We gaan toch niet samenwonen

Ik moet even mijn verhaal kwijt.

Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.

We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.

Azura schreef: ↑

21-09-2025 21:41

Dat klopt. Maar dat is de keuze die je moet gaan maken uiteindelijk. Dat hoeft nu niet.

Klopt en dat was ook mijn punt. Maar die werd door sommige afgedaan als kinderachtig.

S-Groot schreef: ↑

21-09-2025 21:50

Ik vraag me af of jij het latten an sich nou echt zo lastig vind of vooral het latten met deze man in deze situatie.

Want deze man heeft een behoorlijke behoefte aan alleen-tijd als ik het begrijp. En aankijken naar wat het moment brengt. Allebei het tegenovergestelde van jouw behoeften. Dat bijt elkaar zodanig, icm je problemen, dat dat mij het grootste punt lijkt.

En dan nog de afstand icm dat die man geen eigen vervoer heeft en het voor jou een hoop gedoe is om naar hem te gaan.

Dus ja, ik snap wel dat je overweegt om ermee te stoppen in de hoop dat het latten met een ander een stuk prettiger zal zijn voor je. Misschien een idee om eens te kijken of je in de huidige situatie dingen echt eens los kunt laten, onder het mom 'als ik het niet loslaat stop ik er waarschijnlijk ook mee omdat deze manier niet voor mij werkt'. Bijvoorbeeld die druk op als jullie wel samen zijn, wie legt die op? Jij vermoed ik? Laat dat eens los, want het werkt toch niet voor je.

Dat is het ook S Groot. En dat kan in een andere relatie anders zijn. Maar misschien ook niet. Of er zijn andere dingen.
Het loslaten is iets wat ik de komende tijd wil doen. Niet alles in 1x maar wat lukt. Maar inderdaad als ik niet loslaat lukt het sws niet.
Met de druk bedoel ik dat je als je dan samen bent zoveel mogelijk wil samen zijn. Hij wil ook wel samen zijn maar accepteert het veel makkelijker als het niet lukt. Misschien komen we wel juist mooi in het midden uit daardoor.

Enigme schreef: ↑

22-09-2025 00:15

En je kinderen willen wel het liefst dat je blijft latten.. en zijn kind ook.

Is het misschien zo dat je hem aan het testen bent? Dat je wilt zien dat alles moet wijken om met jou te gaan samenwonen en zo niet dan is het dus te min voor je?

Zet je erover heen, of ga lekker in je up verder. Singles zat in Nederland. Dan ga je op zoek naar een samenwoner, wel even bij je tinder profiel vermelden

Hahaha oké gaat het wel helemaal goed met je?
Dan hoef ik geen topic te openen toch dan maak ik het gewoon uit want dan geef ik niks om hem. Test mislukt dus hup weg ermee en door naar de volgende.

Iamback71 schreef: ↑

22-09-2025 00:39

Ik vind dit een onnodige kwetsende reactie.
TO worstelt met het feit dat het plaatje dat zij voor ogen heeft nu niet kan, en dat ze moet gaan bepalen of ze lattend verder wil of voor nu alleen en dan weer opnieuw gaan kijken wat de toekomst brengt.

Wij hebben de afgelopen 7 jaar ook al meerdere keren deze afweging bewust gemaakt. Het plaatje van “ons” als koppel is niet te matchen met het plaatje van hij/ik met kinderen. Elke keer als wij deze afweging maken komen we tot de conclusie dat wij te veel om elkaar geven om het op te geven. Inmiddels is daarbij gekomen dat we nu onafhankelijk van elkaar ook erg kunnen genieten van onze tijd met onze eigen kinderen, en dat die twee dingen naast elkaar kunnen bestaan. Het heeft wel ruim 6 jaar geduurd voordat deze rust er echt kwam.

TO, je kunt voor jezelf heel goed bepalen of je echt met deze man (dus deze persoon) verder wilt, of dat je meer behoefte hebt aan een partner die altijd bij je is.
Helaas kan deze man nu niet het totaalpakket bieden, wellicht over een paar jaar wel.

Als je twijfelt of hij wel de juiste persoon is “voor de rest van je leven” denk ik dat het beter is om er nu een punt achter te zetten.
Niet omdat je teleurgesteld bent, maar omdat het niet de juiste persoon is.

Dankje. Ik wil graag verder met hem. De keus die we nu maken legt het wel vast voor min 5 jaar. En daar zal ik me bij neer moeten leggen.

canis-felis schreef: ↑

21-09-2025 23:58

Jij bent degene die het nu in reactie op mij in het extreme trekt, hoor. Ik heb die vetgedrukte dingen nergens beweerd. Dit was ook niet mijn eerste reactie, heb je de rest ook gelezen? TO schreef zelf dat haar kinderen op dit moment niet zitten te wachten op samenwonen. En de relatie uitmaken om vervolgens snel nieuw samenwoonmateriaal te vinden lijkt me niet realistisch, en ook niet wat ze wil. Wachten tot de kinderen het huis uit cq volwassen zijn kan ook met haar huidige vriend, maar dat is kennelijk geen optie. Ik denk inmiddels vooral dat TO het haar vriend kwalijk neemt dat hij de knoop heeft doorgehakt dat samenwonen niet gaat gebeuren tussen nu en een jaar en dat TO grote moeite heeft zich hierbij neer te leggen en het feit dat zij op dit moment de enige is die op korte termijn de gezinnen zou willen samenvoegen niet echt doorvoelt. Dat kan, misschien heeft ze nog tijd nodig, maar het maakt dat ze in dit topic vooral in rondjes blijft draaien en door reacties daarop haar hakken dieper in het zand zet.

TO, ik zou gewoon even de tijd nemen om het te laten bezinken en om te kijken hoe het werkt met wat je vriend voorstelde met vaker samen zijn.

Dat heb ik ook al meerdere keren aangegeven en dat is ook wat ik nu ga doen. En daarbij proberen loslaten van bepaalde dingen.