Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
vrijdag 15 juli 2016 om 08:24
Maar zelfs al voelt die man zich niet gehoord, dan nog is dat een slechte smoes voor hoerenbezoek. Lekker makkelijk, om daar te gebruiken als excuus.
Bovendien, dat man het zo voelt maakt het nog niet waar. Misschien heeft man een nogal gemankeerd ego of is hij enorm over het paard getild en een prins op de erwt. Of is het gewoon één grote smoes.
Bovendien, dat man het zo voelt maakt het nog niet waar. Misschien heeft man een nogal gemankeerd ego of is hij enorm over het paard getild en een prins op de erwt. Of is het gewoon één grote smoes.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 15 juli 2016 om 08:38
Duurzaam veranderen lukt alleen wanneer (1) iemand voldoende lijdensdruk ervaart en een alternatief heeft, (2) voldoende discipline heeft om weerstand te bieden aan de verkeerde gewoontes en eventuele sociale druk én (3) de eigen verantwoordelijkheid neemt en niet anderen maar zichzelf de schuld geeft.
Wanneer één van die factoren ontbreekt, lukt duurzaam veranderen niet.
(Mocht je hierover meer willen lezen: Martin Appelo - Waarom veranderen (meestal) mislukt.)
Dit geldt voor de partner van TO, maar ook voor TO zelf.
Wanneer één van die factoren ontbreekt, lukt duurzaam veranderen niet.
(Mocht je hierover meer willen lezen: Martin Appelo - Waarom veranderen (meestal) mislukt.)
Dit geldt voor de partner van TO, maar ook voor TO zelf.
vrijdag 15 juli 2016 om 10:15
quote:BWitched schreef op 15 juli 2016 @ 08:50:
Verandering komt voort uit hebzucht, ontevredenheid en ongehoorzaamheid.Of uit gebruik van je verstand en uit liefde. Verandering vereist vaak ook zelfreflectie en je ziet dan dingen die je liever niet ziet. Toegeven voor je zelf dat je ook af en toe een misselijk mokkel kan zijn is niet leuk (maar dat is mijn persoonlijke ervaring )
Verandering komt voort uit hebzucht, ontevredenheid en ongehoorzaamheid.Of uit gebruik van je verstand en uit liefde. Verandering vereist vaak ook zelfreflectie en je ziet dan dingen die je liever niet ziet. Toegeven voor je zelf dat je ook af en toe een misselijk mokkel kan zijn is niet leuk (maar dat is mijn persoonlijke ervaring )
vrijdag 15 juli 2016 om 10:19
quote:BWitched schreef op 15 juli 2016 @ 08:24:
Maar zelfs al voelt die man zich niet gehoord, dan nog is dat een slechte smoes voor hoerenbezoek. Lekker makkelijk, om daar te gebruiken als excuus.
Bovendien, dat man het zo voelt maakt het nog niet waar. Misschien heeft man een nogal gemankeerd ego of is hij enorm over het paard getild en een prins op de erwt. Of is het gewoon één grote smoes.Maar dat is ook wat niemand beweert. Dat wil niet zeggen dat je het soms breder moet trekken om tot een bepaald inzicht te komen. Dat hij een laffe zak is die naar de hoeren gaat om zijn frustraties af te reageren is een gevolg en niet de oorzaak. De man van TO is vooral bezig in therapie met de oorzaak terwijl TO blijft hangen in het gevolg. Dat is begrijpelijk maar als je door wil gaan met je huwelijk is het handig om ook te kijken naar de oorzaak en daar heeft TO hoe dan ook een aandeel in.
Maar zelfs al voelt die man zich niet gehoord, dan nog is dat een slechte smoes voor hoerenbezoek. Lekker makkelijk, om daar te gebruiken als excuus.
Bovendien, dat man het zo voelt maakt het nog niet waar. Misschien heeft man een nogal gemankeerd ego of is hij enorm over het paard getild en een prins op de erwt. Of is het gewoon één grote smoes.Maar dat is ook wat niemand beweert. Dat wil niet zeggen dat je het soms breder moet trekken om tot een bepaald inzicht te komen. Dat hij een laffe zak is die naar de hoeren gaat om zijn frustraties af te reageren is een gevolg en niet de oorzaak. De man van TO is vooral bezig in therapie met de oorzaak terwijl TO blijft hangen in het gevolg. Dat is begrijpelijk maar als je door wil gaan met je huwelijk is het handig om ook te kijken naar de oorzaak en daar heeft TO hoe dan ook een aandeel in.
vrijdag 15 juli 2016 om 11:02
quote:Geronimo2 schreef op 15 juli 2016 @ 10:19:
[...]
Maar dat is ook wat niemand beweert. Dat wil niet zeggen dat je het soms breder moet trekken om tot een bepaald inzicht te komen. Dat hij een laffe zak is die naar de hoeren gaat om zijn frustraties af te reageren is een gevolg en niet de oorzaak. De man van TO is vooral bezig in therapie met de oorzaak terwijl TO blijft hangen in het gevolg. Dat is begrijpelijk maar als je door wil gaan met je huwelijk is het handig om ook te kijken naar de oorzaak en daar heeft TO hoe dan ook een aandeel in.
Zeeland is ook bezig met zelfonderzoek, gaat in therapie om te onderzoeken hoe het komt dat zij zo reageert zoals ze reageert. Dat is toch niet blijven hangen in het gevolg van het gedrag van haar man?
Uiteraard is zij wel erg bezig met het functioneren van relatie, vallen haar nu zaken op in het gedrag van haar man, vooral in negatieve zin en staat alles op zijn fundamenten te zwaaien wat haar betreft. Een zoektocht naar stabiliteit, noem het om de hete brij heen draaien, lijkt me logisch in haar positie.
[...]
Maar dat is ook wat niemand beweert. Dat wil niet zeggen dat je het soms breder moet trekken om tot een bepaald inzicht te komen. Dat hij een laffe zak is die naar de hoeren gaat om zijn frustraties af te reageren is een gevolg en niet de oorzaak. De man van TO is vooral bezig in therapie met de oorzaak terwijl TO blijft hangen in het gevolg. Dat is begrijpelijk maar als je door wil gaan met je huwelijk is het handig om ook te kijken naar de oorzaak en daar heeft TO hoe dan ook een aandeel in.
Zeeland is ook bezig met zelfonderzoek, gaat in therapie om te onderzoeken hoe het komt dat zij zo reageert zoals ze reageert. Dat is toch niet blijven hangen in het gevolg van het gedrag van haar man?
Uiteraard is zij wel erg bezig met het functioneren van relatie, vallen haar nu zaken op in het gedrag van haar man, vooral in negatieve zin en staat alles op zijn fundamenten te zwaaien wat haar betreft. Een zoektocht naar stabiliteit, noem het om de hete brij heen draaien, lijkt me logisch in haar positie.
vrijdag 15 juli 2016 om 12:27
quote:Nomos schreef op 15 juli 2016 @ 11:02:
[...]
Zeeland is ook bezig met zelfonderzoek, gaat in therapie om te onderzoeken hoe het komt dat zij zo reageert zoals ze reageert. Dat is toch niet blijven hangen in het gevolg van het gedrag van haar man?
Uiteraard is zij wel erg bezig met het functioneren van relatie, vallen haar nu zaken op in het gedrag van haar man, vooral in negatieve zin en staat alles op zijn fundamenten te zwaaien wat haar betreft. Een zoektocht naar stabiliteit, noem het om de hete brij heen draaien, lijkt me logisch in haar positie.
Mij ook.
Volkomen logisch.
[...]
