Kinderen
alle pijlers
mensen met beperking kinder mogen krijg??
vrijdag 22 mei 2009 om 23:12
ik ben iemand met licht beperking en heb kinder wens
maar als je de berichten op internet leest zijn de meest mens zo negen achtief er over en toch dat ze de kan op gezin mogen hebben
maar toch vindt ik dat mensen met beperking ook recht hebben op kinderen wie zegt dat hun niet net zo goed kinder kunnen op voeden
maar als je de berichten op internet leest zijn de meest mens zo negen achtief er over en toch dat ze de kan op gezin mogen hebben
maar toch vindt ik dat mensen met beperking ook recht hebben op kinderen wie zegt dat hun niet net zo goed kinder kunnen op voeden
zaterdag 23 mei 2009 om 12:17
quote:elninjoo schreef op 22 mei 2009 @ 23:29:
Ik ben tegen. Zielig voor kinderen als ze op de lagere school bijv. al slimmer zijn dan hun ouders. Kinderen moeten 'n stabiele veilige basis hebben en geen ouder die zelf nog op kinderniveau zit qua verstandelijke vermogens.in beginsel eens met dit bericht. Wel hangt het af van de soort beperking. Gaat het om een verstandelijke beperking, dan ben ik pertinent tegen, om voornoemde reden. Daarnaast denk ik dat het ook nog eens een grond kan zijn waarom het kind gepest kan worden. Een lichamelijke beperking hangt er een beetje vanaf. Als de ouders zelfstandig voor het kind kunnen zorgen, dan is het geen probleem, maar iemand die totaal verlamd is... tsja... die zal nooit met zijn/haar kind kunnen ravotten... weet ik niet of je dat een kind aan moet willen doen.
Ik ben tegen. Zielig voor kinderen als ze op de lagere school bijv. al slimmer zijn dan hun ouders. Kinderen moeten 'n stabiele veilige basis hebben en geen ouder die zelf nog op kinderniveau zit qua verstandelijke vermogens.in beginsel eens met dit bericht. Wel hangt het af van de soort beperking. Gaat het om een verstandelijke beperking, dan ben ik pertinent tegen, om voornoemde reden. Daarnaast denk ik dat het ook nog eens een grond kan zijn waarom het kind gepest kan worden. Een lichamelijke beperking hangt er een beetje vanaf. Als de ouders zelfstandig voor het kind kunnen zorgen, dan is het geen probleem, maar iemand die totaal verlamd is... tsja... die zal nooit met zijn/haar kind kunnen ravotten... weet ik niet of je dat een kind aan moet willen doen.
zaterdag 23 mei 2009 om 12:19
Het begrip paarse krokodil is afkomstig van een televisiereclamespot in 2005 van verzekeringsmaatschappij OHRA. Vervolgens is het begrip uitgegroeid tot een metafoor voor overdreven en klantonvriendelijke bureaucratie en regelzucht.
Inhoud
Het reclamefilmpje toont een moeder die met haar dochtertje bij de informatiebalie van een zwembad komt. De moeder zegt dat de dochter een opblaasbare paarse krokodil heeft achtergelaten bij het verlaten van het zwembad. Ze komen die nu ophalen. De krokodil staat achter de infobalie en het ligt voor de hand dat het kind haar opblaasbeest meteen zonder formaliteiten terug kan krijgen. Maar zo makkelijk gaat dat niet. De man haalt (verveeld) een formulier uit de kast waarvan de moeder voor- en achterzijde in blokletters moet invullen. Daarna neemt hij het formulier terug met de opmerking: "Morgenochtend tussen 9 en 10 informeren bij de Dienst Recreatie." De vrouw reageert verbaasd: "Maar hij staat daar", wijzend op de krokodil in de hoek. De man beaamt dat ("Ja, hij staat daar.") maar onderneemt geen actie en gaat door met het spelen van een spelletje patience op zijn computer.
Inhoud
Het reclamefilmpje toont een moeder die met haar dochtertje bij de informatiebalie van een zwembad komt. De moeder zegt dat de dochter een opblaasbare paarse krokodil heeft achtergelaten bij het verlaten van het zwembad. Ze komen die nu ophalen. De krokodil staat achter de infobalie en het ligt voor de hand dat het kind haar opblaasbeest meteen zonder formaliteiten terug kan krijgen. Maar zo makkelijk gaat dat niet. De man haalt (verveeld) een formulier uit de kast waarvan de moeder voor- en achterzijde in blokletters moet invullen. Daarna neemt hij het formulier terug met de opmerking: "Morgenochtend tussen 9 en 10 informeren bij de Dienst Recreatie." De vrouw reageert verbaasd: "Maar hij staat daar", wijzend op de krokodil in de hoek. De man beaamt dat ("Ja, hij staat daar.") maar onderneemt geen actie en gaat door met het spelen van een spelletje patience op zijn computer.
zaterdag 23 mei 2009 om 12:20
zaterdag 23 mei 2009 om 12:22
Ligt uiteraard aan de beperking. Is dit een geestelijk dan niet doen. Ik heb dit van dichtbij meegemaakt, de kinderen groeien echt op voor galg en rad. Gewoon zielig, ondanks dat ze onder toezicht staan van jeudzorg, zij hebben volgens mij ook gedeeltelijk te voogdij. Jeugdzorg, maar ook de omgeving van het stel heeft wel wat steken laten vallen, maar deze ouders hadden nooit kinderen mogen krijgen.
Bij een ander stel gaat het beter, maar daarvan heeft alleen de moeder een geestelijke beperking en zit haar familie er bovenop. Zeker de eerste 10 jaar na de geboorte van de kinderen heeft ze het heel zwaar gehad.
Een lichamelijk beperking lijkt mij op zich niet zo'n probleem.
Bij een ander stel gaat het beter, maar daarvan heeft alleen de moeder een geestelijke beperking en zit haar familie er bovenop. Zeker de eerste 10 jaar na de geboorte van de kinderen heeft ze het heel zwaar gehad.
Een lichamelijk beperking lijkt mij op zich niet zo'n probleem.
zaterdag 23 mei 2009 om 13:52
Dit is een heel lastige ethische kwestie. Ik ken van heel dichtbij iemand met een verstandelijke beperking die dus idd een kindje heeft gekregen, eveneens met een verstandelijke beperking ( en nog tal van andere lichamelijke beperkingen ook trouwens) en samenleeft met een jongen die voor zover ik kan inschatten welliswaar niet vooraan de rij stond toen het i.q werd uitgedeeld maar ook niet zwakzinnig is. Dit gezin heeft via allerhande instanties een heel team omzich heen die de dagelijkse zorg uit handen nemen, ondersteunen, motiveren, stimuleren, meekijken, meedenken, budgetteren, schoonmaken, kortom hen allemaal iedere dag bij het handje neemt en ze verteld wat ze wanneer moeten doen, en waarom. En maar herhalen en maar herhalen. Tegen beter weten in dat het beklijft. Ja ze zijn hardstikke gek op hun kindje. Dat ziet een blinde nog, maar zij met name, zou zo vergeten dat baby's eten nodig hebben om te overleven, een jasje aan moet als het bij -10 naar buiten gaat, en een schone luier nodig heeft zo nu en dan. Bij de meest simpele dingen voor ons, heeft dit gezin dus hulp nodig. Bij het uit bed halen van Jantje, bij het badderen van Jantje, bij het voeden ( middels sonde ) van Jantje, bij het spelen met Jantje, en nee niet zijn speelgoed af pakken, want dat is zielig, met het huis netjes houden ( roken bij je baby in de kamer is mss niet zo handig?, en die asbak beter wel wat hoger neerzetten een volgend keer, en een pakje shag is geen speelgoed nee)
En dit is een gezin waar opzich nog niet eens zo godgruwelijk veel mis is. Er zit een heel team op, het loopt als een gesmeerde motor, maar zelfstandig voor hun kind zorgen zal levensgevaarlijk zijn. Dit is 1 voorbeeld. Maar er zijn ook zwakzinnige die zonder hulp van buiten af, sterker nog binnen een instelling, samen besluiten dat een baby wel 'geinig' is. Dat ze zwakbegaafd zijn of anderzijds een geestelijke beperking hebben, wil natuurlijk niet zeggen dat ze niet aan sex doen, en of vruchtbaar zijn. Sommige raken zelfs onverwacht zwanger, want zijn niet op de hoogte van hoe ze zwanger kunnen worden. Maar goed dit zijn natuurlijk wel uitzonderingen en gelukkig ook maar ook!!
Los van het feit of ieder mens no mather what, recht heeft omzichzelf al dan niet voort te platen, moeten we behalve het welzijn van het eventuele kindje, ons ook realiseren wat dit allemaal kost. Om zo'n frummel in leven te houden, van conceptie tot volwassenheid, elke dag een batterij hulpverleners over de vloer, omdat 2 geestelijk beperkte mensen zo graag vader en moedertje wilden spelen in een vlaag van 'verstandsverbijstering' dat vind ik best wel heavy. Er zijn gevallen bekend van 2 zwakzinnige die een baby toch wel ellendig vonden, dag 2 van het leven van het kleintje werd het in de kliko geflikkerd. Opgeruimt staat netjes. Er zat geen uitknopje op die pop, 't bleef maar janken. Dus hup, weg ermee.
Ik vind verstandelijk niet helemaal de boel op een rijtje hebben, dus behoorlijk zwakbegaafd, of geestelijk op een niveau zittende van iemand van 3 jaar, een stuk erger om het zo maar te stellen, dan iemand die lichamelijk beperkt is. Iemand die spastisch is, kan behoorlijk bij de pinken zijn, goed nadenken wat de concequenties zijn van deze beperkingen, en weloverwogen beslissen om al dan niet een kind op de wereld te zetten. Zelfde geldt voor iemand die doof of blind is. Ik zie hier geen enkel bezwaar tegen.
Behalve toen ik ooit een docu zag over een doof-blinde én spastische moeder, die afhankelijk was van een enorme rolstoel met allerhande toeters en bellen, niets kon horen en zien dus, niet lopen, niet niks zelf kon doen, en een man had, gewone niet beperkte man trouwens, waarmee ze 2 kinderen had gekregen. De man werkte gewoon fulltime en de vrouw werd elke dag opnieuw van smorgens vroeg tot savonds laat geholpen door een batterij aan hulpverleners want ze kon haar kinderen op geen enkele manier helpen, verzorgen, opvoeden of wat dan ook.
Tja toen schoot er wel even door me heen waarom zo'n persoon dan in godsnaam toch kindjes wil? Want wat heb je er dan aan en kan je ermee? Het kost alleen maar ontzettend veel geld en die kleintjes zijn altijd kind van de rekening.
En ja, aan de andere kant, wie zijn wij, wie ben ik, om daar eigenlijk sowieso wat van te vinden. Het is wel het recht wat alle mensen in principe hebben, zelfbeschikkingsrecht, vrijheid van meningsuiting, en baas in eigen buik ofzo. Of je nu zwakzinnig of zwaar disabled bent.
Moeilijk moeilijk moeilijk.
Weet niet of het al ergens staat, zal er wellicht overheen gelezen hebben, maar wat is precies de beperking die topic openster heeft? Ze komt iig mijns inziens nogal laagbegaafd over in haar schijfsels. Maar heeft wel een avator en ook viva als medium weten te vinden.
Ik ben in de war. Do tell
En dit is een gezin waar opzich nog niet eens zo godgruwelijk veel mis is. Er zit een heel team op, het loopt als een gesmeerde motor, maar zelfstandig voor hun kind zorgen zal levensgevaarlijk zijn. Dit is 1 voorbeeld. Maar er zijn ook zwakzinnige die zonder hulp van buiten af, sterker nog binnen een instelling, samen besluiten dat een baby wel 'geinig' is. Dat ze zwakbegaafd zijn of anderzijds een geestelijke beperking hebben, wil natuurlijk niet zeggen dat ze niet aan sex doen, en of vruchtbaar zijn. Sommige raken zelfs onverwacht zwanger, want zijn niet op de hoogte van hoe ze zwanger kunnen worden. Maar goed dit zijn natuurlijk wel uitzonderingen en gelukkig ook maar ook!!
Los van het feit of ieder mens no mather what, recht heeft omzichzelf al dan niet voort te platen, moeten we behalve het welzijn van het eventuele kindje, ons ook realiseren wat dit allemaal kost. Om zo'n frummel in leven te houden, van conceptie tot volwassenheid, elke dag een batterij hulpverleners over de vloer, omdat 2 geestelijk beperkte mensen zo graag vader en moedertje wilden spelen in een vlaag van 'verstandsverbijstering' dat vind ik best wel heavy. Er zijn gevallen bekend van 2 zwakzinnige die een baby toch wel ellendig vonden, dag 2 van het leven van het kleintje werd het in de kliko geflikkerd. Opgeruimt staat netjes. Er zat geen uitknopje op die pop, 't bleef maar janken. Dus hup, weg ermee.
Ik vind verstandelijk niet helemaal de boel op een rijtje hebben, dus behoorlijk zwakbegaafd, of geestelijk op een niveau zittende van iemand van 3 jaar, een stuk erger om het zo maar te stellen, dan iemand die lichamelijk beperkt is. Iemand die spastisch is, kan behoorlijk bij de pinken zijn, goed nadenken wat de concequenties zijn van deze beperkingen, en weloverwogen beslissen om al dan niet een kind op de wereld te zetten. Zelfde geldt voor iemand die doof of blind is. Ik zie hier geen enkel bezwaar tegen.
Behalve toen ik ooit een docu zag over een doof-blinde én spastische moeder, die afhankelijk was van een enorme rolstoel met allerhande toeters en bellen, niets kon horen en zien dus, niet lopen, niet niks zelf kon doen, en een man had, gewone niet beperkte man trouwens, waarmee ze 2 kinderen had gekregen. De man werkte gewoon fulltime en de vrouw werd elke dag opnieuw van smorgens vroeg tot savonds laat geholpen door een batterij aan hulpverleners want ze kon haar kinderen op geen enkele manier helpen, verzorgen, opvoeden of wat dan ook.
Tja toen schoot er wel even door me heen waarom zo'n persoon dan in godsnaam toch kindjes wil? Want wat heb je er dan aan en kan je ermee? Het kost alleen maar ontzettend veel geld en die kleintjes zijn altijd kind van de rekening.
En ja, aan de andere kant, wie zijn wij, wie ben ik, om daar eigenlijk sowieso wat van te vinden. Het is wel het recht wat alle mensen in principe hebben, zelfbeschikkingsrecht, vrijheid van meningsuiting, en baas in eigen buik ofzo. Of je nu zwakzinnig of zwaar disabled bent.
Moeilijk moeilijk moeilijk.
Weet niet of het al ergens staat, zal er wellicht overheen gelezen hebben, maar wat is precies de beperking die topic openster heeft? Ze komt iig mijns inziens nogal laagbegaafd over in haar schijfsels. Maar heeft wel een avator en ook viva als medium weten te vinden.
Ik ben in de war. Do tell
zaterdag 23 mei 2009 om 13:58
quote:mamzelle schreef op 23 mei 2009 @ 11:49:
On topic -zonder TO dus als bestaande case imho-
Denk ik dat een zwakbegaafd persoon een kind zou moeten kunnen krijgen mits die persoon voldoende netwerk heeft. Oma's, opa's, broers, zussen, partner, een stevig netwerk dus. .Die mogen wel nee zeggen als ze daar geen heil in zien , of daar geen zin in hebben ?
On topic -zonder TO dus als bestaande case imho-
Denk ik dat een zwakbegaafd persoon een kind zou moeten kunnen krijgen mits die persoon voldoende netwerk heeft. Oma's, opa's, broers, zussen, partner, een stevig netwerk dus. .Die mogen wel nee zeggen als ze daar geen heil in zien , of daar geen zin in hebben ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 23 mei 2009 om 14:00
Ik las ergens net, dat ook heel slimme mensen soms hun kinderen verwaarlozen. Tja weet je, dat kan, dat kan allemaal. Maar het gaat er hier om dat zwakbegaafden gewoon niet beter weten, en er echt niets aan kunnen doen. Liefde geven is 1 ding, maar een kind gezond op laten groeien is een tweede. Het op tijd naar bed brengen, gezond eten voorzetten, in bad stoppen, opvoeden, regels bijbrengen. Met enkel liefde kom je er niet hoor. Mijn zoontje van net 3 heeft ook heel veel liefde in zich voor ons konijntje Saar die buiten in een hok leeft. Hij heeft zo veel liefde voor Saar dat hij haar het liefste in een zakje stopt en mee naar bed neemt. Dat het konijn stikt in een zakje, en ook eten en drinken nodig heeft, dat snapt mijn 3 jarige niet. Mijn 3 jarige vindt Saar gewoon heel erg lief, en denkt dus totaal primair zoals elke willekeurige 3 jarige zou denken.
Ik zeg: trek je conclusies.
Ik zeg: trek je conclusies.
zaterdag 23 mei 2009 om 14:01
quote:JOJOROSSI schreef op 22 mei 2009 @ 23:12:
ik ben iemand met licht beperking en heb kinder wens
maar als je de berichten op internet leest zijn de meest mens zo negen achtief er over en toch dat ze de kan op gezin mogen hebben
maar toch vindt ik dat mensen met beperking ook recht hebben op kinderen wie zegt dat hun niet net zo goed kinder kunnen op voeden
Ik durf die stelling wel te weerleggen. Het opvoeden van kinderen, en dat is dus iets anders dan hen grootbrengen, vergt nou eenmaal bepaalde vaardigheden waarover LVG niet of in mindere mate kunnen beschikken. Ook ik zie in mijn directe omgeving een gezin dat met bijzonder veel hulp van familieleden en professionals overeind gehouden wordt. Helaas is het resultaat van al die inspanningen nog steeds onder de maat. Het wachten is nu op het moment dat de kinderen in het gezin ouder worden en de zaak dus echt uit de klauwen loopt omdat moeder de situatie dan helemaal niet meer kan overzien. Uithuisplaatsing is dus de volgende stap.
Niemand heeft recht op kinderen en bij twijfel over je opvoedkundige kwaliteiten lijkt het me voor de hand te liggen dat je afziet van het krijgen van kinderen.
ik ben iemand met licht beperking en heb kinder wens
maar als je de berichten op internet leest zijn de meest mens zo negen achtief er over en toch dat ze de kan op gezin mogen hebben
maar toch vindt ik dat mensen met beperking ook recht hebben op kinderen wie zegt dat hun niet net zo goed kinder kunnen op voeden
Ik durf die stelling wel te weerleggen. Het opvoeden van kinderen, en dat is dus iets anders dan hen grootbrengen, vergt nou eenmaal bepaalde vaardigheden waarover LVG niet of in mindere mate kunnen beschikken. Ook ik zie in mijn directe omgeving een gezin dat met bijzonder veel hulp van familieleden en professionals overeind gehouden wordt. Helaas is het resultaat van al die inspanningen nog steeds onder de maat. Het wachten is nu op het moment dat de kinderen in het gezin ouder worden en de zaak dus echt uit de klauwen loopt omdat moeder de situatie dan helemaal niet meer kan overzien. Uithuisplaatsing is dus de volgende stap.
Niemand heeft recht op kinderen en bij twijfel over je opvoedkundige kwaliteiten lijkt het me voor de hand te liggen dat je afziet van het krijgen van kinderen.
zaterdag 23 mei 2009 om 15:02
Ik sta niet te juichen als mensen met een verstandelijke beperking (geen hancicap) een kind willen.
Aan de andere kant sta ik ook niet te juichen als twee verslaafden dat willen, die wel volledit verstandelijk functioneren (op die verslaving na).
Dan sta ik ook niet te juichen bij twee fulltime werkende ouders die gewoon verdienen die toch een kind willen.
Ik denk dat, als je toch een kind wilt, je hier zelf zorg voor moet kunnen dragen, zonder die batterij aan hulpverleners of zelfs creches.
En ik ben het in zekere zin wel met elninjo eens dat het sneu is als je je eigen kind nog niet kunt helpen met hun huiswerk.
Je moet het van geval tot geval bekijken, maar mijn gevoel zegt nee.
Aan de andere kant sta ik ook niet te juichen als twee verslaafden dat willen, die wel volledit verstandelijk functioneren (op die verslaving na).
Dan sta ik ook niet te juichen bij twee fulltime werkende ouders die gewoon verdienen die toch een kind willen.
Ik denk dat, als je toch een kind wilt, je hier zelf zorg voor moet kunnen dragen, zonder die batterij aan hulpverleners of zelfs creches.
En ik ben het in zekere zin wel met elninjo eens dat het sneu is als je je eigen kind nog niet kunt helpen met hun huiswerk.
Je moet het van geval tot geval bekijken, maar mijn gevoel zegt nee.
zaterdag 23 mei 2009 om 15:06
Maar zou TO, als het echt is, de argumenten wel helemaal begrijpen?
Wat is LVG? De afkorting dan, wat er mee bedoeld wordt is duidelijk.
Ik ben tegen. Mensen met een verstandelijke handicap kunnen sommige dingen gewoon niet vatten, zaken die heel erg belangrijk zijn voor de directe levensbehoeftes van het kind. Later zal het kind zich kunnen redden (en zich wellicht meer de verzorger voelen van de ouders dan andersom), maar psychisch is het een enorme belasting. Natuurlijk zijn er kinderen die slimmer zijn dan hun ouders, maar het verschil bovengemiddeld intelligent - gemiddelde intelligentie is iets anders dan het verschil tussen normaal begaafd/bovemgemiddeld intelligent en zwakbegaafd.
Wat is LVG? De afkorting dan, wat er mee bedoeld wordt is duidelijk.
Ik ben tegen. Mensen met een verstandelijke handicap kunnen sommige dingen gewoon niet vatten, zaken die heel erg belangrijk zijn voor de directe levensbehoeftes van het kind. Later zal het kind zich kunnen redden (en zich wellicht meer de verzorger voelen van de ouders dan andersom), maar psychisch is het een enorme belasting. Natuurlijk zijn er kinderen die slimmer zijn dan hun ouders, maar het verschil bovengemiddeld intelligent - gemiddelde intelligentie is iets anders dan het verschil tussen normaal begaafd/bovemgemiddeld intelligent en zwakbegaafd.
zaterdag 23 mei 2009 om 15:08
quote:mamzelle schreef op 23 mei 2009 @ 11:49:
On topic -zonder TO dus als bestaande case imho-
Denk ik dat een zwakbegaafd persoon een kind zou moeten kunnen krijgen mits die persoon voldoende netwerk heeft. Oma's, opa's, broers, zussen, partner, een stevig netwerk dus. Professionele hulpverlening is helaas geen betrouwbaar netwerk gezien verloop onder personeel en politieke beslissingen omtrent de financiering in de verre toekomst.
Hoe lvg zich verhoudt tot zwakbegaafd weet ik niet en kan ik dus geen oordeel over vellen.opa's/oma's en broers/zussen hebben ook hun eigen leven, ik vind dat iemand never nooit z'n naasten met extra zorg die voorkomen had kunnen worden mag opzadelen en ik vind dat preventief steriliseren bij verstandelijk gehandicapten zodra ze in de vruchtbare leeftijd komen verplicht zou moeten worden
On topic -zonder TO dus als bestaande case imho-
Denk ik dat een zwakbegaafd persoon een kind zou moeten kunnen krijgen mits die persoon voldoende netwerk heeft. Oma's, opa's, broers, zussen, partner, een stevig netwerk dus. Professionele hulpverlening is helaas geen betrouwbaar netwerk gezien verloop onder personeel en politieke beslissingen omtrent de financiering in de verre toekomst.
Hoe lvg zich verhoudt tot zwakbegaafd weet ik niet en kan ik dus geen oordeel over vellen.opa's/oma's en broers/zussen hebben ook hun eigen leven, ik vind dat iemand never nooit z'n naasten met extra zorg die voorkomen had kunnen worden mag opzadelen en ik vind dat preventief steriliseren bij verstandelijk gehandicapten zodra ze in de vruchtbare leeftijd komen verplicht zou moeten worden
zaterdag 23 mei 2009 om 15:10
quote:elninjoo schreef op 23 mei 2009 @ 15:08:
[...]
opa's/oma's en broers/zussen hebben ook hun eigen leven, ik vind dat iemand never nooit z'n naasten met extra zorg die voorkomen had kunnen worden mag opzadelen en ik vind dat preventief steriliseren bij verstandelijk gehandicapten zodra ze in de vruchtbare leeftijd komen verplicht zou moeten worden
Deze vind ik heel ver gaan, Elninjoo, want wanneer is iemand verstandelijk gehandicapt genoeg?
Waar ligt die grens en wanneer plak je dat etiketje?
[...]
opa's/oma's en broers/zussen hebben ook hun eigen leven, ik vind dat iemand never nooit z'n naasten met extra zorg die voorkomen had kunnen worden mag opzadelen en ik vind dat preventief steriliseren bij verstandelijk gehandicapten zodra ze in de vruchtbare leeftijd komen verplicht zou moeten worden
Deze vind ik heel ver gaan, Elninjoo, want wanneer is iemand verstandelijk gehandicapt genoeg?
Waar ligt die grens en wanneer plak je dat etiketje?
zaterdag 23 mei 2009 om 15:13
quote:Vinyl schreef op 23 mei 2009 @ 15:10:
[...]
Deze vind ik heel ver gaan, Elninjoo, want wanneer is iemand verstandelijk gehandicapt genoeg?
Waar ligt die grens en wanneer plak je dat etiketje?Als iemand op lagere schoolniveau blijft functioneren als ze de puberleeftijd al hebben bereikt kun je in elk geval wel de grens trekken dat zo iemand geen baby mag kunnen krijgen. Je laat 'n lagere schoolkind immers ook geen kind krijgen of alleen voor 'n baby zorgen.
[...]
Deze vind ik heel ver gaan, Elninjoo, want wanneer is iemand verstandelijk gehandicapt genoeg?
Waar ligt die grens en wanneer plak je dat etiketje?Als iemand op lagere schoolniveau blijft functioneren als ze de puberleeftijd al hebben bereikt kun je in elk geval wel de grens trekken dat zo iemand geen baby mag kunnen krijgen. Je laat 'n lagere schoolkind immers ook geen kind krijgen of alleen voor 'n baby zorgen.
zaterdag 23 mei 2009 om 15:24
quote:JOJOROSSI schreef op 22 mei 2009 @ 23:12:
ik ben iemand met licht beperking en heb kinder wens
maar als je de berichten op internet leest zijn de meest mens zo negen achtief er over en toch dat ze de kan op gezin mogen hebben
maar toch vindt ik dat mensen met beperking ook recht hebben op kinderen wie zegt dat hun niet net zo goed kinder kunnen op voeden
Ik heb voor mijn opleiding hier een mini onderzoek over gehouden. In de literatuurstudie die ik heb gehouden kwam door verschillende onderzoeken, oa vanhet ministerie van volksgezondheid naar voren dat SLECHTS 30% van de ouders met een verstandelijke beperking hun kinderen goed genoeg opvoedt. 'Goed genoeg' wil zeggen dat er geen bemoeienis is door de Raad van Kinderbescherming en er geen uit huis plaatsing is. Wel verkeerde deze gezinnen onder de hoede van het maatschappelijk werk etc, en hadden zij professionele ondersteuning nodig, omdat deze ouders NIET in staat zijn hun kinderen goed op te voeden.
