Overig
alle pijlers
Het Indo-topic
vrijdag 13 april 2012 om 17:16
In 2007 is er al eens een dergelijk topic geweest, maar dat ging over Indo’s. Het zou leuk zijn als dit een topic werd VAN Indo’s.
Ik heb wel eens het gevoel dat bij veel Belanda’s de Indo-cultuur een beetje uit zicht begint te raken. De eerste generatie is natuurlijk aan het uitsterven, daarom wordt het steeds moeilijker nog verhalen uit de eerste hand te pakken te krijgen. De fameuze ‘tantes’ (die overigens, ook zo Indo, lang niet altijd familie hoeven te zijn) verdwijnen langzamerhand van het toneel en dat is ontzettend jammer, want velen van hen waren een soort bewakers van de cultuur.
Gelukkig wordt die cultuur toch nog wel op veel manieren overgedragen. Via de toko en de keuken, kijk maar in het Toko-topic op de Eten-pijler. Maar ook via festivals, zoals de jaarlijkse TongTong, lokaal georganiseerde pasars, die soms ware kumpulans worden van families, vrienden en kennissen. Of via mijn geliefde Werkgroep Indisch-Nederlandse Letteren van de letterenfaculteit in Leiden.
Maar er is niets zo ‘Indo’ (of Indonesisch for that matter) dan geschiedenis(sen) doorgeven door middel van verhalen. Ik vind het altijd leuk om te lezen dat de moeder van Yvonne Keuls haar nooit Yvonne noemde, maar ‘Angin’. “Want angin betekent wind, en de wind neemt de verhalen met zich mee”.
Het zou leuk zijn deze echt Indische traditie hier voort te zetten door hier je verhalen neer te zetten. Hoe gaat het toe in de Indo-families, de Indo-cultuur. Wat vind je leuk of juist niet leuk aan de muziek? Griezel je ook van line-dancen, of vind je het heerlijk?
Ik ben persoonlijk erg geïnteresseerd in WOII in Indonesië (toen nog Indië) en de bersiap.
Recepten en allerlei kook-wederwaardigheden en -vragen zijn ook zeer welkom, want de keuken, de dapur, is het hart van de Indo-cultuur.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat iedereen die iets met dit onderwerp heeft, van harte welkom is om mee te schrijven. Daar hoef je echt geen Indo voor te zijn. Dus voor iedereen: selamat datang!
Ik heb wel eens het gevoel dat bij veel Belanda’s de Indo-cultuur een beetje uit zicht begint te raken. De eerste generatie is natuurlijk aan het uitsterven, daarom wordt het steeds moeilijker nog verhalen uit de eerste hand te pakken te krijgen. De fameuze ‘tantes’ (die overigens, ook zo Indo, lang niet altijd familie hoeven te zijn) verdwijnen langzamerhand van het toneel en dat is ontzettend jammer, want velen van hen waren een soort bewakers van de cultuur.
Gelukkig wordt die cultuur toch nog wel op veel manieren overgedragen. Via de toko en de keuken, kijk maar in het Toko-topic op de Eten-pijler. Maar ook via festivals, zoals de jaarlijkse TongTong, lokaal georganiseerde pasars, die soms ware kumpulans worden van families, vrienden en kennissen. Of via mijn geliefde Werkgroep Indisch-Nederlandse Letteren van de letterenfaculteit in Leiden.
Maar er is niets zo ‘Indo’ (of Indonesisch for that matter) dan geschiedenis(sen) doorgeven door middel van verhalen. Ik vind het altijd leuk om te lezen dat de moeder van Yvonne Keuls haar nooit Yvonne noemde, maar ‘Angin’. “Want angin betekent wind, en de wind neemt de verhalen met zich mee”.
Het zou leuk zijn deze echt Indische traditie hier voort te zetten door hier je verhalen neer te zetten. Hoe gaat het toe in de Indo-families, de Indo-cultuur. Wat vind je leuk of juist niet leuk aan de muziek? Griezel je ook van line-dancen, of vind je het heerlijk?
Ik ben persoonlijk erg geïnteresseerd in WOII in Indonesië (toen nog Indië) en de bersiap.
Recepten en allerlei kook-wederwaardigheden en -vragen zijn ook zeer welkom, want de keuken, de dapur, is het hart van de Indo-cultuur.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat iedereen die iets met dit onderwerp heeft, van harte welkom is om mee te schrijven. Daar hoef je echt geen Indo voor te zijn. Dus voor iedereen: selamat datang!
zaterdag 30 juni 2012 om 10:15
Ik weet nog niet hoe we het gaan doen. Ben al naar de reisburos geweest voor boekjes. Groepsreis en zelf uitstippelen heeft allebei zijn voor en nadelen vind ik.
Ik heb bijvoorbeeld visioenen van aankomen op vliegveld Jakarta en dan je chauffeur nergens kunnen vinden. Met een groepsreis is het gewoon de rij volgen tot in de bus. Ook heb ik een groepsreis gevonden die naar alle steden gaat waar papa heeft gewoond. Zelfs Semarang.Maar we hebben nog even tijd. Denk dat het April gaat worden.
Ik heb bijvoorbeeld visioenen van aankomen op vliegveld Jakarta en dan je chauffeur nergens kunnen vinden. Met een groepsreis is het gewoon de rij volgen tot in de bus. Ook heb ik een groepsreis gevonden die naar alle steden gaat waar papa heeft gewoond. Zelfs Semarang.Maar we hebben nog even tijd. Denk dat het April gaat worden.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
zondag 1 juli 2012 om 18:19
quote:marcellav schreef op 30 juni 2012 @ 10:15:
Ik weet nog niet hoe we het gaan doen. Ben al naar de reisburos geweest voor boekjes. Groepsreis en zelf uitstippelen heeft allebei zijn voor en nadelen vind ik.
Ik heb bijvoorbeeld visioenen van aankomen op vliegveld Jakarta en dan je chauffeur nergens kunnen vinden. Met een groepsreis is het gewoon de rij volgen tot in de bus. Ook heb ik een groepsreis gevonden die naar alle steden gaat waar papa heeft gewoond. Zelfs Semarang.Maar we hebben nog even tijd. Denk dat het April gaat worden.
Marcella, als ik jou was (wat ik dus niet ben ) zou ik geen auto met chauffeur huren vanuit Nederland, maar dat daar regelen.
Wat wij de eerste keer deden (backpack-vakantie): vlucht seat only naar Jakarta, waar we een hotel-uit-een-keten (Ibis meen ik) geboekt hadden voor 2 nachten om even bij te komen, de omgeving iets te leren kennen en rond te kijken. Zeer de moeite waard.
Zodra je weg bent bij de bagageband op het vliegveld, word je waarschijnlijk overlopen door chauffeurs die hun diensten aanbieden. Blijf kalm, want de crisis werkt ook daar door. Zij hebben het meestal moeilijker dan jij, ook al ben je lichtelijk stuk na de vlucht.
Laat je niet intimideren en hou je bagage vast. Geef ze geen kans om een koffer te pakken en die vast gedienstig naar hun taxi te dragen.
Maak een duidelijke afspraak over de prijs naar je hotel. Kijk in de Lonely Planet over de op dit moment betrouwbare taxidiensten, ik ben te lang niet geweest om je daarover raad te kunnen geven.
Raadpleeg de Lonely Planet verder over alles wat je niet weet, dat is mij heel erg goed bevallen. En verder: geniet! Neem het leven daar zoals het komt en maak je niet al te druk. Zoveel kan er echt niet mis gaan.
Let wel op. Ga je met het 'gewone' openbaar vervoer met al je bagage bij je: probeer achterin te gaan zitten, zodat ze niet achter je kunnen komen met afleidingsmanoeuvres om je van voren te bestelen. Dit geldt vooral in de grote steden.
Als je een privé-chauffeur hebt, maak daar dan ook van te voren heel duidelijke afspraken mee. Zeg waar je heen wilt en vooral ook wat je niet wilt: veel chauffeurs krijgen commissie als ze gasten afleveren bij bepaalde toeristenattracties, restaurants en hotels. Zorg dat je je route uitgestippeld hebt en die aan de chauffeur duidelijk kunt maken.
Dit lijkt in theorie een heel gedoe, maar valt in de praktijk reuze mee hoor. Maar vind je het eng, dan kan je misschien het beste de eerste keer met een groepsreis gaan. Ik heb echter de ervaring dat je duizend keer zoveel ziet en meemaakt als je op eigen gelegenheid gaat. Tijdens een groepsreis word je zo vaak in hoog tempo van de ene bezienswaardigheid naar de andere gejaagd (mijn zusje maakte dat mee), terwijl je eigenlijk op de ene plaats te weinig tijd krijgt en op de andere te veel. Je bent ook afhankelijk van de samenstelling van het gezelschap, maar dat geldt natuurlijk voor iedere groepsreis.
Ik heb Indonesië altijd een ideaal land gevonden voor individueel reizen, als je nuchter nadenkt en je hoofd erbij houdt. De eerste keer loop je waarschijnlijk tegen een x-aantal blunders op, die je de volgende keer niet meer maakt.
Het is echt niet zo'n 'derdewereldland' als je nu denkt!
En, heel belangrijk, doe hier wat basiskennis Indonesisch op, waar je al heel veel aan zult hebben:
http://web.uvic.ca/hrd/indonesian/
O ja, ik vind Semarang erg leuk! Net zo leuk als Bandung, maar ze krijgen er minder toeristen en dat merk je. Ga vooral naar Toko Oen. Toeristisch, maar echt heel leuk.
Heel veel plezier!
Ik weet nog niet hoe we het gaan doen. Ben al naar de reisburos geweest voor boekjes. Groepsreis en zelf uitstippelen heeft allebei zijn voor en nadelen vind ik.
Ik heb bijvoorbeeld visioenen van aankomen op vliegveld Jakarta en dan je chauffeur nergens kunnen vinden. Met een groepsreis is het gewoon de rij volgen tot in de bus. Ook heb ik een groepsreis gevonden die naar alle steden gaat waar papa heeft gewoond. Zelfs Semarang.Maar we hebben nog even tijd. Denk dat het April gaat worden.
Marcella, als ik jou was (wat ik dus niet ben ) zou ik geen auto met chauffeur huren vanuit Nederland, maar dat daar regelen.
Wat wij de eerste keer deden (backpack-vakantie): vlucht seat only naar Jakarta, waar we een hotel-uit-een-keten (Ibis meen ik) geboekt hadden voor 2 nachten om even bij te komen, de omgeving iets te leren kennen en rond te kijken. Zeer de moeite waard.
Zodra je weg bent bij de bagageband op het vliegveld, word je waarschijnlijk overlopen door chauffeurs die hun diensten aanbieden. Blijf kalm, want de crisis werkt ook daar door. Zij hebben het meestal moeilijker dan jij, ook al ben je lichtelijk stuk na de vlucht.
Laat je niet intimideren en hou je bagage vast. Geef ze geen kans om een koffer te pakken en die vast gedienstig naar hun taxi te dragen.
Maak een duidelijke afspraak over de prijs naar je hotel. Kijk in de Lonely Planet over de op dit moment betrouwbare taxidiensten, ik ben te lang niet geweest om je daarover raad te kunnen geven.
Raadpleeg de Lonely Planet verder over alles wat je niet weet, dat is mij heel erg goed bevallen. En verder: geniet! Neem het leven daar zoals het komt en maak je niet al te druk. Zoveel kan er echt niet mis gaan.
Let wel op. Ga je met het 'gewone' openbaar vervoer met al je bagage bij je: probeer achterin te gaan zitten, zodat ze niet achter je kunnen komen met afleidingsmanoeuvres om je van voren te bestelen. Dit geldt vooral in de grote steden.
Als je een privé-chauffeur hebt, maak daar dan ook van te voren heel duidelijke afspraken mee. Zeg waar je heen wilt en vooral ook wat je niet wilt: veel chauffeurs krijgen commissie als ze gasten afleveren bij bepaalde toeristenattracties, restaurants en hotels. Zorg dat je je route uitgestippeld hebt en die aan de chauffeur duidelijk kunt maken.
Dit lijkt in theorie een heel gedoe, maar valt in de praktijk reuze mee hoor. Maar vind je het eng, dan kan je misschien het beste de eerste keer met een groepsreis gaan. Ik heb echter de ervaring dat je duizend keer zoveel ziet en meemaakt als je op eigen gelegenheid gaat. Tijdens een groepsreis word je zo vaak in hoog tempo van de ene bezienswaardigheid naar de andere gejaagd (mijn zusje maakte dat mee), terwijl je eigenlijk op de ene plaats te weinig tijd krijgt en op de andere te veel. Je bent ook afhankelijk van de samenstelling van het gezelschap, maar dat geldt natuurlijk voor iedere groepsreis.
Ik heb Indonesië altijd een ideaal land gevonden voor individueel reizen, als je nuchter nadenkt en je hoofd erbij houdt. De eerste keer loop je waarschijnlijk tegen een x-aantal blunders op, die je de volgende keer niet meer maakt.
Het is echt niet zo'n 'derdewereldland' als je nu denkt!
En, heel belangrijk, doe hier wat basiskennis Indonesisch op, waar je al heel veel aan zult hebben:
http://web.uvic.ca/hrd/indonesian/
O ja, ik vind Semarang erg leuk! Net zo leuk als Bandung, maar ze krijgen er minder toeristen en dat merk je. Ga vooral naar Toko Oen. Toeristisch, maar echt heel leuk.
Heel veel plezier!
donderdag 5 juli 2012 om 19:51
donderdag 5 juli 2012 om 20:43
Zoek op uitzending gemist! Het was echt leuk! Haar grootouders waren spijtoptanten (een groep waar al helemaal weinig aandacht aan is besteed) en er word nogal onomwonden gezegd dat de Nederlandse regering helemaal niet zat te wachten op al die Indische (lees: minderwaardige) menschen uit de oud-koloniën... Heftig om te zien... En mijn blanda bloed kookte kortstondig...
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
donderdag 5 juli 2012 om 20:51
quote:missy_acy schreef op 05 juli 2012 @ 20:46:
Gister hè? Welk net is dat? Ik kijk nauwelijks tv. Maar heb wel UPC, dus uitzending gemist!
Nederland twee, uitzending van de NTR en het heet Verborgen Verleden. En ja, het was gisteren...
Oh en Bronbeek komt ook nog in beeld
Gister hè? Welk net is dat? Ik kijk nauwelijks tv. Maar heb wel UPC, dus uitzending gemist!
Nederland twee, uitzending van de NTR en het heet Verborgen Verleden. En ja, het was gisteren...
Oh en Bronbeek komt ook nog in beeld
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
vrijdag 6 juli 2012 om 00:28
quote:Hasse88 schreef op 05 juli 2012 @ 20:51:
[...]
Nederland twee, uitzending van de NTR en het heet Verborgen Verleden. En ja, het was gisteren...
Oh en Bronbeek komt ook nog in beeld
Dit is prachtig!
Ik kon het alleen maar op mezelf betrekken: de volgende keer (silahkan, heeeel snel) sta ik bij de burgerlijke stand in Semarang of bij het Nationaal Archief in Jakarta om meer te vinden. Dat is de vorige keer mislukt.
Prachtige laatste beelden van Mei Li in Café Batavia op de Taman Fatahilah, dat herken ik uit duizenden.
Waar zij is gekomen, daar ben ik ook ongeveer, maar ik wil verder! Ik heb veel meer gegevens, maar ik ben dus niet verder gekomen dan Semarang. Het wordt tijd voor mijn pensioen, maar dan wel met een overeenkomstig inkomen, anders heb ik er nog steeds niks aan.
Hasse, dank je voor deze info. Ik ben niet van het jankerige soort, maar ik zit nu wel te slikken. Terima kasih banyak, sayang!
[...]
Nederland twee, uitzending van de NTR en het heet Verborgen Verleden. En ja, het was gisteren...
Oh en Bronbeek komt ook nog in beeld
Dit is prachtig!
Ik kon het alleen maar op mezelf betrekken: de volgende keer (silahkan, heeeel snel) sta ik bij de burgerlijke stand in Semarang of bij het Nationaal Archief in Jakarta om meer te vinden. Dat is de vorige keer mislukt.
Prachtige laatste beelden van Mei Li in Café Batavia op de Taman Fatahilah, dat herken ik uit duizenden.
Waar zij is gekomen, daar ben ik ook ongeveer, maar ik wil verder! Ik heb veel meer gegevens, maar ik ben dus niet verder gekomen dan Semarang. Het wordt tijd voor mijn pensioen, maar dan wel met een overeenkomstig inkomen, anders heb ik er nog steeds niks aan.
Hasse, dank je voor deze info. Ik ben niet van het jankerige soort, maar ik zit nu wel te slikken. Terima kasih banyak, sayang!
dinsdag 10 juli 2012 om 11:46
Er opende net iemand een topic, dat in een rel aan t uitlopen was.
Het gaat om t volgende:
http://www.volkskrant.nl/ ... ands-leger-in-Indie.dhtml
Waarschuwing:
Confrontaterende foto's. Ik heb er om moeten huilen.
Het gaat om t volgende:
http://www.volkskrant.nl/ ... ands-leger-in-Indie.dhtml
Waarschuwing:
Confrontaterende foto's. Ik heb er om moeten huilen.
dinsdag 10 juli 2012 om 11:48
Stukje uit het artikel:quote:Vuilcontainer
Een medewerker van het Gemeentearchief van Enschede zag de oude albums liggen in de vuilcontainer en hij besloot ze eruit te vissen. De gemeente Enschede verzamelt vaker foto's om de levensloop van de eigen inwoners te kunnen illustreren. De albums zouden alsnog terzijde zijn gelegd, als de archivarissen niet waren gealarmeerd door foto's van een gevangenentransport. Op dat moment besloten ze het album nog eens door te nemen waarbij ze stuitten op de foto's van de executies.Weggegooid...
Een medewerker van het Gemeentearchief van Enschede zag de oude albums liggen in de vuilcontainer en hij besloot ze eruit te vissen. De gemeente Enschede verzamelt vaker foto's om de levensloop van de eigen inwoners te kunnen illustreren. De albums zouden alsnog terzijde zijn gelegd, als de archivarissen niet waren gealarmeerd door foto's van een gevangenentransport. Op dat moment besloten ze het album nog eens door te nemen waarbij ze stuitten op de foto's van de executies.Weggegooid...
dinsdag 10 juli 2012 om 11:54
Het is en blijft een zaak die voor beide partijen diep tragisch is. Zolang de laatste persoon die het heeft meegemaakt nog leeft, en zo lang de Nederlandse overheid zo stuitend hyprocriet blijft als ze nu is (denk aan Rawagedeh en aan het opgeheven vingertje tegen de huidige Indonesische regering) zal het niet voorbij zijn.
'Het is al zolang geleden', ja ja. Maar dat iets lang geleden is, wil niet zeggen dat het voorbij is. En zolang mijn vader er nog elke dag onder lijdt, steeds erger naarmate hij ouder wordt, is het niet voorbij.
'Het is al zolang geleden', ja ja. Maar dat iets lang geleden is, wil niet zeggen dat het voorbij is. En zolang mijn vader er nog elke dag onder lijdt, steeds erger naarmate hij ouder wordt, is het niet voorbij.
dinsdag 17 juli 2012 om 18:43
donderdag 19 juli 2012 om 07:20
vrijdag 20 juli 2012 om 18:02
Super, Missy! Wat heerlijk voor jullie. Het lijkt me echt niks, zo'n hummel in een ziekenhuis, ook al is ze nog zo stoer.
Laat je weten hoe het was, bij Tokoneba?
Goddank, weekend! Relaxen en zondag rijsttafelen met ouders, voor de lunch want diner trekken ze niet meer op hun leeftijd. Wel buiten de deur, daar hoef ik gelukkig niks zelf voor te doen.
Ik vind het heerlijk hoor, rijsttafels maken, maar dan moet ik wel rustig de tijd hebben.
Laat je weten hoe het was, bij Tokoneba?
Goddank, weekend! Relaxen en zondag rijsttafelen met ouders, voor de lunch want diner trekken ze niet meer op hun leeftijd. Wel buiten de deur, daar hoef ik gelukkig niks zelf voor te doen.
Ik vind het heerlijk hoor, rijsttafels maken, maar dan moet ik wel rustig de tijd hebben.
dinsdag 24 juli 2012 om 16:10
Oh Missy, ik zie je reactie nu pas!
Wat een lief aanbod van je, maar vind je het heel erg als ik het afsla? Ik koester op het ogenblik mijn vrije weekends, het is nogal een gekkenhuis geweest en ik ben nu bezig mijn huidige project af te ronden. En dat is tamelijk hectisch.
Jij heel veel plezier in elk geval!
Wat een lief aanbod van je, maar vind je het heel erg als ik het afsla? Ik koester op het ogenblik mijn vrije weekends, het is nogal een gekkenhuis geweest en ik ben nu bezig mijn huidige project af te ronden. En dat is tamelijk hectisch.
Jij heel veel plezier in elk geval!
