Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
vrijdag 3 februari 2012 om 13:39
quote:allalone schreef op 03 februari 2012 @ 13:35:
En da's nou net het probleem...
Vind geven nou éénmaal veel en veel gemakkelijker dan nemen...
Maar ja..dat geldt dan weer voor de meeste mensen denk ik....Herken het probleem, maar dan maak je jezelf weer zo kwetsbaar en afhankelijk van anderen. Het geven komt meestal van 1 kant.
En da's nou net het probleem...
Vind geven nou éénmaal veel en veel gemakkelijker dan nemen...
Maar ja..dat geldt dan weer voor de meeste mensen denk ik....Herken het probleem, maar dan maak je jezelf weer zo kwetsbaar en afhankelijk van anderen. Het geven komt meestal van 1 kant.
vrijdag 3 februari 2012 om 13:52
vrijdag 3 februari 2012 om 14:00
Zeker is dat mooi allalone dat je wel kan genieten van mooie dingen, want er zijn mensen die dat ook niet kunnen.....
Heb het vermoeden dat jij al vanaf kinds af aan je eigen behoeften hebt onderdrukt, je had die als kind wel maar je werd vaak gefrustreerd of afgewezen in jouw gedachten. Om jezelf te beschermen tegen de pijn en frustratie heb je geleerd je in te houden. Onbewust heb je je eigen verlangens dus altijd weten te beheersen, want je werd anders als lastig gezien voor de buitenwereld.
Heb het vermoeden dat jij al vanaf kinds af aan je eigen behoeften hebt onderdrukt, je had die als kind wel maar je werd vaak gefrustreerd of afgewezen in jouw gedachten. Om jezelf te beschermen tegen de pijn en frustratie heb je geleerd je in te houden. Onbewust heb je je eigen verlangens dus altijd weten te beheersen, want je werd anders als lastig gezien voor de buitenwereld.
vrijdag 3 februari 2012 om 14:01
De afschuwelijke term "slachtofferrol" zal je uit mijn mond niet horen. Ik begrijp jullie verdriet en boosheid heel goed, en natuurlijk is dat niet zomaar ineens over. Was het maar waar dat je je liefde voor iemand zo uit kon zetten. Het verwerken van het verbreken van de relatie met mijn ex heeft mij ook meer dan een jaar gekost, en ik was degene die ging, omdat het al jaren niet meer werkte.
Scheiden is kut.
Scheiden is kut.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 3 februari 2012 om 14:06
quote:kunstje schreef op 03 februari 2012 @ 11:13:
Heb zojuist ex een mailtje gestuurd dat het wat mij betreft over en uit is. Dat ik geen "gezellige" dingen met hem meer wil doen, alleen zakelijk contact. Dat ik mijn energie beter kan gebruiken om een nieuw leven op te bouwen, waar hij dan geen deel meer van zal uitmaken. Ik voel mezelf heel erg flink, hoewel ik erbij zit te huilen als een klein kind. Vind het helemaal top van je dat je dit gedaan hebt Kunstje. Een hele belangrijke stap voor je, dat dit pijn doet is niet meer dan logisch. Sterkte meid...
Heb zojuist ex een mailtje gestuurd dat het wat mij betreft over en uit is. Dat ik geen "gezellige" dingen met hem meer wil doen, alleen zakelijk contact. Dat ik mijn energie beter kan gebruiken om een nieuw leven op te bouwen, waar hij dan geen deel meer van zal uitmaken. Ik voel mezelf heel erg flink, hoewel ik erbij zit te huilen als een klein kind. Vind het helemaal top van je dat je dit gedaan hebt Kunstje. Een hele belangrijke stap voor je, dat dit pijn doet is niet meer dan logisch. Sterkte meid...
vrijdag 3 februari 2012 om 14:12
quote:allalone schreef op 03 februari 2012 @ 13:48:
Door mijn opvoeding heb ik dit gedrag aangeleerd..ondertussen weet ik verstandelijk allang dat het zou moeten kunnen...
Maar tussen weten en kunnen zit een hele hoge muur..al heel erg lang..
Zonder alle oude berichten nogmaals doorgelezen te hebben, meer ik me te herinneren dat je hulp gezocht had. Zit je nog bij een therapeut oid. Ik weet dat ik hier met mijn therapeute aan probeer te werken inderdaad tussen weten en het toepassen ligt een heel lange weg.
Misschien heb je iets aan het boek "Verslaafd aan liefde" van Jan Geurtz. Dat werd laatst in een van de andere pijlers hier genoemd. Daaruit zou je leren hoe je het eigen gedrag (geven, pleasen) naar anderen toe kunt aanpassen, zodat je jezelf niet meer tekort doet. Zoiets! Hier de link naar zijn website: http://www.jangeurtz.nl/boek_verslaafd_liefde.html
Want het blootgeven bij een therapeut zal dan ook wel lastig zijn. Ik weet dat ik dat heel lastig vind, vooral als ze vraagt wat voel je, waarom e.d. Afstandelijk kan ik daar wel over praten, maar zo gauw ik de gevoelens moet tonen begin ik over een ander onderwerp.
Door mijn opvoeding heb ik dit gedrag aangeleerd..ondertussen weet ik verstandelijk allang dat het zou moeten kunnen...
Maar tussen weten en kunnen zit een hele hoge muur..al heel erg lang..
Zonder alle oude berichten nogmaals doorgelezen te hebben, meer ik me te herinneren dat je hulp gezocht had. Zit je nog bij een therapeut oid. Ik weet dat ik hier met mijn therapeute aan probeer te werken inderdaad tussen weten en het toepassen ligt een heel lange weg.
Misschien heb je iets aan het boek "Verslaafd aan liefde" van Jan Geurtz. Dat werd laatst in een van de andere pijlers hier genoemd. Daaruit zou je leren hoe je het eigen gedrag (geven, pleasen) naar anderen toe kunt aanpassen, zodat je jezelf niet meer tekort doet. Zoiets! Hier de link naar zijn website: http://www.jangeurtz.nl/boek_verslaafd_liefde.html
Want het blootgeven bij een therapeut zal dan ook wel lastig zijn. Ik weet dat ik dat heel lastig vind, vooral als ze vraagt wat voel je, waarom e.d. Afstandelijk kan ik daar wel over praten, maar zo gauw ik de gevoelens moet tonen begin ik over een ander onderwerp.
vrijdag 3 februari 2012 om 14:13
vrijdag 3 februari 2012 om 14:17
Fijn om te horen dat de therapie wel zijn vruchten heeft afgeworpen bij jou. Het is ook eigenlijk heel logisch bij jou dan dat je blijdschap wel kan tonen maar verdriet niet. Als je zo gewend bent een gevoel te onderdrukken weet je niet meer hoe je het naar boven haalt.
Kunstje heb jij dat boek zelf al gelezen? Is denk ik ook iets voor jou .......Of heb je nog steeds moeite met het lezen van een boek?
Kunstje heb jij dat boek zelf al gelezen? Is denk ik ook iets voor jou .......Of heb je nog steeds moeite met het lezen van een boek?
vrijdag 3 februari 2012 om 14:24
quote:ochtendmens schreef op 03 februari 2012 @ 14:17:
Kunstje heb jij dat boek zelf al gelezen? Is denk ik ook iets voor jou .......Of heb je nog steeds moeite met het lezen van een boek?
Heb het naast mijn bed liggen, maar heb inderdaad nog steeds moeite met het lezen van een boek. Daar baal ik ontzettend van, want het is altijd mijn grote hobby geweest (misschien wel als vlucht uit de realiteit, en is deze pijn zo groot dat ik niet meer kan vluchten). Dus nee, ik heb het zelf nog niet gelezen.
@Allalone: Ken je dat liedje van Alanis Morisette: Isn't it ironic?
Kunstje heb jij dat boek zelf al gelezen? Is denk ik ook iets voor jou .......Of heb je nog steeds moeite met het lezen van een boek?
Heb het naast mijn bed liggen, maar heb inderdaad nog steeds moeite met het lezen van een boek. Daar baal ik ontzettend van, want het is altijd mijn grote hobby geweest (misschien wel als vlucht uit de realiteit, en is deze pijn zo groot dat ik niet meer kan vluchten). Dus nee, ik heb het zelf nog niet gelezen.
@Allalone: Ken je dat liedje van Alanis Morisette: Isn't it ironic?
vrijdag 3 februari 2012 om 14:28
Dat lezen komt wel weer Kunstje, de pijn is nu in alle hevigheid terug maar uiteindelijk zullen de scherpte kanten er vanaf gaan. Jij zal daar ook veel aan hebben aan dat boek schat ik zo in.
Je denkt dus dat het lezen voor jou een vlucht was uit de realiteit?
Kan zelf enorm genieten van lezen, helemaal ontspannen. Lees graag thrillers of psychologische boeken.
Je denkt dus dat het lezen voor jou een vlucht was uit de realiteit?
Kan zelf enorm genieten van lezen, helemaal ontspannen. Lees graag thrillers of psychologische boeken.
vrijdag 3 februari 2012 om 14:29
Daarom heb ik het er ook maar even bij gezet...
Ja, begin daar nu hard tegen aan te lopen..
Zoals ik al eerder heb vermeld speelt bij mij niet alleen de scheiding maar nog een aantal heftige dingen. I.v.m. herkenbaarheid ff vaag....sorry
Dit zijn dingen die mij heel heftig raken en dreig daar mee vast te lopen..