Duidelijker gesteld: GEEN van de ouders (er zijn in het onderzoek 1500 van deze gezinnen gevolgd en onderzocht) vertoonde GOED ouderschap.
Het onderzoek is na te lezen op de site van het minesterie van Volksgezondheid.
Mijn conclusie: Het is sterk af te raden dat mensen met een verstandelijke beperking (of zwakbegaafdheid) kinderen krijgen.
Het recht hebben ze uiteraard wel, dat staat in de grondwet, maar mijn inziens is het beter dat zij GEEN kinderen krijgen.
ik ben iemand met licht beperking en heb kinder wens
maar als je de berichten op internet leest zijn de meest mens zo negen achtief er over en toch dat ze de kan op gezin mogen hebben
maar toch vindt ik dat mensen met beperking ook recht hebben op kinderen wie zegt dat hun niet net zo goed kinder kunnen op voeden
Ik heb voor mijn opleiding hier een mini onderzoek over gehouden. In de literatuurstudie die ik heb gehouden kwam door verschillende onderzoeken, oa vanhet ministerie van volksgezondheid naar voren dat SLECHTS 30% van de ouders met een verstandelijke beperking hun kinderen goed genoeg opvoedt. 'Goed genoeg' wil zeggen dat er geen bemoeienis is door de Raad van Kinderbescherming en er geen uit huis plaatsing is. Wel verkeerde deze gezinnen onder de hoede van het maatschappelijk werk etc, en hadden zij professionele ondersteuning nodig, omdat deze ouders NIET in staat zijn hun kinderen goed op te voeden.
Duidelijker gesteld: GEEN van de ouders (er zijn in het onderzoek 1500 van deze gezinnen gevolgd en onderzocht) vertoonde GOED ouderschap.
Het onderzoek is na te lezen op de site van het minesterie van Volksgezondheid.
Mijn conclusie: Het is sterk af te raden dat mensen met een verstandelijke beperking (of zwakbegaafdheid) kinderen krijgen.
Het recht hebben ze uiteraard wel, dat staat in de grondwet, maar mijn inziens is het beter dat zij GEEN kinderen krijgen.
zaterdag 23 mei 2009 om 15:34
Overigens, voor de jaren 70 deden ze wel aan preventief steriliseren. Dat gaat mij persoonlijk ook te ver. Het doet me denken aan Auswitz praktijken. Een mens dat rechten wegneemt van een ander mens. Dat is zo`n moeilijk vraagstuk, want waar leg je dan de grens? Geldt het dan ook voor ouders met een verslaving, mensen met een psychische aandoening, criminelen, mensen uit een lager sociaal milieu, mensen onder een bepaalde inkomens grens. Misschien zul je bij sommige denken: Die natuurlijk we/niet, maar die grens wordt ineens heel grijs wanneer je er eenmaal aan gaat rommelen.
Een goed ontmoedigingsbeleid is hier op zijn plaats.
Een goed ontmoedigingsbeleid is hier op zijn plaats.
zaterdag 23 mei 2009 om 16:56
quote:Vinyl schreef op 23 mei 2009 @ 15:37:
Precies, ontmoedigingbeleid ben ik het helemaal mee eens. Eventueel in overleg de prikpil ook.
Maar verplicht steriliseren kan er bij mij ook niet in, daar krijg ik een heel naar gevoel bij...
Je laat zo'n kind liever de bijwerkingen van de prikpil trotseren? Waarom niet voorkomen dat er 'n ongelukje van komt als zo'n verstandelijk gehandicapte gaat seksen?
Bij mensen waarbij ouders/omgeving vindt dat ze geen kind kunnen opvoeden (vanwege handicap, verslaving of andere maatschappelijke ongewenstheden) vind ik dat die ouders moeten mogen ingrijpen: voorgoed, dus middels sterilisatie. Die ouders zijn namelijk de lul als zo iemand zich laat bezwangeren en 't kind laat komen. Of wij als maatschappij, als je bovenstaande berichten leest dat er 'n heel duur betaald team aan verzorgers 24/7 moeten komen opdraven omdat zo'n stuk onvermogen zich heeft vol laten spuiten.
Precies, ontmoedigingbeleid ben ik het helemaal mee eens. Eventueel in overleg de prikpil ook.
Maar verplicht steriliseren kan er bij mij ook niet in, daar krijg ik een heel naar gevoel bij...
Je laat zo'n kind liever de bijwerkingen van de prikpil trotseren? Waarom niet voorkomen dat er 'n ongelukje van komt als zo'n verstandelijk gehandicapte gaat seksen?
Bij mensen waarbij ouders/omgeving vindt dat ze geen kind kunnen opvoeden (vanwege handicap, verslaving of andere maatschappelijke ongewenstheden) vind ik dat die ouders moeten mogen ingrijpen: voorgoed, dus middels sterilisatie. Die ouders zijn namelijk de lul als zo iemand zich laat bezwangeren en 't kind laat komen. Of wij als maatschappij, als je bovenstaande berichten leest dat er 'n heel duur betaald team aan verzorgers 24/7 moeten komen opdraven omdat zo'n stuk onvermogen zich heeft vol laten spuiten.
zaterdag 23 mei 2009 om 17:02
Om nog even een andere kant te belichten: ik begrijp heel goed dat er een naar gevoel hangt aan verplicht steriliseren.
Echter, beseffen jullie je ook dat dit vaak voor de persoon in kwestie verreweg de te prefereren optie is?
Prikpil is vervelend, heeft bijwerkingen en moet je blijven uitleggen waarom dat moet (terwijl ze dat vaak niet snappen). De gewone pil is al helemaal een ramp.
Terwijl sterilisatie een relatief kleine ingreep is en daarna is er geen last, geen probleem, kan sex gewoon, geen verdere uitleg nodig en alles is veilig en zeker geregeld.
Dit heb ik uit praktijkervaring van een familielid die werkt met verstandelijk beperkten. Bij een aantal vrouwen daarvan was besloten dat kinderen geen optie waren en werd in samenspraak met familie, voogd en rechter besloten tot anticonceptie (oa ook vanwege ernstige erfelijke problemen). Hierbij werd zoveel mogelijk in samenspraak met de bewuste persoon gekozen voor prikpil of sterilisatie en bij allemaal bleek de prikpil een VEEL groter probleem te zijn dan sterilisatie.
Hiermee wil ik niet zeggen dat ik per se voor algemene verplichte sterilisatie ben, maar dat je het niet alleen vanuit je eigen negatieve gevoel moet bekijken. Bovendien kan je aannemen dat dergelijke beperkte mensen, als zij niet geschikt zijn om kinderen op te voeden, zij dat ook nooit zullen worden. Waarom is dan een leven lang de (prik)pil toenemen beter dan sterilisatie? Allebei is in principe definitief (dat is tenminste de bedoeling)...
Echter, beseffen jullie je ook dat dit vaak voor de persoon in kwestie verreweg de te prefereren optie is?
Prikpil is vervelend, heeft bijwerkingen en moet je blijven uitleggen waarom dat moet (terwijl ze dat vaak niet snappen). De gewone pil is al helemaal een ramp.
Terwijl sterilisatie een relatief kleine ingreep is en daarna is er geen last, geen probleem, kan sex gewoon, geen verdere uitleg nodig en alles is veilig en zeker geregeld.
Dit heb ik uit praktijkervaring van een familielid die werkt met verstandelijk beperkten. Bij een aantal vrouwen daarvan was besloten dat kinderen geen optie waren en werd in samenspraak met familie, voogd en rechter besloten tot anticonceptie (oa ook vanwege ernstige erfelijke problemen). Hierbij werd zoveel mogelijk in samenspraak met de bewuste persoon gekozen voor prikpil of sterilisatie en bij allemaal bleek de prikpil een VEEL groter probleem te zijn dan sterilisatie.
Hiermee wil ik niet zeggen dat ik per se voor algemene verplichte sterilisatie ben, maar dat je het niet alleen vanuit je eigen negatieve gevoel moet bekijken. Bovendien kan je aannemen dat dergelijke beperkte mensen, als zij niet geschikt zijn om kinderen op te voeden, zij dat ook nooit zullen worden. Waarom is dan een leven lang de (prik)pil toenemen beter dan sterilisatie? Allebei is in principe definitief (dat is tenminste de bedoeling)...
zaterdag 23 mei 2009 om 17:06
Hoewel het misschien cru klinkt kan ik me ook wel vinden in verplichte sterilisatie. Mijn tante was ook geestelijk gehandicapt en kon zelfstandig wonen met haar man die ook geestelijk gehandicapt was maar zij waren zeker niet in staat om een kind op te voeden. Mijn oma heeft haar dan ook op jonge leeftijd laten sterilliseren.
Mijn tante belde vaak met contact/sexlijnen en zag daar het kwaad niet van in. Je moet er toch niet aan denken dat daar een afspraak uit voort zou komen en dat een zwangerschap ontstaat.
Mijn tante belde vaak met contact/sexlijnen en zag daar het kwaad niet van in. Je moet er toch niet aan denken dat daar een afspraak uit voort zou komen en dat een zwangerschap ontstaat.
zaterdag 23 mei 2009 om 17:14
quote:elninjoo schreef op 23 mei 2009 @ 16:56:
[...]
Je laat zo'n kind liever de bijwerkingen van de prikpil trotseren? Waarom niet voorkomen dat er 'n ongelukje van komt als zo'n verstandelijk gehandicapte gaat seksen?
Nou ja, of een andere vorm van anticonceptie. Maar ik vind het niet kunnen om als buitenwereld te bepalen wat goed is voor een ander met zulke drastische maatregelen.
Zou wat zijn als we dat op alle vlakken gingen doen. Dat jij uit je vrijstaande huis zou moeten. Want je woont alleen, dus een 2 kamer flatje is dan goed genoeg voor je.
Of je bent doof, en het is erfelijk. Nee, dan ook maar geen kinderen meer, hun steriliseren die hap.
Deze voorbeelden zijn absurd natuurlijk, maar ik vind dat niemand daar de beslissingsbevoegdheid voor heeft om zóver te gaan. Zoals iemand al eerder opperde: je krijgt er Auschwitz gevoelens bij.
