Seks
alle pijlers
vreemdgaan?!
donderdag 19 februari 2009 14:03
Hallo,
Zijn er mensen die weten dat vreemgaan eigenlijk niet hoort maar het toch wel bewust doen?
Ik heb namelijk afgesproken met een ex-collega om wat te gaan drinken. Hij is achterin de veertig en ik ben 26.
Toen we nog bij het zelfde bedrijf werkte was er altijd al een bepaalde spanning tussen ons.
Hoe groot is de kans dat hij echt alleen iets wil drinken, wel weet ik dat als hij meer wil dat ik hem niet tegen houd.
Het is natuurlijk niet slim om te gaan (ik ben namelijk getrouwd en ik heb een zoontje van bijna 2 jaar) maar de drang om hem te zien is erg groot.
Zijn er mensen die ook zoiets hebben meegemaakt of op het punt staan.
Mensen die alleen maar commentaar kunnen leveren over hoe dom het wel niet is en zo die kunnen hun tijd beter anders besteden want ik weet zelf ook wel dat ik fout bezig ben, maar ik zoek naar mensen die in het zelfde schuitje zitten en niet naar verbeteraars!!
Zijn er mensen die weten dat vreemgaan eigenlijk niet hoort maar het toch wel bewust doen?
Ik heb namelijk afgesproken met een ex-collega om wat te gaan drinken. Hij is achterin de veertig en ik ben 26.
Toen we nog bij het zelfde bedrijf werkte was er altijd al een bepaalde spanning tussen ons.
Hoe groot is de kans dat hij echt alleen iets wil drinken, wel weet ik dat als hij meer wil dat ik hem niet tegen houd.
Het is natuurlijk niet slim om te gaan (ik ben namelijk getrouwd en ik heb een zoontje van bijna 2 jaar) maar de drang om hem te zien is erg groot.
Zijn er mensen die ook zoiets hebben meegemaakt of op het punt staan.
Mensen die alleen maar commentaar kunnen leveren over hoe dom het wel niet is en zo die kunnen hun tijd beter anders besteden want ik weet zelf ook wel dat ik fout bezig ben, maar ik zoek naar mensen die in het zelfde schuitje zitten en niet naar verbeteraars!!
zondag 26 april 2009 21:16
quote:RobertInter schreef op 26 april 2009 @ 21:08:
Ik moedig niets aan, als Angelina een verlangen heeft naar die ander, zal ze er iets mee moeten doen. Ze kan ook aan het verlangen toegeven en dan weet ze direct wat het is.... Ja, ze leeft maar 1 keer. Het is aan haar , het is haar leven en verantwoordelijkheid, zij is verantwoordelijk voor haar geluk!Precies, en jij niet, ga dus alsjeblieft vrouwen geen dingen opdringen, want dat doe jij wel meer dan alleen op dit topic. Maar misschien moet ik alles wat jij hier neerpent met een korrel nemen gezien de ontwikkelingen rond jouw persoon(nen) op deze pijler.
Ik moedig niets aan, als Angelina een verlangen heeft naar die ander, zal ze er iets mee moeten doen. Ze kan ook aan het verlangen toegeven en dan weet ze direct wat het is.... Ja, ze leeft maar 1 keer. Het is aan haar , het is haar leven en verantwoordelijkheid, zij is verantwoordelijk voor haar geluk!Precies, en jij niet, ga dus alsjeblieft vrouwen geen dingen opdringen, want dat doe jij wel meer dan alleen op dit topic. Maar misschien moet ik alles wat jij hier neerpent met een korrel nemen gezien de ontwikkelingen rond jouw persoon(nen) op deze pijler.
maandag 27 april 2009 08:26
Ik moedig niets aan, als Angelina een verlangen heeft naar die ander, zal ze er iets mee moeten doen. Ze kan ook aan het verlangen toegeven en dan weet ze direct wat het is.... Ja, ze leeft maar 1 keer. Het is aan haar , het is haar leven en verantwoordelijkheid, zij is verantwoordelijk voor haar geluk!
Robert, wat Angelina het beste kan doen "als ze er iets mee moet doen" is er juist NIET aan toegeven als ze graag met haar huidige partner een toekomst wilt blijven houden.
Ik denk dat zij dit ook heel goed beseft en dat ze het juist om deze reden er erg moeilijk mee heeft.
Verliefd zijn is zo'n superheerlijk gevoel en toch geeft ze er niet aan toe en dat vind ik pas karakter tonen ipv "het is nu of nooit dus geef er maar aan toe". Wat een onzin !!!
