Relaties
alle pijlers
Wat een cliché toch eigenlijk
dinsdag 25 november 2008 om 17:20
"Op ieder postje past een dekseltje".
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
woensdag 3 december 2008 om 15:29
Digitalis, ik ben ervan overtuigd dat jij het gelooft. Het probleem is alleen dat degenen aan wie je telkens raad en advies en medestand vraagt het niet meer geloven (ik wil niet voor iedereen spreken, maar gezien andere postings, ben ik zeker niet de enige).
Dit topic gaat over jouw verwondering en jaloezie. Jij verwondert je net als de dikke vrouw over het feit de dingen die je zo graag wilt, je niet komen aanwaaien ondanks dat je toch volgens jezelf heel erg goed bezig bent en zoveel goede eigenschappen hebt.
Je hebt al dingen gedaan om vooruit te gaan hoor, dat zal ik ook echt niet tegen spreken. Maar net als de dikke vrouw, praten met een dietist en vetafbrekende pillen slikken is niet genoeg om de dingen te bewerkstelligen die ze zo graag wil.
En het is harstikke rot en het vooruitzicht is niet fijn als je je realiseert dat je nog niet genoeg doet om te komen waar je graag wil zijn. Zeker als je al eens een stap verder bent geweest dan nu en hebt ondervonden dat het zeker niet leuk is.
Maar Digitalis, het hoeft ook niet leuk te zijn. Het is zwaar, ja, maar is dat een reden om het niet te doen. Je krijgt er ontzettend veel voor terug en als dat niet zo is dan kun je jezelf in ieder geval nooit verwijten dat je er niet alles aan hebt gedaan om gelukkig te worden.
Als je voor lange termijn geluk wilt gaan, dan moet je korte termijn geluk vaak even aan de kant zetten. Dat geldt voor ons allemaal. Dat betekent echter niet dat je op weg naar het lange termijn geluk niet lacht of geen lol hebt, het is alleen maar niet meer een doel op zich.
Dit topic gaat over jouw verwondering en jaloezie. Jij verwondert je net als de dikke vrouw over het feit de dingen die je zo graag wilt, je niet komen aanwaaien ondanks dat je toch volgens jezelf heel erg goed bezig bent en zoveel goede eigenschappen hebt.
Je hebt al dingen gedaan om vooruit te gaan hoor, dat zal ik ook echt niet tegen spreken. Maar net als de dikke vrouw, praten met een dietist en vetafbrekende pillen slikken is niet genoeg om de dingen te bewerkstelligen die ze zo graag wil.
En het is harstikke rot en het vooruitzicht is niet fijn als je je realiseert dat je nog niet genoeg doet om te komen waar je graag wil zijn. Zeker als je al eens een stap verder bent geweest dan nu en hebt ondervonden dat het zeker niet leuk is.
Maar Digitalis, het hoeft ook niet leuk te zijn. Het is zwaar, ja, maar is dat een reden om het niet te doen. Je krijgt er ontzettend veel voor terug en als dat niet zo is dan kun je jezelf in ieder geval nooit verwijten dat je er niet alles aan hebt gedaan om gelukkig te worden.
Als je voor lange termijn geluk wilt gaan, dan moet je korte termijn geluk vaak even aan de kant zetten. Dat geldt voor ons allemaal. Dat betekent echter niet dat je op weg naar het lange termijn geluk niet lacht of geen lol hebt, het is alleen maar niet meer een doel op zich.
woensdag 3 december 2008 om 15:30
quote:Digitalis schreef op 03 december 2008 @ 15:09:
Dat wil ik niet, want ik wil een papiertje.
Mooi, je weet dus wat je wilt. Ben je eens naar de studentenadviseur geweest? Het zou handig kunnen zijn om je situatie toe te lichten, mogelijk is er een versoepeling, misschien kom je in aanmerking voor een extra jaar studiefinanciering, hij zou kunnen adviseren over studiegroepjes, eventueel faalangst cursussen aanbieden etc.
