Thuis
alle pijlers
Viva kattenvraagbaak deel 6
vrijdag 15 februari 2008 om 14:57
Dat klinkt niet zo goed inderdaad, LovelyLinny.
Heb je de dierenarts al gebeld? Ookal gedraagd 'ie zich verder niet anders, niet eten is gewoon niet goed. En Sem is toch maar iets ouder dan Blinky? Dat beest groeit nogsteeds gigantisch, wordt echt een mega-poes. Dus als er geen verschil in gewicht is t.o.v. 2 weken terug is dat denk ik ook niet gezond.
Sterkte ermee, hopelijk komt 't helemaal goed.
Klinkt goed Biebeltje, die vakantie. Welk land gaan jullie heen, met zowel bergen als strand? Als jullie 3 weken wegblijven zijn jullie dames wel heel blij als jullie er weer zijn, we hebben 1 keer Mousy zolang moeten missen, en zij ons dus. De eerste week dat we weer thuis waren konden we geen stap verzetten of we stonden half bovenop haar, ze volgde ons echt overal. Maar dat gaat ook wel weer over.
Geniet ervan!
Heb je de dierenarts al gebeld? Ookal gedraagd 'ie zich verder niet anders, niet eten is gewoon niet goed. En Sem is toch maar iets ouder dan Blinky? Dat beest groeit nogsteeds gigantisch, wordt echt een mega-poes. Dus als er geen verschil in gewicht is t.o.v. 2 weken terug is dat denk ik ook niet gezond.
Sterkte ermee, hopelijk komt 't helemaal goed.
Klinkt goed Biebeltje, die vakantie. Welk land gaan jullie heen, met zowel bergen als strand? Als jullie 3 weken wegblijven zijn jullie dames wel heel blij als jullie er weer zijn, we hebben 1 keer Mousy zolang moeten missen, en zij ons dus. De eerste week dat we weer thuis waren konden we geen stap verzetten of we stonden half bovenop haar, ze volgde ons echt overal. Maar dat gaat ook wel weer over.
Geniet ervan!
vrijdag 15 februari 2008 om 15:31
Heey,
nou ik heb ontdekt wat er aan de hand is... de buurman van een paar huizen verderop kwam net langs en die vertelde dus dat Sem s nachts altijd bij hun thuis zit. Zij hebben zelf 2 katten en ze zijn blijkbaar dikke vriendjes en hij loopt bij hun gewoon door het kattenluik naar binnen, eet daar vrolijk mee en ze slapen met z'n 3en in een stoel....
Mja ik ben wel blij dat het niks lichamelijks is met hem... maar ik vind het eigenlijk niet zo leuk... ik heb zelf zo helemaal geen zicht meer op wat hij eet en hoeveel en ik wil niet dat hij straks niet goed meer weet waar hij thuis hoort. Die buurman zei ook wel dat ze hem steeds weer buiten zetten, maar ja, ze hebben een kattenluik dus hij gaat s nachts gewoon weer naar binnen bij hun... Ik vind het echt heel vervelend, maar heb geen idee wat ik er aan kan doen en de buurman ook niet :S ben wel blij dat hij het even is komen vertellen!!
nou ik heb ontdekt wat er aan de hand is... de buurman van een paar huizen verderop kwam net langs en die vertelde dus dat Sem s nachts altijd bij hun thuis zit. Zij hebben zelf 2 katten en ze zijn blijkbaar dikke vriendjes en hij loopt bij hun gewoon door het kattenluik naar binnen, eet daar vrolijk mee en ze slapen met z'n 3en in een stoel....
Mja ik ben wel blij dat het niks lichamelijks is met hem... maar ik vind het eigenlijk niet zo leuk... ik heb zelf zo helemaal geen zicht meer op wat hij eet en hoeveel en ik wil niet dat hij straks niet goed meer weet waar hij thuis hoort. Die buurman zei ook wel dat ze hem steeds weer buiten zetten, maar ja, ze hebben een kattenluik dus hij gaat s nachts gewoon weer naar binnen bij hun... Ik vind het echt heel vervelend, maar heb geen idee wat ik er aan kan doen en de buurman ook niet :S ben wel blij dat hij het even is komen vertellen!!
vrijdag 15 februari 2008 om 15:39
tss... vindt 'ie de brokjes thuis niet meer lekker ofzo?
verklaard wel waarom 'ie 's ochtends geen trek heeft, dan heeft 'ie 's nachts natuurlijk al z'n buikje volgegeten.
weet ook niet helemaal wat je eraan kan doen. 's nachts binnen houden zodat hij daar niet heen kan, maar ik weet niet of Sem heel erg aan z'n vrijheid gewend is?
wel fijn dat er lichamelijk niets aan de hand is, maar nu zit je met een gedragsmatig probleem dat je nog op moet zien te lossen.
verklaard wel waarom 'ie 's ochtends geen trek heeft, dan heeft 'ie 's nachts natuurlijk al z'n buikje volgegeten.
weet ook niet helemaal wat je eraan kan doen. 's nachts binnen houden zodat hij daar niet heen kan, maar ik weet niet of Sem heel erg aan z'n vrijheid gewend is?
wel fijn dat er lichamelijk niets aan de hand is, maar nu zit je met een gedragsmatig probleem dat je nog op moet zien te lossen.
vrijdag 15 februari 2008 om 16:10
Jah idd, blijkbaar is mijn eten niet goeg genoeg Die mensen leken het niet zo erg te vinden dat ie bij hun zat, al zetten ze hem weer steeds buiten. Ik heb wel gezegd dat ze dat gewoon maar moeten blijven doen...
Sem is wel erg gewend om naar buiten te gaan s nachts. Toen hij na z'n castratie 3 dagen binnen moest blijven, ging hij zowat tegen het plafond op en liep s nachts te mauwen en aan de deuren te krabbelen (ten koste van onze nachtrust). Ik kan het wel gaan proberen, maar denk niet dat hij het me in dank gaat afnemen. Maar ja, toen was hij ook overdag niet buiten...
Vind dit een erg moeilijke situatie zo...
Sem is wel erg gewend om naar buiten te gaan s nachts. Toen hij na z'n castratie 3 dagen binnen moest blijven, ging hij zowat tegen het plafond op en liep s nachts te mauwen en aan de deuren te krabbelen (ten koste van onze nachtrust). Ik kan het wel gaan proberen, maar denk niet dat hij het me in dank gaat afnemen. Maar ja, toen was hij ook overdag niet buiten...
Vind dit een erg moeilijke situatie zo...
vrijdag 15 februari 2008 om 20:20
Klinkt goed Biebeltje, strand en bergen lijkt me een heerlijke combi.
Ik heb tijdens onze enige lange vakantie sinds we Mousy hebben haar ook heel erg gemist. Misschien kun je halverwege de vakantie eens bellen naar het pension? Even horen of alles nogsteeds goed gaat? Gewoon voor je eigen geruststelling. Mousy was toen bij de cattery waar we haar ook vandaan hadden en die heb ik tijdens de vakantie ook even gebeld, ff checken en dan kun je weer verder. Moet ik zeggen dat bij de camping waar wij waren 1 hele lieve poes rondliep, die ik ook kon aaien, dus dat was wel fijn, had ik in ieder geval nog een beetje kattenaandacht. Anyway, heel veel plezier, kan me voor je vriend (man?) ook voorstellen dat het voor hem fijn is om zijn ouders weer te zien.
@ LovelyLinny: kan me voorstellen dat je de situatie moeilijk vindt. 't is jouw kat, die moet bij jou thuis slapen en gewoon thuis eten. Helaas zitten katten niet altijd zo in elkaar en kunnen ze aardig eigenwijs zijn.
Als de buren consequent blijven in hem naar buiten zetten, misschien snapt 'ie 't dan op een gegeven moment. Een kat die gewend is naar buiten te gaan kun je inderdaad niet dan ineens binnen houden, dat snappen ze niet. Maar misschien is het te proberen, overdag buiten, 's nachts binnen?
Ik heb tijdens onze enige lange vakantie sinds we Mousy hebben haar ook heel erg gemist. Misschien kun je halverwege de vakantie eens bellen naar het pension? Even horen of alles nogsteeds goed gaat? Gewoon voor je eigen geruststelling. Mousy was toen bij de cattery waar we haar ook vandaan hadden en die heb ik tijdens de vakantie ook even gebeld, ff checken en dan kun je weer verder. Moet ik zeggen dat bij de camping waar wij waren 1 hele lieve poes rondliep, die ik ook kon aaien, dus dat was wel fijn, had ik in ieder geval nog een beetje kattenaandacht. Anyway, heel veel plezier, kan me voor je vriend (man?) ook voorstellen dat het voor hem fijn is om zijn ouders weer te zien.
@ LovelyLinny: kan me voorstellen dat je de situatie moeilijk vindt. 't is jouw kat, die moet bij jou thuis slapen en gewoon thuis eten. Helaas zitten katten niet altijd zo in elkaar en kunnen ze aardig eigenwijs zijn.
Als de buren consequent blijven in hem naar buiten zetten, misschien snapt 'ie 't dan op een gegeven moment. Een kat die gewend is naar buiten te gaan kun je inderdaad niet dan ineens binnen houden, dat snappen ze niet. Maar misschien is het te proberen, overdag buiten, 's nachts binnen?
zaterdag 16 februari 2008 om 10:04
Hallo forummers,
Mijn jongste kater, nu bijna een jaar oud, durft niet naar buiten!
De oudste daarentegen wordt snel ongedurig als ie binnen moet blijven, dus die gaat regelmatig een uurtje of wat 'luchten', voordat ie weer op zijn favo stoel neerzakt.
Het is niet dattie niet wil, de jongste, zeker niet. Hij zit voor het raam geïnteresseerd naar alles te kijken en als zijn grote broer aanstalten maakt richting voordeur, gaat hij óók. Zodra de deur opengaat, stapt ie naar buiten, en deinst dan terug van de buitenlucht. Wil wel buiten, maar tegelijkertijd ook binnen zijn. Dat lostie dan op door halverwege te blijven staan.
Natuurlijk heb ik geduld met hem, maar op een gegeven moment zeg ik wel: erIn óf erUIT.
Vorige week toen het zulk 'lekker' weer was, heb ik de deur eerst open laten staan, maar dan gaatie op de drempel zitten, en er hoeft maar een blaadje voorbij te waaien of hij maakt een spurt naar binnen toe.
Heb even geprobeerd hem gewoon even voor een minuutje buten te zetten en de deur dicht te doen, maar dan staat ie meteen rechtop tegen de deur: ik wil naar binnen, binnen, binnen!
Wordt dit ooit een buitenkat?
Hij heeft binnenshuis energie voor tien, als hij zijn buien heeft, moet je echt uitwijken want hij rent zonder te kijken dwars door het huis en gebruikt mij en de kinderen als attributen om te komen waar hij wil.
Dat zou je nou zo lekker buiten kunnen doen, zeg ik dan.
De oudste mocht van mij ook niet de straat op voordat ie gecastreerd was, maar toen hij eenmaal mocht, kon hij zijn geluk niet op.
Herkenning?
Mijn jongste kater, nu bijna een jaar oud, durft niet naar buiten!
De oudste daarentegen wordt snel ongedurig als ie binnen moet blijven, dus die gaat regelmatig een uurtje of wat 'luchten', voordat ie weer op zijn favo stoel neerzakt.
Het is niet dattie niet wil, de jongste, zeker niet. Hij zit voor het raam geïnteresseerd naar alles te kijken en als zijn grote broer aanstalten maakt richting voordeur, gaat hij óók. Zodra de deur opengaat, stapt ie naar buiten, en deinst dan terug van de buitenlucht. Wil wel buiten, maar tegelijkertijd ook binnen zijn. Dat lostie dan op door halverwege te blijven staan.
Natuurlijk heb ik geduld met hem, maar op een gegeven moment zeg ik wel: erIn óf erUIT.
Vorige week toen het zulk 'lekker' weer was, heb ik de deur eerst open laten staan, maar dan gaatie op de drempel zitten, en er hoeft maar een blaadje voorbij te waaien of hij maakt een spurt naar binnen toe.
Heb even geprobeerd hem gewoon even voor een minuutje buten te zetten en de deur dicht te doen, maar dan staat ie meteen rechtop tegen de deur: ik wil naar binnen, binnen, binnen!
Wordt dit ooit een buitenkat?
Hij heeft binnenshuis energie voor tien, als hij zijn buien heeft, moet je echt uitwijken want hij rent zonder te kijken dwars door het huis en gebruikt mij en de kinderen als attributen om te komen waar hij wil.
Dat zou je nou zo lekker buiten kunnen doen, zeg ik dan.
De oudste mocht van mij ook niet de straat op voordat ie gecastreerd was, maar toen hij eenmaal mocht, kon hij zijn geluk niet op.
Herkenning?
zaterdag 16 februari 2008 om 21:30
Hoi allemaal!
Ik ben net dus toch met Sem naar de dierenarts geweest! het ging helemaal niet goed... Hij had nog steeds niks gegeten en hadden al ander voer geprobeerd en hij werd heel lusteloos, reageerde nergens op, staarde alleen maar voor zich uit. Hij ging heel erg in z'n eentje zitten steeds, half verstopt enzo, terwijl hij normaal juist best aanhankelijk is. Toen ik hem pakte om in z'n mond te kijken (ik dacht dat er misschien iets met z'n tanden of keel was) begon ie keihard te grommen en te blazen tegen me. Ik heb hem getemperatuurd en gewogen en dat was 39.8 en hij was sinds donderdagavond ook 150 gram afgevallen. Hoogste tijd om een arts op te zoeken dus!
Daar aangekomen was hij heel bang (is ie normaal nooit) en bleek z'n koorts al een stuk over de 40 graden te zijn. Ze heeft hem onderzocht en blijkbaar heeft hij een infectie die door heel z'n lichaam trekt! Z'n ogen waren veel te waterig en zat troep in. Z'n keel was te waterig en alles deed daar duidelijk pijn. Ook bij onderzoek aan z'n buik en darmen deed alles veel pijn bij hem. Echt heel erg om te zien!!
Hij heeft nu 2 spuiten gekregen (1 antibiotica en 1 pijnstilling) en we hebben van allebei een kuur mee gekregen. Ook hebben we speciaal eten meegekregen wat we met een spuitje in z'n mond kunnen spuiten (heel erg vloeibaar en met extra goede dingen voor z'n herstel). en hij moet minimaal een week binnenblijven.
Ik ben echt blij dat we gegaan zijn! Ze zei dat het anders had kunnen uitlopen op bijvoorbeeld een longontsteking...
We zouden eigenlijk vanavond lekker weggaan met z'n 2en, maar we blijven nu dus mooi thuis bij Sem, want ik wil hem goed in de gaten houden..
Ik ben net dus toch met Sem naar de dierenarts geweest! het ging helemaal niet goed... Hij had nog steeds niks gegeten en hadden al ander voer geprobeerd en hij werd heel lusteloos, reageerde nergens op, staarde alleen maar voor zich uit. Hij ging heel erg in z'n eentje zitten steeds, half verstopt enzo, terwijl hij normaal juist best aanhankelijk is. Toen ik hem pakte om in z'n mond te kijken (ik dacht dat er misschien iets met z'n tanden of keel was) begon ie keihard te grommen en te blazen tegen me. Ik heb hem getemperatuurd en gewogen en dat was 39.8 en hij was sinds donderdagavond ook 150 gram afgevallen. Hoogste tijd om een arts op te zoeken dus!
