vriend wordt snel boos

30-03-2019 17:00 175 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend is heel snel ontevreden en bozig over heel veel dingen. Hij heeft het gevoel dat het leven tegen hem is en dat hem van alles misgund wordt. Ik probeer niet mee te gaan in zijn boosheid en te relativeren, maar hij zou liever zien dat ik ook boos word. Pas dan voelt hij zich echt gesteund. Ik kan dit alleen echt niet en ik vind dat hij zich soms ook aanstelt. Zo kan hij boos worden omdat er geen (geschikt) ontbijt in huis is of omdat hij zijn trui kwijt is. Natuurlijk wordt hij ook boos om belangrijker dingen maar het punt is dat hij bijna altijd negatief is. Hij zegt tegen mij dat ik me van zijn boosheid niets moet aantrekken, maar ik word er ongemakkelijk, verdrietig of zelfs ook geïrriteerd van. Soms reageer ik niet eens meer op zijn tirade(s). Ik wil dat hij zich gehoord en begrepen voelt, maar ik kan er gewoon helemaal niets mee. Ook is er maar weinig voor nodig om hem nog bozer te maken en daar word ik soms bang van.

Herkent iemand dit en hoe gaan jullie hier mee om?
nani85 schreef:
03-04-2019 20:01
Misschien heeft mijn omgeving wel wat door inderdaad, ik weet het niet.

Ik kan nu ook heel stellig tegen iemand andets zeggen dat diegene bij zo iemand weg moet gaan, alleen lukt het mijzelf niet. Ik denk dat ik mijzelf op dit moment nog achter te veel dingen verschuil. Omdat ik had verwacht dat het zo anders zou zijn.

@RikM ik zorg zo goed mogelijk voor mijzelf. Op de 1 of andere manier kan ik er ook steeds beter mee omgaan, of mijn grenzen zijn sterk verlegd, dat kan ook.

Ik heb helaas echt een verschrikkelijk huisarts

Het is niet de bedoeling dat ik het topic van TO kaap trouwens. Ik wou haar alleen zeggen dat ze beter nu weg kan gaan voordat er kinderen in het spel zijn. Dat maakt het gelijk een stuk lastiger.
Wat heb je nodig om te kunnen beslissen dat je beter af ben zonder de vader van je kind?

Overigens is het een proces waar je doorheen "moet" of gaat, het besef dat je in een slechte relatie is stap 1, hopelijk volgen er nog meer stappen zodat je uiteindelijk voor jezelf kiest en in jou geval ook voor je kind. Want zo'n soort relatie is verre van ideaal voor kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat ik tijd nodig heb. Accepteren dat ik alleenstaande moeder ga worden Het is inderdaad een proces.
Ik ben mij er heel bewust van wat hij doet en dat dit niet ideaal is voor ons kind. Ik weet dat hij gaat zeggen dat het mijn schuld gaat zijn dat ons kind in een gebroken gezin gaat opgroeien, al weet ik dat het niet mijn schuld is, maar ik vind dit toch lastig.

Ik kwam twee weken geleden tot de conclusie dat ik niet meer van hem houd.

Het 'irritante' is dat hij sinds een maand enorm zijn best doet, maar ik zie het nu als 1 groot toneelstuk wat hij niet gaat volhouden. Voor mij is er denk ik al teveel kapot
Alle reacties Link kopieren
Misschien eens proberen met iemand hierover te praten, Nani? Een vriendin of familielid. Of een vertrouwenspersoon op het werk, bedrijfsmaatschappelijk werk, wat dan ook. Soms kom je binnen dergelijke gesprekken tot inzichten, terwijl je in je eentje in kringetjes blijft denken.

De huisarts heeft als het goed is hiervoor ook een praktijdondersteuner, ik weet niet of je daar zonder doorverwijzing naar toe kunt.

Sterkte :hug:
Later is nu
nani85 schreef:
03-04-2019 21:18
Ik denk dat ik tijd nodig heb. Accepteren dat ik alleenstaande moeder ga worden Het is inderdaad een proces.
Ik ben mij er heel bewust van wat hij doet en dat dit niet ideaal is voor ons kind. Ik weet dat hij gaat zeggen dat het mijn schuld gaat zijn dat ons kind in een gebroken gezin gaat opgroeien, al weet ik dat het niet mijn schuld is, maar ik vind dit toch lastig.

Ik kwam twee weken geleden tot de conclusie dat ik niet meer van hem houd.