Zeeland is ook bezig met zelfonderzoek, gaat in therapie om te onderzoeken hoe het komt dat zij zo reageert zoals ze reageert. Dat is toch niet blijven hangen in het gevolg van het gedrag van haar man?
Uiteraard is zij wel erg bezig met het functioneren van relatie, vallen haar nu zaken op in het gedrag van haar man, vooral in negatieve zin en staat alles op zijn fundamenten te zwaaien wat haar betreft. Een zoektocht naar stabiliteit, noem het om de hete brij heen draaien, lijkt me logisch in haar positie.
Mij ook.
Volkomen logisch.
vrijdag 15 juli 2016 om 16:02
quote:Nomos schreef op 15 juli 2016 @ 11:02:
[...]
Zeeland is ook bezig met zelfonderzoek, gaat in therapie om te onderzoeken hoe het komt dat zij zo reageert zoals ze reageert. Dat is toch niet blijven hangen in het gevolg van het gedrag van haar man?
Uiteraard is zij wel erg bezig met het functioneren van relatie, vallen haar nu zaken op in het gedrag van haar man, vooral in negatieve zin en staat alles op zijn fundamenten te zwaaien wat haar betreft. Een zoektocht naar stabiliteit, noem het om de hete brij heen draaien, lijkt me logisch in haar positie.
Het moeilijke voor TO is dat ze op 2 fronten moet werken, ze moet niet alleen kijken waarom ze reageert zoals ze reageert maar ook nog eens hoe hun huwelijk een doorstart kan maken. Haar man heeft het veel makkelijker, die heeft van haar de kans gekregen om zich alleen te richten op zijn "verslaving" , ze heeft de bal geheel bij zichzelf gelegd door te eisen dat hij maar eerst eens moest genezen". Ze staat dus al 1-0 achter want zij moet dus aan soulsearching doen en bedenken hoe ze hun huwelijk gaan voortzetten. Hij is zo initiatiefloos gemaakt dat als hij klaar is rustig met zijn handen in zijn zakken gaat staan wachten wat de oplossing wordt.
Het klinkt allemaal niet leuk en het is niet onaardig bedoeld maar TO is wel minimaal 2000 keer gewaarschuwd voor haar gedrag om haar man zo te ontzien.
[...]
Zeeland is ook bezig met zelfonderzoek, gaat in therapie om te onderzoeken hoe het komt dat zij zo reageert zoals ze reageert. Dat is toch niet blijven hangen in het gevolg van het gedrag van haar man?
Uiteraard is zij wel erg bezig met het functioneren van relatie, vallen haar nu zaken op in het gedrag van haar man, vooral in negatieve zin en staat alles op zijn fundamenten te zwaaien wat haar betreft. Een zoektocht naar stabiliteit, noem het om de hete brij heen draaien, lijkt me logisch in haar positie.
Het moeilijke voor TO is dat ze op 2 fronten moet werken, ze moet niet alleen kijken waarom ze reageert zoals ze reageert maar ook nog eens hoe hun huwelijk een doorstart kan maken. Haar man heeft het veel makkelijker, die heeft van haar de kans gekregen om zich alleen te richten op zijn "verslaving" , ze heeft de bal geheel bij zichzelf gelegd door te eisen dat hij maar eerst eens moest genezen". Ze staat dus al 1-0 achter want zij moet dus aan soulsearching doen en bedenken hoe ze hun huwelijk gaan voortzetten. Hij is zo initiatiefloos gemaakt dat als hij klaar is rustig met zijn handen in zijn zakken gaat staan wachten wat de oplossing wordt.
Het klinkt allemaal niet leuk en het is niet onaardig bedoeld maar TO is wel minimaal 2000 keer gewaarschuwd voor haar gedrag om haar man zo te ontzien.
vrijdag 15 juli 2016 om 17:46
quote:Deadpool schreef op 15 juli 2016 @ 16:25:
Ik vrees nog steeds voor het scenario dat manlief straks uit getherapied is en zelf een punt achte het huwelijk zet met zijn herwonnen assertiviteit.