Daar aangekomen was hij heel bang (is ie normaal nooit) en bleek z'n koorts al een stuk over de 40 graden te zijn. Ze heeft hem onderzocht en blijkbaar heeft hij een infectie die door heel z'n lichaam trekt! Z'n ogen waren veel te waterig en zat troep in. Z'n keel was te waterig en alles deed daar duidelijk pijn. Ook bij onderzoek aan z'n buik en darmen deed alles veel pijn bij hem. Echt heel erg om te zien!!
Hij heeft nu 2 spuiten gekregen (1 antibiotica en 1 pijnstilling) en we hebben van allebei een kuur mee gekregen. Ook hebben we speciaal eten meegekregen wat we met een spuitje in z'n mond kunnen spuiten (heel erg vloeibaar en met extra goede dingen voor z'n herstel). en hij moet minimaal een week binnenblijven.
Ik ben echt blij dat we gegaan zijn! Ze zei dat het anders had kunnen uitlopen op bijvoorbeeld een longontsteking...
We zouden eigenlijk vanavond lekker weggaan met z'n 2en, maar we blijven nu dus mooi thuis bij Sem, want ik wil hem goed in de gaten houden..
zaterdag 16 februari 2008 om 21:55
@ LovelyLinny: jeetje zeg!!! was er dus wel meer aan de hand dan dattie alleen bij de buren ging eten... wat naar zeg. zit helemaal vol medelijden achter m'n pc, wat zielig voor Sem. heb altijd te doen met zieke dieren, ze kunnen zo moeilijk aangeven wat er mis is en waar 't pijn doet. hopelijk helpen de spuiten en knapt 'ie hiervan goed op.
veel sterkte, hou je ons op de hoogte?
veel sterkte, hou je ons op de hoogte?
zaterdag 16 februari 2008 om 23:46
hallo, hier nog een kattemama. Ik heb een rooie je weet wel kater, erg lief en erg aanhankelijk. Heb net even de eerste paar pagina s gelezen van dit topic en zie al dat het gedrag van mijn maatje niet zo vreemd is. Ook die van mij gaat mee naar de wc en geeft dan vooral kopjes tegen mijn voeten!
en momenteel loopt hij om mee heen te miauwen dat het bedtijd is!
en momenteel loopt hij om mee heen te miauwen dat het bedtijd is!
rosanna08 wijzigde dit bericht op 16-02-2008 23:47
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 11:16
Beste Kattenvrouwtjes
Graag zou ik jullie advies willen vragen over het volgende;
Het lijkt erop dat ik in een relatiecrisis verkeer met mijn poes. Sinds kort gedraagt ze zich erg vreemd tegenover mij. Ze heeft het altijd heerlijk gevonden om geknuffeld en geaaid te worden door mij, maar nu ineens tollereerd ze dat niet meer. Ze komt nog wel gewoon bij me liggen. Als ik haar vervolgens begin te aaien, gaat dit heel even goed, maar daarna haalt ze naar me uit (met nagels) of bijt ze me. Het vreemde is dat ze dit nooit bij mijn man doet!! Ik vind dit heel vervelend, want ik merk dat ik hierdoor niet meer relaxed met mijn poezenbeest op de bank zit. Ik kan me niet herinneren dat er iets is gebeurt tussen mij en de poes, wat dit kan verklaren. Herkent iemand dit? Tips zijn zeer welkom.
Graag zou ik jullie advies willen vragen over het volgende;
Het lijkt erop dat ik in een relatiecrisis verkeer met mijn poes. Sinds kort gedraagt ze zich erg vreemd tegenover mij. Ze heeft het altijd heerlijk gevonden om geknuffeld en geaaid te worden door mij, maar nu ineens tollereerd ze dat niet meer. Ze komt nog wel gewoon bij me liggen. Als ik haar vervolgens begin te aaien, gaat dit heel even goed, maar daarna haalt ze naar me uit (met nagels) of bijt ze me. Het vreemde is dat ze dit nooit bij mijn man doet!! Ik vind dit heel vervelend, want ik merk dat ik hierdoor niet meer relaxed met mijn poezenbeest op de bank zit. Ik kan me niet herinneren dat er iets is gebeurt tussen mij en de poes, wat dit kan verklaren. Herkent iemand dit? Tips zijn zeer welkom.
zondag 17 februari 2008 om 12:01
Yin, ik vond het ook echt heel erg voor Sem! Hij had duidelijk echt pijn... Ik zit ook nog steeds vol medelijden, dus meneer wordt flink verwend! Tis zo moeilijk he, dat ze niet kunnen aangeven dat ze zich niet goed voelen.
Gelukkig gaat het vandaag wat beter met hem! toen ik opstond kwam ie meteen aanlopen, kopjes geven en liep zo door naar z'n etensbakje. Hij heeft nog niet veel gegeten, maar wel redelijk wat van dat blikje herstelvoedsel. Dus ik ben heel tevreden! Wel begon ie net te hoesten, klonkt echt een beetje kinkhoesterig... deed ie eerst niet, maar de DA zei dat gisteren dat hij misschien wel niet hoestte omdat dat te veel pijn deed, dus ik ga ervanuit dat dit nu dus goed is.
@Perel, moeilijke situatie! Ik ken niet echt katten die bang zijn om naar buiten te gaan, alleen een kitten van 12 weken, maar ja dat is wel begrijpelijk. Is er ooit iets voorgevallen met jouw kater buiten? Iets waardoor hij een vervelende of pijnlijke herinnering heeft aan buiten?
Het zou ideaal zijn als de andere kat hem op sleeptouw zou nemen, maar ja, dat kan je ook niet regelen....
Misschien is hij idd meer een binnenkat, dat kan natuurlijk ook, maar ja met zoveel energie kan dat vrij lastig zijn af en toe.
@Marieke, wat ontzettend vervelend zeg! Kan me voorstellen dat je hiermee zit! Hoe oud is je poes? En hoelang heb je haar al? Heb jij iets veranderd aan jezelf? In de zin van een ander geurtje, deo, shampoo? Misschien is het zoiets dat ie dat niet lekker of vertrouwd vindt ruiken? (ik gok ook maar wat hoor).
En is het echt uithalen naar je handen of meer speels?
Gelukkig gaat het vandaag wat beter met hem! toen ik opstond kwam ie meteen aanlopen, kopjes geven en liep zo door naar z'n etensbakje. Hij heeft nog niet veel gegeten, maar wel redelijk wat van dat blikje herstelvoedsel. Dus ik ben heel tevreden! Wel begon ie net te hoesten, klonkt echt een beetje kinkhoesterig... deed ie eerst niet, maar de DA zei dat gisteren dat hij misschien wel niet hoestte omdat dat te veel pijn deed, dus ik ga ervanuit dat dit nu dus goed is.
@Perel, moeilijke situatie! Ik ken niet echt katten die bang zijn om naar buiten te gaan, alleen een kitten van 12 weken, maar ja dat is wel begrijpelijk. Is er ooit iets voorgevallen met jouw kater buiten? Iets waardoor hij een vervelende of pijnlijke herinnering heeft aan buiten?
Het zou ideaal zijn als de andere kat hem op sleeptouw zou nemen, maar ja, dat kan je ook niet regelen....
Misschien is hij idd meer een binnenkat, dat kan natuurlijk ook, maar ja met zoveel energie kan dat vrij lastig zijn af en toe.
@Marieke, wat ontzettend vervelend zeg! Kan me voorstellen dat je hiermee zit! Hoe oud is je poes? En hoelang heb je haar al? Heb jij iets veranderd aan jezelf? In de zin van een ander geurtje, deo, shampoo? Misschien is het zoiets dat ie dat niet lekker of vertrouwd vindt ruiken? (ik gok ook maar wat hoor).
En is het echt uithalen naar je handen of meer speels?
zondag 17 februari 2008 om 12:26
Weet niet precies hoe oud ze is (heb haar 'overgenomen' van iemand die me verder ook maar weinig over haar achtergrond kon vertellen), maar waarschijnlijk rond de 4 jaar. Ik heb haar nu ongeveer een maand of 4. Ik heb geen ander geurtje o.i.d. Mijn man denkt dat het misschien ergens iets te maken kan hebben met het feit dat ik zwanger ben (??). Dat was ik ook als toen we haar kregen, maar ik zit nu echt in de laatste weken.
Ik weet niet zeker of het speels bedoeld is, maar ik houd er in ieder geval (soms bloedende) krassen en beten aan over. Wel altijd aan mijn armen of handen en niet richting mijn gezicht.
Ik weet niet zeker of het speels bedoeld is, maar ik houd er in ieder geval (soms bloedende) krassen en beten aan over. Wel altijd aan mijn armen of handen en niet richting mijn gezicht.
zondag 17 februari 2008 om 14:16
Hoi Marieke,
Mijn oudste kat kan af en toe ook zo reageren, terwijl hij ook periodes heeft datie niet bij me weg te krijgen is.
Een van mijn zoons kan daarentegen alles met hem doen zonder daarvoor 'gestraft' te worden.
Inmiddels heb ik wel geleerd om hem 'te lezen', ik zie aan zijn houding wat hij op dat moment uitstraalt, maar daar is wel even tijd overheen gegaan.
Dus echt onverwacht zijn de uithalen niet meer.
Maar ik ben niet de enige die iets geleerd heeft, dat heeft de kat ook.
Wanneer ik dan vanuit het niets een lel kreeg, gaf ik er meteen een terug onder een: 'ben je nou helemaal gek geworden".
Als hij nu ontspannen bij me ligt, en ik zie hem 'verstrakken', dan springt hij in een keer op en loopt weg, gaat een eind verderop dan meestal zichzelf lopen wassen, of wil naar buiten.
Dan kan ik hem wel weer even onder geruststelling over zijn kop aaien: zo, was het weer genoeg? Ik vind je toch wel een lieverd hoor. En een snoepje toe.
Het zit gewoon in zijn karakter. Het is een ontzettend lieve kater verder, en ik weet precies wat ik aan hem heb. Hij is ook bij ons vanaf jong katje, en er is niks traumatisch voorgevallen. Iedereen is altijd alleen maar heel lief voor hem geweest.
Ik denk dat er niets anders opzit dan het te accepteren.
Vind je het eng, Marieke?
Mijn oudste kat kan af en toe ook zo reageren, terwijl hij ook periodes heeft datie niet bij me weg te krijgen is.
Een van mijn zoons kan daarentegen alles met hem doen zonder daarvoor 'gestraft' te worden.
Inmiddels heb ik wel geleerd om hem 'te lezen', ik zie aan zijn houding wat hij op dat moment uitstraalt, maar daar is wel even tijd overheen gegaan.
Dus echt onverwacht zijn de uithalen niet meer.
Maar ik ben niet de enige die iets geleerd heeft, dat heeft de kat ook.
Wanneer ik dan vanuit het niets een lel kreeg, gaf ik er meteen een terug onder een: 'ben je nou helemaal gek geworden".
Als hij nu ontspannen bij me ligt, en ik zie hem 'verstrakken', dan springt hij in een keer op en loopt weg, gaat een eind verderop dan meestal zichzelf lopen wassen, of wil naar buiten.
Dan kan ik hem wel weer even onder geruststelling over zijn kop aaien: zo, was het weer genoeg? Ik vind je toch wel een lieverd hoor. En een snoepje toe.
Het zit gewoon in zijn karakter. Het is een ontzettend lieve kater verder, en ik weet precies wat ik aan hem heb. Hij is ook bij ons vanaf jong katje, en er is niks traumatisch voorgevallen. Iedereen is altijd alleen maar heel lief voor hem geweest.
Ik denk dat er niets anders opzit dan het te accepteren.
Vind je het eng, Marieke?
zondag 17 februari 2008 om 16:49
wat fijn dat Sem weer eet. gaat dan waarschijnlijk de goede kant op. kan me heel goed voorstellen dat je met hem te doen hebt, naar hoor, deze hele toestand. hopelijk knapt 'ie snel weer helemaal op, met jouw goede zorgen moet dat lukken, toch?
@ Marieke: onze oudste kat (2.5 jr oud) deed af en toe ook zo. in het begin was ik daardoor in bepaalde situaties bang voor haar, maar op een gegeven moment kon ik het net als Perel aan zien komen en dan al maatregelen nemen. Zo hielp het bij haar om op een dreigende toon haar naam te zeggen, om haar duidelijk te maken dat ik daar niet van gediend was. Voor die tijd helaas ook een paar nare krassen opgelopen. Moet zeggen dat de laatste keer al een flinke tijd geleden is, dat is wel fijn.
@ Perel: wat je met je jongste aan moet; geen idee. Misschien gewoon binnen houden? Er is niets mis met een binnenkat, die van ons gaan ook niet naar buiten. Er loopt hier vlakbij nl. een provinciale weg, ik heb er geen behoefte aan de daar van het asfalt te kunnen schrapen. hier is het af en toe ook feest, heel hard rondrennen, echt even energie kwijt raken. Dat zij dan maar zo, hoewel je af en toe wel even moet stoppen met lopen omdat zij om je heen racen. Denk niet dat je 'em verplicht buiten moet zetten en dan de deur dicht moet doen, helemaal niet als 'ie meteen dan aangeeft weer naar binnen te willen. Blijkbaar is het een beetje een mietje, is toch ook niet erg?
Ons plasprobleem blijft trouwens aanhouden, helaas nog geen oplossing gevonden...
@ Marieke: onze oudste kat (2.5 jr oud) deed af en toe ook zo. in het begin was ik daardoor in bepaalde situaties bang voor haar, maar op een gegeven moment kon ik het net als Perel aan zien komen en dan al maatregelen nemen. Zo hielp het bij haar om op een dreigende toon haar naam te zeggen, om haar duidelijk te maken dat ik daar niet van gediend was. Voor die tijd helaas ook een paar nare krassen opgelopen. Moet zeggen dat de laatste keer al een flinke tijd geleden is, dat is wel fijn.
@ Perel: wat je met je jongste aan moet; geen idee. Misschien gewoon binnen houden? Er is niets mis met een binnenkat, die van ons gaan ook niet naar buiten. Er loopt hier vlakbij nl. een provinciale weg, ik heb er geen behoefte aan de daar van het asfalt te kunnen schrapen. hier is het af en toe ook feest, heel hard rondrennen, echt even energie kwijt raken. Dat zij dan maar zo, hoewel je af en toe wel even moet stoppen met lopen omdat zij om je heen racen. Denk niet dat je 'em verplicht buiten moet zetten en dan de deur dicht moet doen, helemaal niet als 'ie meteen dan aangeeft weer naar binnen te willen. Blijkbaar is het een beetje een mietje, is toch ook niet erg?
Ons plasprobleem blijft trouwens aanhouden, helaas nog geen oplossing gevonden...
zondag 17 februari 2008 om 20:02
Perel, Linny en Yin,
Bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben die deze problemen met haar kat heeft (en dat het dus waarschijnlijk niet aan mij ligt)!
@ Perel; Ja ik vind het inderdaad een beetje eng. Niet omdat ik nu zo bang ben voor een paar krasjes, maar vanwege de onvoorspelbaarheid. Ik zal proberen haar inderdaad 'toe te spreken' of ook een tik(je) te geven, maar tot nu toe ben ik er iedere keer weer zo van geschrokken dat ik even helemaal perplex was.
Bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben die deze problemen met haar kat heeft (en dat het dus waarschijnlijk niet aan mij ligt)!
@ Perel; Ja ik vind het inderdaad een beetje eng. Niet omdat ik nu zo bang ben voor een paar krasjes, maar vanwege de onvoorspelbaarheid. Ik zal proberen haar inderdaad 'toe te spreken' of ook een tik(je) te geven, maar tot nu toe ben ik er iedere keer weer zo van geschrokken dat ik even helemaal perplex was.
maandag 25 februari 2008 om 15:10
Hoi allemaal!
Graag zou ik van jullie De Ultieme Tip willen hoe ik mijn kat in een kattenreismandje krijg....
Op de een of andere manier lijkt mijn kat altijd aan te voelen dat ik dit van plan ben en ontstaat er in mijn huis een soort oorlogsgebied, waarbij haren, gegrom, geblaas en paniek de overhand hebben. Kat slaat letterlijk als een 'kat in het nauw' om zich heen, krabt, krijst en wurmt zich los. Kat verstopt zich vervolgens op plekken waar ik haar onmogelijk kan vangen en raakt zelf dermate in paniek dat ze ook gaat plassen en poepen.
Nu MOET ik morgen wel naar de dierenarts, want oogje is al een ruime week ontstoken en wordt alleen maar dikker en roder. Iemand DE ultieme kat-in't-bakkie-tips...?!
Graag zou ik van jullie De Ultieme Tip willen hoe ik mijn kat in een kattenreismandje krijg....
Op de een of andere manier lijkt mijn kat altijd aan te voelen dat ik dit van plan ben en ontstaat er in mijn huis een soort oorlogsgebied, waarbij haren, gegrom, geblaas en paniek de overhand hebben. Kat slaat letterlijk als een 'kat in het nauw' om zich heen, krabt, krijst en wurmt zich los. Kat verstopt zich vervolgens op plekken waar ik haar onmogelijk kan vangen en raakt zelf dermate in paniek dat ze ook gaat plassen en poepen.
Nu MOET ik morgen wel naar de dierenarts, want oogje is al een ruime week ontstoken en wordt alleen maar dikker en roder. Iemand DE ultieme kat-in't-bakkie-tips...?!
Peas on earth!
maandag 25 februari 2008 om 15:26
zaterdag 1 maart 2008 om 19:41
Hallo iedereen, lang geleden dat ik hier ben geweest. Maar ik heb een vraagje. Ik heb nu namelijk hele mooie tulpen in een vaas op tafel. Nu is mevrouw lima daar blijkbaar dol op en ze eet de bloemblaadjes eraf! Ik baal er natuurlijk van omdat ze mijn mooie bloemen op eet, maar waar ik me meer zorgen over maak: kan het geen kwaad, zal ze er niet ziek van worden? Ik heb de vaas nu hoog op de kast gezet zodat ze er niet meer bij kan, maar ze heeft vandaag wel 5 knoppen "leeggegeten". Iemand geruststellende woorden? Voel me nogal schuldig nl.
zaterdag 1 maart 2008 om 21:00
hey Ambrosia!
lang niet gezien inderdaad.
Mousy heeft ook een keer flink in de tulpen gezeten en moest daarna overgeven. verder heb ik er geen effect van gemerkt.
ik heb even gegoogled en ben zo op 't forum van Fok uitgekomen. daar staat een beetje dezelfde vraag en werd er geantwoord dat alleen de bol giftig is, en dat katten zoeken naar planten met bladeren met veel vezels, omdat die hun maag stimuleren bij de spijs-vertering (en ook om makkelijk te braken als hun maag niet lekker voelt). Tulpen-bladeren zijn vrij stug, dus voldoen aan de specificaties. Daar wordt ook aangeraden een papyrus-soort neer te zetten.
Dus, niet giftig, maar voor jezelf natuurlijk niet zo handig.
Ik heb vandaag rozen en tulpen gekregen, ben ook benieuwd hoe lang ze 't overleven...
Hoe is het verder met Lima? hopelijk alles goed.
lang niet gezien inderdaad.
Mousy heeft ook een keer flink in de tulpen gezeten en moest daarna overgeven. verder heb ik er geen effect van gemerkt.
ik heb even gegoogled en ben zo op 't forum van Fok uitgekomen. daar staat een beetje dezelfde vraag en werd er geantwoord dat alleen de bol giftig is, en dat katten zoeken naar planten met bladeren met veel vezels, omdat die hun maag stimuleren bij de spijs-vertering (en ook om makkelijk te braken als hun maag niet lekker voelt). Tulpen-bladeren zijn vrij stug, dus voldoen aan de specificaties. Daar wordt ook aangeraden een papyrus-soort neer te zetten.
Dus, niet giftig, maar voor jezelf natuurlijk niet zo handig.
Ik heb vandaag rozen en tulpen gekregen, ben ook benieuwd hoe lang ze 't overleven...
Hoe is het verder met Lima? hopelijk alles goed.
zaterdag 1 maart 2008 om 21:10
quote:Yin schreef op 01 maart 2008 @ 21:00:
hey Ambrosia!
lang niet gezien inderdaad.
Mousy heeft ook een keer flink in de tulpen gezeten en moest daarna overgeven. verder heb ik er geen effect van gemerkt.
ik heb even gegoogled en ben zo op 't forum van Fok uitgekomen. daar staat een beetje dezelfde vraag en werd er geantwoord dat alleen de bol giftig is, en dat katten zoeken naar planten met bladeren met veel vezels, omdat die hun maag stimuleren bij de spijs-vertering (en ook om makkelijk te braken als hun maag niet lekker voelt). Tulpen-bladeren zijn vrij stug, dus voldoen aan de specificaties. Daar wordt ook aangeraden een papyrus-soort neer te zetten.
Dus, niet giftig, maar voor jezelf natuurlijk niet zo handig.
Ik heb vandaag rozen en tulpen gekregen, ben ook benieuwd hoe lang ze 't overleven...
Hoe is het verder met Lima? hopelijk alles goed.
Heeey Yin, bedankt voor je reactie! Ik denk dat ik dan maar even kattengras ga halen voor haar bij de dierenwinkel. Ze ligt nu languit op het bed te slapen, ze heeft verder niet overgegeven ofzo, dus misschien komt dat nog? Ik hoop t niet eigenlijk
Het gaat hartstikke goed met haar, ze is heel lief en happy. Ik heb het idee dat ze zich steeds meer hecht, ze is steeds aanhankelijker. En ze is nog steeds even klunsig, ze springt bijv. nog steeds op de waslijn en dan moeten we haar weer redden
Met Mousy ook alles ok? En die kleine?
hey Ambrosia!
lang niet gezien inderdaad.
Mousy heeft ook een keer flink in de tulpen gezeten en moest daarna overgeven. verder heb ik er geen effect van gemerkt.
ik heb even gegoogled en ben zo op 't forum van Fok uitgekomen. daar staat een beetje dezelfde vraag en werd er geantwoord dat alleen de bol giftig is, en dat katten zoeken naar planten met bladeren met veel vezels, omdat die hun maag stimuleren bij de spijs-vertering (en ook om makkelijk te braken als hun maag niet lekker voelt). Tulpen-bladeren zijn vrij stug, dus voldoen aan de specificaties. Daar wordt ook aangeraden een papyrus-soort neer te zetten.
Dus, niet giftig, maar voor jezelf natuurlijk niet zo handig.
Ik heb vandaag rozen en tulpen gekregen, ben ook benieuwd hoe lang ze 't overleven...
Hoe is het verder met Lima? hopelijk alles goed.
Heeey Yin, bedankt voor je reactie! Ik denk dat ik dan maar even kattengras ga halen voor haar bij de dierenwinkel. Ze ligt nu languit op het bed te slapen, ze heeft verder niet overgegeven ofzo, dus misschien komt dat nog? Ik hoop t niet eigenlijk
Het gaat hartstikke goed met haar, ze is heel lief en happy. Ik heb het idee dat ze zich steeds meer hecht, ze is steeds aanhankelijker. En ze is nog steeds even klunsig, ze springt bijv. nog steeds op de waslijn en dan moeten we haar weer redden
Met Mousy ook alles ok? En die kleine?
zondag 2 maart 2008 om 12:03
@ Ambrosia; wat fijn dat 't allemaal zo goed gaat. overgeven hoeft ook niet te komen na het eten van tulpen, was alleen de ervaring die wij met Mousy hebben. vannacht hebben alle bloemen hier in huis het overleefd, toch wel erg fijn
met Mousy alles ok, ze plast alleen naast de bak, waarschijnlijk een soort van terratoriumdrift. in het begin toen we Blinky in huis hadden, was ze veel afstandelijker, maar de laatste dagen komt ze weer meer bij me liggen, dat is wel fijn. Blinky doet het ook goed, groeit gigantisch, is bijna een halve kilo zwaarder dan Mousy. verder is ze heel lief, maar ook een beetje onnozel. ze doet regelmatig dingen zonder erover na te denken. maar da's ook wel weer schattig.
verder houden ze elkaar lekker bezig, kunnen flink achter elkaar aanvangen, kunnen ze hun energie ook kwijt.
kattengras is wel een goeie, hoewel niet alle katten dat ook eten.
fijne zondag nog!!
met Mousy alles ok, ze plast alleen naast de bak, waarschijnlijk een soort van terratoriumdrift. in het begin toen we Blinky in huis hadden, was ze veel afstandelijker, maar de laatste dagen komt ze weer meer bij me liggen, dat is wel fijn. Blinky doet het ook goed, groeit gigantisch, is bijna een halve kilo zwaarder dan Mousy. verder is ze heel lief, maar ook een beetje onnozel. ze doet regelmatig dingen zonder erover na te denken. maar da's ook wel weer schattig.
verder houden ze elkaar lekker bezig, kunnen flink achter elkaar aanvangen, kunnen ze hun energie ook kwijt.
kattengras is wel een goeie, hoewel niet alle katten dat ook eten.
fijne zondag nog!!