Angelina, je bent een sterke vrouw en je weet denk ik wel wat ik bedoel. We hebben er eerder over gesproken. Stort je niet in het "ongeluk" want dat is wat "vreemdgaan" met je doet.
Knuffel
Robert, wat Angelina het beste kan doen "als ze er iets mee moet doen" is er juist NIET aan toegeven als ze graag met haar huidige partner een toekomst wilt blijven houden.
Ik denk dat zij dit ook heel goed beseft en dat ze het juist om deze reden er erg moeilijk mee heeft.
Verliefd zijn is zo'n superheerlijk gevoel en toch geeft ze er niet aan toe en dat vind ik pas karakter tonen ipv "het is nu of nooit dus geef er maar aan toe". Wat een onzin !!!
Angelina, je bent een sterke vrouw en je weet denk ik wel wat ik bedoel. We hebben er eerder over gesproken. Stort je niet in het "ongeluk" want dat is wat "vreemdgaan" met je doet.
Knuffel
maandag 27 april 2009 13:13
Wat je doet moet je helemaal zelf weten. Maar misschien is een gesprek thuis iets handiger? Praten samen, over wat je mist bij je mna/vriend i.p.v. dat wat je mist bij een ander te zoeken? Het valt me op dat er tegenwoordig blijkbaar niet meer wordt gepraat over de relatie, maar direct op zoek naar iets spannends! Ik heb het anders opgelost....de situatie was dus ongeveer hetzelfde, maar ik heb een andere oplossing gezocht en gevonden. Mijn partner duidelijk gemaakt dat het zo niet verder kon. Hem wakker geschud. En dat heeft geholpen. We zijn samen dus op zoek naar een beter seksleven, wat meer spanning. En dat kan op veel manieren, behalve alleen vreemdgaan!
dinsdag 28 april 2009 08:56
quote:angelina50 schreef op 26 april 2009 @ 14:40:
Nee, mijn gevoelens voor deze andere man zijn nog steeds vreselijk sterk. Ik slaap slecht, val af, heb moeite met concentreren.... Moet me vreselijk beheersen om niet in tranen uit te barsten waar mijn man bij is. Ikben één en al verlangen....
Ik overweeg nu serieus met mijn partner over deze verliefdheid te praten, want ik denk dat dat de enige manier is om mij te 'genezen'.Gaat het nu wat beter met je Angelina, nadat je al onze meningen hebt gehoord?? En kun je er iets mee, en hoe is het nu met jou en je man en niet te vergeten hoe voelt het voor je als je met hem vrijt?
Nee, mijn gevoelens voor deze andere man zijn nog steeds vreselijk sterk. Ik slaap slecht, val af, heb moeite met concentreren.... Moet me vreselijk beheersen om niet in tranen uit te barsten waar mijn man bij is. Ikben één en al verlangen....
Ik overweeg nu serieus met mijn partner over deze verliefdheid te praten, want ik denk dat dat de enige manier is om mij te 'genezen'.Gaat het nu wat beter met je Angelina, nadat je al onze meningen hebt gehoord?? En kun je er iets mee, en hoe is het nu met jou en je man en niet te vergeten hoe voelt het voor je als je met hem vrijt?
dinsdag 28 april 2009 12:20
quote:Dushi64 schreef op 27 april 2009 @ 13:13:
Wat je doet moet je helemaal zelf weten. Maar misschien is een gesprek thuis iets handiger? Praten samen, over wat je mist bij je mna/vriend i.p.v. dat wat je mist bij een ander te zoeken? Het valt me op dat er tegenwoordig blijkbaar niet meer wordt gepraat over de relatie, maar direct op zoek naar iets spannends! Ik heb het anders opgelost....de situatie was dus ongeveer hetzelfde, maar ik heb een andere oplossing gezocht en gevonden. Mijn partner duidelijk gemaakt dat het zo niet verder kon. Hem wakker geschud. En dat heeft geholpen. We zijn samen dus op zoek naar een beter seksleven, wat meer spanning. En dat kan op veel manieren, behalve alleen vreemdgaan!
Helemaal mee eens....
Vreemdgaan maakt alleen maar (heel veel vertrouwen) stuk !
Wat je doet moet je helemaal zelf weten. Maar misschien is een gesprek thuis iets handiger? Praten samen, over wat je mist bij je mna/vriend i.p.v. dat wat je mist bij een ander te zoeken? Het valt me op dat er tegenwoordig blijkbaar niet meer wordt gepraat over de relatie, maar direct op zoek naar iets spannends! Ik heb het anders opgelost....de situatie was dus ongeveer hetzelfde, maar ik heb een andere oplossing gezocht en gevonden. Mijn partner duidelijk gemaakt dat het zo niet verder kon. Hem wakker geschud. En dat heeft geholpen. We zijn samen dus op zoek naar een beter seksleven, wat meer spanning. En dat kan op veel manieren, behalve alleen vreemdgaan!
Helemaal mee eens....
Vreemdgaan maakt alleen maar (heel veel vertrouwen) stuk !
dinsdag 28 april 2009 16:25
Robertinter, toen ik net op dit forum mijn 'probleem' wilde bespreken en jij daarop reageerde, nam ik je nog serieus. Maar nu..wat ik van jou alleen maar hoor doet me denken aan iemand die aan de zijlijn bij het voetbal staat. Zorg dat 'ie erin gaat.
Je zou me een groot plezier doen, jouw 'adviezen' achterwege te laten. De bemoedigende woorden van Moniekk en Dushi zeggen mij veel meer.
En net als Jaschenca heb ik het idee dat jij meerdere namen gebruikt.
Je zou me een groot plezier doen, jouw 'adviezen' achterwege te laten. De bemoedigende woorden van Moniekk en Dushi zeggen mij veel meer.
En net als Jaschenca heb ik het idee dat jij meerdere namen gebruikt.
woensdag 29 april 2009 10:03
Hoi Angelina,
Bezint eer ge begint! Ik heb het zelf van de andere kant meegemaakt. Tijdens mijn vakantie had ik een vrouw leren kennen die bijna 20 jaar een relatie had.
Tijdens die vakantie heb ik geweldige sex met haar gehad. Op haar terugreis had ze haar man al bericht haar niet op te hoeven halen. Na deze vakantie zat zij met haar gevoel in de knoop.
Geen goede sex met partner
Weinig tot geen communicatie met partner
De spanning en de erkenning (zij was 13 jaar ouder)
Hierna heb ik nog na drie jaar een (sex)relatie met haar gehad. Met de volgende dieptepunten.
Gescheiden na 20 jaar relatie.
Onbegrip bij kinderen, vrienden en familie.
En voor mijzelf was als dieptepunt dat ik als aanstichter werd gezien.
Ik kan je daarom adviseren te blijven praten. Het gras lijkt altijd groener. ...
Ik wens je alle wijsheid.
Groetjes, Marc
Bezint eer ge begint! Ik heb het zelf van de andere kant meegemaakt. Tijdens mijn vakantie had ik een vrouw leren kennen die bijna 20 jaar een relatie had.
Tijdens die vakantie heb ik geweldige sex met haar gehad. Op haar terugreis had ze haar man al bericht haar niet op te hoeven halen. Na deze vakantie zat zij met haar gevoel in de knoop.
Geen goede sex met partner
Weinig tot geen communicatie met partner
De spanning en de erkenning (zij was 13 jaar ouder)
Hierna heb ik nog na drie jaar een (sex)relatie met haar gehad. Met de volgende dieptepunten.
Gescheiden na 20 jaar relatie.
Onbegrip bij kinderen, vrienden en familie.
En voor mijzelf was als dieptepunt dat ik als aanstichter werd gezien.
Ik kan je daarom adviseren te blijven praten. Het gras lijkt altijd groener. ...
Ik wens je alle wijsheid.
Groetjes, Marc
woensdag 29 april 2009 14:12
Hai Marc, ook mijn vriend heeft een kortstondige affaire gehad maar wel een met alles erop en eraan.
Communiceren met mij kon hij niet (meer). De vlucht naar 'die andere' vrouw werd groter en groter. Door omstandigheden zag ik sommige signalen niet (bewust).
Hij werd verliefd op een droom, een fantasie die in elkaar stortte toen ik het eerste berichtje las op zijn mobiel en ook mijn wereld toen volledig in elkaar donderde.
Ik besef dat onze relatie nooit meer kan/zal worden zoals deze was en dat doet zeer.
We hebben besloten om door te gaan met elkaar, veel te praten en hij heeft professionele hulp gezocht.
Angelina, jij houdt zoveel van jouw man dus maak alsjeblieft niet de fout door toe te geven aan het verliefde gevoel voor een ander.
Als persoon die dus nu aan de andere kant staat weet ik dus hoe ontzettend veel pijn (echt ook fysieke pijn) het doet als je ontdekt dat je partner met een ander het bed heeft gedeeld.
Welke beweegredenen dan ook, op een bepaald moment is er een besluit genomen waar je als partner geen inspraak in had, er is over gelogen en de exclusiviteit is uit je relatie gehaald.
De weg terug is pijnlijk, moeilijk, zwaar en soms vraag ik me wel eens af waarom en waarvoor ik dit doe.
Toch wil ik het heel graag proberen. Ook mijn partner is heel erg blij dat wij een tweede kans hebben gekregen, maar, het is het echt niet waard, zoveel verdriet, zoveel pijn.
Probeer met je partner te praten, wij bespreken op dit moment echt alles, de grens van de schaamte is voorbij en dat voelt soms ook echt als een opluchting.
De passie is weer terug (hoe vreemd dat misschien ook klinkt) en op sexueel gebied zijn we veel opener geworden, juist door veel te praten en elkaar meer te laten delen in elkaars gevoelswereld.
Marc, hoe is het met/bij jou afgelopen ?
Communiceren met mij kon hij niet (meer). De vlucht naar 'die andere' vrouw werd groter en groter. Door omstandigheden zag ik sommige signalen niet (bewust).
Hij werd verliefd op een droom, een fantasie die in elkaar stortte toen ik het eerste berichtje las op zijn mobiel en ook mijn wereld toen volledig in elkaar donderde.
Ik besef dat onze relatie nooit meer kan/zal worden zoals deze was en dat doet zeer.
We hebben besloten om door te gaan met elkaar, veel te praten en hij heeft professionele hulp gezocht.
Angelina, jij houdt zoveel van jouw man dus maak alsjeblieft niet de fout door toe te geven aan het verliefde gevoel voor een ander.
Als persoon die dus nu aan de andere kant staat weet ik dus hoe ontzettend veel pijn (echt ook fysieke pijn) het doet als je ontdekt dat je partner met een ander het bed heeft gedeeld.
Welke beweegredenen dan ook, op een bepaald moment is er een besluit genomen waar je als partner geen inspraak in had, er is over gelogen en de exclusiviteit is uit je relatie gehaald.
De weg terug is pijnlijk, moeilijk, zwaar en soms vraag ik me wel eens af waarom en waarvoor ik dit doe.
Toch wil ik het heel graag proberen. Ook mijn partner is heel erg blij dat wij een tweede kans hebben gekregen, maar, het is het echt niet waard, zoveel verdriet, zoveel pijn.
Probeer met je partner te praten, wij bespreken op dit moment echt alles, de grens van de schaamte is voorbij en dat voelt soms ook echt als een opluchting.
De passie is weer terug (hoe vreemd dat misschien ook klinkt) en op sexueel gebied zijn we veel opener geworden, juist door veel te praten en elkaar meer te laten delen in elkaars gevoelswereld.
Marc, hoe is het met/bij jou afgelopen ?
woensdag 29 april 2009 16:58
Hai Moniekk,
Jeetje wat een verhaal. Ten eerste vind ik het heel goed van je dat je toch bij je partner blijft. Idd zal het nooit meer zo worden zoals het was. Ook al zegt je partner het nooit meer te doen en hulp zocht. De basis en vertrouwen zijn weg.
Het was wel zo dat ik op dat moment zelf geen relatie had. Ik vond het moeilijk, je bent toch de aanstichter van dit alles.
Bij deze relatie bleek het al langer niet goed te zijn. Er bleek al een andere SV voor mij te zijn geweest.
Doordat ik zelf 32 en zij 49 was er geen echte balans. Ook door reacties vanuit haar omgeving werd ik erg onzeker.
Achteraf bleek eigenlijk dat ze van twee walletjes wilde snoepen, haar partner en mij voor de gezelligheid.
Ook zij leefde in een droomwereld.
Haar partner heeft dit niet geaccepteerd en heeft voor een definitieve breuk gekozen. Zij is nu met een andere man getrouwd. Dus de breuk met haar partner is door onze relatie versneld.
Ik ben nu zelf getrouwd en m'n partner weet van dit verhaal. Nogmaals Moniekk men moet met een flinke drang zitten wil je zo'n stap maken. Of je komt later weer in de echte wereld en kiest voor je oude leven met alle pijn en wantrouwen. Of je kiest voor onzekerheid van het nieuwe! Maar in de meeste gevallen wordt een 2e relatie geromantiseerd. En later blijkt dat je dezelfde dingen na loop van tijd weer tegenkomt.
Ik wens je het beste. Mocht je nog iets willen weten, dan hoor ik het wel.
Groet, Marc
Jeetje wat een verhaal. Ten eerste vind ik het heel goed van je dat je toch bij je partner blijft. Idd zal het nooit meer zo worden zoals het was. Ook al zegt je partner het nooit meer te doen en hulp zocht. De basis en vertrouwen zijn weg.
Het was wel zo dat ik op dat moment zelf geen relatie had. Ik vond het moeilijk, je bent toch de aanstichter van dit alles.
