
Uit elkaar gaan en woonruimte

zondag 27 september 2020 om 09:31
Ik wil een einde aan mijn relatie maken en uit elkaar gaan. Dit hebben we al vaak besproken. Maar mijn man zegt dan dat hij niet weg wil gaan. Hij wil bij mij blijven en geeft als reden dat hij niet alleen wil zijn.
Normaal gesproken zou ik dan weg gaan. Maar dit is waar ik op vast loop. Ik heb niemand waar ik terecht zou kunnen. Woonruimte vinden zie ik echt als een groot probleem. De enige optie die ik heb is particulier huren. Maar dat is heel duur. Ik denk dat ik dan in de problemen kom financieel.
Het beste zou zijn als ik in het huis zou blijven wonen omdat dit goedkoper is dan particulier huren. Ons kind zit ook in deze buurt op school en vriendjes wonen hier. Daardoor lijkt het mij het beste hier te blijven wonen. Ik weet niet hoe ik het anders zou moeten doen.
Mijn man zegt dan steeds dat hij weigert weg te gaan. Ik voel me Daardoor gedwongen hier te blijven en zie geen uitweg om uit deze situatie te komen. Heeft iemand tips wat ik het beste kan doen? Ik zie zelf geen oplossing wat andere woonruimte.
Normaal gesproken zou ik dan weg gaan. Maar dit is waar ik op vast loop. Ik heb niemand waar ik terecht zou kunnen. Woonruimte vinden zie ik echt als een groot probleem. De enige optie die ik heb is particulier huren. Maar dat is heel duur. Ik denk dat ik dan in de problemen kom financieel.
Het beste zou zijn als ik in het huis zou blijven wonen omdat dit goedkoper is dan particulier huren. Ons kind zit ook in deze buurt op school en vriendjes wonen hier. Daardoor lijkt het mij het beste hier te blijven wonen. Ik weet niet hoe ik het anders zou moeten doen.
Mijn man zegt dan steeds dat hij weigert weg te gaan. Ik voel me Daardoor gedwongen hier te blijven en zie geen uitweg om uit deze situatie te komen. Heeft iemand tips wat ik het beste kan doen? Ik zie zelf geen oplossing wat andere woonruimte.

zondag 27 september 2020 om 19:53
Dat is dus niet het geval want ze voelt zich ook eenzaam in haar sociale netwerk. Ik denk echt dat het enorm kan tegenvallen en ik denk echt - hoe goed je het ook bedoelt- het een verkeerde voorstelling van zaken is als je TS voorhoudt dat deze beslissing haar geluk kan brengen.JoyAnna schreef: ↑27-09-2020 19:34Dit begrijp ik helemaal. En weet ik zelf ook uit ervaring (alleen waren er bij mij geen kinderen in het spel). Als je samenwoont en de ander is fysiek nog altijd aanwezig, heb je toch hoop/verwachtingen, hoe laag je die ook naar beneden hebt bijgesteld. Dat is dan er vervolgens gewoon niet, maar je hebt wel de lasten van de ander (het huishouden zoals je noemt, het langs elkaar heen leven en dat het samen in 1 huis gewoon niet meer gaat, en doordat je toch op elkaars lip zit door noodgedwongen samen in 1 huis en tegen de muren oploopt van frustratie).
Dat is niet alleen vermoeiend en kost veel energie, maar het geeft inderdaad een heel eenzaam gevoel en dan kun je het beter inderdaad helemaal alleen doen. Dan is er niemand meer om valse hoop bij te hebben, en het scheelt een grote emotionele 'last'. Je weet dan gewoon dat je er alleen voor staat en dan leef je dan naar, je bent dan gewoon op jezelf aangewezen.
En ook al is dat op het spreekwoordelijke flatje van drie hoog achter, het is wel jouw flatje van drie hoog achter. Je weet gewoon waar je aan toe bent en je kunt je eigen leven leiden. Je zegt dat je met je gezondheid zit. Je (bijna ex)partner is er nu niet voor je, helpt je niet en staat je niet bij begrijp ik uit je verhaal, terwijl jullie nu nog een relatie hebben en samenwonen.
Het enige verschil straks is waarschijnlijk dat de valse hoop dat hij het wel zal doen en de frustratie die daarbij komt kijken wegvallen. Ik snap dus wat je bedoelt met dat het alleen maar beter kan worden vergeleken met nu.
Deels waar. Maar als de eenzaamheid ook echt in de relatie zit kan uit elkaar gaan en apart gaan wonen zoveel rust en geluk brengen. Ik woon na jaren samenwonen weer alleen, en ik voel me nooit meer eenzaam, in tegenstelling tot de laatste jaren dat ik samenwoonde.
Dat gezegd hebbende TO: je partner is hoofdbewoner (dus hoofdhuurder in geval van huurhuis). Jij zal medebewoner zijn. Na vijf jaar kun je medehuurder worden volgens mij maar dat is bij jullie volgens mij niet het geval? Het is dus zijn huis, en jij zal degene zijn die weg zal moeten. Dat iemand gewoon in zijn eigen huis wil blijven kun je niemand verwijten. Is een tijdelijk verblijf op een vakantiepark -zoals al werd gesuggereerd- geen optie? Een kamer desnoods (als uiterste middel, vaak zijn kinderen daar niet toegestaan). Er zijn een hoop dingen om uit te zoeken en te regelen, misschien samen met een maatschappelijk werker?
Succes TO.

