Dochter afgewezen voor de MBO opleiding

10-06-2020 17:13 110 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vandaag een brief ontvangen dat mijn dochter is afgewezen, met de vermelding dat je als ouder ivm privacy niet mag bellen of mailen over het waarom, maar dat mijn dochter dat als ze het wil weten zelf moet doen.

Mijn dochter is geslaagd voor haar VMBO G plus ( wiskunde en engels kreeg ze als extra uitdaging op havo niveau).
Super blij natuurlijk ook omdat mijn dochter best moeilijke jaren achter de rug heeft ivm haar anorexia.
Ze is vorig jaar en het jaar daarvoor langdurig opgenomen geweest.
Nu is ze al ruime een jaar stabiel met haar gewicht, ze heeft een BMI van 20.

Ze is ontzettend creatief en heeft dus op school het profiel bouw,wonen en interieur gekozen.

Ze voldoet aan de toelatingseisen van de school.
Ook haar profiel sluit goed aan bij de opleiding creatief vakman.
Ze heeft zich voor 1 april aangemeld.
Vorige week het intakegesprek gehad waarin ze aangaven dat haar portfolio er goed uitzag.
Daarnaast moest ze ook laten zien wat ze allemaal zelf had gemaakt.
Nu heeft ze haar ontworpen stoel, bureau en nog meer laten zien.
Aan het einde kwam de vraag of er dingen waren waar ze rekening mee moesten houden.
Mijn dochter heeft eerlijk geantwoord dat ze anorexia heeft.

Nu de afwijzing en ergens snap ik het niet.
Mijn dochter is minderjarig dus ik ga zeker morgen bellen, nu waren ze al gesloten.
Ook haar mentor ga ik inlichten.
Uit haar klas zijn ze met dit profiel allemaal aangenomen alleen op een school in een andere regio.

We hebben nu 2 alternatieven gevonden en ze heeft zich daar aangemeld, maarja dit is natuurlijk veel te laat.
En gaan ze afgewezen leerlingen wel aannemen?
Dankzij de corona ook maar 1 school kunnen bezoeken.
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
12-06-2020 14:41
Geheel eens over de Good Doctor, maar ik denk dat hij in Nederland al nooit naar de universiteit was gegaan, omdat hij bijv op de middelbare school al uitgevallen was vanwege zijn slechte sociale vaardigheden.

En daar zal ik tegen blijven ageren. Das mijn traumaatje.
Dat mag. En ik denk ook zeker niet dat wat ondersteuning altijd fout is. Maar als je over een jaar verantwoordelijkheid van een arts moet kunnen dragen, en je kunt nu nog niet eens zelf je docent om uitleg vragen, zit je niet op de goede plek op het goede moment. Niet iedereen kan alles worden. Dingen als ‘the good doctor’ (én House om er maar eens een te noemen) zijn leuk op tv, maar totaal onwerkbaar in de praktijk.

Overigens heb ik genoeg collega’s die toch wel ergens op het spectrum zitten hoor. En die dus ook een hbo/wo opleiding hebben. Als jij niet in staat bent om met het ov naar je werk te komen, maar je regelt dat anders, prima. Maar als iedereen altijd om jou heen moet werken, rekening met je moet houden, dingen over moet nemen enz. Nee, sorry, daar zijn we niet voor. Ik kan niet je moeder gaan bellen voordat ik commentaar geef. En we hebben het een keer geprobeerd. We hebben een tijdje een jongen in dienst gehad met een flinke ASS stoornis. Dat wisten we, had hij ook aangegeven. Absoluut een slimme kerel qua feitenkennis en ook helemaal geen kwade jongen. Maar er was niet met hem te werken. Ieder overleg werd onmogelijk omdat hij zich overal in mengde (ondanks pogingen van iedereen om dat in banen te leiden). Alle sociale omgang werd een probleem door zijn manier van doen, de gehele sociale cohesie ging er aan. En dat is funest voor het functioneren van een afdeling. Jij kunt je dat misschien niet voorstellen, omdat je je zoons lief hebt, maar het was echt niet te doen. Zelfs de meest begane collega’s die behoorlijk wat gewend waren door familieomstandigheden kwamen klagen. Dus ja, een bepaald niveau van sociale omgang is noodzakelijk. En nee, dan hoef je nog helemaal niet perfect te zijn.

Daarmee geef ik expliciet níet aan dat elke ondersteuning van wie dan ook altijd verkeerd is.
forumfossiel schreef:
12-06-2020 17:38
Maar waren er oom ouders zonder kinderen? Of kinderen die door hun ouders meegesleept werden en eigenlijk helemaal geen interesse in die studie hadden?

Helemaal Nieman, ook de school niet, zegt dat je je ouders niet om hulp of begeleiding mag vragen.
De school geeft alleen aan dat ze niet met ouders communiceren maar alleen met leerlingen. En aangezien ze zonder toestemming van de leerling dat ook niet mogen, snap ik dat.
En aangezien moeder oom niet bij het intakegesprek is geweest, vind ik het ook wel logisch dat ze feedback willen geven aan degene die de toelatingstest heeft gedaan.
Nee, er waren geen ouders zonder kinderen voor zover ik daar zicht op had. Vind ook dat de studiekeuze altijd aan het kind zelf is. Je kunt als ouders hoogstens meedenken of adviseren. Kinderen die door hun ouders meegesleept werden haalde je er vaak zo uit. Die gaan dan niet daarna ook ineens wel zelf vragen stellen.

