Tja, en dat was het dan.... deel 2

31-01-2012 14:51 3880 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.



"Goedenavond,

Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...

God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...

Allalone...".



Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
@problemo: door omstandigheden die ik hier niet neer kan zetten heb ik toen de scheidingaanvraag stop gezet. Maar het blijft een moeilijke situatie zeker nu. Tijd moet het uit gaan maken, maar soms is dat wel heel moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Dat snap ik hoor dilemma zoveel. Mijn scheiding heb ik verder ook niet aangevraagd. Mijn ex doet er vreselijk vervelend onder en projecteert dat op m'n kids.. Ik ben wel van plan om door te zetten.. We zullen zien waar het schip strand.
Dat heb ik ook, dat ik zo moe ben. Weet niet hoe het bij jullie is, maar ik ben wel moe, maar kan alleen niet slapen. En ik droom heel veel en onrustig, hoort toch bij het verwerkingsproces.

Melatonine werkte bij mij altijd erg goed, ik ga die toch maar weer eens aanschaffen. Want ik slaap kort en niet diep en daardoor dus zo moe.



Problemo, wat let je om NU al de scheiding aan te vragen, omdat je al weet dat je hem echt niet terug wil? Het is een duidelijke daad richting hem, en heel stellig. Nu denkt hij misschien dat je nog twijfelt, want zie je wel, ze vraagt de scheiding niet aan....en zolang zal hij dus blijven proberen om bij je terug te komen, waar jij geen zin in hebt.



Ik merk dat ik me een stuk beter voel dan twee maanden geleden, vind dat het eigenlijk nog best snel gaat dan. Het blijft een wond en ik denk er nog best veel aan, maar niet meer zoals een tijd terug. Doordat ik ex nu twee keer heb gesproken, merk ik dat ik daarna weer een stukje heb kunnen afsluiten. Dat pats boem, daar kon ik niet mee overweg. Maar dit gaat geleidelijker, en er is ook nog (zakelijk) contact, dat scheelt ook. Hij heeft uitgelegd hoe hij dingen zag en beleefde en dat geeft mij weer rust en minder ruimte om dingen zelf in te vullen. Ben nu ook echt bezig met nadenken over hoe en wat als huis is verkocht (in de zomer) en hoe ik mezelf zie einde van het jaar. Best positief toch?



Hoe gaat het met jullie, Allalone, Hova, NW, Gianna, Kunstje??
Alle reacties Link kopieren
Fijn om ook weer even wat te horen van de oudgedienden.

En wat ga jij ook goed Julus.

Ik sta er van te kijken. Hoe doe je dat toch?

Heeft het er misschien mee te maken dat je in de vorige episode al veel hebt gepraat en nagedacht? Dat je toen ook al serieus hebt moeten nadenken over of en hoe je weer met hem verder wilde?



Ik zit zelf nog steeds met zoveel woede in me. Al mijn oude woede zit er nog, en ik begin te beseffen dat ik dat allemaal op heb zitten kroppen. Ondanks dat ik ook wel mijn woede heb geventileerd, onder andere hier, op dit forum.

Maar waar moet ik er mee heen?

Ik hoop dat de psych me hier een goed advies over kan geven want ik weet werkelijk niet wat ik ermee moet?



Ik kort dit toch maar weer wat in, er wordt nog steeds meegelezen volgens mij
Alle reacties Link kopieren
Hier heeft oudste zoon vandaag een heftige intake gehad met psychologisch begeleidingscentrum Ik was bij het gesprek. En in zekere zin is het gesprek minder nodig dan ooit, omdat hij op de goede weg is. Maar je zal maar je papa kwijt zijn! Dat is een probleem. En daar gaat aan gewerkt worden. Met hem en zijn vader. Maar alleen als zijn vader open is en ook met zijn billen bloot gaat, heb ik 'geeist.' Ik ga niet mijn zoon de zwarte piet laten toespelen omdat zijn vader nu eenmaal onfeilbare keuzes moest maken voor zijn eigen geluk.