Mensen met een verstandelijke beperking zijn óók mensen. En natuurlijk is het moeilijk om hier een goede weg in te vinden. Maar het zijn wel mensen, en ik vind dat een ander mens dus niet het recht heeft om te beslissen over factoren waar zij zelf niks aan kunnen doen. Wie ben ik om een ander zijn of haar vruchtbaarheid te ontnemen?
[...]
Je laat zo'n kind liever de bijwerkingen van de prikpil trotseren? Waarom niet voorkomen dat er 'n ongelukje van komt als zo'n verstandelijk gehandicapte gaat seksen?
Nou ja, of een andere vorm van anticonceptie. Maar ik vind het niet kunnen om als buitenwereld te bepalen wat goed is voor een ander met zulke drastische maatregelen.
Zou wat zijn als we dat op alle vlakken gingen doen. Dat jij uit je vrijstaande huis zou moeten. Want je woont alleen, dus een 2 kamer flatje is dan goed genoeg voor je.
Of je bent doof, en het is erfelijk. Nee, dan ook maar geen kinderen meer, hun steriliseren die hap.
Deze voorbeelden zijn absurd natuurlijk, maar ik vind dat niemand daar de beslissingsbevoegdheid voor heeft om zóver te gaan. Zoals iemand al eerder opperde: je krijgt er Auschwitz gevoelens bij.
Mensen met een verstandelijke beperking zijn óók mensen. En natuurlijk is het moeilijk om hier een goede weg in te vinden. Maar het zijn wel mensen, en ik vind dat een ander mens dus niet het recht heeft om te beslissen over factoren waar zij zelf niks aan kunnen doen. Wie ben ik om een ander zijn of haar vruchtbaarheid te ontnemen?
zaterdag 23 mei 2009 om 17:17
Even ter aanvulling: ik kan me voorstellen dat je wel tot verplichte sterilisatie overgaan als iemand echt heel laag niveau heeft.
Maar dat grijze gebied, nee... daar zou ik het niet bij kunnen.
Hoeveel mensen met een verstandelijke beperking wonen niet zelfstandig, al dan niet in een woongroep.
Maar zorgen voor zichzelf, koken voor zichzelf, doen zelf boodschappen en maken hun huis schoon.
Zou je deze groep dan verplicht onder het mes moeten laten gaan? Terwijl je ze misschien is goed overleg gewoon uit kan leggen hoe een kind hun leven zal veranderen (en het mss dus niet verstandig is)?
Nee, dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen.
Maar dat grijze gebied, nee... daar zou ik het niet bij kunnen.
Hoeveel mensen met een verstandelijke beperking wonen niet zelfstandig, al dan niet in een woongroep.
Maar zorgen voor zichzelf, koken voor zichzelf, doen zelf boodschappen en maken hun huis schoon.
Zou je deze groep dan verplicht onder het mes moeten laten gaan? Terwijl je ze misschien is goed overleg gewoon uit kan leggen hoe een kind hun leven zal veranderen (en het mss dus niet verstandig is)?
Nee, dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen.
zaterdag 23 mei 2009 om 17:18
quote:Vinyl schreef op 23 mei 2009 @ 17:14:
[...]
Nou ja, of een andere vorm van anticonceptie.
[knip]
Wie ben ik om een ander zijn of haar vruchtbaarheid te ontnemen?
Dat doe je toch ook met een andere vorm van anticonceptie? Waarom is dat wel oke, en sterilisatie niet?
Bovendien; deze mensen zijn over het algemeen sowieso op veel gebieden beschikkingsonbevoegd. Waarom kunnen ze dan wel zelf beslissen om een kind op de wereld te zetten?
Toevoeging: ik snap je punt overigens wel. Maar ook hier zit een grijs gebied, en ik vind het niet correct om er vanwege gevoelsredenen maar niets aan te doen.
[...]
Nou ja, of een andere vorm van anticonceptie.
[knip]
Wie ben ik om een ander zijn of haar vruchtbaarheid te ontnemen?
Dat doe je toch ook met een andere vorm van anticonceptie? Waarom is dat wel oke, en sterilisatie niet?
Bovendien; deze mensen zijn over het algemeen sowieso op veel gebieden beschikkingsonbevoegd. Waarom kunnen ze dan wel zelf beslissen om een kind op de wereld te zetten?
Toevoeging: ik snap je punt overigens wel. Maar ook hier zit een grijs gebied, en ik vind het niet correct om er vanwege gevoelsredenen maar niets aan te doen.
zaterdag 23 mei 2009 om 18:00
Als we eerst eens met z'n allen het er over eens zijn dat een kind (kunnen) krijgen geen recht is...
Echt serieus waar overal zijn regels voor, je kunt het zo gek niet bedenken. Maar iedere mafketel mag gewoon een kind krijgen...Ik snap werkelijk niet hoe we dat kunnen verantwoorden in een 'regeltjes' land als de onze.
Ik ben er tegen dat mensen met een verstandelijk beperking kinderen krijgen. Ook mensen die weten dat ze kampen met een ernstige (progressieve) chronische ziekte en toch ervoor kiezen om een kind te produceren kan ik niet begrijpen.
Echt serieus waar overal zijn regels voor, je kunt het zo gek niet bedenken. Maar iedere mafketel mag gewoon een kind krijgen...Ik snap werkelijk niet hoe we dat kunnen verantwoorden in een 'regeltjes' land als de onze.
Ik ben er tegen dat mensen met een verstandelijk beperking kinderen krijgen. Ook mensen die weten dat ze kampen met een ernstige (progressieve) chronische ziekte en toch ervoor kiezen om een kind te produceren kan ik niet begrijpen.
zaterdag 23 mei 2009 om 18:09
