
Vreemd verzoek collega of niks achter zoeken?

woensdag 23 september 2020 om 12:29
Hoi iedereen,
Ik heb een vraagje. Ik (22 jaar) heb sinds een jaar een superleuke baan in een redelijk groot bedrijf. Met een aantal collega's heb ik goed contact. Nu zit ik echter al 1,5 maand thuis door ziekte. Ik wil er niet te diep op ingaan, maar ik ben aangevallen door mijn ex en ben daardoor niet in staat te werken (psychisch door angst/paniek, daarvoor omdat ik na de aanval een week in het ziekenhuis ben beland). De bedrijfsarts is het hiermee eens. We hebben eerst parttime geprobeerd toen ik fysiek was opgeknapt, maar helaas ging dat ook niet.
Van mijn collega's heb ik helaas nog niks gehoord, behalve van 1 man van midden 50. Een aardige vent waarmee ik weleens een praatje heb gemaakt, maar echt zeer oppervlakkig. Ik was dan ook verbaasd dat hij me opeens opbelde. Hij weet niet waarvoor ik ziek thuis zit. Ik heb het gehouden op angst/paniekklachten. Hij vroeg toen naar mijn overgewicht, of dat ermee te maken heeft. Ik heb gezegd van niet, maar voelde me er wel ongemakkelijk bij. Aan de andere kant is overgewicht min of meer een publieke zaak, dus ik begrijp dat men daarover (terecht) oordeelt. Maar goed, dat heeft dus niets te maken met waarom ik thuis zit.
Hij vertelde dat hij het heel erg vond dat ik zo lang ziek was en me miste op het werk. Om mijn gedachten te verzetten wil hij me nu een dagje meenemen naar het strand (vanaf ons 110km rijden minimaal). Hij zei dat hij me dan kwam ophalen met de auto en ook weer terugbrengen. Ik vind dit heel spontaan en aardig, maar wat me niet lekker zit is dat hij me met klem verzocht om niks tegen andere collega's te zeggen over ons uitje omdat daarvan praatjes komen.
Is dit nu een heel vreemd verzoek van hem? Of is mijn beeld van mannen gewoon dusdanig verpest dat ik overal wat achter zoek? Ik neem aan dat hij mede door mijn gewicht en ons leeftijdsverschil geen seksuele of relationele interesse heeft en dit gewoon een vriendelijk gebaar is.
ik weet ff niet wat ik ermee aanmoet. Heb ook nog geen ja gezegd.
Ik heb een vraagje. Ik (22 jaar) heb sinds een jaar een superleuke baan in een redelijk groot bedrijf. Met een aantal collega's heb ik goed contact. Nu zit ik echter al 1,5 maand thuis door ziekte. Ik wil er niet te diep op ingaan, maar ik ben aangevallen door mijn ex en ben daardoor niet in staat te werken (psychisch door angst/paniek, daarvoor omdat ik na de aanval een week in het ziekenhuis ben beland). De bedrijfsarts is het hiermee eens. We hebben eerst parttime geprobeerd toen ik fysiek was opgeknapt, maar helaas ging dat ook niet.
Van mijn collega's heb ik helaas nog niks gehoord, behalve van 1 man van midden 50. Een aardige vent waarmee ik weleens een praatje heb gemaakt, maar echt zeer oppervlakkig. Ik was dan ook verbaasd dat hij me opeens opbelde. Hij weet niet waarvoor ik ziek thuis zit. Ik heb het gehouden op angst/paniekklachten. Hij vroeg toen naar mijn overgewicht, of dat ermee te maken heeft. Ik heb gezegd van niet, maar voelde me er wel ongemakkelijk bij. Aan de andere kant is overgewicht min of meer een publieke zaak, dus ik begrijp dat men daarover (terecht) oordeelt. Maar goed, dat heeft dus niets te maken met waarom ik thuis zit.
Hij vertelde dat hij het heel erg vond dat ik zo lang ziek was en me miste op het werk. Om mijn gedachten te verzetten wil hij me nu een dagje meenemen naar het strand (vanaf ons 110km rijden minimaal). Hij zei dat hij me dan kwam ophalen met de auto en ook weer terugbrengen. Ik vind dit heel spontaan en aardig, maar wat me niet lekker zit is dat hij me met klem verzocht om niks tegen andere collega's te zeggen over ons uitje omdat daarvan praatjes komen.
Is dit nu een heel vreemd verzoek van hem? Of is mijn beeld van mannen gewoon dusdanig verpest dat ik overal wat achter zoek? Ik neem aan dat hij mede door mijn gewicht en ons leeftijdsverschil geen seksuele of relationele interesse heeft en dit gewoon een vriendelijk gebaar is.
ik weet ff niet wat ik ermee aanmoet. Heb ook nog geen ja gezegd.
woensdag 23 september 2020 om 17:39
Huh? Dit is gewoon OT hoor.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
woensdag 23 september 2020 om 17:41
Ik heb het over het trollhinten.

Life is short. Eat dessert first.

woensdag 23 september 2020 om 17:43
Ieuw.DillKarlings schreef: ↑23-09-2020 17:02Het doet me een beetje denken aan het verhaal van een kennis die in dezelfde leeftijdscategorie zat als TO en een 'vriendschapsrelatie' had met een oudere man. Hij gaf haar van alles, maar wilde daar op een gegeven moment ook iets voor terug hebben.
Heeft haar nog maaaaanden lopen stalken en lastig vallen, blijven bellen, lijm met nietjes in het slot van de voordeur, vernielingen etc.
Opmerkelijk is dat het een hele intelligente man was, met een goede baan aan de universiteit. Ik heb de telefoon een keer opgenomen toen hij het aar voor de zoveelste keer belde en hem gevraagd ermee op te houden. Maar hij was niet te vermurwen; "ik heb zoveel voor haar gedaan, in ruil daarvoor mag ze wel een paar keer met de benen wijd".
Ik had een asexuele vriend, megaknappe man.
Die had ook een oudere beste vriend, 20 jaar dagelijks contact, veel samen ondernemen.
Het was heel duidelijk dat in die periode en lang daarvoor mijn vriend met niemand sex had of wilde.
Mijn vriend ging alleen op vakantie, was toen bijna 50.
En kwam verliefd terug, had voor het eerst die gevoelens.
Nou, de platonische beste vriend heeft hem eerst aangerand, werd echt agressief, daarna gestalkt want had het eerste recht vond hij.
Bizar gedrag.
Sloten moeten veranderen. Die vriend kwam ook bij de vrienden posten die hij kende en had de meest bizarre praatjes en leugens.
Ik kende deze man ook al 20 jaar en er kwam een heel eng naar persoon naar voren. Mijn man heeft hem eruitgegooid omdat hij waar onze kleuter bij zat de meest ranzige fantasieën zat te delen.
En allemaal met als thema dat hij 'het eerste recht had'.
Nou, zo werkt het niet natuurlijk.

woensdag 23 september 2020 om 18:04
woensdag 23 september 2020 om 18:20
Ook weleens zoiets meegemaakt. Ik werk thuis voor klanten. Kwam altijd een man van middelbare leeftijd, aardig, gezellig, etc. Totdat hij opeens zei: vind je dat niet eng? zo alleen thuis aan het werk?
Ik dacht, huh? Waar slaat dit op? Engerd. Dit had nog nooit iemand aan me gevraagd. Dus heb geantwoord: nee hoor, mn man is altijd thuis, en anders wel altijd 1 van de volwassen kinderen.
Daarna maakte ik alleen nog een afspraak met hem als mn man thuis was.
Ik dacht, huh? Waar slaat dit op? Engerd. Dit had nog nooit iemand aan me gevraagd. Dus heb geantwoord: nee hoor, mn man is altijd thuis, en anders wel altijd 1 van de volwassen kinderen.
Daarna maakte ik alleen nog een afspraak met hem als mn man thuis was.
ik geef mn bek ook maar een douw

woensdag 23 september 2020 om 18:24
Nee oneens. Ze is niet duidelijk. Ze zwakt het af door te zeggen dat het er voor nu niet inzit , dus kan het de verwachting scheppen dat het op een later tijdstip wel kan.


woensdag 23 september 2020 om 20:40
Nog los van de intenties: zou je zin hebben om met een vreemde een hele dag ergens naar het strand te gaan?
En om antwoord te geven op je vraag: het kán natuurlijk goed bedoelt zijn. Maar ik heb zelf te vaak ervaren dat dit soort situaties altijd bijbedoelingen hadden en door schade en schande wijs geworden zou ik dat niet meer doen. Helaas zou ik bijna zeggen, want hoe leuk of lief is het als iemand het écht alleen maar goed bedoelt. Maar met mannen is mijn ervaring hierin altijd negatief en hebben ze altijd een dubbele agenda erop nagehouden en zit je weer halverwege je uitstapje met een opdringerig teleurgestelde kerel die het zo oprecht dacht te hebben gezien dat jullie een bijzondere klik hadden en hij wel dacht dat er iets zou kunnen groeien tussen jullie boehoe boehoe. Fijn. NOT. Zit je daar met die oude vent die half je vader had kunnen zijn om vervolgens zijn gevoelens te sparen, want je moet er immers nog mee samenwerken. Ik zou de boot écht afhouden to.

woensdag 23 september 2020 om 20:58
Als ik jou zo lees ben je een behoorlijke pleased met een laag zelfbeeld. Geeft niks, kan gebeuren én kan aan gewerkt worden. Maar in deze fase van je leven ben je wél enorm kwetsbaar en een makkelijke prooi voor iedereen die niet het beste met je voor heeft. Wees je daar dubbel van bewust en bedenk in het voren alvast een ton aan smoezen die je kunt gebruiken om uitnodigen af te slaan. Anders heb je straks de volgende creep als ex en dat wil je toch niet? Je wil een echt leuk iemand die echt lief is en het beste met je voorheeft. Dus wees voorzichtig vrouw. Let op jezelf tijdens het moment dat je nog niet zo makkelijk voor jezelf durft op te komen. Er zijn ontzettend veel leuke kerels in deze wereld. Maar helaas ook ontzettend veel (op het eerste oog leuk) kerels die je echt niet in je leven wilt hebben.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:39Dank je.
ik heb idd vaker gehoord dat ik me te snel schuldig voel en slecht ben in het stellen van grenzen. Hiervoor heb ik ook therapie gehad, maar na de reacties hier heb ik het idee dat het geen slecht idee zou zijn om hiervoor opnieuw in behandeling te gaan.
Momenteel heb ik therapie voor de hele toestand wat er is gebeurd, maar daarna wil ik dit ook wel oppakken. Want echt veel geholpen heeft het blijkbaar niet.

woensdag 23 september 2020 om 21:13
Een kerel van 50 die verliefd is op een 22 jarige is zeer wel mogelijk. Maar als je amper contact hebt met dat jongere collegaatje, ga je niet ineens uit het niets dat jonge collegaatje berichten dat je haar wel een hele dag mee naar de zee wil nemen. Dan hou je je verliefdheid voor je, omdat je zelf ook wel kunt bedenken dat je niet in de situatie zit om iemand voor het blok te zetten. Omdat er werkelijk NIKS is wat jou aanleiding geeft om een liefdesverklaring te geven (hoe akward). 22 jarige meiden zitten zelden op (wat to ook nog toevoegde) dikke kalende 50er te wachten.LīlyRose schreef: ↑23-09-2020 13:51Geen idee. Ik ken die man niet. Ik weet niet hoe TO normaal met hem communiceert en hoe vaak ze over haar gewicht loopt te zemelen.
Hij doet een voorstel, misschien hoopt hij op meer, dat mag toch? Wie weet is die man tot over zijn oren verliefd.
Maar omdat TO geen nee durft ze zeggen wordt iedereen hysterisch en is hij al een pedo die ook de moeders verkracht.
Deze man plaatst to in een zeer ongemakkelijke situatie. Dat doet hij en niet zij!

woensdag 23 september 2020 om 21:21
Iemand die iets wil doen voor een ander, houdt doorgaans rekening met de situatie wanneer iemand zich ongemakkelijk zou kunnen voelen. Iemand die niet zelf kan bedenken dat A: zo’n groot leeftijdsverschil en B: ze kent hem amper C: een hele dag op een uur rijden naar de zee zou moeten gaan, totaal uit verhouding is met iets aardigs doen.
Een aardig kaartje sturen of een bescheiden bosje bloemen met ‘beterschap’ zou duizendmaal passender zijn geweest. Dan breng je iemand ook niet in de positie om een aanbod af te wijzen (waarop ook nog eens klagerig wordt gereageerd).
Iets aardigs doen met altijd in verhouding staan tot de relatie die je met iemand hebt. Anders wordt het ongemakkelijk. En zeker als je ook nog een werkrelatie hebt met iemand moet je daar ook rekening mee houden. Beter ben je dan nog extra voorzichtig en bouw je pas meer op als je merkt dat de ontvanger positief reageert.

woensdag 23 september 2020 om 21:33
Blij om te lezen dat je het hebt afgekapt, TO!
In een normale wereld zou je zeker met een baby niet lastiggevallen moeten worden. Helaas overkwam mij dit enkele weken geleden toch, al wandelend achter de kinderwagen. Mijn wereldbeeld is sindsdien toch weer ietsje minder rooskleurig. Gelukkig zijn dit uitzonderingen, maar volg vooral je gevoel!
In een normale wereld zou je zeker met een baby niet lastiggevallen moeten worden. Helaas overkwam mij dit enkele weken geleden toch, al wandelend achter de kinderwagen. Mijn wereldbeeld is sindsdien toch weer ietsje minder rooskleurig. Gelukkig zijn dit uitzonderingen, maar volg vooral je gevoel!

woensdag 23 september 2020 om 21:34
Ach meid toch. Wat een narigheid allemaal. Je hebt toch niet je adres gegeven he? Ik word gewoon naar als ik het allemaal zo lees. Wat bezielt zo iemand.
Ik hoop dat het allemaal met een sisser afloopt.
Oh en werkgevers geven tegenwoordig sneller een vast contract omdat dat goedkoper is om iemand eruit te gooien dan wanneer ze een tijdelijk contract hebben. Niet omdat je collega zo goed is hoor. Dus je hoeft hem niet te benijden.
Ik hoop dat het allemaal met een sisser afloopt.
Oh en werkgevers geven tegenwoordig sneller een vast contract omdat dat goedkoper is om iemand eruit te gooien dan wanneer ze een tijdelijk contract hebben. Niet omdat je collega zo goed is hoor. Dus je hoeft hem niet te benijden.

woensdag 23 september 2020 om 21:44
Goede bedoelingen of niet. Als je een voorstel doet aan een redelijk onbekende collega waarvan je op voorhand al zegt dat andere collega’s dat maar niet te weten moeten komen, ben je je zelf al bewust dat er kennelijk iets van gevonden wordt. Als je dit niet wil, kun je beter je voorstel zo aanpassen dat anderen er niet hun wenkbrauw bij optrekken. Goede bedoelingen of niet. Dan begeef je je willens en wetens op glad ijs.

woensdag 23 september 2020 om 22:01
Dat is de lompe manier. Mijn manier zou zijn: goh Harry, Bedankt voor je aanbod, maar ik ben verbaasd. Wij kennen elkaar amper. Een uitje met collega’s in het algemeen vind ik leuk. Maar voor zo’n dagvullend een op een contact wil ik zelf graag iemand eerst beter kennen.Knuddestudder schreef: ↑23-09-2020 14:51Integendeel. TO komt dankbaar over, zegt dat het voorstel goedbedoeld is (dat weet ze niet), moet "helaas" afzeggen, gebruikt smoesjes, komt verontschuldigend over, etc. Wat een slap gedoe zeg. Ze had moeten zeggen "Bert, ik vind dit eerlijk gezegd om diverse redenen een heel vreemd voorstel, ik voel me er zeer ongemakkelijk bij en voor alle duidelijkheid: ik heb geen behoefte aan enige vorm van privécontact met jou."
En ik vind het daarnaast niet fijn om de suggestie te doen dat zaken niet ter ore mogen komen aan anderen. Dus bij mij vallen dat soort voorstellen niet goed.
Ik ga uit van je goede bedoelingen, maar ik hou het contact graag beperkt tot de werkvloer, totdat wij elkaar onder gezondere omstandigheden van mijn kant beter hebben leren kennen.
Groet, je collega

woensdag 23 september 2020 om 22:05
Geliefd zijn en een lul zijn naar specifieke slachtoffers hebben wérkelijk niks met elkaar te maken. De grootste charismatische mensen kunnen de naarste persoonlijkheden hebben. Omgekeerd kunnen de meest vreemde muurbloemen de liefste schatten ter wereld zijn. Dus hoe iemand overkomt op de buitenwereld hoeft niks te zeggen. Wolf in schaapskleren bestaat niet voor niets als uitdrukking. Daarom is een onderbuik gevoel vaak zo belangrijk.In_Tenebris schreef: ↑23-09-2020 14:53De man is bovendien geliefd binnen het bedrijf, dat zal niet zijn omdat hij een lul is.

woensdag 23 september 2020 om 22:42
Goed gedaan to
En het geeft nog maar weer eens aan hoe vervelend dit onderwerp is. Ik haat het namelijk om mannen te bashen. Omdat ik juist ook zoveel leuke mannen ken! En dan lijkt het net alsof alle mannen klootzakken zijn en alle vrouwen heilige engeltjes. En dat is natuurlijk niet zo.
Maar net als mannen het vuur teveel aan de schenen leggen, is er ook die andere beweging die maakt dat vrouwen constant aan hun eigen oordeel gaan lopen twijfelen. En soms doet de omgeving daar ook een schepje bovenop.
Voorbeeldje van mijzelf: ik deed vorig jaar een opleiding, toen nog fysiek op een opleidingsinstituut (mbo). Technische studie, alleen maar jongens in de klas tussen de 20 en 25. Ik de enige vrouw van half veertig. Mijn docenten waren ook alleen mannen en in een bepaald technieklab, moest er een mannelijke docent (vrijwilliger) van bijna 70 ons begeleiden en het was al vanaf het eerste moment voor mij duidelijk dat die kerel om mij heen zat te dralen, uitgebreid uitleg willen geven aan mij, wilde me rondleiden etc. Ik hield netjes en beleefd de boot af. Thuis bij mijn man en kinderen had ik al eens aangegeven dat ik me er ongemakkelijk bij voelde. Mijn man nam het niet serieus en dacht dat ik het inbeelde. Op een gegeven moment hadden we een opdracht op school, waar hij heel erg mee wilde helpen. Echt gevalletje ‘ik help het meiske wel’ en ik gaf echt duidelijk aan dat het niet nodig was. De jongens zagen ook die kerel en zijn hulp en maakten opmerkingen dat zij ook wel geholpen wilden worden. Ik voelde me aan alle kanten onprettig, enerzijds enorm betutteld door een oude vent, door mijn klasgenoten nog eens extra apart gezet door de bijzondere behandeling die ik kreeg en thuis dacht men dat ik spoken zag. Totdat ik een privé mail van de man kreeg. Over het project dat we deden. Ik vond het vreemd, want we krijgen nooit privé mail en hoe kwam hij aan mijn mailadres. Mijn man vond nog steeds dat ik me niet moest aanstellen. Ik negeerde de mail. Drie dagen later werd ik 's avonds rond 20.00 uur thuis opgebeld op mijn privé (mobiel) nummer door de man om nog eens "over de inhoud vd mail" te kletsen. En toen vond ik het genoeg geweest. Ik heb mijn mentor gemaild dat ik privé werd benaderd door x, me afvroeg of dat de normale gang van zaken was en dat ik me er heel vervelend bij voelde. Mijn mentor gaf me gelukkig groot gelijk. Dat kwam absoluut nooit voor, er was geen privé contact tussen docenten en leerlingen, mobiele nummers en privé mailadressen waren ook niet bekend (dus de man moet er echt naar gezocht hebben) en hij had al geklaag gehoord vd andere leerlingen dat ik werd voorgetrokken.
Lang verhaal kort: ik voelde me rot. Mijn man kon zich er niks bij voorstellen (wat ook niet raar is, want hij maakt dit nooit mee). En toen ik dit op een verjaardag vertelde waren de meningen ook nogal verdeeld. Want de helft van mijn bezoek vond dat ik overtrokken Me to -achtig had gereageerd en vonden het vooral “schattig en aandoenlijk“ van zo'n oude man die vast een oogje op me had (kamp 1) of juist heel lief wilde helpen (kamp 2). Het feit dat ik me in deze dus behoorlijk opgelaten voelde was duidelijk ondergeschikt aan de ‘goede bedoelingen’ van deze man.
Waar ik in geen velden of wegen aanleiding heb gegeven om hem te laten denken dat ik interesse in hem had (kamp 1) of extra hulp wilde (kamp 2). Kennelijk werkt vriendelijk blijven dan niet en moet je soms bot zijn en doen, om de boodschap wél over te krijgen. In dit geval door de mentor die de persoon in kwestie heeft aangesproken. Wel pas aan het eind van het project om de situatie niet ongemakkelijk te laten worden (gelukkig waren we bijna aan het eind van het project).
En dat is helaas een van mijn vele subtiele oh zo vriendelijke ervaringen met mannen. Dus ik blijf erbij: you sometimes just need to be a bitch!
En het geeft nog maar weer eens aan hoe vervelend dit onderwerp is. Ik haat het namelijk om mannen te bashen. Omdat ik juist ook zoveel leuke mannen ken! En dan lijkt het net alsof alle mannen klootzakken zijn en alle vrouwen heilige engeltjes. En dat is natuurlijk niet zo.
Maar net als mannen het vuur teveel aan de schenen leggen, is er ook die andere beweging die maakt dat vrouwen constant aan hun eigen oordeel gaan lopen twijfelen. En soms doet de omgeving daar ook een schepje bovenop.
Voorbeeldje van mijzelf: ik deed vorig jaar een opleiding, toen nog fysiek op een opleidingsinstituut (mbo). Technische studie, alleen maar jongens in de klas tussen de 20 en 25. Ik de enige vrouw van half veertig. Mijn docenten waren ook alleen mannen en in een bepaald technieklab, moest er een mannelijke docent (vrijwilliger) van bijna 70 ons begeleiden en het was al vanaf het eerste moment voor mij duidelijk dat die kerel om mij heen zat te dralen, uitgebreid uitleg willen geven aan mij, wilde me rondleiden etc. Ik hield netjes en beleefd de boot af. Thuis bij mijn man en kinderen had ik al eens aangegeven dat ik me er ongemakkelijk bij voelde. Mijn man nam het niet serieus en dacht dat ik het inbeelde. Op een gegeven moment hadden we een opdracht op school, waar hij heel erg mee wilde helpen. Echt gevalletje ‘ik help het meiske wel’ en ik gaf echt duidelijk aan dat het niet nodig was. De jongens zagen ook die kerel en zijn hulp en maakten opmerkingen dat zij ook wel geholpen wilden worden. Ik voelde me aan alle kanten onprettig, enerzijds enorm betutteld door een oude vent, door mijn klasgenoten nog eens extra apart gezet door de bijzondere behandeling die ik kreeg en thuis dacht men dat ik spoken zag. Totdat ik een privé mail van de man kreeg. Over het project dat we deden. Ik vond het vreemd, want we krijgen nooit privé mail en hoe kwam hij aan mijn mailadres. Mijn man vond nog steeds dat ik me niet moest aanstellen. Ik negeerde de mail. Drie dagen later werd ik 's avonds rond 20.00 uur thuis opgebeld op mijn privé (mobiel) nummer door de man om nog eens "over de inhoud vd mail" te kletsen. En toen vond ik het genoeg geweest. Ik heb mijn mentor gemaild dat ik privé werd benaderd door x, me afvroeg of dat de normale gang van zaken was en dat ik me er heel vervelend bij voelde. Mijn mentor gaf me gelukkig groot gelijk. Dat kwam absoluut nooit voor, er was geen privé contact tussen docenten en leerlingen, mobiele nummers en privé mailadressen waren ook niet bekend (dus de man moet er echt naar gezocht hebben) en hij had al geklaag gehoord vd andere leerlingen dat ik werd voorgetrokken.
Lang verhaal kort: ik voelde me rot. Mijn man kon zich er niks bij voorstellen (wat ook niet raar is, want hij maakt dit nooit mee). En toen ik dit op een verjaardag vertelde waren de meningen ook nogal verdeeld. Want de helft van mijn bezoek vond dat ik overtrokken Me to -achtig had gereageerd en vonden het vooral “schattig en aandoenlijk“ van zo'n oude man die vast een oogje op me had (kamp 1) of juist heel lief wilde helpen (kamp 2). Het feit dat ik me in deze dus behoorlijk opgelaten voelde was duidelijk ondergeschikt aan de ‘goede bedoelingen’ van deze man.
Waar ik in geen velden of wegen aanleiding heb gegeven om hem te laten denken dat ik interesse in hem had (kamp 1) of extra hulp wilde (kamp 2). Kennelijk werkt vriendelijk blijven dan niet en moet je soms bot zijn en doen, om de boodschap wél over te krijgen. In dit geval door de mentor die de persoon in kwestie heeft aangesproken. Wel pas aan het eind van het project om de situatie niet ongemakkelijk te laten worden (gelukkig waren we bijna aan het eind van het project).
En dat is helaas een van mijn vele subtiele oh zo vriendelijke ervaringen met mannen. Dus ik blijf erbij: you sometimes just need to be a bitch!
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 24-09-2020 01:33
6.55% gewijzigd
donderdag 24 september 2020 om 00:45
TO, je hebt nu opeens wel veel drama in je leven, erbij... Want de reden dat je thuis zit, is niet een ingegroeide teennagel. Pas op dat je je niet laat afleiden door zoiets als dit, iets dat nu als het goed is getackeld wordt door je werkgever. Loslaten. En verder gaan met je herstel.
Als je moeite hebt met "nee" zeggen: koop dan gewoon tijd. Zeg dat je er even over nadenkt. En reageer dan pas, desnoods een dag later. Zo ontstaat al de eerste twijfel bij de vraagsteller, en voel jij een minder hoge drempel om toch echt "nee" te zeggen als je "nee" voelt. Je zult merken dat je er dan steeds sneller in wordt, en krachtiger.
Als je moeite hebt met "nee" zeggen: koop dan gewoon tijd. Zeg dat je er even over nadenkt. En reageer dan pas, desnoods een dag later. Zo ontstaat al de eerste twijfel bij de vraagsteller, en voel jij een minder hoge drempel om toch echt "nee" te zeggen als je "nee" voelt. Je zult merken dat je er dan steeds sneller in wordt, en krachtiger.
donderdag 24 september 2020 om 01:35
LīlyRose schreef: ↑23-09-2020 13:51Geen idee. Ik ken die man niet. Ik weet niet hoe TO normaal met hem communiceert en hoe vaak ze over haar gewicht loopt te zemelen.
Hij doet een voorstel, misschien hoopt hij op meer, dat mag toch? Wie weet is die man tot over zijn oren verliefd.
Maar omdat TO geen nee durft ze zeggen wordt iedereen hysterisch en is hij al een pedo die ook de moeders verkracht.
Lees je eigen tekst eens LilyRose!
TO is niet assertief schrijf je eerder zelf al, en dat ze daarvoor hulp moet zoeken. Zelf schrijft ze dat ze nee zeggen erg moelijk vindt.
Waarom denk jij dan dat het een goed idee is dat uitgerekend TO met een veel oudere man die ze amper kent en die wel op een hele rare onprettige manier 'behulpzaam' is zou meegaan in zijn auto met haar baby in door hem aante schaffen autostoeltje, wat ze allemaal geheim moet houden voor collega's?
En dan je opmerking dat hij misschein wel tot over zijn oren verliefd is op TO. JAAAAA daar zit ze op te wachten, net uit het ziekenhuis dankzij agressieve ex, kind van 7 maanden, zit thuis want kan niet werken. Dan is de oplossing echt die 50 jarige dikke kale man waar geen vrouw op valt, die zich stort op een onzekere zieke nieuwe collega.
Misschien wil je zelf graag met hem op pad? TO moet dat in ieder geval zeker niet doen.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day