Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
woensdag 13 juli 2016 om 20:08
Zeeman zal gerust dingen niet leuk/fijn vinden aan Zeeland. Tot nu toe reageerde hij daarop door naar de hoeren te gaan. Nu wil hij dat anders gaan doen en zal hij een andere manier moeten vinden om met eventuele frustraties om te gaan, bijvoorbeeld deze aangeven bij Zeeland. Vandaar de therapie.
Zowel eerder als nu ligt de verantwoordelijkheid voor het omgaan met frustraties bij hem. Zeeland kan alleen verantwoordelijkheid dragen voor wat ze ermee doet als hij kenbaar maakt dingen niet fijn te vinden of anders te willen.
Zeeland: het controlerende, van mijn kant, speelt hier ook wel. Mijn man geeft heel duidelijk aan dit vervelend te vinden en ik worstel om het onder controle te krijgen. Gaat op en af maar hij waardeert wel mijn inzet. Van de andere kant waardeer ik het in hem dat hij zijn best doet om dingen ook zelf op te pakken. (Gaat ook op en af trouwens )
Geeft jouw man aan dingen zoals met die kaartjes vervelend te vinden?
Zowel eerder als nu ligt de verantwoordelijkheid voor het omgaan met frustraties bij hem. Zeeland kan alleen verantwoordelijkheid dragen voor wat ze ermee doet als hij kenbaar maakt dingen niet fijn te vinden of anders te willen.
Zeeland: het controlerende, van mijn kant, speelt hier ook wel. Mijn man geeft heel duidelijk aan dit vervelend te vinden en ik worstel om het onder controle te krijgen. Gaat op en af maar hij waardeert wel mijn inzet. Van de andere kant waardeer ik het in hem dat hij zijn best doet om dingen ook zelf op te pakken. (Gaat ook op en af trouwens )
Geeft jouw man aan dingen zoals met die kaartjes vervelend te vinden?
Het is zoals het is
woensdag 13 juli 2016 om 20:17
Als zeeman reageerde met naar de hoeren gaan als zeeland niet leuk deed dan is ze echt een ge-wel-dig-e vrouw! Hij is (volgens hem) maar 25 keer gegaan he? Zeeman is dan een bofkont met een geweldige vrouw en 25 hulpjes.
Zeeland, waarom verklaar jij al jouw tekortkomingen met je kindertijd en overweeg je überhaupt om de tekortkomingen van je man ook nog naar jou toe te trekken / laten duwen?
Zeeland, waarom verklaar jij al jouw tekortkomingen met je kindertijd en overweeg je überhaupt om de tekortkomingen van je man ook nog naar jou toe te trekken / laten duwen?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 13 juli 2016 om 20:23
Ik herken me niet zo in het beeld dat hier wordt neergezet, (de control freak die haar man behandelt als een willoze marionet, en dat hij zich dan losbreekt door naar de hoeren te gaan.)
Sorrie.
Zou een mooie overzichtelijke verklaring zijn, maar...
Nee. Het 'past' niet.
Ik ben niet ZO'N erge control freak.
Hij is (absoluut) geen willoze marionet.
Ik betuttel hem niet. Viel juist ooit op zijn eigen mening/karakter, en op zijn sterke moreel, zijn inzet om 'het juiste' te doen. (Al is dat laatste nu dus een beeld dat nogal in duigen is gevallen.)
Sorrie.
Zou een mooie overzichtelijke verklaring zijn, maar...
Nee. Het 'past' niet.
Ik ben niet ZO'N erge control freak.
Hij is (absoluut) geen willoze marionet.
Ik betuttel hem niet. Viel juist ooit op zijn eigen mening/karakter, en op zijn sterke moreel, zijn inzet om 'het juiste' te doen. (Al is dat laatste nu dus een beeld dat nogal in duigen is gevallen.)
woensdag 13 juli 2016 om 20:30
quote:feow schreef op 13 juli 2016 @ 20:17:
(...)
Zeeland, waarom verklaar jij al jouw tekortkomingen met je kindertijd en overweeg je überhaupt om de tekortkomingen van je man ook nog naar jou toe te trekken / laten duwen?