Ik vind dat een school best meewerkend mag zijn als een 16-jarige in haar ontwikkeling nog niet zo ver en assertief genoeg is om zo'n gesprek met school te voeren. Telefoon op de luidspreker en gaan zou ik zeggen. En dan wel die 16-jarige eerst even een toestemmingsverklaring laten tekenen dat school met ouders contact mag hebben. Als moeder de feedback ook hoort is die wellicht voor beiden beter te plaatsen en kunnen ze op basis daarvan samen verder zoeken. Zou niet weten wat een school er op tegen heeft om ook informatie aan een ouder te verstrekken als het kind daarvoor toestemming geeft.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er uit het gesprek is gekomen
Alle reacties Link kopieren
forumfossiel schreef:
12-06-2020 14:47
Je moet ze met een lantaarntje zoeken maar er zijn scholen voortgezet speciaal onderwijs cluster 4 op vwo niveau.
Ja, waar je dus idd niet zomaar op komt.

Maar: mijn oudste bijv kon en kan niet fulltime naar school, dus dan maakt het niveau verder weinig uit, zelfs in de speciaal onderwijs is er dan een probleem.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
Alle reacties Link kopieren
nausicaa schreef:
12-06-2020 17:38
e hebben een tijdje een jongen in dienst gehad met een flinke ASS stoornis. Dat wisten we, had hij ook aangegeven. Absoluut een slimme kerel qua feitenkennis en ook helemaal geen kwade jongen. Maar er was niet met hem te werken. Ieder overleg werd onmogelijk omdat hij zich overal in mengde (ondanks pogingen van iedereen om dat in banen te leiden). Alle sociale omgang werd een probleem door zijn manier van doen, de gehele sociale cohesie ging er aan. En dat is funest voor het functioneren van een afdeling. Jij kunt je dat misschien niet voorstellen, omdat je je zoons lief hebt, maar het was echt niet te doen. Zelfs de meest begane collega’s die behoorlijk wat gewend waren door familieomstandigheden kwamen klagen. Dus ja, een bepaald niveau van sociale omgang is noodzakelijk. En nee, dan hoef je nog helemaal niet perfect te zijn.
Wij hebben ook zo'n man op het werk. Een wandelend fotografisch geheugen.
Sociaal heel bijzonder, maar als je hem niets "flikt" dan is hij echt goud waard.

Hij kwam binnen op zo'n "socialewerkplaatscontract" (geen idee hoe dat heet) en moest na een paar jaar weer weg, volgens de regels. Na een paar maanden hebben de hoogst geplaatste medewerkers bij de directie neergelegd dat hij weer terug MOEST komen, het maakte niet uit waar hij weggetrokken moest worden. Hij kwam inderdaad weer terug, heeft een vaste baan en is een supervent!

Als ik stagelopers of nieuwe collega's heb, laat ik ze juist door hem even rondleiden over zijn afdeling (waar ze alleeen indirect mee te maken hebben) en dan komen ze terug met de reactie dat ze bijna nooit zo'n enthousiast iemand hebben ontmoet die zoveel en zo leuk kan vertellen.

Natuurlijk hebben we hem één en ander bij moeten brengen, maar daarin is hij flink gegroeid.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Snoesje: daar hebben wij ook echt ons best voor gedaan, maar in ons geval was het niet haalbaar. Deze jongen was niet ‘sociaal apart’, dat is ons halve personeelsbestand. Deze jongen was oncorrigeerbaar onaangepast. En heel storend aanwezig. En hoewel slim, ook niet heel erg gemotiveerd voor wat hij deed. Als hij nou heel goed of superenthousiast was geweest, was het misschien nog anders geweest. Maar dat was niet zo. Dan houdt het natuurlijk ergens een keer op.
Alle reacties Link kopieren
Ja, de motivatie moet er natuurlijk wél zijn, anders is het trekken aan een dood paard.

Daar heb je absoluut gelijk in.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
ben wel heel beniuewd of ze nog gebeld heeft?
T.O mocht je nog lezen.
ik zou wel zelf bellen en gaan overleggen.
veel mbo scholen hebben voor kinderen een bat team .
en is er veel steun en hulp
MrsLady schreef:
12-06-2020 17:26
Dus leuk al die zelfstandige kinderen van de ouders in dit topic hier, maar vraag me af of dat de norm is.
Dat is helaas niet de norm. Ik ga regelmatig met kinderen op kamp en dan vragen ze in de tienerleeftijd of ik hun brood kan smeren want dat doen ze thuis niet en vinden ze lastig... Kinderen aan het eind van de basisschoolleeftijd worden doorgaans nog naar alle clubjes gehaald en gebracht in plaats van dat ze zelf op de fiets of met de bus erheen gaan.
Bij studenten zie je vaak dat ze geen idee hebben hoe ze de wasmachine moeten gebruiken (en het heeft ook een reden dat smerige afhaalrestaurants nog bestaan)

Kinderen worden helaas steeds later zelfstandig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven