gunnen. Ze hebben je laten zitten, dan hoeven ze ook niet te weten wat je doet, hoe het met je gaat en met wie!
Maar zoals ik al zei: ik verschoot van deze wending, want ja: ons laatste gesprek was niet bepaald liefdevol. En hoewel dit wrs niets is, schrok ik wel op. Het ging over mijn Gmail, en even tussen de soep en de patatten vragen hoe het met me gaat? "als ik vragen mag". Gek.?

Hahahaha RARA dat deed ik ook, sites zoeken met hoe krijg ik mijn ex terug.

Totdat mijn zusje zei dat ik hier mee op moest houden omdat ze mij anders bij een inrichting zou afleveren..hahaha
Maar de eerste keer dat hij het uitmaakte was ik zo radeloos en in paniek waar hij flink misbruik van maakte.
De laatste keer toen ik het uitmaakte had ik die paniek totaal niet, wel een diepbedroefd gevoel.
Maar realiseerde mij gisteren dat ik al een paar weken geen opgefokte en paranoïde gevoelens heb gehad, en toen viel het kwartje, dat een leven zonder elke dag ruzie en wantrouwen toch echt heel fijn is.

En wat een koekwaus joh die ex van jou, dat hij nog zit te neuzen op jouw Google account.

Ik zelf heb geen enkele behoefte meer om hem ergens te checken of aan zijn vrienden te vragen hoe het met hem gaat.
Interesseert mij eerlijk gezegd totaal niets meer nadat hij zijn laatste ongevoeligheid naar mij heeft laten zien, niet eens even feliciteren met mijn verjaardag.
Echt dikke vette middelvinger voor hem.

Sjaantje37 schreef: ↑

11-12-2017 14:33

Hahahaha RARA dat deed ik ook, sites zoeken met hoe krijg ik mijn ex terug.

Totdat mijn zusje zei dat ik hier mee op moest houden omdat ze mij anders bij een inrichting zou afleveren..hahaha
Maar de eerste keer dat hij het uitmaakte was ik zo radeloos en in paniek waar hij flink misbruik van maakte.
De laatste keer toen ik het uitmaakte had ik die paniek totaal niet, wel een diepbedroefd gevoel.
Maar realiseerde mij gisteren dat ik al een paar weken geen opgefokte en paranoïde gevoelens heb gehad, en toen viel het kwartje, dat een leven zonder elke dag ruzie en wantrouwen toch echt heel fijn is.

En wat een koekwaus joh die ex van jou, dat hij nog zit te neuzen op jouw Google account.

Ik zelf heb geen enkele behoefte meer om hem ergens te checken of aan zijn vrienden te vragen hoe het met hem gaat.
Interesseert mij eerlijk gezegd totaal niets meer nadat hij zijn laatste ongevoeligheid naar mij heeft laten zien, niet eens even feliciteren met mijn verjaardag.
Echt dikke vette middelvinger voor hem.

Inderdaad, goed van je! Vette middelvinger naar onze ex'en! Het ging nu wel beter met me, al blijft het vreemd aanvoelen als hij me aanspreekt. Vandaag weer. En hoewel ik vaak afloot met: fijne feesten etc. Bleef hij praten. Over onze relatiebreuk. Dat da door ons 2 was, en dat hij het daarna inderdaad niet mooi gespeeld heeft met dat andere meisje. Vanwaar toch die interesse? Ook zei hij: als ik van jou niks mag vragen, stuur ik nu niets meert. Ik sloot gewoon kort af. Hij zei ook dat hij me 2 maanden lang xou sturen, maar het niet kon omdat hij dacht dat het me moielijker zou maken. Nu ja, sturen... Vragen hoe het met me gaat. Echt vreemd! Heb hem afgescheept, nu hoeft het niet. Nu opeens interesse tonen in mijn gevoelens? DOEI!

@Bessa
Ik heb wel contact met jongens via tinder, ze zijn allemaal stuk voor stuk heel leuk en gezellig, maar het voelt zo raar omdat ik gewoon nog het gevoel heb dat ik bij mijn ex "hoor".
^dat herken ik heel erg ja. Zo van 'ooooo dit is fout om met die die te praten'
Omdat ik zo lang samen was en hij mijn eerste was, weet ik ook echt soms niet hoe ik moet omgaan met jongens/mannen. Ben sowieso heel onzeker, dus als ik dan een compliment ontvang dan geloof ik dat niet. Mijn ex was sowieso nooit complimenteus ..
Had een saai weekend, dus dacht ook wel regelmatig aan hem. Maja het hoort erbij. Muziek en het forum geeft me toch wel de nodige afleiding

RaRa, is het over met die griet ofzo, dat hij een soort van komt terugglibberen?

Ik zou er echt niet meer aan beginnen, 1x die hel van liefdesverdriet vind ik wel genoeg.

Merk ook dat ik die Tinder gasten totaal oninteressant vind. Doe veel aan match opheffen als het weer de sex kant op gaat, of dat ze foto’s willen echt zo saai..

Begin het steeds beter naar mijn zin te krijgen met mijzelf, genoeg te doen.

Zie ik tegen de feestdagen op, niet echt want we waren 9 van de 10 keer toch niet bijelkaar. Of hij liet mij zitten met oudjaar, twee keer gebeurd. Was tie liever met zijn ex bij hun gezamelijke vrienden.

@sjaantje
Oud en nieuw was bij ons 9 van de 10 keer ook stom (oh wacht nee, 3 van de 3 keer), hij wilde perse bij zijn irritante vrienden zijn dus ik moest maar mee, wat altijd eindigde in ruzie omdat ik al die vrienden zo irritant vond en hem ook als we daar waren
Feestdagen zelf zie ik dus ook niet tegenop, ik mis hem wel door het gezellige kerstsfeertje nu.
Ook eens wbt RaraM, ik denk niet dat degene die je zoveel verdriet heeft aangedaan degene is die jou weer blij kan maken. misschien voor heel even maar je moet nu echt aan jezelf denken!

Goedemorgen,

Scheelt voor mij denk ik ook dat ik een kind heb die wel kerst leuk vindt en oud en nieuw.

Hij maakt mij ook continue aan het lachen, zoals gisteren weer. We kregen een discussie over geloof en hij vroeg mij mamma waar geloof jij dan in?

Ik moest eerlijk bekennen in weinig dingen maar dat ik wel zou willen geloven dat ik na mijn dood mijn moeder weer ga zien. En toen ik hem dat zei schoot ik helemaal vol en moest ik ineens ontzettend huilen om mijn verleden jaar overleden moeder.

Mijn zoon had net gedoucht en zat in zijn badjas, hij zei mamma ik wil je echt troosten maar ben praktisch naakt, om daar achteraan te zeggen. Wat maakt het uit ik kom je troosten.

Kijk dat relativeert al het liefdesverdriet op zo’n moment. Bij mijn zoon vergeleken is mijn ex echt een ongevoelige, arrogante eikel.

Beter kwijt dan rijk!

@Sjaantje
"ik ben praktisch naakt"
ach wat lief. Ook fijn dat inzicht dat je ex niet de optimale man was, al heb jij dat inzicht volgens mij al langer, maar toch fijn dat er van die momenten zijn waarbij het even weer tot je doordringt.

Ik heb dat nu ook wel, ik heb een studiegenootje leren kennen via tinder en het valt me op dat hij al meer gevoel in zijn kleine teen heeft dan mijn ex in zijn hele lichaam. En wat vind ik dat fijn! Natuurlijk mis ik mijn ex nog heel erg, maar het is fijn om te merken dat er jongens/mannen zijn die niet zo ongevoelig zijn. Ik had ook niet zoveel vergelijkingsmateriaal, mijn ex was mijn eerste echte vriend.
Ik heb tentamenweek dus dat geeft afleiding, ik zie wel weer op tegen het weekend want dan mis ik hem altijd extra.

Ik was echt verslaafd aan mijn ex, ondanks dat er van alles niet klopte aan deze relatie bleef ik hem weer opzoeken.