Ik wil oprecht kijken naar mijn aandeel.
Niet mijn aandeel in zijn hoerenbezoek, dat heeft hij toch echt zelf gedaan.
Maar ik wil (puur om egoïstische redenen) onderzoeken waar ik sta, wat er mis is gegaan, hoe het kan dat ik al die tijd niets gemerkt heb, verbondenheid heb gevoeld, terwijl die er (misschien) niet was, of anders dan ik dacht.
Maar je hebt wel een punt.
Ik trek vaker teveel verantwoordelijkheid naar me toe. Daar moet ik (nu ook zeker) mee oppassen.
(...)
Zeeland, waarom verklaar jij al jouw tekortkomingen met je kindertijd en overweeg je überhaupt om de tekortkomingen van je man ook nog naar jou toe te trekken / laten duwen?
Ik wil oprecht kijken naar mijn aandeel.
Niet mijn aandeel in zijn hoerenbezoek, dat heeft hij toch echt zelf gedaan.
Maar ik wil (puur om egoïstische redenen) onderzoeken waar ik sta, wat er mis is gegaan, hoe het kan dat ik al die tijd niets gemerkt heb, verbondenheid heb gevoeld, terwijl die er (misschien) niet was, of anders dan ik dacht.
Maar je hebt wel een punt.
Ik trek vaker teveel verantwoordelijkheid naar me toe. Daar moet ik (nu ook zeker) mee oppassen.
woensdag 13 juli 2016 om 20:32
woensdag 13 juli 2016 om 21:05
Ik zie het beeld zelf anders. Meer dat hij regel dingen makkelijk laat liggen (laks) en dat jij dat oppakt. Dat kan (soms) wat doorschieten naar dat jij dingen al oplost voordat hij ze vergeten is en hij dat weet. Is dat herkenbaar? (Voor mij wel, zoals gezegd.)
Beide beelden zijn trouwens geen rechtvaardiging voor het hoerenlopen. Meer een manier om er achter te komen hoe dingen zitten in jullie relatie.
Als hij dan belooft kaartjes mee te nemen en hij vergeet ze toch en jij lost het op, hoe voelt dat dan voor jou en voor hem? En hoe reageert hij daarop?
Beide beelden zijn trouwens geen rechtvaardiging voor het hoerenlopen. Meer een manier om er achter te komen hoe dingen zitten in jullie relatie.
Als hij dan belooft kaartjes mee te nemen en hij vergeet ze toch en jij lost het op, hoe voelt dat dan voor jou en voor hem? En hoe reageert hij daarop?
Het is zoals het is
woensdag 13 juli 2016 om 21:16
Er is iets met zijn karakter wat niet helemaal lijkt te kloppen. Ik denk dat het jou ook niet duidelijk is en hemzelf misschien ook wel niet.
Hij heeft een sterk karakter maar geeft ook aan niet tegen jou op te kunnen. Hij wil het goede doen maar gaat ook naar de hoeren.
Het voelt alsof hij zijn best doet om persoon A te zijn terwijl hij eigenlijk persoon B is, maar dat niet wil accepteren van zichzelf.
Herken je daar wat in?
Hij heeft een sterk karakter maar geeft ook aan niet tegen jou op te kunnen. Hij wil het goede doen maar gaat ook naar de hoeren.
Het voelt alsof hij zijn best doet om persoon A te zijn terwijl hij eigenlijk persoon B is, maar dat niet wil accepteren van zichzelf.
Herken je daar wat in?
Het is zoals het is
woensdag 13 juli 2016 om 21:41
Ik zal nooit beweren dat een partner geen eigen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen daden, iedere volwassene is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. het enige wat ik zeg dat er een mechanisme kan ontstaan in een relatie, en helemaal als die lang duurt. dat je beide kiest voor een rollenpatroon die in het begin lijkt te werken maar de genadeslag kan zijn, of in ieder geval voor grote moeilijkheden kan zorgen, in de relatie.
woensdag 13 juli 2016 om 21:49
quote:Zeeland1970 schreef op 13 juli 2016 @ 20:23:
Ik herken me niet zo in het beeld dat hier wordt neergezet, (de control freak die haar man behandelt als een willoze marionet, en dat hij zich dan losbreekt door naar de hoeren te gaan.)
Sorrie.
Zou een mooie overzichtelijke verklaring zijn, maar...
Nee. Het 'past' niet.
Ik ben niet ZO'N erge control freak.
Hij is (absoluut) geen willoze marionet.
Ik betuttel hem niet. Viel juist ooit op zijn eigen mening/karakter, en op zijn sterke moreel, zijn inzet om 'het juiste' te doen. (Al is dat laatste nu dus een beeld dat nogal in duigen is gevallen.)
Bepaalde jij anders niet dat er een schilderij hangt en zelfs na protest blijft hangen? Wat hij wel en niet tegen de kinderen mag zeggen? Jou houdt zelfs controle over wie je gezin nu wel of niet zien want jij hebt je familie al die tijd niet gesproken maar je kinderen dus ook niet. Het gaat niet om een "enge controlfreak" of een "willoze marionet", het gaat om hoe hij zich kan voelen en hoe hij jou kan zien. Dat ontslaat hem niet van zijn verantwoordelijkheid voor zijn hoerenbezoek. Jij serveert alles af wat niet enorm de diepte ingaat en richt je vooral op jezelf in de slachtoffer rol terwijl als je man aangeeft dat je te dominant bent je dat niet ziet als een legitiem argument voor jullie problemen.
Wil je op een gezonde manier je huwelijk voortzetten dan zal je ook wat realistischer moeten kijken naar je eigen rol. Soulsearching is voor je zelf heel goed maar voor je huwelijk en je gezin zal je misschien iets verder moeten kijken.
Ik herken me niet zo in het beeld dat hier wordt neergezet, (de control freak die haar man behandelt als een willoze marionet, en dat hij zich dan losbreekt door naar de hoeren te gaan.)
Sorrie.
Zou een mooie overzichtelijke verklaring zijn, maar...
Nee. Het 'past' niet.
Ik ben niet ZO'N erge control freak.
Hij is (absoluut) geen willoze marionet.
Ik betuttel hem niet. Viel juist ooit op zijn eigen mening/karakter, en op zijn sterke moreel, zijn inzet om 'het juiste' te doen. (Al is dat laatste nu dus een beeld dat nogal in duigen is gevallen.)
Bepaalde jij anders niet dat er een schilderij hangt en zelfs na protest blijft hangen? Wat hij wel en niet tegen de kinderen mag zeggen? Jou houdt zelfs controle over wie je gezin nu wel of niet zien want jij hebt je familie al die tijd niet gesproken maar je kinderen dus ook niet. Het gaat niet om een "enge controlfreak" of een "willoze marionet", het gaat om hoe hij zich kan voelen en hoe hij jou kan zien. Dat ontslaat hem niet van zijn verantwoordelijkheid voor zijn hoerenbezoek. Jij serveert alles af wat niet enorm de diepte ingaat en richt je vooral op jezelf in de slachtoffer rol terwijl als je man aangeeft dat je te dominant bent je dat niet ziet als een legitiem argument voor jullie problemen.
Wil je op een gezonde manier je huwelijk voortzetten dan zal je ook wat realistischer moeten kijken naar je eigen rol. Soulsearching is voor je zelf heel goed maar voor je huwelijk en je gezin zal je misschien iets verder moeten kijken.
woensdag 13 juli 2016 om 22:12
quote:Youk79 schreef op 13 juli 2016 @ 21:05:
(...)
Als hij dan belooft kaartjes mee te nemen en hij vergeet ze toch en jij lost het op, hoe voelt dat dan voor jou en voor hem? En hoe reageert hij daarop?Ik was geïrriteerd en verdrietig. Voelde me alleen staan. Ik heb dit ter plekke ook gezegd, en hij keek wat van "oeps", zei sorrie en stelde voor om dan maar 'even' terug te fietsen. (Wat praktisch niet haalbaar was qua tijd) Toen ben ik naar de balie gegaan en heb het uitgelegd, ik kon de nummers vd tickets noemen (dankzij die foto's) toen was het goed.
