Thuis
alle pijlers
Beter een goede buur..
zondag 14 april 2019 om 20:05
vrijdag 19 maart 2021 om 22:06
Doet me denken aan de oude achterburen van mijn ouders, mijn zus was danig psychisch in de war en was ‘s avonds laat een rondje gaan lopen.
Achter het huis zat een vrij kerkelijke opvang voor (ex) verslaafden, hoorde vanaf 06.00 liederen.
Hebben zus een koffie aangeboden om haar vervolgens niet meer te willen laten gaan want ‘ze was nu onderdeel van hun’
. Politie is er nog aan te pas gekomen.
Achter het huis zat een vrij kerkelijke opvang voor (ex) verslaafden, hoorde vanaf 06.00 liederen.
Hebben zus een koffie aangeboden om haar vervolgens niet meer te willen laten gaan want ‘ze was nu onderdeel van hun’
. Politie is er nog aan te pas gekomen.
vrijdag 19 maart 2021 om 22:13
Haha wat eng en tegelijkertijd ook een beetje grappig.Arequipa schreef: ↑19-03-2021 22:06Doet me denken aan de oude achterburen van mijn ouders, mijn zus was danig psychisch in de war en was ‘s avonds laat een rondje gaan lopen.
Achter het huis zat een vrij kerkelijke opvang voor (ex) verslaafden, hoorde vanaf 06.00 liederen.
Hebben zus een koffie aangeboden om haar vervolgens niet meer te willen laten gaan want ‘ze was nu onderdeel van hun’
vrijdag 19 maart 2021 om 22:55
Je hebt begeleiding en je hebt ‘begeleiding’. Die laatste vooral als ‘te goed voor een GVT maar eigenlijk te zwakbegaafd om zelfstandig te wonen’. En die krijgen dan 1x per week iemand die ‘alles’ moet regelen: de administratie, het zoveelste gesprekje met de wijkagent, bemiddelen in het arbeidsconflict in de sociale werkplaats (of dagbesteding), de regelzaken rondom de kinderen.
Mensen die voorheen semi-zelfstandig in een socio-flat konden wonen op een beschermd terrein met GVT-woningen. Eigen supermarktje, eigen ‘kroeg’, eigen sportschool.
Maar nee, iedereen moest integreren in de maatschappij (lees: wegbezuinigen). Mijn oom had een verstandelijke handicap. Op dat beschermde terrein kon hij gewoon op de fiets (driewieler) overal naartoe, had hij een dagbesteding (vrijwilligerswerk op de ‘kinderboerderij’), kon hij gewoon in de ‘eigen bieb’ een boek gaan lenen op basisschool-niveau,, kwam er twee keer per week een mevrouw die kookles gaf, enz. De laatste jaren zat hij in een GVT midden in een woonwijk waar hij niet kon fietsen (te gevaarlijk in gewoon verkeer) en afhankelijk was van taxibusjes. Geen dagbesteding meer of even binnenlopen, slechts 1 middag per week twee uur in een taxibusje om ergens een uurtje thee te slurpen. Naar de bieb ging hij niet meer omdat hij niet ‘uitgelachen’ wilde worden omdat hij kinderboeken leende. Geen kooklessen meer maar een tafeltje-dek-je regeling. Dus op die 9 vierkante meter van zijn ‘studio’ draaide hij zijn muziek, Corry en de rekels. Op volume 100. De godganse dag op repeat. Want de begeleiding was er alleen tussen 19.00 en 20.00. Ik had echt medelijden met die buren.
zaterdag 20 maart 2021 om 08:44
Nou dit inderdaad Rik.
Hier idem dito, alle woningen die vrij komen in ons appartementencomplex lijken tegenwoordig wel naar dat soort huishoudens te gaan. Lijkt er op dat ze een quotum moeten halen bij de woningbouw ofzo en wij zitten maar in de overlast.
zaterdag 20 maart 2021 om 09:23
Uit een ongetwijfeld goed bedoeld principe waarbij iedereen welkom is in onze participatiemaatschappij. Een van mijn kinderen woont vanaf erg jong in instellingen vanwege meerdere ernstige beperkingen. Die heeft jaren (heel fijn trouwens) gewoond in een woning op een groep, midden in een nieuwbouwwijk aan een hofje met een speelplaats waaromheen een tiental normale woningen stonden. De opzet was dat de kinderen met een beperking zo op sleeptouw genomen konden worden en in de groep zouden vallen bij de andere kinderen uit de wijk.
Dat werkte dus totaal niet zo. De andere kinderen waren bang voor onze kinderen waarvan sommige in rolstoelen of in looprekjes zaten, die raar praatten, soms nog geen bal terug konden rollen en hun emoties niet onder controle hadden. Denk ook aan jongens van 16 van ruim twee meter met een cognitief vermogen van een kind van 3 en bijbehorende impulsbeheersing.
Regelmatig was er overlast van geschreeuw in de tuin van de woning als er een cliënt doordraaide of gewoon heel vrolijk was. Mijn zoon had de hobby om zijn schoenen over de schutting te gooien. Hij heeft gelukkig nooit iemand geraakt (wel een keer een auto) maar ik kan me voorstellen dat de jonge gezinnen hun hart soms vasthielden. Stond er midden in een potje voetbal ineens iemand zonder broek op het veld, of begon zo'n Goliath keihard te huilen als hij de bal niet kreeg.
Na een jaar of 10 hebben ze de opzet van de woning veranderd naar hoger functionerende cliënten. Het gaat nu beter maar ik zou er zelf ook niet naast willen wonen eerlijk gezegd.
Mijn kind woont nu overigens op een afgeschermd terrein, echt top.
zaterdag 20 maart 2021 om 09:55
Vroeger, toen ik nog thuis woonde, hadden we een achterbuurvrouw die maandelijks de gordijnen in de woonkamer in de hens stak.
Een aantal jaar geleden woonden we naast een stel waarmee we in eerste instantie goed contact hadden. Puntje was dat ze zelf geen auto hadden en ze steeds die van ons leenden. Dat begon met 'ik moet snel naar het ziekenhuis met de kleine, mag ik alsjeblieft jullie auto?' Tuurlijk mag dat! Maar langzaam sloop het gemak erin. Het werd steeds vaker, steeds minder noodzakelijk en, het meest storende, het werd niet meer gevraagd maar aangekondigd. Tot je dus op een gegeven moment op het punt was dat ze de auto leende om op bezoek te gaan bij moeder, een wijk verderop of om een paar kleine boodschapjes te halen bij de supermarkt 1 straat verder. Em voor de benzine kreeg je nooit iets natuurlijk, want ja. Het waren toch steeds maar ritjes van 1,2, 3km. Maar wel inmiddels minstens dagelijks. Als ik het zo opschrijf denk je: dat laat je toch zelf gebeuren ? Klopt, maar het gaat zo geleidelijk dat je het amper in de gaten hebt en het wordt steeds moeilijker om nee te zeggen.
Nou goed. Uiteindelijk toch maar eens aangekaart dat ze voor nood natuurlijk altijd onze auto mocht lenen maar dat ze in de andere gevallen maar gewoon moest fietsen of zelf een auto kopen. Nou. Toen hadden we het gevreten natuurlijk. Sindsdien hebben ze ons echt het leven zuur gemaakt met op de muren bonken, harde muziek draaien, in de tuin met gasten op hard volume ons zwart maken en uitschelden, klagen over álles, zo mochten we snachts de wc niet meer doortrekken en de hondenbrokken in de bak scheppen maakte veel te veel herrie.
Nu wonen we naast 2 broers. Eentje is verstandelijk gehandicapt maar wij grappen altijd dat de andere een paar wissels mist. De gehandicapte zingt iedere nacht rond 01.00 en 04.00 uur hard uit het open raam, bonkt super hard en lang op het raam als zijn broer weggaat en moeten we geregeld vragen geen aardappelschillen ed in onze ponywei te gooien. Maar het is een vriendelijke man, ik heb geen problemen met hem. Maar zijn 'normale' broer. Dat is gewoon een eikel. Zegt geen woord tegen ons, gooit zijn corgi uit de voordeur als we langs komen met onze 2 grote herplaatsers die absoluut (nog) niet met kleine hondjes kunnen en als er (zeer zelden) eens een bal van onze kinderen over de schutting gaat, steekt hij hem lek en gooit hem dan terug.
Tja. Het is wat met buren
Een aantal jaar geleden woonden we naast een stel waarmee we in eerste instantie goed contact hadden. Puntje was dat ze zelf geen auto hadden en ze steeds die van ons leenden. Dat begon met 'ik moet snel naar het ziekenhuis met de kleine, mag ik alsjeblieft jullie auto?' Tuurlijk mag dat! Maar langzaam sloop het gemak erin. Het werd steeds vaker, steeds minder noodzakelijk en, het meest storende, het werd niet meer gevraagd maar aangekondigd. Tot je dus op een gegeven moment op het punt was dat ze de auto leende om op bezoek te gaan bij moeder, een wijk verderop of om een paar kleine boodschapjes te halen bij de supermarkt 1 straat verder. Em voor de benzine kreeg je nooit iets natuurlijk, want ja. Het waren toch steeds maar ritjes van 1,2, 3km. Maar wel inmiddels minstens dagelijks. Als ik het zo opschrijf denk je: dat laat je toch zelf gebeuren ? Klopt, maar het gaat zo geleidelijk dat je het amper in de gaten hebt en het wordt steeds moeilijker om nee te zeggen.
Nou goed. Uiteindelijk toch maar eens aangekaart dat ze voor nood natuurlijk altijd onze auto mocht lenen maar dat ze in de andere gevallen maar gewoon moest fietsen of zelf een auto kopen. Nou. Toen hadden we het gevreten natuurlijk. Sindsdien hebben ze ons echt het leven zuur gemaakt met op de muren bonken, harde muziek draaien, in de tuin met gasten op hard volume ons zwart maken en uitschelden, klagen over álles, zo mochten we snachts de wc niet meer doortrekken en de hondenbrokken in de bak scheppen maakte veel te veel herrie.
Nu wonen we naast 2 broers. Eentje is verstandelijk gehandicapt maar wij grappen altijd dat de andere een paar wissels mist. De gehandicapte zingt iedere nacht rond 01.00 en 04.00 uur hard uit het open raam, bonkt super hard en lang op het raam als zijn broer weggaat en moeten we geregeld vragen geen aardappelschillen ed in onze ponywei te gooien. Maar het is een vriendelijke man, ik heb geen problemen met hem. Maar zijn 'normale' broer. Dat is gewoon een eikel. Zegt geen woord tegen ons, gooit zijn corgi uit de voordeur als we langs komen met onze 2 grote herplaatsers die absoluut (nog) niet met kleine hondjes kunnen en als er (zeer zelden) eens een bal van onze kinderen over de schutting gaat, steekt hij hem lek en gooit hem dan terug.
Tja. Het is wat met buren
zaterdag 20 maart 2021 om 14:29
Oh ik heb nog een mooie. Verderop in de straat woont een nogal...volkse familie. Zodra het een beetje mooi weer is zitten die in de tuin met muziekboxen en een niet opgevoed keffertje. Van maart tot september kun je dus eigenlijk niet ongestoord in je tuin zitten.
Als ze een "feestje" hebben dan gaan die boxen nog harder en heb je er dronken gelal en gegil bij. Heb weleens (niet vaak, pick your battles) netjes aangegeven dat het wat minder kon 's avonds maar die mensen snappen het gewoon niet. Moet toch kunnen? Ook als je zegt dat verder niemand zijn muziek zo hard zet in de buurt dat anderen dit kunnen horen gaat het licht niet aan.
Meer dan een jaar geleden had ik één keer, in de 12 jaar dat ik er tot dan toe woonde, een barbecue in de tuin met bezoek. Normaal doe ik dat soort dingen in een buitengebied of een gelegenheid. Maar één keer, in het weekend, heb ik vier man op bezoek, in de tuin, zonder muziek, en om half elf heb ik iedereen naar binnen geveegd zodat niemand van de buren last zou hebben.
Drie keer raden wie er de dag erop aan de deur stond. Ze hadden ons toch gehoord. Ze snapte niet waarom ik in de lach schoot. "Hadden jullie last van de muziek?" Nee, want die was er niet. "Was het de blaffende hond?" Nee, die hadden we niet. "Was het misschien de schunnige liedjes die we zongen?" Hadden we ook niet gedaan. En er was ook niet gen**kt en/of gekotst in het steegje achter de tuinen, in tegenstelling tot bij hun feestjes. "Hadden jullie dan last van de vechtpartij en dat de politie moest komen?"
Toen ging het licht, heel, heel even aan in dat simpele hoofd. "Oh, jullie horen ons ook natuurlijk..." Helaas vijf seconden erna: "Maar dát moet toch kunnen?"
Als ze een "feestje" hebben dan gaan die boxen nog harder en heb je er dronken gelal en gegil bij. Heb weleens (niet vaak, pick your battles) netjes aangegeven dat het wat minder kon 's avonds maar die mensen snappen het gewoon niet. Moet toch kunnen? Ook als je zegt dat verder niemand zijn muziek zo hard zet in de buurt dat anderen dit kunnen horen gaat het licht niet aan.
Meer dan een jaar geleden had ik één keer, in de 12 jaar dat ik er tot dan toe woonde, een barbecue in de tuin met bezoek. Normaal doe ik dat soort dingen in een buitengebied of een gelegenheid. Maar één keer, in het weekend, heb ik vier man op bezoek, in de tuin, zonder muziek, en om half elf heb ik iedereen naar binnen geveegd zodat niemand van de buren last zou hebben.
Drie keer raden wie er de dag erop aan de deur stond. Ze hadden ons toch gehoord. Ze snapte niet waarom ik in de lach schoot. "Hadden jullie last van de muziek?" Nee, want die was er niet. "Was het de blaffende hond?" Nee, die hadden we niet. "Was het misschien de schunnige liedjes die we zongen?" Hadden we ook niet gedaan. En er was ook niet gen**kt en/of gekotst in het steegje achter de tuinen, in tegenstelling tot bij hun feestjes. "Hadden jullie dan last van de vechtpartij en dat de politie moest komen?"
Toen ging het licht, heel, heel even aan in dat simpele hoofd. "Oh, jullie horen ons ook natuurlijk..." Helaas vijf seconden erna: "Maar dát moet toch kunnen?"
zaterdag 20 maart 2021 om 14:53
Klopt. Mijn broertje woonde vlakbij een soort opvang en die ging ineens dicht in de weekends. Kon hij dus elk weekend de politie bellen dat er dronken mensen in de sloot lagen te gillen of dat er door junkies ingebroken werd in de bergingen zodat ze ergens konden slapen. En hij kreeg een nieuwe buurman die aanbelde, meldde dat hij de loterij had gewonnen, zonder meer zijn huis instapte om hem even te wijzen op de camera's van de AIVD. Die is inmiddels voor de derde keer opgehaald door de crisisdienst.lemoos2 schreef: ↑19-03-2021 22:55Je hebt begeleiding en je hebt ‘begeleiding’. Die laatste vooral als ‘te goed voor een GVT maar eigenlijk te zwakbegaafd om zelfstandig te wonen’. En die krijgen dan 1x per week iemand die ‘alles’ moet regelen: de administratie, het zoveelste gesprekje met de wijkagent, bemiddelen in het arbeidsconflict in de sociale werkplaats (of dagbesteding), de regelzaken rondom de kinderen.
Mensen die voorheen semi-zelfstandig in een socio-flat konden wonen op een beschermd terrein met GVT-woningen. Eigen supermarktje, eigen ‘kroeg’, eigen sportschool.
Maar nee, iedereen moest integreren in de maatschappij (lees: wegbezuinigen).
...
lotus77 wijzigde dit bericht op 24-03-2021 10:06
0.04% gewijzigd
zaterdag 20 maart 2021 om 15:04
zaterdag 20 maart 2021 om 15:11
Ik heb een achterbakse kutbuurvrouw die mij durfde te vragen om voor haar te frauderen. Ze had een uitkering en haar volwassen zoon woonde bij haar in, dus het leek haar wel handig en financieel voordelig om haar volwassen zoon het (nog niet verkochte) huis van mijn moeder (die toen net in een verzorgingstehuis zat) te gebruiken als postadres en zich voor de gemeente daar in te laten schrijven.
Ik viel zowat achterover van zoveel gebrek aan empathie etc., en heb natuurlijk keihard nee gezegd. En toen was het uit met de uitnodigingen op verjaardagsfeestjes.
Nu is ze dik met het roddelcircuit en ik vind het iedere keer vervelend als ik erop uit moet en er langs moet fietsen. Báaaaaaah
Ik viel zowat achterover van zoveel gebrek aan empathie etc., en heb natuurlijk keihard nee gezegd. En toen was het uit met de uitnodigingen op verjaardagsfeestjes.
Nu is ze dik met het roddelcircuit en ik vind het iedere keer vervelend als ik erop uit moet en er langs moet fietsen. Báaaaaaah
zaterdag 20 maart 2021 om 15:20
net zoals kinderen die beter af zouden zijn op speciaal onderwijs, toch maar mee moeten met het regulier onderwijs. Zat jaren geleden eens ergens op een verjaardag en daar vertelde een moeder dat het best goed ging met haar kind. Met bijles begeleiding en logopedie en nog wat andere extra's kon ze best mee in de basisschool. ik vroeg me alleen maar af of het kind wel ergens een rustig moment had.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 20 maart 2021 om 18:06
Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.Auditor schreef: ↑14-04-2019 21:01In mijn vorige huis is het niet erger geworden dan een wat lawaaierige buurman met een voorliefde voor gangster rap.
Na 1x klagen is de muziek nooit meer hard gegaan.
Vijf jaar geleden verhuisd naar mijn huidige huis en volledig in de hemel gekomen qua buren. Met mijn buurvrouw heb ik prima contact, we zijn beiden niet moeilijk dus eventuele ideeen over de tuin en de afscheiding zijn altijd heel snel overlegd en akkoord.
De buren aan de andere kant zijn engelen, mensen van in de 60. Inmiddels zijn het vrienden geworden, we lopen de deur niet plat, maar we zijn er voor elkaar als nodig en de buurvrouw staat ook wel eens voor de deur met wat lekkers. Als ze me wat te lang niet hebben gezien komen ze even kijken of alles goed is.
In de zomer even een biertje in de voortuin hoort er ook bij.
De buurman is een zeer ervaren klusser met gouden handen die niets liever doet als anderen helpen.
Dus: mijn huis is aan de achterzijde door hem geschilderd (ik heb hoogtevrees), wat uit de klauwen gelopen coniferen verwijderd en daarna een mooi straatje aangelegd, ik kom wel eens thuis en de oprit is netjes aangeveegd en van blaadjes ontdaan en ga zo maar door.
Dus ik zorg in de zomer vaak voor barbecues met veel lekkere dingen en wijn waar we dan tot diep in de nacht zitten te drinken en eten.
Sorry, geen spannende verhalen hier.
zaterdag 20 maart 2021 om 18:12
Jep. Ik weet niet beter dan dat je niet in je voortuin zit (te drinken).Ttroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
zaterdag 20 maart 2021 om 18:32
Nou hier is een woonwijk waar bij veel huizen de voortuin een stuk groter is dan de achtertuin . Eigenlijk niet meer dan een paadje en daarachter loopt een watertje. Dus het is met bezoek of allemaal op een rijtje achter zitten of in de voortuin. En dat is geen tokkiewijk.Ttroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 20 maart 2021 om 19:08
Ttroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
Als je bij een bezichtiging bankstellen in de voortuinen ziet staan dan moet je heel hard wegrijden.
zondag 21 maart 2021 om 11:49
klopt, wij hebben hier om de hoek ook 3 van die huizen naast elkaar. Bankstellen en vuurkorf in de voortuin. Lege kratten opgestapeld, voordeur vol gekalkt door de kinderen.
Nou dan weet je het wel, en het klopt.
zondag 21 maart 2021 om 12:04
Is een beetje kort door te bocht. Hier in de wijk worden zowel voor als achtertuinen veel gebruikt. Soms is de voortuin groter dan de achtertuin en soms in de ligging gewoon beter. Onze achtertuin is op het zuidwesten en onze voortuin op het noordoosten. Daarnaast grenst onze voortuin aan een speelpleintje met bomen. Ik zit regelmatig in de voortuin als onze peuter in de speeltuin speelt en als het echt heel warm is zit ik liever in de schaduw in de voortuin met een wijntje (of een biertje) dan in de bloedhete achtertuin waar de zon vol op staat.Ttroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
We hebben trouwens een ontzettende zeur als buurvrouw. Ze kan niet tegen geluid (geen enkel geluid). Geen goede combinatie als je aan een speeltuin woont en in een gehorige jaren '20 woning. Ze heeft dus met alle buren problemen, zowel de voormalige als de huidige. Ze loopt nu te klagen dat er in de wijk en in deze huizen geen gezinnen met kinderen mogen wonen want te gehorig en niet geschikt. Hier probeert ze ook de woningbouw van te overtuigen (het is hier een mix van huur en koop). Dan kan je vrijwel alle gezinnen wel uit te stad verbannen want 80% van de woningvoorraad bestaat uit oude, gehorige huizen
Dikke pech voor haar dat dit juist een hele kinderrijke buurt is want huizen en geen appartementen en ze hebben allemaal 2 tot 3 slaapkamers.
zondag 21 maart 2021 om 12:07
ik heb alleen maar een voortuinTtroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
Ik heb vorig jaar ook ontzettend ruzie gehad met mijn directe buren, (staat hier ook nog wel ergens in dit topic), maar we zijn weer on speaking terms. Ze hebben een kleine gekregen en ineens zijn ze 180 graden gedraaid. Nou hoef ik niet bij ze op visite hoor, maar dat je weer een normaal praatje kan hebben is wel fijn.
zondag 21 maart 2021 om 19:12
Bij ons in de straat zijn drie gezinnen die dagelijks een biertje in de voortuin doen. Alle drie hebben ook echt wel hoog tokkie gehalte.Ttroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
Wij hebben hier in de straat allemaal een flinke achtertuin met alle voorzieningen die je maar kunt bedenken en toch plaatsen de buren elk voorjaar de (kapotte) bank van de jysk in de voortuin met de vuurkorf erbij die in het najaar weer naar de achtertuin wordt verplaatst (en 31 december weer in de voortuin komt).
En de plastic speeltoestellen van de kinderen komen ook elk jaar weer tevoorschijn.
Ik vind het echt wel een soort verloedering van de straat.
zondag 21 maart 2021 om 20:19
Hier niet. Ik woon in een hele normale wijk. Hier in de straat naast ons huis zijn 2 stellen die met mooi weer in de voortuin zitten bij elkaar, drankje erbij, soms ook wat te eten. Hun achtertuinen liggen op het noorden, dus in de voortuin is er het langste zon. Ze zitten dan rustig te kletsen, geen kratten bier, geen vuurkorven, geen muziek aan en het is eigenlijk nooit later dan 11 uur dat ze naar binnen gaan in de zomer in het weekend. Heb er net zoveel “last” van als mensen die in hun achtertuin zitten. Echt geen mensen zoals ik hier bij sommigen (zoals bijvoorbeeld bij Lotus) lees. Dus zo kan het ook gewoonTtroeteltje schreef: ↑20-03-2021 18:06Dit vind ik meer dan spannend. Biertje in de voortuin staat in mijn omgeving gelijk aan tokkievolk.
zondag 21 maart 2021 om 21:49
Mijn buurvrouw woont ook begeleid, en had al eens een paar keer laten vallen dat haar dochter van haar afgenomen was en ze die nu nog maar eens in de zoveel tijd mag zien.
Een paar maanden geleden had ze ruzie met de bovenbuurvrouw, en kwamen wij op het heetste punt net thuis na een avondwandeling. Was wel even raar opkijken, die 5 politieauto’s voor de deur. Toen wij aankwamen stond de politie op het punt om te vertrekken en zag ik buurvrouw compleet overstuur, trillend haar huis in gaan.
Zijn al vaker problemen geweest tussen die twee buren, dus ik heb ooit telefoonnummer gekregen van de begeleiding. Alleen is begeleiding schijnbaar alleen doordeweeks van 9 tot 5 nodig (“maar je kan me altijd bellen!”...) dus heb ik even aangebeld om te kijken of ik haar kon helpen kalmeren. De ruzie zou gegaan zijn over dat zij haar bovenbuurvrouw had bedreigd met een mes.
“Maar dat slaat nergens op! Ik heb m’n vriend een paar jaar geleden in z’n hoofd gestoken met een mes, daarom is m’n dochter afgenomen. Dus ik heb alleen nog maar botermesjes in huis, meer niet!!”.
*smooth criminal, Michael Jackson starts*
Moonwalkend en al het huis uit geschoven.
Een paar maanden geleden had ze ruzie met de bovenbuurvrouw, en kwamen wij op het heetste punt net thuis na een avondwandeling. Was wel even raar opkijken, die 5 politieauto’s voor de deur. Toen wij aankwamen stond de politie op het punt om te vertrekken en zag ik buurvrouw compleet overstuur, trillend haar huis in gaan.
Zijn al vaker problemen geweest tussen die twee buren, dus ik heb ooit telefoonnummer gekregen van de begeleiding. Alleen is begeleiding schijnbaar alleen doordeweeks van 9 tot 5 nodig (“maar je kan me altijd bellen!”...) dus heb ik even aangebeld om te kijken of ik haar kon helpen kalmeren. De ruzie zou gegaan zijn over dat zij haar bovenbuurvrouw had bedreigd met een mes.
“Maar dat slaat nergens op! Ik heb m’n vriend een paar jaar geleden in z’n hoofd gestoken met een mes, daarom is m’n dochter afgenomen. Dus ik heb alleen nog maar botermesjes in huis, meer niet!!”.
*smooth criminal, Michael Jackson starts*
Moonwalkend en al het huis uit geschoven.
maandag 22 maart 2021 om 19:45
Ik zeg niet dat het per definitie tokkies zijn. In mijn omgeving is het wel echt het luidruchtige bierkratjes volk dat in een voortuin zit.Miek_ schreef: ↑21-03-2021 12:04Is een beetje kort door te bocht. Hier in de wijk worden zowel voor als achtertuinen veel gebruikt. Soms is de voortuin groter dan de achtertuin en soms in de ligging gewoon beter. Onze achtertuin is op het zuidwesten en onze voortuin op het noordoosten. Daarnaast grenst onze voortuin aan een speelpleintje met bomen. Ik zit regelmatig in de voortuin als onze peuter in de speeltuin speelt en als het echt heel warm is zit ik liever in de schaduw in de voortuin met een wijntje (of een biertje) dan in de bloedhete achtertuin waar de zon vol op staat.
We hebben trouwens een ontzettende zeur als buurvrouw. Ze kan niet tegen geluid (geen enkel geluid). Geen goede combinatie als je aan een speeltuin woont en in een gehorige jaren '20 woning. Ze heeft dus met alle buren problemen, zowel de voormalige als de huidige. Ze loopt nu te klagen dat er in de wijk en in deze huizen geen gezinnen met kinderen mogen wonen want te gehorig en niet geschikt. Hier probeert ze ook de woningbouw van te overtuigen (het is hier een mix van huur en koop). Dan kan je vrijwel alle gezinnen wel uit te stad verbannen want 80% van de woningvoorraad bestaat uit oude, gehorige huizen
