Relaties
alle pijlers
Voor altijd alleen blijven accepteren en gelukkig zijn
woensdag 16 augustus 2017 11:17
Hallo dames,
Ik ben begin 30 en inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het ergens eigenlijk wel prima vind als ik voor altijd alleen zou blijven. Tuurlijk soms wel jammer, maar in principe ook weer heel erg fijn.
Herkent iemand dit en hoe zijn jullie daarmee omgegaan?
Ik ben begin 30 en inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het ergens eigenlijk wel prima vind als ik voor altijd alleen zou blijven. Tuurlijk soms wel jammer, maar in principe ook weer heel erg fijn.
Herkent iemand dit en hoe zijn jullie daarmee omgegaan?
yasinaa wijzigde dit bericht op 18-01-2018 14:41
74.74% gewijzigd
donderdag 17 augustus 2017 11:28
Hmmm ik weet niet of je dat zo stellig kan zeggen. Ik ken ontzettend leuke mensen die een relatie hebben, en ontzettend leuke mensen die single zijn. Ik ken (voor mij) minder leuke mensen die een relatie hebben, en minder leuke mensen die single zijn. Helaas is het geen wetmatigheid of garantie op een relatie.badmeester schreef: ↑17-08-2017 11:20Maar om ook even serieus te doen:
tegen iedereen met dit soort gedachten zou ik willen zeggen:
Ik heb me door heel veel shit heen geworsteld, ik was vroeger totaal afschrikwekkend voor vrouwen en dat is allemaal met de tijd verandert. Ben nu samen met de leukste vrouw op aarde. Maar die had ik niet moeten tegenkomen op mijn 25ste.
ALS jij leuk bent kom je vanzelf een leukerd tegen.
donderdag 17 augustus 2017 11:36
Eens!Timetraveler schreef: ↑17-08-2017 11:28Hmmm ik weet niet of je dat zo stellig kan zeggen. Ik ken ontzettend leuke mensen die een relatie hebben, en ontzettend leuke mensen die single zijn. Ik ken (voor mij) minder leuke mensen die een relatie hebben, en minder leuke mensen die single zijn. Helaas is het geen wetmatigheid of garantie op een relatie.
donderdag 17 augustus 2017 11:44
Je vergeet de groep mannen die, om in werk-termen te spreken, amper werk ervaring hebben. De mannen die nooit een relatie krijgen juist omdat ze nooit een relatie hebben gehad waardoor ze nooit de ervaring hebben opgedaan om de concurrentie aan te kunnen met de ervaren job hoppers.Yasinaa schreef: ↑17-08-2017 11:11... Mja de pest is dat bijna niemand op deze leeftijd nog veilig gehecht is die nog vrij is. Zo lijkt het ten minste, dat bijna alle mannen bindingsangst, soms verlatingsangst, of iets vergelijkbaars hebben. Als ik alleen maar van die 'lastige' mannen tref kom ik nooit over mijn angsten heen dan ga ik zelf ook raar doen en dan wordt het m helemaal niet meer en ik heb daar ook geen zin meer goed. Of het is goed of niet en zo nee dan doeiii. Haha zo denk ik er nu over.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 17 augustus 2017 11:53
Die horen er ook bij zeker weten!jaw schreef: ↑17-08-2017 11:44Je vergeet de groep mannen die, om in werk-termen te spreken, amper werk ervaring hebben. De mannen die nooit een relatie krijgen juist omdat ze nooit een relatie hebben gehad waardoor ze nooit de ervaring hebben opgedaan om de concurrentie aan te kunnen met de ervaren job hoppers.
donderdag 17 augustus 2017 15:39
Ook voor mannen geldt op latere leeftijd dat zij vaak kieskeuriger zijn, beter weten wat ze liever niet willen en wat ze graag wel willen. Dus dan willen ze wel een relatie, maar kan het best zijn dat ze jou niet in dat plaatje kunnen passen. En sommige die jou niet kunnen passen die passeren jou dan ook meteen terwijl anderen het wel proberen met jou en het na een korte periode alsnog beëindigen op zoek naar de volgende. En dan zijn er de exemplaren van mannen die zo gigantisch veel vrouwen krijgen aangeboden dat ze gewoon echt niet kunnen kiezen en continue van vrouw naar vrouw gaan.Yasinaa schreef: ↑17-08-2017 11:55Zou het fijn vinden om eens een keer zo eentje dan tegen te komen. Ze lijken er bijna niet meer te zijn. Ik heb echt een beetje zo'n gevoel dat bijna geen enkele man meer een relatie wil tegenwoordig en dat degenen die dat wel willen er meestal allang 1 hebben. Dan zou het nog eens wat kunnen worden.
Dus, een man die een relatie wil, daar zijn er zat van, maar dat hoeft nog niet de juiste man te zijn voor die zeldzame vrouw die ook een relatie wil.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 17 augustus 2017 16:15
Yasina, je hoeft je ook niet open te stellen voor iemand die aan aantrekken/afstoten doet of met wie je geen match hebt. Stel je pas open als een match is en kijk het dan nog een paar weken rustig aan. Kijk naar wat een man je daarin te bieden heeft; wil hij hetzelfde als jou (hetzij FWB, scharrel, hetzij serieuze relatie), klikt het echt, voel je je prettig bij hem, geeft hij je een veilig gevoel? Stel je dan pas rustig open. Komt goed, hoor! 
donderdag 17 augustus 2017 16:45
Zodra jij dichtbij komt hebben veel mannen zoiets van, ok zij wil iets van mij, maar wat? Want ik ken haar helemaal niet. Dat ze dan weer even afstand nemen is omdat ze niet voor de zoveelste keer gebruikt en gekwetst willen worden, dus kijken ze liever op een afstandje met wie ze nu eigenlijk te maken hebben. Ze komen dan terug wanneer ze voldoende geleerd hebben over jou om de volgende stap van kennismaking te maken.
En ja, wanneer jij je open stelt ziet de ander meer van hoe jij werkelijk bent. En als dat niet is wat zij zoeken dan zullen ze jou inderdaad weer afstoten. Dat hoort er nu eenmaal bij. Of wou jij zeggen dat jij niet hetzelfde zou doen bij een man die zich open stelt naar jou toe en daarbij iets laat zien van hem dat jou niet bevalt?
En ja, wanneer jij je open stelt ziet de ander meer van hoe jij werkelijk bent. En als dat niet is wat zij zoeken dan zullen ze jou inderdaad weer afstoten. Dat hoort er nu eenmaal bij. Of wou jij zeggen dat jij niet hetzelfde zou doen bij een man die zich open stelt naar jou toe en daarbij iets laat zien van hem dat jou niet bevalt?
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 17 augustus 2017 16:57
Bedankt voor jouw reactie. Ja en dan (zie het dikgedrukte stuk) heb ik al meteen de neiging om te denken ok bekijk het dan maar die moet me niet of dit is er weer zo één van aantrekken en afstoten. Ik oordeel dan dus te snel. Goed eyeopener dit. klinkt ook best wel logisch. Dit speelt nu ook bij een man die ik op dit moment heel leuk vind. Dan is hij open, praat ik leuk met hem, springen er vonken over en kijken we elkaar lang aan, dan voel ik echt dat er 'iets hangt'. Het andere moment doet hij weer wat terughoudender met wel dezelfde 'chemie' maar dan doet hij weer afstandelijker. Ik durf verder geen initiatief te nemen en hij neemt ook geen verder initiatief voor verder contact. Vanwege de situatie waarin we elkaar ontmoeten is het voor beiden wel raadzaam extra voorzichtig te zijn want we blijven elkaar steeds tegenkomen.jaw schreef: ↑17-08-2017 16:45Zodra jij dichtbij komt hebben veel mannen zoiets van, ok zij wil iets van mij, maar wat? Want ik ken haar helemaal niet. Dat ze dan weer even afstand nemen is omdat ze niet voor de zoveelste keer gebruikt en gekwetst willen worden, dus kijken ze liever op een afstandje met wie ze nu eigenlijk te maken hebben. Ze komen dan terug wanneer ze voldoende geleerd hebben over jou om de volgende stap van kennismaking te maken.
En ja, wanneer jij je open stelt ziet de ander meer van hoe jij werkelijk bent. En als dat niet is wat zij zoeken dan zullen ze jou inderdaad weer afstoten. Dat hoort er nu eenmaal bij. Of wou jij zeggen dat jij niet hetzelfde zou doen bij een man die zich open stelt naar jou toe en daarbij iets laat zien van hem dat jou niet bevalt?
Dat is ook de trigger geweest dat ik dacht stomme mannen altijd hetzelfde, wéé'r aantrekken afstoten grrr,ben er klaar mee n toen kwam dit topic er haha. Ik ga het anders bekijken in ieder geval en ik ga niet meer zo snel oordelen. Ik zie wel wat er verder gebeurt en ik houd mijn ogen en oren open. Ik doe veel inzichten zo op tijdens dit topic. Geweldig!
donderdag 17 augustus 2017 17:39
Herkenbaar die tweestrijd. Ik ben 32 en heb nog nooit een serieuze relatie gehad. Een keer versierd door jongens die interesse in me toonden en die ik net wat aardiger vond dan anderen. Met een had ik 3 maanden verkering en met de ander maar een paar weken. Naarmate ik ze beter leerde kennen vond ik ze steeds minder leuk. Het waren betweterige types die een hoge dunk van zichzelf hadden. En ik vond ze niet zo hygiënisch. Het bleef bij zoenen, meer wilde ik niet met ze. Dan heb ik 3 jaar een scharrel gehad, die al een goede vriend was. We waren beiden nog maagd, maar wel nieuwsgierig. Een echte relatie wilden we niet, omdat we beiden te graag alleen waren. Maar hij was ook niet wat ik zocht. Aan de telefoon vond ik hem leuker dan in het echt. Als we bij elkaar vielen er vaak stiltes. Niet goed weten wat te zeggen. We hadden beide ook erg verschillende interesses en een ander dagritme. We spraken meestal maar een paar uur af en dan vonden we het genoeg. Eén keer heeft hij een nacht gelogeerd. Vrijwillig van beiden kanten. Maar wat is het tegengevallen. Met iemand in mijn bed slapen, constant overleggen wat we gaan doen, wat en wanneer we gaan eten. Het benauwde me ontzettend. Gelukkig vertrok hij na het ontbijt. Ik vraag me af hoe andere mensen elke dag iemand in hun huis of bed verdragen. Ik vond die ene keer al zo'n gedoe dat ik het niet meer wilde.
Soms denk ik: een maatje met wie je 2 handen op 1 buik bent lijkt me fijn. Ik heb wel iemand nodig waar ik mij ei bij kwijt kan of die me adviseert. Nu is dat mijn moeder, maar zij leeft niet eeuwig. Wat intimiteit betreft, een dubbel gevoel. Ik heb nooit normaal seks kunnen hebben met die scharrel. Altijd pijn. Dat voelt als falen. Op mijn 32e weet ik dus nog steeds niet wat goede seks is. Ik hoop dat ooit wel te ervaren. Mijn moeder zegt dat het met de juiste man wel goed komt. We zagen elkaar ook erg weinig. Als je iemand vaker ziet kun je ook vaker oefenen. Maar dat is ook weer een punt. Ik heb geen behoefte om heel vaak met iemand af te spreken (1 keer per week of om de week vind ik al veel). Ook als het geen relatie is. Daarvoor ben ik te graag alleen. Dus dat spreekt elkaar tegen, niet erg handig. Voor mij voelen dingen gauw als verplicht. Als ik kijk hoe druk schema mijn tienernichtjes hebben. Met Vader-en Moederdag, Kerst altijd dubbel op bezoek. Naar hun familie en dan nog een keer naar die van hun lover. Het idee alleen al pffffff. Ik zit daar niet op te wachten en vraag me af of ik dan maar beter af ben alleen. Een kinderwens heb ik niet, daarvoor is het niet nodig.
Soms denk ik: een maatje met wie je 2 handen op 1 buik bent lijkt me fijn. Ik heb wel iemand nodig waar ik mij ei bij kwijt kan of die me adviseert. Nu is dat mijn moeder, maar zij leeft niet eeuwig. Wat intimiteit betreft, een dubbel gevoel. Ik heb nooit normaal seks kunnen hebben met die scharrel. Altijd pijn. Dat voelt als falen. Op mijn 32e weet ik dus nog steeds niet wat goede seks is. Ik hoop dat ooit wel te ervaren. Mijn moeder zegt dat het met de juiste man wel goed komt. We zagen elkaar ook erg weinig. Als je iemand vaker ziet kun je ook vaker oefenen. Maar dat is ook weer een punt. Ik heb geen behoefte om heel vaak met iemand af te spreken (1 keer per week of om de week vind ik al veel). Ook als het geen relatie is. Daarvoor ben ik te graag alleen. Dus dat spreekt elkaar tegen, niet erg handig. Voor mij voelen dingen gauw als verplicht. Als ik kijk hoe druk schema mijn tienernichtjes hebben. Met Vader-en Moederdag, Kerst altijd dubbel op bezoek. Naar hun familie en dan nog een keer naar die van hun lover. Het idee alleen al pffffff. Ik zit daar niet op te wachten en vraag me af of ik dan maar beter af ben alleen. Een kinderwens heb ik niet, daarvoor is het niet nodig.
donderdag 17 augustus 2017 18:30
Ik zou deze groep zeker niet uitsluiten, anderzijds zie ik ook wel vaak dat een deel van deze groep echte issues heeft hoor. Veel autisme en verbitterdheid, of als ze eindelijk een vriendin hebben: hypersensitief en onzeker doen over alle seksuele ervaring die zij dan al heeft.jaw schreef: ↑17-08-2017 11:44Je vergeet de groep mannen die, om in werk-termen te spreken, amper werk ervaring hebben. De mannen die nooit een relatie krijgen juist omdat ze nooit een relatie hebben gehad waardoor ze nooit de ervaring hebben opgedaan om de concurrentie aan te kunnen met de ervaren job hoppers.
Maar er zijn inderdaad ook leuke mannen die al hun hele leven single zijn (of alleen een paar korte verkeringen hebben gehad op de middelbare school, iets in die trant) en bij wie je niet zo goed snapt hoe dat kan.
donderdag 17 augustus 2017 18:46
Dit herken ik ook (alweerYasinaa schreef: ↑17-08-2017 16:57Bedankt voor jouw reactie. Ja en dan (zie het dikgedrukte stuk) heb ik al meteen de neiging om te denken ok bekijk het dan maar die moet me niet of dit is er weer zo één van aantrekken en afstoten. Ik oordeel dan dus te snel. Goed eyeopener dit. klinkt ook best wel logisch. Dit speelt nu ook bij een man die ik op dit moment heel leuk vind. Dan is hij open, praat ik leuk met hem, springen er vonken over en kijken we elkaar lang aan, dan voel ik echt dat er 'iets hangt'. Het andere moment doet hij weer wat terughoudender met wel dezelfde 'chemie' maar dan doet hij weer afstandelijker. Ik durf verder geen initiatief te nemen en hij neemt ook geen verder initiatief voor verder contact. Vanwege de situatie waarin we elkaar ontmoeten is het voor beiden wel raadzaam extra voorzichtig te zijn want we blijven elkaar steeds tegenkomen.
). Ik vind het zelf ook moeilijk om de lijn te trekken tussen interesse en desinteresse. Dit is overigens vaak ook de reden dat vrouwen vallen op 'abusive men' (ik schrijf het maar in het Engels, 'gewelddadige mannen' dekt de lading niet helemaal, aangezien de 'abusiveness' van verknipte mannen en vrouwen ook mentaal en verbaal kan zijn), want in het begin presenteren zij zich juist als droompartners die je ondersneeuwen met aandacht, over alles hetzelfde denken als jij en al snel op een monogame relatie aandringen. De echte ellende komt pas veel later. Eigenlijk moeten je alarmbellen bij te veel aandacht en te megalomaan gedrag afgaan, maar als je alleen maar half-geïnteresseerde of bange mannen tegen komt, dan zijn dit soort types (onterecht) een verademing.
Zelf herken ik die signalen godzijdank nu wel, maar wanneer is iets dan 'gezonde interesse' inclusief een gezond stukje afstand - gewoon omdat je elkaar nog moet leren kennen? En wanneer is iets 'desinteresse', maar wil diegene je wel aan het lijntje houden voor seks of een egostreel of what not? Want inderdaad: als je die gezonde relatie nooit gehad hebt, dan is het veel moeilijker om dat verschil te zien en die ervaring ga je op deze manier ook niet opdoen. Ik denk ook echt al heel snel zo van: "Goh, die is niet geïnteresseerd. Next." Vooral omdat ik weiger om mij daar überhaupt onzeker over te voelen en die kopzorgen niet wil. Misschien saboteer ik daar dingen wel mee.
