Relaties
alle pijlers
Wie is er schuldig bij vreemdgaan?
dinsdag 9 maart 2021 om 23:19
N.a.v een ander topic, wie vinden jullie schuldig aan vreemdgaan? Alleen de man of vrouw die thuis al iemand heeft zitten of ook de persoon met wie hij of zij vreemdgaat? En waarom dan?
Ik vind de andere persoon niet schuldig als die persoon vrij is, degene die thuis iemand heeft zitten is in mijn ogen de hoofdschuldige.
Wat vinden jullie?
Ik vind de andere persoon niet schuldig als die persoon vrij is, degene die thuis iemand heeft zitten is in mijn ogen de hoofdschuldige.
Wat vinden jullie?
donderdag 11 maart 2021 om 16:17
@emma, ik heb mijn bericht aangepast.thanx schreef: ↑11-03-2021 15:59Heftig hoor. Je bent nog geen 50 (tenminste.... ga ik van uit) en dan weet zowel jij als hij dat je nooit meer sex zult hebben.
Hij heeft een chronische ziekte. Blijft hij daarom aan je vastklampen? Heeft hij straks zorg nodig?
Ben jij zo iemand die altijd voor iemand wil zorgen?
Is dit dan waar je op je sterfbed op terug kunt kijken? "Ik heb voor hem gezorgd. Mijn eigen leven opgeofferd".
Aan de andere kant, je man is niet eens een keertje scheef geschaatst, hij had blijkbaar meerdere avontuurtjes, ging ermee door terwijl jullie al in therapie zaten en het duurde ook nog eens lang.
Ik zou het niet kunnen.
Hier is het in het verleden ook gebeurt waar we niet trots op zijn.
En we hebben ervoor gekozen om samen verder te gaan. Maar dan wel dat we eljaar niet telkens verwijten.
Er komt een moment waarop je elkaar weer moet vertrouwen, anders begin ik er niet eens aan. Het heeft 2 jaar geduurd voordat, dat moment er was.
Inmiddels ligt het ver achter ons. Is er geen wantrouwen en kunnen we er zelfs om lachen.
Ik had over het betreffende berichtje heen gelezen.
de wereld wacht om ontdekt te worden
donderdag 11 maart 2021 om 16:20
Wanneer vreemdgaan aan het licht komt, spelen een hoop factoren mee, waarvan je voorheen niet dacht dat ze zouden bepalend zijn. Alles wordt in de weegschaal geworpen, aan beide kanten.Emma73 schreef: ↑11-03-2021 15:28We hebben een vriendschappelijke relatie. Ik denk op praat en communicatiegebied beter dan ooit. We zijn in alles een getrouwd koppel, behalve de sex. Ik hou ook nog van hem en hij denk ik van mij. Hij is echt mij enige en echte liefde ooit geweest.
Bij ons speelt nog mee dat man chronisch ziek is en er misschien een punt komt dat sex niet meer mogelijk is. Als we nog een sexuele relatie hadden had ik dat moeten accepteren en dat had ik ook met liefde voor hem gedaan.
Ik vind niet dat ik hem gevangen hou. We hebben dit uitgebreid besproken. Ik heb hem gezegd dat ik snap dat als hij met iemand anders sex wil. Maar dat dat voor mij betekent dat hij met een ander verder wil en niet met mij. Als hij verliefd wordt prima, dan stoppen wij.
Hij is een volwassene met keuzes. Deze keuze maak ik niet voor hem die maakt hij.
En hij geeft aan dat dit voor hem werkt. En misschien maak ik nog een keer de stap. Ik weet het niet. Op dit moment is het gewoon nog te eng en kleven er voor mij te veel risico’s aan vast.
En dat is voor mij ook lastig. Want hij geen sex is voor mij geen sex. En ik ben ook maar een mens.
Ik kan mij niet vinden in de manier waarop je het aanpakt, maar ik snap wel dat dit bij jou misschien wel kan werken. Dat jouw verwerkingsproces aan dit tempo en onder deze voorwaarden het beste werkt. Toch moet je nadenken over nieuwe mogelijkheden/perspectieven. Zoals anderen hier zeggen, lijkt het een tikkende tijdbom. Zelf had ik al snel weer seks met mijn man. Ik vond knuffelen of blikken uitwisselen veel moeilijker en het heeft ook 2 jaren geduurd eer ik weer zijn koosnaampje uitsprak.
donderdag 11 maart 2021 om 16:22
ach meisje toch, wat doe je jezelf aanEmma73 schreef: ↑11-03-2021 15:36Misschien is mijn gedachgengang ook wel egoïstisch.
Voor dit alles had ik echter nooit kunnen bedenken hoe traumatisch het is om bedrogen te worden.
Ik ben nooit heel boos geweest, wel heel verdrietig uiteraard. Maar boos nee. Ik snap de achtergrond, er speelt zoveel. Meer nog dan ik hier kan schrijven. Ook de redenen om te blijven voor hem zijn meer dan ik hier kan schrijven.
Maar ik had nooit gedacht dat ik zo bang zou worden. Bang voor ieder appje, telefoontje, mensen die aanbellen. Bang als hij even de telefoon niet opneemt of als je niet weet waar die is.
Het was echt traumatisch. En ja ik heb hier hulp bij gezocht.
Maar zover dr kant van een bedrogene
gun jezelf de rust van bij hem weggaan!
donderdag 11 maart 2021 om 16:32
Joséphine schreef: ↑11-03-2021 16:20Wanneer vreemdgaan aan het licht komt, spelen een hoop factoren mee, waarvan je voorheen niet dacht dat ze zouden bepalend zijn. Alles wordt in de weegschaal geworpen, aan beide kanten.
Ik kan mij niet vinden in de manier waarop je het aanpakt, maar ik snap wel dat dit bij jou misschien wel kan werken. Dat jouw verwerkingsproces aan dit tempo en onder deze voorwaarden het beste werkt. Toch moet je nadenken over nieuwe mogelijkheden/perspectieven. Zoals anderen hier zeggen, lijkt het een tikkende tijdbom. Zelf had ik al snel weer seks met mijn man. Ik vond knuffelen of blikken uitwisselen veel moeilijker en het heeft ook 2 jaren geduurd eer ik weer zijn koosnaampje uitsprak.
Dit vind ik wel een mooie en vooral realistische post. Daarentegen snap ik dan eigenlijk weer niet jouw eerdere uitspraak over het mss verliefd worden en daarbij volledig aan man’s gevoelens voorbijgaan. En dan schrijf je wel dat je het waarsch niet zal kunnen als puntje bij paaltje komt, maar toch heb je deze reserve dus voor jezelf ingebouwd, als een soort inzetbare joker ofzo. Weet niet hoe ik het anders moet benoemen.
donderdag 11 maart 2021 om 17:07
Ja vreemd, maar mijn hersenen werken nu eenmaal anders sedert het hele gebeuren. Eerst heeft mijn leven een 20tal dagen stil gestaan, ik voelde me een zombie. Ik heb geen traan gelaten, dat beeld zou in mijn kinderen hun hoofd geprent staan en dat wou ik niet. Daarna heb ik alles praktisch geregeld voor een eventuele scheiding. Of ik echt ging scheiden wist ik nog niet, maar ik was van plan om mijn nieuwe leven zorgeloos, mooi en gezellig te maken, niemand hoefde medelijden te hebben met mij. Ik had dit veel liever niet meegemaakt, maar in tegenstelling tot de meeste andere bedrogen mannen en vrouwen, heb ik veel meer zelfvertrouwen. Ik besef dat ik het allemaal alleen aankan en dat stelt me gerust. Ik heb er ook geen behoefte aan om mijn man te controleren, dan saboteer ik mijn eigen leven. Ik ben niet verzuurd, depressief of wantrouwig. Wij hebben veel meer aandacht voor elkaar en gaan zacht en liefdevol met elkaar om. Alleen lijkt mijn huwelijk in mijn hoofd een pak vrijblijvender dan voorheen. Voor hem ga ik niet meer door een vuur.loisnvt schreef: ↑11-03-2021 16:32Dit vind ik wel een mooie en vooral realistische post. Daarentegen snap ik dan eigenlijk weer niet jouw eerdere uitspraak over het mss verliefd worden en daarbij volledig aan man’s gevoelens voorbijgaan. En dan schrijf je wel dat je het waarsch niet zal kunnen als puntje bij paaltje komt, maar toch heb je deze reserve dus voor jezelf ingebouwd, als een soort inzetbare joker ofzo. Weet niet hoe ik het anders moet benoemen.
donderdag 11 maart 2021 om 17:25
Ik heb destijds samen met mijn ex de andere keuze genomen, uit elkaar gaan. Ik kan niet voor hem spreken, maar ik ben zelf veel gelukkiger dan toen ik in de relatie zat. Wij waren ook getrouwd, elkaars enige liefdes en uit elkaar gaan was heel eng. Het idee van uit elkaar gaan was zo eng en onvoorstelbaar, dat het in het begin bijna vanzelfsprekend was dat ik bij hem zou blijven na het vreemdgaan. Het vreemdgaan heeft ons niet opgebroken, maar het was wel een wake up call. Uiteindelijk (hoera, therapie) hadden we beiden het inzicht dat we in een zwaar dysfunctionele relatie zaten. We hadden verschillende opvattingen over hoe we ons leven wilden inrichten, die ons uiteindelijk uit elkaar dreven, ook al deden we ons best om er een beetje omheen te draaien in de relatie - omdat er ook heel veel liefde was en veel plezier. Uiteindelijk gingen we, doordat we uit elkaar dreven, belangrijke dingen missen in de relatie qua fysieke intimiteit en zo kon, heel cliché, verleiding van buitenaf een gevaar vormen. Met wat ik ervan geleerd heb en hoe ik er nu in sta, had ik het huwelijk absoluut veel eerder beëindigd, maar we waren zo gek op elkaar en ik kon me letterlijk geen leven voorstellen zonder hem.
Ik weet niet eens meer goed te herinneren wanneer of wat precies de aanleiding was om de knoop door te hakken om uit elkaar te gaan (het was een hele heftige en warrige periode), maar ik was in het begin een wrak en na een maandje of twee begon het te dagen (heel dramatisch) dat er een heel mooi leven na deze relatie was, vol mogelijkheden om mezelf te ontwikkelen die ik binnen de relatie niet zou hebben gehad. Inmiddels zijn we weer wat jaren verder, ik ben nu onwijs gelukkig in een nieuwe relatie (maar belangrijker heb ik eigenlijk geleerd dat ik onwijs gelukkig in mijn eentje kan zijn). Hij en ik gaan vriendschappelijk met elkaar om, we spreken elkaar tegenwoordig niet vaak, maar als we elkaar toevallig ergens tegenkomen, kletsen we even bij. En waar ik me een paar jaar geleden geen leven zonder hem kon voorstellen, weet ik nu zeker dat dit voor ons beiden de beste uitkomst is geweest. Waren we samen gebleven, dan was het nog steeds in een dysfunctionele relatie geweest, omdat we te verschillend zijn en ik weet ook zeker dat we daardoor altijd herinnerd zouden worden aan het vreemdgaan, ondanks dat ik er ook wel van overtuigd was dat dat laatste nooit meer zou gebeuren (als je eenmaal echt ziet en beseft wat je je partner ermee aandoet, dan bedenk je jezelf de volgende keer wel tien maal). Misschien hadden we het zo ook wel gered, maar ik weet nu teveel over hoe het ook anders kan om daar genoegen mee te willen nemen.
Ik weet niet eens meer goed te herinneren wanneer of wat precies de aanleiding was om de knoop door te hakken om uit elkaar te gaan (het was een hele heftige en warrige periode), maar ik was in het begin een wrak en na een maandje of twee begon het te dagen (heel dramatisch) dat er een heel mooi leven na deze relatie was, vol mogelijkheden om mezelf te ontwikkelen die ik binnen de relatie niet zou hebben gehad. Inmiddels zijn we weer wat jaren verder, ik ben nu onwijs gelukkig in een nieuwe relatie (maar belangrijker heb ik eigenlijk geleerd dat ik onwijs gelukkig in mijn eentje kan zijn). Hij en ik gaan vriendschappelijk met elkaar om, we spreken elkaar tegenwoordig niet vaak, maar als we elkaar toevallig ergens tegenkomen, kletsen we even bij. En waar ik me een paar jaar geleden geen leven zonder hem kon voorstellen, weet ik nu zeker dat dit voor ons beiden de beste uitkomst is geweest. Waren we samen gebleven, dan was het nog steeds in een dysfunctionele relatie geweest, omdat we te verschillend zijn en ik weet ook zeker dat we daardoor altijd herinnerd zouden worden aan het vreemdgaan, ondanks dat ik er ook wel van overtuigd was dat dat laatste nooit meer zou gebeuren (als je eenmaal echt ziet en beseft wat je je partner ermee aandoet, dan bedenk je jezelf de volgende keer wel tien maal). Misschien hadden we het zo ook wel gered, maar ik weet nu teveel over hoe het ook anders kan om daar genoegen mee te willen nemen.
donderdag 11 maart 2021 om 17:33
Dit! En dat heeft niks te maken met thuis niet meer mogen neuken of wat dan ook. Sommige mensen zijn gewoon slecht, echt slecht!
donderdag 11 maart 2021 om 17:50
Ik uit mijn studententijd bij het uitgaan, maar dan vooral onder mannen jongetjes: als ze een vent stom vonden, dan met een paar man sterk zijn vriendin proberen te versieren (niet tegelijkertijd) en dan natuurlijk grote hilariteit als iemand haar mee in bed kreeg.
Gelukkig ken ik niemand in mijn volwassen leven die van partners afpakken een sport heeft gemaakt.
donderdag 11 maart 2021 om 17:56
Ik had een vriendin die dit echt vond. Zij had haar man te kort gedaan doordat zij een tijdje minder lekker in haar vel zat en daardoor was hij (ruim een jaar lang) vreemdgegaan. Ik dacht echt: waar is je eigenwaarde.GenieInABottle schreef: ↑09-03-2021 23:24De persoon die beduveld wordt natuurlijk. Dat is nl degene die blijkbaar tekort schiet in de relatie, anders was er geen minnaar / minnares nodig natuurlijk, duhuh
donderdag 11 maart 2021 om 18:02
loisnvt schreef: ↑11-03-2021 15:22Ik zie dat echt niet terug in alle topics hoor, dat mensen er een sport van maken een relatie kapot te maken en het hen daarom te doen is. Dat het iemand niet interesseert om iets te beginnen met een gebonden iemand vind ik heel wat anders dan om de ‘sport’ iets met een gebonden iemand te beginnen.
Ik vind het allebei verwerpelijk. Blijf gewoon met je poten van andermans partner af.
De mensen die dat doen waren volgens mij vroeger die kinderen in de zandbak die het speelgoed van een ander kind afpakten. Het waren toen al eikels.
donderdag 11 maart 2021 om 18:08
Je kunt gedeelde verantwoordelijkheden ook overdragen naar 1 persoon. Je kunt zelfs afspraken maken dat iemands eigen verantwoordelijkheid naar de ander gaat. Zie mijn voorstel van de date: je kunt samen afspreken dat de ander vreemd mag gaan als de een de behoefte van de ander onvoldoende vervult. Kun je allemaal oprecht afspreken. Maar om daar allemaal zonder afspraak vanuit te gaan en naar te handelen is natuurlijk hypocriet.
donderdag 11 maart 2021 om 18:23
Ik zie een ander mens dan weer niet als bezit of iets dat afgepakt kan worden. Betreffende personen zijn niet verkracht of bedreigd maar kozen zelf om op de “ verleiding” in te gaan.
Persoonlijk heb ik geen behoefte aan een bezette man want het geeft meer gelazer dan plezier.
Maar in mijn single tijd heb ik meerdan eens ervaren dat een man die een profiel als single had, tijdens een date aangaf toch gewoon een vrouw of een vriendin te hebben. Er volgde dan niet nog een date maar ik trapte ze ook niet stante orde mijn bed uit. En daar voel ik mij niet schuldig over maar die vrouwen, want ik was inwisselbaar en waarschijnlijk ook niet de enige vrouw waarmee die mannen afspraken.
donderdag 11 maart 2021 om 18:41
Ik ben het wel met je eens dat het bedrog begint als stilzwijgend afspraken niet nagekomen worden. Maar het zit er volgens mij diep in bij jou dat je als je een relatie hebt, dat je dan sowieso recht op seks hebt. En daar heb je een nogal kromme redering voor:lilalinda schreef: ↑11-03-2021 13:07Maar als 1 van beiden stopt met neuken tot verdriet van de ander, dan begint het bedrog op dat moment al. Wat je hebt beloofd elkaar
gelukkig te maken (en waarschijnlijk stopte het neuken ook om een goede reden. Er zit dan gewoon iets flink fout. De relatie is ziek)
Het bedrog begint als 1 van beiden zonder enig overleg de afspraken aanpast. Als je de ander niet meer gelukkig wil maken
- Je hebt elkaar beloofd gelukkig te maken (huh? Kun je elkaar beloven, maar is geen standaard natuurlijk)
- Dus je moet de ander seks geven (in iedere relatie moet er gesekst worden? ook als de ander daar ongelukkiger van wordt, dus ten koste van zichzelf?)
- Als de ander jou geen seks geeft, doet die dat met opzet. (Huh? Je zegt dit net niet expliciet, maar de toon is steeds zo)
- Dus seksuele ontevredenheid rechtvaardigt ongeveer vreemdgaan.
Iedereen kan en mag natuurlijk met elkaar zijn relatie inrichten zoals hij wil en die ook weer beëindigen. Maar om het als onuitgesproken uitgangspunt/gedrag te hebben dat je recht hebt op seks van de ander vind ik eigenlijk best wel tribaal aandoen.
donderdag 11 maart 2021 om 18:48
forumfossiel schreef: ↑11-03-2021 18:23Ik zie een ander mens dan weer niet als bezit of iets dat afgepakt kan worden. Betreffende personen zijn niet verkracht of bedreigd maar kozen zelf om op de “ verleiding” in te gaan.
Persoonlijk heb ik geen behoefte aan een bezette man want het geeft meer gelazer dan plezier.
Maar in mijn single tijd heb ik meerdan eens ervaren dat een man die een profiel als single had, tijdens een date aangaf toch gewoon een vrouw of een vriendin te hebben. Er volgde dan niet nog een date maar ik trapte ze ook niet stante orde mijn bed uit. En daar voel ik mij niet schuldig over maar die vrouwen, want ik was inwisselbaar en waarschijnlijk ook niet de enige vrouw waarmee die mannen afspraken.
Dit is dus precies wat ik bedoel. Je wringt je in allerlei bochten om je eigen geweten te sussen maar je gaat volledig voorbij aan de gevoelens van de derde in het spel.
donderdag 11 maart 2021 om 18:55
Waarom moet ik meer respect hebben voor iemands relatie dan diegene zelf?
Of is het verkeerd van mij om mannen te zien als meer dan wandelende piemels die kunnen nadenken en snappen dat neuken met een ander consequenties heeft ?
Of misschien om dat ik niet geloof dat ik nu echt zo’n onweerstaanbare vamp ben dat mannen geen weerstand kunnen bieden en spontaan vergeten dat ze getrouwd zijn zodra ze mijn foto zien?
Ik ben niet van het “ alles kan kapot”. Wel van : Als een man die actief op zoek is naar een vrouw ( erbij, ben ik niet roomser dan de paus.
( Inmiddels alweer meer dan 10 jaar van de markt, en als ik mijn op en datingsite betrap, heeft hij iets uit te leggen, niet zijn date).
Of is het verkeerd van mij om mannen te zien als meer dan wandelende piemels die kunnen nadenken en snappen dat neuken met een ander consequenties heeft ?
Of misschien om dat ik niet geloof dat ik nu echt zo’n onweerstaanbare vamp ben dat mannen geen weerstand kunnen bieden en spontaan vergeten dat ze getrouwd zijn zodra ze mijn foto zien?
Ik ben niet van het “ alles kan kapot”. Wel van : Als een man die actief op zoek is naar een vrouw ( erbij, ben ik niet roomser dan de paus.
( Inmiddels alweer meer dan 10 jaar van de markt, en als ik mijn op en datingsite betrap, heeft hij iets uit te leggen, niet zijn date).
donderdag 11 maart 2021 om 19:00
Ik vind als je vrijgezel bent dat je enkel aan jezelf verantwoordelijk hoeft af te leggen.
Als je in een relatie zit vind ik dat jij verantwoording aan je partner af moet leggen, niet degene met wie jij vreemdgaat. Die heeft niets met jouw man of vrouw te maken.
Persoonlijk vind ik bezette mensen een no-go, maar ik vind dat de ‘schuld’ ligt bij degene die zijn of haar partner belazert.
Als je in een relatie zit vind ik dat jij verantwoording aan je partner af moet leggen, niet degene met wie jij vreemdgaat. Die heeft niets met jouw man of vrouw te maken.
Persoonlijk vind ik bezette mensen een no-go, maar ik vind dat de ‘schuld’ ligt bij degene die zijn of haar partner belazert.
donderdag 11 maart 2021 om 19:22
forumfossiel schreef: ↑11-03-2021 18:55Waarom moet ik meer respect hebben voor iemands relatie dan diegene zelf?
Nogmaals, omdat er dus ook een derde persoon bij betrokken is.
Dat noemen ze empathie.
donderdag 11 maart 2021 om 19:31
En toch is seks zo bijzonder, dat mensen vinden dat het alleen met je partner magCeder schreef: ↑11-03-2021 18:41Ik ben het wel met je eens dat het bedrog begint als stilzwijgend afspraken niet nagekomen worden. Maar het zit er volgens mij diep in bij jou dat je als je een relatie hebt, dat je dan sowieso recht op seks hebt. En daar heb je een nogal kromme redering voor:
- Je hebt elkaar beloofd gelukkig te maken (huh? Kun je elkaar beloven, maar is geen standaard natuurlijk)
- Dus je moet de ander seks geven (in iedere relatie moet er gesekst worden? ook als de ander daar ongelukkiger van wordt, dus ten koste van zichzelf?)
- Als de ander jou geen seks geeft, doet die dat met opzet. (Huh? Je zegt dit net niet expliciet, maar de toon is steeds zo)
Seks is geen universeel relatiecriterium. (@DS: Het is trouwens ook geen primaire levensbehoefte, er is nog nooit iemand doodgegaan van geen seks hebben).
- Dus seksuele ontevredenheid rechtvaardigt ongeveer vreemdgaan.
Iedereen kan en mag natuurlijk met elkaar zijn relatie inrichten zoals hij wil en die ook weer beëindigen. Maar om het als onuitgesproken uitgangspunt/gedrag te hebben dat je recht hebt op seks van de ander vind ik eigenlijk best wel tribaal aandoen.
En is het net datgene wat een verschil maakt tussen vriendschap en een relatie
Seks is dus wel degelijk belangrijk. En niet Iets waarvan je eenzijdig bepaalt, dat twee mensen het nooit meer mogen doen
donderdag 11 maart 2021 om 19:43
Van mij mogen stellen ook prima buiten hun relatie neuken hoor. Relaties zonder seks, vriendschappen met seks, alles ertussenin en gemengd: komt allemaal veel voor en vind ik geen probleem voor anderen.lilalinda schreef: ↑11-03-2021 19:31En toch is seks zo bijzonder, dat mensen vinden dat het alleen met je partner mag
En is het net datgene wat een verschil maakt tussen vriendschap en een relatie
Seks is dus wel degelijk belangrijk. En niet Iets waarvan je eenzijdig bepaalt, dat twee mensen het nooit meer mogen doen
Het gaat om de hypocrisie en het bedrog, niet zozeer om de seks.
Wat bedoel je met "seks is niet iets waarvan je eenzijdig bepaalt, dat twee mensen het nooit meer mogen doen"? Wie is de "je" zeg maar?
donderdag 11 maart 2021 om 20:02
Die ken ik ook helaas maar dat zijn nog altijd de uitzonderingen. Het merendeel van de gebonden mensen zoekt toch echt zelf contact met een ander om vreemd te gaan, heel bewust.
Ik denk dat het voor de bedrogen partner makkelijker te behapstukken is dat de ander hem/haar heeft afgepakt en daarbij net iets teveel het oog verliezen dat hun partner toch echt doelgericht te werk is gegaan om vreemd te gaan. Als het uitkomt, is het makkelijker om de derde wat slechter af te schilderen, tenminste dat vind ik opvallend in sommige topics.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 11-03-2021 20:41
4.99% gewijzigd
donderdag 11 maart 2021 om 20:40
@Bellinis, het soort relatie dat je had, klinkt voor mij wel herkenbaar. Ik ben niet vreemdgegaan maar was wel verliefd op een ander. Daar heb heb ik niks mee gedaan omdat ik de ander -terecht- niet vertrouwde maar ik ben wel voor mezelf alles op een rijtje gaan zetten en na vele overwegingen (en gesprekken met partner en derden) de langdurige relatie verbroken. Sindsdien groei ik ook weer als persoon. We waren te verschillend en te passief bij elkaar. Ik was en ben nog altijd gek op hem maar nu gelukkiger. Ons contact is prettig.
Degene op wie ik verliefd was, was zo’n nare ‘iemands partner proberen af te pakker’ . Hij heeft het bij mij en een ander geprobeerd (ik denk dat dat gelukt is maar zeker weet ik het nog niet). Achteraf hoorde ik dat het de bedoeling was om mij in bed te krijgen en vervolgens te dumpen. Heel naar en vooral blij dat het niet gelukt is en ik de beslissing er los van heb genomen.
Degene op wie ik verliefd was, was zo’n nare ‘iemands partner proberen af te pakker’ . Hij heeft het bij mij en een ander geprobeerd (ik denk dat dat gelukt is maar zeker weet ik het nog niet). Achteraf hoorde ik dat het de bedoeling was om mij in bed te krijgen en vervolgens te dumpen. Heel naar en vooral blij dat het niet gelukt is en ik de beslissing er los van heb genomen.
donderdag 11 maart 2021 om 20:44
Weer mis. Degene die ik kende die dat deed, had een zwaar pestverleden. Misschien kun je daar de theorie van slachtoffer naar dader op loslaten.
