Seks
alle pijlers
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
dinsdag 6 maart 2012 om 23:27
quote:mrunperfect schreef op 06 maart 2012 @ 22:45:
[...]
Moeten wij maar samen gaan mailen dan.... [...]
Over 10 minuten haal ik mijn adres ook weer weg ach.. 't is toch een kloonmail Zit je nu weer te hengelen????
[...]
Moeten wij maar samen gaan mailen dan.... [...]
Over 10 minuten haal ik mijn adres ook weer weg ach.. 't is toch een kloonmail Zit je nu weer te hengelen????
moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-10-2014 23:10
Reden: deel uit quote verwijderd
Reden: deel uit quote verwijderd
% gewijzigd
woensdag 7 maart 2012 om 09:48
Ik heb de adressen ook gemist. Denk niet dat Obsession bedoelde dat we elkaar gaan mailen maar meer een priveforum. Blijven jullie hier nu wel aktief? Ik hoop het wel. Als we ons gaan afscheiden is het einde van dit forum misschien nabij? Alhoewel, al zo veel jaar aktief en actueel zal ook niet zomaar uitsterven.
woensdag 7 maart 2012 om 13:18
woensdag 7 maart 2012 om 14:29
Ik zit de hele dag al te piekeren. De pauze met minnaar is er niet gekomen. Wat contact (mailen,chatten, telefoneren) betreft dan. De sex blijft nog wel op pauze staan. Schuldgevoelens... niet zo zeer over het overspel op zich maar vooral over aandacht die naar mij gaat ipv naar personen die die aandacht heel hard nodig hebben. Oa zijn gezin, werk, familie, vrienden. Het zit op vele vlakken tegen om hem heen en hij voelt zich op alle fronten tekort schieten. Heel begrijpelijk allemaal. Maar wel zuur dat we allebei het liefst meerdere keren per week samen zouden zijn maar dat we door schuldgevoelens elkaar misschien wel nooit meer zien. Hij zei wel vaker na onze dates dat hij zich schuldig voelde dat hij zich zo gelukkig voelde terwijl het met anderen om hem heen zo slecht ging. Maar nu straft hij zichzelf. (en mij...)
Hij heeft overigens ook niet gezegd dat we elkaar nooit meer zullen zien...hij zit erdoor heen en weet geen oplossing. Dat is de stand van zaken nu. En ik weet ook geen oplossing.
Maar ik heb ook niet alle hoop opgegeven. Er kan verandering optreden in de situatie. Als de mensen om hem heen het beter krijgen, zal hij ook geen schuldgevoelens meer hoeven hebben. Daar hoop ik dus maar op.
Ik zou hem ook NU al willen overtuigen dat hij geen reden heeft tot een schuldgevoel maar dat gaat natuurlijk nooit lukken omdat hij dan zal denken dat ik dat zeg omdat dat eigenbelang is.
Hij heeft overigens ook niet gezegd dat we elkaar nooit meer zullen zien...hij zit erdoor heen en weet geen oplossing. Dat is de stand van zaken nu. En ik weet ook geen oplossing.
Maar ik heb ook niet alle hoop opgegeven. Er kan verandering optreden in de situatie. Als de mensen om hem heen het beter krijgen, zal hij ook geen schuldgevoelens meer hoeven hebben. Daar hoop ik dus maar op.
Ik zou hem ook NU al willen overtuigen dat hij geen reden heeft tot een schuldgevoel maar dat gaat natuurlijk nooit lukken omdat hij dan zal denken dat ik dat zeg omdat dat eigenbelang is.
woensdag 7 maart 2012 om 14:31
Hemel wat gebeurt hier veel als ik even weg ben!! 
Gelukkig nog geen ondergrondse beweging. Ben veel te blij met al jullie verhalen/ervaringen! Dus blijf vooral posten.
Net mijn n2 gepassioneerd dag gekust. Hebben elkaar ook vanmorgen uitgebreid ge-zien/-voeld/-sproken. Er gaat bijna geen moment meer voorbij dat ik niet aan hem denk en vise versa. Best beangstigend soms, want waar gaat het heen? Moet ik op een dag afscheid nemen? Is hij dan nog slechts een zoete herinnering? De chemie tussen ons is zo ontzettend sterk, we werken als twee enorme magneten op elkaar en klikken eigenlijk op elk vlak. Op onbewaakte momenten schiet het door mijn hoofd "oneerlijk" en "Waarom kunnen we niet gewoon samen zijn...of met z'n drieen". Maar dat is onwerkbaar, totaal irreeel, gaat nooit gebeuren en wil ik diep van binnen ook niet. Beide zouden we niet gelukkig worden als we zouden samenwonen. Daar zijn we het wel over eens. Dus stellen we ons tevreden met de momenten die we kunnen grijpen om in elkaar op te gaan. De liefde verdiept zich, de passie blijft heftig en een groeiende onrust in mijn lijf.
Terwijl n1 mij de veilige haven blijft bieden die ik niet zou kunnen missen.
Waarom is het leven soms zo gecompliceerd?
Maar goed....ik heb tenminste het gevoel dat ik intens leef en voor de verandering mijn hart eens volg....waarheen?
Gelukkig nog geen ondergrondse beweging. Ben veel te blij met al jullie verhalen/ervaringen! Dus blijf vooral posten. Net mijn n2 gepassioneerd dag gekust. Hebben elkaar ook vanmorgen uitgebreid ge-zien/-voeld/-sproken. Er gaat bijna geen moment meer voorbij dat ik niet aan hem denk en vise versa. Best beangstigend soms, want waar gaat het heen? Moet ik op een dag afscheid nemen? Is hij dan nog slechts een zoete herinnering? De chemie tussen ons is zo ontzettend sterk, we werken als twee enorme magneten op elkaar en klikken eigenlijk op elk vlak. Op onbewaakte momenten schiet het door mijn hoofd "oneerlijk" en "Waarom kunnen we niet gewoon samen zijn...of met z'n drieen". Maar dat is onwerkbaar, totaal irreeel, gaat nooit gebeuren en wil ik diep van binnen ook niet. Beide zouden we niet gelukkig worden als we zouden samenwonen. Daar zijn we het wel over eens. Dus stellen we ons tevreden met de momenten die we kunnen grijpen om in elkaar op te gaan. De liefde verdiept zich, de passie blijft heftig en een groeiende onrust in mijn lijf.
Terwijl n1 mij de veilige haven blijft bieden die ik niet zou kunnen missen.
Waarom is het leven soms zo gecompliceerd?
Maar goed....ik heb tenminste het gevoel dat ik intens leef en voor de verandering mijn hart eens volg....waarheen?
woensdag 7 maart 2012 om 14:37
Aphrodite: Dat is ook het meest netelig in jou geval, waar ligt je hart? Ik denk dat het de meest belangrijke vraag is die jezelf na een tijd contact af moet vragen. Even terugschakelen en bij jezelf te rade gaan wat je uiteindelijk verlangt en hoe je er verder mee zou kunnen gaan zonder permanente schade aan je nr 1 relatie toe te brengen. Als je nr 1 zo hoog op het voetstuk staat als je zegt en dat je hem niet zou kunnen missen snap ik eerlijk gezegd niet dat nr 2 deze destructieve gevoelens te weeg brengt. Ik bedoel het minder hard als dat het hier staat overigens...
woensdag 7 maart 2012 om 14:39
Obsession, het wordt ondertussen een steeds zwaardere last zo te lezen?
Weet je dat er nog zoveel mogelijk is tussen elkaar nooit meer zien en meerdere keren per week met elkaar afspreken? Ook qua aandacht die nu naar jou gaat ipv naar anderen kun je nog zoveel tussenoplossingen bedenken.
Wat voor ons werkt is dat we vanaf thuis vrijwel geen contact met elkaar hebben. Geen chat, geen whatsapp/sms, geen telefoontjes. Alleen een mailtje als je er even tijd en ruimte voor hebt in het weekend, en als de ander niet kan antwoorden snappen we waarom dat is.
Wij halen dat samen wel weer in (onder werktijd en) tijdens de lunchpauzes doordeweek. Zo gaat aandacht voor elkaar niet ten koste van aandacht voor het gezin. Ja, het gaat wel ten koste van het werk soms, maar dat kunnen we aardig regelen. En heeft 1 van ons geen tijd om onder werktijd te chatten of te mailen, dan niet. Dan halen we dat een andere dag wel weer in.
Daten doen we doordeweek, op adv-middagen of onderweg van de ene klant naar de andere. Ja, we daten vreselijk weinig, maar kwaliteit gaat boven kwantiteit denk ik dan maar...
Maar ja, misschien heb ik makkelijk praten, geen last van schuldgevoelens bij ons...
Weet je dat er nog zoveel mogelijk is tussen elkaar nooit meer zien en meerdere keren per week met elkaar afspreken? Ook qua aandacht die nu naar jou gaat ipv naar anderen kun je nog zoveel tussenoplossingen bedenken.
Wat voor ons werkt is dat we vanaf thuis vrijwel geen contact met elkaar hebben. Geen chat, geen whatsapp/sms, geen telefoontjes. Alleen een mailtje als je er even tijd en ruimte voor hebt in het weekend, en als de ander niet kan antwoorden snappen we waarom dat is.
Wij halen dat samen wel weer in (onder werktijd en) tijdens de lunchpauzes doordeweek. Zo gaat aandacht voor elkaar niet ten koste van aandacht voor het gezin. Ja, het gaat wel ten koste van het werk soms, maar dat kunnen we aardig regelen. En heeft 1 van ons geen tijd om onder werktijd te chatten of te mailen, dan niet. Dan halen we dat een andere dag wel weer in.
Daten doen we doordeweek, op adv-middagen of onderweg van de ene klant naar de andere. Ja, we daten vreselijk weinig, maar kwaliteit gaat boven kwantiteit denk ik dan maar...
Maar ja, misschien heb ik makkelijk praten, geen last van schuldgevoelens bij ons...
woensdag 7 maart 2012 om 14:43
quote:JanJurk schreef op 07 maart 2012 @ 14:37:
Aphrodite: Dat is ook het meest netelig in jou geval, waar ligt je hart? Ik denk dat het de meest belangrijke vraag is die jezelf na een tijd contact af moet vragen. Even terugschakelen en bij jezelf te rade gaan wat je uiteindelijk verlangt en hoe je er verder mee zou kunnen gaanm zonder permanente schade aan je nr 1 relatie toe te brengen. Als je nr 1 zo hoog op het voetstuk staat als je zegt en dat je hem niet zou kunnen missen snap ik eerlijk gezegd niet dat nr 2 deze destructieve gevoelens te weeg brengt. Ik bedoel het minder hard als dat het hier staat overigens...Ik lees niets over destructieve gevoelens. Of vindt jij liefde voor je nr. 2 destructieve gevoelens?
Aphrodite: Dat is ook het meest netelig in jou geval, waar ligt je hart? Ik denk dat het de meest belangrijke vraag is die jezelf na een tijd contact af moet vragen. Even terugschakelen en bij jezelf te rade gaan wat je uiteindelijk verlangt en hoe je er verder mee zou kunnen gaanm zonder permanente schade aan je nr 1 relatie toe te brengen. Als je nr 1 zo hoog op het voetstuk staat als je zegt en dat je hem niet zou kunnen missen snap ik eerlijk gezegd niet dat nr 2 deze destructieve gevoelens te weeg brengt. Ik bedoel het minder hard als dat het hier staat overigens...Ik lees niets over destructieve gevoelens. Of vindt jij liefde voor je nr. 2 destructieve gevoelens?