Zou kunnen, ook Zeeland zou dat ook kunnen besluiten na/tijdens haar therapie.
Ik vind dat je veel veronderstelt t.a.v. de man van Zeeland, Geronimo. Ik heb niet gelezen dat Zeeland eist dat haar man geneest, ik heb eerder de indruk dat man zelf vindt dat hij iets in zichzelf beter onder controle moet krijgen.
Ook zou ik de stelling dat de man van Zeeland uitsluitend met zichzelf bezig is niet aandurven. De man is even weggegaan, heeft in het logeerbed geslapen, maar beide schreden teruggekeerd. Hij is in therapie gegaan, knuffelt, praat en gaat uit met Zeeland. Volgens mij zijn hier twee mensen die alles op alles willen zetten om hun gezin en huwelijk te redden. Zeeland heeft een paar keer laten weten, dat zij dat graag wil, maar niet weet of het te redden is, omdat er heel veel kapot is.
Ik vrees nog steeds voor het scenario dat manlief straks uit getherapied is en zelf een punt achte het huwelijk zet met zijn herwonnen assertiviteit.
Zou kunnen, ook Zeeland zou dat ook kunnen besluiten na/tijdens haar therapie.
Ik vind dat je veel veronderstelt t.a.v. de man van Zeeland, Geronimo. Ik heb niet gelezen dat Zeeland eist dat haar man geneest, ik heb eerder de indruk dat man zelf vindt dat hij iets in zichzelf beter onder controle moet krijgen.
Ook zou ik de stelling dat de man van Zeeland uitsluitend met zichzelf bezig is niet aandurven. De man is even weggegaan, heeft in het logeerbed geslapen, maar beide schreden teruggekeerd. Hij is in therapie gegaan, knuffelt, praat en gaat uit met Zeeland. Volgens mij zijn hier twee mensen die alles op alles willen zetten om hun gezin en huwelijk te redden. Zeeland heeft een paar keer laten weten, dat zij dat graag wil, maar niet weet of het te redden is, omdat er heel veel kapot is.
vrijdag 15 juli 2016 om 18:32
quote:Nomos schreef op 15 juli 2016 @ 17:46:
[...]
Zou kunnen, ook Zeeland zou dat ook kunnen besluiten na/tijdens haar therapie.
Ik vind dat je veel veronderstelt t.a.v. de man van Zeeland, Geronimo. Ik heb niet gelezen dat Zeeland eist dat haar man geneest, ik heb eerder de indruk dat man zelf vindt dat hij iets in zichzelf beter onder controle moet krijgen.
Ook zou ik de stelling dat de man van Zeeland uitsluitend met zichzelf bezig is niet aandurven. De man is even weggegaan, heeft in het logeerbed geslapen, maar beide schreden teruggekeerd. Hij is in therapie gegaan, knuffelt, praat en gaat uit met Zeeland. Volgens mij zijn hier twee mensen die alles op alles willen zetten om hun gezin en huwelijk te redden. Zeeland heeft een paar keer laten weten, dat zij dat graag wil, maar niet weet of het te redden is, omdat er heel veel kapot is.
Dit zie ik ook zo. Dankje voor je posts, Nomos.
Er zit vertrouwen in. Iets waar ik momenteel veel behoefte aan heb.
Niet eens zozeer aan vertrouwen in 'de goede afloop ', want dat vertrouwen zal moeten helen en groeien, met veel geduld en tijd.
Maar wel vertrouwen in het proces. Dat we er met 100% goede intenties en inzet, met alles binnen ons vermogen aan aan het werken zijn. Ookal is er geen zicht op hoe dit verder zal gaan in de toekomst.
[...]
Zou kunnen, ook Zeeland zou dat ook kunnen besluiten na/tijdens haar therapie.
Ik vind dat je veel veronderstelt t.a.v. de man van Zeeland, Geronimo. Ik heb niet gelezen dat Zeeland eist dat haar man geneest, ik heb eerder de indruk dat man zelf vindt dat hij iets in zichzelf beter onder controle moet krijgen.
Ook zou ik de stelling dat de man van Zeeland uitsluitend met zichzelf bezig is niet aandurven. De man is even weggegaan, heeft in het logeerbed geslapen, maar beide schreden teruggekeerd. Hij is in therapie gegaan, knuffelt, praat en gaat uit met Zeeland. Volgens mij zijn hier twee mensen die alles op alles willen zetten om hun gezin en huwelijk te redden. Zeeland heeft een paar keer laten weten, dat zij dat graag wil, maar niet weet of het te redden is, omdat er heel veel kapot is.
Dit zie ik ook zo. Dankje voor je posts, Nomos.
Er zit vertrouwen in. Iets waar ik momenteel veel behoefte aan heb.
Niet eens zozeer aan vertrouwen in 'de goede afloop ', want dat vertrouwen zal moeten helen en groeien, met veel geduld en tijd.
Maar wel vertrouwen in het proces. Dat we er met 100% goede intenties en inzet, met alles binnen ons vermogen aan aan het werken zijn. Ookal is er geen zicht op hoe dit verder zal gaan in de toekomst.
vrijdag 15 juli 2016 om 18:51
Vandaag nogal hectische dag; school v jongste zoon belde dat hij een ongeluk(-je) had gehad op school. Klap op zijn hoofd, wrs hersenschudding, of we hem op konden komen halen.
Gelukkig kon ik zonder al te grote problemen meteen weg v werk. Snel n school. Fiets in achterbak. Naar huis. Overleg huisarts.
Hij wilde slapen op de bank, vond geluiden allemaal zo hard en indringend. (Terwijl HIJ juist de druktemaker in ons gezin is, dus dat was wel opvallend )
Ik heb hem lekker wat vertroeteld, met zijn hoofd op mijn schoot, beetje aaien, praten, koud washandje erbij, gordijnen wat gesloten tegen het ergste licht. Hij had zich op school geschaamd dat hij zo'n pijn had (?), en had zich blijkbaar teruggetrokken op de wc, in afwachting tot de juf hem miste (na 3 kwartier). Toen had hij haar huilend verteld hoe erg het was en belde de juf naar ons. Eenmaal thuis hier over gepraat. Waarom hij zich toch zo schaamt dan. Dat het toch heel normaal is als je zo'n pijn hebt, dat je dat eerlijk mag zeggen, zodat anderen voor je kunnen zorgen. Dat hij het toch ook fijn zou vinden als zijn vriend eerlijk zou zijn tegen hem, als hij pijn had. Zodat hij voor hem kon zorgen, of de juf kon roepen bijvoorbeeld. Daar was hij het wel mee eens...
Dikke tranen.
Daarna leek het gelukkig weer wat beter te gaan, wilde hij computeren etc.
Tussendoor belde "mijn psych" trouwens op ivm inplannen v een eerste afspraak. Over 3 weken. (Wéér wachten dus...maar goed. Had met vakantieperiode te maken.)
Gelukkig kon ik zonder al te grote problemen meteen weg v werk. Snel n school. Fiets in achterbak. Naar huis. Overleg huisarts.
Hij wilde slapen op de bank, vond geluiden allemaal zo hard en indringend. (Terwijl HIJ juist de druktemaker in ons gezin is, dus dat was wel opvallend )
Ik heb hem lekker wat vertroeteld, met zijn hoofd op mijn schoot, beetje aaien, praten, koud washandje erbij, gordijnen wat gesloten tegen het ergste licht. Hij had zich op school geschaamd dat hij zo'n pijn had (?), en had zich blijkbaar teruggetrokken op de wc, in afwachting tot de juf hem miste (na 3 kwartier). Toen had hij haar huilend verteld hoe erg het was en belde de juf naar ons. Eenmaal thuis hier over gepraat. Waarom hij zich toch zo schaamt dan. Dat het toch heel normaal is als je zo'n pijn hebt, dat je dat eerlijk mag zeggen, zodat anderen voor je kunnen zorgen. Dat hij het toch ook fijn zou vinden als zijn vriend eerlijk zou zijn tegen hem, als hij pijn had. Zodat hij voor hem kon zorgen, of de juf kon roepen bijvoorbeeld. Daar was hij het wel mee eens...
Dikke tranen.
Daarna leek het gelukkig weer wat beter te gaan, wilde hij computeren etc.
Tussendoor belde "mijn psych" trouwens op ivm inplannen v een eerste afspraak. Over 3 weken. (Wéér wachten dus...maar goed. Had met vakantieperiode te maken.)
vrijdag 15 juli 2016 om 19:12
quote:Zeeland1970 schreef op 15 juli 2016 @ 18:32:
[...]
Dit zie ik ook zo. Dankje voor je posts, Nomos.
Er zit vertrouwen in. Iets waar ik momenteel veel behoefte aan heb.
Niet eens zozeer aan vertrouwen in 'de goede afloop ', want dat vertrouwen zal moeten helen en groeien, met veel geduld en tijd.
Maar wel vertrouwen in het proces. Dat we er met 100% goede intenties en inzet, met alles binnen ons vermogen aan aan het werken zijn. Ookal is er geen zicht op hoe dit verder zal gaan in de toekomst.Ik vind je heel realistisch hoor Zeeland.
[...]
Dit zie ik ook zo. Dankje voor je posts, Nomos.
Er zit vertrouwen in. Iets waar ik momenteel veel behoefte aan heb.
Niet eens zozeer aan vertrouwen in 'de goede afloop ', want dat vertrouwen zal moeten helen en groeien, met veel geduld en tijd.
Maar wel vertrouwen in het proces. Dat we er met 100% goede intenties en inzet, met alles binnen ons vermogen aan aan het werken zijn. Ookal is er geen zicht op hoe dit verder zal gaan in de toekomst.Ik vind je heel realistisch hoor Zeeland.
vrijdag 15 juli 2016 om 20:06
vrijdag 15 juli 2016 om 20:22
Dat precies ja, Youk.
Je deelt je pijn en zorgen niet met anderen (buiten je man of therapeut) en geeft anderen daarmee geen kans er voor je te zijn, je te steunen, te helpen. Je schaamt je voor je pijn of de omstandigheden.
Vind je het niet zorgelijk dat je zoon zich niet veilig genoeg voelt om zijn gevoelens te uiten en zich op de wc opsluit? Denk je niet dat dit komt, omdat dat is wat jullie doen in het gezin?
Eigenlijk vind ik het best opmerkelijk dat je die paralel niet ziet.
Je deelt je pijn en zorgen niet met anderen (buiten je man of therapeut) en geeft anderen daarmee geen kans er voor je te zijn, je te steunen, te helpen. Je schaamt je voor je pijn of de omstandigheden.
Vind je het niet zorgelijk dat je zoon zich niet veilig genoeg voelt om zijn gevoelens te uiten en zich op de wc opsluit? Denk je niet dat dit komt, omdat dat is wat jullie doen in het gezin?
Eigenlijk vind ik het best opmerkelijk dat je die paralel niet ziet.
vrijdag 15 juli 2016 om 22:36
Natuurlijk lijkt zoon op zijn ouders.
Dat is het voorbeeld dat hij krijgt.
Ik vind het ook wel opvallend TO dat je niet net als ik dacht "Ja verhip! Wat scherp opgemerkt!" Ik baal dan altijd een beetje dat ik het zelf niet direct zag en iemand anders wel.
