twee liefdes...........nieuw topic...

@teKa ik weet ook dat ik een kanjer van een vent heb! Waarom voel ik me dan zo? Hoe kan je dan uberhaupt maar iets voor een ander gaan voelen, en waarom is het zo heftig?? Maar ja dat zijn vragen waar geen antwoord op is vrees ik. Het is inderdaad het fijne gevoel dat er iemand is die altijd aandacht heeft. In een druk gezin met kleine kinderen schiet dat er toch bij in bij manlief en mij. Dat is hem niet te verwijten, zo werkt het nu eenmaal. Proberen er al vaker op uit te trekken samen, dus we werken er ook wel aan.



@Lois Ik probeer me er inderdaad aan vast te houden dat ik hem in de vakantie niet heel erg heb gemist. Maar dat was ook omdat ik wist dat ik em weer zou zien. Binnenkort is dat voorbij. Maar zoals ik net al zei, ik heb het zo getroffen met nummer 1, ik kan en mag dat niet op het spel zetten. Moet maar proberen te vermijden met hem alleen te zijn, ik ben zo bang dat ik in een emotioneel moment toch alles er uit gooi en hem vertel hoe ik me voel. Ik ben toch wel bang dat dat zou leiden tot een hoop problemen.



Ik heb jullie verhalen niet helemaal gelezen, dus kan me niet een compleet beeld vormen zeg maar, maar jullie gaan ook niet door een leuke tijd nu.



Maar van wat ik heb gelezen denk ik dat ik me inderdaad nog veel slechter zou voelen als ik alles vertel en er inderdaad meer uit voortvloeien. Het verdriet komt volgens mij hoe dan ook een keer. Misschien dan beter om iets treuren wat misschien had kunnen zijn (als ik alles zou vertellen aan nummer 2 en het niet bij een kus blijft), dan treuren om een puinhoop in mijn gezin als het uitkomt. Helaas wordt de pijn er niet minder om, ik voel me nog steeds ontzettend klote!



Dacht altijd dat verliefd zijn leuk was, en dat is het ook in het begin, maar dit is niet leuk meer!! Sterkte voor jullie allemaal...

Hoi lieverds,



Marlies is nu dus 'VivaMarlies' geworden... Ik kon niet meer inloggen op het nieuwe forum, maar deze naam lijkt me wel duidelijk genoeg



Jee, wat is er hier weer veel geschreven... Snuf, welkom hier! Ik heb alle verhalen al zitten lezen, maar heb nu geen tijd meer om uitgebreid te reageren. Dat komt zeker nog! En ik leef mee...



Gisteren heb ik nr2 weer gehoord! Stiekem was ik toch wel blij dat hij belde. Het was een leuke, gewoon gezellige babbel en dat was al lang geleden. Over alles en niets gesproken, maar niets echt afgesproken. Ik heb het nu even te druk met andere dingen en gewoon geen tijd om af te spreken, maar dat komt wel weer en we kunnen goed wachten... Ik had wel de moed om te vragen of hij er nog wel zin in heeft en als hij liever wil stoppen met 'ons', dat hij dat dan ook gewoon mag aangeven... Hij antwoordde heel beslist dat hij er niet aan dacht om te stoppen, dat hij het echt leuk vond om me te horen. Dus ik ben weer (even) gerustgesteld. Erg dat ik zoveel bevestiging nodig heb...



Nr1 merkte meteen bij thuiskomst dat nr2 had gebeld.. Ik ben dan eigenlijk meteen een stuk vrolijker en voel me dan gewoon goed en vrouwelijk. Nr1 vond het wel lief eigenlijk en het gaat gewoon nog heel erg goed tussen ons verder, dus blijkbaar kan het zo wel blijven duren, voorlopig dan toch... Ik weet ook niet of dit jaren zo kan blijven duren, hoor, misschien wel, we zullen zien!



Liefs,

Marlies

Hoi lieve allemaal,



Zo dat is voor mij een tijd geleden dat ik hier schreef. Het is fijn om al jullie verhalen te lezen en ik hoop weer een beetje mee te kunnen schrijven.

Bij mij is er een hele hoop gebeurt. hele hoge toppen en diepe dalen. We hebben een moment gezegd afstand te willen nemen om onszelf niet helemaal te verliezen maar vanaf dat moment zijn er er keihard ingegaan.

We zien elkaar veel, hebben geweldige seks (sorry maar zo is t), bellen iedere dag, en vorige week hebben we tegen elkaar gezegd van elkaar te houden. Dit was heel intens en juist daardoor scrhikken we weer een beetje, dit was niet wat we wilden, en vooral hij neemt dan weer afstand door oppervlakkiger te zijn..

Maar zo blijven we doorgaan.. we kunnen niet zonder elkaar, maar weten ook dondersgoed dat we eigenlijk ook nooit samen kunnen zijn. Beiden willen, kunnen we het niet aan om met onze nummers 1 te breken..



Meiden, aan de ene kant is dit heerlijk, ik houd van hem, en van mijn nummer 1, twee liefdes... ik koester onze momenten maar aan de andere kant zie ik ook dat ik leef op zijn aandacht.. geniet van zijn berichtjes en maar hoop hem te zien en te spreken.. voor zover de onafhankelijke zakenvrouw



Op dit moment weet ik niet wat ik wil en kan. Ik denk er heel veel over na. Ik weet dat dit niet voor altijd kan blijven, maar de gedachte zonder hem maakt mij bijna misselijk. Soms denk ik erover, wat als ik voor hem kies.. maar dat vind ik toch wel zooo eng..



Lieve allemaal veel succes, ik ga snel alles bijlezen!



Liefs Meek

Hallo meiden,

Idd wat is er veel geschreven in een paar dagen. Wat een narigheid allemaal. De meesten hebben het niet makkelijk. Wel niet uitspreken. Wel niet reageren. Moeilijk he? Ik heb groot nieuws. Er is een doorbraak!!!!

Gisteren uitgebreid met m'n moeder gesproken. Ze maakte zich er grote zorgen over dat, als m'n dubbelleven uitkomt, m'n kinderen hun respect voor me kwijtraken, voor hun vader kiezen en ik hen misschien niet meer zou zien. Toen ik thuis kwam, zag nr. 1 wel aan me dat het niet goed ging. Heb hem gezegd dat ik een proefscheiding wou (waarin ik dan nr. 2 ook niet zou zien, maar heb niet gezegd want hij weet niet van nr. 2) om zodoende te bekijken of ik hem zou missen. Heb ook aangegeven dat het resultaat hiervan ook een echte scheiding kan zijn. Nr. 1 wilde hier niets van weten. Hij houdt van me, wil me echt niet kwijt en wil de kinderen een stabiele thuissituatie bieden (ook gezien zijn eigen ervaring). Zijn voorstel was om me vrij te laten, wat betekent dat ik er een andere man bij mag hebben. Wel met restricties in die zin, niet bij ons thuis, hij wil niet weten wie het is en niet halve weken. Ik mag zelfs met hem op vakantie!!! Hij wil wel weten wanneer ik die ander dan ga zien. Onze eigen relatie zal er dan een zijn gebaseerd op vriendschap en respect. Ik ben zo blij. Helemaal opgelucht. Dit betekent dat ik nr. 2 binnenkort legaal mag zien. Ben ook diep onder de indruk dat nr. 1 zo genereus kan zijn. Ga hierdoor nu al anders naar hem kijken. Kan weer aardig tegen hem doen, hem een kus geven. Geweldig he! Ik hoop voor al die meiden hier die het zo moeilijk hebben dat er ook een wending kan zijn, waardoor het allemaal beter te doen is. Veel sterkte iedereen, knuffels van een blije Josephien

Wow Josephien, dat is met recht een doorbraak se, wat zul je blij zijn!!!

Jou nr1 is idd erg genereus dat hij dit voor je over heeft.

Ik lees met tranen in mn ogen je verhaal, om de strekking van alles, maar met name omdat je dit met je moeder hebt kunnen bepraten. Ik wilde dat ik dit ook nog kon, helaas gaat dat niet meer...

En wie weet wat die tijdelijke vrijheid nog voor goeds op kan leveren voor je huwelijk op den duur...

knuffels!!!

en dat maakt het mij nu even moeilijk geen contact met nr2 te zoeken, zie net dat hij on line is..... NIET NIET NIET

Lois... hoe gaat t vandaag?

Toch fijn dat er weer een kamer schoon is! Is een fijne bijkomstigheid X

k Hoop dat je nog steeds overtuigd bent van je actie en het vol hebt gehouden.

Laat hem de eerste stap maar eens zetten, als hij idd zoveel om je geeft!

hou je sterk!

Hallo allemaal,



Wat is er inderdaad weer heel veel geschreven. Ik ga er maar eens even voor zitten.



Josephien! Meid! Tranen in de ogen hier, wat vreselijk fijn voor je, ik denk niet dat je ooit gedacht had dat het zo zou kunnen lopen. Geniet jij maar lekker van je lieve nr. 1 en je nr. 2!



Meek, fijn dat je er ook weer bij bent. Ik herken je verhaal een beetje, ineens blijkt dan dat je toch iets meer voor je nr. 2 voelt en hij voor jou.... Leven op aandacht van nr. 2, houden van nr. 1, twee liefdes.... Het blijft gewoon moeilijk.



Marlies, haha, jij je nick ook kwijt, ik ook, maar we zijn er weer he?

Wat goed van je om je nr. 2 direct op de man af te vragen of hij nog wel verder met je wilt. Dat geeft tenminste duidelijkheid, tja.. die bevestiging he?



Snurf, sterkte meid! En verliefd zijn is helaas niet altijd even leuk, het doet soms zo verdomde pijn! Ik las laatst een gedicht over verliefd en onbereikbaar, daar sprak ook zoveel verdriet uit.



Basra, wat fijn dat je eindelijk een reactie van je nr. 2 hebt gekregen, een heerlijke lange mail. Ik begrijp dat je ontzettend geniet nu, maar er geen gevaar is, zolang je hem niets vertelt??? Je kunt je gevoelens niet altijd in de hand houden, de vraag van wat als..... komt dan in je hoofd op en op die vraag wil je wel een antwoord dan. Besef wat je doet hoor (kijk wie dat zegt..)!



Thea, hoe is het met je, heb je alles al een beetje op een rijtje voor jezelf?



Mijn berichtje schrijven heeft even geduurd, er kwam iets tussen..... nr. 2 dus.

Hier vliegen de vonken over en weer, morgen de laatste dag voordat ik op vakantie ga. Dan kunnen we elkaar 3 weken niet "spreken"...... Wel een heerlijk vooruitzicht, we hebben in week direct na mijn vakantie een hele dag voor ons 2-en, eindelijk weer.... Het is alweer zo lang geleden, we kijken er enorm naar uit allebei.



Ik wens jullie allemaal heel erg veel sterkte, geniet van de mooie momenten!

Knipoogje



Lois, en hoe is het met jou? Heb je nog iets gehoord van nr. 2? Ik kan me toch voorstellen dat je het zo moeilijk hebt. Heel erg veel sterkte.



Teka, bedankt voor je waarschuwing, ik weet het hoor. Nu geniet ik, maar ik weet dat er inderdaad andere tijden kunnen aanbreken.

Hoe gaat het verder bij jou?



Claartje, hoe gaat het met jou?

Ik zie net dat mijn berichtje een zooitje is geworden, het heeft vast te lang geduurd voordat ik op "plaats bericht" heb geklikt......



Nog even: Wat me zo opvalt is hoe nr. 1 kan reageren, zou mijn nr. 1 mij ook die vrijheid geven?

Voorlopig vraag ik maar niets, mijn nr. 1 lijkt weer zo verliefd om me te worden, dat viel zelfs vriendinnen van me op.



Knipoogje

Hoi hoi allemaal,



Ja het blijft verwarrend he.. Ik denk ook wel eens, zou het kunnen een nummer 1 en 2 naast elkaar. Mijn nummer 2 heeft wel eens gezegd dat dat zijn perfecte fantasie zou zijn... Het gaat nu zelfs zover, hij zou een kind van mij willen. hoe raar he.. hij wil dolgraag een groot gezin, zijn vrouw wil geen kinderen meer. Ik wil dolgraag kinderen, mijn nummer 1 nog lang niet. Aa zo moeilijk soms want als ik normaal denk weet ik dat dat echt niet kan.. maar soms als je wegdroomt..

laat ik maar lekker wegdromen wel zo veilig...



Knipoogje, het vooruitzicht op een dag samen, wat heerlijk. willen wij ook maar is zo moeilijk..



Ik snap je met je nummer 1 weer positiever zijn. Bij mij is dat ook zo. Nu is zoveel meer ontspannen ben, soort van en weer straal. weliswaar door de aandacht van mijn nummer 2 is het veel ontspannener tussen ons.. maar voor hoe lang.. die twijfel is er ook hoor... ik ben wel bezig met zon enorme leugen.. moet er niet aan denken dat mijn nummer 1 erachter komt... zo moeilijk dat twee liefdes niet morgen..



fijne avond allemaal...

Meek, ja heerlijk om eindelijk weer een dag samen door te brengen. Ook hier is het een gedoe hoor, allebei een drukke fulltime baan, dus altijd een kwestie van inplannen. Daarnaast wonen we ook nog 150 km van elkaar. Ik moet je zeggen dat vind ik wel een voordeel hoor. Op het moment dat wij heel dicht bij elkaar zouden wonen of elkaar steeds tegen zouden komen, weet ik echt niet of we het in de hand zouden kunnen houden. Soms....., ja natuurlijk, wil ik hem ook graag in de buurt hebben, maar dat zou het allemaal veel moeilijker maken.



Twee liefdes..... tja, bij de meesten van ons alleen in ons hart. Inderdaad zou het fantastisch, grandioos zijn als we openlijk twee liefdes konden hebben. Ik vrees alleen dat het in ieder geval voor mij een utopie zal blijven.



O meiden, mijn nr. 1 en mijn nr. 2 zijn me zo lief! Ik wil ze allebei!

Nu geniet ik van zowel mijn nr. 1 als mijn nr. 2, maar ik zou zo graag ook mijn nr. 2 niet hoeven te verzwijgen. Voor nu nog liegen en bedrog...., het is niet anders.



Sterkte allemaal en geniet van de mooie momenten!

Knipoogje

Meiden, het ging /gaat vandaag best goed. Ik heb de hele dag gewerkt en daardoor goede afleiding gehad. Het was zelfs gezellig... Ik kon mijn verdriet even 'parkeren'. Nu, merk ik dat 't moeilijker wordt. Het zit zo diep! Toevallig kwam ook net ons liedje op de radio..........

Ik sta nog steeds achter mijn actie. Het is gewoon allemaal waar en ik heb er op deze manier ècht geen zin meer in. Het doet me zoveel verdriet. Vandaag gaf het ook een bepaalde rust zeker te weten dat hij niets laat horen. Anders had ik toch altijd weer de hoop dat een berichtje van hem was. Ik weet eigenlijk zeker dat hij de eerste weken en misschien wel nooit iets zal laten horen. Wat zou hij toch punten scoren als hij een poging deed.... Maar nee, niet hopen! Ik ben zo bang dat het hem niet zoveel doet!! Hij stikt er liever in dan dat hij de eerste stap zet. Stel dat hij dat wel doet dan geeft hij ècht heel veel om mij. Dat is iets wat zeker is!

Vandaag gaat het redelijk goed dus. Maar als ik eerlijk ben weet ik dat als ik niets hoor, mijn verdriet steeds groter wordt. Juist omdat het dan steeds duidelijker wordt dat het hem niet zoveel waard is..........



Basra, Ik merk gewoon aan je (misschien gekleurde) verhaal dat hij toch wel lief reageert en een zwak voor je heeft. DENK IK. Het is meer een gevoel dan iets concreets...maar ja. (Wel in jouw straatje iig!!



Josephien, Zou je Marlies achterna gaan? Heerlijk voor je. Ik hoop dat jullie een goede modus kunnen vinden!



Ik ga mijn verdriet weer even tot een ander moment 'op de plank' leggen en de gezellige moeder en echtgenote uithangen... Mijn hart huilt!



X Lois

Ow, Lois... Wat een verdriet... 'k Ga bijna een potje met je meejanken. Hoe je dat ook schrijft, 'de gezellige moeder en echtgenote uithangen' en 'mijn hart huilt', ik voel je verdriet. Sterkte meid!



Josephien, dat klinkt heerlijk! Is dat niet wat we per slot van allemaal wel zouden willen? Zo fijn voor je! Ik snap dat uberhaupt niet, waarom dat er zo ingebakken zit bij ons/de samenleving dat je maar 1 man/vrouw mag 'hebben' om het maar zo te zeggen. Dat is toch eigenlijk niet normaal? Ik bedoel, ik hou nog steeds erg veel van mijn nr 1, maar de echte kriebels zeg maar, die zijn er gewoon niet meer. En die heb ik bij m'n nr 2 juist hartstikke veel. Aaaargh, ik moet vaak denken aan die film 'Liever Verliefd', da's toch de ideale situatie? Maar denk dat mannen zoals de nrs 1 van Marlies en Josephien zeldzaam zijn. Helaas...



Lois, ik was gewoon benieuwd waarom je dacht dat ie mij ook wel leuk vindt. Een gevoel of iets concreets, maakt niet uit. Ik kom er zelf gewoon niet achter. Ik heb destijds (voor ik m'n nr 1 leerde kennen) ook veel met m'n moeder over hem gepraat en die zei ook altijd, volgens mij heeft die jongen een zwak voor je. Maar goed, dat is alweer zo lang geleden...



Anyway, meiden... Sterkte! En Josephien, lekker genieten he van je twee mannen! (wat een luxe! )

Ik moet nu denken aan een gedicht dat ik heb gelezen en wil dat graag met jullie delen.



Morgen mag je weer een feestneus dragen,

andere kleren aantrekken,

je verbergen achter een masker,

vluchten uit je dagelijks bestaan.

Overmorgen moet je weer jezelf zijn,

misschien knik je dan weer “ja” als je “nee” bedoelt

en ben je alleen maar gelukkig in je dromen.

En toch sluimert in jou het verlangen

om jezelf te zijn, om echt te zijn.

Je wilt zonder masker leven,

iemand recht in de ogen kunnen kijken,

maar je voelt je zo kwetsbaar,

zo vlug geraakt.

Leven is jezelf aanvaarden zoals je bent,

ongemaskerd.

Thuis kan een nest zijn waar je geborgen leeft,

of een koud hotel waar ieder eenzaam leeft.

Je moet blij kunnen zijn met je vrienden

ook al hebben zij gebreken.

Je moet lachen en soms durven huilen.

Durf gelukkig te zijn.



(Gedicht van Erik Stijnen uit het boek Het wonder ligt in jezelf)



Knuffel van Knipoogje

@ Knipoogje, wat fijn te lezen dat het op dit moment goed gaat met jou, nr1 en nr2! Heerlijk, zo kan het dus ook. Je gedicht heb ik inmiddels als wel tig keer gelezen, hoe waar! Durf gelukkig te zijn... dat is waar ik over blijf nadenken, is dat weer terug naar nr1? of is dat alleen verder gaan?

@ Meek, ik ken je verhaal niet zo goed, lees wel hoe blij je bent met alle aandacht, kan het me zo goed voorstellen, je leeft op, voelt dat je meer bent dan partner van....

@ Lois, hoe gaat het? Ik voel je verdriet, hoop dat je je iets beter voelt. Het is zooo moeilijk niet toch weer wat te laten horen, ik zit nu op 7 dagen dat ik het volgehouden heb niet even te horen hoe het met hem gaat... en ik wil volhouden!! Om een reactie uit te lokken, te wachten tot hij denkt, hee ik hoor niets meer? Net wat je zegt, als ze zoveel om je geven dan gezegd wordt, is nr2 aan zet. Het is hard te realiseren dat zijn gevoelens mss niet zo diep zitten als die van jezelf.. love hurts...

@ Josephien, nogmaals: wat een oplossing! Je hebt me wel aan het denken gezet, toch je huwelijk in stand houden gebaseerd op gevoelens van respect, vriendschap.. zou het mogelijk zijn?



Voor alle anderen.... enjoyyyyy!

xx

Teka, misschien toch even de therapie afwachten. Kijken wat dat losmaakt? Je hebt geen kinderen toch? Als je echt niet meer op de goede manier van je nr. 1 houdt, zou ik niet bij hem blijven, want of dat nu je huidige nr. 2 is of een nieuwe (die er op een dag zeker zal zijn, omdat je open staat voor een ander als je niet voor de volle 100% gaat voor je nr. 1), je zult opnieuw voor de keuze komen te staan wat te doen. En je hebt al zo'n enorme stap genomen door voor jezelf te kiezen. Kun je dat nog een keer opbrengen? Ik heb kinderen en wil daar ook veel voor over hebben dus in die zin deel ik de mening van nr. 1 wel om hen een goede thuisbasis te blijven bieden. Vandaag zei nr. 1 nog heel blij te zijn met deze oplossing. Hoe dat in de praktijk uitpakt? Voorzichtig zijn met zijn gevoelens igg. Hij heeft een gezamenlijke vriend in vertrouwen genomen (die mijn verhaal trouwens ook kende, hij is m'n beste vriend). Deze vriend had de tranen in de ogen staan. Wat emotioneel allemaal he? Zelfs m'n nr. 2 heeft te doen met m'n nr. 1. Op dit moment kan ik alleen maar blij zijn, hoewel ik ook een diep medelijden heb met nr. 1 om wat hij allemaal over moet hebben om mij niet te verliezen. Wat heel fijn is dat ik nu weer veel aardiger kan zijn tegen nr. 1 en hem ook een welgemeende kus kan geven. Niet meer liegen en bedriegen en beide mannen en m'n gezin kunnen houden. Ik ben hier nu erg gelukkig mee en wat de toekomst brengt... we zullen het zien. Nog iets voor jullie allemaal: ook mijn nr. 1 voelde in eerste instantie niets voor een open relatie. Toen hij merkte hoe serieus ik over scheiding dacht kwam hij met dit voorstel. Hoop dat hij erachter blijft staan.



Hebben jullie trouwens wel eens van polyamorie gehoord? Volgens mij is dat wat we allemaal willen. Zijn goede sites over te vinden.



Lois, goed dat je achter je actie blijft staan, hoewel de appel wel zuur is he? Ik hoop zo voor je dat die gevoelens wat zullen slijten.



Knipoogjes, ik herken het wel van die afstand. Je leest het bij een aantal meiden hoe moeilijk het is om elkaar steeds tegen te komen en daar dan niets mee te kunnen doen. Klopt het dat je het nu moeilijker krijgt? Sterkte meid! En probeer ook te genieten van de verliefdheid van nr. 1.



Meek, wat bijzonder he om tegen elkaar te zeggen dat je van elkaar houdt. En zou er geen moment komen waarop je weet wat je wilt? Kiezen is zo moeilijk, maar kijk mij nou, gisteren dacht ik nog te moeten kiezen en vandaag hoeft dat helemaal niet. Dingen lopen soms anders dan gepland.



Marlies, we hebben allemaal steeds weer die bevestiging nodig. Fijn dat je nr. 2 aangeeft graag verder met je te willen. Geniet ervan meid!



Snuf, zo waar wat je zegt, beter te treuren om iets wat niet uitgesproken is dan een puinhoop van je gezin krijgen. Trek je er een beetje aan op dat je nr. 2 niet enorm gemist hebt in je vakantie. Nu is het nog niet te laat....



Basra, wat zou het fijn zijn als je gewoon goede vrienden zou kunnen blijven. Is ook heel wat waard toch? Het romantische aspect zou dingen ook kapot kunnen maken.



Knuffel voor jullie allemaal. Ga zaterdag met vakantie, dus, mocht ik morgen niet kunnen posten wens ik jullie veel sterkte, probeer ook te genieten, liefs Josephien

Gelukkig geniet ik van zowel nr. 1 als van nr. 2.

Ik moest van de week wel nr. 2 afremmen, op zich heerlijk hoor om te weten dat hij zo ontzettend naar me verlangt, me wil zien. Nadat ik jullie verhalen had gelezen, leek het hier wel de omgekeerde wereld. Nr. 2 nam steeds contact op met me.

Wat ik wel moeilijk vind zijn die schuldgevoelens..... die steken zo nu en dan zo de kop op. Die moet ik een plekje geven, maar ook niet wegstoppen.



Kortom ik geniet mateloos van de mooie (hele mooie, fijne) momenten nu.

Knipoogje



Ook ik ga dit weekend op vakantie, ik wens jullie allemaal veel sterkte!

Knipoogje

"Teka, misschien toch even de therapie afwachten. Kijken wat dat losmaakt? Je hebt geen kinderen toch? Als je echt niet meer op de goede manier van je nr. 1 houdt, zou ik niet bij hem blijven, want of dat nu je huidige nr. 2 is of een nieuwe (die er op een dag zeker zal zijn, omdat je open staat voor een ander als je niet voor de volle 100% gaat voor je nr. 1), je zult opnieuw voor de keuze komen te staan wat te doen. En je hebt al zo'n enorme stap genomen door voor jezelf te kiezen. Kun je dat nog een keer opbrengen?"



Josephien,

je zegt de woorden die ik zocht, de reden waarom ik niet voor de volle 100% kan gaan voor nr1... ik heb me al die tijd afgevraagd wat het is wat me blokkeert om lief en aardig te doen tegen nr1, want heel, heel diep in mijn hart weet ik dat het niet de goede manier van 'houden van' is zoals ik het voel. Ik was bang verblind te zijn door mijn gevoelens voor nr2 en daarom de dingen niet meer op de juiste manier kon zien. Maar ook omdat je bang bent alles op te geven wat je had opgebouwd samen, familie, sociale contacten die je samen had, hobby's, noem het allemaal maar. Echter, ik realiseer me dat ik dit allemaal allang kwijt ben, sinds ik ben weggegaan. En met name je laatste vraag, zou ik dat nog een keer kunnen opbrengen? Die vraag zet me aan het nadenken, want het was inderdaad een grote stap.. hoewel het leek alsof ik die zonder nadenken nam op dat moment. Is dat dan toch die innerlijke stem, die toen zei het is nu of nooit? Want ik weet werkelijk niet of ik dat allemaal nog eens zou doen...



Wat fijn voor jullie dat deze oplossing er kon komen, je nr1 heeft inderdaad erg veel voor je over! Dat je diep medelijden met hem hebt begrijp ik zo goed, voor je gevoel moet hij zoveel geven en jij neemt... ik hoop toch dat je hier een evenwicht in kunt vinden zodat je kunt genieten! Af en toe bekruipt me het gevoel dat mijn nr1 ook veel zou 'nemen' als ik besluit terug te gaan...



En dan, natuurlijk een hele fijne vakantie, ik hoop dat je naar een zonniger oord gaat dan dat het hier is!



XX

Teka, volgens mij weet je diep in je hart best wat je wilt. Ik begrijp dat je overweegt terug te gaan naar nr. 1. Alleen is ook maar alleen. Maar zou je dan niet om de verkeerde redenen terug gaan? En als je huidige nr. 2 niet voor jou bestemd is vind je op den duur wel een nieuwe liefde, waar jij voor kunt gaan en die voor jou gaat. Met de ervaring die je nu hebt, weet je misschien ook iets beter wat je verwacht in een relatie. Vaak beginnen we aan relaties als we nog erg jong zijn, we ontwikkelen ons en soms gaat dat uit elkaar lopen en past dat niet meer zo goed. Het lijkt dan soms gemakkelijker om bij elkaar te blijven, vanwege gedeelde herinneringen, we waren al zo lang samen etc. Stel jezelf de vragen: houd ik heel veel van die man en zou ik met de ervaring die ik nu heb opnieuw voor hem gekozen hebben. Veel mensen antwoorden daar ja op en dat is heel mooi. Als dat niet zo is, zou ik me nog maar eens bedenken.

En Teka, ik probeer zeker te genieten van mijn verworven vrijheden. Moet er alleen nog aan wennen (ook aan het gevoel dat mijn nr. 1 zoveel voor me opgeeft). Sterkte en wijsheid voor jou!



Voor de geinteresseerden: kijk maar eens op het forum van polyamory.nl. Daar staan wijze dingen op.

Hoi allemaal, wat is er veel geschreven zeg! Het levende bewijs dat het leven met een nr2 niet rustig kan verlopen. Josephien, wat een verandringen, ik kan me voorstellen dat je dit nooit verwacht had. Wat zegt je nr2 ervan? Geniet van je vakantie en laat alles rustig bezinken.

Lois, moeilijk hoor. Ik hoop dat je het vol houdt geen contact met nr2 op te nemen. Hij heeft het echt niet verdiend. Alle andere meiden heel veel sterkte toegewenst want de meesten hebben het niet makkelijk, maak ik uit de berichtjes op.

Knipoogje, op het moment lijkt mijn situatie op die van jou. Heb deze week heel veel contact met nr2, sms, telefonisch en tegen alle verwachting in hebben we elkaar ook ontmoet. Ik hou van hem en weet dat hij nog veel meer van mij houdt. Vanavond zie ik hem weer op het werk. Met nr1 gaat het ook goed. Op het moment doet het contact met nr2 me goed en daar door ben ik in huis ook goed gehumeurd en rustig. Ik weet niet hoelang dit zal duren.

Wat wordt er hier veel geschreven zeg!



Lois wat zal jij het moeilijk hebben! Jij ziet nummer 2 nog wel of niet? Want dat lijkt me helemaal moeilijk.



Meek, het lijkt me fantastisch als je zoveel tijd met elkaar kunt doorbrengen, maar heel moeilijk als je weet dat je zoveel van elkaar houdt. Want dan komt er toch een moment dat er keuzes gemaakt moeten worden.



Josephien dat is zeker heel knap van jouw partner! Dat is iets wat mijn man mij heel duidelijk heeft gemaakt. Bij het eerste lichamelijk contact is het einde verhaal wat hem betreft.



Ik probeer inderdaad maar te denken dat het verdriet toch wel komt. Maar mensen het doet zo vreselijk veel pijn te weten dat ik hem misschien nooit meer zie. Ik blijf hopen dat de sollicitatie niet rond komt. Ik kan er goed mee leven zoals het nu gaat. Elkaar veel zien, enorm flirten, praten en me heerlijk voelen zonder dat ik vertel wat ik daadwerkelijk voor hem voel. Lijkt me duidelijk genoeg, maar uitgesproken is het niet. Maar als hij weg gaat wil ik het zo graag uitgesproken hebben. Heb erover gedacht het dan op te schrijven en te geven als hij echt weg gaat, maar dat durf ik niet.



Ik ben enorm geschrokken van de heftigheid van mijn gevoelens. Van de huilbuien, het bijna niet aanspreekbaar zijn en de heftige pijn die zijn mededeling mij bezorgde. Ik merkte ook wel dat het hem pijn deed toen hij het vertelde. Heb altijd gedacht dat ik mijn gevoelens volledig in de hand kon houden, maar ben dus niet zo sterk als ik altijd heb gedacht.



Knipoogje wat een mooi gedicht. Ik wens je een hele fijne vakantie toe!



Teka, zo lang geen contact opnemen is ook moeilijk. Vindt het knap dat je het volhoudt.



Wat een heftige gevoelens hier zeg! Ben zo blij dat ik niet de enige ben.



Flamenco wat jij omschrijft over dat je thuis ook goed gehumeurd bent, dat bedoelde ik hierboven te zeggen. Zolang ik maar weet dat ik hem zie is het goed, en ben ik thuis ook heel vrolijk en blij.



Nummer 2 hoort vandaag of hij is aangenomen, ik wacht het af. Ben wel iets rustiger nu, maar blijf een raar gevoel in mijn buik houden.

Hey meiden,



jeeeeeeeee, er wordt hier zoveel geschreven, het is echt moeilijk om op alles te reageren... inderdaad, het bewijs dat het leven met een nr2 zelden rustig is!



@ Josephien: op jou wil ik toch zeker nog reageren en ik hoop dat je dit nog leest... We zitten nu namelijk in min of meer hetzelfde schuitje!!! Had je dat ooit gedacht toen je mijn verhaal las??? Ik had namelijk nooit verwacht dat mijn man zo zou reageren maar kijk, ik zit nu ook in een situatie met een 'legale' nr2. Het heeft hier allemaal wel wat meer tijd gekost, we hebben er toch wel bijna een jaar over gepraat en gedacht. Van in het begin heeft m'n man contact met nr2 toegelaten, hij vond dat het geen enkele zin had om me dat te verbieden als ik daar zelf niet helemaal achter stond... Aanvankelijk was hij vooral bang om mij te verliezen en liet hij het daarom toe. Daar voelde ik me niet zo goed bij... Gaandeweg is dat gevoel veranderd, nu laat hij me contact hebben met nr2 omdat hij voelt dat ik daar behoefte aan heb en omdat hij het me dat 'pleziertje' af en toe gunt. Hij geniet ervan als ik geniet, hij vindt het fijn om me dit te kunnen geven, om me zo gelukkig te kunnen maken. Dat is wel een heel fijn gevoel! We hebben ook wel duidelijke afspraken gemaakt over hoe vaak, wanneer, hoe ik nr2 kan zien en daar hou ik me dan ook aan. Ook (vooral) in zo'n situatie is eerlijkheid heeeeel belangrijk!



Ik hoop dat jullie er tijdens jullie vakantie ook heel goed over kunnen praten, dat jullie je er allebei goed bij kunnen voelen en hier samen sterker uit komen.

Wel leuk dat we nu in hetzelfde schuitje zitten, kunnen we ervaringen uitwisselen!!! Weet jouw nr2 er eigenlijk van?? (de mijne namelijk niet, die denkt dat het allemaal stiekem gebeurt)! Fijne vakantie gewenst nog!!!



Groetjes en tot later allemaal (ik kom in het weekend wel uitgebreid op iedereen reageren)

Marlies

Ik probeer hier niet zo veel te schrijven en te lezen. Ik doe nog steeds pogingen om zo min mogelijk aan Nr2 te denken. Het gaat me nog niet echt goed af. Gisteren had ik een vrije dag en had ik hem een prive mailtje gestuurd. Daar reageerde hij wel leuk op. Daarna had ik nog een mail gestuurd en bleef ik dus de hele dag checken of hij terug mailde. stom stom stom.

We hebben vandaag een gezamelijke lunch met de hele afdeling, wat we na vijfen gaan doen weet ik nog niet. Ik neem me nu voor om gelijk naar huis te rijden, maar als hij vraag of we nog wat gaan drinken..................



Snuf64 probeer toch een beejte afstand te houden. Ik begrijp hoe je je voelt, onze situaties zij wel vergelijkbaar. Ik weet voor mezelf dat ik meer energie in mijn relatie met Nr1 moet steken.



Ik heb zelf ook gesoliciteerd en ben volgende week uitgenodigd voor een gesprek. Als dat doorgaat wonen en werken Nr2 en ik meer dan 150 kilometer bij elkaar vandaan. Ik vind dat een vreselijk idee maar ik weet dat het een goede oplossing is.

@Thea Ik heb jouw posts inderdaad altijd met veel interesse gelezen, omdat onze situaties inderdaad gelijkend zijn. Het net gehoord dat de sollicitatie niet goed is afgelopen voor nummer 2, hij blijft dus gewoon werken. Voel me een stuk lekkerder, hoewel dat waarschijnlijk niet de bedoeling is.



Omdat ik zo heftig reageerde ben ik echt geschrokken van het feit dat ik mezelf niet onder controle had. Heb altijd gedacht dat ik mijn gevoelens onder controle had, en ik dus de baas ben over wat ik doe en hoe ik me voel. Nu dat niet zo blijkt te zijn voel ik me heel kwetsbaar.



Het flirten gaat nu onverminderd door, de neiging om mijn gevoelens toe te geven, is een heel stuk minder gelukkig. Op de achtergrond blijft het aanwezig. Hoe zou een leven zijn met hem? Maar ik kan niets bouwen op het ongeluk van twee gebroken gezinnen. Was al bezig meer energie in mijn relatie met nummer 1 te stoppen, dat doet nummer 1 ook. Maar door de sollicitatie werd mijn hele gevoel flink op zijn kop gezet. Ik blijf er nu dus ook voor vechten om mijn relatie met nummer 1 nieuw leven in te blazen en weer helemaal goed te krijgen. Het is wat Lois en teKa eerder zeiden, ik heb echt een kanjer van een vent!



Ik voel met je mee Thea. Een sollicititatie met een heel dubbel gevoel dus! Ik wens je heel veel sterkte, en hoop dat je de kracht hebt om om vijf uur gewoon naar huis te gaan en niet wat te gaan drinken met nummer 2.



Groet Snuf

quote:snuf64 schreef op 10 augustus 2007 @ 13:07:

Ik voel met je mee Thea. Een sollicititatie met een heel dubbel gevoel dus! Ik wens je heel veel sterkte, en hoop dat je de kracht hebt om om vijf uur gewoon naar huis te gaan en niet wat te gaan drinken met nummer 2.



Groet SnufHet is toch vreselijk, belachelijk, stom en wat nog meer dat bij deze laatste alinea de tranen in mijn ogen schieten. Ik weet het echt niet........

Thea, ik weet het ook niet maar kan je gevoelens zo goed begrijpen...

Die zijn wss gister al begonnen toen je hem dat mailtje stuurde en ook nog eens een leuk antwoord terug kreeg... dan wil je meer...

En nee, ik vind het niet gek dat de tranen in je ogen schieten, ik hoef maar een liedje te horen of schiet al weer vol.... pfffffff

hou je goed!



Lois, hoe gaat ie??



xx