Ja, begin daar nu hard tegen aan te lopen..
Zoals ik al eerder heb vermeld speelt bij mij niet alleen de scheiding maar nog een aantal heftige dingen. I.v.m. herkenbaarheid ff vaag....sorry
Dit zijn dingen die mij heel heftig raken en dreig daar mee vast te lopen..
vrijdag 3 februari 2012 om 14:35
vrijdag 3 februari 2012 om 14:41
@ochtendmens: thrillers (momenteel helemaal fan van alles wat moord en doodslag is ha, ha), fantasy, "literatuur", eigenlijk alles wel. Er lagen hier altijd verspreid door het hele huis boeken, zowat in elke kamer (inc. toilet en badkamer)
@allone: Is het geen idee een ander psycholoog of therapeut te zoeken (misschien degene die je vroeger geholpen heeft) Het kan toch nooit de bedoeling zijn, dat een therapie stukloopt op het niet kunnen uiten van gevoelens. Voor dat probleem kom je toch juist. Knuffel en hou vol. Je gaat er komen, je kunt het. Jij bent degene door wie ik hier ben gaan schrijven.
Herkenbaar?
Acda en de Munnik: (noem me) oud verdriet
Ik kom pas als je liggen gaat
Je klaar bent voor de nacht
Ik kom in beelden, in fragmenten
Hard, ineens en onverwacht
Ik kom terwijl je uit het raam kijkt
Van je favoriet café
Ik zal er zijn zodra je even denkt
'Ik heb er vrede mee'
Als je eens rustig over zee kijkt
En je denkt: 'nu heb ik rust'
Heb ik je onverwachts en zachtjes
keihard op je ziel gekust
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Ik kom het liefste als je luistert
Naar een onverwacht mooi lied
Ik kom pas kijken, weken, maanden
Na het echte groot verdriet
Ik schuil in weggestopte foto's
Iets wat je vindt onder de bank
En echt ik ben niet te verdrinken
Ik schuil het makkelijkst in drank
Ik kom soms midden in het lachen
Dat zo overgaat in huilen
Het zijn precies dezelfde tranen
Die alleen maar van hun namen ruilen
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Maar het liefste kom ik 's nachts
Als je niet slapen kan
Juist dan, juist dan
@allone: Is het geen idee een ander psycholoog of therapeut te zoeken (misschien degene die je vroeger geholpen heeft) Het kan toch nooit de bedoeling zijn, dat een therapie stukloopt op het niet kunnen uiten van gevoelens. Voor dat probleem kom je toch juist. Knuffel en hou vol. Je gaat er komen, je kunt het. Jij bent degene door wie ik hier ben gaan schrijven.
Herkenbaar?
Acda en de Munnik: (noem me) oud verdriet
Ik kom pas als je liggen gaat
Je klaar bent voor de nacht
Ik kom in beelden, in fragmenten
Hard, ineens en onverwacht
Ik kom terwijl je uit het raam kijkt
Van je favoriet café
Ik zal er zijn zodra je even denkt
'Ik heb er vrede mee'
Als je eens rustig over zee kijkt
En je denkt: 'nu heb ik rust'
Heb ik je onverwachts en zachtjes
keihard op je ziel gekust
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Ik kom het liefste als je luistert
Naar een onverwacht mooi lied
Ik kom pas kijken, weken, maanden
Na het echte groot verdriet
Ik schuil in weggestopte foto's
Iets wat je vindt onder de bank
En echt ik ben niet te verdrinken
Ik schuil het makkelijkst in drank
Ik kom soms midden in het lachen
Dat zo overgaat in huilen
Het zijn precies dezelfde tranen
Die alleen maar van hun namen ruilen
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Maar het liefste kom ik 's nachts
Als je niet slapen kan
Juist dan, juist dan
vrijdag 3 februari 2012 om 14:43
Daar hoef jij je niet voor te verontschuldigen Allalone, logisch dat je niet al te expliciet bent ivm herkenbaarheid.
De scheiding is een heftige gebeurtenis in jouw leven, net zoals de gebeurtenissen uit je jeugd. Door de scheiding wordt je met jezelf geconfronteerd. Een scheiding doet veel pijn en verdriet als je dat niet kan uiten loop je tegen jezelf aan. Hoop dat je een manier vindt (yoga, mediteren, zelfhulpboeken, internet) om beetje bij beetje die muur omlaag te halen die er zit.
De scheiding is een heftige gebeurtenis in jouw leven, net zoals de gebeurtenissen uit je jeugd. Door de scheiding wordt je met jezelf geconfronteerd. Een scheiding doet veel pijn en verdriet als je dat niet kan uiten loop je tegen jezelf aan. Hoop dat je een manier vindt (yoga, mediteren, zelfhulpboeken, internet) om beetje bij beetje die muur omlaag te halen die er zit.
