Relaties
alle pijlers
Iedereen vind dat we moeten samenwonen
zaterdag 30 november 2019 om 23:32
Hallo iedereen,
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
zondag 1 december 2019 om 12:27
woont zijn ex in hun oude gezamenlijke woning? als zij zo graag terug wil naar co-ouderschap zouden je vriend en zij ook een vogelnest constructie kunnen overwegen (kinderen blijven in het huis, je vriend en zijn ex komen week op week af in het huis om voor hen te zorgen en hebben daarnaast een studio/kamer elders voor de weken dat ze niet bij de kinderen wonen). Geen oplossing voor jaren, maar wel veel meer in het belang van de kinderen dan de huidige situatie, lijkt me.
Verder: ongeschoold werk in de detailhandel verdient inderdaad slecht, dus misschien moet je vriend zich oriënteren op ander werk dat beter verdient. Vuilnisman? iets met onregelmatige diensten waardoor hij ORT krijgt?
En: hoe zitten de ouders er financieel bij? Ik ken in mijn omgeving ook voorbeelden waarbij familie tijdelijk maandelijks bijlapte zodat een gescheiden vader ergens kon wonen tot er een sociale huurwoning beschikbaar was. Wellicht zou dat nog een optie zijn? Want inwonen bij je ouders lijkt me inderdaad voor beide partijen niet prettig.
Heeft je vriend behalve antikraak en particulier ook gekeken naar woongroepen? En bazuinen jullie bij IEDEREEN die jullie kennen rond dat hij betaalbare woonruimte zoekt? dat wil ook nog wel eens ergens toe leiden
Verder: ongeschoold werk in de detailhandel verdient inderdaad slecht, dus misschien moet je vriend zich oriënteren op ander werk dat beter verdient. Vuilnisman? iets met onregelmatige diensten waardoor hij ORT krijgt?
En: hoe zitten de ouders er financieel bij? Ik ken in mijn omgeving ook voorbeelden waarbij familie tijdelijk maandelijks bijlapte zodat een gescheiden vader ergens kon wonen tot er een sociale huurwoning beschikbaar was. Wellicht zou dat nog een optie zijn? Want inwonen bij je ouders lijkt me inderdaad voor beide partijen niet prettig.
Heeft je vriend behalve antikraak en particulier ook gekeken naar woongroepen? En bazuinen jullie bij IEDEREEN die jullie kennen rond dat hij betaalbare woonruimte zoekt? dat wil ook nog wel eens ergens toe leiden
zondag 1 december 2019 om 12:29
https://www.marktplaats.nl/a/huizen-en- ... ousPage=lr
Er zijn echt wel chalets voor langere periodes te huur, laat hem stoppen met klagen en echt zijn best gaan doen om iets te vinden, hij komt laks over dat hij niks kan/wil vinden.
Er zijn echt wel chalets voor langere periodes te huur, laat hem stoppen met klagen en echt zijn best gaan doen om iets te vinden, hij komt laks over dat hij niks kan/wil vinden.
don't worry about getting older... you'll still do enough stupid things... only slower...
zondag 1 december 2019 om 12:50
*Alleen eerste en laatste pagina gelezen*
Gewoon niet doen. Straks zit je in een te klein huis met zeven personen, zijn zijn kinderen de helft van de tijd ook daar en is de familie happy, maar jij waarschijnlijk niet. Alleen; iemand erin laten is geregeld in een dagje. Iemand eruit zetten is een stuk lastiger.
Hoe vervelend de situatie ook is, hij zal het toch echt zelf moeten oplossen.
Maar heel veel sterkte, want dit gaat nog lastig worden waarschijnlijk.
Gewoon niet doen. Straks zit je in een te klein huis met zeven personen, zijn zijn kinderen de helft van de tijd ook daar en is de familie happy, maar jij waarschijnlijk niet. Alleen; iemand erin laten is geregeld in een dagje. Iemand eruit zetten is een stuk lastiger.
Hoe vervelend de situatie ook is, hij zal het toch echt zelf moeten oplossen.