Niet om je in te peperen dat je het niet goed doet ofzo, maar om je aan te raden goed naar je eigen wijze raad te luisteren. De wijze raad die je aan anderen geeft is vaak van toepassing op jezelf, dat heb ik ook vaak..
Als je geen hulp vraagt moet je je ook eens afvragen hoe je jezelf voelt als je hoort dat iemand van wie je houdt jou geen hulp heeft gevraagd in moeilijke tijden.
Dat doet best pijn dat die ander je niet genoeg vertrouwde (of wat de reden dan ook was).
Dat is het voorbeeld dat hij krijgt.
Ik vind het ook wel opvallend TO dat je niet net als ik dacht "Ja verhip! Wat scherp opgemerkt!" Ik baal dan altijd een beetje dat ik het zelf niet direct zag en iemand anders wel.
Niet om je in te peperen dat je het niet goed doet ofzo, maar om je aan te raden goed naar je eigen wijze raad te luisteren. De wijze raad die je aan anderen geeft is vaak van toepassing op jezelf, dat heb ik ook vaak..
Als je geen hulp vraagt moet je je ook eens afvragen hoe je jezelf voelt als je hoort dat iemand van wie je houdt jou geen hulp heeft gevraagd in moeilijke tijden.
Dat doet best pijn dat die ander je niet genoeg vertrouwde (of wat de reden dan ook was).
vrijdag 15 juli 2016 om 23:43
quote:Geronimo2 schreef op 15 juli 2016 @ 10:19:
[...]
Maar dat is ook wat niemand beweert. Dat wil niet zeggen dat je het soms breder moet trekken om tot een bepaald inzicht te komen. Dat hij een laffe zak is die naar de hoeren gaat om zijn frustraties af te reageren is een gevolg en niet de oorzaak. De man van TO is vooral bezig in therapie met de oorzaak terwijl TO blijft hangen in het gevolg. Dat is begrijpelijk maar als je door wil gaan met je huwelijk is het handig om ook te kijken naar de oorzaak en daar heeft TO hoe dan ook een aandeel in.
Daar ben ik het niet mee eens. Iedereen voelt zich wel eens niet gehoord en toch gaat lang niet iedereen dan naar de hoeren. Man van to heeft een ontzettende destructieve manier om zijn onvrede af te reageren. Het is niet de taak van TO om die onvrede op te (helpen) lossen. Het is aan man om te leren anders in te gaan zijn onvrede over dat dan ook. Want als TO dit op zou lossen, is het maar de vraag of man nooit meer ontevreden is.
Daarbij geloof ik niet zo in die onvrede als oorzaak. Die is er achteraf bij verzonnen als je het mij vraagt. Maar ook als dat niet zo is dan geldt het bovenstaande.
[...]
Maar dat is ook wat niemand beweert. Dat wil niet zeggen dat je het soms breder moet trekken om tot een bepaald inzicht te komen. Dat hij een laffe zak is die naar de hoeren gaat om zijn frustraties af te reageren is een gevolg en niet de oorzaak. De man van TO is vooral bezig in therapie met de oorzaak terwijl TO blijft hangen in het gevolg. Dat is begrijpelijk maar als je door wil gaan met je huwelijk is het handig om ook te kijken naar de oorzaak en daar heeft TO hoe dan ook een aandeel in.
Daar ben ik het niet mee eens. Iedereen voelt zich wel eens niet gehoord en toch gaat lang niet iedereen dan naar de hoeren. Man van to heeft een ontzettende destructieve manier om zijn onvrede af te reageren. Het is niet de taak van TO om die onvrede op te (helpen) lossen. Het is aan man om te leren anders in te gaan zijn onvrede over dat dan ook. Want als TO dit op zou lossen, is het maar de vraag of man nooit meer ontevreden is.
Daarbij geloof ik niet zo in die onvrede als oorzaak. Die is er achteraf bij verzonnen als je het mij vraagt. Maar ook als dat niet zo is dan geldt het bovenstaande.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