Mijn grenzen komen wel steeds duidelijker naar voren, merk ik tot mijn vreugde, ook in zo'n gesprek. Zinloze dingen waar ik verdrietig van word doe ik niet. Met ex in gesprek gaan bv. Doei. Ik wissel feitelijke info met hem uit via de mail en dat is het dan. Alles zou anders zijn als hij uit beeld zou zijn in mijn dagelijks leven. Maar alleen vandaag al komt hij weer drie keer bij mijn huis. Doorsnee voorbeeld. En dan ben ik hem/haar nog niet op het werk tegengekomen vandaag. Ik ben altijd zó blij als ik een paar weken heb dat ze elders op de aardbol vertoeven. Zucht van verlichting! Maar zelfs dat wordt minder urgent. Ze doen maar.



Ik werk nog steeds hard; voor mijn ene baan is het bijna vakantie, maar dat hield in dat ik nog allerlei afrondingsverplichtingen had. En voor mijn schrijfwerk moet ik nu extra hard; al mijn collega's zijn weg, dus moet ik het geheel vullen?! Doe ik hoor, met liefde, maar het is wel hard aanpoten!
Alle reacties Link kopieren
quote:Soyli schreef op 26 juni 2012 @ 09:23:

Waar ik me zorgen om maak is of ik het geluk om mezelf ga vinden. Gisteren liep ik nog even in de stad en dan zie ik zoveel verliefde stellen. Ook mensen op leeftijd. Nou is dat alleen maar buitenkant, maar toch.. Je ziet wanneer er tussen mensen een klik is.



Ook ik zie die stellen lopen Soyli, en bij mensen op leeftijd dacht ik ook, zij wel....Vertelde dat aan mijn dochter die bij me was. Mam, zei ze, je weet toch niet hoelang die mensen al bij elkaar zijn, misschien is dat ook wel hun tweede, derde relatie. Kind van mij heeft gelijk. Dat er achter elke deur wel wat is, daar ben ik de afgelopen maanden ook achter gekomen. Voorlopig blijf ik dan maar ook 'alleen'.





Worthit, ik denk dat mannen heel anders in een situatie als deze staan als vrouwen. Zeker omdat het vaak de mannen zijn die (schijnbaar) makkelijk over stappen van de ene in de andere relatie. Ik heb er wellicht overheen gelezen maar heb je kinderen? En begrijp dat je (ex)man ook langdurig en meerdere keren vreemd ging? Zie hierboven: ik weet wat het met je doet..

Blijf vooral schrijven hier..



Nou niet langdurig, van de een op de andere dag zei hij te willen scheiden, voor mij 'out of the blue', binnen een week wist ik dat hij bij het uitgaan met zijn nieuwe groep vrienden, een vrouw had ontmoet. Dat duurde maar 3 maanden, we zijn nu inmiddels 15 maanden verder en heeft hij meerdere one night stands gehad, en nu dan vriendin nummer 2

Worth it to be loved
Alle reacties Link kopieren
quote:problemo schreef op 26 juni 2012 @ 14:48:

Ook ik lees nog trouw mee. Het gaat hier op zich wel redelijk. Ik ook vraag mij wel af of ik opnieuw geluk ga leren kennen. Ik vind mijzelf vaak niet de moeite waard daarvoor. Ik weet het is een nare gedachte, maar het is telkens op de achtergrond.



Je bent de moeite waard Problemo!! Maar begrijp je gevoel helemaal, die gedachte, dat gevoel het blijft aanwezig, de ene keer sterker dan de andere keer. Dus, heel drastisch ik weet het, heb ik met mijn 50 jaar maar een tatoeage op mijn onder arm laten zetten. 'Worth it to be loved' Nu er nog zelf in gaan geloven... WE ZIJN DE MOEITE WAARD!



Ex to be vroeg nog of het een echte was, ik zei nee een plak plaatje nou goed?
Worth it to be loved
Alle reacties Link kopieren
quote:problemo schreef op 26 juni 2012 @ 19:19:

Bla bla bedoel ik. Ik bedoel er mee te zeggen dat hij duidelijk heeft gemaakt dat het eigenlijk mijn schuld is. Hij zei.. Je bent te dik. Je hebt hbonivo maar bent nog dom(hij geeft af op een ieder die een hogere school heeft doorlopen als hem).

Ik had een huishouden van Jan steen. Hij zegt bewust dingen om me te kwetsen. En daar geniet hoe volgens mij van. Soms lukt het hem en soms niet. Maar nooit en nooit dat ik hem dat toon.. Dat is ie niet waard.Wat bezielen die mannen? Dat soort uitspraken hoor ik ook, ik heb een dikke buik, ben niet sexueel aantrekkelijk meer, en weet niet eens zeker of hij ooit echt van me gehouden heeft. Tuurlijk zwakt hij dat later weer af met, ' dat heb ik niet zo bedoeld' Nee zal wel, maar je hebt het wel gezegd. Ik begrijp niet waar dat zout in mijn wond strooien nodig voor is. Na 32 jaar vind ik dat ik dit niet verdien en heel laag van hem. Ik heb met dat soort uitspraken meer moeite dan het vreemd gaan en het scheiden bij elkaar.
Worth it to be loved
NW, goeie vraag, hoe ik dat doe. Ik doe eigenlijk niks..maar merk dat ik al veel meer bezig ben met de dagelijkse dingen, en niet alleen maar met deze situatie. Misschien inderdaad al een stuk verwerking tijdens de relatie? Wij deelden maar weinig (omdat hij alles met haar deelde), dus ik was feitelijk al alleen. Wat ik probeer is in gedachten te focussen op wat er nog allemaal in het verschiet ligt. Te bedenken wat er nu al een voordeel is van dat hij weg is. En welke vrijheden ik nu heb, ook fijn. Ik zit me te bedenken of ik niet al afscheid van hem heb genomen in de relatie, waardoor ik hem nu minder mis. Als je al weinig samen hebt, is de klap minder groot als het ook echt weg is. Verder heb ik na een goed gesprek met hem er weer meer vrede mee, ik snap ook niet goed hoe dat werkt. Misschien de confrontatie, de bevestiging dat het echt over is, uit zijn mond? En ik ga dat dan analyseren en ook voelen, en dan kom ik telkens uit op het feit dat ik geen heftige gevoelens had toen hij me knuffelde....en dat ik de rust die ik nu heb zo fijn vindt.



Vind het voor jou erg dat je nog steeds met alle opgekropte emoties zit. Ik kan me niet meer precies voor de geest halen hoe het destijds precies bij jullie ging, maar net als met mij nu, koos hij meteen voor haar toch? Dat is een overeenkomst, maar wellicht scheelt het dat hij en zij een gezin vormen en dat ex en ik alleen nog een huis hebben. Als dat klaar is, is het klaar. Jij wordt geconfronteerd en daardoor blijven de wonden opengaan. Ik zou het dan ook niet goed aankunnen.
Gianna, heel wijs om alleen feitelijke info te wisselen. Dat andere deel is afgesloten. Hoe ik het zie; onze exen wilden hun leven en dus hun persoonlijke info niet meer met ons delen, dus dan ook nu niet. Die tijd is geweest, daar hebben ze nu een nieuwe relatie voor.



Ik las tot aan een week geleden enorm veel over het onderwerp, wilde verhalen van anderen lezen. En nu merk ik dat ik daar niet meer zo'n zin in heb. Is dit herkenbaar? De behoefte om er niet weer mee bezig te zijn? Krijg steeds meer ruimte voor andere dingen, andere onderwerpen. Dingen waar ik blij van word.
quote:worthit schreef op 28 juni 2012 @ 20:26:

[...]





Wat bezielen die mannen? Dat soort uitspraken hoor ik ook, ik heb een dikke buik, ben niet sexueel aantrekkelijk meer, en weet niet eens zeker of hij ooit echt van me gehouden heeft. Tuurlijk zwakt hij dat later weer af met, ' dat heb ik niet zo bedoeld' Nee zal wel, maar je hebt het wel gezegd. Ik begrijp niet waar dat zout in mijn wond strooien nodig voor is. Na 32 jaar vind ik dat ik dit niet verdien en heel laag van hem. Ik heb met dat soort uitspraken meer moeite dan het vreemd gaan en het scheiden bij elkaar.Kunnen niet met hun gevoelens omgaan, dat is het gewoon. En willen niet erkennen dat een deel ook aan hun heeft gelegen. In een relatie ben je met twee personen, dus als je lekker niet naar je eigen aandeel hoeft te kijken is dat wel fijn. Leg de shit bij een ander neer en je hebt het naar jezelf toe fijn goedgepraat. Het is allemaal goedpraten, voor zichzelf. Want als ze bv. zeggen dat ze altijd fijne sex hadden, dat je er altijd zo goed uitzag en meer positiefs ga jij je afvragen waarom hij dan is weggegaan! Wanneer het vervolgens uit is met de pret met andere vrouwen, dan ineens is alles wel weer goed aan je. Want dan komt het handig uit.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook even weer moeilijk...ligt het aan de zomer? :-)

Door een leuke ervaring die wat minder leuk eindigde even weer een stapje terug...en het meest erger ik me nog aan mezelf...ik wil niet meer een stapje terug..