Maar heel veel sterkte, want dit gaat nog lastig worden waarschijnlijk.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 1 december 2019 om 13:08
Die € 120,- kan hij aanvullen met wat hij iedere maand heeft opgebouwd omdat hij al 7 maanden zonder vaste lasten bij zijn ouders woont. Bijvoorbeeld € 200,- bij maand er bij uit het opgebouwde spaarpotje/ buffertje.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 11:13Ik heb even door de reacties heen gescrold en probeer zo goed mogelijk te antwoorden:
Geld voor een nieuwe woning is wel écht een probleem, hij had berekeningen gemaakt voor een particuliere woning van €925 en kwam uit op nog geen €120 over elke maand voor alles, boodschappen kleding toiletspullen, alles. Ik heb de berekeningen zelf gezien en dat is natuurlijk helemaal niet te doen. Dus het moet iets van €700 of minder zijn, dan krijgt hij nl huurtoeslag.
<.....>
In de tijd dät hij bijvoorbeeld in een vakantiehuisje woont, kan hij op zoek naar goedkope woonruimte voor de lange termijn.
Is er überhaupt wel een buffer/ spaarpot opgebouwd of is alles opgegaan aan vakanties, uitjes etc.?
zondag 1 december 2019 om 13:29
Naast alles wat er al gezegd is zijn gedram over samenwonen viel mij dit op:
En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon.
Hoe verdrietig het ook is dat hij niet de man is die je gehoop had dat hij was, maar bij bovenstaande moeten je alarmbellen afgaan! Echt!
Hij maakt van zijn probleem jouw probleem, en dat klopt natuurlijk niet. Hoezo mag je niets meer voor jezelf doen? Wat vind je daar zelf van?
En als hij deze karaktertrek nu al toont, gaat het alleen maar erger worden.
Jij voelt je overmatig verantwoordelijk voor alles en iedereen. En wil niet opgeven, ook al voel je zelf wel dat een en ander niet klopt. Maar deze aangeleerde gewoontes of karaktertrekken maken dat jij in de problemen komt.
Het is hard om te moeten zien en accepteren dat hij niet je droomman is, maar neem maar van mij aan dat je alleen maar meer problemen krijgt.
Dit gedrag is geen stressreactie van hem, dit is een karaktertrek, een hele nare.
Maak hem duidelijk dat samenwonen geen optie is. Echt niet. Wees heel duidelijk en zeg dat je er geen woord meer over wilt horen. Ook niet van zijn familie.
En laat problemen bij wie ze horen en trek niet alles naar je toe.
En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon.
Hoe verdrietig het ook is dat hij niet de man is die je gehoop had dat hij was, maar bij bovenstaande moeten je alarmbellen afgaan! Echt!
Hij maakt van zijn probleem jouw probleem, en dat klopt natuurlijk niet. Hoezo mag je niets meer voor jezelf doen? Wat vind je daar zelf van?
En als hij deze karaktertrek nu al toont, gaat het alleen maar erger worden.
Jij voelt je overmatig verantwoordelijk voor alles en iedereen. En wil niet opgeven, ook al voel je zelf wel dat een en ander niet klopt. Maar deze aangeleerde gewoontes of karaktertrekken maken dat jij in de problemen komt.
Het is hard om te moeten zien en accepteren dat hij niet je droomman is, maar neem maar van mij aan dat je alleen maar meer problemen krijgt.
Dit gedrag is geen stressreactie van hem, dit is een karaktertrek, een hele nare.
Maak hem duidelijk dat samenwonen geen optie is. Echt niet. Wees heel duidelijk en zeg dat je er geen woord meer over wilt horen. Ook niet van zijn familie.
En laat problemen bij wie ze horen en trek niet alles naar je toe.
zondag 1 december 2019 om 14:45
En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon.
Want jij had zijn kinderen moeten entertainen?
Hij kan zonder jou geen leuke dingen doen met zijn kinderen?
En dat is dan alleen nog maar een weekend.
Want jij had zijn kinderen moeten entertainen?
Hij kan zonder jou geen leuke dingen doen met zijn kinderen?
En dat is dan alleen nog maar een weekend.
zondag 1 december 2019 om 14:51
Ja maar hij is wel heel lief hoor.Lillybit schreef: ↑01-12-2019 14:45En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon.
