Gone Flying, Dubai

Welkom in mijn vervolgtopic!

Begin Januari verhuis ik naar Dubai om aan een spannend, nieuw hoofdstuk te beginnen. Ik deel hier graag met jullie hoe het mij vergaat in die hete, zanderige smeltkroes van culturen.

Maar eerst... inpakken en afscheid nemen.

Dit topic slechts heeft 1 regel: mijn werkgever mag niet worden genoemd.

Beter.Laat schreef: ↑

15-06-2019 11:20

---

Ik reageer nog even op de eerder genoemde pyjama. Betekent dat dat jullie werkelijk een deel van de vlucht in pyjama doorbrengen?

Alleen als we naar de CRC (Crew Rest Compartment) gaan om wat te slapen/film te kijken. We kleden ons om en verdwijnen dan zsm. Als het even kan vermijden we het om in pyjama door de cabin te paraderen. Er is omkleedgelegenheid (een gordijn aan de nooduitgang) vlak naast de CRC. Op die manier blijft ons uniform netjes.

Wat een leuke spullen heb je verzameld! Ik vind die dingen ook heel leuk!

Liliane13 schreef: ↑

15-06-2019 14:54

Ik ben ook een (tot vandaag stille) enthousiaste meelezer! Misschien kun een blog beginnen?

Ik heb het overwogen. Maar anoniem schrijven (voor mijn werkgever dan toch) geeft me meer vrijheid.

Ik hou het wel in mijn achterhoofd. Ik kan nog altijd toestemming vragen. Zoals jullie merken heb ik wat meer tijd nu ik gesetteld ben, dus een blog onderhouden kan in principe wel.

Wellicht wel Beter.laat. Ik vind het wel prettig dat ik even snel een tekst kan typen op mijn telefoon.

Ik heb nu toch maar even ingelogd via de computer want er komt (weer) een heel verhaal aan.

Mijn portfolio is klaar!!!!! Ik ben er niet helemaal tevreden mee, Ik moest naar de Mall of Emirates op de boel in kleur te kunnen uitprinten en eenmaal thuis merkte ik dat ik een paar voorbladen had vergeten te maken. Maar ach, dat is puur esthetisch. Alle opdrachten zitten erin. Ik ga echt niet nog eens terug. Het is daarnaast ook niet bepaald goedkoop om wat te laten printen. 5 Dirham per kleurenpagina! En ik had ongeveer 40 pagina's. Tel maar uit...

En dan hebben we het nog niet gehad over het feit dat ik in mijn favoriete Mall rondliep. Ik heb mijn ogen ook niet in mijn zak zitten (helaas). Schade: Een jurkje van de H&M, een mascara van Benefit en lippenstift van Marc Jacobs. Maar ik had het natuurlijk allemaal heel erg nodig.

Het jurkje, omdat ik veel ben afgevallen en veel kledij nu te groot is.
De mascara, omdat ik gevoelig reageer op de huidige. Een huilende stess is ook geen zicht.
De lippenstift, omdat ik na maanden gebruik toch concludeer dat de lippenstift van Mac niet comfortabel is. Die is te droog voor aan boord. Het droogt mijn lippen gigantisch uit. Ik had steeds meer last van velletjes op mijn lippen. Ik kan hem wel nog gebruiken voor een avondje uit ofzo.

Ik zocht dus naar een lippenstift die minder droog is, goed blijft zitten en die fijner voelt. De verkoopster raadde mij die van Marc Jacobs aan en ze heeft gelijk! Het is een wereld van verschil. Ik vind de kleur ook heel mooi staan: 200 Oh Miley

Graduation

Morgen heb ik nog 1 vrije dag en dan is het zover: ik moet terug naar trainingcollege. Mijn batch is opgesplitst dus we zitten niet allemaal samen. Maar we zijn wel allemaal daar. Voor de graduation ceremony zijn we sowieso wel allemaal samen. Laat ik het daar nu spaans benauwd van krijgen...

Ik moet terug naar de batchgenoten die mij allemaal links hebben laten liggen. En wat nog erger is, de jongen (man klinkt zo oud) waar ik kort iets mee had, is er ook. Help! De afgelopen maanden ben ik stiekem blijven hopen dat dit nog goed zou komen. Dat hij zou inzien dat hij een ENORME fout heeft gemaakt. Maar dit is geen romantische film en hij is niet Hugh Grant. Dit is het echte leven. Die hoop is dus verdwenen en heeft plaats gemaakt voor acceptatie. Maar dat wilt niet zeggen dat ik nu plots Miss Cool ben in zijn nabijheid. Integendeel.

Flashback

Het laatst had ik een voorproefje. Ik zat buiten elegant zittend op mijn koffer te wachten op de crewbus toen er plots een auto pal voor mijn neus stopte. Ik sloeg er niet veel acht op en keek ook niet op van mijn telefoon toen ik het portier open en dicht hoorde gaan. Tot een onbekend meisje "Heeeeeeey!!!" riep in de richting van de figuur die net was uitgestapt. Toen ik uiteindelijk opkeek zag ik dat hij het was. Recht voor mij. Mij compleet negerend. Dus ik deed hetzelfde. Ik zorgde er uiteraard voor dat mijn slanker geworden figuur goed zichtbaar was (mijn God... ) en keek pontificaal de andere kant op. Ik merkte dat mijn hartslag een stuk sneller ging maar stelde mezelf gerust: "JIJ KAN DIT! Je hebt het he-le-maal onder controle! Blijf gewoon ademen, dan is dit zo voorbij. Niemand heeft iets in de gaten!"

Opeens hoorde ik "Dolly?" en toen ik wederom opkeek zag ik een batchgenote naar me toelopen die zojuist uit diezelfde auto was gestapt. "Heeeeyyyyy!", zei ik overdreven blij en gelukkig. "Hoe gaat het met je?" -- Knuffel, kus, stuntelige conversatie --
In mezelf: het doet me helemaal niks dat deze knappe jongedame zojuist uit Ex zijn auto stapte en dat zij straks samen leuk uit gaan terwijl ik hoog in de lucht het riedeltje "Chicken or beef" weer moet afratelen. He-le-maal niks! Want vliegen is LEUK! Puur genieten. Bofkont! (lees dit met een sarcastische toon) Waar blijft die verdomde bus in hemelsnaam??

De bus kwam uiteindelijk pas opdagen nadat het hele gezelschap vrolijk de aftocht had geblazen. Ik was opgelucht dat het voorbij was, maar mijn humeur zat inmiddels ergens onder het vriespunt.

Inmiddels zijn we een maand verder en zoals gezegd, ik koester geen valse hoop meer en ik ben gestopt met hem te idealiseren. Dat zal ongetwijfeld helpen de komende dagen, maar ik kijk er niet naar uit.

margana schreef: ↑

15-06-2019 23:02

Bedankt voor je insta! Ik wilde je terug berichten met mijn insta-naam (wel zo eerlijk dat je weet wie er meekijken), maar mijn berichten komen niet aan.

Wou ik je even laten weten!

Wat een belevenissen weer. Toch klein wereldje. Supergrappig hoe je jezelf beschrijft. Heel herkenbaar

Jawel hoor! Poging nummer 2 is aangekomen.

Ik ben blijf dat je mijn gestuntel weet te waarderen. Dan is het toch nog ergens goed voor.

Ik heb het idee dat die 3 dagen training college weer een hoop schrijfmateriaal gaan opleveren.

Elke maand rond de 16de stijgt de spanning onder de crew. Er worden elke maand een hoop facebookposts over geschreven en ook nu was het niet anders.

Het rooster is uit!!

Mijn oog viel als eerste op BRU. Ik ga naar huis!!!! Twee keer zelfs, onmiddellijk na elkaar. Daarnaast ga ik ook nog eens naar AMS. Ik heb een layover van 2 dagen in Sydney, met een meisje die ik ken van de opleiding. D

Op een rijtje:

Singapore (layover) za - ma
Off
Off
Lahore (Turnaround) do - vrij
Riyadh (Turnaround) za
Off
Amsterdam (layover) ma - woe
Off
Off
Istanbul (Turnaround) za - zo
Off
Brussel (Layover) di - do
Brussel (Layover) vrij - zo
Off
Off
Sydney (Layover) woe - zo
Off
Off
Kuala Lumpur (layover) woe - vrij

Dus maar liefst 10 dagen vrij. Nu zijn er ook nog "landingsdagen". De dagen waarop je weer terugkomt van een vlucht. Vaak is dat vroeg in de ochtend en heb je de rest van die dag om bij te komen.

95 blockhours (uren waarin het toestel in beweging is) Effectieve werkuren: geen idee. Ik denk dat je er per vlucht nog 4h moet bijtellen.

kadanz schreef: ↑

16-06-2019 16:07

Pittig rooster! Altijd maar twee dagen vrij tussen layovers?

Nee, als je boft krijg je 3 dagen. Maar doorgaans is het 1 of 2 dagen.