Bij deze relatie bleek het al langer niet goed te zijn. Er bleek al een andere SV voor mij te zijn geweest.
Doordat ik zelf 32 en zij 49 was er geen echte balans. Ook door reacties vanuit haar omgeving werd ik erg onzeker.
Achteraf bleek eigenlijk dat ze van twee walletjes wilde snoepen, haar partner en mij voor de gezelligheid.
Ook zij leefde in een droomwereld.
Haar partner heeft dit niet geaccepteerd en heeft voor een definitieve breuk gekozen. Zij is nu met een andere man getrouwd. Dus de breuk met haar partner is door onze relatie versneld.
Ik ben nu zelf getrouwd en m'n partner weet van dit verhaal. Nogmaals Moniekk men moet met een flinke drang zitten wil je zo'n stap maken. Of je komt later weer in de echte wereld en kiest voor je oude leven met alle pijn en wantrouwen. Of je kiest voor onzekerheid van het nieuwe! Maar in de meeste gevallen wordt een 2e relatie geromantiseerd. En later blijkt dat je dezelfde dingen na loop van tijd weer tegenkomt.
Ik wens je het beste. Mocht je nog iets willen weten, dan hoor ik het wel.
Groet, Marc
woensdag 29 april 2009 17:51
Hai Marc, jouw verhaal, dat is ook niet mis zeg ! Spijt komt altijd te laat, maar ik denk nog steeds dat vreemdgaan toch echt een keuze is en dat je niet 'per ongeluk' vreemdgaat.
De grote knal was bij mij de vele leugens. Het gemak waarmee werd gelogen, de omstandigheid waarin (sorry, maar niet te veel details) en het maar meer en meer laten escaleren.
Mijn vriend wil ontzettend graag mijn vertrouwen terugwinnen maar ik besef dat wij nog een hele lange weg hebben te gaan.
Opgeven en ieder je eigen kant opgaan is de makkelijkste weg. Wij hebben gekozen voor de moeilijke weg en ik wil dit ook echt heel graag een kans geven.
Het vertrouwen zal terug moeten komen, ik merk dat we daarin héél langzaam ook weer wat winst behalen, als dit niet terugkomt dan heb je feitelijk niks. Vertrouwen in elkaar is toch wel een beetje een eerste voorwaarde en vereiste voor een relatie.
Ik vraag me altijd af wat mensen heeft bezield om dit pad in te slaan, het is zo naief om te denken dat dit een betere weg is in plaats van de confrontatie thuis aan te gaan en te praten (zoals Dushi64 ook heel terecht stelt), je relatie te verbreken en pas dan te starten met iets nieuws, ipv je huidige relatie zo te verwoesten en een kans op herstel te minimaliseren dan wel te vernietigen.
Het leeftijdsverschil tussen jou en die andere vrouw was redelijk groot. Hoe kijk je hier nu achteraf op terug ? Was het werkelijk liefde, of meer lust en/of maakte je het mooier dan het was?
Zij was gebonden dus zij diende thuis verantwoording af te leggen maar ik kan me voorstellen dat jij je hier toch ook ongemakkelijk bij voelde.
Het klassieke scenario (niet gelukkig, niet meer weten wat te doen) werd uit de kast gehaald.
Waarom niet EERST scheiden en dan het bed induiken met een ander. Het is zo respectloos naar je partner, zeker als het ook nog gebeurd buiten diens medeweten om.
Ik weet niet of wij het redden, soms vind ik het zo ontzettend zwaar, het is ook nog niet zo lang geleden. En toch.....de kleine winstmomentjes, die geven me ook weer hoop.
Bezint eer gij begint blijkt niet meer te gelden in deze tijd (klink ik nou als een granny
))
maar nu ik het zelf meemaak en doormaak kan ik met beide handen op mijn hart zeggen dat ik dit mijn ergste vijand niet toewens.
De grote knal was bij mij de vele leugens. Het gemak waarmee werd gelogen, de omstandigheid waarin (sorry, maar niet te veel details) en het maar meer en meer laten escaleren.
Mijn vriend wil ontzettend graag mijn vertrouwen terugwinnen maar ik besef dat wij nog een hele lange weg hebben te gaan.
Opgeven en ieder je eigen kant opgaan is de makkelijkste weg. Wij hebben gekozen voor de moeilijke weg en ik wil dit ook echt heel graag een kans geven.
Het vertrouwen zal terug moeten komen, ik merk dat we daarin héél langzaam ook weer wat winst behalen, als dit niet terugkomt dan heb je feitelijk niks. Vertrouwen in elkaar is toch wel een beetje een eerste voorwaarde en vereiste voor een relatie.
Ik vraag me altijd af wat mensen heeft bezield om dit pad in te slaan, het is zo naief om te denken dat dit een betere weg is in plaats van de confrontatie thuis aan te gaan en te praten (zoals Dushi64 ook heel terecht stelt), je relatie te verbreken en pas dan te starten met iets nieuws, ipv je huidige relatie zo te verwoesten en een kans op herstel te minimaliseren dan wel te vernietigen.
Het leeftijdsverschil tussen jou en die andere vrouw was redelijk groot. Hoe kijk je hier nu achteraf op terug ? Was het werkelijk liefde, of meer lust en/of maakte je het mooier dan het was?
Zij was gebonden dus zij diende thuis verantwoording af te leggen maar ik kan me voorstellen dat jij je hier toch ook ongemakkelijk bij voelde.
Het klassieke scenario (niet gelukkig, niet meer weten wat te doen) werd uit de kast gehaald.
Waarom niet EERST scheiden en dan het bed induiken met een ander. Het is zo respectloos naar je partner, zeker als het ook nog gebeurd buiten diens medeweten om.
Ik weet niet of wij het redden, soms vind ik het zo ontzettend zwaar, het is ook nog niet zo lang geleden. En toch.....de kleine winstmomentjes, die geven me ook weer hoop.
Bezint eer gij begint blijkt niet meer te gelden in deze tijd (klink ik nou als een granny
)) maar nu ik het zelf meemaak en doormaak kan ik met beide handen op mijn hart zeggen dat ik dit mijn ergste vijand niet toewens.
woensdag 29 april 2009 18:44
Hi Moniekk,
Ja, "bezint eer ge begint" als ik dat zeg voel ik me ook 20 jaar ouder. Ik denk dat het voornamelijk lust was.
Waarom.... vanwege het feit dat ze eigenlijk ook haar partner wilde behouden.
In het begin bestond de relatie puur door smoezen. Later wist men wel beter. Maar ook zij was later open naar haar partner toe.
Haar partner had kantoor aan huis, dus daar kwam ik nooit. Omdat zij in het land cursussen gaf, verliepen afspraken of bij mij thuis of via hotelkamers.
Ikzelf ben een open boek. Goede vrienden en familie wisten van de situatie. Maar wilde haar niet leren kennen.
Net zoals gezamelijke kennissen van haar en haar man mij niet wilde leren kennen.
Het enige wat je nu moet doen is praten, praten, praten. Wanneer je twijfelt praat erover. Voel je je rot, praat erover. En zeer belangrijk luister tussen de regels door naar je partner. Maar geef hem ook het voordeel van de twijfel, hoe moeilijk dat ook is!
Ja, "bezint eer ge begint" als ik dat zeg voel ik me ook 20 jaar ouder. Ik denk dat het voornamelijk lust was.
Waarom.... vanwege het feit dat ze eigenlijk ook haar partner wilde behouden.
In het begin bestond de relatie puur door smoezen. Later wist men wel beter. Maar ook zij was later open naar haar partner toe.
Haar partner had kantoor aan huis, dus daar kwam ik nooit. Omdat zij in het land cursussen gaf, verliepen afspraken of bij mij thuis of via hotelkamers.
Ikzelf ben een open boek. Goede vrienden en familie wisten van de situatie. Maar wilde haar niet leren kennen.
Net zoals gezamelijke kennissen van haar en haar man mij niet wilde leren kennen.
Het enige wat je nu moet doen is praten, praten, praten. Wanneer je twijfelt praat erover. Voel je je rot, praat erover. En zeer belangrijk luister tussen de regels door naar je partner. Maar geef hem ook het voordeel van de twijfel, hoe moeilijk dat ook is!
vrijdag 1 mei 2009 20:30
zondag 3 mei 2009 14:19
Een relatie aangaan op basis van monogamie, dat doet bijna iedereen... maar na verloop van tijd veranderen mensen toch van mening. Probleem is dat dit zelden bij beiden tegelijk gebeurt, en dat een van beiden door karakter, leef- en werkomstandigheden, sex-appeal enz. meer of vroeger succes heeft dan de andere.
Is dat een reden om de relatie stop te zetten? Hopelijk niet, want dan zouden er na wat jaren niet veel relaties meer overblijven...
Tijdig die realiteit voorzien en zonder valse schaamte met elkaar bespreken lijkt mij de enige remedie te zijn.
Is dat een reden om de relatie stop te zetten? Hopelijk niet, want dan zouden er na wat jaren niet veel relaties meer overblijven...
Tijdig die realiteit voorzien en zonder valse schaamte met elkaar bespreken lijkt mij de enige remedie te zijn.
donderdag 7 mei 2009 15:53
Hoi,
Ik heb ongeveer een jaar terug zo'n beetje hetzelfde gehad als jij. Kwam ook in de verleiding door een man en wilde toch eigenlijk ook me vriend niet kwijt. We hebben samen een dochtertje en zijn opzich gelukkig.
Hij wist dat ik een vriend en een dochtertje heb en hij is single.
We hebben een keer wat afgesproken in een rustig restaurantje.Daarna ben ik nog mee geweest naar zijn huis wat vlakbij was. Hijj probeerde wel het een en ander.
Ik wilde me vriend niet bedriegen, maar de aandacht was fijn en spannend. Het is toen alleen bij zoenen gebleven..
Schuldig voelde ik me hier niet over. Ik voelde me juist wel fijn en die man was erg leuk en lief en de verlangens waren er nog.
Later hebben we weer afgesproken en toen heb ik me wel helemaal laten gaan. Daarna is dat nog een paar keer gebeurd. Maar het was niet alleen maar seks, want we hebben elkaar ook wat keren gezien en gewoon leuk wat gekletst en tegen elkaar aan gelegen.
Ik kreeg een beetje gevoelens voor hem, en twijfelde soms of dat niet wederzijds was. Al denk ik dat het hem maar gewoon voor 1 ding te doen was.
Toen ik de laatste keer bij hem wegging en naar huis reed, dacht ik, Nee het kan nooit iets worden tussen ons en ik wil me vriend ook helemaal niet kwijt want ik ben echt gek op hem en hou ook van hem.
Ik bedacht me toen pas wat ik op het spel had gezet en dat ik dit niet meer wilde en met mijn vriend verder wilde. Ik kreeg wat spijt en een schuldgevoel naar me vriend toe.
Maar ik wilde het hem niet opbiechte, want was bang voor zijn reactie. Ik dacht als ik nu niks zeg, zal hij het nooit te weten komen en ik vergeet het gewoon, klaar..
Maar toen kreeg ik wat vreemde klachten wat op de symptomen van chlamydia leek.
Ik kreeg enorm de zenuwen, want dit zou beteken dat ik het toch aan me vriend zou moeten vertellen.
Ik heb het een tijdje aangekeken en toen de zenuwen me ook te erg werden ben ik een soa test gaan doen. Weer een week op de uitslag wachten.. Mijn schuldgevoel naar me vriend en dochter toe werden steeds groter en was als de dood dat ik echt iets zou hebben.
Uiteindelijk was de test negatief, en was er dus niks..
Ik heb me vriend nog niks verteld, en denk ook niet dat ik dat ga doen.
Ik wil hem geen pijn doen. Ik heb mijn lesje wel geleerd door een paar weken in de flinke zenuwen te zitten en die test te hebben moeten doen. Ik zal nooit meer toegeven als ik nog eens in de verleiding kom..
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en goed nadenkt over je beslissing. Het zou zomaar anders kunnen lopen als je denkt.
En ja.. Het is natuurlijk ook heel erg dom geweest om het onveilig te doen.
Ik heb ongeveer een jaar terug zo'n beetje hetzelfde gehad als jij. Kwam ook in de verleiding door een man en wilde toch eigenlijk ook me vriend niet kwijt. We hebben samen een dochtertje en zijn opzich gelukkig.
Hij wist dat ik een vriend en een dochtertje heb en hij is single.
We hebben een keer wat afgesproken in een rustig restaurantje.Daarna ben ik nog mee geweest naar zijn huis wat vlakbij was. Hijj probeerde wel het een en ander.
Ik wilde me vriend niet bedriegen, maar de aandacht was fijn en spannend. Het is toen alleen bij zoenen gebleven..
Schuldig voelde ik me hier niet over. Ik voelde me juist wel fijn en die man was erg leuk en lief en de verlangens waren er nog.
Later hebben we weer afgesproken en toen heb ik me wel helemaal laten gaan. Daarna is dat nog een paar keer gebeurd. Maar het was niet alleen maar seks, want we hebben elkaar ook wat keren gezien en gewoon leuk wat gekletst en tegen elkaar aan gelegen.
Ik kreeg een beetje gevoelens voor hem, en twijfelde soms of dat niet wederzijds was. Al denk ik dat het hem maar gewoon voor 1 ding te doen was.
Toen ik de laatste keer bij hem wegging en naar huis reed, dacht ik, Nee het kan nooit iets worden tussen ons en ik wil me vriend ook helemaal niet kwijt want ik ben echt gek op hem en hou ook van hem.
Ik bedacht me toen pas wat ik op het spel had gezet en dat ik dit niet meer wilde en met mijn vriend verder wilde. Ik kreeg wat spijt en een schuldgevoel naar me vriend toe.
Maar ik wilde het hem niet opbiechte, want was bang voor zijn reactie. Ik dacht als ik nu niks zeg, zal hij het nooit te weten komen en ik vergeet het gewoon, klaar..
Maar toen kreeg ik wat vreemde klachten wat op de symptomen van chlamydia leek.
Ik kreeg enorm de zenuwen, want dit zou beteken dat ik het toch aan me vriend zou moeten vertellen.
Ik heb het een tijdje aangekeken en toen de zenuwen me ook te erg werden ben ik een soa test gaan doen. Weer een week op de uitslag wachten.. Mijn schuldgevoel naar me vriend en dochter toe werden steeds groter en was als de dood dat ik echt iets zou hebben.
Uiteindelijk was de test negatief, en was er dus niks..
Ik heb me vriend nog niks verteld, en denk ook niet dat ik dat ga doen.
Ik wil hem geen pijn doen. Ik heb mijn lesje wel geleerd door een paar weken in de flinke zenuwen te zitten en die test te hebben moeten doen. Ik zal nooit meer toegeven als ik nog eens in de verleiding kom..
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en goed nadenkt over je beslissing. Het zou zomaar anders kunnen lopen als je denkt.
En ja.. Het is natuurlijk ook heel erg dom geweest om het onveilig te doen.
dinsdag 12 mei 2009 17:11
Zo eens in het kwartaal heb ik een vaste man en vrouw waar ik heerlijk mee sex........! We zijn allemaal getrouwd al jaren....
Maar het is zo lekker om eens uit de sleur te stappen! Onze partners moeten allemaal niet denken aan een trio in welke samenstelling dan ook...we delen dan ook alleen de lust! Ik kan nu ook weer vollop genieten van de sex met mijn man...nu ook mijn dromen vervuld zijn!
Maar het is zo lekker om eens uit de sleur te stappen! Onze partners moeten allemaal niet denken aan een trio in welke samenstelling dan ook...we delen dan ook alleen de lust! Ik kan nu ook weer vollop genieten van de sex met mijn man...nu ook mijn dromen vervuld zijn!
maandag 18 mei 2009 23:38
ik ben zelf getrouwd , huisje boompje beessie
kan eigenlijk wel zeggen dat wij het goed voor elkaar hebben .
ben dol gelukkig met haar en toch ben ik altijd maar op zoek naar die spanning
het is die spanning waar ik verslaafd aan ben ,het nieuwe ,de ontdekkingsreis naar dat ander lichaam
ik ben hier echt niet trots op ,maar eens in de zoveel tijd denk ik toch niet met m'n hersens maar gewoon met m'n ...!
eenmaal uitgespeeld wil ik het liefste weer zo snel terug naar huis
meestal blijft het dan ook bij een keer omdat het nieuwe oftewel de spanning er al weer af is
herkend iemand dit
kan eigenlijk wel zeggen dat wij het goed voor elkaar hebben .
ben dol gelukkig met haar en toch ben ik altijd maar op zoek naar die spanning
het is die spanning waar ik verslaafd aan ben ,het nieuwe ,de ontdekkingsreis naar dat ander lichaam
ik ben hier echt niet trots op ,maar eens in de zoveel tijd denk ik toch niet met m'n hersens maar gewoon met m'n ...!
eenmaal uitgespeeld wil ik het liefste weer zo snel terug naar huis
meestal blijft het dan ook bij een keer omdat het nieuwe oftewel de spanning er al weer af is
herkend iemand dit
woensdag 20 mei 2009 19:50
Al even niets van me laten horen. Ik heb achter elk contact een punt gezet en begin me nu wat beter te voelen. Het is wel dubbel, enerzijds ben ik blij dat er niets gebeurt is, anderzijds is er een enorme neerslachtigheid en nog steeds twijfel. Ik heb dagen gehad dat ik me zo depressief voelde...
De aantrekkingskracht, het gevoel weer eens echt te leven, me weer helemaal vrouw te voelen... ik vond het heerlijk, maar mijn gezonde verstand zegt dat mijn besluit goed is.
Dank Moniekk voor je aanbod om prive te mailen. Ik red me wel.
De aantrekkingskracht, het gevoel weer eens echt te leven, me weer helemaal vrouw te voelen... ik vond het heerlijk, maar mijn gezonde verstand zegt dat mijn besluit goed is.
Dank Moniekk voor je aanbod om prive te mailen. Ik red me wel.