Want jij had zijn kinderen moeten entertainen?
Hij kan zonder jou geen leuke dingen doen met zijn kinderen?
En dat is dan alleen nog maar een weekend.
zondag 1 december 2019 om 14:58
Dus zijn inkomen is ronduit slecht. Baantje erbij ipv sportschool of omscholen en solliciteren. Dat had hij natuurlijk 3 jaar geleden toen hij ging scheiden ook kunnen bedenken. Als je inkomen “helemaal niet te doen is” dan moet je of uitgaven schrappen (hoezo auto???) of je inkomen verhogen. Hij wil uitgaven schrappen door bij jou te wonen.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 11:13Ik heb even door de reacties heen gescrold en probeer zo goed mogelijk te antwoorden:
Geld voor een nieuwe woning is wel écht een probleem, hij had berekeningen gemaakt voor een particuliere woning van €925 en kwam uit op nog geen €120 over elke maand voor alles, boodschappen kleding toiletspullen, alles. Ik heb de berekeningen zelf gezien en dat is natuurlijk helemaal niet te doen. Dus het moet iets van €700 of minder zijn, dan krijgt hij nl huurtoeslag.
Alle tips “niet doen!”: ik doe het ook echt niet
Alle tips: “maak het uit”: daar ben ik nog niet klaar voor omdat ik nog hoop heb dat het goed komt zodra hij een huis heeft.
En ik ben niet bang dat hij het uitmaakt, het is eerder andersom, dat heeft hij ook meerdere malen gezegd.
En ten slotte hebben we het er niet echt direct meer over maar ik ga wel in gesprek dat ik ook geen gezeur en zelfmedelijden meer wil horen, dat is idd mijn inziens het zelfde
Natuurlijk maakt hij het niet uit, hij heeft je (huis) nodig. En waarschijnlijk voorzie jij hem ook in andere dingen. Dit gaat dus niet over liefde dit gaat over gemakzucht. Je verdient beter hoor, er zijn ook normale mannen.
weet je eigenlijk waarom hij gescheiden is? Ik gok dat zijn ex er ook alleen voor stond met alles. Dit gaat niet veranderen als er een huis is, het zoeken naar (en afdwingen van) de makkelijkste weg is zijn karakter.
zondag 1 december 2019 om 15:01
je mag best met kinderen in een tijdelijke woning. Stabiel is dat niet, maar dat is wonen bij je ouders ook niet. Je hebt een maand opzegtermijn en dan kan je kijken naar iets anders. Hij kan ook verhuizen naar een gehucht in de buurt met een betere woningmarkt. Maar iets zegt me dat deze man dat niet wil want hij wil zo min mogelijk moeite doenMoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 11:49Vakantie was van ons beide spaargeld, gewoon kamperen in Nederland, dus geen wereldbedrag.
Nee geen minimum, maar ook niet vreselijk veel meer. Zie de CAO van detailhandel, verdient gewoon kut.
Tijdelijke huur/woonruimte waar geen kinderen toegestaan zijn, is geen optie: ex wil dat hij de kinderen de helft van de tijd neemt zodra hij bij zijn ouders weg is (waar ze recht op heeft om dat te eisen, vind dat tot nu toe geen “boetieken”) en zijn ouders zeggen dat er geen weg terug is zodra hij vertrokken is. Dus het moet wel iets stabiels zijn, die mening deel ik wel met hem.
zondag 1 december 2019 om 15:16
Jouw woning is jouw domein, jouw kasteel, jouw veilige plek. Of hoe je het ook wil noemen.
Jij hebt je woning verkregen, alles ingericht, je betaalt de huur.
Op de één of andere manier willen anderen letterlijk jouw ruimte innemen. En ook de ruimte van je kinderen innemen.
Wat ik lees in je vorige topic is: je moeder vond dat zij t.z.t. bij jou mag intrekken. Ze meende het recht te hebben op jouw ruimte. Ze wilde bij jou binnendringen.
En nu willen je schoonouders dat jouw ruimte wordt ingenomen door je vriend en zijn nageslacht. En dat jij en jouw kids moeten inschikken.
NEE!