zondag 27 september 2020 om 19:57
Oh, ok. Lees nu ook dat ik had moeten loepen, dat doe ik eigenlijk nooit.vivautrecht85 schreef: ↑27-09-2020 19:53Dat is dus niet het geval want ze voelt zich ook eenzaam in haar sociale netwerk. Ik denk echt dat het enorm kan tegenvallen en ik denk echt - hoe goed je het ook bedoelt- het een verkeerde voorstelling van zaken is als je TS voorhoudt dat deze beslissing haar geluk kan brengen.
Maar ik blijf erbij dat de situatie zoals die nu is TO ook geen geluk brengt. En ze zal zelf uit moeten vinden wat wel goed is voor haar welzijn, en dat van hun kind. Eventueel met iemand aan haar zijde die haar daarin bij kan staan in de vorm van hulpverlening.
joyanna wijzigde dit bericht op 27-09-2020 20:16
7.41% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 20:00
TO is daar niet duidelijk over. Haar partner kan bij een ernstige psychische of lichamelijke ziekte van TO dit bij de rechter aanvoeren als reden waarom het kind bij hem in huis zou moeten blijven wonen.vivautrecht85 schreef: ↑27-09-2020 19:56Maar volgens mij zijn die dingen niet de ernstige ziektes waarnaar nu onderzoek wordt gedaan.
Ik vraag mij af hoe TO zich dat voorstelt: ziek, laag inkomen, alleen met een kind, geen vervoer en voorlopig zonder dak boven haar hoofd. Alsof je daar gelukkig van gaat worden.

zondag 27 september 2020 om 20:01
Wat aardig van je dat je zo begaan bent. De laatste tijd gaat het eigenlijk goed met ons kindje. Heeft veel vriendjes, en is ook gevraagd voor kinderfeestjes. Maakt makkelijk contact met andere kinderen. Ik denk dat ik toch wel iets goed zal doen dan. Maar bedankt voor je zorgen.loisnvt schreef: ↑27-09-2020 17:25Al zou ze het alleen al voor dochter doen, want als TO al zo moeilijk contacten maakt, dan gaat dat straks ook doorwerken op dochter ben ik bang. Ik las in haar vorige topics al dat dochter steeds minder speelafspraakjes kon maken en op verjaardagen niet tot nauwelijks werd uitgenodigd en dat vind ik heel erg triest. Daarnaast ging ze ook al niet naar de bso, terwijl dat ook absoluut niet slecht is gezien contact met andere kinderen. Kind mag toch hopelijk nooit een doel zijn om je eenzaamheid op te lossen, zeker niet als je straks misschien alleen woont.

zondag 27 september 2020 om 20:03
Ik denk oprecht dat zij denkt dat alles is opgelost als ze alleen woont, dat alles dan beter is.Fizz schreef: ↑27-09-2020 20:00TO is daar niet duidelijk over. Haar partner kan bij een ernstige psychische of lichamelijke ziekte van TO dit bij de rechter aanvoeren als reden waarom het kind bij hem in huis zou moeten blijven wonen.
Ik vraag mij af hoe TO zich dat voorstelt: ziek, laag inkomen, alleen met een kind, geen vervoer en voorlopig zonder dak boven haar hoofd. Alsof je daar gelukkig van gaat worden.

zondag 27 september 2020 om 20:07
Hij heeft inkomen en besteed dat voornamelijk aan zichzelf. (behalve de huur en gas/water elektra. Dat is gezamelijk)ClumsyNinja schreef: ↑27-09-2020 19:30To je zegt dat je man niets doet maar ergens is dat natuurlijk niet waar.
Hij zorgt voor inkomen.
Hij zorgt voor woonruimte.
Hij zorgt voor vervoer.
Goed het is een verre van eerlijke verdeling en het zou zeker mijn keuze niet zijn, maar leun jij niet net zo hard op hem als hij op jou?
Als er iets stuk gaat in huis, wie vervangt dat dan?
Als er financiële zaken geregeld moeten worden (belastingaangifte, pensioen, toeslagen), wie regelt dat?
Als het putje verstopt is, de zware vuilniszak naar buiten moet of de kozijnen geschilderd moeten, wie pakt dat op?
Weer: het klinkt als een hopeloos ouderwetse verdeling én bovendien een waarvan jullie allebei niet blij worden. Maar kan je echt zeggen dat hij niets bijdraagt en jij alles doet?
Vervoer zorgt hij wel voor.
Als er iets stuk gaat, vervang ik dat en nieuwe spullen betaal ik meestal
Financiele zaken zoals toeslagen enz regel ik allemaal
De andere dingen die je noemt zoals vuilniszak doe ik allemaal. Kluswerk moeten we anderen voor vragen want man heeft 2 linkerhanden en doet dat soort dingen niet.
Ik vind dat ik meer bijdraag dan hij ja

zondag 27 september 2020 om 20:09
Daar heb je gelijk in, maar zo redeneer ik dan met mn beperkte verstand. Het emo-eten is al vastgesteld door meerdere artsen las ik en dat lijkt me sowieso niet iets waar langdurig onderzoek naar wordt gedaan.Fizz schreef: ↑27-09-2020 20:00TO is daar niet duidelijk over. Haar partner kan bij een ernstige psychische of lichamelijke ziekte van TO dit bij de rechter aanvoeren als reden waarom het kind bij hem in huis zou moeten blijven wonen.
Ik vraag mij af hoe TO zich dat voorstelt: ziek, laag inkomen, alleen met een kind, geen vervoer en voorlopig zonder dak boven haar hoofd. Alsof je daar gelukkig van gaat worden.
zondag 27 september 2020 om 20:10
Gaat hij dan straks alleen alimentatie voor jullie kind betalen of ook voor jou?bitterkoekjespudding schreef: ↑27-09-2020 20:07Hij heeft inkomen en besteed dat voornamelijk aan zichzelf. (behalve de huur en gas/water elektra. Dat is gezamelijk)
Vervoer zorgt hij wel voor.
Als er iets stuk gaat, vervang ik dat en nieuwe spullen betaal ik meestal
Financiele zaken zoals toeslagen enz regel ik allemaal
De andere dingen die je noemt zoals vuilniszak doe ik allemaal. Kluswerk moeten we anderen voor vragen want man heeft 2 linkerhanden en doet dat soort dingen niet.
Ik vind dat ik meer bijdraag dan hij ja
Je kunt toch op een gezamenlijke rekening iedere maand een vast bedrag voor alle huishoudelijke kosten storten? Ik neem aan dat hij wel aan het kluswerk meebetaalt?

zondag 27 september 2020 om 20:12
Dank je wel! Ja zo zie ik het ook. Als je echt alleen woont heb je die hoop ook niet meer en weet je waar je aan toe bent.JoyAnna schreef: ↑27-09-2020 19:34Dit begrijp ik helemaal. En weet ik zelf ook uit ervaring (alleen waren er bij mij geen kinderen in het spel). Als je samenwoont en de ander is fysiek nog altijd aanwezig, heb je toch hoop/verwachtingen, hoe laag je die ook naar beneden hebt bijgesteld. Dat is dan er vervolgens gewoon niet, maar je hebt wel de lasten van de ander (het huishouden zoals je noemt, het langs elkaar heen leven en dat het samen in 1 huis gewoon niet meer gaat, en doordat je toch op elkaars lip zit door noodgedwongen samen in 1 huis en tegen de muren oploopt van frustratie).
Dat is niet alleen vermoeiend en kost veel energie, maar het geeft inderdaad een heel eenzaam gevoel en dan kun je het beter inderdaad helemaal alleen doen. Dan is er niemand meer om valse hoop bij te hebben, en het scheelt een grote emotionele 'last'. Je weet dan gewoon dat je er alleen voor staat en dan leef je dan naar, je bent dan gewoon op jezelf aangewezen.
En ook al is dat op het spreekwoordelijke flatje van drie hoog achter, het is wel jouw flatje van drie hoog achter. Je weet gewoon waar je aan toe bent en je kunt je eigen leven leiden. Je zegt dat je met je gezondheid zit. Je (bijna ex)partner is er nu niet voor je, helpt je niet en staat je niet bij begrijp ik uit je verhaal, terwijl jullie nu nog een relatie hebben en samenwonen.
Het enige verschil straks is waarschijnlijk dat de valse hoop dat hij het wel zal doen en de frustratie die daarbij komt kijken wegvallen. Ik snap dus wat je bedoelt met dat het alleen maar beter kan worden vergeleken met nu.
Deels waar. Maar als de eenzaamheid ook echt in de relatie zit kan uit elkaar gaan en apart gaan wonen zoveel rust en geluk brengen. Ik woon na jaren samenwonen weer alleen, en ik voel me nooit meer eenzaam, in tegenstelling tot de laatste jaren dat ik samenwoonde.
Dat gezegd hebbende TO: je partner is hoofdbewoner (dus hoofdhuurder in geval van huurhuis). Jij zal medebewoner zijn. Na vijf jaar kun je medehuurder worden volgens mij maar dat is bij jullie volgens mij niet het geval? Het is dus zijn huis, en jij zal degene zijn die weg zal moeten. Dat iemand gewoon in zijn eigen huis wil blijven kun je niemand verwijten. Is een tijdelijk verblijf op een vakantiepark -zoals al werd gesuggereerd- geen optie? Een kamer desnoods (als uiterste middel, vaak zijn kinderen daar niet toegestaan). Er zijn een hoop dingen om uit te zoeken en te regelen, misschien samen met een maatschappelijk werker?
Succes TO.
Ik ga de woningbouw bellen hoe het nu precies zit. Dan weet ik ook beter waar ik aan toe ben.

zondag 27 september 2020 om 20:12
Niet helemaal zeker of je hier sarcastisch bent, maar goed.bitterkoekjespudding schreef: ↑27-09-2020 20:01Wat aardig van je dat je zo begaan bent. De laatste tijd gaat het eigenlijk goed met ons kindje. Heeft veel vriendjes, en is ook gevraagd voor kinderfeestjes. Maakt makkelijk contact met andere kinderen. Ik denk dat ik toch wel iets goed zal doen dan. Maar bedankt voor je zorgen.
Lois had even terug een heel mooie uitgebreide post en daar reageer je dan weer niet op.

zondag 27 september 2020 om 20:13
nee dat klopt. Dat waar onderzoek naar wordt gedaan kan wel veroorzaakt worden door stress, maar het is geen emotie eten/eetstoornis.vivautrecht85 schreef: ↑27-09-2020 19:56Maar volgens mij zijn die dingen niet de ernstige ziektes waarnaar nu onderzoek wordt gedaan.
anoniem_63eb6502901fc wijzigde dit bericht op 27-09-2020 20:20
7.53% gewijzigd


zondag 27 september 2020 om 20:16
Ik neem aan alleen voor kind. Ik ga er niet vanuit dat hij voor mij gaat betalen.
We hebben een gezamelijke rekening daarvoor. Maar hij kan niet goed met geld omgaan dus halverwege de maand is dit al op. Dan is het weer ieder voor zich. Overige kosten doet hij moeilijk over, volgens hem heeft hij altijd te weinig geld en bijna in rood, terwijl hij veel meer inkomen heeft dan mij. Volgens mij wordt kinderalimentatie ook een groot probleem voor hem.
anoniem_63eb6502901fc wijzigde dit bericht op 27-09-2020 20:18
4.68% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 20:17
Zal best dat het niet kan waar jij woont. Maar jij weet toch niet waar TO woont? Dus weet je ook niet of er daar wel mogelijkheden zijn en dus zal TO zich moeten laten informeren als ze wil weten of daar een kans ligt om aan woonruimte te komen.Fizz schreef: ↑27-09-2020 19:13In de gemeente waar ik woon, komt TO niet in aanmerking voor een urgentieverklaring. Jongeren wonen hier ondertussen nog tot hun 35e noodgedwongen bij hun ouders.
TO zal gezien haar inkomen niet in de vrije sector kunnen huren, dus zal moeten wachten op een sociale huurwoning.

zondag 27 september 2020 om 20:19
Hier is het ook heel lastig om aan woonruimte te komen. Volgens mij was er ook geen urgentie bij scheiding. Maar dat zou ik moeten informeren om het zeker te weten.
zondag 27 september 2020 om 20:20
To reageert heel erg selectief.vivautrecht85 schreef: ↑27-09-2020 20:12Niet helemaal zeker of je hier sarcastisch bent, maar goed.
Lois had even terug een heel mooie uitgebreide post en daar reageer je dan weer niet op.
Dat bevestigd voor mij de slachtofferrol en haar struisvogel taktiek

zondag 27 september 2020 om 20:20
Tuurlijk, of je gaat gewoon sarcastisch doen. Weet je, het maakt mij allemaal niet uit hoor, maar vraag dan geen advies als de antwoorden je niet aanstaan.bitterkoekjespudding schreef: ↑27-09-2020 20:01Wat aardig van je dat je zo begaan bent. De laatste tijd gaat het eigenlijk goed met ons kindje. Heeft veel vriendjes, en is ook gevraagd voor kinderfeestjes. Maakt makkelijk contact met andere kinderen. Ik denk dat ik toch wel iets goed zal doen dan. Maar bedankt voor je zorgen.

zondag 27 september 2020 om 20:21
Wat heb je verder al ondernomen qua woning? Bijvoorbeeld kijken op Marktplaats, Social media, reageren op lootwoningen, advertenties etc?bitterkoekjespudding schreef: ↑27-09-2020 20:19Hier is het ook heel lastig om aan woonruimte te komen. Volgens mij was er ook geen urgentie bij scheiding. Maar dat zou ik moeten informeren om het zeker te weten.
zondag 27 september 2020 om 20:22

zondag 27 september 2020 om 20:22
Wat jammer dat je het zo ziet. Ik vind het gewoon fijn dat ons kindje veel vriendjes heeft, gevraagd wordt voor feestjes en gewoon makkelijk contact maakt met andere kinderen.
zondag 27 september 2020 om 20:23
Vrijwel nergens krijg je nog bij een "normale" scheiding een urgentieverklaring. Waar dat nog wel het geval is, kun je zelf waarschijnlijk ook nog vrij eenvoudig een betaalbare woning vinden.

zondag 27 september 2020 om 20:24
Daarom kan ik nu ook niet meer uren maken. Het plan was om dit begin schooljaar te gaan doen. Maar nu komt dit ertussen. Nu eerst de onderzoeken afwachten. Eerder kan ik niet meer uren gaan werken.