Daarnaast door slaapgebrek ook steeds minder energie momenteel..beetje herkenbaarheid hier dus wel...
@allalone: he meis, balen zeg, gaat het weer een beetje. En logisch we willen geen stap terug doen, maar binnenkort doen we weer twee stappen vooruit toch?



Enne die moeheid, verschrikkelijk hè, volgens mij heeft iedereen hier last van. Verwerken kost ook veel energie.



Dikke knuffel meis
Sterkte Allalone, en dilemma, en de andere meiden. Wat ik nu heb, is doordat de zomer in de lucht zit, ik me nog meer besef dat ik de leuke dingen die we deden, nu dus niet meer gaan doen. Zou dat het kunnen zijn? Je moet er een andere invulling aan gaan geven, de zomer staat toch altijd voor lekker veel buiten zijn, samen op pad. En dat gebeurt nu zonder hem.



Melatonine, niet vergeten, dat werkt echt!
Alle reacties Link kopieren
Nou dat op pad gaan deed ik al veelal zelf met de kids. School etc bemoeid hij zich nooit mee want hij had het vroeger niet leuk op school zegt ie. Dyslexie training gaat ie heen omdat ik het niet doe uit mijn nachtdienst. Eerder wel dat we nog samen waren. Maar dat houd in dat ik werk van 23 tot 7.30. En dan gelijk door gaat zonder slaap. Eerste moment om te slapen is dan 15.30 nou dat vertik ik voor hem te doen.

En id. Mijn ex to be is klaar met zijn lief zegt ie en ik mag/moet terug komen. En alles is weer mooi aan me... En dat terwijl ik mijn haar weer lekker kort heb.. Prachtig maar vind hij nooit.. Zelfs onze nieuwe poezenvrienden zijn mooi. En hij houd niet eens van katten. Het is een stommerd zonder ruggegraat op moment. Oh ja hij durfde ook nog te vragen waarom afvallen ny wel ineens lukt en niet toen we samen waren. Gered nou omdat ik niet sliep en niet kon eten van ellende...



Nou ja ben weer wat van me ergenis kwijt. Slapen gaat moeizaam. Heb wel oxazepam liggen van huisarts maar daar gs ik zo van in coma.. Heerlijk maar ik hoor de kids vervolgens niet. Dus die neem ik niet. Soms als ik alleen ben..



Nieuwe dag begonnen nieuwe kansen.. We maken er maar weer wat moois van. Vanavond naar een film met vriendin daarna nog ff de stad in.
Alle reacties Link kopieren
Problemo, welke film ga je heen?

Mag ik je "intouchables' aanraden, weet niet of die bij jullie draait maar zeker weten dat je met een big smile uit de bios komt!
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat van dat afvallen door geen hap door je keel te kunnen krijgen is volgens mij voor velen van ons herkenbaar, Problemo! Weinig slapen ook.



Fijne dag voor iedereen!
Alle reacties Link kopieren
Kunstje, maak me zorgen het gaat niet goed met je en je laat niets van je horen..........
Alle reacties Link kopieren
New woman. Ik ga naar snowwithe and the hunter. Of zoiets... Haha. Een soort actiefilm gebaseerd op het sprookje geloof ik. We zullen wel zien. Ik heb een oppas in het dorp kunnen vinden omdat ex to be niet op ook zijn kids wil letten, voor moeders pleziertjes. Dat werd me ff gemeld gister.. Maar geeft niet.. Hij snapt alleen niet dat hij de kids steeds minder ziet zo. En dat terwijl zijn arme hartje vorige week nog schreeuwde om meer met de kids en hun opvoeding te maken willen hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:ochtendmens schreef op 29 juni 2012 @ 07:56:

Kunstje, maak me zorgen het gaat niet goed met je en je laat niets van je horen..........

