Relaties
alle pijlers
weinig respect
donderdag 28 mei 2020 09:30
Hallo, Ik zit in een moeilijke situatie. Mijn vriend heeft geen respect - of in ieder geval weinig - voor mij. Hij scheldt me sindskort uit voor kutwijf, trut en dat soort dingen. Ik heb meerdere keren aangegeven dat ik dat niet leuk vind, maar hij blijft het doen. Hij zegt dat het een grapje is, maar zo voelt het helemaal niet.
Er zijn momenten waarop ik hem ergens op wijs. Bijvoorbeeld als iets stuk, vies of kwijt is. Of als een afspraak niet na wordt gekomen. Ik kom vast niet altijd even aardig over, daar ben ik me van bewust, maar dat geeft hem geen reden om te doen zoals hij doet.
Hij negeert me of reageert alleen met ok. Regelmatig wordt hij zo boos, dat ik bang van hem word. Hij is verbaal erg sterk, daar kan ik niet tegen op. Soms probeer ik het, maar dan word hij heel star en geeft hij mij geen ruimte meer. Dan praat hij door me heen, geeft hij me geen ruimte om te reageren, zegt hij kwetsende dingen. Het moet en zal zo gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft.
Inmiddels loop ik echt op mijn tenen en durf ik hem amper iets terug te geven
Alles is leuk en aardig als ik maar mee dein op zijn golven.
Daarnaast heb ik 2 weken terug hulp bij de huisarts gezocht. Hij kan zijn handen niet altijd thuis houden. Dit speelt al jaren. Maar voorheen dacht ik dat het zo hoorde in een relatie. (Sidenote: ik heb een traumatische jeugd gehad, waarin ik op dit vlak geen 'normaal' heb gekend)
Hij heeft me vaker beloofd dat het niet meer zou gebeuren, maar helaas.. Ik heb enkele opties voorgelegd aan hem (1. ik doe niets en ga kapot, 2. ik ga naar een blijfvanmijnlijfhuis, 3. we gaan uit elkaar of 4. jij zoekt hulp) Na heel wat smeken en veel redenen waarom optie 1 hem het beste leek, is hij voor optie 4 gegaan. De huisarts heeft hem door gestuurd naar de Praktijkondersteuner. Ik vraag me af of dit de juiste plek is.
Ik voel me niet altijd veilig bij hem. De manier waarop hij mij behandeld als iets hem niet zint en zijn onvermogen om met feedback om te gaan breken me op. Steeds vaker denk ik erover na bij hem weg te gaan. Ik ben (financieel) afhankelijk van hem en omwille van de kinderen blijf ik mijn best doen voor onze relatie. Ik hou nog steeds van hem. Ik zou niet zonder hem kunnen, denk ik. Hij heeft mij uit mijn jeugdellende gered. Ik hoop dat wij hier samen uit kunnen komen. Ondanks de vele verschillen tussen ons. We zijn als water en vuur in veel dingen. Kan onze liefde dat overwinnen?
Ik hoop hier adviezen te krijgen. Ik zit momenteel knel tussen mijn gevoelens en gedachten. Ik weet niet meer wat ik moet, kan of wil doen.
Er zijn momenten waarop ik hem ergens op wijs. Bijvoorbeeld als iets stuk, vies of kwijt is. Of als een afspraak niet na wordt gekomen. Ik kom vast niet altijd even aardig over, daar ben ik me van bewust, maar dat geeft hem geen reden om te doen zoals hij doet.
Hij negeert me of reageert alleen met ok. Regelmatig wordt hij zo boos, dat ik bang van hem word. Hij is verbaal erg sterk, daar kan ik niet tegen op. Soms probeer ik het, maar dan word hij heel star en geeft hij mij geen ruimte meer. Dan praat hij door me heen, geeft hij me geen ruimte om te reageren, zegt hij kwetsende dingen. Het moet en zal zo gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft.
Inmiddels loop ik echt op mijn tenen en durf ik hem amper iets terug te geven
Alles is leuk en aardig als ik maar mee dein op zijn golven.
Daarnaast heb ik 2 weken terug hulp bij de huisarts gezocht. Hij kan zijn handen niet altijd thuis houden. Dit speelt al jaren. Maar voorheen dacht ik dat het zo hoorde in een relatie. (Sidenote: ik heb een traumatische jeugd gehad, waarin ik op dit vlak geen 'normaal' heb gekend)
Hij heeft me vaker beloofd dat het niet meer zou gebeuren, maar helaas.. Ik heb enkele opties voorgelegd aan hem (1. ik doe niets en ga kapot, 2. ik ga naar een blijfvanmijnlijfhuis, 3. we gaan uit elkaar of 4. jij zoekt hulp) Na heel wat smeken en veel redenen waarom optie 1 hem het beste leek, is hij voor optie 4 gegaan. De huisarts heeft hem door gestuurd naar de Praktijkondersteuner. Ik vraag me af of dit de juiste plek is.
Ik voel me niet altijd veilig bij hem. De manier waarop hij mij behandeld als iets hem niet zint en zijn onvermogen om met feedback om te gaan breken me op. Steeds vaker denk ik erover na bij hem weg te gaan. Ik ben (financieel) afhankelijk van hem en omwille van de kinderen blijf ik mijn best doen voor onze relatie. Ik hou nog steeds van hem. Ik zou niet zonder hem kunnen, denk ik. Hij heeft mij uit mijn jeugdellende gered. Ik hoop dat wij hier samen uit kunnen komen. Ondanks de vele verschillen tussen ons. We zijn als water en vuur in veel dingen. Kan onze liefde dat overwinnen?
Ik hoop hier adviezen te krijgen. Ik zit momenteel knel tussen mijn gevoelens en gedachten. Ik weet niet meer wat ik moet, kan of wil doen.
donderdag 28 mei 2020 19:46
@Bambi: dan zou ik maar eens rap naar een psycholoog gaan als ik jou was. Verder ga ik niks met jou bespreken over mijn seksleven thankyouverymuch.
To, als het nog ok voelt voor jou vraag ik je om te blijven schrijven. Zo niet, dan snap ik dat helemaal. Ik hoop dat je de moed kunt verzamelen veilig thuis in te schakelen. Luister niet naar je familie. Vraag desnoods hulp aan de huisarts, of neem een collega in vertrouwen.
To, als het nog ok voelt voor jou vraag ik je om te blijven schrijven. Zo niet, dan snap ik dat helemaal. Ik hoop dat je de moed kunt verzamelen veilig thuis in te schakelen. Luister niet naar je familie. Vraag desnoods hulp aan de huisarts, of neem een collega in vertrouwen.
donderdag 28 mei 2020 19:47
GreenLadyFern schreef: ↑28-05-2020 19:46@Bambi: dan zou ik maar eens rap naar een psycholoog gaan als ik jou was. Verder ga ik niks met jou bespreken over mijn seksleven thankyouverymuch.
To, als het nog ok voelt voor jou vraag ik je om te blijven schrijven. Zo niet, dan snap ik dat helemaal. Ik hoop dat je de moed kunt verzamelen veilig thuis in te schakelen. Luister niet naar je familie. Vraag desnoods hulp aan de huisarts, of neem een collega in vertrouwen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:36
Reden: provoceren
Reden: provoceren
15.15% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 19:51
Je kunt ook in een relatie verkracht worden. Dat ze een relatie hebben betekent niet dat ze altijd seks met hem moet hebben als hij dat wil. En als hij vindt dat hij te kort komt, dan moet hij bij haar weggaan en een andere vrouw zoeken. Al zou ze nooit seks met hem willen, dan nog geeft hem dat geen enkel recht om haar te dwingen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:37
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
17.84% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 19:58
Ik had nog niet eens gelezen dat er kinderen zijn. Als je dan jezelf niet wilt beschermen dan heb je de PLICHT om je kinderen te beschermen. Het is kindermishandeling als kinderen zien en ervaren dat de ene ouder verbaal geweld gebruikt tegen de ander. Ook silent treatment en ander manipulatief gedrag is mishandeling. En maak je geen illusies, hij gaat dit ook tegen de kinderen doen
donderdag 28 mei 2020 19:59
neeHupsie1 schreef: ↑28-05-2020 15:27Zelfvertrouwen en zelfliefde heb ik weinig. Dat klopt. Dat komt door mijn jeugd. Als anderen dezelfde dingen naar het hoofd geslingerd zouden krijgen dan zouden die personen dit ook nooit op hebben kunnen bouwen.
Sinds een paar maanden werk ik hieraan. Ik ben door het slijk gegaan om te komen waar ik nu ben. Ik heb al meer bereikt dan ik ooit had durven dromen.
De kinderen hebben niks te vrezen. Hij is een goede vader
hij mishandelt hun moeder
donderdag 28 mei 2020 20:01
niet zo goed als je denkt, je leert je kinderen dat volwassenen elkaar mogen uitschelden en verkrachten. Jouw relatie is het voorbeeld van je kinderen. Wil jij dat je dochter wordt uitgescholden en verkracht door haar vriend? Nee? Hou dan onmiddellijk op met het slechte voorbeeld zijn
donderdag 28 mei 2020 20:04
Dit.
Zo triest om dit steeds weer te moeten constateren in huiselijk geweld topics.
Precies de reden waarom vrouwen een goede opleiding moeten volgen en niet zomaar parttime zouden moeten werken.
anoniem_644b5c223f66b wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:07
4.30% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 20:07
Helaas is dat geen beschermend schild tegen huishoudelijk geweld. Sluipt er vaak in, grenzen worden telkens weer een stapje verlegd en voor je het weet ben je drie vrouw die eens zei 'dat zou mij nooit overkomen', en herken je jezelf in de spiegel niet meer terug.Lachattenoir schreef: ↑28-05-2020 20:04Precies de reden waarom vrouwen een opleiding moeten volgen en 'gewoon' zouden moeten werken.
De afhankelijkheid gaat verder dan alleen financieel. Psychologisch spelletje.
Al ben ik helemaal voor emancipatie hoor.
donderdag 28 mei 2020 20:12
Dat klopt, maar het helpt aanzienlijk om financieel op eigen benen te staan.GreenLadyFern schreef: ↑28-05-2020 20:07Helaas is dat geen beschermend schild tegen huishoudelijk geweld. Sluipt er vaak in, grenzen worden telkens weer een stapje verlegd en voor je het weet ben je drie vrouw die eens zei 'dat zou mij nooit overkomen', en herken je jezelf in de spiegel niet meer terug.
De afhankelijkheid gaat verder dan alleen financieel. Psychologisch spelletje.
Al ben ik helemaal voor emancipatie hoor.
Verder geloof ik best dat het er vaak in sluipt, maar ik ben niet van mening dat dit iedere vrouw zo kan overkomen.
anoniem_644b5c223f66b wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:17
1.30% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 20:18
Nee dat heb ik ook niet gezegd.Lachattenoir schreef: ↑28-05-2020 20:12Dat klopt, maar het helpt aanzienlijk om financieel op eigen benen te staan.
Verder geloof ik best dat het erin sluipt, maar ik ben niet van mening dat dit iedereen kan overkomen.
Ik bedoel dat als je 'begint' als financieel onafhankelijke vrouw, dat niet per se iets zegt omdat dit soort mensen vaak eerst afhankelijkheid creeëren (dus minder werken bv). En dat gebeurt ook niet als stap 1.
donderdag 28 mei 2020 20:21
[..]:Lachattenoir schreef: ↑28-05-2020 20:19Ik vraag me af of je wel serieus bent eigenlijk. Zo'n misogyne onzin heb ik alweer een tijd niet gelezen op Viva. Sneu dat het dan ook nog van een andere vrouw moet komen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:41
Reden: provoceren
Reden: provoceren
19.17% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 20:23
Hupsie1 schreef: ↑28-05-2020 15:15Ik heb een baan, maar verdien niet voldoende om alle lasten alleen te kunnen dragen. Extra inkomen genereren zit er niet in voorlopig.
Ik heb geen herinneringen van liefdevolle ouders. Wel van een 21 jaar durende 'vechtscheiding' waarbij ik de postduif was die de boodschap steeds over mocht brengen. Ik heb veel ellende meegemaakt. Ellende waar mijn kinderen niet mee te maken hebben, dat is zeker. Mijn jeugd is in geen enkel opzicht ter vergelijken met die van hun.
Ik gun onze kinderen twee ouders die van elkaar houden. Liefde in voor en tegenspoed. Er zijn ook goede momenten, alleen wat minder dan de moeilijke momenteel.
Ik word niet mishandeld. Hij kan de handen op een andere manier niet thuishouden.
Ik heb ook gesprekken met de POH. Alleen telefonisch door Corona.
Financieel afhankelijk zijn, uitgescholden / vernedert worden, genegeerd worden, je niet veilig voelen, handen niet kunnen thuis houden, verkracht worden in je relatie A.K.A. Lichamelijke-en psychische mishandeling en seksueel misbruik.
Je kinderen voelen dit ook. Getuigen zijn van huiselijk geweld is minstens zo schadelijk als zelf mishandelt worden. Hoe onveilig kunnen jouw kids zich voelen!
Vrouw, je wordt mishandelt! Ergens weet je dit ook, maar ergens piept er nog een oogje dicht. Goed dat je naar de POH gaat, maar weet ook dat deze de meldcode moet volgen (net als elke andere professional) en ook in het belang van jullie kinderen moet denken.
Voor verdere hulp verwijs ik je naar https://veiligthuis.nl/. Je kunt ook eens rustig chatten met een medewerker.
anoniem_355501 wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:39
14.21% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 20:26
Lieve TO, dit is een vreselijk verkeerde situatie. Verkrachting is een van de ergste vormen van mishandeling die iemand een ander kan aandoen. Het is ieder moment van de dag bij je als een zwarte mist die niet meer opklaart. Ga weg bij deze man, zodra je de moed hebt verzameld. Doe het voor je kinderen, zodat zij niet leren dat het okee is als een man zijn lusten botviert op een vrouw. Dat ze niet leren dat seks het offer is dat je brengt als vrouw. Dat zijn vreselijke overtuigingen die je je leven lang ongelukkig maken. Sterkte 
anoniem_377206 wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:27
0.19% gewijzigd
donderdag 28 mei 2020 20:27
Dat blijf ik zeker. Ik heb mezelf er overigens nog nooit mee in de vingers gesneden. Het werkt voor mij prima om mijn benen niet te spreiden wanneer ik daar geen zin in heb.
Je komt vrij dommig op me over. Ook op anderen. Daarom word je nu door meerdere posters teruggefloten.
Lekker niet naar Bambi luisteren, Hupsie. Het zegt genoeg hoe er door anderen op haar gereageerd wordt.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-05-2020 20:41
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
19.54% gewijzigd