Het 'irritante' is dat hij sinds een maand enorm zijn best doet, maar ik zie het nu als 1 groot toneelstuk wat hij niet gaat volhouden. Voor mij is er denk ik al teveel kapot
Dat toneelstuk is gewoon zijn manier om toch weer de controle over je te krijgen.
Zo te lezen ben je op de goede weg, uiteindelijk krijg je genoeg moed om weg te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Thanks voor jullie uitgebreide en waardevolle reacties, echt lief. Pijnlijk wel om jullie ervaringen te lezen.

Ergens vorig jaar waren de ruzies frequenter en ik heb toen informatie opgezocht over verbale agressie/emotionele mishandeling en gaslighting. Ik herkende een hoop dingen, maar dacht ook dat ik het in m'n hoofd misschien erger maakte en heb het toen maar laten gaan. Je wil ook gewoon helemaal niet dat het zo is, en daarbij: als hij wel in z'n hum is, is hij betrokken, geïnteresseerd en zorgzaam. En dan voel ik me veilig. En dan heb ik dat nodig. We zijn nu twee jaar bij elkaar en hij haalt vaak het beste in me naar boven. anderzijds merk ik dat ik veel beslissingen niet zelf meer neem en als ik wel zelf mag kiezen, voel ik me onzeker en leeg (alsof er letterlijk niets meer in mijn hoofd zit). Mijn vriend signaleert die besluiteloosheid wel en zegt dan dat ik mijn eigen keuzes mag maken, maar dat lukt dan niet. Ik bedoel te zeggen dat ik mijn vriend niet goed kan zien als iemand die mij beschadigt omdat hij me ook veel geeft. Hoe zijn jullie omgegaan met dat gevoel van 'op de wip zitten'?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat in elke relatie waarin dit speelt ook een fijne, goede kant is, anders was het nooit zo ver gekomen dat je zo lang een relatie hebt samen. Mensen zijn niet gek. Ze stappen niet willens en wetens in een relatie met iemand die zich continu als een l*l gedraagt. Er moet dus ook wel een aardige, zachte, aantrekkelijke, zorgzame - of noem maar op - kant aan iemand zitten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Als ik wel zelf mag kiezen..
pff, dat stukje zin zegt al heel wat.
En dat je dat dan niet meer lukt komt doordat je murw en onzeker, leeg en besluiteloos wordt hiervan.

Hij haalt dus per saldo niét het beste in je naar boven.
Je gaat twijfelen aan jezelf en dat is precies wat jou manipuleerbaar maakt.
Het tast langzamerhand jouw wil aan, en dan wordt het wat/hoe hij (het) wil.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
De goede dingen wegen dus nog net op tegen de slechte dingen. Maar hoort een relatie niet voornamelijk goede dingen te hebben? Of anders gezegd: heb je niet liever een relatie met iemand die altíjd een goed karakter heeft, in plaats van de helft van de tijd?
Alle reacties Link kopieren
kortsluiting schreef:
03-04-2019 22:37
Thanks voor jullie uitgebreide en waardevolle reacties, echt lief. Pijnlijk wel om jullie ervaringen te lezen.

Ergens vorig jaar waren de ruzies frequenter en ik heb toen informatie opgezocht over verbale agressie/emotionele mishandeling en gaslighting. Ik herkende een hoop dingen, maar dacht ook dat ik het in m'n hoofd misschien erger maakte en heb het toen maar laten gaan. Je wil ook gewoon helemaal niet dat het zo is, en daarbij: als hij wel in z'n hum is, is hij betrokken, geïnteresseerd en zorgzaam. En dan voel ik me veilig. En dan heb ik dat nodig. We zijn nu twee jaar bij elkaar en hij haalt vaak het beste in me naar boven. anderzijds merk ik dat ik veel beslissingen niet zelf meer neem en als ik wel zelf mag kiezen, voel ik me onzeker en leeg (alsof er letterlijk niets meer in mijn hoofd zit). Mijn vriend signaleert die besluiteloosheid wel en zegt dan dat ik mijn eigen keuzes mag maken, maar dat lukt dan niet. Ik bedoel te zeggen dat ik mijn vriend niet goed kan zien als iemand die mij beschadigt omdat hij me ook veel geeft. Hoe zijn jullie omgegaan met dat gevoel van 'op de wip zitten'?
Ik heb in een relatie gezeten, waarin geweld gebruikt werd. Een slechte man, zou je dus kunnen zeggen en denken. Toch heeft deze man ook gezorgd voor een gezond zelfvertrouwen bij mij. Ik stapte in de relatie als een onzeker meisje en kwam eruit als een zelfbewuste vrouw, die zich niet zoveel aantrok van wat de omgeving over haar dacht. Dit kwam mede, doordat hij altijd zei hoe mooi en slim ik was. (ik durf nog steeds niet voor anderen te koken, omdat hij vond dat ik dat niet kon, dat is dan wel weer een beetje jammer, zo 30 jaar na dato)

Een mens is niet snel 100% goed of slecht. Toch klinkt jouw relatie niet gezond. Je kunt gewoon eens, zoals ik al eerder aangaf, wél je zin doordrijven. Wel ergens anders heengaan. Wel zeggen "oké, zo werkt deze relatie dus niet" en kijken of jullie zo tot een meer evenwichtige relatie kunnen komen. Hij gedraagt zich zo, maar jij houdt het ook in stand.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
03-04-2019 21:21
Misschien eens proberen met iemand hierover te praten, Nani? Een vriendin of familielid. Of een vertrouwenspersoon op het werk, bedrijfsmaatschappelijk werk, wat dan ook. Soms kom je binnen dergelijke gesprekken tot inzichten, terwijl je in je eentje in kringetjes blijft denken.

De huisarts heeft als het goed is hiervoor ook een praktijdondersteuner, ik weet niet of je daar zonder doorverwijzing naar toe kunt.

Sterkte :hug:
Dank je wel :hug: ik heb heel angstvallig geprobeerd om dit binnen 4 muren te houden. Maar misschien is praten met iemand wel een goed idee. Ik ga erover nadenken wie hiervoor de juiste persoon is.
Alle reacties Link kopieren
@anoniem ja ik weet dat hij dit doet om de controle te houden. Hij is nu degene die leuk doet en de perfecte vader speelt en als er dan iets gebeurd ben ik degene die niet leuk doet, hij doet toch immers zo zn best!?

Ik weet dat ik op de juiste weg ben. Nu nog de juiste stappen nemen.

Nu ik dit zo allemaal neer heb getypt is het ook allemaal 'echter'. Best eng.
nani85 schreef:
04-04-2019 10:06
Dank je wel :hug: ik heb heel angstvallig geprobeerd om dit binnen 4 muren te houden. Maar misschien is praten met iemand wel een goed idee. Ik ga erover nadenken wie hiervoor de juiste persoon is.

Praktijkondersteuner van de huisarts is een goed idee. Daar hoef je vaak niet eens voor naar de huisarts, je kunt gewoon een afspraak maken bij de assistente.
Alle reacties Link kopieren
nani85 schreef:
04-04-2019 10:10
@anoniem ja ik weet dat hij dit doet om de controle te houden. Hij is nu degene die leuk doet en de perfecte vader speelt en als er dan iets gebeurd ben ik degene die niet leuk doet, hij doet toch immers zo zn best!?

Ik weet dat ik op de juiste weg ben. Nu nog de juiste stappen nemen.

Nu ik dit zo allemaal neer heb getypt is het ook allemaal 'echter'. Best eng.
Kijk, zelfs hier er een beetje over benoemen helpt al wat. Succes hoor!
Later is nu
nani85 schreef:
03-04-2019 21:18
Ik kwam twee weken geleden tot de conclusie dat ik niet meer van hem houd.

Het 'irritante' is dat hij sinds een maand enorm zijn best doet, maar ik zie het nu als 1 groot toneelstuk wat hij niet gaat volhouden. Voor mij is er denk ik al teveel kapot
Wat denk je ervan dit gewoon vanavond eens op tafel te gooien? Kijken wat er gebeurt? Wordt hij boos, kruipt hij in zijn slachtofferrol of misschien wel heel iets anders? Ik zou proberen al je moed te verzamelen en het vertellen wat je hier allemaal opschrijft.
Alle reacties Link kopieren
nani85 schreef:
04-04-2019 10:10
@anoniem ja ik weet dat hij dit doet om de controle te houden. Hij is nu degene die leuk doet en de perfecte vader speelt en als er dan iets gebeurd ben ik degene die niet leuk doet, hij doet toch immers zo zn best!?

Ik weet dat ik op de juiste weg ben. Nu nog de juiste stappen nemen.

Nu ik dit zo allemaal neer heb getypt is het ook allemaal 'echter'. Best eng.
Dapper ben je, nani. Zijn er mensen in je omgeving die je kunnen opvangen als je (met je zoontje) weg zou gaan?
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
04-04-2019 09:26
Ik heb in een relatie gezeten, waarin geweld gebruikt werd. Een slechte man, zou je dus kunnen zeggen en denken. Toch heeft deze man ook gezorgd voor een gezond zelfvertrouwen bij mij. Ik stapte in de relatie als een onzeker meisje en kwam eruit als een zelfbewuste vrouw, die zich niet zoveel aantrok van wat de omgeving over haar dacht. Dit kwam mede, doordat hij altijd zei hoe mooi en slim ik was. (ik durf nog steeds niet voor anderen te koken, omdat hij vond dat ik dat niet kon, dat is dan wel weer een beetje jammer, zo 30 jaar na dato)

Wat naar dat je dat hebt meegemaakt. Maar precies dat. Ik hoor hem ook vaak zeggen dat ik twintig keer slimmer ben dan hij, hoe knap het is dat ik mijn bachelor heb gehaald en dat ik toch echt aan die master moet beginnen volgend jaar 'omdat ik dat gewoon kan'. En dat ik er prima uitzie.
Het is verwarrend als je partner je het ene moment de hemel in prijst en je het andere moment uitkotst.

Dreamer schreef:
04-04-2019 09:26
Een mens is niet snel 100% goed of slecht. Toch klinkt jouw relatie niet gezond. Je kunt gewoon eens, zoals ik al eerder aangaf, wél je zin doordrijven. Wel ergens anders heengaan. Wel zeggen "oké, zo werkt deze relatie dus niet" en kijken of jullie zo tot een meer evenwichtige relatie kunnen komen. Hij gedraagt zich zo, maar jij houdt het ook in stand.

Vanochtend (tijdens een ruzie) een poging gewaagd. Hij moest op me wachten omdat ik nog moest tandenpoetsen voor we konden gaan. Dat zinde hem niet ('je kunt toch wel één keer niet tandenpoetsen, autistisch gedoe') en dus is hij boos alleen vertrokken. Het kwam er uiteindelijk op neer dat hij vooral zo veel boos wordt omdat ik geen sjoege geef als hij gefrustreerd is om iets. Hij zou willen dat hij meer van me terugkrijgt als hij laat merken dat hem iets dwarszit. Maar ik klap juist dicht als hij ontploft. Ik moet me dus anders gaan opstellen wil hij zijn boosheid kunnen verminderen.
Ik snap heel goed hoe je in zo n ongezonde relatie terecht kan komen, het is mij ook overkomen. Je weet al lang dat het niet goed is, maar je houdt je vast aan steeds kleinere dingen.

Ik ging steeds meer mijn best doen voor de relatie en ik kreeg er steeds minder voor terug. Mijn vriendinnen probeerden tot me door te dringen, maar ik praatte alles goed. Ik liep altijd op eieren want ik wist nooit hoe zijn bui was.

Mijn ex heeft mij nooit geslagen of geduwd oid, maar mentaal heeft hij mij helemaal gebroken.

Lieve To en Nani, ga met mensen praten hierover en laat je niet aan jezelf twijfelen.

Na de breuk met mijn ex heb ik nog een hoop ellende gehad, maar nu een jaar later ben ik bijna weer wie ik was. En ik voel me 1000 keer beter dan toen ik met mijn ex samen was
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het inderdaad op tafel kunnen gooien en dit gaat ook wel gebeuren, maar ik neem graag eerst het advies van de anderen hier ter harte. Ik wil eerst gaan praten met de praktijkondersteuner en een vriendin. Zodat als er iets gebeurd dat iemand op de hoogte is en ik ergens heen kan.
Jullie berichten doen mij trouwens goed, omdat ze zonder vooroordelen zijn. Helaas omdat jullie hier ook ervaring mee hebben.

@kortsluiting: ik heb wel meerdere plekken waar ik heen zou kunnen, zoontje zal dan uiteraard mee gaan. Daarnaast heb ik een goede baan dus ik ben wat dat betreft ook totaal niet afhankelijk van hem.
Wonen jullie samen? En heb jij een plek om naar toe te gaan mocht het tot een breuk komen? Ik wil je veel kracht en wijsheid toewensen. Zoals iemand hier al zei: een persoon is nooit helemaal goed of helemaal slecht. Dat is bij mijn vriend niet zo en zal bij jouw vriend ook niet zo zijn, maar als het slechte gaat overheersen dan valt het goede in het niet, ook al willen we daar maar al te graag aan vast blijven houden.
Alle reacties Link kopieren
kortsluiting schreef:
03-04-2019 22:37
Thanks voor jullie uitgebreide en waardevolle reacties, echt lief. Pijnlijk wel om jullie ervaringen te lezen.

Ergens vorig jaar waren de ruzies frequenter en ik heb toen informatie opgezocht over verbale agressie/emotionele mishandeling en gaslighting. Ik herkende een hoop dingen, maar dacht ook dat ik het in m'n hoofd misschien erger maakte en heb het toen maar laten gaan. Je wil ook gewoon helemaal niet dat het zo is, en daarbij: als hij wel in z'n hum is, is hij betrokken, geïnteresseerd en zorgzaam. En dan voel ik me veilig. En dan heb ik dat nodig. We zijn nu twee jaar bij elkaar en hij haalt vaak het beste in me naar boven. anderzijds merk ik dat ik veel beslissingen niet zelf meer neem en als ik wel zelf mag kiezen, voel ik me onzeker en leeg (alsof er letterlijk niets meer in mijn hoofd zit). Mijn vriend signaleert die besluiteloosheid wel en zegt dan dat ik mijn eigen keuzes mag maken, maar dat lukt dan niet. Ik bedoel te zeggen dat ik mijn vriend niet goed kan zien als iemand die mij beschadigt omdat hij me ook veel geeft. Hoe zijn jullie omgegaan met dat gevoel van 'op de wip zitten'?
Jeemig kortsluiting, ga zsm bij die man weg.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
kortsluiting schreef:
31-03-2019 01:07
Ik ben nog niet zover dat ik er over nadenk om bij hem weg te gaan.

maakte het hem niet nog bozer als je hem op zo'n moment negeerde?

Ja, ik probeer de oorzaak van de boosheid weg te nemen. Zo werd hij vanmiddag boos omdat de melk op was ('Er is altijd melk, en nu héb ik het eens nodig en dan is het er niet') dus stelde ik direct voor om melk te halen. Gelukkig zegt hij dan wel dat dat niet nodig is en dat is ook het moment dat hij aangeeft dat zijn probleem niet mijn probleem is, dat het absurd is dat ik dan melk moet gaan halen.

Maar als ik zou zeggen dat het maar melk is en dat 'ie maar iets anders moet pakken, dan pikt 'ie dat niet.
Waar herken ik dit van? Volgens mij is dit al eerder geschreven en ik zou dan maar doen wat hij zegt en ook blijven sporten he op de sportschool!
Dit topic heeft je niet echt geholpen, he... :hug:

Ik wens je wijsheid toe.
Je doet net alsof het allemaal oké is, omdat hij ook weleens lief voor je is. Maar dat hoort normaal te zijn hoor, dat je een man hebt die lief voor je is. Daarvoor hoef je geen extreem slechte buien op de koopt toe te nemen. Je loopt op eieren om hem niet boos te maken. Dat zou niet nodig moeten zijn.
Alle reacties Link kopieren
To, alles wat je zegt over de komt mij heel bekend voor. Het hem tevreden willen stellen, maar niet over je grenze willen gaan. Toch moet je dat volgens hem doen om hem tevreden te stellen.
De emotionele afhankelijkheid, het eng vinden als je ineens alleen komt te staan. De ruzies die er in een normale relatie niet hoeven te zijn. Het toegeven, de sfeer willen behouden. De besluitelooosheid, want hij heeft toch ook zijn goede kanten.

Begin dit jaar heb ik uiteindelijk in een impulsieve moment de kracht gevonden om na 7 jaar de relatie te beëindigen. Eerlijk, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Mocht je nog vrafen hebben, mag je altijd een pb sturen.

Succes!
Alle reacties Link kopieren
Kwam ineens dit topic weer tegen. MMusic, wat goed dat je weg bent gegaan.
Voor de geïnteresseerden; ik ben ook weggegaan. Nog niet heel erg lang geleden, maar wat voelt het goed!
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd met jullie goede beslissingen! Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt, ik ben ook uit een benauwende relatie weggegaan (ookal was het bij lange na niet zo erg als bij TO en jullie). Wat een vrijheid.

Ik vraag me wel af hoe het nu met Kortsluiting gaat!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven