Minnaar deel 24.

30-05-2014 19:00 3004 berichten
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"



Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Alle reacties Link kopieren
Niet aleen de man. Ook perfecte relatie bestaat niet. Zo een catalogus-huwelijk: lang uitgestorven.



Jammer dat sommige mensen niet begrijpen dat anderen een andere invulling aan huwelijk geven, dan wat in de catalogus 'voorgeschreven' staat. Zkotz en andere 'parachute' moralisten (parachute= ze vallen soms out of nowhere binnen), wat hoort er wel en wat niet.



Ook 'salon-moralisten' kan je ze noemen. Want alles ligt een stuk makkelijker totdat je tot over je hoofd erin zit. 'Tuurlijk zit er een korrel waarheid in, maar andere mensen kunnen hun huwelijk naar eigen inzicht vorm geven. En dat doen ze ook. Als het nog voor hun werkt -prima. Er bestaat geen duidelijke 'the right way and the wrong way'.



Ik heb het moeilijk in mijn huwelijk, ja. Maar dat betekent niet dat ik het meteen moet opgeven. In ieder geval niet voordat ik mijn opperbest heb gedaan om eraan te werken. Het is eenzijdig open, hoe scheef dat ook klinkt, en er wordt een blinde oog tegenaan gedraaid. En ja, ik pak mijn vrijheid op de momenten dat ik het niet meer vol kan houden. Maar is het 'zoals het hoort''? Niet dus.
Alle reacties Link kopieren
En ja, ik vind het knap als mensen staan achter hun beslissingen. Mensen die toegeven dat ze innerlijke onrust of leegte voelen en daarom het buiten hun huwelijk zoeken. Het is niet klein om zoiets toe te geven.



En wat ik vooral kan waarderen: ze zijn EERLIJK over zichzelf, hoe fout dan ook.
Zoals het hoort heb ik al heel lang geleden afgeschaft, kost teveel energie.

Het gaat ook nooit om de feiten maar hoe je ze beleefd. Als het voor mij /relatie werkt dan is er een balans. Als het schuurt dan zoek ik naar een andere balans.
De onrust en leegte is soms net als een kloppende onderkant niet zomaar te onderdrukken.
Alle reacties Link kopieren
Da's een goeie omschrijving.
Roodkapje, de reden van waarom jij een minnaar hebt ben ik wel nieuwschierig naar. Het een en ander lijkt wat herkenbaar nml.
Sterker nog, ik ga het op schrijven en er zelf eens goed over na denken zou voor mij (onbewust nog) best een reden kunnen zijn.





Hier zit ik er even helemaal door heen. Man is dit weekend weg, jager amper te bereiken. Heb een super vriendin die op het moment alles is behalve een super vriendin. Ze schopt alleen maar kei hard tegen alles en iedereen aan om de kleinste dingen. Een zeer dierbaar familielid is ziek geworden en na er een aantal keren te zijn geweest is diegene toch opgenomen in het zkh. Wat natuurlijk alleen maar goed is, maar het houd me bezig. Hebben al weken een kleine die heel erg slecht slaapt. Vanmiddag een kennis die er helemaal door heen zat doordat ze een andet helpt en die ander haar compleet gewoon gebruikt heeft en nog doet. Gisteren zelf heel ongelukkig gevallen waardoor ik mijn linkerhand amper goed kan gebruiken, doet pijn bij alles wat ik op pak. Ik mis mijn man en ja, ik mis jager ook!



Het weinige contact kan ik prima aan, maar juist nu ik het gevoel heb echt even iemand nodig te hebben is hij er niet en is man er niet. Jager is volgende week wrs weer in eigen land, dan zal er wel weer iets meer contact zijn, maar dat is dan alleen via app.



Affijn, doordat er nu ff niemand is krijgen jullie de klaagzang....
Het was niet gepland maar van flirten kwam meer. Het lijkt soms een vlucht en ontsnapping aan de realiteit, zoeken naar geluk buiten jezelf , bezig zijn met een ander om de leegte niet te voelen. Klinkt wat zwaarder dan ik bedoel maar dat is de kern. Ik vind de zoektocht naar mezelf boeiend en deze levenslessen leren me dat.
Heel intressant! En hier ook, zeker niet geplant, maar van gekke humor gesprekken naar serieus en van serieus naar flirten en van flirten naar je leeft maar 1 keer. Je slaat ook de spijker op zijn kop met vluchten uit de realtitijd. Zie mijn bericht hier boven, slechts een paar dingen die ik daar beschrijf, maar als ik met jager ben is het mij tijd. Geen kind, beesten, man, bedrijf, klanten, familie, vrienden, huishouding e.d maar gewoon alleen ik en hij.



Heel intressant om eens over na te denken! Denk zeker dat het voor mij op die manier ook geld.
@Jane : het ontsnappen aan de realiteit is niet alleen tijdens de date zelf maar alle tijd die je besteed aan het nadenken, controleren, analyseren , afleiden , afwachten , toehappen , appen , fantaseren, mooi maken etc.

Je bent dus eigenlijk continu met hem /een ander bezig , je vlucht (voor jezelf)
Roodkapje, het klonk even alsof je levenslessen leerde. Leren dat een minnaar niet inwisselbaar is mja... mager lesje hoor
Jane, net als jij jezelf wegcijfert voor anderen, zoek je dus ook mensen om je heen die datzelfde doen. Denkend goed bezig te zijn zuigen ze zichzelf helemaal leeg en komen hun bron weer ergens vullen zodat diegene (jij in dit geval) ook compleet leeg raakt. Misschien mag je je eigen grenzen nog iets beter bewaken.



Want vervolgens baal je van man en jager terwijl zij er er niet zijn. Daar ook niks aan kunnen doen en waarschijnlijk geen boodschap hebben aan jouw leeg zijn.

Boos worden is dan een enorme valkuil en het maakt dingen stuk. Misschien is het goed vooral te blijven kijken naar jouw stuk, jouw reactie, jouw wegcijferen en vervolgens de last die jij daarvan hebt.

Daar zit nl ook je oplossing.
quote:roodkapjeendewolf schreef op 12 juli 2014 @ 20:13:

bezig zijn met een ander om de leegte niet te voelen.

Welke leegte?

En dit lijkt tóch wel op een levensles.
Roodkapje, al weer iets om over na te denken hoewel ik het met hem bezig zijn niet als vlucht zie, maar puur vriendschappenlijk, de date zelf zie ik zeker ook wel als vlucht. Maar ik zal het allemaal eens in me op gaan nemen.
@Roos : irriteer je nog steeds aan mij? Mijn antwoord was wat uitgebreider dan je nu weergeeft.
Roos, ik ben absloluut niet boos op jager of op man hoor! Vind mezelf gewoon even heel zielig nu omdat de steun punten die er anders zijn er nu even niet zijn. Incl vriendin.



Maar verder heb je wel gelijk. Mijn wegcijferen, mijn vanmiddag naar huis rijden en me werkelijk een uur lang alleen maar zorgen maken over de bewuste kennis die vanmiddag knapte. En wat heb ik er aan dat te doen? Juist helemaal niks. Gelukkig komt dat besef steeds meer, maar ik weet ook dat ik hierin nog een lange weg te gaan heb. En inderdaad, door deze betrokkenheid bij alles en iedereen om me heen wordt ik ook leeg gezogen. Grote verschil met nu en een dik jaar terug is dat ik het nu wat beter aan voel. Ik kan nu zelf wat beter die stap terug nemen omdat ik weet dat als ik nu door ga ik er straks helemaal door heen zit en zelf voor mezelf maar voor niemand meer leuk ben.
quote:Rooss4 schreef op 12 juli 2014 @ 21:01:

[...]



Welke leegte?

En dit lijkt tóch wel op een levensles.Ja, en die leegte voel ik dan goddank niet. Ooit wel gehad, kon me vreselijk leeg voelen, nu gelukkig al jaren niet meer!
quote:roodkapjeendewolf schreef op 12 juli 2014 @ 21:05:

@Roos : irriteer je nog steeds aan mij? Mijn antwoord was wat uitgebreider dan je nu weergeeft.Nee, ik irriteer me niet. Ik zie nu pas dat je gelijk hebt, ik las je post maar half schijnbaar, sorry. Je post is inderdaad uitgebreider dan dat!
@Roos : geen probleem , vroeg het me gewoon af omdat ik niet uit ben op strijd of om mezelf te verdedigen.
O, een beetje strijd kan wel lekker zijn hoor
@Roos : haha ik wist dat je dit antwoord zou geven
Alle reacties Link kopieren
Is het te intiem, Roodkapje, als ik vraag waar dat leegte-gevoel vandaan komt?
Weet ik ook niet precies , misschien vanuit mijn jeugd. Het zit in mij en is niet op te lossen door een goede relatie of seks. Het belemmerd me verder niet in mijn leven maar ik ben hierdoor wel meer zoekend en soms onrustig. Nu ik hier bewust van ben gaat het veel beter.
Ik denk dat elk mens een emotioneel "gat" heeft hoor.



De één vult het met coke, de ander met chips en een derde met seks of god.

Misschien komt het voort uit de kinderbreuk? Zo ben je totaal onbevangen en heerlijk afhankelijk van je ouders en zo word je de wrede wereld ingesmeten en moet je leven. Hoe lastig is dat wel niet?

Onze maatschappij is ook totaal ingericht op samenzijn, op je eigenwaarde bij een ander vandaan plukken. Singles zijn zielig kinderlozen incompleet. Een mens is immer op zoek naar invulling, aanvulling, opvulling.

Vreemd mechanisme.
@Roos : eens maar een goede hechting in de jeugd geeft wel meer basis en vertrouwen in jezelf waardoor je minder een leegte ervaar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven