Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
woensdag 1 februari 2012 om 11:27
woensdag 1 februari 2012 om 11:39
He dames, hier gaat alles soms redelijk, soms helemaal niet goed. Ik lees nog wel steeds mee hier, heb alleen momenteel niet zoveel behoefte om te schrijven. Ben hard bezig mijn leven als 'alleenstaande vrouw met kinderen' vorm te geven. Heb twee weken terug een vakantie voor mij en de kids in de zomer geboekt; voelt goed. Maar soms ook weer helemaal niet...
Ik ben inmiddels gestopt met de psych, ik schoot er niet zoveel mee op en aangezien in het nieuwe jaar weer een nieuwe eigen bijdrage betaald moest worden en ik momenteel wat op de financien moet letten, ben ik ermee gestopt...
Onze situatie lijkt nog het meeste op die van Problemo, alhoewel wij niet samenwonen en ik dat ook niet wil momenteel en 'de andere vrouw' is bij ons niet in beeld (althans wel zakelijk gezien, helaas werkt ze daar nog steeds, maar niet prive meer). Onze kinderen weten niet beter of we gaan scheiden, maar tijdens de gesprekken waarin we het eea wilden vastleggen over het scheiden, zijn we een soort van 'in elkaars armen gevlucht' en weten we nu weer niet zeker welke kant we opwillen. Er zit nog veel liefde voor elkaar en dat maakt het moeilijk om de definitieve stap te maken.
Maar goed, er komt vanzelf een definitieve uitslag denk ik maar...
Wens jullie allemaal veel sterkte! Lees nog steeds mee, maar kan jullie ook niet echt helpen aangezien ik er zelf nog (steeds) te diep inzit.... Dikke knuffel allemaal!!
(app je vanavond weer even, All.... xxx)
Ik ben inmiddels gestopt met de psych, ik schoot er niet zoveel mee op en aangezien in het nieuwe jaar weer een nieuwe eigen bijdrage betaald moest worden en ik momenteel wat op de financien moet letten, ben ik ermee gestopt...
Onze situatie lijkt nog het meeste op die van Problemo, alhoewel wij niet samenwonen en ik dat ook niet wil momenteel en 'de andere vrouw' is bij ons niet in beeld (althans wel zakelijk gezien, helaas werkt ze daar nog steeds, maar niet prive meer). Onze kinderen weten niet beter of we gaan scheiden, maar tijdens de gesprekken waarin we het eea wilden vastleggen over het scheiden, zijn we een soort van 'in elkaars armen gevlucht' en weten we nu weer niet zeker welke kant we opwillen. Er zit nog veel liefde voor elkaar en dat maakt het moeilijk om de definitieve stap te maken.
Maar goed, er komt vanzelf een definitieve uitslag denk ik maar...
Wens jullie allemaal veel sterkte! Lees nog steeds mee, maar kan jullie ook niet echt helpen aangezien ik er zelf nog (steeds) te diep inzit.... Dikke knuffel allemaal!!
(app je vanavond weer even, All.... xxx)
woensdag 1 februari 2012 om 12:29
Wat ben ik toch een rund geweest. Het is nu definitief, hij wil niet meer terugkomen. En uiteraard ben ik opnieuw gebroken. Ik had het verwacht, maar stilletjes zo gehoopt.
Nu moet ik mezelf opnieuw oprapen en weer verder gaan. Jullie hadden allemaal gelijk en ik heb het mezelf aangedaan. Maar de pijn en het verdriet zijn nu even te groot.
Nu moet ik mezelf opnieuw oprapen en weer verder gaan. Jullie hadden allemaal gelijk en ik heb het mezelf aangedaan. Maar de pijn en het verdriet zijn nu even te groot.
woensdag 1 februari 2012 om 12:39
Je hebt nu de duidelijkheid waarnaar je verlangde, probeer het niet als de zoveelste afwijzing te zien maar als 'de knop moet om'.
Je bent geen rund, het is heus herkenbaar wat je deed en menselijk. Ik heb mijn ex ooit voorgesteld om nog een kind te krijgen om de relatie te redden, zei hij ook 'nee' tegen
Achteraf gelukkig maar.
woensdag 1 februari 2012 om 13:09
quote:ochtendmens schreef op 01 februari 2012 @ 12:56:
Kunstje als je dit niet had gedaan had je nog steeds met de vraag rond gelopen, nu weet je het.