Ik heb helaas zelf verschillende keren meegemaakt dat mijn ruimte werd geannexeerd. Daar was ik zelf bij hoor. Ik heb het (ooit) blijkbaar toegelaten, dat mijn woning werd gebruikt als opslag en (op het werk) dat een dominante collega haar plakkerige honingpotten op mijn bureau stalde.
Wat ik je wil meegeven: verdedig je eigen ruimte. Laat nooit een ander jouw ruimte innemen.
Jij hebt je woning verkregen, alles ingericht, je betaalt de huur.
Op de één of andere manier willen anderen letterlijk jouw ruimte innemen. En ook de ruimte van je kinderen innemen.
Wat ik lees in je vorige topic is: je moeder vond dat zij t.z.t. bij jou mag intrekken. Ze meende het recht te hebben op jouw ruimte. Ze wilde bij jou binnendringen.
En nu willen je schoonouders dat jouw ruimte wordt ingenomen door je vriend en zijn nageslacht. En dat jij en jouw kids moeten inschikken.
NEE!
Ik heb helaas zelf verschillende keren meegemaakt dat mijn ruimte werd geannexeerd. Daar was ik zelf bij hoor. Ik heb het (ooit) blijkbaar toegelaten, dat mijn woning werd gebruikt als opslag en (op het werk) dat een dominante collega haar plakkerige honingpotten op mijn bureau stalde.
Wat ik je wil meegeven: verdedig je eigen ruimte. Laat nooit een ander jouw ruimte innemen.
zondag 1 december 2019 om 19:17
Waarom laten ze de kinderen niet lekker wonen in hun oude huis en delen hij en ex niet een kindvrij studiootje voor de kindloze week? Dan verhuizen pap en mam wekelijks en zitten de kinderen comfortabel.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 11:49Vakantie was van ons beide spaargeld, gewoon kamperen in Nederland, dus geen wereldbedrag.
Nee geen minimum, maar ook niet vreselijk veel meer. Zie de CAO van detailhandel, verdient gewoon kut.
Tijdelijke huur/woonruimte waar geen kinderen toegestaan zijn, is geen optie: ex wil dat hij de kinderen de helft van de tijd neemt zodra hij bij zijn ouders weg is (waar ze recht op heeft om dat te eisen, vind dat tot nu toe geen “boetieken”) en zijn ouders zeggen dat er geen weg terug is zodra hij vertrokken is. Dus het moet wel iets stabiels zijn, die mening deel ik wel met hem.
zondag 1 december 2019 om 19:29
Je kan het uitmaken en dan als hij een huis hebt en jij nog wil en hij nog wil weer samenkomen. Nu blijft het maar doormodderen.MoeVanMoeder schreef: ↑01-12-2019 11:13Alle tips: “maak het uit”: daar ben ik nog niet klaar voor omdat ik nog hoop heb dat het goed komt zodra hij een huis heeft.
maandag 2 december 2019 om 00:14
Ik ben het ermee eens dat het door blijft modderen, dit is geen ideale situatie maar wist dus niet van te voren dat zich dit op deze manier liet voortslepen, hoopte dat het sneller zou gaan.
Hun oude huis is inmiddels bezet door ex, 2 kinderen, haar nieuwe vriend en hun baby. Dus nee dat gaat niet om daar terug te keren. Ze zijn gescheiden omdat ze vreemd ging met deze vriend tijdens hun huwelijk.
Urgentie krijgt hij idd niet.
Andere baan? Sja hij heeft een vast contract nu, en hoe weinig hij ook verdient, het is wel vastigheid. Sportschool kan er zeker uit, dat wilde hij ook wel doen.
Kostgeld betaald hij thuis wel, een grote buffer heeft hij nog niet om zomaar een paar jaar de vaste lasten op te vangen, dan is het snel op. Avond werk erbij nemen zodat hij weer een betaalde oppas moet nemen in de weken dat hij zijn 2 kinderen heeft lijkt me niet echt handig, maar zou kunnen.
Zijn ouders kunnen wel helpen financieel, maar willen dit niet, ook niet in de vorm van garant staan of wat dan ook, dat is uiteraard aan hun. Wat niet aan hun is dat ik hem maar in huis moet nemen en als dit ter sprake komt waar ik bij ben de komende tijd, ga ik er echt wat van zeggen! Als hij weg is blijft hij weg is er aangegeven en dat maakt een tijdelijke woning nogal riskant?
Ik vind inmiddels zijn ex ook niet meer onredelijk dat zij wil dat hij ze weer om de week neemt als hij een plekje heeft gevonden eerlijk gezegd, daar kan ik wel inkomen, ze doet nu al heel lang meer dan afgesproken is.
Hij doet wel echt alles eraan om een woning te vinden, dat weet ik wel zeker intussen. Al die website’s die advertenteren met goedkope woningen online staat hij al ingeschreven en betaald hij ook maandelijks voor. In werkelijkheid zijn dit meer een soort lokkertjes en hebben ze vooral veel woningen boven de €800 te huur staan. En zijn die goedkope zogenaamd al verhuurd. Dit is bij een aantal makelaars al het zelfs gegaan.
Ik let zeker op of dit het echte probleem is of zijn gedrag, en nee hij komt hier niet in wonen, dat is wat mij betreft klaar en hem ook wel duidelijk nu. Ik heb meer het idee dat zijn ouders en familie hem zitten op te jutten en hij dan misschien weer voor even denkt: ja dat is de beste oplossing. Zoiets.
Het is dus voor mijn gevoel nu afwachten en hopen dat dit snel voorbij is en kijken of onze relatie weer terug veranderd daarna naar iets goeds. Als dat niet het geval is, kan ik er altijd nog een punt achter zetten.
Nu heb ik behalve afwachten alleen voor mezelf nog geen plan hoe ik dan de komende tijd doorkom, tot hij een huis heeft. We hebben er vandaag over gepraat en nu afgesproken dat hij niet meer hele weekeinden komt maar 1 dagje (met kinderen met z’n allen wat leuks doen) of 1 dag&nacht (alleen). En als ik aangeef niet te willen afspreken hij geen commentaar meer geeft. Ik hoop dat dit werkt en zo niet dan zie ik dan wel weer verder. Ik wil hem hiervoor eigenlijk niet dumpen maar heb wel ingezien nu met deze reacties dat hij zich kinderachtig opstelt als iets niet naar zijn zin gaat. Dat is zeker iets om in de gaten te houden.
Hun oude huis is inmiddels bezet door ex, 2 kinderen, haar nieuwe vriend en hun baby. Dus nee dat gaat niet om daar terug te keren. Ze zijn gescheiden omdat ze vreemd ging met deze vriend tijdens hun huwelijk.
Urgentie krijgt hij idd niet.
Andere baan? Sja hij heeft een vast contract nu, en hoe weinig hij ook verdient, het is wel vastigheid. Sportschool kan er zeker uit, dat wilde hij ook wel doen.
Kostgeld betaald hij thuis wel, een grote buffer heeft hij nog niet om zomaar een paar jaar de vaste lasten op te vangen, dan is het snel op. Avond werk erbij nemen zodat hij weer een betaalde oppas moet nemen in de weken dat hij zijn 2 kinderen heeft lijkt me niet echt handig, maar zou kunnen.
Zijn ouders kunnen wel helpen financieel, maar willen dit niet, ook niet in de vorm van garant staan of wat dan ook, dat is uiteraard aan hun. Wat niet aan hun is dat ik hem maar in huis moet nemen en als dit ter sprake komt waar ik bij ben de komende tijd, ga ik er echt wat van zeggen! Als hij weg is blijft hij weg is er aangegeven en dat maakt een tijdelijke woning nogal riskant?
Ik vind inmiddels zijn ex ook niet meer onredelijk dat zij wil dat hij ze weer om de week neemt als hij een plekje heeft gevonden eerlijk gezegd, daar kan ik wel inkomen, ze doet nu al heel lang meer dan afgesproken is.
Hij doet wel echt alles eraan om een woning te vinden, dat weet ik wel zeker intussen. Al die website’s die advertenteren met goedkope woningen online staat hij al ingeschreven en betaald hij ook maandelijks voor. In werkelijkheid zijn dit meer een soort lokkertjes en hebben ze vooral veel woningen boven de €800 te huur staan. En zijn die goedkope zogenaamd al verhuurd. Dit is bij een aantal makelaars al het zelfs gegaan.
Ik let zeker op of dit het echte probleem is of zijn gedrag, en nee hij komt hier niet in wonen, dat is wat mij betreft klaar en hem ook wel duidelijk nu. Ik heb meer het idee dat zijn ouders en familie hem zitten op te jutten en hij dan misschien weer voor even denkt: ja dat is de beste oplossing. Zoiets.
Het is dus voor mijn gevoel nu afwachten en hopen dat dit snel voorbij is en kijken of onze relatie weer terug veranderd daarna naar iets goeds. Als dat niet het geval is, kan ik er altijd nog een punt achter zetten.
Nu heb ik behalve afwachten alleen voor mezelf nog geen plan hoe ik dan de komende tijd doorkom, tot hij een huis heeft. We hebben er vandaag over gepraat en nu afgesproken dat hij niet meer hele weekeinden komt maar 1 dagje (met kinderen met z’n allen wat leuks doen) of 1 dag&nacht (alleen). En als ik aangeef niet te willen afspreken hij geen commentaar meer geeft. Ik hoop dat dit werkt en zo niet dan zie ik dan wel weer verder. Ik wil hem hiervoor eigenlijk niet dumpen maar heb wel ingezien nu met deze reacties dat hij zich kinderachtig opstelt als iets niet naar zijn zin gaat. Dat is zeker iets om in de gaten te houden.
maandag 2 december 2019 om 00:19
Hoe lang geef je hem? Hoe wil je dat bepalen? Zijn problemen zijn van hem, hoe het ook in elkaar zit met het huis van ex en zulke dingen. Laat het voor jou om jou gaan.MoeVanMoeder schreef: ↑02-12-2019 00:14Het is dus voor mijn gevoel nu afwachten en hopen dat dit snel voorbij is en kijken of onze relatie weer terug veranderd daarna naar iets goeds. Als dat niet het geval is, kan ik er altijd nog een punt achter zetten.
maandag 2 december 2019 om 00:22
maandag 2 december 2019 om 00:28
Dat was niet zijn werkelijke aard, zijn werkelijke aard daar heb je nu al een half jaar mee te maken.MoeVanMoeder schreef: ↑30-11-2019 23:58Ik kan het los van elkaar zien omdat hij het eerste half jaar gewoon een wereld vent was en dat nu afgelopen half jaar dit probleem naar voren komt zegt niet dat het dus helemaal geen leuke man meer is ineens. Maar ik blijf erbij dat ik nog niet wil samenwonen en wil hem dit goed duidelijk maken. Tips voor een goed gesprek?
maandag 2 december 2019 om 00:29
Hoe lang ik hem geef? Geen idee nog, dus geen antwoord. Ik weet het denk ik pas als ik het punt bereikt heb dat ik er echt klaar mee ben en dit nog niet opgelost is?
Ja een vaste baan is wel belangrijk vind ik, als hij ergens anders een paar tientjes meer verdient met ineens een half jaar contact zou ik dat zelf ook nooit doen eigenlijk. Afwassen oid in de avonden zou natuurlijk kunnen, als hij dan niet zijn 2e salaris kwijt is aan een oppas, uiteraard
Ja een vaste baan is wel belangrijk vind ik, als hij ergens anders een paar tientjes meer verdient met ineens een half jaar contact zou ik dat zelf ook nooit doen eigenlijk. Afwassen oid in de avonden zou natuurlijk kunnen, als hij dan niet zijn 2e salaris kwijt is aan een oppas, uiteraard
maandag 2 december 2019 om 00:32
Ik zou liever een jaarcontract hebben en een eigen huis, dan leuk een vast contract en bij mijn ouders wonen en alle ellende die er bij zijn situatie komt kijken. Met een jaarcontract moet ook nog eens tijdig worden opgezegd. Genoeg mensen zonder vaste contracten die ook niet zonder baan komen te zitten. Als je blijft zitten waar je zit, dan blijf je houden wat je hebt. En houd je dus ook deze hopeloze situatie.
