
Het Grote Viva Katten Topic deel 2
woensdag 1 mei 2019 om 21:17
Alweer een nieuw deel waar wij, enorme kattenliefhebbers, met elkaar kletsen over onze katten en hoe deze poezelige viervoeters ons leven verrijken. Meestal zijn ze lief en grappig, soms ondeugend, soms eten ze teveel of te weinig, soms maken we ons zorgen, kortom we kletsen hier over alles wat met katten te maken heeft. En soms gaan we off-topic, ook dat kan hier
Iedereen is natuurlijk welkom om mee te schrijven.
Happy New Miauw!

Het vorige deel is hier te vinden:
thuis/het-grote-viva-katten-topic/list_messages/425916

Iedereen is natuurlijk welkom om mee te schrijven.
Happy New Miauw!
Het vorige deel is hier te vinden:
thuis/het-grote-viva-katten-topic/list_messages/425916
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 23 augustus 2020 om 20:42

zondag 23 augustus 2020 om 20:46
miekemv schreef: ↑23-08-2020 10:25En hier het grote en belangrijke nieuws;
HIJ IS TERUG![]()
![]()
![]()
Ik moest gisteravond zo huilen want het idee dat ik hem nooit meer terug zou zien vond ik onverdraaglijk. Ik merkte hoe stil het in huis was want hij is altijd heel erg vocaal aanwezig.
Zo juist toen ik uit bed kwam dacht ik even een krolsche kat te horen achter mijn huis, daarna dacht ik het zal toch niet? Hij gilde alles bij elkaar zodat ik hem zou horen en het was de eerste nacht dat ik alles weer dicht had.
Hij is magerder, vies, hongerig en van streek. Vrat links en rechts bakjes leeg en was zo dolgelukkig ons te zien.
Wat fijn!! Ik kwam bijna iedere dag even kijken hier.
Geniet van elkaar

anoniem_386970 wijzigde dit bericht op 23-08-2020 20:54
0.39% gewijzigd

zondag 23 augustus 2020 om 20:54
Calamitycat schreef: ↑23-08-2020 20:42Ja, heel erg![]()
Bedankt voor het meeduimen trouwens allemaal. Lotta ligt nu lekker te slapen, heeft een uurtje geleden een heel klein beetje natvoer van mijn vinger gelikt. Bij lange na niet genoeg maar alle beetjes helpen...
Zo zielig

Ik heb voor nood altijd een blikje Recovery van Royal Canin staan. Dat wil normaal wel helpen.
Sterkte met Lotta!!!!


zondag 23 augustus 2020 om 21:05
Gelukkig heeft ze vocht gekregen dat is het belangrijkste.Calamitycat schreef: ↑23-08-2020 20:42Ja, heel erg![]()
Bedankt voor het meeduimen trouwens allemaal. Lotta ligt nu lekker te slapen, heeft een uurtje geleden een heel klein beetje natvoer van mijn vinger gelikt. Bij lange na niet genoeg maar alle beetjes helpen...
anoniem_642879d20cb7f wijzigde dit bericht op 23-08-2020 21:12
0.14% gewijzigd

zondag 23 augustus 2020 om 21:08
Ja dat maar hij staat ook onder observatie. Hij wilde net plassen in een schoenendoos. Hij lijkt het plassen op een bak even lastig te vinden en vraagt dan weer om naar buiten te mogen. Ik weet niet hoe hij het opgelost heeft de afgelopen weken.
zondag 23 augustus 2020 om 21:12
Dank je Peixe

Ik heb Hills restorative care en RC gastrointestinal kitten meegekregen. Vooral dat laatste schijnt er goed te zijn voor hun darmpjes die zo overstuur zijn.
Net heeft ze weer wat natvoer van haar pootje gelikt. En op dit moment is Laika het pootje van Lotta aan het opeten

Lotta vindt die aandacht wel fijn op het moment geloof ik.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.

zondag 23 augustus 2020 om 21:39
Calamitycat schreef: ↑23-08-2020 21:12Dat zeker. Ben blij dat ik niet tot morgen gewacht heb in ieder geval.
Goed gedaan!
Hopelijk heb je haar nu net over die hobbel heen geholpen en gaat ze nu weer een stijgende lijn volgen.
Mijn joekelkater had het ook zwaar deze week. Eerst een reutelige ademhaling vorige week. Prik gehad bij dierenarts (dexamedium, geeft een dag of 5 hulp aan de longblaasjes)
En een 3 daagse kuur tegen longworm voor de zekerheid.
6 dagen later konden we er om 23u nog een keer mee naar de noodarts. Pijn aan de poepert (of blaas...)
En ik was een beetje bang voor blaasgruis, niet gewacht tot de volgende dag dus.
Kotsen onderweg en helemaal over de rooie van de autorit. Onze vaste dierenarts zit hier in de straat.
Auto kent hij niet.
Maarrrrr gelukkig niet verstopt. Geen koorts ook. Duidelijk niet lekker maar alles deed het. Pijnstillers mee en prik tegen misselijkheid en nu is hij weer de oude.
Misschien toch de uitwerking van de wormkuur. 3 dagen panacur.
Ik ben nu weer mega opgelucht maar weet ook weer even hoe die steen in mijn maag voelt als een poekel zich rot voelt.
Maw ik snap een beetje hoe je je voelt

zondag 23 augustus 2020 om 22:09
Arme joekelkater. Goed dat je meteen met hem naar de dierenarts bent gegaan en dat het niet iets ernstigs was. Ontzettend fijn dat hij weer helemaal de oude is. Wat kan je je een zorgen maken dan he, katten hebben 9 levens maar wij hebben er minstens 90 nodig om alle stress en zorgen te overleven

Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 23 augustus 2020 om 22:17
Calamitycat schreef: ↑23-08-2020 20:42Ja, heel erg![]()
Bedankt voor het meeduimen trouwens allemaal. Lotta ligt nu lekker te slapen, heeft een uurtje geleden een heel klein beetje natvoer van mijn vinger gelikt. Bij lange na niet genoeg maar alle beetjes helpen...
Oh jee, beterschap zeg met de hummel!
"I love not Man the less, but Nature more..."
zondag 23 augustus 2020 om 22:38
Ben al tijden een meelezer op dit topic, maar nu eens zelf een verhaaltje met goede afloop.
Ik heb 2 katten, een geholpen heer van 17 en een angst dametje van 3 jaar.
Daarnaast nog een hond en 2 nijnen.
Met het mooie weer van de afgelopen tijd, laten wij altijd de achterdeur openstaan als we 's avonds tussen 8 en 9 de hond uitlaten. Zo kunnen de katten lekker naar buiten, zeker de angst dame, want die gaat nooit verder dan het terras bij de achterdeur en al helemaal niet over het grasveldje naar de louncheset.
(Achtertuin is volledig ommuurd met schutting. Kater van 17 komt geen schutting meer over, al zou ie willen. En madammeke mist haar rechter voorpoot, kan wel hoog springen maar niet zo hoog als de schutting.)
Gisteren met de hond weggeweest en rond 22u gaan we meestal slapen, zo nu ook en ik loop altijd een rondje door het huis om te kijken waar de katten zijn.
Kater was mee naar bed, hond lag op de bank, ik kon alleen haar niet vinden.
Dat gebeurd wel vaker, dan zit ze ergens op zolder weggekropen. Nu heb ik man nog op extra rondje door de tuin gestuurd, maar ook daar was ze niet te vinden, dus we gingen ervan uit dat ze op de zolder achter een doos zat.
En, als de slechtste poezenmoeder ben ik gaan slapen. Om 4.30u werd ik wakker, met toch nog onprettig gevoel. Ik weer hele huis afgezocht, niet te vinden.....
Vanuit bed heb ik een paar keer haar naam geroepen, meestal komt ze daar wel op af. Als we lopen of iig overeind zitten, kunnen we haar niet aaien, maar als we horizontaal in bed liggen, kunnen we haar wel op bed lekker stevig aaien.
Na haar naam roepen, dacht ik buiten een kat te horen mauwen. Man hoorde niets, maar zei na 5 minuten: ik hoor ook wat!
Ik weer uit bed, naar beneden, naar de achterdeur en jawel: daar zat ze! Buiten! Germe meid, had dus sinds de vorige avond 22u heel onderkomen, helemaal alleen, heel dapper alleen in de tuin gezeten, met alleen de 2 nijnen in hun ren.
Ze liet zich meteen oppakken en binnen op de trap naarboven wilde ze nog maar 1 ding: naar haar veilige zolder...
Ze is nog steeds veilig binnen en de achterdeur gaat alleen nog open als ik thuis en in de tuin ben, zodat ik kan zien dat ze zeker weer naarbinnen is.
Maar pffff, wat voel ik me slecht dat ik niet beter gezocht heb, maar ook erg blij dat ze er weer is.
Ik heb 2 katten, een geholpen heer van 17 en een angst dametje van 3 jaar.
Daarnaast nog een hond en 2 nijnen.
Met het mooie weer van de afgelopen tijd, laten wij altijd de achterdeur openstaan als we 's avonds tussen 8 en 9 de hond uitlaten. Zo kunnen de katten lekker naar buiten, zeker de angst dame, want die gaat nooit verder dan het terras bij de achterdeur en al helemaal niet over het grasveldje naar de louncheset.
(Achtertuin is volledig ommuurd met schutting. Kater van 17 komt geen schutting meer over, al zou ie willen. En madammeke mist haar rechter voorpoot, kan wel hoog springen maar niet zo hoog als de schutting.)
Gisteren met de hond weggeweest en rond 22u gaan we meestal slapen, zo nu ook en ik loop altijd een rondje door het huis om te kijken waar de katten zijn.
Kater was mee naar bed, hond lag op de bank, ik kon alleen haar niet vinden.
Dat gebeurd wel vaker, dan zit ze ergens op zolder weggekropen. Nu heb ik man nog op extra rondje door de tuin gestuurd, maar ook daar was ze niet te vinden, dus we gingen ervan uit dat ze op de zolder achter een doos zat.
En, als de slechtste poezenmoeder ben ik gaan slapen. Om 4.30u werd ik wakker, met toch nog onprettig gevoel. Ik weer hele huis afgezocht, niet te vinden.....
Vanuit bed heb ik een paar keer haar naam geroepen, meestal komt ze daar wel op af. Als we lopen of iig overeind zitten, kunnen we haar niet aaien, maar als we horizontaal in bed liggen, kunnen we haar wel op bed lekker stevig aaien.
Na haar naam roepen, dacht ik buiten een kat te horen mauwen. Man hoorde niets, maar zei na 5 minuten: ik hoor ook wat!
Ik weer uit bed, naar beneden, naar de achterdeur en jawel: daar zat ze! Buiten! Germe meid, had dus sinds de vorige avond 22u heel onderkomen, helemaal alleen, heel dapper alleen in de tuin gezeten, met alleen de 2 nijnen in hun ren.
Ze liet zich meteen oppakken en binnen op de trap naarboven wilde ze nog maar 1 ding: naar haar veilige zolder...
Ze is nog steeds veilig binnen en de achterdeur gaat alleen nog open als ik thuis en in de tuin ben, zodat ik kan zien dat ze zeker weer naarbinnen is.
Maar pffff, wat voel ik me slecht dat ik niet beter gezocht heb, maar ook erg blij dat ze er weer is.

Nope

maandag 24 augustus 2020 om 13:20
Ja ben ook benieuwd hoe lotta de nacht is doorgekomen? Heeft ze weer wat gegeten?
En idd altijd even horen bij t asiel.
Hier is het ook zo als ze binnen twee weken ziek worden je de dierenartsbehandeling vergoedt krijgt.
Officieel Moet het bij de dierenarts van het asiel maar neem aan dat ze daar toch wel een beetje coulant mee om gaan?!
En uiteraard is geld niet het allerbelangrijkste maar gezien jouw situatie zou het wel fijn zijn.
Hoe is jouw witje de nacht doorgekomen Mieke? Slaapt ie nog steeds Zoveel?
En idd altijd even horen bij t asiel.
Hier is het ook zo als ze binnen twee weken ziek worden je de dierenartsbehandeling vergoedt krijgt.
Officieel Moet het bij de dierenarts van het asiel maar neem aan dat ze daar toch wel een beetje coulant mee om gaan?!
En uiteraard is geld niet het allerbelangrijkste maar gezien jouw situatie zou het wel fijn zijn.
Hoe is jouw witje de nacht doorgekomen Mieke? Slaapt ie nog steeds Zoveel?
Ik zou zo graag mijn kat in allemaal grappige katten memes willen taggen met: “haha dit ben jij”
maandag 24 augustus 2020 om 13:23
Het begon echt veelbelovend met Lotta vanochtend, zeer vocaal aanwezig en viel meteen aan op het zachtvoer.
Moest net haar medicatie weer geven, dat vindt ze vreselijk, dus ze is nu weer even helemaal ingekakt.
Ik laat haar maar slapen, hopelijk knapt ze ervan op.
Had sowieso met dierenarts afgesproken dat ik vandaag nog even zou bellen om te laten weten hoe het gaat, dus ik zal met ze overleggen hoe we dit verder aanpakken. Een dag is eigenlijk ook echt te weinig om er iets zinnigs over te zeggen.
Ben ook benieuwd hoe het vandaag met witje is.
Moest net haar medicatie weer geven, dat vindt ze vreselijk, dus ze is nu weer even helemaal ingekakt.
Ik laat haar maar slapen, hopelijk knapt ze ervan op.
Had sowieso met dierenarts afgesproken dat ik vandaag nog even zou bellen om te laten weten hoe het gaat, dus ik zal met ze overleggen hoe we dit verder aanpakken. Een dag is eigenlijk ook echt te weinig om er iets zinnigs over te zeggen.
Ben ook benieuwd hoe het vandaag met witje is.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
maandag 24 augustus 2020 om 13:33
Herkenbaar, dat gevoel. Dan voel je je echt even een slechte poezenmoeder hè.Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑23-08-2020 22:38Ben al tijden een meelezer op dit topic, maar nu eens zelf een verhaaltje met goede afloop.
Ik heb 2 katten, een geholpen heer van 17 en een angst dametje van 3 jaar.
Daarnaast nog een hond en 2 nijnen.
Met het mooie weer van de afgelopen tijd, laten wij altijd de achterdeur openstaan als we 's avonds tussen 8 en 9 de hond uitlaten. Zo kunnen de katten lekker naar buiten, zeker de angst dame, want die gaat nooit verder dan het terras bij de achterdeur en al helemaal niet over het grasveldje naar de louncheset.
(Achtertuin is volledig ommuurd met schutting. Kater van 17 komt geen schutting meer over, al zou ie willen. En madammeke mist haar rechter voorpoot, kan wel hoog springen maar niet zo hoog als de schutting.)
Gisteren met de hond weggeweest en rond 22u gaan we meestal slapen, zo nu ook en ik loop altijd een rondje door het huis om te kijken waar de katten zijn.
Kater was mee naar bed, hond lag op de bank, ik kon alleen haar niet vinden.
Dat gebeurd wel vaker, dan zit ze ergens op zolder weggekropen. Nu heb ik man nog op extra rondje door de tuin gestuurd, maar ook daar was ze niet te vinden, dus we gingen ervan uit dat ze op de zolder achter een doos zat.
En, als de slechtste poezenmoeder ben ik gaan slapen. Om 4.30u werd ik wakker, met toch nog onprettig gevoel. Ik weer hele huis afgezocht, niet te vinden.....
Vanuit bed heb ik een paar keer haar naam geroepen, meestal komt ze daar wel op af. Als we lopen of iig overeind zitten, kunnen we haar niet aaien, maar als we horizontaal in bed liggen, kunnen we haar wel op bed lekker stevig aaien.
Na haar naam roepen, dacht ik buiten een kat te horen mauwen. Man hoorde niets, maar zei na 5 minuten: ik hoor ook wat!
Ik weer uit bed, naar beneden, naar de achterdeur en jawel: daar zat ze! Buiten! Germe meid, had dus sinds de vorige avond 22u heel onderkomen, helemaal alleen, heel dapper alleen in de tuin gezeten, met alleen de 2 nijnen in hun ren.
Ze liet zich meteen oppakken en binnen op de trap naarboven wilde ze nog maar 1 ding: naar haar veilige zolder...
Ze is nog steeds veilig binnen en de achterdeur gaat alleen nog open als ik thuis en in de tuin ben, zodat ik kan zien dat ze zeker weer naarbinnen is.
Maar pffff, wat voel ik me slecht dat ik niet beter gezocht heb, maar ook erg blij dat ze er weer is.
![]()
Zou ze dan toch over de schutting heen geklommen zijn?
gelukkig is ze weer Terecht
Ik heb het ook wel eens gehad hoor. Maar nu een kattenluik op chip.
Zat namelijk niet eens lekker op m’n werk als ze ‘s ochtends naar buiten waren gegaan en het weer werd opeens slecht

!
Ik zou zo graag mijn kat in allemaal grappige katten memes willen taggen met: “haha dit ben jij”
maandag 24 augustus 2020 om 13:36
Fijn om te lezen! Hopelijk zet dit zo door!Calamitycat schreef: ↑24-08-2020 13:23Het begon echt veelbelovend met Lotta vanochtend, zeer vocaal aanwezig en viel meteen aan op het zachtvoer.
Moest net haar medicatie weer geven, dat vindt ze vreselijk, dus ze is nu weer even helemaal ingekakt.
Ik laat haar maar slapen, hopelijk knapt ze ervan op.
Had sowieso met dierenarts afgesproken dat ik vandaag nog even zou bellen om te laten weten hoe het gaat, dus ik zal met ze overleggen hoe we dit verder aanpakken. Een dag is eigenlijk ook echt te weinig om er iets zinnigs over te zeggen.
Ben ook benieuwd hoe het vandaag met witje is.
Ik zou zo graag mijn kat in allemaal grappige katten memes willen taggen met: “haha dit ben jij”

maandag 24 augustus 2020 om 14:30
Witje moest gisteravond veel miauwen, vervolgens lag hij praktisch comateus over mijn schoot heen. Hij voelde heel zwaar aan. Dan is hij weer wakker en vraagt wederom om eten. Hij is mee naar bed gegaan en heeft geslapen als een blok. Vanmorgen mocht hij even naar buiten, daarna kwam hij weer luid en veel miauwend binnen. Hij slaapt nu bovenop de kast en heeft duidelijk zware dromen. Hij zit helemaal in zijn verwerking en het heeft tijd nodig.

maandag 24 augustus 2020 om 14:49
Hopelijk zet het door met haar.Calamitycat schreef: ↑24-08-2020 13:23Het begon echt veelbelovend met Lotta vanochtend, zeer vocaal aanwezig en viel meteen aan op het zachtvoer.
Moest net haar medicatie weer geven, dat vindt ze vreselijk, dus ze is nu weer even helemaal ingekakt.
Ik laat haar maar slapen, hopelijk knapt ze ervan op.
Had sowieso met dierenarts afgesproken dat ik vandaag nog even zou bellen om te laten weten hoe het gaat, dus ik zal met ze overleggen hoe we dit verder aanpakken. Een dag is eigenlijk ook echt te weinig om er iets zinnigs over te zeggen.
Ben ook benieuwd hoe het vandaag met witje is.
maandag 24 augustus 2020 om 14:58
Ach Gos dat popje! Het zijn twee zware weken voor ‘m geweest.miekemv schreef: ↑24-08-2020 14:30Witje moest gisteravond veel miauwen, vervolgens lag hij praktisch comateus over mijn schoot heen. Hij voelde heel zwaar aan. Dan is hij weer wakker en vraagt wederom om eten. Hij is mee naar bed gegaan en heeft geslapen als een blok. Vanmorgen mocht hij even naar buiten, daarna kwam hij weer luid en veel miauwend binnen. Hij slaapt nu bovenop de kast en heeft duidelijk zware dromen. Hij zit helemaal in zijn verwerking en het heeft tijd nodig.
Ik zou zo graag mijn kat in allemaal grappige katten memes willen taggen met: “haha dit ben jij”
maandag 24 augustus 2020 om 15:09
maandag 24 augustus 2020 om 18:23
Half uur geleden contact gehad met de dierenarts. Het blijft zorgelijk dat ze niets eet (na de opleving van vanochtend was het vanmiddag weer helemaal hommeles en haalt ze overal haar neusje voor op), zeker aangezien ze gisteren nog een misselijkheidsremmer heeft gekregen en die 24 uur zou moeten werken.
Haar ontlasting is nu niet meer als water maar brijig, dat is wel een goed teken.
Het geven van de antibiotica vanmiddag was een enorme strijd. Ik had handschoenen meegekregen van de dierenarts want mag de pilletjes niet met mijn blote handen aanraken maar die handschoenen liggen nu aan flarden. Vreselijk dat ik dit haar aan moet doen, ze krijgt zo echt een hekel aan me ben ik bang
Omdat ze nu weer niet uit zichzelf wil eten moet ik haar ook weer gaan dwangvoeren
Morgen nog aanzien en als het niet beter gaat wéér terug naar de dierenarts....
Haar ontlasting is nu niet meer als water maar brijig, dat is wel een goed teken.
Het geven van de antibiotica vanmiddag was een enorme strijd. Ik had handschoenen meegekregen van de dierenarts want mag de pilletjes niet met mijn blote handen aanraken maar die handschoenen liggen nu aan flarden. Vreselijk dat ik dit haar aan moet doen, ze krijgt zo echt een hekel aan me ben ik bang

Omdat ze nu weer niet uit zichzelf wil eten moet ik haar ook weer gaan dwangvoeren

Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.