Hoe pijnlijk ook, jij kan nu verder en je hebt al bewezen in eerdere post dat je dat kan!Maar de pijn en het gevoel afgewezen te zijn, zijn nu weer helemaal terug. Ik heb het gevoel dat ik weer opnieuw moet beginnen. Ik dacht dat ik me voorbereid had op de teleurstelling, maar blijkbaar was de hoop toch groter dan ik dacht. Dus nu moet ik met man en macht voorkomen dat ik terug val in het donkere gat. Ik kan het, Ik ben sterk en ik word weer gelukkig!! Hoe lang nog voordat ik het echt geloof?
Kunstje als je dit niet had gedaan had je nog steeds met de vraag rond gelopen, nu weet je het.
Hoe pijnlijk ook, jij kan nu verder en je hebt al bewezen in eerdere post dat je dat kan!Maar de pijn en het gevoel afgewezen te zijn, zijn nu weer helemaal terug. Ik heb het gevoel dat ik weer opnieuw moet beginnen. Ik dacht dat ik me voorbereid had op de teleurstelling, maar blijkbaar was de hoop toch groter dan ik dacht. Dus nu moet ik met man en macht voorkomen dat ik terug val in het donkere gat. Ik kan het, Ik ben sterk en ik word weer gelukkig!! Hoe lang nog voordat ik het echt geloof?
woensdag 1 februari 2012 om 13:19
Gianna is er ook nog steeds hoor, maar superdruk; slaap elke nacht van 1 tot 6 of zo. Tijd is dan weer op. Ik bedacht dat het misschien beter was voor dit draadje als er meer lotgenoten op schrijven die nu in dezelfde situatie verkeren? Ik ben inmiddels alweer drie jaar verder en hoewel ik die droeftoeters dagelijks op mijn werk tegenkom gaat het verder goed hier. Ik vind het soms moeilijk me in te leven in mensen die hun ex terugwillen. Ik snap het wel, maar ik had zelf zó'n walging van ex, gelijk al toen bleek dat hij vreemdging. En nog steeds. Ik ben letterlijk vies van die man. En van haar. En van hun vriendjes. En van iedereen die ze maar op de wangen zoenen. Bleeeh.
woensdag 1 februari 2012 om 14:03
quote:gianna schreef op 01 februari 2012 @ 13:19:
Ik ben letterlijk vies van die man. En van haar. En van hun vriendjes. En van iedereen die ze maar op de wangen zoenen. Bleeeh.Hoop dat ik dat snel ook voel. Jouw berichtes laten me vaak lachen en laten in elk geval zien dat er een gelukkige toekomst in het verschiet kan liggen (niet zonder problemen, maar wel gelukkig). Dus dank daarvoor
Ik ben letterlijk vies van die man. En van haar. En van hun vriendjes. En van iedereen die ze maar op de wangen zoenen. Bleeeh.Hoop dat ik dat snel ook voel. Jouw berichtes laten me vaak lachen en laten in elk geval zien dat er een gelukkige toekomst in het verschiet kan liggen (niet zonder problemen, maar wel gelukkig). Dus dank daarvoor
woensdag 1 februari 2012 om 14:09
quote:allalone schreef op 01 februari 2012 @ 11:04:
Hey.een deel 2!...
Dames, ook ik lees nog steeds mee..heb echter op dit moment niet altijd de puf om te reageren..
Met mij gaat het helaas nog steeds niet heftig goed, maar dit heeft niet alleen met de scheiding te maken....
Ik moet op eigenlijk alle vlakken van mijn leven opnieuw beginnen, en dat is niet altijd even makkelijk...en kost zeer veel energie....
Life sucks...in ieder geval op dit moment....
Voor iedereen die het kan gebruiken een Meisje, wat vreselijk vervelend voor je. Als ik ik iets voor je kan doen, laat het me maar weten. In elk geval veel sterkte en heel veel
Hey.een deel 2!...
Dames, ook ik lees nog steeds mee..heb echter op dit moment niet altijd de puf om te reageren..
Met mij gaat het helaas nog steeds niet heftig goed, maar dit heeft niet alleen met de scheiding te maken....
Ik moet op eigenlijk alle vlakken van mijn leven opnieuw beginnen, en dat is niet altijd even makkelijk...en kost zeer veel energie....
Life sucks...in ieder geval op dit moment....
Voor iedereen die het kan gebruiken een Meisje, wat vreselijk vervelend voor je. Als ik ik iets voor je kan doen, laat het me maar weten. In elk geval veel sterkte en heel veel
woensdag 1 februari 2012 om 14:26
(Heb met nieuwjaar erg geoefend op het tersluiks kunnen mompelen van "N onGELUKKIG NIEUWJAAR." Dat lukt best aardig. Ex en nieuwe echtgenote hebben hier op het werk twee vrienden en één van hen counterde me vorig jaar ook bij een deur met: "Gelukkig Nieuwjaar." "Lul!", dacht ik. "Jij gunt mij helemaal geen gelukkig nieuwjaar en ik jou ook niet." Ik had ook kunnen zeggen: "Ik wens je hetzelfde toe wat je mij toewenst(e)." (Double that!). Maar alle adem die ik aan deze meeloper besteed is vergeefs. Vandaar mijn logopedische oefeningen. Onnodig, achteraf. Maar het had wel wat. Je moet immers altijd zeven stappen vooruit zijn, da's de moraal van het verhaal 
woensdag 1 februari 2012 om 16:19
Kunstje, heb je met je ex gesproken of via sms?
Komt goed vrouw! Moet zo zijn, kan niet anders. Over een tijd zijn wij de Gianna's en NW's op dit forum
Gianna en NW. Vooral blijven posten! (en alle anderen ook natuurlijk)
Begrijp het zelf ook niet hoor Gianna, dat ik maar blijf hopen op het feit dat ex terugkomt. Ik denk steeds dat ik stappen heb gezet maar als er ook maar íets van hoop is val ik terug. Net als Kunstje. Ik wóu dat ik net zo boos was als jij toen; want nee, het is écht niet 'normaal' dat je zomaar over iemand's vreemdgaan heenstapt. Maar ik denk maar steeds dat ie nog kan veranderen, dat ie nog gaat inzien wat ie weggooit etc. Tja.. Gaat niet gebeuren. En maar goed ook denk ik, over een paar jaar, maar nu is er vooral heel veel pijn..
Komt goed vrouw! Moet zo zijn, kan niet anders. Over een tijd zijn wij de Gianna's en NW's op dit forum
Gianna en NW. Vooral blijven posten
! (en alle anderen ook natuurlijk)Begrijp het zelf ook niet hoor Gianna, dat ik maar blijf hopen op het feit dat ex terugkomt. Ik denk steeds dat ik stappen heb gezet maar als er ook maar íets van hoop is val ik terug. Net als Kunstje. Ik wóu dat ik net zo boos was als jij toen; want nee, het is écht niet 'normaal' dat je zomaar over iemand's vreemdgaan heenstapt. Maar ik denk maar steeds dat ie nog kan veranderen, dat ie nog gaat inzien wat ie weggooit etc. Tja.. Gaat niet gebeuren. En maar goed ook denk ik, over een paar jaar, maar nu is er vooral heel veel pijn..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
woensdag 1 februari 2012 om 17:05
Maar de pijn en het gevoel afgewezen te zijn, zijn nu weer helemaal terug. Ik heb het gevoel dat ik weer opnieuw moet beginnen. Ik dacht dat ik me voorbereid had op de teleurstelling, maar blijkbaar was de hoop toch groter dan ik dacht. Dus nu moet ik met man en macht voorkomen dat ik terug val in het donkere gat. Ik kan het, Ik ben sterk en ik word weer gelukkig!! Hoe lang nog voordat ik het echt geloof?[/quote]
Je hebt jezelf een rad voor je ogen gedraaid kunstje... jouw hoop wat inderdaad groter dan je dacht. Het geloof dat je het kan, sterk bent en weer gelukkig wordt komt als jij je helemaal los kan maken van je ex (buiten de omgang kinderen natuurlijk). Als jij blijft dromen over het leven wat je had met hem en daar teveel in blijft hangen ga je niet gelukkig worden.
Ik kan wel zeggen dat ik jou sterk vind (en dat vind ik echt) maar je moet dat zelf ervaren. Ik vind het al heel erg knap dat je door deze situatie er achter bent gekomen dat je de moeite waard bent. En van daaruit moet je gaan bouwen, bouwen aan een nieuwe toekomst, een nieuw leven. Een leven zonder je ex.
Je hebt jezelf een rad voor je ogen gedraaid kunstje... jouw hoop wat inderdaad groter dan je dacht. Het geloof dat je het kan, sterk bent en weer gelukkig wordt komt als jij je helemaal los kan maken van je ex (buiten de omgang kinderen natuurlijk). Als jij blijft dromen over het leven wat je had met hem en daar teveel in blijft hangen ga je niet gelukkig worden.
Ik kan wel zeggen dat ik jou sterk vind (en dat vind ik echt) maar je moet dat zelf ervaren. Ik vind het al heel erg knap dat je door deze situatie er achter bent gekomen dat je de moeite waard bent. En van daaruit moet je gaan bouwen, bouwen aan een nieuwe toekomst, een nieuw leven. Een leven zonder je ex.
woensdag 1 februari 2012 om 19:23
hoi allemaal,
kunstje,ik vind dat je het goed gedaan hebt en ik wil helemaal geen gelijk...het is nu eenmaal zo gegaan en je hebt het op jouw manier gedaan,,alle lof...
en nu ga je de rest ook op jouw manier doen,laat je niet afschepen met flutalimentatie etc,,,,vecht voor wat je waard bent en vlucht niet direct in een paar sterke armen,,,,,(heb ik bij mn scheiding 4 jaar geleden wel gedaan met alle verdriet van dien)
nu komt de periode van acceptatie en ook dat duurt weer een tijdje ,,,,de vraag waarom,wat als ik dit en wat als ik dat......accepteren......moeilijk hoor,,,,,
en haha gianna ik was ook letterlij vies van mn ex man,,,ik dacht telkens als hij mij zoende:gat ver ,met die zelfde tong heb je ook haar gezoend ,blehghhhhhh
maar,vandaag voor het eerst weer een beetje betere dag, naar school geweest(kapperschool,mn passie) was wel even vechten tegen thuiszitten of gaan maar ben toch gegaan en het was een verzetje hoor,was wel kapot maar goed gevoel.
kunstje,ik vind dat je het goed gedaan hebt en ik wil helemaal geen gelijk...het is nu eenmaal zo gegaan en je hebt het op jouw manier gedaan,,alle lof...
en nu ga je de rest ook op jouw manier doen,laat je niet afschepen met flutalimentatie etc,,,,vecht voor wat je waard bent en vlucht niet direct in een paar sterke armen,,,,,(heb ik bij mn scheiding 4 jaar geleden wel gedaan met alle verdriet van dien)
nu komt de periode van acceptatie en ook dat duurt weer een tijdje ,,,,de vraag waarom,wat als ik dit en wat als ik dat......accepteren......moeilijk hoor,,,,,
en haha gianna ik was ook letterlij vies van mn ex man,,,ik dacht telkens als hij mij zoende:gat ver ,met die zelfde tong heb je ook haar gezoend ,blehghhhhhh
maar,vandaag voor het eerst weer een beetje betere dag, naar school geweest(kapperschool,mn passie) was wel even vechten tegen thuiszitten of gaan maar ben toch gegaan en het was een verzetje hoor,was wel kapot maar goed gevoel.
zonder tegenslag is er geen overwinning
woensdag 1 februari 2012 om 19:25
en allalone,,,jij gaat ook je leven weer op de rails krijgen,tis zwaar en moeilijk en je bent ,net zoals ons alle, helemaal oververmoeid van het vechten voor je relatie, slecht tot niet slapen en alles uitzoeken en hoe nu verder....herkenbaar....zorg goed voor je zelf hoor ,dikke knuffel voor alle dames hier
zonder tegenslag is er geen overwinning
woensdag 1 februari 2012 om 19:43
Dat was het hem nu net. Ik wilde niet terug naar wat we hadden. Ik wilde opnieuw beginnen en er samen sterker en gelukkiger uit komen. Hij wil blijkbaar in het verleden blijven hangen en alleen de slechte dingen zien. Maar ik hoopte dat we daarvan hadden kunnen leren om het beter te doen in de toekomst. Die mogelijkheid was er zeker (ook de relatie-therapeut was deze mening toegedaan). Maar voor sommige mensen is het moeilijk onder ogen te zien, dat ook zij fouten maken. Maar hier eindigt het dus. Ik ben wel heel verdrietig maar ben nog niet echt in het zwarte gat gevallen. Misschien gebeurt dat nog, maar ik vecht met man en macht om dat te voorkomen. De hoop is nu echt weg. Ik ga alleen door en niet voor afdoende gelukkig (zoals hij) maar voor heeeeel gelukkig. Om te beginnen heb ik afgesproken met dochter om in april/mei een paar daagjes naar Rome (mijn lievelingsstad) te gaan. Die zat ook helemaal in de put, want ze had gisteren het idee gekregen dat hij wel serieus overwoog om terug te gaan. Voelt zich nu ook erg in de steek gelaten. Ze wil geen officiele afspraak hoeven maken om haar vader te zien, maar gewoon samen bankhangen. Dat is dus voorbij, want ze wil absoluut niet naar het huis van Mevr. Wijdbeens. Als hij eens realiseerde wat hij ons allemaal aandoet. Hij zei nb dat hij het mvr. Wijdbeens en haar kinderen niet aan kon doen om weg te gaan. Daar had hij bij ons beduidend minder moeite mee, de kl**tz*k. Ik ben er klaar mee!
woensdag 1 februari 2012 om 20:10
Je klinkt weer sterk, Kunstje. En over 'afdoende gelukkig": ik ben gelukkiger dan ooit, maar tegelijkertijd blijvend ongelukkig omdat ik de scherven van mijn gezin in mijn handen houd. Zoiets is niet meetbaar. Het bestaat naast elkaar. (Vroeger kon ik dat ook niet begrijpen wanneer mensen hun partner verloren door de dood en al snel weer verliefd werden. Maar het kan dus naast elkaar bestaan, ontdekte ik. Geluk en verdriet. En het heft elkaar niet op: het staat los van elkaar.) Wat ik nu met X heb is niet volmaakt. Maar bestaat volmaakt? En ik houd zo vreselijk veel van hem!
woensdag 1 februari 2012 om 20:19
quote:kunstje schreef op 01 februari 2012 @ 12:29:
Wat ben ik toch een rund geweest. Het is nu definitief, hij wil niet meer terugkomen. En uiteraard ben ik opnieuw gebroken. Ik had het verwacht, maar stilletjes zo gehoopt.
Nu moet ik mezelf opnieuw oprapen en weer verder gaan. Jullie hadden allemaal gelijk en ik heb het mezelf aangedaan. Maar de pijn en het verdriet zijn nu even te groot.
Welnee, dat geeft niets. Niet zo hard zijn voor jezelf. Je had dit gewoon nodig om het voor jezelf af te sluiten. Natuurlijk doet het onwijs veel pijn. Je hebt jezelf al een keer opgeraapt, dat lukt je heus nog wel een keer en je zal zien dat je weer iets sneller op je voeten staat dan de vorige keer.
Ooit ben ik zelf weg gegaan bij mijn ex. Ik kan je uit ervaring vertellen dat ook dat verschrikkelijk veel pijn deed. Kort daarna ontmoette ik mijn huidige man, maar daarmee was de pijn van de breuk echt niet meteen verdwenen. Je ex is alleen niet degenen die je kan helpen hierbij, je zal het zelf moeten doen.
Mijn ex heeft het heel slecht gehad, maar ook hij kwam er gewoon bovenop. Nu is hij samen met iemand die veel beter bij hem past en volgens mij heel gelukkig. Aan alles komt een eind, ook aan deze rottijd.
Wat ben ik toch een rund geweest. Het is nu definitief, hij wil niet meer terugkomen. En uiteraard ben ik opnieuw gebroken. Ik had het verwacht, maar stilletjes zo gehoopt.
Nu moet ik mezelf opnieuw oprapen en weer verder gaan. Jullie hadden allemaal gelijk en ik heb het mezelf aangedaan. Maar de pijn en het verdriet zijn nu even te groot.
Welnee, dat geeft niets. Niet zo hard zijn voor jezelf. Je had dit gewoon nodig om het voor jezelf af te sluiten. Natuurlijk doet het onwijs veel pijn. Je hebt jezelf al een keer opgeraapt, dat lukt je heus nog wel een keer en je zal zien dat je weer iets sneller op je voeten staat dan de vorige keer.
Ooit ben ik zelf weg gegaan bij mijn ex. Ik kan je uit ervaring vertellen dat ook dat verschrikkelijk veel pijn deed. Kort daarna ontmoette ik mijn huidige man, maar daarmee was de pijn van de breuk echt niet meteen verdwenen. Je ex is alleen niet degenen die je kan helpen hierbij, je zal het zelf moeten doen.
Mijn ex heeft het heel slecht gehad, maar ook hij kwam er gewoon bovenop. Nu is hij samen met iemand die veel beter bij hem past en volgens mij heel gelukkig. Aan alles komt een eind, ook aan deze rottijd.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 1 februari 2012 om 23:37
quote:kunstje schreef op 01 februari 2012 @ 19:43:
Dat was het hem nu net. Ik wilde niet terug naar wat we hadden. Ik wilde opnieuw beginnen en er samen sterker en gelukkiger uit komen. Hij wil blijkbaar in het verleden blijven hangen en alleen de slechte dingen zien. Maar ik hoopte dat we daarvan hadden kunnen leren om het beter te doen in de toekomst. Die mogelijkheid was er zeker (ook de relatie-therapeut was deze mening toegedaan). <KNIP>
Emhm Die mogelijkheid was er dus niet, Want hij WIL NIET. Fijn dat jullie therapeut vond van wel maar ja dat is niet aan hem maar aan je ex.
Sorry dat ik zo onverwacht en wellicht nogal onaardig inbreek - ik lees nog regelmatig mee- maar Kunstje, ik vind dat je jezelf nog steeds enorm tekort doet. Als je in deze modus blijf kun je nog wel 20 keer tegen jezelf roepen dat je het kan en dat je gelukkig wordt maar dat gaat echt niet gebeuren. Je legt alle macht over je leven nog steeds bij een ander (hem) neer. Dat is ie niet waard, sterker nog dat is niemand waard. Sluit af - sluit ECHT af- en ga verder zonder hem! Ik zeg expres niet " alleen" want dat ben je helemaal niet.
Liefs & succes
Dat was het hem nu net. Ik wilde niet terug naar wat we hadden. Ik wilde opnieuw beginnen en er samen sterker en gelukkiger uit komen. Hij wil blijkbaar in het verleden blijven hangen en alleen de slechte dingen zien. Maar ik hoopte dat we daarvan hadden kunnen leren om het beter te doen in de toekomst. Die mogelijkheid was er zeker (ook de relatie-therapeut was deze mening toegedaan). <KNIP>
Emhm Die mogelijkheid was er dus niet, Want hij WIL NIET. Fijn dat jullie therapeut vond van wel maar ja dat is niet aan hem maar aan je ex.
Sorry dat ik zo onverwacht en wellicht nogal onaardig inbreek - ik lees nog regelmatig mee- maar Kunstje, ik vind dat je jezelf nog steeds enorm tekort doet. Als je in deze modus blijf kun je nog wel 20 keer tegen jezelf roepen dat je het kan en dat je gelukkig wordt maar dat gaat echt niet gebeuren. Je legt alle macht over je leven nog steeds bij een ander (hem) neer. Dat is ie niet waard, sterker nog dat is niemand waard. Sluit af - sluit ECHT af- en ga verder zonder hem! Ik zeg expres niet " alleen" want dat ben je helemaal niet.
Liefs & succes
donderdag 2 februari 2012 om 00:08
Oke, Sartan, ik zag een mogelijkheid, die er voor hem blijkbaar niet was. Hij blijft liever hangen in het verleden, zijn zaak. Ik heb nu het gevoel dat ik alles geprobeerd heb en dat mij niets meer te verwijten valt. Dingen die ik gedaan heb in het verleden kan ik niet meer ongedaan maken. Nu is het boek voor mij gesloten. Het feit dat hij vindt dat hij haar en haar kinderen na 2 maanden niet in de steek kan laten terwijl hij mij en onze kinderen wel in de steek kon laten na 27 jaar samen heeft het helemaal kapot gemaakt voor mij. Ik ben er echt helemaal klaar mee. Ik ga alleen met de kids verder en hij zoekt het verder maar uit. Het boeit me niet meer.
Ik ga nu voor mijn eigen toekomst.
Ik ga nu voor mijn eigen toekomst.
