Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad (4)

19-04-2018 19:38 3043 berichten
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
:hug: Francieneke
Dina80 schreef:
30-04-2018 16:44
:hug: Francieneke

Dank Dina. :redrose:
Jij kent de klappen van de zweep ook wel..

Ik denk nu weer aan Dymph. Die voelde zich ook zo en nu heeft ze de vrouw van haar leven gevonden... :heart:
safrat schreef:
29-04-2018 19:16
Tegen het onvermijdbare valt niet te strijden. Maar verder mooi gedicht Dina. Ik wist niet dat je dat in je had.
ooitverlegen schreef:
29-04-2018 22:27
Wow Dina....
Eslarealidad schreef:
30-04-2018 14:22
Dat heb je zo snel even neergepend!
Knap. :D
De rust zal je dan wel vinden als je echt geen relatie wil.
Maar dat is hier niet aan de orde.
102 jaar, terugblikkend, geen spijt van hoe je het 'toen' hebt gedaan.
Daar zorg jij wel voor! :heart:
Dank jullie.
Daar probeer ik inderdaad voor te zorgen. Althans, ik probeer nu al in elke situatie te doen wat ik kan doen.
Zodat ik later zo min mogelijk 'wat als' heb.
Dat ik ook weet dat ik alles heb gedaan wat in mijn vermogen lag.
francieneke schreef:
30-04-2018 16:47
Ik denk nu weer aan Dymph. Die voelde zich ook zo en nu heeft ze de vrouw van haar leven gevonden... :heart:
Ja, ze is een beetje de held van deze reeks?
Dina80 schreef:
30-04-2018 16:36
Mocht je meedoen met de jongens met voetbal?
Ik eerst niet, maar later wel, ik voel nog de triomf!


Ja, ik was er best goed in. Maar zo vanaf mijn veertiende groeiden de jongens mij voorbij en ik kreeg tieten.
Dat was een vreselijke tijd, want ik wilde graag een jongen zijn en met de jongens jongensdingen doen. Maar die konden niks meer met zo'n klein meisje, die werden sterker.
En de meisjes van veertien vonden me natuurlijk maar raar.
Dina80 schreef:
30-04-2018 16:52
Ja, ze is een beetje de held van deze reeks?

Zij is een prachtig voorbeeld van hoe een leven opeens ten goede kan veranderen. Zomaar...
Dat dat dus ook kan! Ik vind dat zo mooi!
Bij mij stopte het ook ongeveer op die leeftijd.
francieneke schreef:
30-04-2018 16:57
Zij is een prachtig voorbeeld van hoe een leven opeens ten goede kan veranderen. Zomaar...
Dat dat dus ook kan! Ik vind dat zo mooi!
De hope des topicreeks!
Dina80 schreef:
30-04-2018 16:57
Bij mij stopte het ook ongeveer op die leeftijd.
Een moeilijke leeftijd was dat. Ik ging spijbelen, want ik haatte school. Omdat ik zo anders was vond ik daar maar heel moeilijk aansluiting.
En ik liep weg van huis omdat ik het gevoel had niet geaccepteerd te worden. Nee, dat zou ik niet meer over willen doen.
Herkenbaar.
Dina80 schreef:
30-04-2018 16:58
De hope des topicreeks!

Heerlijk toch! Wat hoop, dat hebben we allemaal nodig.
Nu ben ik depri, dan voel ik me extra eenzaam. M'n kop doet zeer, klaagklaagklaag.
Maar morgen kan het zonnetje weer schijnen hoor. :-)
Dina80 schreef:
30-04-2018 17:01
Herkenbaar.
Voor jou was dat dus ook een moeilijk jaar?
francieneke schreef:
30-04-2018 17:03
Voor jou was dat dus ook een moeilijk jaar?
Ja, dat overgangsjaar was heel moeilijk, en de jaren daarna ook nog.
Ging het bij jou na dat jaar beter? Jij hebt het toch ook nog jaren moeilijk gehad?
francieneke schreef:
30-04-2018 17:02
Heerlijk toch! Wat hoop, dat hebben we allemaal nodig.
Zeker! Zonder hoop geen leven.
Dat klinkt als een cliché, maar dat is echt hoor.
Zonder hoop heeft het allemaal weinig zin.
Dina80 schreef:
30-04-2018 17:05
Ja, dat overgangsjaar was heel moeilijk, en de jaren daarna ook nog.
Ging het bij jou na dat jaar beter? Jij hebt het toch ook nog jaren moeilijk gehad?

Ja, echt wel, heel afschuwelijk. Ik ging vlak voor mijn zestiende op mezelf wonen, ik was thuis ook zo ongelukkig. En ik spijbelde meer dan dat ik in de schoolbanken zat. Zo vanaf mijn zestiende werd ik dan toch een meisje. Het huis uitgaan was een goede zet, met vallen en opstaan lukte het me toch een wat beter leven te krijgen. Maar daar heb ik veel tijd voor nodig gehad.
Dina80 schreef:
30-04-2018 17:06
Zeker! Zonder hoop geen leven.
Dat klinkt als een cliché, maar dat is echt hoor.
Zonder hoop heeft het allemaal weinig zin.

Dat is zo waar!!
Waar ging je dan wonen op zo'n jonge leeftijd?
Als ik spijbelde hadden ze geeneens door dat ik er niet was.
Dina80 schreef:
30-04-2018 17:08
Waar ging je dan wonen op zo'n jonge leeftijd?

Op een heel klein kamertje in de stad, dat ik in de krant gevonden had. Mijn ouders zagen ook wel dat het thuis niet ging. Ik moest toen wel gaan werken, want ze kregen vanwege mijn spijbelgedrag geen kinderbijslag meer. Maar ik voelde me er beter dan thuis.
Mag dat dan wel met 15 op jezelf, hebben ouders geen zorgplicht?
Dina80 schreef:
30-04-2018 17:11
Als ik spijbelde hadden ze geeneens door dat ik er niet was.

O, dat was bij mij ook zo! :cheers:

Ik kon het heel lang volhouden! Vaak stapte ik in een trein en dan reisde ik door het land. Als er een conducteur aankwam ging ik op de wc zitten. Ik ben nooit betrapt!
Haha, dat deed ik ook! :cheers:
Dina80 schreef:
30-04-2018 17:13
Mag dat dan wel met 15 op jezelf, hebben ouders geen zorgplicht?

Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat mijn ouders het toen nog niet doorgegeven hadden aan de gemeente. Op een kamertje zat ik wel veiliger. Eerder ging ik met oudere jongens en meiden de stad in 's avonds en dan sliep ik bij een van hen. Ik was eigenlijk nog veel te jong om in discotheken te hangen, maar ik vind het wel leuk. Ik danste de hele nacht door.
anoniem_181204 wijzigde dit bericht op 30-04-2018 17:17
1.51% gewijzigd
Ik heb in die tijd weleens in de trein tegenover een meisje gezeten waar ik herkenning zag in haar ogen. We begrepen elkaar zonder woorden.
Misschien was jij het wel. :rolling:
francieneke schreef:
30-04-2018 17:16
Ik was eigenlijk nog veel te jong om in discotheken te hangen, maar ik vind het wel leuk. Ik danste de hele nacht door.
In die tijd kon je ook op iedere leeftijd nog sigaretten en drank halen in de supermarkt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven