Kinderen
alle pijlers
JANUARI 2009
zondag 13 juli 2008 om 16:32
Gelukkig snurkt die vriend van mij niet zo erg. Maar oordopjes willen ook nog wel eens helpen bij mijn 
. Ik ga nergens naar toe zonder die dingen! Heb je overigens iets teveel gelopen ofzo? Herken de pijn ook wel maar niet zo zeer van nu tijdens de zwangerschap maar van teveel sporten. Voor mijn zwangerschap sportte ik veel en destijds had ik er wel eens last van als ik iets te vaak naar de sportschool was geweest. Erkenning moet ook hier nog geregeld worden. Ik denk niet dat er hier ooit getrouwd wordt. Kost zo enorm veel geld tegenwoordig en vriend vindt het ook niet echt leuk om een hele dag in de belangstelling te staan.
Ik ga even zoeken op internet na leuke zwangerschapskleding. Mijn normale kleding wordt nu echt te krap. Hoop volgende week tijd te hebben om echt te gaan shoppen. Lijkt me toch fijner met passen enzo. Fijne zondag nog.
. Ik ga nergens naar toe zonder die dingen! Heb je overigens iets teveel gelopen ofzo? Herken de pijn ook wel maar niet zo zeer van nu tijdens de zwangerschap maar van teveel sporten. Voor mijn zwangerschap sportte ik veel en destijds had ik er wel eens last van als ik iets te vaak naar de sportschool was geweest. Erkenning moet ook hier nog geregeld worden. Ik denk niet dat er hier ooit getrouwd wordt. Kost zo enorm veel geld tegenwoordig en vriend vindt het ook niet echt leuk om een hele dag in de belangstelling te staan.Ik ga even zoeken op internet na leuke zwangerschapskleding. Mijn normale kleding wordt nu echt te krap. Hoop volgende week tijd te hebben om echt te gaan shoppen. Lijkt me toch fijner met passen enzo. Fijne zondag nog.
zondag 13 juli 2008 om 17:09
zondag 13 juli 2008 om 17:25
ik wilde heel graag trouwen ergens in het buitenland. Lekker met z'n tweetjes maar helaas wil hij dat ook niet. Jammer maar goed wil ook niet dat hij het alleen voor mij doet. Maar goed, nog veel leuker is nu een kindje van ons tweetjes.
Heb 2 broeken besteld bij de wehkamp jajaja. Meestal valt die kleding enorm tegen dus ben errruuggg benieuwd! Volgende week als vriend het weekend eens vrij heeft, ergens een dagje shoppen.
Sanna; ik ben een van de gelukkigen die weinig kwaaltjes heeft. Maar meis waarom eet je slecht? Omdat je nog steeds misselijk bent? Mij hielp het echt om kleine hapjes te eten (= 1 boterham per keer) om de twee uur. Maar goed, neem aan dat je wel van alles al geprobeerd hebt. In ieder geval veel plezier met het hartje luisteren. Vorige week mijn eerste keer en vond het zoooo bijzonder! Misschien nog wel net zo leuk als een echo!
Heb 2 broeken besteld bij de wehkamp jajaja. Meestal valt die kleding enorm tegen dus ben errruuggg benieuwd! Volgende week als vriend het weekend eens vrij heeft, ergens een dagje shoppen.
Sanna; ik ben een van de gelukkigen die weinig kwaaltjes heeft. Maar meis waarom eet je slecht? Omdat je nog steeds misselijk bent? Mij hielp het echt om kleine hapjes te eten (= 1 boterham per keer) om de twee uur. Maar goed, neem aan dat je wel van alles al geprobeerd hebt. In ieder geval veel plezier met het hartje luisteren. Vorige week mijn eerste keer en vond het zoooo bijzonder! Misschien nog wel net zo leuk als een echo!
zondag 13 juli 2008 om 19:30
Voyager, bedankt voor de sleutel!
Wij hebben ons kleintje al erkend toen we 'nog maar' 9 weken waren. We gingen toen op vakantie en vriendlief wilde het graag. "als er wat gebeurt ben ik tenminste officieel de vader geweest" zei hij. Geen problemen bij het gemeentehuis.
Wij willen ook niet trouwen, geen behoefte aan allebei. Al vind ik het wel leuk voor anderen.
Chili bij de H&M hebben ze goede zwangerschapskleding. Een beetje hip tenminste nog en betaalbaar.
Ik eet zo slecht omdat ik bijna niets lekker vind. Normaal lust ik alles. Ik probeer wel kleine hapjes te eten. Grote happen gaan er iig meteen weer uit dus dat gaat (nog) niet.
Mijn moeder is 7 weken geleden overleden dus die stress en het verdriet helpen ook niet echt bij alles. Maar probeer goed aan ons kleintje te denken hoor. Elke week gaat het iets beter.
Ik overleg het morgen weer met mijn vlos. Wordt ook goed in de gaten gehouden door de omstandigheden en door mijn miskraam in februari.
Zo meteen wat over mezelf verteld. Ik ben trouwens 31 en als alles goed is wordt rond 17 januari onze eerste geboren.
Wij hebben ons kleintje al erkend toen we 'nog maar' 9 weken waren. We gingen toen op vakantie en vriendlief wilde het graag. "als er wat gebeurt ben ik tenminste officieel de vader geweest" zei hij. Geen problemen bij het gemeentehuis.
Wij willen ook niet trouwen, geen behoefte aan allebei. Al vind ik het wel leuk voor anderen.
Chili bij de H&M hebben ze goede zwangerschapskleding. Een beetje hip tenminste nog en betaalbaar.
Ik eet zo slecht omdat ik bijna niets lekker vind. Normaal lust ik alles. Ik probeer wel kleine hapjes te eten. Grote happen gaan er iig meteen weer uit dus dat gaat (nog) niet.
Mijn moeder is 7 weken geleden overleden dus die stress en het verdriet helpen ook niet echt bij alles. Maar probeer goed aan ons kleintje te denken hoor. Elke week gaat het iets beter.
Ik overleg het morgen weer met mijn vlos. Wordt ook goed in de gaten gehouden door de omstandigheden en door mijn miskraam in februari.
Zo meteen wat over mezelf verteld. Ik ben trouwens 31 en als alles goed is wordt rond 17 januari onze eerste geboren.
zondag 13 juli 2008 om 22:10
sja heb echt een hoofd als een zeef. was er alweer helemaal zeker van dat je je kind pas later kon erkennen. met de eerste weet ik echt niet meer wanneer we dat gedaan hebben, ik dacht toch wat later in de zw.
tjee sanna, net je moeder verloren en een miskraam achter de rug, wat een heftige tijd zo voor je! sterkte ermee! en welkom natuurlijk.
verder weinig nieuws, af en toe vermoeidheidsaanvallen, maar als ik er niet aan toe geef gaat het na een tijdje weer over. en zo ook met misselijkheid, het is echt heel goed te doen! bij mijn eerste zwangerschap was ik 17 weken beroerd.
nog drie dagen tot mijn 12 weken echo, merk dat ik het toch best spannend vind.
tjee sanna, net je moeder verloren en een miskraam achter de rug, wat een heftige tijd zo voor je! sterkte ermee! en welkom natuurlijk.
verder weinig nieuws, af en toe vermoeidheidsaanvallen, maar als ik er niet aan toe geef gaat het na een tijdje weer over. en zo ook met misselijkheid, het is echt heel goed te doen! bij mijn eerste zwangerschap was ik 17 weken beroerd.
nog drie dagen tot mijn 12 weken echo, merk dat ik het toch best spannend vind.
maandag 14 juli 2008 om 09:43
Sanna; wat verschrikkelijk zeg, wat jij de afgelopen tijd hebt mee gemaakt! Hopelijk kan je, ondanks dat het moeilijk is en je het met je moeder had willen delen, kracht halen uit je zwangerschap, een nieuw leventje. Heel veel sterkte meis!
Heb ook dat ik dingen die ik voorheen lekker vond nu niet meer lekker vind, een rare ervaring vind ik dat. Eet dus nu maar gewoon dingen die ik wel lekker vind en dat zijn dingen die ik normaal nooit at, heel maf.
Sam; tuurlijk blijft het spannend. Maar je zult zien dat het daarna beter gaat en je kunt genieten!
Heb vanochtend steeds steekjes in mijn buik. Al een tijd niet gehad. Is dan toch wel even weer raar, ga je toch weer denken 'hoort dat?'. Maar dat zal wel. Maar niet teveel over twijfelen.
Heb ook dat ik dingen die ik voorheen lekker vond nu niet meer lekker vind, een rare ervaring vind ik dat. Eet dus nu maar gewoon dingen die ik wel lekker vind en dat zijn dingen die ik normaal nooit at, heel maf.
Sam; tuurlijk blijft het spannend. Maar je zult zien dat het daarna beter gaat en je kunt genieten!
Heb vanochtend steeds steekjes in mijn buik. Al een tijd niet gehad. Is dan toch wel even weer raar, ga je toch weer denken 'hoort dat?'. Maar dat zal wel. Maar niet teveel over twijfelen.
maandag 14 juli 2008 om 10:28
Pfff, wát weer zenuwslopend! Gek hoe de twijfels zo snel weer de kop op kunnen steken in zo'n wachtruimte (en in de uren daarvoor)
Alles goed, kindje superbeweeglijk (ik heb écht een Kermit in mijn buik!), hartje deed het goed en er zaten vingertjes, teentjes en een neusbotje aan. Ook twee hersenhelftjes gezien en het begin van het schedeltje. De nekplooi was ook prima, 1,7 mm, en de uitslag was een kans van 1 op 14.491. Da's één op ons hele dorp
Dus opluchting hier! En wat leuk om te zien (en te horen) dat dat wurmpje is uitgegroeid tot een echt kind.
Zo nog naar de verloskundige, en dan ben ik weer even uitgecontroleerd voor een tijdje.
Alles goed, kindje superbeweeglijk (ik heb écht een Kermit in mijn buik!), hartje deed het goed en er zaten vingertjes, teentjes en een neusbotje aan. Ook twee hersenhelftjes gezien en het begin van het schedeltje. De nekplooi was ook prima, 1,7 mm, en de uitslag was een kans van 1 op 14.491. Da's één op ons hele dorp
Dus opluchting hier! En wat leuk om te zien (en te horen) dat dat wurmpje is uitgegroeid tot een echt kind.
Zo nog naar de verloskundige, en dan ben ik weer even uitgecontroleerd voor een tijdje.
maandag 14 juli 2008 om 10:37
Jaa Wen wat fijn!!! 1:14.495 da's echt mooi! daar hoef je niet eens meer een kansberekening op los te laten. Goed joh. En altijd weer fijn om te zien dat zo'n klein prutsje weer orde is!
Sanna veel succes bij de verloskundige. Jij hebt het ook voor je kiezen gehad he.. Sterkte meid!
Chili, ik heb dat ook wel. Ik drink ineens sinas en rivella, vind patat nu superlekker (moet ik mee oppassen dus) en in het begin had ik steeds behoefte aan vis!
Sam, ook het zeefhoofd komt me zeer bekend voor. Wat bedoel je met steekjes? Bedoel je een soort menstruatie-achtig gevoel, of meer trekkerig? Dat laatste kunnen je banden zijn. Daar heb ik ook goed last van soms. als ik me een beetje abrupt omdraai in bed, of als ik wat te enthousiast hoest of nies: AUTSCH!!!
Sanna veel succes bij de verloskundige. Jij hebt het ook voor je kiezen gehad he.. Sterkte meid!
Chili, ik heb dat ook wel. Ik drink ineens sinas en rivella, vind patat nu superlekker (moet ik mee oppassen dus) en in het begin had ik steeds behoefte aan vis!
Sam, ook het zeefhoofd komt me zeer bekend voor. Wat bedoel je met steekjes? Bedoel je een soort menstruatie-achtig gevoel, of meer trekkerig? Dat laatste kunnen je banden zijn. Daar heb ik ook goed last van soms. als ik me een beetje abrupt omdraai in bed, of als ik wat te enthousiast hoest of nies: AUTSCH!!!
maandag 14 juli 2008 om 10:57
Wen; wat een super uitslag zeg! Fijn. Ik vond het overigens ook zenuwslopend. Vooral omdat de arts, een man (hoezo vooroordeel) tijdens de half uur duurende echo amper iets zei... ik wist dus niet of dit goed/fout was. Veel plezier bij de verlos.
Voyager; van de steekjes ben ik. Beetje beide soms menstruatie achtig soms meer trekkerig. Ga er ook maar van uit dat het de banden zijn. Moeten dus maar voorzichtig zijn .
Ohhh friet, at ik normaal bijna nooit en heb er nu echt vaak zin in ;(. Moet ook ik dus mee oppassen. Verder dronk ik veel thee maar dit hoef ik ook ineens niet meer. Vis is dan weer beter, lekker en gezond! TOP
Voyager; van de steekjes ben ik
. Beetje beide soms menstruatie achtig soms meer trekkerig. Ga er ook maar van uit dat het de banden zijn. Moeten dus maar voorzichtig zijn . Ohhh friet, at ik normaal bijna nooit en heb er nu echt vaak zin in ;(. Moet ook ik dus mee oppassen. Verder dronk ik veel thee maar dit hoef ik ook ineens niet meer. Vis is dan weer beter, lekker en gezond! TOP
maandag 14 juli 2008 om 11:43
[quote]nikiet schreef op 10 juli 2008 @ 14:09:
hai, hai,
Jee Marianne. Dat is ook heftig zeg? Maar ik begrijp uit jouw verhaal dat het dus wel je eigen keuze is om én het kindje te houden én om niet meer verder te gaan met de vader? Je hoeft er natuurlijk niets over te zeggen. Maar weet je zeker dat het nooit meer iets kan worden tussen jullie? En hoe lang bij je bij hem geweest? En is er nu wel iemand die je steunt in je zwangerschap en weet je al wie je straks bij je bevalling wilt hebben?
Hai Nikiet,
Het is idd mn eigen keuze om alleen verder te gaan en het kindje te houden. Ik voel niets meer voor hem. We hebben ongeveer 8 maanden een relatie gehad, maar ik kende hem al langer en ook van al een aantal jaren geleden. Ik was verliefd op hem, maar na de verliefdheid is er niets voor in de plaats gekomen. Mn verliefdheid ging weg en toen voelde ik niets meer. Dat was ook wel het laatste wat ik had verwacht. Ik zag echt toekomst in ons, maar ineens was het weg. En het gevoel is ook niet terug gekomen. Vooral toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, was het echt wel even slikken. En toen ben ik ook weer meer het contact gaan opzoeken met het idee dat het gevoel mss weer terug zou komen. Ik bedoel, je hebt dan toch iets samen. Maar dat is gewoon niet gebeurd.
Gisteren is hij trouwens nog even langs geweest. Hij had oliedoekjes bij zich en 2 knuffeltjes en een pyjamaatje. Ik zag hem tenminste weer zoals ik hem kende. Zoals hij vorige week deed, zo kende ik hem niet. Ik ben blij dat hij weer een beetje zichzelf was.
Ik heb heel veel steun van mn zus en haar man en van mn ouders, dus dat is wel heel fijn. Mn zus zal ook bij de bevalling zijn. Mn zwager heeft vorige week de hele week bij me geklust en mn zus en moeder hebben de babykamer behangen. Dus met die steun zit het helemaal okee. En een vriendin heeft net een babytje, dus daar kan ik ook lekker mee kletsen.
Of en hoe ik de vader straks betrek bij het ouderschap weet ik nog niet. Eerst maar eens zien hoe het contact de komende maanden gaat.
Trouwens, ik heb van die vriendin een stethoscoop te leen gekregen en gisteren heb ik daar het hartje door gehoord. Dat was heel mooi!!!
hai, hai,
Jee Marianne. Dat is ook heftig zeg? Maar ik begrijp uit jouw verhaal dat het dus wel je eigen keuze is om én het kindje te houden én om niet meer verder te gaan met de vader? Je hoeft er natuurlijk niets over te zeggen. Maar weet je zeker dat het nooit meer iets kan worden tussen jullie? En hoe lang bij je bij hem geweest? En is er nu wel iemand die je steunt in je zwangerschap en weet je al wie je straks bij je bevalling wilt hebben?
Hai Nikiet,
Het is idd mn eigen keuze om alleen verder te gaan en het kindje te houden. Ik voel niets meer voor hem. We hebben ongeveer 8 maanden een relatie gehad, maar ik kende hem al langer en ook van al een aantal jaren geleden. Ik was verliefd op hem, maar na de verliefdheid is er niets voor in de plaats gekomen. Mn verliefdheid ging weg en toen voelde ik niets meer. Dat was ook wel het laatste wat ik had verwacht. Ik zag echt toekomst in ons, maar ineens was het weg. En het gevoel is ook niet terug gekomen. Vooral toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, was het echt wel even slikken. En toen ben ik ook weer meer het contact gaan opzoeken met het idee dat het gevoel mss weer terug zou komen. Ik bedoel, je hebt dan toch iets samen. Maar dat is gewoon niet gebeurd.
Gisteren is hij trouwens nog even langs geweest. Hij had oliedoekjes bij zich en 2 knuffeltjes en een pyjamaatje. Ik zag hem tenminste weer zoals ik hem kende. Zoals hij vorige week deed, zo kende ik hem niet. Ik ben blij dat hij weer een beetje zichzelf was.
Ik heb heel veel steun van mn zus en haar man en van mn ouders, dus dat is wel heel fijn. Mn zus zal ook bij de bevalling zijn. Mn zwager heeft vorige week de hele week bij me geklust en mn zus en moeder hebben de babykamer behangen. Dus met die steun zit het helemaal okee. En een vriendin heeft net een babytje, dus daar kan ik ook lekker mee kletsen.
Of en hoe ik de vader straks betrek bij het ouderschap weet ik nog niet. Eerst maar eens zien hoe het contact de komende maanden gaat.
Trouwens, ik heb van die vriendin een stethoscoop te leen gekregen en gisteren heb ik daar het hartje door gehoord. Dat was heel mooi!!!
maandag 14 juli 2008 om 11:55
quote:Chili schreef op 10 juli 2008 @ 16:40:
Hola meiden,
Marianne; echt knap hoe je met de situatie omgaat. Lijkt me echt moeilijk. Mag ik vragen of je nooit eerder een wens hebt gehad om kinderen te krijgen? Als je geen antw wilt geven snap ik dat hoor. Heb ook zo'n dagboek, gekregen van een vriendin. Is wel leuk om bij te houden. Ga ook proberen elke maand een foto van mijn buik te gaan maken.
Lucia; veel plezier met de echo. Ik zou morgen gelijk je vk vragen of het dat kan zijn. Laat je niet gek maken door info van internet!
Nikiet; dat heb ik ook hoor, die vergeetachtigheid. En volgens velen schijnt het nog erger te worden. Dat wordt nog wat! Ik duim voor je op een leuke avond zaterdag met je man! Lijkt me zo dubbel de situatie waarin je nu zit.
Kittycat; waar heb je die mooie spijkerbroek gehaald? Wil er ook een waarvan je niet verwacht dat het een zwangerschapsbroek is. Die van de Hennes vond ik echt niet mooi helaas. Heb hetzelfde; wacht ook nog even tot de 20 wkn echo. Misschien toch nog een beetje zelfbescherming?!
Lily; begrijp ik uit je laatste bericht dat het voor jou moeilijk was om zwanger te worden of dat je om een andere medische reden 'aan de ander kant' hebt gestaan?
Hier alles goed. Nog steeds zuurbranden en verder sinds een paar dagen last van mijn lenzen. Ik hoop niet dat ik door de hormonen ze straks niet meer kan dragen! Heeft iemand hier ervaring mee?
Groetjes,
chili
Eigenlijk ben ik er nooit zo heel erg bewust mee bezig geweest. Heb ook niet echt een geschikte relatie gehad, waarin ik kinderen vond passen. Ik heb wel altijd gezegd, dat als het zo gebeuren ik het zou houden, want dan zou het zo moeten zijn.
Ik had een hormoonspiraaltje, maar was steeds 2 weken voor menstruatie hartstikke down en depri en dat werd steeds erger. Tijdens gesprek met huisarts, bleek dat wel vaker voor te komen het laatste jaar. Oplossing was een nieuw spiraaltje te plaatsen, maar ik wilde wel eens weten hoe ik me zou voelen zonder hormonen (ong. 20 jaar de pil en 4 jaar spiraaltje). Spiraaltje eruit laten halen.
Als de data van de echo's en berekeningen kloppen, ben ik vermoedelijk nog bevrucht terwijl ik spiraaltje had en doordat ik die er uit heb laten halen, kon het bevrucht eitje zich ook nestelen...
Nou, zo'n toevalstreffer laat ik niet verwijderen. Dat moet echt zo zijn, is mijn gevoel. Alsof dit zieltje voor mij heeft gekozen. Daarom ga ik er ook 100% voor. Hoe lastig het soms ook zal zijn als alleenstaande, werkende moeder.
Over de lenzen: ik las in een tijdschrift dat er ook meer vocht in je ogen komt (net als overal in je lichaam) en dat je ogen dan iets boller gaan staan, waardoor je zicht slechter kan worden. Mss komt het daardoor ook dat je last van je lenzen hebt.
Ik heb een broek met een smalle band en eentje met een brede band, maar mijn voorkeur heeft de brede band. De broek met de smalle band zakt steeds af en als ik hem strakker doe, zit ie te strak en dat zit niet fijn.
Groetjes Marianne
Hola meiden,
Marianne; echt knap hoe je met de situatie omgaat. Lijkt me echt moeilijk. Mag ik vragen of je nooit eerder een wens hebt gehad om kinderen te krijgen? Als je geen antw wilt geven snap ik dat hoor. Heb ook zo'n dagboek, gekregen van een vriendin. Is wel leuk om bij te houden. Ga ook proberen elke maand een foto van mijn buik te gaan maken.
Lucia; veel plezier met de echo. Ik zou morgen gelijk je vk vragen of het dat kan zijn. Laat je niet gek maken door info van internet!
Nikiet; dat heb ik ook hoor, die vergeetachtigheid. En volgens velen schijnt het nog erger te worden. Dat wordt nog wat! Ik duim voor je op een leuke avond zaterdag met je man! Lijkt me zo dubbel de situatie waarin je nu zit.
Kittycat; waar heb je die mooie spijkerbroek gehaald? Wil er ook een waarvan je niet verwacht dat het een zwangerschapsbroek is. Die van de Hennes vond ik echt niet mooi helaas. Heb hetzelfde; wacht ook nog even tot de 20 wkn echo. Misschien toch nog een beetje zelfbescherming?!
Lily; begrijp ik uit je laatste bericht dat het voor jou moeilijk was om zwanger te worden of dat je om een andere medische reden 'aan de ander kant' hebt gestaan?
Hier alles goed. Nog steeds zuurbranden en verder sinds een paar dagen last van mijn lenzen. Ik hoop niet dat ik door de hormonen ze straks niet meer kan dragen! Heeft iemand hier ervaring mee?
Groetjes,
chili
Eigenlijk ben ik er nooit zo heel erg bewust mee bezig geweest. Heb ook niet echt een geschikte relatie gehad, waarin ik kinderen vond passen. Ik heb wel altijd gezegd, dat als het zo gebeuren ik het zou houden, want dan zou het zo moeten zijn.
Ik had een hormoonspiraaltje, maar was steeds 2 weken voor menstruatie hartstikke down en depri en dat werd steeds erger. Tijdens gesprek met huisarts, bleek dat wel vaker voor te komen het laatste jaar. Oplossing was een nieuw spiraaltje te plaatsen, maar ik wilde wel eens weten hoe ik me zou voelen zonder hormonen (ong. 20 jaar de pil en 4 jaar spiraaltje). Spiraaltje eruit laten halen.
Als de data van de echo's en berekeningen kloppen, ben ik vermoedelijk nog bevrucht terwijl ik spiraaltje had en doordat ik die er uit heb laten halen, kon het bevrucht eitje zich ook nestelen...
Nou, zo'n toevalstreffer laat ik niet verwijderen. Dat moet echt zo zijn, is mijn gevoel. Alsof dit zieltje voor mij heeft gekozen. Daarom ga ik er ook 100% voor. Hoe lastig het soms ook zal zijn als alleenstaande, werkende moeder.
Over de lenzen: ik las in een tijdschrift dat er ook meer vocht in je ogen komt (net als overal in je lichaam) en dat je ogen dan iets boller gaan staan, waardoor je zicht slechter kan worden. Mss komt het daardoor ook dat je last van je lenzen hebt.
Ik heb een broek met een smalle band en eentje met een brede band, maar mijn voorkeur heeft de brede band. De broek met de smalle band zakt steeds af en als ik hem strakker doe, zit ie te strak en dat zit niet fijn.
Groetjes Marianne
maandag 14 juli 2008 om 12:02
quote:sam79 schreef op 13 juli 2008 @ 13:36:
voyager, in mijn herinnering kan je pas je kind erkennen vanaf de zesde of zevende maand. dus als het levensvatbaar is zegmaar.
weet het niet voor 100% zeker, maar tis mss de moeite om het even na te kijken voordat je morgen voor niets daar staat en vrije uren opneemt...Op de zwangerschapskalender van Menzis staat dat je dit in week 15 al kunt gaan regelen.
voyager, in mijn herinnering kan je pas je kind erkennen vanaf de zesde of zevende maand. dus als het levensvatbaar is zegmaar.
weet het niet voor 100% zeker, maar tis mss de moeite om het even na te kijken voordat je morgen voor niets daar staat en vrije uren opneemt...Op de zwangerschapskalender van Menzis staat dat je dit in week 15 al kunt gaan regelen.
maandag 14 juli 2008 om 12:10
Sanna: heftig hoor. Ik heb respect voor je. Lijkt me heel erg dat je je zwangerschap niet meer kan delen met je moeder.
Wen: dubbel gefeliciteerd!!!
Ik ben ook een van de gelukkigen die geen klachten heeft. Aan de ene kant hartstikke fijn, aan de andere kant: ben ik dan wel echt zwanger??? Beetje dat gevoel. Ben dan ook heel blij met de stethoscoop. Kan ik zelf het hartje luisteren. Mn vriendin vertelde wel dat je het niet altijd kan horen, ligt er aan hoe het kindje ligt en dat ik dan niet meteen in paniek moet zijn. Nou ben ik niet zo'n paniekzaaier, dus dat scheelt.
Groetjes Marianne
Wen: dubbel gefeliciteerd!!!
Ik ben ook een van de gelukkigen die geen klachten heeft. Aan de ene kant hartstikke fijn, aan de andere kant: ben ik dan wel echt zwanger??? Beetje dat gevoel. Ben dan ook heel blij met de stethoscoop. Kan ik zelf het hartje luisteren. Mn vriendin vertelde wel dat je het niet altijd kan horen, ligt er aan hoe het kindje ligt en dat ik dan niet meteen in paniek moet zijn. Nou ben ik niet zo'n paniekzaaier, dus dat scheelt.
Groetjes Marianne
maandag 14 juli 2008 om 14:45
Marianne, zoals je het allemaal vertelt komt het op mij over alsof je het goed doordacht hebt en precies weet wat je wilt. petje af hoor. En natuurlijk heel fijn dat je een goed vangnet hebt, dat is echt heel erg belangrijk.Leuk trouwens dat je het hartje met die stethoscoop kan horen. Zou alleen niets voor mij zijn aangezien ik gelijk in de stress zou schieten als ik een keer niks kon horen!
maandag 14 juli 2008 om 16:39
Zie je nou wel dat je attent bent Voyager . Ik was de verjaardag van Wen al weer vergeten... Sorry Wen! Maar bij deze GEFELICITEERD!!!
Marianne; Wat een mooi verhaal zeg. Kan me voorstellen dat je denkt dat het dan zo moet zijn. Gelukkig heb je veel mensen die je met hulp en liefde bijstaan. Dus het moet goed komen met jullie. Leuk dat je het hartje zo kunt horen. Ik vond het zo bijzonder de eerste keer. Kan niet wachten tot 12 aug om het weer even te horen.
. Ik was de verjaardag van Wen al weer vergeten... Sorry Wen! Maar bij deze GEFELICITEERD!!! Marianne; Wat een mooi verhaal zeg. Kan me voorstellen dat je denkt dat het dan zo moet zijn. Gelukkig heb je veel mensen die je met hulp en liefde bijstaan. Dus het moet goed komen met jullie. Leuk dat je het hartje zo kunt horen. Ik vond het zo bijzonder de eerste keer. Kan niet wachten tot 12 aug om het weer even te horen
.
maandag 14 juli 2008 om 19:51
Chili, de steekjes/steken komen me bekend voor. De vlos vroeg vandaag er ook naar. Alsof het messen waren zei ze. Dat zijn 'gewoon' mijn banden. Teveel inspanning en tillen zegt ze. Kan geen kwaad, maar is vervelend voor mezelf.
Gefeliciteerd wen.
Heftig hoor Marianne. Een vriendin van mij is ook zwanger geraakt van haar ex. Eerst was het contact moeizaam tijdens de zwangerschap. Maar het gaat nu heel goed. Ze heeft hem wel haar naam gegeven en geen omgangsregeling, maar hij mag zo vaak komen als hij wil. Ik hoop voor jou dat jullie het ook goed kunnen regelen.
Het eerste half jaar van 2008 was idd voor mij afschuwelijk. Natuurlijk niet alleen maar. Ik ben er ook zwanger geworden. En nu ik vanmorgen een mooi kloppend hartje heb gehoord en de vlos heeft gezegd dat het allemaal goed voelt, hoop ik dat ik een beetje kan gaan genieten. Rustig aan allemaal. Het is heel dubbel. Maar langzamerhand gaat het beter met me. Met de kwaaltjes en de pijn van het verdriet.
3 maanden nu en de spanning een beetje loslaten. Heerlijk!
Gefeliciteerd wen.
Heftig hoor Marianne. Een vriendin van mij is ook zwanger geraakt van haar ex. Eerst was het contact moeizaam tijdens de zwangerschap. Maar het gaat nu heel goed. Ze heeft hem wel haar naam gegeven en geen omgangsregeling, maar hij mag zo vaak komen als hij wil. Ik hoop voor jou dat jullie het ook goed kunnen regelen.
Het eerste half jaar van 2008 was idd voor mij afschuwelijk. Natuurlijk niet alleen maar. Ik ben er ook zwanger geworden. En nu ik vanmorgen een mooi kloppend hartje heb gehoord en de vlos heeft gezegd dat het allemaal goed voelt, hoop ik dat ik een beetje kan gaan genieten. Rustig aan allemaal. Het is heel dubbel. Maar langzamerhand gaat het beter met me. Met de kwaaltjes en de pijn van het verdriet.
3 maanden nu en de spanning een beetje loslaten. Heerlijk!
maandag 14 juli 2008 om 21:44
Sanna; wat goed om te lezen! Je hebt echt een zware periode gehad. Hoop echt voor je dat je nu een beetje kunt gaan genieten. Wel erg bijzonder hè, voor het eerst hoor je het hartje van je kindje! Lief dat je nog even reageert op de steekjes, ik heb er de hele dag last van gehad. Jij hebt er ook last van (gehad)? Is toch weer even een onzeker iets. Je mail stelt me weer even gerust. Gelukkig is het nu weer weg. Fijne avond nog!