Hij zei vaak tegen mij dat hij het zo rot voor mij vond dat ik zoveel van hem hield en hem aanbad en op een voetstuk plaatste. (What The Fuck??)

Ook echt een reden om weg te gaan maar ik bleef. Hij bracht mij zo in de war, gaf mij het gevoel dat ik preuts was, dat ik ruimdenkender moest zijn. Dat ik alles verkeerd zag, dat ik meer liefde moest opbrengen voor de mensen die mij pijn deden etc etc.

Dat hij de liefde wantrouwde en zich rotter voelde sinds hij met mij omging waardoor ik de reactie had om hem de liefde te laten vertrouwen en hem een goed gevoel te geven in deze relatie door totaal over al mijn grenzen heen te gaan.

Voel mij eerlijk gezegd wat verdoofd de laatste tijd, totaal geen belangstelling voor ander mannen. Ff niet meer.
Wil het liefst cocoonen ver weg van de buitenwereld, dan ben ik momenteel het gelukkigst.

Goedemorgen dames,

Moet dit even kwijt. Had vannacht voor het eerst een ander soort droom over mijn ex. Eigenlijk over de shit in onze relatie.

Ik droomde dat ik met hem op een doordeweekse dag op een ochtend om 10.00 al knetterstoned was, en ik mij plotseling realiseerde dat de makelaar om 10.30 zou komen.
Mijn hele huis was een troep en hij lag relaxt op de bank verder te blowen. Ik raakte in paniek en zei help mij aub want ik ben knetterstoned en mijn huis is een puinhoop. Ik heb nog maar een half uur om het in orde te maken en om weer een beetje helder uit mijn ogen te kijken.

Hij vertrok geen spier, stapte van de bank en ging in bed leggen. Stak geen vinger uit om mij te helpen.

Dit is dus typerend hoe onze relatie was.

Ps: mijn ex blowde van smorgens vroeg tot savonds laat toen ik nog met hem samen was.

@claire1111, dat heb ik dus ook, ik denk best nog veel aan hem maar het voelt anders. Het wordt vager, de emotie is niet meer zo sterk aanwezig.

Ik wil echt niet afspreken met mannen. Ik krijg daar een zenuwachtig gevoel van. Wil vooral tijd besteden aan mijn vrienden, en zeker die ik een tijd niet heb gezien.

Werd gisteren echt blij van twee gesprekken met vrienden die ik een tijd niet had gesproken. Mijn ex vond een van deze twee vrienden helemaal niets. Gisteren besefte ik dat ik nu weer alle vrijheid heb om met wie dan ook af te spreken dus ook met hem.

Geloof echt dat het vooruit ga, en nu doe ik ook mijn best om mijn ex zoveel mogelijk te ontlopen. Want waar ik nog steeds bang voor ben is mijn reactie als ik hem weer tegen het lijf loop. Ben daar nu nog niet klaar voor.

Met mij gaat het vandaag best goed! Ik moet nog wel veel aan hem denken maar ik hoef niet te huilen en ik heb ook een soort van het idee dat hij geen idee heeft wat hij kwijt is.
Niet dat ik mezelf nou zo geweldig vind maar ik was echt geen slechte vriendin, en ik was helemaal gek op hem en vond precies de dingen leuk die hij leuk vond. Dus daar komt hij vast nog wel een keer achter
Daarbij heb ik zoals eerder al vermeld een hele leuke jongen leren kennen via tinder. Eerst stond ik er niet zo voor open, maar nu merk ik dat hij echt heel leuk is, dus dat zorgt ook wel voor afleiding, en ik vind het fijn dat ik weer met een mannelijk iemand dingen kan delen, is toch anders dan vriendinnen! Beetje een vaag verhaal nu ik het zo lees. Hoe gaat het met jullie?

claire1111 schreef: ↑

13-12-2017 15:26

@Sjaantje ik heb precies hetzelfde. Het gaat beter maar als ik hem tegen zou komen ben ik bang voor wat dat met mij gaat doen. Als hij dan heel afstandelijk gaat doen bijvoorbeeld, of hij ziet er mega goed uit (beiden 99% kans dat dit het geval is) dan ben ik zeker weten een week van slag. Er liggen nog spullen van mij bij hem die ik wel terugwil maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om die nu terug te vragen (apart want in het begin wilde ik niets liever dan hem even zien). Dus ik ben er nog niet overheen.

Over het algemeen gaat het wel goed. Ik huil nauwelijks meer en overdag heb ik het zo druk dat ik er weinig aan denk (in het begin ook maar dan kwam hij toch steeds tussendoor voorbij in mijn hoofd). Heb gister ook de hele dag gelachen met een paar collega's, plan een vakantie met een vriendin en heb daar oprecht zin in, aan dat soort dingen merk ik dat het echt beter gaat. Maar afgelopen week heb ik het 's avonds wel weer wat moeilijker, ik denk weer meer aan hem dan. Ik mis hem niet per se, en ook niet die arm om me heen, want ik zie zoveel mensen overdag dat ik het juist fijn vind om alleen te zijn 's avonds, maar ik denk er gewoon weer wat meer aan en alles wat er is gebeurd, en krijg dan zo'n zwaar gevoel. Het voelt alsof ik een open wond heb die langzaam heelt maar soms toch ineens weer pijn begint te doen... het komt ook denk ik omdat ik gewoon heel erg moe ben (er heerst ook weer van alles) dus ik heb de energie niet meer 's avonds om op mezelf in te praten.

Het gaat echt met ups en downs, vermoeiendddddd pfff

Lieve schat, het gaat langzaam vooruit, ik dit echt niet geloofd een week of 5 geleden. Had echt iedereen voor gek verklaard. Maar vandaag betrapte ik mezelf dat ik stond te zingen onder de douche en dat om 07.30 morgens...hahahaha

En natuurlijk gaat het met up en downs, ook ik heb daar nog steeds last van. Ik wil bijvoorbeeld echt niets over hem horen, wil niets van hem zien. Ik weet zeker dat ik een klap terugval als ik hem zie, en ben zelfs bang dat het dan weer van voren af aan begint.

Ik hoop dat ik hem pas weer tegenkom als ik er echt overheen ben, gelukkig ontloop hij mij ook dus in dit geval doet hij eindelijk een keer het juiste..hahahaha

Bessa schreef: ↑

13-12-2017 17:14

Met mij gaat het vandaag best goed! Ik moet nog wel veel aan hem denken maar ik hoef niet te huilen en ik heb ook een soort van het idee dat hij geen idee heeft wat hij kwijt is.
Niet dat ik mezelf nou zo geweldig vind maar ik was echt geen slechte vriendin, en ik was helemaal gek op hem en vond precies de dingen leuk die hij leuk vond. Dus daar komt hij vast nog wel een keer achter
Daarbij heb ik zoals eerder al vermeld een hele leuke jongen leren kennen via tinder. Eerst stond ik er niet zo voor open, maar nu merk ik dat hij echt heel leuk is, dus dat zorgt ook wel voor afleiding, en ik vind het fijn dat ik weer met een mannelijk iemand dingen kan delen, is toch anders dan vriendinnen! Beetje een vaag verhaal nu ik het zo lees. Hoe gaat het met jullie?

Helemaal geen vaag verhaal! Een prachtig verhaal juist.

De afleiding is broodnodig en ook goed voor jou om te weten dat je de moeite waard bent om leuk gevonden te worden door een andere man.
Dat er sowieso meer visjes in de zee zwemmen die ook lekker zijn..hahahaha

Ik heb wel chatgesprekken met mannen op tinder maar niet een interesseert mij echt, en niet omdat ik ze vergelijk met mijn ex of dat ik nog steeds liever mijn ex wil.
Ik wil niet meer in die valkuil trappen, wil eventuele alarmbellen niet meer negeren. En aangezien ik weinig tijd heb om sowieso te daten wil mijn spaarzame vrije tijd niet verdoen aan een ontmoeting met iemand waarvan ik van te voren toch al weet dat het niets gaat worden.

Het is voor mij ook nog een gevalletje too soon, ook omdat ik het steeds meer naar mijn zin krijg met mij mezelf.

Het gaat met mij deze dagen weer wat beter! Ik heb gisteren een ontzettend gezellig kerstdiner gehad van m’n studievereniging en daar kan ik lekker op teren. Ook aan het Tinderen en ik merk nu dat ik zo langzamerhand het besef krijg dat er meer vissen in de zee zwemmen . Heeft heel wat weken geduurd voordat dat binnenkwam haha! Uiteraard mis ik ‘m nog wel.. Helemaal op momenten als je iets meemaakt of ziet en de persoon die je dat wilt vertellen er dan niet is.. zucht.. Dat is altijd even slikken.. Vriendinnen vertel je namelijk ook niet álles.

Ik vind het wel bijzonder om te zien dat ik zulke schommelingen heb. De ene week gaat het bijna geweldig en de andere week gaat het ronduit verschrikkelijk. Vraag me af of jullie dat ook zo hebben? Dat zwart/witte?

ThisGirlM,

Die schommelingen zijn normaal hoor. Ik zelf probeer er zo min mogelijk aan toe te geven.

Hij zit nog wel in mijn gedachten maar ik maak er voor mezelf geen verhaal meer van. Ik accepteer dat hij in mijn hoofd zit maar laat de gedachte aan hem dan weer los.

Ben de relatie die ik met hem had niet meer aan het analyseren of aan het overdenken.
Ik heb geaccepteerd dat het voor hem zo makkelijk was om mij los te laten, dat het dus weinig zijn heeft om daarom te blijven treuren. Ik geef mijzelf wel de tijd om te herstellen daarom heb ik nog geen zin om te daten, energie te stoppen in een andere vent.
Heb zo geen zin in het gedoe daarom heen. Ik had as weekend 3 dates kunnen hebben, maar ga liever thuis de voice kijken en beetje rommelen. Dat zegt mij genoeg dat ik er nog niet aan toe ben want ik keek de voice hiervoor nooit

Hee lieve dames,

Ik ben een tijdje weggeweest door een flinke griep en daarna een weekendje Frankrijk. Vervelend om te lezen dat sommige van jullie nog zo'n last hebben van het liefdesverdriet. Dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft.

Ik merk dat het mij goed gaat en dat heeft denk ik ook te maken dat mijn ex en ik helemaal niet lang bij elkaar waren. Ik denk voorzichtig weer aan daten (wel pas in het nieuwe jaar door drukke agenda's van beide kanten). Maar dames tijd heelt en neem vooral jullie tijd om te helen!

@ThisGirlM, die schommelingen zijn inderdaad heel normaal, en gezond ook (lijkt me). Wat fijn dat het beter gaat en natuurlijk ook dat besef dat er meer vissen in de zee zwemmen , dat lijkt me toch een teken dat je verder komt. En natuurlijk mis je je ex nog, dat is ook logisch na zo'n tijd samen en dat mag ook. Zolang je maar je best doet om vooruit te gaan, en dat doe je zo te zien!

@Glitterbep, fijn dat het beter gaat!

Dat het nu bij mij beter gaat ligt denk ik ook aan het feit dat ik hem al een maand niet heb gezien. Maar het zal niet lang meer duren want we hebben dezelfde vriendengroep, wonen één straat van elkaar af en we sporten bij dezelfde sportschool Ik zie dus wel op tegen het moment dat ik hem weer zie.

Glitterbep, gelukkig ben je weer hersteld van je griep, hoe was je weekendje in Frankrijk?

Bessa dat is het enige waar ik zwaar tegenop zie, mij ex weer tegen het lijf lopen, dus ik begrijp je helemaal.

Kan bij mij twee kanten opgaan, dat ik hem vriendelijk gedag zegt of hem keihard in zijn gezicht spuugt....weet dat eerlijk gezegd pas op het moment zelf....dus beter dat ik hem de komende jaren niet zie...hahahaahha