We gaan toch niet samenwonen

Ditishet25 dinsdag 16 september 2025 om 00:29

Ik moet even mijn verhaal kwijt.

Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.

We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.

Terug van weggeweest

Purplepeanut vrijdag 19 september 2025 om 09:02

Ditishet25 schreef: ↑
18-09-2025 23:41
Nee ik vertrouw hem echt voor 100%. Ik vind het alleen moeilijk dat het kan gebeuren dat hij bv gaat borrelen op vrijdag dat dat heel gezellig is en hij dus niet meer komt. Ik heb daar geen controle op. En met mijn verstand weet ik dat het helemaal niet raar is als dat eens voorkomt. Ik heb ook wel eens een borrel die dan later en later wordt. Maar de onzekerheid daarin vind ik moeilijk. Woon je samen dan weet ik hij komt vanzelf thuis. En voor mijn therapie was het écht drama als het eens gebeurde en eindigde dat in ruzie. Nu vind ik het niet leuk maar gaat dat wel echt beter. Alleen ben ik daar wel mee bezig op een dag dat hij komt wat als...

Mijn therapie was gebaseerd op ACT. Ik heb nog net wat meer nodig denk ik.

Daar moet je echt zelf mee aan de slag, samenwonen is daarvoor niet de oplossing.
In een relatie moet je elkaar ook dingen kunnen gunnen vind ik.
Wij zien elkaar ook meestal alleen in het weekend maarals vriend iets heeft op een weekenddag of ik dan zien we elkaar een dag minder. Veel plezier schatje is dan een fijnere reactie dan ruzie

Ditishet25 vrijdag 19 september 2025 om 09:14

Over het borrelen. Dat is bij hem op het werk standaard op vrijdag. Soms haken daar vrienden bij aan een dan kan het wel eens later worden. Hij wil inderdaad niet vastleggen dat hij naar mij moet die avond dus dat ligt niet vast. In principe komt hij maar het kan altijd dat...
Ik kan niet naar hem dus ik vind het lastig dat ik afhankelijk ben dat hij naar mij komt. In het begin hield ik zelf altijd de avond vrij maar dat doe ik niet meer. Maar ik ben toch meer gespannen.
En in 99% vd keren komt hij ook gewoon. Ook over de woensdag die hij nu komt zegt hij het kan een keer zijn dat ik het zat ben en gewoon ff naar huis wil en niet meer reizen enz. En op zich vind ik dat niet raar maar wel lastig.
Bij samenwonen heb je dat niet want hij komt gewoon naar huis.

De keren dat het gebeurt schrijf ik op voor mezelf. Hoe ik reageerde hoe ik me voelde en hoe ik mij achteraf voelde. En dat ik ook kan zien hoe vaak was dat. Niet ter controle maar meer als herinnering van zo vaak is het niet.

Terug van weggeweest

S-Groot vrijdag 19 september 2025 om 09:31

Tavistock schreef: ↑
19-09-2025 08:55
Eens hoor, maar dan moet hij dus niet met TO afspreken op zo’n avond. Als je al wel hebt afgesproken, dan moet je ook komen opdagen. Uitzonderingen daargelaten.

Dus als dit vaker gebeurt is TO eigenlijk nooit helemaal zeker is of de afspraak die ze hebben staan ook doorgaat.

Zijn afspraak is: ik kom op vrijdag als ik niet blijf plakken. TO mag natuurlijk ook zeggen: kom dan maar altijd pas op zaterdag. Maar volgens mij wil TO dat niet.

Het schuurt omdat TO (rigide) vastigheid en voorspelbaarheid wil en haar vriend wil binnen een structuur ruimte hebben om te kunnen zeggen: nu even niet, ik ben te moe en heb even wat meer tijd voor mezelf nodig.

Ik snap ze allebei. Ik heb ook het liefst dat ik ergens echt vanop aankan en het alleen anders is bij een calamiteit, dan weet ik waar ik aantoe ben en dat geeft rust en houvast. Maar ik vind het zelf óók heel fijn als ik de ruimte heb en kan nemen om dingen aan te kunnen passen naar het moment (omdat het heel gezellig is of omdat ik moe ben) en snap dus ook heel goed dat dat voor een ander ook kan gelden.

TO, ik heb zelf eigenlijk pas de afgelopen jaren geleerd dat ik losser mag omgaan met afspraken (en 'afspraak is afspraak') en dat ik een toezegging altijd nog in mag trekken als dat beter is voor mij. Ik vind het nog steeds niet heel makkelijk maar merk wel dat het bevrijdend is om het soms te (mogen) doen. Herken jij je er misschien in, dat jij zelf heel erg vasthoudt aan 'ik heb het toegezegd dus ik mag dat nu niet meer intrekken'?

S-Groot vrijdag 19 september 2025 om 09:35

Ditishet25 schreef: ↑
19-09-2025 09:14
Over het borrelen. Dat is bij hem op het werk standaard op vrijdag. Soms haken daar vrienden bij aan een dan kan het wel eens later worden. Hij wil inderdaad niet vastleggen dat hij naar mij moet die avond dus dat ligt niet vast. In principe komt hij maar het kan altijd dat...
Ik kan niet naar hem dus ik vind het lastig dat ik afhankelijk ben dat hij naar mij komt. In het begin hield ik zelf altijd de avond vrij maar dat doe ik niet meer. Maar ik ben toch meer gespannen.
En in 99% vd keren komt hij ook gewoon. Ook over de woensdag die hij nu komt zegt hij het kan een keer zijn dat ik het zat ben en gewoon ff naar huis wil en niet meer reizen enz. En op zich vind ik dat niet raar maar wel lastig.
Bij samenwonen heb je dat niet want hij komt gewoon naar huis.

De keren dat het gebeurt schrijf ik op voor mezelf. Hoe ik reageerde hoe ik me voelde en hoe ik mij achteraf voelde. En dat ik ook kan zien hoe vaak was dat. Niet ter controle maar meer als herinnering van zo vaak is het niet.

Dan zou het qua borrelen om eens in de twee jaar gaan dat hij niet meer naar jou toe komt, klopt dat een beetje? Dan gaat het echt om het principe van de 'onzekerheid'.

Als je samen zou wonen denk jij dat je weet dat hij alsnog wel thuis zal komen, maar misschien dat hij dan wel daar ergens in de buurt zou blijven slapen? En misschien kun je het ook zo zien: je weet dan wel niet 100% zeker dat hij die avond komt, maar je weet wel zeker dat hij dat weekend komt. Zou je je dan niet aan die vastigheid vast kunnen houden: hij komt (of we zien elkaar) dit weekend? Ipv hij zou vanavond komen maar ik weet het niet zeker dus ik ben er de hele dag onrustig over totdat hij er daadwerkelijk is.

Ditishet25 vrijdag 19 september 2025 om 09:37

Dat heb je heel goed omschreven S Groot. Dat is het ook precies. En inderdaad ook al voel ik mij echt niet lekker heb ik het druk of hoofdpijn of gewoon moe. Ik heb afgesproken die ik kom. Ik moet wel echt ziek zijn om af te zeggen.
Ik ben echt wel op woensdagen naar hem gegaan terwijl dat beter was van niet. En andersom al zou ik dan afzeggen vind hij het jammer maar geen probleem.

Terug van weggeweest

S-Groot vrijdag 19 september 2025 om 09:40

Ditishet25 schreef: ↑
19-09-2025 09:37
Dat heb je heel goed omschreven S Groot. Dat is het ook precies. En inderdaad ook al voel ik mij echt niet lekker heb ik het druk of hoofdpijn of gewoon moe. Ik heb afgesproken die ik kom. Ik moet wel echt ziek zijn om af te zeggen.
Ik ben echt wel op woensdagen naar hem gegaan terwijl dat beter was van niet. En andersom al zou ik dan afzeggen vind hij het jammer maar geen probleem.

Ah, heel herkenbaar dus. Ik denk dat het voor jou echt heel fijn zal zijn om dat los te mogen laten, vond ik niet makkelijk hoor, gaf veel spanning, maar het was/is het voor mij wel echt waard.

Ditishet25 vrijdag 19 september 2025 om 09:41

S-Groot schreef: ↑
19-09-2025 09:35
Dan zou het qua borrelen om eens in de twee jaar gaan dat hij niet meer naar jou toe komt, klopt dat een beetje? Dan gaat het echt om het principe van de 'onzekerheid'.

Als je samen zou wonen denk jij dat je weet dat hij alsnog wel thuis zal komen, maar misschien dat hij dan wel daar ergens in de buurt zou blijven slapen? En misschien kun je het ook zo zien: je weet dan wel niet 100% zeker dat hij die avond komt, maar je weet wel zeker dat hij dat weekend komt. Zou je je dan niet aan die vastigheid vast kunnen houden: hij komt (of we zien elkaar) dit weekend? Ipv hij zou vanavond komen maar ik weet het niet zeker dus ik ben er de hele dag onrustig over totdat hij er daadwerkelijk is.

Ik denk 2 a 3x p jaar. Zijn werk is in de buurt van huis op fietsafstand dus nee dan komt hij echt thuis.

Dat kan ik zeker proberen.

Terug van weggeweest

Ditishet25 vrijdag 19 september 2025 om 09:43

S-Groot schreef: ↑
19-09-2025 09:40
Ah, heel herkenbaar dus. Ik denk dat het voor jou echt heel fijn zal zijn om dat los te mogen laten, vond ik niet makkelijk hoor, gaf veel spanning, maar het was/is het voor mij wel echt waard.

Ik heb dat ook wel echt vanuit huis meegekregen met ouders in de zorg. Daar bestaat het ook niet dat je niet komt. Dus dat zit er echt al vanaf mijn jeugd in. Je gaat tenzij je echt omvalt.

Terug van weggeweest

Actieve topics