verloofd en bedrogen

Noa, ga je daar even over stoom afblazen op je eigen topic dan?



Hier zit iemand met een totaal ander heel verdrietig probleem en dit is haar topic

quote:Noa_73 schreef op 18 maart 2009 @ 11:47:

[...]





Hoezo ben ik niet te vertrouwen? Omdat ik met een getrouwde man heb? Wie belazer ik in mijn naaste omgeving dan? Niemand hoor. Hij is degene die niet te vertrouwen is. Ik zou een partner nooit belazeren. Reken mij dus niet af op een vertrouwenskwestie omdat hij zijn vrouw belazert. Zijn vrouw heeft namelijk geen vertrouwensband met mij.

Wat niets afdoet aan het feit dat het verkeerd is deze relatie van mij.

Daarom heb ik het vanochtend ook uitgemaakt.



Mijn opmerking komt wat bot over, maar feitelijk is het wel zo. Namelijk als jij jezelf volledig zou vertrouwen was je dit niet aangegaan en had je het niet gepikt. Betekent niet perse dat jij een ander op dezelfde wijze zou belazeren.



Verder knap van je dat je het hebt gedaan. Sterke ermee, zal best heel moeilijk zijn voor je.

Trouwplannen maar even in de ijskast zetten lijkt mij.

quote:Noa_73 schreef op 18 maart 2009 @ 11:41:

[...]





Ben ik het niet mee eens. Waarom zou iemand wakker moeten liggen over iets dat geen betekenis had, dat gebeurt is en afgesloten. Als hij de keus heeft gemaakt met haar verder te gaan, is het niet eerlijk om zijn schuldgevoel op haar over te dragen.



Simpel. Omdat als ik die partner was, ik dolgraag ZELF zou willen bepalen of ik al dan niet in het huwelijksbootje stap met iemand die mij besodemieterd heeft. Die keuze is namelijk aan mij... niet aan mijn vreemdgaande partner. En die keuze, wil ik ook dolgraag zelf maken. Hoezo 'kwetsen'? Dat heeft hij al gedaan op het moment dat hij me besodemieterde. Beetje mosterd om dan nu ineens zichzelf druk te gaan maken over of hij me al dan niet kwetst op dit moment. Hij heeft namelijk al zijn rechten verspeeld. Natuurlijk kwetst hij me, maar ik vind het een beetje een lutser als hij dan denkt dat ik die pijn niet kan overleven.... Ben geen fragiel poppetje en ik maak graag mijn eigen keuzes gebaseert op feiten.... niet op fictie.



De vraag is, WIL ik wel verder met iemand die dat heeft gedaan? En dat, zou ik dolgraag VOOR mijn huwelijk willen weten, omdat mijn antwoord 'nee' ... is.

quote:Noa_73 schreef op 18 maart 2009 @ 11:37:

Misschien is het ook wel goed om het eens van 'de andere kant' te horen. Ik weet niet of mijn getrouwde vriend een notoire vreemdganger is, maar aangezien hij al een jaar met mij aanrommelt denk ik het wel. Hij hoeft toch niet aan een aantal minnaressen te voldoen om notoir te zijn?

En geen haar op zijn hoofd die eraan denkt om het tegenover zijn vrouw op te biechten, omdat hij weet dat hij haar en zijn kinderen dan kwijt kan raken. In het minste geval haalt hij zich heel veel gezeik op de hals en doet hij haar ook nog eens verdriet. De optelsom is dan snel gemaakt.

En ik denk dat diezelfde som ook zou gelden voor iemand die het maar 1x heeft gedaan. Het resultaat bij de bedrogen vrouw is hetzelfde! Geen vertrouwen meer, en zie hem nog maar eens te geloven als hij zegt dat hij echt alleen maar van jou houdt.

Als hij echt van je hield had hij het 1. niet gedaan en 2. ook al had ie t wel gedaan niet verteld omdat het niks betekende, dus niet waard is om jou mee pijn te doen.



Blijkbaar was het wel van enige betekenis want hij heeft erover gedacht bij je weg te gaan.



Als je het mij vraagt zou ik zeggen trouw niet, in ieder geval niet nu. Je gaat je altijd afvragen wat ie uitvreet als ie er niet is. Toch?



Oh ik lees dit net en ik heb even zin om heel kort door de bocht te gaan. Dus bij deze.



Het is echt een opmerking van een minnares. Om zichzelf het idee te geven dat ze meer zijn dan een gat waar de GM hun kwakje in kwijt kan.

Net zoals ik, weet jij ook niet hoe het precies zat tussen haar vriend en de vrouw waar hij een scheve schaats mee heeft gereden.



Neem me niet kwalijk, ik weet meteen weer waarom ik nooit op vreemdgaand topics kom. Ik ga lekker weer snel weg, tegen zoveel kromheid kan je niet op.

quote:pruttel schreef op 18 maart 2009 @ 11:49:

Noa, ga je daar even over stoom afblazen op je eigen topic dan?



Hier zit iemand met een totaal ander heel verdrietig probleem en dit is haar topic

quote:mylenevalerie schreef op 18 maart 2009 @ 11:56:

[...]





Oh ik lees dit net en ik heb even zin om heel kort door de bocht te gaan. Dus bij deze.



Het is echt een opmerking van een minnares. Om zichzelf het idee te geven dat ze meer zijn dan een gat waar de GM hun kwakje in kwijt kan.

Net zoals ik, weet jij ook niet hoe het precies zat tussen haar vriend en de vrouw waar hij een scheve schaats mee heeft gereden.



Neem me niet kwalijk, ik weet meteen weer waarom ik nooit op vreemdgaand topics kom. Ik ga lekker weer snel weg, tegen zoveel kromheid kan je niet op.



Een notoire vreemdganger beschreeft het ooit aan mij als een 'niets aan de hand' gevoel bij de vrouwen waarmee hij ging. Die vrouwen hadden het gevoel bijzonder te zijn want hij was lief, attent, vertelde wat ze wilde horen en was de bijna perfecte partner voor ze, naast zijn vaste vriendin.



Ze waren er, that's it. Wel aantrekkelijk, maar bovenal trouw aan hem. Goed voor voer voor zijn ego, makkelijk om naar terug te gaan want ze staat altijd voor hem klaar. Maar liefde? nee, soms wat genegenheid, meer niet.

Nog iets, Noa schreef;

"Ben ik het niet mee eens. Waarom zou iemand wakker moeten liggen over iets dat geen betekenis had, dat gebeurt is en afgesloten"



Dat het voor die vreemdganger 'niets' heeft te betekenen en is afgesloten en gebeurd... wil niet zeggen dat het voor zijn partner ook 'niks te betekenen heeft'. Sterker nog, ik durf mijn kop erom te verwedden dat het voor bijna alle partners van vreemdgangers big, zo niet major issue is en het dus allesbetekend is. Ik begrijp ook niet waar die mensen denken het recht vandaan te halen dat voor hun partner te bepalen/beslissen.Eerst besluiten ze vreemd te gaan en dan besluiten ze ook nog eens dat het niks betekent... Heel frappant.

Wat een rare man is hij!

Twee keer een volledige bekentenis en de tweede keer toch volslagen anders dan de eerste keer. Bovendien met de mededeling dat hij overwogen heeft een punt achter jullie relatie te zetten.

Waarom heeft hij dit zo aangepakt? Waarom is hij destijds wel bij jou gebleven en heeft hij niet gekozen voor haar?

Hem vertrouwen kun je voorlopig wel vergeten. Jij zult nu wel weer in afwachting zijn van de volgende bekentenis.



Belangrijkste vraag, wat wil jij nu je dit weet?

Wil je nog wel trouwen?

Jij hoeft je nergens voor te schamen. Het is wel verstandig om toch te kijken of je dit niet kunt delen met een vriendin of familie. Lijkt me heel moeilijk om met dit 'geheim' nu zo rond te lopen.