(...)
Als hij dan belooft kaartjes mee te nemen en hij vergeet ze toch en jij lost het op, hoe voelt dat dan voor jou en voor hem? En hoe reageert hij daarop?Ik was geïrriteerd en verdrietig. Voelde me alleen staan. Ik heb dit ter plekke ook gezegd, en hij keek wat van "oeps", zei sorrie en stelde voor om dan maar 'even' terug te fietsen. (Wat praktisch niet haalbaar was qua tijd) Toen ben ik naar de balie gegaan en heb het uitgelegd, ik kon de nummers vd tickets noemen (dankzij die foto's) toen was het goed.
woensdag 13 juli 2016 om 22:30
quote:Youk79 schreef op 13 juli 2016 @ 21:16:
Er is iets met zijn karakter wat niet helemaal lijkt te kloppen. Ik denk dat het jou ook niet duidelijk is en hemzelf misschien ook wel niet.
Hij heeft een sterk karakter maar geeft ook aan niet tegen jou op te kunnen. Hij wil het goede doen maar gaat ook naar de hoeren.
Het voelt alsof hij zijn best doet om persoon A te zijn terwijl hij eigenlijk persoon B is, maar dat niet wil accepteren van zichzelf.
Herken je daar wat in?
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen.
Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden.
Er is iets met zijn karakter wat niet helemaal lijkt te kloppen. Ik denk dat het jou ook niet duidelijk is en hemzelf misschien ook wel niet.
Hij heeft een sterk karakter maar geeft ook aan niet tegen jou op te kunnen. Hij wil het goede doen maar gaat ook naar de hoeren.
Het voelt alsof hij zijn best doet om persoon A te zijn terwijl hij eigenlijk persoon B is, maar dat niet wil accepteren van zichzelf.
Herken je daar wat in?
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen.
Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden.
woensdag 13 juli 2016 om 22:32
quote:Geronimo2 schreef op 13 juli 2016 @ 21:41:
Ik zal nooit beweren dat een partner geen eigen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen daden, iedere volwassene is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. het enige wat ik zeg dat er een mechanisme kan ontstaan in een relatie, en helemaal als die lang duurt. dat je beide kiest voor een rollenpatroon die in het begin lijkt te werken maar de genadeslag kan zijn, of in ieder geval voor grote moeilijkheden kan zorgen, in de relatie.Ah, oké, bedankt voor je uitleg. Nu snap ik het beter.
Ik zal nooit beweren dat een partner geen eigen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen daden, iedere volwassene is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. het enige wat ik zeg dat er een mechanisme kan ontstaan in een relatie, en helemaal als die lang duurt. dat je beide kiest voor een rollenpatroon die in het begin lijkt te werken maar de genadeslag kan zijn, of in ieder geval voor grote moeilijkheden kan zorgen, in de relatie.Ah, oké, bedankt voor je uitleg. Nu snap ik het beter.
woensdag 13 juli 2016 om 22:35
quote:Zeeland1970 schreef op 13 juli 2016 @ 22:30:
[...]
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen.
Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden. wat zou je denken als een vriendin dit over haar partner zou vertellen? Of als je dit van een willekeurige forummer zou lezen?
[...]
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen.
Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden. wat zou je denken als een vriendin dit over haar partner zou vertellen? Of als je dit van een willekeurige forummer zou lezen?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 13 juli 2016 om 22:45
quote:Geronimo2 schreef op 13 juli 2016 @ 21:49:
[...]
Bepaalde jij anders niet dat er een schilderij hangt en zelfs na protest blijft hangen? Wat hij wel en niet tegen de kinderen mag zeggen? Jou houdt zelfs controle over wie je gezin nu wel of niet zien want jij hebt je familie al die tijd niet gesproken maar je kinderen dus ook niet. Het gaat niet om een "enge controlfreak" of een "willoze marionet", het gaat om hoe hij zich kan voelen en hoe hij jou kan zien. Dat ontslaat hem niet van zijn verantwoordelijkheid voor zijn hoerenbezoek. Jij serveert alles af wat niet enorm de diepte ingaat en richt je vooral op jezelf in de slachtoffer rol terwijl als je man aangeeft dat je te dominant bent je dat niet ziet als een legitiem argument voor jullie problemen.
Wil je op een gezonde manier je huwelijk voortzetten dan zal je ook wat realistischer moeten kijken naar je eigen rol. Soulsearching is voor je zelf heel goed maar voor je huwelijk en je gezin zal je misschien iets verder moeten kijken.
Ik serveer niks af, ik herken alleen niet alles wat door iedereen hier -met de beste bedoelingen overigens- gezegd wordt. Heb ook niet de indruk dat ik me slechts richt op mijn 'slachtoffer rol'. Ik kijk imo realistisch (althans, zo realistisch mogelijk), naar mijn eigen rol in het geheel.
Soulsearching is niet genoeg, zeg je, en ik moet verder kijken. Wat betekent dit dan in jouw ogen concreet?
(Ben oprecht benieuwd, want ik denk steeds je afkeuring / veroordeling te proeven in een aantal v je posts, en het lijkt wel of ik het niet 'goed' kan doen. Klopt dat? En, als dat klopt, wat is dan ijo wel het 'enige juiste'? )
[...]
Bepaalde jij anders niet dat er een schilderij hangt en zelfs na protest blijft hangen? Wat hij wel en niet tegen de kinderen mag zeggen? Jou houdt zelfs controle over wie je gezin nu wel of niet zien want jij hebt je familie al die tijd niet gesproken maar je kinderen dus ook niet. Het gaat niet om een "enge controlfreak" of een "willoze marionet", het gaat om hoe hij zich kan voelen en hoe hij jou kan zien. Dat ontslaat hem niet van zijn verantwoordelijkheid voor zijn hoerenbezoek. Jij serveert alles af wat niet enorm de diepte ingaat en richt je vooral op jezelf in de slachtoffer rol terwijl als je man aangeeft dat je te dominant bent je dat niet ziet als een legitiem argument voor jullie problemen.
Wil je op een gezonde manier je huwelijk voortzetten dan zal je ook wat realistischer moeten kijken naar je eigen rol. Soulsearching is voor je zelf heel goed maar voor je huwelijk en je gezin zal je misschien iets verder moeten kijken.
Ik serveer niks af, ik herken alleen niet alles wat door iedereen hier -met de beste bedoelingen overigens- gezegd wordt. Heb ook niet de indruk dat ik me slechts richt op mijn 'slachtoffer rol'. Ik kijk imo realistisch (althans, zo realistisch mogelijk), naar mijn eigen rol in het geheel.
Soulsearching is niet genoeg, zeg je, en ik moet verder kijken. Wat betekent dit dan in jouw ogen concreet?
(Ben oprecht benieuwd, want ik denk steeds je afkeuring / veroordeling te proeven in een aantal v je posts, en het lijkt wel of ik het niet 'goed' kan doen. Klopt dat? En, als dat klopt, wat is dan ijo wel het 'enige juiste'? )
woensdag 13 juli 2016 om 22:49
quote:feow schreef op 13 juli 2016 @ 22:35:
[...]
wat zou je denken als een vriendin dit over haar partner zou vertellen? Of als je dit van een willekeurige forummer zou lezen?Ik vind het lastig om die afstand ervan te nemen. Kan er wel wat verklaringen en hypotheses op loslaten, maar of dat klopt..?
[...]
wat zou je denken als een vriendin dit over haar partner zou vertellen? Of als je dit van een willekeurige forummer zou lezen?Ik vind het lastig om die afstand ervan te nemen. Kan er wel wat verklaringen en hypotheses op loslaten, maar of dat klopt..?
woensdag 13 juli 2016 om 23:39
quote:Zeeland1970 schreef op 13 juli 2016 @ 22:45:
[...]
Ik serveer niks af, ik herken alleen niet alles wat door iedereen hier -met de beste bedoelingen overigens- gezegd wordt. Heb ook niet de indruk dat ik me slechts richt op mijn 'slachtoffer rol'. Ik kijk imo realistisch (althans, zo realistisch mogelijk), naar mijn eigen rol in het geheel.
Soulsearching is niet genoeg, zeg je, en ik moet verder kijken. Wat betekent dit dan in jouw ogen concreet?
(Ben oprecht benieuwd, want ik denk steeds je afkeuring / veroordeling te proeven in een aantal v je posts, en het lijkt wel of ik het niet 'goed' kan doen. Klopt dat? En, als dat klopt, wat is dan ijo wel het 'enige juiste'? )Het blijft jouw leven en jouw relatie. Wij kunnen af gaan op wat jij schrijft en het beeld dat dat oproept. Alleen jij kan beoordelen of het hout snijdt en of je er iets mee kan. Je kan dus ook gewoon dingen naast je neerleggen. Daarvoor hoef je je niet te verantwoorden.
[...]
Ik serveer niks af, ik herken alleen niet alles wat door iedereen hier -met de beste bedoelingen overigens- gezegd wordt. Heb ook niet de indruk dat ik me slechts richt op mijn 'slachtoffer rol'. Ik kijk imo realistisch (althans, zo realistisch mogelijk), naar mijn eigen rol in het geheel.
Soulsearching is niet genoeg, zeg je, en ik moet verder kijken. Wat betekent dit dan in jouw ogen concreet?
(Ben oprecht benieuwd, want ik denk steeds je afkeuring / veroordeling te proeven in een aantal v je posts, en het lijkt wel of ik het niet 'goed' kan doen. Klopt dat? En, als dat klopt, wat is dan ijo wel het 'enige juiste'? )Het blijft jouw leven en jouw relatie. Wij kunnen af gaan op wat jij schrijft en het beeld dat dat oproept. Alleen jij kan beoordelen of het hout snijdt en of je er iets mee kan. Je kan dus ook gewoon dingen naast je neerleggen. Daarvoor hoef je je niet te verantwoorden.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 14 juli 2016 om 07:31
quote:Geronimo2 schreef op 13 juli 2016 @ 21:41:
Ik zal nooit beweren dat een partner geen eigen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen daden, iedere volwassene is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. het enige wat ik zeg dat er een mechanisme kan ontstaan in een relatie, en helemaal als die lang duurt. dat je beide kiest voor een rollenpatroon die in het begin lijkt te werken maar de genadeslag kan zijn, of in ieder geval voor grote moeilijkheden kan zorgen, in de relatie.
Ik begrijp wat je bedoelt. Iedere langdurige relatie zal ingesleten mechanismen hebben, afgestemd op kwaliteiten en voorkeuren van de partners. Dat is mooi aan langdurige relaties, dat partners op die manier een harmonie bereiken waardoor ze nog jaren met elkaar door kunnen, zonder zich druk te moeten blijven maken over wie wat doet, op welk moment en hoe je op elkaar reageert. Ik ben dit jaar precies 40 jaar samen met mijn man en wij hebben nauwelijks meer woorden nodig om elkaar te begrijpen en aan te voelen. Niet dat het daardoor heel stil is in huis, genoeg om over te praten.
Ik wil maar zeggen, mechanismen zijn niet saai en hebben een functie in een relatie. Ik denk, als ik het zo lees, dat Zeeland en haar man elkaar heel goed kennen en doorgronden.
Hoerenlopen heeft geen functie in een relatie, het heeft een functie voor de hoerenloper, wordt getriggerd door iets in de man zelf en hangt niet samen met de partner. Het zou fraai worden als iedere hoerenloper dat doet, omdat zijn relatie disfunctioneel is. Dan hebben we een enorm probleem in NL.
Als het erom gaat dat de man niet tegen overheersend gedrag en overmatige controle kan, dan zijn er dagelijks heel veel aanleidingen om weer eens naar de hoerenbuurt te gaan. Een vervelende baas, een klant die zich overheersend gedraagt, een bumperklever, een kind dat weigert naar je te luisteren en doet wat het wil.
Ik zal nooit beweren dat een partner geen eigen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen daden, iedere volwassene is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. het enige wat ik zeg dat er een mechanisme kan ontstaan in een relatie, en helemaal als die lang duurt. dat je beide kiest voor een rollenpatroon die in het begin lijkt te werken maar de genadeslag kan zijn, of in ieder geval voor grote moeilijkheden kan zorgen, in de relatie.
Ik begrijp wat je bedoelt. Iedere langdurige relatie zal ingesleten mechanismen hebben, afgestemd op kwaliteiten en voorkeuren van de partners. Dat is mooi aan langdurige relaties, dat partners op die manier een harmonie bereiken waardoor ze nog jaren met elkaar door kunnen, zonder zich druk te moeten blijven maken over wie wat doet, op welk moment en hoe je op elkaar reageert. Ik ben dit jaar precies 40 jaar samen met mijn man en wij hebben nauwelijks meer woorden nodig om elkaar te begrijpen en aan te voelen. Niet dat het daardoor heel stil is in huis, genoeg om over te praten.
Ik wil maar zeggen, mechanismen zijn niet saai en hebben een functie in een relatie. Ik denk, als ik het zo lees, dat Zeeland en haar man elkaar heel goed kennen en doorgronden.
Hoerenlopen heeft geen functie in een relatie, het heeft een functie voor de hoerenloper, wordt getriggerd door iets in de man zelf en hangt niet samen met de partner. Het zou fraai worden als iedere hoerenloper dat doet, omdat zijn relatie disfunctioneel is. Dan hebben we een enorm probleem in NL.
Als het erom gaat dat de man niet tegen overheersend gedrag en overmatige controle kan, dan zijn er dagelijks heel veel aanleidingen om weer eens naar de hoerenbuurt te gaan. Een vervelende baas, een klant die zich overheersend gedraagt, een bumperklever, een kind dat weigert naar je te luisteren en doet wat het wil.
donderdag 14 juli 2016 om 09:19
quote:Ieleen schreef op 14 juli 2016 @ 08:04:
Ik denk dat motieven om naar de hoeren te gaan misschien heel erg uiteen lopen, maar het lijkt me in zeer veel gevallen wel een machtsdingetje hoor! Echt wel. Ben ik echt van overtuigd.Een machtsdingetje, daar wil ik best in meegaan. Maar niet per se een machtsdingetje dat direct te maken heeft met een machtsstrijd thuis, dat zit dan m.i. toch in de man zelf en dan zal hij het overal tegenkomen, niet alleen in zijn relatie. Eigenlijk lijkt het alsof er nu gezegd wordt, Zeeland, dimmen, niet teveel jouw stempel willen drukken op gesprekken, inrichting van het huis, organisatie van uitstapjes en huishouden, houd je koest. Laat je man de baas in huis zijn, dan wordt hij gelukkig en gaat hij niet meer naar de hoeren. Ik denk en hoop niet dat dit bedoeld wordt met de reacties, maar ik vind het wel zo klinken hier en daar.
Ik denk dat motieven om naar de hoeren te gaan misschien heel erg uiteen lopen, maar het lijkt me in zeer veel gevallen wel een machtsdingetje hoor! Echt wel. Ben ik echt van overtuigd.Een machtsdingetje, daar wil ik best in meegaan. Maar niet per se een machtsdingetje dat direct te maken heeft met een machtsstrijd thuis, dat zit dan m.i. toch in de man zelf en dan zal hij het overal tegenkomen, niet alleen in zijn relatie. Eigenlijk lijkt het alsof er nu gezegd wordt, Zeeland, dimmen, niet teveel jouw stempel willen drukken op gesprekken, inrichting van het huis, organisatie van uitstapjes en huishouden, houd je koest. Laat je man de baas in huis zijn, dan wordt hij gelukkig en gaat hij niet meer naar de hoeren. Ik denk en hoop niet dat dit bedoeld wordt met de reacties, maar ik vind het wel zo klinken hier en daar.
donderdag 14 juli 2016 om 10:04
quote:Zeeland1970 schreef op 13 juli 2016 @ 22:30:
[...]
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen. Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden.Het is al enkele keren geopperd en door je beschrijving kom ik hier nogmaals op terug: het lijkt toch of je man een aantal autistische trekjes heeft. Ik herken hierin een beetje het Syndroom van Asperger. Ik weet niet meer of je eerder hebt aangegeven dat hij hierop is getest? Is dit niet het geval, dan is het wellicht een idee om daar eens naar te laten kijken?
[...]
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen. Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden.Het is al enkele keren geopperd en door je beschrijving kom ik hier nogmaals op terug: het lijkt toch of je man een aantal autistische trekjes heeft. Ik herken hierin een beetje het Syndroom van Asperger. Ik weet niet meer of je eerder hebt aangegeven dat hij hierop is getest? Is dit niet het geval, dan is het wellicht een idee om daar eens naar te laten kijken?
donderdag 14 juli 2016 om 10:48
Leuk, al dat ge-soulsearch bij jezelf en bij hem, ik denk alleen niet dat het je verder brengt, sterker nog; het leidt volgens mij alleen maar af van de 'kern' van wat er gebeurd is, en of je daarmee verder kan of niet. Hij heeft gedaan wat hij heeft gedaan, en het risico blijft bestaan dat dit weer kan gebeuren. Aan jou of je daarmee kan/wil leven.
Meer smaken zijn er niet echt, hoe zeer je je ook op alles daarom heen richt.
Meer smaken zijn er niet echt, hoe zeer je je ook op alles daarom heen richt.
donderdag 14 juli 2016 om 10:49
quote:Zeeland1970 schreef op 13 juli 2016 @ 22:30:
[...]
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen.
Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden.
Eerlijk gezegd vind ik dat je uitleg over hoe hij voor zichzelf zorgt qua voeding en fietsen en aankopen niets zegt over een tegenstrijdigheid in moeite hebben met assertiviteit.
Moeite hebben met sociale situaties en sociaal gedrag zie ik wel terugkomen in alles wat je geschreven hebt. En de link met autisme zie ik ook wel, al zal zoiets door een hulpverlener moeten worden uitgezocht als die dat denkt te herkennen.
Dan nog: al zou hij een autisme spectrum stoornis hebben, dan is de keuze voor hoerenlopen daarmee ook niet verklaard of gerechtvaardigd.
[...]
Ja, er zijn idd tegenstrijdigheden.
Hij zegt dat hij zich zwak voelt, of degene die inlevert. Dat hij moeite heeft met assertiviteit. Maar hij zorgt eigenlijk (wat ik ervan zie) juist heel goed voor zichzelf. Hij is erg zorgvuldig mbt wat hij eet, weegt porties af om te zien of iets wel voldoet aan de richtlijnen v het voedingscentrum. Zoveel fruit, zoveel gram noten etc. Als hij sport zit daar een verantwoorde opbouw in. Hele lijsten met getallen, welke dagen, hoeveel sets en reps. Afstanden v fietsroutes tot in detail uitgezet, percentages v berghellingen erbij, waar de wind vandaan komt etc. Hij wil het allemaal erg graag goed doen. Doet dit ook goed. Hij voelt zich (zo zegt hij) degene die tekort komt, maar verwent zichzelf tegelijkertijd met allerlei aankopen, snufjes, gadgets, abonnementen, is dan niet bepaald zuinig.
Hij verkondigt zijn mening als een onwrikbare waarheid. Komt vaak nogal arrogant over. Maar is bovenmatig nerveus in sociale situaties. Voelt zich dan onzeker, veroordeeld door anderen.
Dus, ja, dat zijn idd wel nogal wat tegenstrijdigheden.
Eerlijk gezegd vind ik dat je uitleg over hoe hij voor zichzelf zorgt qua voeding en fietsen en aankopen niets zegt over een tegenstrijdigheid in moeite hebben met assertiviteit.
Moeite hebben met sociale situaties en sociaal gedrag zie ik wel terugkomen in alles wat je geschreven hebt. En de link met autisme zie ik ook wel, al zal zoiets door een hulpverlener moeten worden uitgezocht als die dat denkt te herkennen.
Dan nog: al zou hij een autisme spectrum stoornis hebben, dan is de keuze voor hoerenlopen daarmee ook niet verklaard of gerechtvaardigd.