Ennuh, je hoeft echt niet perse naar het cafe om onder de mensen te komen hoor. Denk ook aan, sporten, studiegroepjes, colleges volgen, cultuurcentrum van de uni, je buren aanspreken, mensen in het openbaar aanspreken etc.
Dat wil ik niet, want ik wil een papiertje.
Mooi, je weet dus wat je wilt. Ben je eens naar de studentenadviseur geweest? Het zou handig kunnen zijn om je situatie toe te lichten, mogelijk is er een versoepeling, misschien kom je in aanmerking voor een extra jaar studiefinanciering, hij zou kunnen adviseren over studiegroepjes, eventueel faalangst cursussen aanbieden etc.
Ennuh, je hoeft echt niet perse naar het cafe om onder de mensen te komen hoor. Denk ook aan, sporten, studiegroepjes, colleges volgen, cultuurcentrum van de uni, je buren aanspreken, mensen in het openbaar aanspreken etc.
woensdag 3 december 2008 om 15:34
Matamata, goed bedoeld, maar volgens mij heeft digi daar al eerder heel vaak adviezen over gekregen. Dit is niet het eerste topic van digi..
Over een paar maanden komt er weer eenzelfde topic, met een ander onderwerp, maar het komt altijd op hetzelfde neer.
Digi ik zal je maar voor zijn; ja, je topics worden altijd drukbezocht. Fijn.
En ik heb je uitgelegd hoe dat mi komt. Heb je dat deel gelezen?
Over een paar maanden komt er weer eenzelfde topic, met een ander onderwerp, maar het komt altijd op hetzelfde neer.
Digi ik zal je maar voor zijn; ja, je topics worden altijd drukbezocht. Fijn.
En ik heb je uitgelegd hoe dat mi komt. Heb je dat deel gelezen?
woensdag 3 december 2008 om 15:37
quote:Digitalis schreef op 03 december 2008 @ 14:12:
Ik begrijp niet hoe iemand als ik (zelfhaat) tegelijktertijd een groot ego kan hebben, eerlijk gezegd.
Positief verhaal van jou, Pinksterbloempje. Superknap van je vriend.
En nee, sorry, ik ben niet bereid tot opname. Dat is me bijzonder slecht bevallen en kan gewoon niet meer (laatste kans om door te gaan met studeren dit jaar, en wie betaalt de huur?).Die sorry moet je niet tegen ons zeggen Digi. Die sorry moet je tegen jezelf zeggen. Jij doet jezelf tekort. Wij hebben er niets meer en niets minder om.
Ik begrijp niet hoe iemand als ik (zelfhaat) tegelijktertijd een groot ego kan hebben, eerlijk gezegd.
Positief verhaal van jou, Pinksterbloempje. Superknap van je vriend.
En nee, sorry, ik ben niet bereid tot opname. Dat is me bijzonder slecht bevallen en kan gewoon niet meer (laatste kans om door te gaan met studeren dit jaar, en wie betaalt de huur?).Die sorry moet je niet tegen ons zeggen Digi. Die sorry moet je tegen jezelf zeggen. Jij doet jezelf tekort. Wij hebben er niets meer en niets minder om.
woensdag 3 december 2008 om 15:43
Tussen een incidenteel gesprekje met meneer de psychiater die ook directeur van de instelling is en een interne opname in een kneuzengroepje zit volgens mij nog een wereld aan mogelijkheden voor iemand als jij, Digitalis.
Maar uit wat ik van jou lees krijg ik de indruk dat je dat zelfs die mogelijkheden nog nooit onderzocht hebt.
En ja, dan blijven er natuurlijk weinig opties over.
Maar uit wat ik van jou lees krijg ik de indruk dat je dat zelfs die mogelijkheden nog nooit onderzocht hebt.
En ja, dan blijven er natuurlijk weinig opties over.
woensdag 3 december 2008 om 15:48
Ik heb nog nooit gehoord dat de directeur van een instelling, zélf clientencontact heeft. Een hoofdpsychiater doet dat wel, volgens mij, maar dan meer als een soort overleg mbt de diagnose. Een directeur gaat echt niet zelf in dat soort uitvoering tenzij hij de telefoniste/administratief medewerker/concierge/behandelaar ineen is. Of zie ik dat verkeerd?
woensdag 3 december 2008 om 15:58
Volgens mij heb jij in een van je vorige topics ook wel eens gezegd dat de diagnose BPS nooit officieel is vast gesteld Digitalis.
Op zich verklaart dat wel waarom je zo weinig van de behandelmethoden weet, dat je niet de reguliere behandelmethode krijgt, en dat je je zorgen maakt over de manieren waarin je in je levensonderhoud moet voorzien.
Het kan heel goed zijn dat je inmiddels wel een officielle diagnose hebt hoor. Is dat zo Digitalis? Heb je een officiele diagnose van iemand gekregen die daartoe bevoegd is zeg maar?
Het is niet omdat ik eraan twijfel dat je last van BPS hebt hoor. Dat kan ik namelijk zelf helemaal niet beoordelen, maar dit is wat bij me is blijven hangen uit een vorig topic.
Op zich verklaart dat wel waarom je zo weinig van de behandelmethoden weet, dat je niet de reguliere behandelmethode krijgt, en dat je je zorgen maakt over de manieren waarin je in je levensonderhoud moet voorzien.
Het kan heel goed zijn dat je inmiddels wel een officielle diagnose hebt hoor. Is dat zo Digitalis? Heb je een officiele diagnose van iemand gekregen die daartoe bevoegd is zeg maar?
Het is niet omdat ik eraan twijfel dat je last van BPS hebt hoor. Dat kan ik namelijk zelf helemaal niet beoordelen, maar dit is wat bij me is blijven hangen uit een vorig topic.
woensdag 3 december 2008 om 16:03
Vind je het niet heel erg dat het halve Vivaforum jou topics lang en tot in den treure allerlei tips en handreikingen blijft (aan)bieden en dat je dat eigenlijk altijd in de wind slaat of zelfs negeert?
Je bent en hebt van alles, maar aan daadkracht lijkt het je echt te ontbreken. Geen woorden, maar daden, dat maakt het verschil. You should try it!...
Je bent en hebt van alles, maar aan daadkracht lijkt het je echt te ontbreken. Geen woorden, maar daden, dat maakt het verschil. You should try it!...
woensdag 3 december 2008 om 16:10
Ik heb er even over nagedacht (en ik had het nogal druk dus kon niet meer reageren ), over die praktische tips voor jouw rationele, analytische geest.
Er zijn een hoop tips geweest, direct, tussen de regels door. En ik vermoed waarom het niet kan aankomen. De posts zijn geschreven door vrouwen die vrede hebben gevonden met hun dubbelheden, pijnlijke punten en soms moeilijke gevoelens. Want ze horen erbij.
En ik denk dat dat voor jou de eerste stap is. Te accepteren dat je mens bent. En dat dat ook inhoudt, of je het nou leuk, wenselijk, elegant vindt of niet, dat je een emotioneel wezen bent. En dat dat niets te maken heeft met kracht of zwakte.
Juist je emoties kennen, ze kunnen plaatsen en relativeren (en daarmee bedoel ik niet bagatelliseren want idd, daar word je depressief van) is een kracht. Aangezien ieder mens ze heeft is het beter om er effectief mee om te leren gaan.
Hoe je dat doet? Geen idee. Ik denk door de emoties te leren herkennen, ze te kunnen erkennen (zonder jezelf gelijk een stempel op te drukken met: die kant in mij is zwak! ik wil 'm niet.) en ze een plek te geven.
Je kwelt jezelf doordat je de pijn er niet uit laat komen. Je maakt jezelf eenzaam door het niet te durven delen. Mensen hier hebben gedeeld in hun ervaringen, niet om je te laten zien hoe goed ze het allemaal wel niet kunnen maar juist vanuit gedeeltelijke herkenning en weten dat er licht is aan het eind van die tunnel.
Maar die tunnel moet je door. De gespletenheid hierin kan weer helen. En dan blijk je een veel gewoner mens te zijn dan je dacht, gewoon nog zo een. Maar wel met haar eigen unieke, specifieke krachten en talenten.
Er zijn een hoop tips geweest, direct, tussen de regels door. En ik vermoed waarom het niet kan aankomen. De posts zijn geschreven door vrouwen die vrede hebben gevonden met hun dubbelheden, pijnlijke punten en soms moeilijke gevoelens. Want ze horen erbij.
En ik denk dat dat voor jou de eerste stap is. Te accepteren dat je mens bent. En dat dat ook inhoudt, of je het nou leuk, wenselijk, elegant vindt of niet, dat je een emotioneel wezen bent. En dat dat niets te maken heeft met kracht of zwakte.
Juist je emoties kennen, ze kunnen plaatsen en relativeren (en daarmee bedoel ik niet bagatelliseren want idd, daar word je depressief van) is een kracht. Aangezien ieder mens ze heeft is het beter om er effectief mee om te leren gaan.
Hoe je dat doet? Geen idee. Ik denk door de emoties te leren herkennen, ze te kunnen erkennen (zonder jezelf gelijk een stempel op te drukken met: die kant in mij is zwak! ik wil 'm niet.) en ze een plek te geven.
Je kwelt jezelf doordat je de pijn er niet uit laat komen. Je maakt jezelf eenzaam door het niet te durven delen. Mensen hier hebben gedeeld in hun ervaringen, niet om je te laten zien hoe goed ze het allemaal wel niet kunnen maar juist vanuit gedeeltelijke herkenning en weten dat er licht is aan het eind van die tunnel.
Maar die tunnel moet je door. De gespletenheid hierin kan weer helen. En dan blijk je een veel gewoner mens te zijn dan je dacht, gewoon nog zo een. Maar wel met haar eigen unieke, specifieke krachten en talenten.
woensdag 3 december 2008 om 16:14
woensdag 3 december 2008 om 16:16
Na die rotopmerkingen heb ik even geen zin meer om te reageren. Ik heb het al gezegd: het is geen kwestie van niet willen, het is een kwestie van niet weten.
En dit is geen zielig egodocument. Zoals mijn andere topics wel waren. Ik was toen hevig onder invloed en wist niet wat ik deed. Ik ben nu glashelder. Het lijkt erop als ik niet exact doe wat jullie van me verlangen, dat ik dan een kutwijf ben die zich lekker rondwendelt in haar sores.
Nee, het is niet om af te zwakken. Ik ben al van heel veel shit afgekomen en daar ben ik trots op. Enig idee hoe lastig het is om van alcoholisme af te komen, of van een pillenverslaving? Het inzicht in mijn eigen aandeel van een rotjeugd heeft mijn ouders en ik zoveel meer bij elkaar gebracht. Dat vergde ook moed (iets wt mijn broer niet kan).
Ik moet me richten op positieve zaken, maar intussen wordt er hier enkel gericht op negatieve zaken. Is dat niet vreemd?
En dit is geen zielig egodocument. Zoals mijn andere topics wel waren. Ik was toen hevig onder invloed en wist niet wat ik deed. Ik ben nu glashelder. Het lijkt erop als ik niet exact doe wat jullie van me verlangen, dat ik dan een kutwijf ben die zich lekker rondwendelt in haar sores.
Nee, het is niet om af te zwakken. Ik ben al van heel veel shit afgekomen en daar ben ik trots op. Enig idee hoe lastig het is om van alcoholisme af te komen, of van een pillenverslaving? Het inzicht in mijn eigen aandeel van een rotjeugd heeft mijn ouders en ik zoveel meer bij elkaar gebracht. Dat vergde ook moed (iets wt mijn broer niet kan).
Ik moet me richten op positieve zaken, maar intussen wordt er hier enkel gericht op negatieve zaken. Is dat niet vreemd?
woensdag 3 december 2008 om 16:19
quote:Julus schreef op 03 december 2008 @ 16:05:
Vinden wij misschien erg, maar het is en blijft wel aandacht. Het moet gezegd worden; digi is een kei in het krijgen van aandacht en om deze vast te houden.Denk je echt dat ik genietend achter de pc zit, van al die aandacht? You;re dead wrong, my dear. Het kost een hoop moeite mezelf bloot te geven, vooral voor iemand die zo is opgevoed met het idee dat het allemaal zwakte is.
Vinden wij misschien erg, maar het is en blijft wel aandacht. Het moet gezegd worden; digi is een kei in het krijgen van aandacht en om deze vast te houden.Denk je echt dat ik genietend achter de pc zit, van al die aandacht? You;re dead wrong, my dear. Het kost een hoop moeite mezelf bloot te geven, vooral voor iemand die zo is opgevoed met het idee dat het allemaal zwakte is.
woensdag 3 december 2008 om 16:23
quote:Feliciaatje schreef op 03 december 2008 @ 16:10:
Mensen hier hebben gedeeld in hun ervaringen, niet om je te laten zien hoe goed ze het allemaal wel niet kunnen maar juist vanuit gedeeltelijke herkenning en weten dat er licht is aan het eind van die tunnel.
......... En dan blijk je een veel gewoner mens te zijn dan je dacht, gewoon nog zo een. Maar wel met haar eigen unieke, specifieke krachten en talenten.
hartstikke eens, Feliciaatje!
Ik vind dat je hele lieve, wijze en opbeurende posts schrijft.
Mensen hier hebben gedeeld in hun ervaringen, niet om je te laten zien hoe goed ze het allemaal wel niet kunnen maar juist vanuit gedeeltelijke herkenning en weten dat er licht is aan het eind van die tunnel.
......... En dan blijk je een veel gewoner mens te zijn dan je dacht, gewoon nog zo een. Maar wel met haar eigen unieke, specifieke krachten en talenten.
hartstikke eens, Feliciaatje!
Ik vind dat je hele lieve, wijze en opbeurende posts schrijft.
woensdag 3 december 2008 om 16:26
Maar als je verslaafd aan alcohol bent geweest, waarom wil je dan onder de mensen zijn in het café? En dat desnoods in je eentje. Mij lijkt dat juist een trigger om meer te gaan drinken.
En zoals Robo ook al aangaf, laat je niet zo snel van stuk brengen door andere meningen. Ik vroeg ook aan je of je langs de studie-adviseur bent geweest? Het lijkt me de eerste plek voor studiegerelateerde zaken.
En zoals Robo ook al aangaf, laat je niet zo snel van stuk brengen door andere meningen. Ik vroeg ook aan je of je langs de studie-adviseur bent geweest? Het lijkt me de eerste plek voor studiegerelateerde zaken.
woensdag 3 december 2008 om 16:26
Ik denk er iig niet zo over.
En ik lees veel meer in die openhartigheid het verlangen naar iemand die het wel begrijpt en het advies kan geven waardoor de knop omgaat. Ik kan me dat wanhopige gevoel voorstellen.
Het lastige is alleen Digi, dat niemand jouw handleiding zo goed kan lezen als jijzelf . En dat jij de schakelaars kunt vinden. Alleen denk ik wel dat daar een soort "allround" acceptatie voor nodig is. Aangezien die handleiding niet alleen uit analyse bestaat maar ook het ervaren, het doorgronden en het verwerken. En dat gebeurt niet op het rationele vlak, dat zit dieper en is sterk verweven met de emotionele kant. Zolang je die kant blijft wegduwen kun je denk ik ook niet tot echt, diep en grondig inzicht komen. Dan blijf je wensen dat je iets, iemand anders was dan je bent en dat werkt niet (en gelukkig maar).
En ik lees veel meer in die openhartigheid het verlangen naar iemand die het wel begrijpt en het advies kan geven waardoor de knop omgaat. Ik kan me dat wanhopige gevoel voorstellen.
Het lastige is alleen Digi, dat niemand jouw handleiding zo goed kan lezen als jijzelf . En dat jij de schakelaars kunt vinden. Alleen denk ik wel dat daar een soort "allround" acceptatie voor nodig is. Aangezien die handleiding niet alleen uit analyse bestaat maar ook het ervaren, het doorgronden en het verwerken. En dat gebeurt niet op het rationele vlak, dat zit dieper en is sterk verweven met de emotionele kant. Zolang je die kant blijft wegduwen kun je denk ik ook niet tot echt, diep en grondig inzicht komen. Dan blijf je wensen dat je iets, iemand anders was dan je bent en dat werkt niet (en gelukkig maar).
woensdag 3 december 2008 om 16:30
quote:Digitalis schreef op 03 december 2008 @ 14:08:
Marg, als Persephone was ik verknipter dan nu. Ik leefde toe in een soort manie. Ik wilde me bewijzen en dat topic over dat ik te mooi ben, heb ik niet geopend. Het ging over one of the guys zijn, maar toch versierd worden.
Ik vertel je alleen maar hoe je (op mij) overkomt. Als je zo niet wilt overkomen, als dat de bedoeling niet is, kun je daar misschien mee aan de slag.
Want hoe jij jezelf neerzet bepaalt natuurlijk voor een groot deel ook hoe anderen op jou reageren.
En als jij jezelf neerzet zoals jij dat graag wil, en een ander reageert stom, dan kan je dat of accepteren (want zo ben je nou eenmaal) of je eigen gedrag aanpassen.
Als jij jezelf neerzet zoals jij je eigenlijk helemaal niet neer wil zetten, en een ander reageert stom, zoals dus eigenlijk de situatie nu bij jou is begrijp ik, dan lijkt het me helemáál zaak om daar wat aan te veranderen.
Je gaat nu in op kleinigheidjes maar mist the big picture.
Marg, als Persephone was ik verknipter dan nu. Ik leefde toe in een soort manie. Ik wilde me bewijzen en dat topic over dat ik te mooi ben, heb ik niet geopend. Het ging over one of the guys zijn, maar toch versierd worden.
Ik vertel je alleen maar hoe je (op mij) overkomt. Als je zo niet wilt overkomen, als dat de bedoeling niet is, kun je daar misschien mee aan de slag.
Want hoe jij jezelf neerzet bepaalt natuurlijk voor een groot deel ook hoe anderen op jou reageren.
En als jij jezelf neerzet zoals jij dat graag wil, en een ander reageert stom, dan kan je dat of accepteren (want zo ben je nou eenmaal) of je eigen gedrag aanpassen.
Als jij jezelf neerzet zoals jij je eigenlijk helemaal niet neer wil zetten, en een ander reageert stom, zoals dus eigenlijk de situatie nu bij jou is begrijp ik, dan lijkt het me helemáál zaak om daar wat aan te veranderen.
Je gaat nu in op kleinigheidjes maar mist the big picture.
woensdag 3 december 2008 om 16:42
Afgezien van het feit dat ik niet denk dat wij hier als leken jou opeens het licht kunnen laten zien, en dat je wellicht met een andere psychiater, oid kan praten over hoe je je situatie kan veranderen als deze geen handreikingen geeft, is het wel degelijk niet willen!
Werken, wil je niet, opname, wil je niet, andere arts, wil je niet, stoppen met verdovende middelen, wil je niet, andere behandelmethode, wil je niet, stoppen met prostitutie, wil je niet.
Zon beetje alle tips die op dit topic voorbij zijn gekomen, die wil jij niet in de praktijk brengen.
Van mij hoeft je niet hoor, ik zou ook niet zomaar anonieme internetters volgen, maar doe dan niet net alsof je wél wilt!
Werken, wil je niet, opname, wil je niet, andere arts, wil je niet, stoppen met verdovende middelen, wil je niet, andere behandelmethode, wil je niet, stoppen met prostitutie, wil je niet.
Zon beetje alle tips die op dit topic voorbij zijn gekomen, die wil jij niet in de praktijk brengen.
Van mij hoeft je niet hoor, ik zou ook niet zomaar anonieme internetters volgen, maar doe dan niet net alsof je wél wilt!
woensdag 3 december 2008 om 16:45
Dat is bewonderingswaardig. Een zelfoverwinning.
Die kracht heb je dus, voor kouwe kalkoen. Geeft je ook een goed gevoel over jezelf, achteraf, als het je lukt. Het ging waarschijnlijk volledig tegen je natuur in, het koste je kracht en veel motivatie, lijkt mij.
Waarom die kracht nu niet óók gebruiken? Tegen je natuur in keuzes maken die op korte en lange termijn beter voor je zouden zijn?
Die kracht heb je dus, voor kouwe kalkoen. Geeft je ook een goed gevoel over jezelf, achteraf, als het je lukt. Het ging waarschijnlijk volledig tegen je natuur in, het koste je kracht en veel motivatie, lijkt mij.
Waarom die kracht nu niet óók gebruiken? Tegen je natuur in keuzes maken die op korte en lange termijn beter voor je zouden zijn?
woensdag 3 december 2008 om 16:45
quote:Digitalis schreef op 03 december 2008 @ 16:16:
Na die rotopmerkingen heb ik even geen zin meer om te reageren.
Pagina's terug zei ik al tegen je; kap er mee.
Een topic als dit, in jouw ogen anders dan het vorige, komt zo eens in het half jaar voor. Steeds op hetzelfde neerkomend uiteindelijk en altijd met dezelfde afloop. Jij die geen zin meer hebt om te reageren en anderen die zo langzamerhand stapelgek worden van het zichzelf herhalen.
Gelukkig dat je deze keer niet meer zo emotioneel bent, dat is winst maar denk je niet dat alles nu zo'n beetje gezegd is?
Denk je serieus nog dat er iemand gaat komen die jou dé oplossing gaat bieden?
Er hebben heel veel mensen lieve, aardige, opbouwende dingen tegen je gezegd. Je kunt veel potjes breken bij veel mensen en niet de eersten de besten, me dunkt, er schrijven hier fijne forummers mee die (bijna) allemaal helemaal het beste met je voor hebben.
Sluit dit af lieverd, het is klaar weer. Dé oplossing bestaat niet en als 'ie wel bestaat dan staat 'ie tussen de postings van de afgelopen dagen. Geloof je ouwe tante Leo nou (eens voor één keer).
Na die rotopmerkingen heb ik even geen zin meer om te reageren.
Pagina's terug zei ik al tegen je; kap er mee.
Een topic als dit, in jouw ogen anders dan het vorige, komt zo eens in het half jaar voor. Steeds op hetzelfde neerkomend uiteindelijk en altijd met dezelfde afloop. Jij die geen zin meer hebt om te reageren en anderen die zo langzamerhand stapelgek worden van het zichzelf herhalen.
Gelukkig dat je deze keer niet meer zo emotioneel bent, dat is winst maar denk je niet dat alles nu zo'n beetje gezegd is?
Denk je serieus nog dat er iemand gaat komen die jou dé oplossing gaat bieden?
Er hebben heel veel mensen lieve, aardige, opbouwende dingen tegen je gezegd. Je kunt veel potjes breken bij veel mensen en niet de eersten de besten, me dunkt, er schrijven hier fijne forummers mee die (bijna) allemaal helemaal het beste met je voor hebben.
Sluit dit af lieverd, het is klaar weer. Dé oplossing bestaat niet en als 'ie wel bestaat dan staat 'ie tussen de postings van de afgelopen dagen. Geloof je ouwe tante Leo nou (eens voor één keer).