Sterkte.

quote:domnaiefmutsje schreef op 18 maart 2009 @ 11:38:

[...]





Wat is er mis mee om als je enorm de fout in bent gegaan, schuldig voelt en van dat gevoel af te komen? Een vreemdganger is ook maar een mens. Moet hij maar de rest van zijn leven op de blaren blijven zitten dan?

Omdat je hiermee niets oplost maar een ander met het probleem opzadeld

Nogmaals begrijp me niet verkeerd maar ik vind dit een beetje eerlijkheid maar dan een paar jaar te laat



Hoe dan ook, wat er is gebeurt doet zeer. Vertel je niets krijg je scheefgroei in een relatie omdat iemand met iets loopt wat hij neit kan vertellen, of hij doet dat wel en heeft zij wat te verwerken.



Mensen maken fouten. Grove fouten. De prijs betalen ze heus. Alleen al dat hij een vreemdganger is. Dat staat. Voelt niet fijn. Hij is (nu nog) niet meer te vertrouwen, dat voelt hij heus wel in zijn eigenwaarde. Hij loopt het risico haar kwijt te zijn, doet ie ook niet voor de lol. Het is niet zo dat hij ermee weg komt als hij het opbiecht. Zijn hartje gelucht en zij het probleem.



Nee, hij heeft een grote fout gemaakt voor hun beiden wat kwalijk is waarbij ze allebei gevolgen hebben. Voor haar doet het het zeerst, dus aan haar wat ze wil en aan hem de taak schoon schip te maken.Dat is ook wat nu de grote vraag blijft natuurlijk, ik hoop van harte dat Paula het een plekje weet te geven

Ik weet dat ik het niet zou kunnen

Niet zozeer het feit dat hij is vreemdgegaan maar het feit dat hij al eerder een deel heeft verteld en toen ook niet de moeite heeft genomen om alles te vertellen

Ik zou de rest van mijn leven bang zijn dat er misschien NOG wat komt, dat het bijvoorbeeld niet alleen bij deze dame is gebleven.

quote:Oriane schreef op 18 maart 2009 @ 11:56:

Simpel. Omdat als ik die partner was, ik dolgraag ZELF zou willen bepalen of ik al dan niet in het huwelijksbootje stap met iemand die mij besodemieterd heeft. Die keuze is namelijk aan mij... niet aan mijn vreemdgaande partner. En die keuze, wil ik ook dolgraag zelf maken.



Precies...

Als je dat zelf al niet eens meer mag bepalen..!

Wat mij zou storen aan zijn bekentenis is de uitspraak dat hij het uit wilde maken "maar dat TO niet aan wilde doen". Dit zou mij wel heel kwaad en onvergevingsgezind maken.

Hij is bij TO gebleven omdat ze anders verdrietig zou zijn ofzo?

De bedoeling is dat hij bij TO is omdat hij dat zelf wil! Omdat hij unaniem voor haar kiest. Dat het vreemdgaan hem de ogen heeft geopend en duidelijk heeft gemaakt dat hij bij TO wil blijven omdat hij van houdt, met haar oud wil worden, zij de beste/ware/enige voor hem is!

En niet zoiets lulligs als "ik wilde het jou niet aandoen". Pfff lamzak.

quote:lolapaloeza schreef op 18 maart 2009 @ 12:19:



En niet zoiets lulligs als "ik wilde het jou niet aandoen". Pfff lamzak.Juist, wat dacht ie op dat moment? Dat hij 'Gods Gift to Women' was??

quote:mylenevalerie schreef op 18 maart 2009 @ 11:56:

[...]





Oh ik lees dit net en ik heb even zin om heel kort door de bocht te gaan. Dus bij deze.



Het is echt een opmerking van een minnares. Om zichzelf het idee te geven dat ze meer zijn dan een gat waar de GM hun kwakje in kwijt kan.

