Kinderen
alle pijlers
Auto-ongeluk
vrijdag 20 maart 2015 om 00:07
Dat overkomt mij/mijn kind niet, denk je dan, als je leest over ernstige auto-ongelukken waar kinderen bij zijn betrokken. Nou, valt dat effe tegen. Zo sta ik nog lekker te werken in mijn wasserette, en zo staat mijn wereld op zijn kop. Telefoon: zoon heeft een ongeluk gehad, hij leeft nog. Even later: hij wordt nu afgevoerd met een traumahelikopter, geen idee naar welk ziekenhuis. En weer even later: de politie komt je ophalen om je naar Nijmegen te brengen. Nijmegen. Politie. Oeps. Affijn, wij met gillende sirenes en 160 km/h naar Nijmegen.
Het is nu 36 uur later en zoon doet het best goed. Zijn schedel ligt erbij als een gekraakt eitje, zijn oogkas is gebroken, zijn milt en lever zijn gescheurd en hij heeft een stuk of wat botbreuken. Hij wordt in slaap gehouden en hij ligt aan de beademing, kortom een grote puinhoop. Maar hij leeft, hij is stabiel, en in die 36 uur hebben ze al een paar medicaties kunnen terugdraaien. Zoon heeft ook al een paar keer geprobeerd om wakker te worden, das ook een goed teken. En zijn hersenen zien er wonder boven wonder prima uit, en zwellen ook niet op.
Maar wat een zootje zeg. We zijn nu even thuis, om een schone onderbroek op te halen en zo. En nu ligt ie daar, alleen. De verpleegsters m/v zijn echt hartstikke lief hoor, en voor ons wordt ook heel goed gezorgd. Maar ik wil hem gewoon weer thuis hebben verdomme. Al maakt hij nog zo veel herrie en al wil hij pas om drie uur gaan slapen, het maakt me niks uit. Klotenzooi.
Het is nu 36 uur later en zoon doet het best goed. Zijn schedel ligt erbij als een gekraakt eitje, zijn oogkas is gebroken, zijn milt en lever zijn gescheurd en hij heeft een stuk of wat botbreuken. Hij wordt in slaap gehouden en hij ligt aan de beademing, kortom een grote puinhoop. Maar hij leeft, hij is stabiel, en in die 36 uur hebben ze al een paar medicaties kunnen terugdraaien. Zoon heeft ook al een paar keer geprobeerd om wakker te worden, das ook een goed teken. En zijn hersenen zien er wonder boven wonder prima uit, en zwellen ook niet op.
Maar wat een zootje zeg. We zijn nu even thuis, om een schone onderbroek op te halen en zo. En nu ligt ie daar, alleen. De verpleegsters m/v zijn echt hartstikke lief hoor, en voor ons wordt ook heel goed gezorgd. Maar ik wil hem gewoon weer thuis hebben verdomme. Al maakt hij nog zo veel herrie en al wil hij pas om drie uur gaan slapen, het maakt me niks uit. Klotenzooi.
vrijdag 20 maart 2015 om 06:57
Smakeloosheid kan ook de pan uitrijzen. Op mijn pc staat naast de OP nu een banner over hersenletsel... Ik weet dat dat automatisch gaat, maar ik krijg er wel een hele vieze smaak van in mijn mond.
Sorry LV, even mijn gal spuwen. Ik hoop voor je dat je slaapt op dit moment, dat zal je wel kunnen gebruiken.
Sorry LV, even mijn gal spuwen. Ik hoop voor je dat je slaapt op dit moment, dat zal je wel kunnen gebruiken.
vrijdag 20 maart 2015 om 07:42
Dat is erg heftig en mega schrikken zeg!
In onze nabijheid een aantal jaren terug ook meegemaakt. Is uiteindelijk helemaal goed gekomen .
Onze ervaring is ook dat wat je leest over kleine kinderen en ziekenhuisopname ( boosheid, gedragsveranderingen) ook geld bij pubers die een ernstig ongeval hebben gehad.
Probeer je daar een beetje op voor te bereiden, het is dan niet persoonlijk bedoeld maar jij bent zijn uitlaatklep.
Maar het voornaamste is nu op dit moment een voorspoedig herstel. Veel sterkte.
De angst van iedere ouder denk ik.
In onze nabijheid een aantal jaren terug ook meegemaakt. Is uiteindelijk helemaal goed gekomen .
Onze ervaring is ook dat wat je leest over kleine kinderen en ziekenhuisopname ( boosheid, gedragsveranderingen) ook geld bij pubers die een ernstig ongeval hebben gehad.
Probeer je daar een beetje op voor te bereiden, het is dan niet persoonlijk bedoeld maar jij bent zijn uitlaatklep.
Maar het voornaamste is nu op dit moment een voorspoedig herstel. Veel sterkte.
De angst van iedere ouder denk ik.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