Nee, het ging inderdaad niet goed met me. Ik heb hulp gezocht en gekregen, dus ben langzamerhand aan het opkrabbelen. Ik lees nog wel mee, en het is allemaal zo herkenbaar. Maar de berg waar ik nu mee worstel is te groot om hier op te schrijven en hoort ook niet echt op dit forum.

Maar sterkte voor iedereen en een dikke knuffel!
Alle reacties Link kopieren
Lief kunstje

Wat goed dat je hulp hebt gezocht. En fijn dat je ook al hulp hebt gekregen. Zet em op he!! We vertrouwen erop dat je het kan... Je hebt al eens bewezen wat voor een sterke vrouw je bent.
Kunstje, heel begrijpelijk dat je niet de puf hebt om hier (vaak) te schrijven. Ik herken dat wel, je hebt veel aan je hoofd en bent waarschijnlijk ook moe of uitgeput van alles.

Heel veel sterkte!



Problemo, je kunt duidelijk niet op hem bouwen, niet als echtgenoot en ook niet als vader. Wees blij dat je daar vanaf bent!

Maar leuk is anders..I know.



Ik had vandaag een mindere dag, en dan baal ik omdat het daarvoor wel heel goed ging. Vind dat zo vermoeiend, dat sterke wisselen van emoties. Er is ook wel een aanleiding, ik weet waar het vandaan komt en ik kan er dus ook iets aan doen. Geen contact, want dan is er ook niks te verwachten. Denk dat ik pas echt de boel kan afsluiten als we niet meer aan elkaar verbonden zijn door praktische zaken. En dat kan zomaar lang duren....my god.



Hou jullie taai, en blijf schrijven!
Alle reacties Link kopieren
Hey Kunstje,



De patronen waar je in zit waren niet te doorbreken door jezelf, professionele hulp is ervoor om je die dingen in te laten zien en er ook daadwerkelijk mee te dealen. Ben super blij dat je hulp krijgt en logisch meid dat je dat hier niet allemaal gaat neer pennen. Mistte je verhalen gewoon hihi.

Sterkte voor je, zal aan je denken..



Julus, niets zo vermoeiender als emoties van een achtbaan. Verwachtingen stellen alleen al kan ervoor zorgen dat je zwaar teleurgesteld wordt..... probeer (zover het kan) het contact te minimaliseren en zo praktisch mogelijk te houden. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan..... Hoop voor je dat je vandaag een betere dag hebt....
Ha ochtendmens, je doet je nick eer aan, haha!



Ik was ook al vroeg wakker, helaas begint de dag niet erg goed dus ik vrees het ergste. Heb de laatste tijd af en toe een huilbui, maar minder vaak dan dat ik had gedacht. En vandaag stond ik huilend op, bah. Het dringt weer door, ik besef weer helemaal wat er aan de hand is. Je hebt gelijk hoor, ik weet het ook maar dat verdomde loslaten valt niet mee.



Wat doen jullie, dit weekend? Het wordt mooi weer, dat dan weer wel!
Alle reacties Link kopieren
Het wakker worden vind ik het ergste van een nieuwe dag. Ik ben zover dat ik af en toe goed slaap. Ik heb vreselijke nek en schouderklachten. Alles zit vast.. Maar het besef smorgens dat je alleen bent hakt er zo in. Mijn ex to be stuurde gister weer sms over dat ie zo'n spijt heeft en dat ie hoopt dat ik het ook eindelijk een plek kan geven.. Eindelijk he... Ik kan het wel een plek geven,maar das vol haat jegens hem. Ik haat wat hij gedaan heeft met me. En de kids niet te vergeten. Ik heb geprobeerd hem niet te haten.. Maar het doet zeer.

Ik ben twee dagen alleen zonder kids. Dat zijn de dagen dat het slecht met me gaat. Meestal lig ik veel te janken en vertoon depressieve neigingen. Ik blijf vaak hele dag in bed en kan niets doen. Gewoon de puf niet voor. Ach in mijn praten en hoe ik mij verstandelijk voel over mijn kunnen en handelen voel ik mij sterk. Maar ik voel me vaak zo'n nul.. Zo'n afgedankt voorwerp. Dat ben ik tenslotte door hem. Een afgedankt voorwerp.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven