Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 20
dinsdag 9 april 2013 om 09:41
Al 19 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
donderdag 11 april 2013 om 16:56
donderdag 11 april 2013 om 17:16
donderdag 11 april 2013 om 17:20
@ Roos, Ien en Heidi, jullie berichtjes zijn niet ondergesneeuwd hoor 
Ik heb ze goed gelezen en begrijp wat jullie proberen aan te geven.
Heidi, wij zijn iets anders van start gegaan dan de gemiddelde minnaarrelatie (wat is gemiddeld??) Wij waren al vrienden, en dat werd nog heftiger.. Hebben zeker op vriendschappelijk gebied al erg veel voor elkaar betekend. Wij kunnen ook op een bepaalde manier voor elkaar klaar staan die niet echt makkelijk uit te leggen is. Een soort onzichtbare connectie, op een manier elkaars gemoedstoestand op afstand aanvoelen.. En daarop in kunnen spelen.
Dat was nu gewoon lastig, het versterkte zelfs de miscommunicatie tussen ons..
Nee je mag in principe een nr2 relatie nooit als nr1 relatie gaan invullen.. echter voelen wij beide dat de connectie tussen ons op sommige punten sterker is dan in onze nr1 relatie.. En we zijn in dat opzicht grenzen overgestoken, en terug gaan lukt dan niet meer..
En... IEN!! Een kruis op je PAK!! WHOOOOOOOOOOOOOOOO
*Doet dansje
Ik heb ze goed gelezen en begrijp wat jullie proberen aan te geven. Heidi, wij zijn iets anders van start gegaan dan de gemiddelde minnaarrelatie (wat is gemiddeld??) Wij waren al vrienden, en dat werd nog heftiger.. Hebben zeker op vriendschappelijk gebied al erg veel voor elkaar betekend. Wij kunnen ook op een bepaalde manier voor elkaar klaar staan die niet echt makkelijk uit te leggen is. Een soort onzichtbare connectie, op een manier elkaars gemoedstoestand op afstand aanvoelen.. En daarop in kunnen spelen.
Dat was nu gewoon lastig, het versterkte zelfs de miscommunicatie tussen ons..
Nee je mag in principe een nr2 relatie nooit als nr1 relatie gaan invullen.. echter voelen wij beide dat de connectie tussen ons op sommige punten sterker is dan in onze nr1 relatie.. En we zijn in dat opzicht grenzen overgestoken, en terug gaan lukt dan niet meer..
En... IEN!! Een kruis op je PAK!! WHOOOOOOOOOOOOOOOO
*Doet dansje
donderdag 11 april 2013 om 20:45
Deels klopt het wel wat je zegt Heidi, nr2 is eigenlijk een te grote prioriteit in mijn leven.. Hij is niet prioriteit nr 1.. maar hobbelt wel heel snel achter nr1 aan..
Mooi voorbeeld, als ik naar de huisarts ben geweest voor het een of ander, gaat het eerste sms-je toch altijd nog naar nr1.. Als ik alleen ben gaan mijn gedachten vaak naar nr2.. echter niet als ik met nr1 samen ben.. dan is hij echt mijn prioriteit.
Dat is het lastige met polyamorie.. je houdt van beiden.. Beiden zijn belangrijk.. Maar de verhoudingen liggen anders.
Mooi voorbeeld, als ik naar de huisarts ben geweest voor het een of ander, gaat het eerste sms-je toch altijd nog naar nr1.. Als ik alleen ben gaan mijn gedachten vaak naar nr2.. echter niet als ik met nr1 samen ben.. dan is hij echt mijn prioriteit.
Dat is het lastige met polyamorie.. je houdt van beiden.. Beiden zijn belangrijk.. Maar de verhoudingen liggen anders.
donderdag 11 april 2013 om 20:49
Ik ken ze ook, die draadjes. En ik herinner me nog heel goed de ochtend waarop ik wakker werd en... niks voelde. God wat was ik verdrietig. De draadjes waren door. Hij zei van niet maar het was wel zo, waarschijnlijk een onbewust ding van hem. Ik was er ziek van.
Gevoelens laten zich niet tegenhouden, gouden doosjes bestaan niet. En het zal je maar gebeuren dat je zo diep zit dat er geen weg terug is. Ik weet niet waarom het nu wel lukt, de oppervlakte bewaren, ik merk aan mezelf dat ik mailtjes vaak even laat rusten, niet zozeer als pesterij of op mijn handen zitten maar ik ben gewoon veel relaxter, eeeh meestal dan hoor, de onzekere Roos steekt echt nog wel eens haar kopje in de lucht.
Misschien is het voor mij inherent aan het hebben van gebonden minnaars. Eigenlijk bevalt me dit geweldig.
Gevoelens laten zich niet tegenhouden, gouden doosjes bestaan niet. En het zal je maar gebeuren dat je zo diep zit dat er geen weg terug is. Ik weet niet waarom het nu wel lukt, de oppervlakte bewaren, ik merk aan mezelf dat ik mailtjes vaak even laat rusten, niet zozeer als pesterij of op mijn handen zitten maar ik ben gewoon veel relaxter, eeeh meestal dan hoor, de onzekere Roos steekt echt nog wel eens haar kopje in de lucht.
Misschien is het voor mij inherent aan het hebben van gebonden minnaars. Eigenlijk bevalt me dit geweldig.
