:duckie: topic nummer 12!

Lekker bezig raar! Welke school is het geworden? Blijkbaar heb je nog genoeg energie

jeetje Raar. Ik denk echt dat het nodig is dat je even een nachtje kunt bijtanken. Ook al helpt het niet in zijn gedrag, ook mama's en papa's hebben een grens. Ik herken het dus heel goed, dat je soms echt boos wordt en je kind bijna wel iets zou kunnen aandoen. Natuurlijk doet niemand dat, maar alleen al die negatieve gedachtes zijn veschrikkelijk om mee om te gaan. En daar moet je even afstand van kunnen nemen. Helemaal in jouw toestand.

Pedagoog Joda zal best gelijk hebben, maar 2-3 uur laten krijsen houd ik niet vol. En weet je wat ik dan ook denk soms. Wat denken de buren wel niet? Is natuurlijk onzin, maar als als ik vroeger een kind 1 uur zou horen krijsen had ik mischien wel de politie gebeld, want denk dat er iets vreselijks aan de hand is. Ik bedoel, hoe ga je dan daar mee om?

en ons huis is nogal gehorig (meerdere woningen in 1 huis).

Dan vraag ik me bijvoorbeeld ook nog af. Als er nou een keer ècht iets is huilt hij dan niet meer, want mama komt toch niet

dat is dat het enge vind ik dan.

wat denk jij hierover Joda?



gelukkig gaat hier het naar bed brengen nu wel weer goed, zolang ik maar de deur op een kiertje laat. doorslapen gaat nog niet helemaal, maar het wordt beter.



lekker hoor Marloes, 3 uur me-time. heerlijk met dit weer ook.



oh wat is Jodaatje toch schattig. zie haar al helemaal staan!



kleuren, tellen etc hier nog absoluut niet maar hij herkent wel veel inmiddels.



zo, even verder met werk!

quote:maedl schreef op 15 april 2013 @ 14:07:

jeetje Raar. Ik denk echt dat het nodig is dat je even een nachtje kunt bijtanken. Ook al helpt het niet in zijn gedrag, ook mama's en papa's hebben een grens. Ik herken het dus heel goed, dat je soms echt boos wordt en je kind bijna wel iets zou kunnen aandoen. Natuurlijk doet niemand dat, maar alleen al die negatieve gedachtes zijn veschrikkelijk om mee om te gaan. En daar moet je even afstand van kunnen nemen. Helemaal in jouw toestand.

Pedagoog Joda zal best gelijk hebben, maar 2-3 uur laten krijsen houd ik niet vol. En weet je wat ik dan ook denk soms. Wat denken de buren wel niet? Is natuurlijk onzin, maar als als ik vroeger een kind 1 uur zou horen krijsen had ik mischien wel de politie gebeld, want denk dat er iets vreselijks aan de hand is. Ik bedoel, hoe ga je dan daar mee om?

en ons huis is nogal gehorig (meerdere woningen in 1 huis).

Dan vraag ik me bijvoorbeeld ook nog af. Als er nou een keer ècht iets is huilt hij dan niet meer, want mama komt toch niet

dat is dat het enge vind ik dan.

wat denk jij hierover Joda?





*pedagogen modus aan*. Ik praat 'in zijn algemeen' dus over niemand persoon. Voelt iemand zich toch erg aangesproken......doe er dan wat mee



Ik vind het vooral heel sneu voor de kinderen. Omdat ouders geen grenzen aangeven of niet consequent zijn, zijn deze kinderen de duppe. Gezonde kinderen huilen zo omdat dit aangeleerd gedrag is en wat in stand wordt gehouden door de ouders zelf. Wat je aanleert, kan je ook weer afleren.......dat is het fijne eraan

(denk eens aan dit; doe ik zelf ook, slecht! kind jengelt in het boodschappenwagentje en je geeft een doosje smarties. De volgende keer weer, en weer, en weer.........patroon!! maar een hele onschuldige, hier heeft niemand 'last' van. Maar het principe is hetzelfde. Kind blijft jengelen, mama voelt zich opgelaten/bekeken en geeft smarties om 'er vanaf te zijn'. Je kant dit afleren........gewoon niet meer geven.........vinden we dat dan ook zielig?)



Als je het niet aankan dat je kind 1x 3 uur huilt/krijst/schreeuwt, (meestal is het bij dag 2 al de helft van de tijd) dat is prima, hoeft ook niet. Maar, dan kies je voor een andere methode en dan moet je daar ook achter blijven staan. Dan neem je je kind bv bij je in bed. Maar........ik vind dan dat je daarover niet mag klagen dan. Het is de keus die je gemaakt hebt, een weloverwogen, volwassen beslissing. Dat deze beslissing nog geld als zo'n kind 5 is, dat vergeten veel ouders.



Alles kan je weer afleren. Het kost alleen tijd en geduld en veel begrip van de omgeving. Ben je bang voor 'wat denken de buren'. Bel aan en leg het uit! vertel wat je plan is en betrek ze erbij.



Als er een keer echt wat is, merken ouders dat vanzelf. Kinderen gebruiken diverse huiltjes, geluiden, roepen enz. Je hoort het verschil.



Bij mij op de groep leven 8 kinderen, de jongste is 4. De meeste komen binnen met slaapproblemen, welke dan ook. Binnen 1 week blijven ze

1; op hun kamer bij bedtijd

2; in hun bed 's nachts

3; in hun bed 's ochtends

4; in het weekend tot 8:00 in bed.

En het is echt niet moeilijk hoor. Wanneer het mis gaat, is als 1 van de pedagogen denkt 'aahhh voor 1 keertje om 7:30 opstaan, moet kunnen.........'. Dat kan dus niet. Structuur, structuur, structuur.



*pedagogen modus uit*



reacties?!! kom op meiden. ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken. We houden het algemeen, dus niemand hoeft zich aangesproken te voelen.

@joda

Ik denk idd dat je voet bij stuk moet houden hoe moeilijk dat soms ook is.

Wel is het handig als beide ouders er bij zijn zodat je elkaar even moed in kan spreken of af kunt wisselen.

Het kost even wat energie, maar dit krijg je er dubbel en dwars weer voor terug als het je lukt.



@raar

Oe spannend! Op welke school is de keuze gevallen?

Waar heb je op gelet en wat gaf de doorslag?



@marloes

Fijn dat het zo goed gaat met marloesboy z'n slaapje, heerlijk even tijd voor jezelf he?!

Ik ben er een beetje door verwend, baal als hij niet wil slapen, maar vooral omdat hij het dan ook niet gaat redden tot vanavond en alsnog een klein dutje rond etenstijd moet doen.



Grr chocboy wil niet slapen, net nu we om 16.15 bij. Cb moeten zijn..

Maar blijf stug volhouden met recht leggen en speen geven, hij moet gewoon slapen haha!

Hij gaat nu telkens rechtop zitten met slaapzak aan, zo opeens kan hij echt van alles!



Werd net gebeld dat mijn telefoon is vervangen voor een nieuwe, hoop hem vandaag nog op te kunnen halen, 1 week zonder iphone is lang genoeg!

Whoehoe na 1,5 uur heeft hij het opgegeven, hij slaapt!

Zal hem over 3 kwartier wakker moeten maken :-/

#slaaptraining eensst Joda. Ik persoonlijk laat niet huilen maar pas de na 1 minuut kamer in terugleggen aai over bol zonder te praten en zonder oogcontact,dan na 2 minuten,dan na 3 minuten etc methode toe wanneer nodig. Gedaan toen Johtje maand of 3 was en daarna nog twee keer geloof ik. Wat je ook kiest,zorg dat je erachter staat en blijft staan en belangrijkste-wees consequent!

Aanvulling:eerste keer nam 2weken in beslag in totaal, niet telkens erheen hopr maar voordat ze zelf ging slapen. Daarnaaaamden niet nodig gehad.

)sorry voor spelfouten typ met pleister om duim/

Ik denk dat je gelijk hebt dat het werkt Joda, maar vindt het stukje dat je als ouders zelf een methode kiest belangrijk, kies dat wat bij je kind en bij jezelf past. Ik vond 'zomaar' laten huilen voor mezelf niet acceptabel maar gelukkig werkte ook een andere oplossing bij ons goed. Vraag die ik er alleen bij heb is, bv in de situatie van Rare zoon. Hij sliep altijd goed en ging ineens huilen bij het naar bed brengen. Hoe kan dat dan, als dat nooit eerder een probleem was? En dat vind ik er lastig aan, dat het ook fases zijn die komen en gaan. Dus in die zin geloof ik niet dat wat je nu beslist, over 5 jaar ook altijd nog geldt. Bijvoorbeeld bij Teepzoon hebben we er echt wekenlang naast gelegen en ineens was het weer over. Kan toch ook zijn dat hij tijdelijk die extra behoefte aan nabijheid had? En hoe ontdek je het verschil tussen zo'n tijdelijke behoefte (bv met ziekzijn, sprongetje) en iets wat vervolgens nooit meer over gaat. Want ik vind het toegeven aan die behoefte namelijk wel heel belangrijk.



@marloes: heerlijk vond ik dat, als ze stabiel op 1 slaapje zitten! Dan heb je echt een wat langer momentje voor jezelf en kun je 's ochtends echt iets ondernemen. Geniet ervan!



@choc: succes!

@Teep; ik vind zeker dat je als ouders moet kiezen welke methode bij je/je kind past. Absoluut! als je iets gaat doen waar je niet achter staat gaat het niet werken.

Het kan natuurlijk dat een kind ergens 'overheen groeit'. Het lastige is dat je dat van te voren niet kan inschatten. Als je, als ouders, ervoor kiest om er weken naast te liggen en te 'hopen' dat hij erover heen groeit. Prima dan toch? Maar, ik denk dat je je ervan bewust moet zijn dat ze er misschien niet overheen groeien. Als je dat in je achterhoofd houd, is er niets aan de hand.

Ik denk dat, als je goed naar je kind kijkt en luistert, iedere ouder 'weet' of het een sprongetje is of niet.



Jodaatje was ook even van het padje af. Wat een ellende! maar ik wist heel duidelijk 'dit is a+b=c voor Jodaatje, die wil gezellig naar beneden'. Dan kan je je methode daarop afstemmen. Ziek zijn vind ik een ander verhaal.



Was het bij Teepzoon echt 'ineens' over? of heb je, nu je erover nadenkt misschien, een vorm van afbouwen gedaan? Beginnen met ernaast liggen en eindigen in je eigen bed? steeds korter ernaast liggen? nachtje overslaan?



Bij Raarzoon is het niet 'ineens' gekomen (volgens mij) het is van kwaad tot erger gegaan. Eerder hebben ze 1 methode toegepast en die werkte, tot het ging versloffen.



Verder denk ik dat je prima kan toegeven aan een behoefte van nabijheid zonder het kind daadwerkelijk uit bed te halen. Je kan die behoefte prima overdag vervullen en 's avonds door in de buurt te zijn.

Een sprongetje herken je meestal ook wel. Gedrag overdag is dan ook vaak (subtiel) anders.



De methode van Johanna is overigens ook erg goed en effectief.

Wij hebben twee fases gehad van erbij liggen. Eerst bij het inslapen, we bleven erbij liggen/zitten tot hij sliep. We gingen overigens na het ritueel wel eerst altijd weg om te kijken of het ook zonder ons ging. We kwamen dan een aantal keer terug a la Johanna en besloten op een gegeven moment om er dan bij te blijven. Zo merkten we op een dag dat het ook zonder ons ineens ging. Later hebben we iets soortgelijks gedaan bij midden in de nacht wakker worden. Eerst een paar keer proberen hem te troosten en terug te leggen en na een tijdje er dan maar naast gaan liggen. Het ging vanzelf over in de zin dat op een gegeven moment het troosten en terug leggen genoeg was en uiteindelijk hij niet meer ging huilen en of niet meer wakker wordt 's nachts. Of dit pedagogisch klopt weet ik niet maar het werkte voor hem en voor ons. We waren trouwens wel erg van zijn eigen bed vanaf het begin af aan maar omdat we ook niet echt wilden laten huilen hebben we er best vaak naast gezeten. Al toen hij bv 2-3 maanden was. In die zin hebben we hem waarschijnlijk wel geleerd dat hij gewoon in zijn bed moet blijven maar dat we er op die manier wel voor hem zijn. Bij ziek zijn heeft hij trouwens wel bij ons gelegen. En bij koorts slapen we vaak bij hem maar dat is idd anders.

@teep ik denk dat Joda ook meer bedoelt als je de keuze maakt je kind in slaap te wiegen bijvoorbeeld-hoe wen je dit af of wees bereid het jaren te doen. Jullie hebben Teepzoon niet aangeleerd dat jullie ernaast slapen en hoefden het dus ook niet af te wennen.



Dag overleefd Raar?

@choc hoe ging het bij het CB?

@marloes lang dutje weer? Lekker is dat hè hihi

@emy gaat goed,kom in een ritme nu dat is fijn. Heb veel meer contact met vrienden dus dat is ook leuk,lekker samen met de kinderen spelen doet goed anders zou ik wel een beetje eenzaam kunnen worden.

Joda, eens. Helemaal gelijk. Tot je zelf met je handen in je haar zit en je ziet je partner gek worden en bent zelf ook ten einde raad. Dan wil je het alleen maar zo snel mogelijk oplossen.



Wij hebben tot nu toe elke keer de methode laten huilen, steeds wat langer webblijven gebruikt. En dat langer wegblijven eindigde dan in anderhalf uur huilen. Tot het op hield. Het heeft ons vorige week nog geholpen. Toen weer twee nachten heerlijk geslapen. Zijn periodes zijn steeds een aantal weken en dangaat het weer goed. Maar deze methode werkt idd altijd en het is de enige op langere termijn.



Maar vorige week begon hij met zijn hoofd te bonken waar we erg van schrokken: bloed ziet er s nachts enger uit. En dan lijkt de methode dus niet meer te werken omdat we bang zijn dat hij zichzelf echt wat gaat aan doen. En dan denk je: het moet anders: dan maar zo snel mogelijk sussen. En raak je in een verkeerd patroon. En in de extra stress vanwege naderende bevalling.



Vanaf morgen moeten we weer opnieuw. we zullen een van de tweemethodes moeten kiezen. Maarnu heb ik het even moeilijk met het feit dat het jongetje er vanavond niet is en morgen meteen naar het kdv wordt gebracht omdat ik hem overdag nauwelijks meer thuis kan hebben. Snif.

Ach Raar -*bied glaasje water aan* om goed voor Raarzoon te kunnen zorgen,moet je eerst goed voor jezelf zorgen. Raarzoon gaat een nachtje logeren en morgen lekker spelen met zijn vertrouwde vriendjes. Jij en Raarmeidje gaan bijslapen en bedenken hoe jullie verder gaan met de aanpak van zijn slaapprobleem. Wat wil je als methode,wat wil Raarman? Als laten huilen niet je ding is kijk dan naar andere dingen (Ferber,Slapen zonder huilen,Gina Ford er is zoveel). Kijk evt ook eens op het slaapboard van Babycenter.com (Learning baby/toddler to sleep). Sterkte!

Ik zie allemaal interessante posts voorbij komen, kom straks uitgebreid lezen en reageren, leuk!

Nou, het is een wonder, maar Bas heeft geen oorontsteking. Waarschijnlijk dus gewoon niet lekker door de verkoudheid en daarbij dus koorts. Wel verwijsbriefje aangevraagd, maar moet ik inderdaad bij eigen huisarts aanvragen. Goeie tip Teep, gewoon afspraak maken en verwijsbriefje later halen.



Interessant allemaal!!! Vooral nu, want ik ben alweer een half uur bezig om hem in slaap te krijgen en hij is echt kapot moe.ikvind het nu alleen nog extra moeilijk, omdat hij dus niet lekker is, al zegt mijn gevoel dat het daar niet mee te maken heeft en bijzin gewoon aan het uitproberen is. Ik vind het maar zwaar.... Ik heb hongeren ik ben moe.... Gisteren heeft het tot... Ik geloof 21.15 uur geduurd... Ik hoop toch wel dat het vandaag wat sneller gaat...



Wat ik trouwens doe is naar hem toe gaan, eruit huilen, wiegen (3 minuutjes) en weer terugleggen. Als hij na 5 minuten nog niet slaap ga ik terug en doe ik hetzelfde. Ik weet datum beter niet kan wiegen, maar laten huilen / erbij Zitten werkt hier echt niet. Daarnaast kan ik het niet afwisselen met man.



Bah... Ik ga maar weer eens naar hem toe....

@johanna; bedankt voor het verduidelijken. Het is inderdaad wat ik bedoel. Ik kan soms moeilijk iets op schrift uitleggen, ben meer een face-to-face persoon.



@mads; fijn dat het 'gewoon' een griepje is. Bagger van het slapen. Je moet doen wat jij het prettigst vind.

(maar, erbij zitten werkt wel, laten huilen ook. Maar niet zo snel als jij wil.......das wat anders. Duidelijk niet jouw methode, niet doen dus dan.)



@Raar; oohhh Raartje toch! ik snap dat je het onwijs moeilijk vind *geeft zakdoekjes en een brede schouder* het is ook gewoon kut zo. Probeer te ontspannen en pak je rust!

Nou hij slaapt!! En Joda je hebt gelijk.. Laten huilen of erbij zitten zal inderdaad vast helpen, alleen kan er slecht tegen en het duurt erg lang, waardoor ik heel gefrustreerd raak. Alleen watik nu doe is dit ook nog niet echt mijn methode.... Ik weet alleen dat wiegen het snelst werkt, vandaar dat ik daa nu voor kies. Eigenlijk hebben we in de avond nooit problemen gehad met naar bed brengen, alleeën overdag. S avonds hoef ik hem er alleen maar in te leggen en weg was hij... Tot gisteravond dus en 1 avond vorige week. Heb het daardoor nog niet met man erover gehad welke methode het beste bij ons en Bas past. Denk dat we dit van de week maar even gaan doen... Ga van de week wel even googlen over de methodes die er zijn!

Ik snapte het wel hoor Joda, dus het valt mee Ik wil er alleen nog aan toevoegen dat het volgens mij ook nog echt verschilt per kind of het een goede of slechte slaper is, zeker als baby in het eerste jaar. Omdat teepzoon gewoon echt heel onrustig was, dat was nog niet onder de noemer uitproberen volgens mij. Ik kon mensen die vertelden dat we het gewoon verkeerd aanpakten destijds levend villen! Nu genieten we van onze rustige slaperT, ik beschouw het voor een deel wel als geluk. We zullen zien wat we straks weer ervaren met de meisjes. Misschien behoeven die weer een heel andere methode. Ik heb bv vrienden die echt niet snapten wat wij allemaal aan het tobben waren met teepzoon. Nu hebben ze hun tweede en zijn ze ook ineens hun logeerbed gaan waarderen



Maar dit staat verder los van de discussie over het onderwerp natuurlijk.

Fijn dat Bas geen oorontsteking heeft Mads!

@teep; je hebt gelijk van 0 tot 1 betreft. Dat is een lastige. Baby'tjes kun je niet verwennen, maar op een gegeven moment kunnen ze wel gewend raken aan iets.

Nou, hij is weg. Ik vond het afscheid vreselijk want opa en oma kwamen hem halen, nog even koffie drinken want gezellig en daarna de auto en in uitzwaaien. Hij was volledig in paniek, zo anders dan het gezeik met slapen. Hij merkte dat wij niet meegingen en zat echt zo hard te huilen en helemaal te shaken. Mijn moederhart is zojuist in 20.000 stukjes gebroken, het doet echt pijn hem zo te zien. En ik had al gezegd: rare man, jij moet hem wegbrengen en nog even blijven vooro het wennen daar. Neeeee, schoonmoeder vond het echt handiger om hem te halen, want ze was toch in de burt. En zo geschiedt dan. Ik geloof nooit dat ik zo kan slapen vannacht. Ik hoop dat ik spontaan beval, dan hoeft het niet nog een keer.

Ik snapte je ook hoor joda, je had het helder verwoord.

o kak Raar! Misschien over 30 minuten even bellen om te vragen hoe het gaat.

Goed idee van joda om even te bellen raar. Met hopelijk goed nieuws.... probeer jezelf in te prenten dat dit echt een goede beslissing is. Jij moet echt even bijkomen!



Knuffel!

@mads

Gelukkig geen oorontsteking.. Ben je in elk geval gerustgesteld.

Hopelijk gaat het inslapen snel beter.



@raar

Ojee....... Niet leuk! Ik zou sowieso even bellen, misschien valt het mee en heeft hij de grootste lol gehad en slaapt hij als een roosje *duim, duim*

Volgende keer toch maar zelf wegbrengen.............



Chocboy weer goedgekeurd! Meneertje had een mooie grafiek en weegt nu 10775 gram en is 79 cm.

Afgelopen 3 maanden dus maar 500 gram gegroeid en dus keurig volgens de lijntjes, moest ook een keer ergens een beetje stoppen natuurlijk haha.

Brullen bij de prikjes! En chocman had ook tranen in zijn ogen *lief* maar gelukkig toen we het kamertje uitgingen wel weer rustig.

Hadden zelf alleen wat vragen over 'met de pot mee eten' en overgaan op gewone melk.

Mochten het allemaal gaan uitproberen, ben benieuwd wat hij ervan gaat vinden.. Langzamerhand maar eens laten wennen.