Net zoals ik, weet jij ook niet hoe het precies zat tussen haar vriend en de vrouw waar hij een scheve schaats mee heeft gereden.



hallo, dit schrijft TO toch echt zelf hoor, dat ie erover gedacht heeft bij haar weg te gaan, dit verzint Noa niet.

quote:fleurtje schreef op 18 maart 2009 @ 12:23:

[...]





hallo, dit schrijft TO toch echt zelf hoor, dat ie erover gedacht heeft bij haar weg te gaan, dit verzint Noa niet.



Nou wil jij zeker een discussie aangaan dat bijna geen enkele minnares denkt dat haar minnaar bij zijn vrouw weg gaat?



Precies.

quote:Oriane schreef op 18 maart 2009 @ 11:44:

Het huwelijk zou ik sowieso uitstellen. Stel dat je met hem door wil, dan eerst maar eens de relatie terug op de rails krijgen voor je gaat trouwen. Dat de hele familie al weet dat er getrouwd wordt is alles behalve een reden om dan toch maar met elkaar te trouwen. Het is jouw rest van je leven, niet dat van je familie.







Precies, ik zou ook alleen aan mijn eigen gevoel denken. Zeker niet aan het gevoel van de familie.

Buiten dat om: familie kan wellicht ook een grote steun voor je zijn. Dat is dan de andere kant..



Heel veel succes!

quote:mylenevalerie schreef op 18 maart 2009 @ 12:28:

[...]





Nou wil jij zeker een discussie aangaan dat bijna geen enkele minnares denkt dat haar minnaar bij zijn vrouw weg gaat?



Precies.Nee, die discussie wil ik helemaal niet voeren. Het gaat er ook niet om of Noa dat wel of niet denkt/dacht. Het ging me er om dat er wel even goed gekeken moet worden naar wie wat schrijft en dat het een beetje flauw is om Noa allerlei woorden in de mond te leggen alleen maar omdat zij zelf toegeeft minnares te zijn.

quote:paula85 schreef op 18 maart 2009 @ 11:06:



En het laagste vind ik nog wel dat hij het verteld nu we besloten hebben te gaan trouwen.

Ik weet niet meer wat ik moet.. onze hele families weten dat we gaan trouwen, maar daar heb ik nu natuurlijk mijn ernstige twijfels bij. Maar ik zou niet weten hoe ik iedereen moet vertellen dat het niet door gaat, ik schaam me zo!



Slimme gast, die vriend van jou. Hij heeft het je zo moeilijk mogelijk gemaakt consequenties voor hem aan zijn vreemdgaan te verbinden. En ondertussen glashard tegen je zitten liegen in de tijd dat hij je ten huwelijk heeft gevraagd.



Waarom wil hij eigenlijk met jou trouwn? Ware liefde kan het niet zijn......

quote:fleurtje schreef op 18 maart 2009 @ 12:30:

[...]





Nee, die discussie wil ik helemaal niet voeren. Het gaat er ook niet om of Noa dat wel of niet denkt/dacht. Het ging me er om dat er wel even goed gekeken moet worden naar wie wat schrijft en dat het een beetje flauw is om Noa allerlei woorden in de mond te leggen alleen maar omdat zij zelf toegeeft minnares te zijn.Je snapt hem precies. Ze mag hem als minnares ook aanrekenen als ze die gedachte erbij had. Ik bedoelde die opmerking ook zo naar haar.

Ik denk, dat Noa zich hier niet zo overduidelijk moet profileren als minnares! Dat doet toch helemaal niet ter zake in het topic van een ander. Ze kan er lekker over miepen in haar eigen topic. Hier kan ze toch gewoon als Noa advies geven en niet zo overduidelijk even melden dat ze het met een getrouwde kerel doet! Dan had ze nu geen bak stront gehad. Want dat soort dingen uit een ander topic hiernaartoe slepen gebeurd niet zo snel. Nu begon ze er zelf over en dan roep je het over jezelf af.

Ben het wel eens met Loomi, dat jouw kerel het zich zo mooi makkelijk heeft gemaakt. Hij weet het tijdstip van de bekentenis wel zo te plannen dat het voor jou erg moeilijk word om er rustig over na te denken en dan een beslissing te maken.



Ik vind het echt gemeen. Hij had er eerder mee moeten komen. In ieder geval voor jullie verloving. Niet zo mooi van hem en dit vind ik dan ook tegen hem pleiten. Beetje achterbaks eigenlijk.

quote:Noa_73 schreef op 18 maart 2009 @ 11:41:

[...]





Ben ik het niet mee eens. Waarom zou iemand wakker moeten liggen over iets dat geen betekenis had, dat gebeurt is en afgesloten.



Dat is nu precies het hele punt. Niemand ligt wakker van iets dat geen betkenis heeft. als het echt niets betekende, dan was man van TO waarschijnlijk allang vergeten dat het gebeurd was en had ie ook niet de behoefte gevoeld om e.e.a. op te biechten. het feit dat ie dat uiteindelijk wel gedaan heeft , geeft aan dat het ook voor hem wel degelijk iets betekende, en dat hij niet kon leven met zichzelf en met deze leugen in zijn relatie.



Als hij de keus heeft gemaakt met haar verder te gaan, is het niet eerlijk om zijn schuldgevoel op haar over te dragen. Nu mag hij wakker liggen van het feit dat zij niet meer slapen kan snachts en eke keer dat ze het doen denkt aan hoe hij het toen met die ander deed!

Is dat het alternatief van zijn 'niet meer wakker liggen'? Nu liggen er 2 mensen wakker, waarvan 1 totaal buiten haar schuld om, die zich nog schaamt ook!



Denk je niet dat uiteindelijk, als hij niks had vertelt, TO niet wakker zou liggen omdat ze heus wel merkt dat haar vriend wakker ligt maar haar niet wil vertellen waarom? De meeste bedrogen vrouwen zegen dat ze achteraf wel een vermoeden hadden maar dat nooit hard konden maken. dat betekent dus dat de meeste bedriegende mannen wel degelijk in hun gedrag signalen afgeven dat niet alles "koek en ei"is. En als je iemand bedrogen hebt is er ook weinig meer over van de term "eerlijk" want wat is nu eerlijker, je partner laten leven in de droom en leugen dat je een touwe monogame partner bent terwijl dat niet zo is, of je schuldgevoel over je misstap delen. In het erste geval weet je partner het niet en voelt hij/zij mss de pijn niet, maar dat maakt het niet eerlijker om je mond te houden .



Het is iets van jaren terug, daar ga je toch degene van wie je houdt, die je gelooft en vertrouwt niet mee kwetsen! Want als wat hij zegt waar is, en hij het nooit meer zou doen, was hij dus echt te verttrouwen, maar hij heeft nu zijn eigen glazen ingegooid.



Als ie nog jarenlang volhoudt in en leugen is ie te vertrouwen? ik zou iemand die liegt over zoiets essensoeels als ontrouw niet willen bestempelen als iemand die te vertrouwen is. Ik zou eerder denken dat uiteinelijk het feit dat ie a) zelf gestopt is voor ie ontdekt werd enm b) dat ie uiteinelijk wel eerlijk opgebiecht heeft er meer op wijzen dat ie nu te vertrouwen is, dan wanneer ie zou volhardden in en leugen.



Vraag het hem nu eens na wat hij nu weet of hij het alsnog verteld zou hebben? 10 tegen 1 dat hij nee zegt.

En als hij ja zegt heeft hij in mij ogen geen notie van hoe jij er onder lijdt. Alleen daarom zou hij al nee moeten zeggen.Ik hoop dat mijn partner in zo'n situatie wel ja zou zeggen. omdat in mijn ogen verzwijgende makkelijkste weg is. je bespaart je partner in mijn ogen helemaal niets door bedrog te verzwijgen, als je je er schuldig over voelt. Als ie ne zegt dan zou ik bang zijn dat dat en egoistische keuze is. dat ie niet verzwijgt vanwege het verdriet dat ie mij aandoet, maar dat ie verzwijgt omdat ie bang is voor de gevolgen voor zichzelf. omdat verwerken van ontrouw je relatie nou niet echt leuk maakt. En inderdad, ik ben geen fragiel poppetje dat beschermd moet worden tegen nare boodschappen. mag ik nog wel de krant lezen en het journaal kijken? of moet mijn vriend dat ook maar van me weghouden omdat de waarheid me wel eens zou kunnen kwetsen?

quote:Oriane schreef op 18 maart 2009 @ 11:56:

[...]





Simpel. Omdat als ik die partner was, ik dolgraag ZELF zou willen bepalen of ik al dan niet in het huwelijksbootje stap met iemand die mij besodemieterd heeft. Die keuze is namelijk aan mij... niet aan mijn vreemdgaande partner. En die keuze, wil ik ook dolgraag zelf maken. Hoezo 'kwetsen'? Dat heeft hij al gedaan op het moment dat hij me besodemieterde. Beetje mosterd om dan nu ineens zichzelf druk te gaan maken over of hij me al dan niet kwetst op dit moment. Hij heeft namelijk al zijn rechten verspeeld. Natuurlijk kwetst hij me, maar ik vind het een beetje een lutser als hij dan denkt dat ik die pijn niet kan overleven.... Ben geen fragiel poppetje en ik maak graag mijn eigen keuzes gebaseert op feiten.... niet op fictie.



De vraag is, WIL ik wel verder met iemand die dat heeft gedaan? En dat, zou ik dolgraag VOOR mijn huwelijk willen weten, omdat mijn antwoord 'nee' ... is.Eens. Dit is ook waarom ik het goed vind dat hij het verteld heeft. Hij geeft je nu de kans het huwelijk aan te gaan gebaseerd op de waarheid in plaats van onder valse voorwendselen jou met hem te laten trouwen. Hij geeft je nu een keus daar waar je die eerst niet had omdat je de waarheid niet kende. Dit is ook voor hem een risico. Ik trouw liever met een man die is vreemdgegaan waar ik bewust voor kies dan met iemand denkend dat het allemaal goed is en die is stiekem vreemd gegaan en heeft het nooit verteld. Beetje het gelukkig als een varken of ongelukkig als mens verhaal.

Wat mij betreft zou het al genoeg zijn, te horen dat ik al jaren onwetend ben geweest van iets dat mijn partner heeft gedaan, terwijl hij al die tijd heeft gedaan of alles normaal was, om het uit te maken.



Het gaat niet om het moment van opbiechten en dat het dus zo is dat hij het nu uit de weg wil ruimen, en dat het nóóit maar dan ook nóóit meer zal gebeuren, het gaat om de periode waarin in dit geval TO geen benul had van wat er was voorgevallen.



Kortgezegd: hij heeft haar niet een korte periode besodemieterd, maar jarenlang.

quote:Zwieber schreef op 18 maart 2009 @ 12:50:

[...]



Eens. Dit is ook waarom ik het goed vind dat hij het verteld heeft. Hij geeft je nu de kans het huwelijk aan te gaan gebaseerd op de waarheid in plaats van onder valse voorwendselen jou met hem te laten trouwen. Hij geeft je nu een keus daar waar je die eerst niet had omdat je de waarheid niet kende. Dit is ook voor hem een risico. Ik trouw liever met een man die is vreemdgegaan waar ik bewust voor kies dan met iemand denkend dat het allemaal goed is en die is stiekem vreemd gegaan en heeft het nooit verteld. Beetje het gelukkig als een varken of ongelukkig als mens verhaal.



Maar een vraagje, hij had ook gelijk de hele waarheid kunnen vertellen voor het huwelijksaanzoek. Dus in zijn eerlijkheid geloof ik niet zo. En ik weet dat je het niet mag denken, maar bij mensen die dan zo liegen denk je toch ook snel, wat heb je nog meer niet verteld?



Een zoentje ala, maar zoentje werd vrijen, en ja wat nou verder? Nou helemaal doen alsof er niets is gebeurd. Neu. Ik zou de bruiloft toch even wat uitstellen.