
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
zondag 30 mei 2021 om 20:59
Jij weet beter hoe je man in elkaar zit dan ik. Heb je ooit eerder in het verleden gemerkt dat hij dwingend of agressief werd van slaaptekort en/of alcoholmisbruik? Dom is niet een woord dat ik wil gebruiken voor mensen die geweld meemaken in een relatie. Het kost soms veel tijd om tot een punt te komen dat je niet meer verder wilt.Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 20:19Vind je dom dat ik met mijn man verder wil? Of anders gezegd... denk je dat het hoe dan ook weer mis moet gaan na wat er gebeurd is?

zondag 30 mei 2021 om 21:04
Wat vind je van zijn verklaring dat hij niet doorhad dat je echt niet wilde? Beseft hij dat hij daarmee gigantisch de mist in is gegaan? Of gebruikt hij het als excuus? M.a.w. heb je een het idee dat het echt tot hem doordringt waarom en hoe hij zo dom is geweest? Of legt hij zich er bij neer?Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 20:19Vind je dom dat ik met mijn man verder wil? Of anders gezegd... denk je dat het hoe dan ook weer mis moet gaan na wat er gebeurd is?
Wat je vriendinnen betreft vind ik dat hij het redelijk ‘sportief’ oppakt. Ik snap dat sommigen het niet chique vinden dat jij met ze hebt gesproken maar gezien de situatie heb ik daar alle begrip voor. Het is niet niks wat er is gebeurd.
zondag 30 mei 2021 om 22:46
Moeilijke vragen. We hebben vandaag echt op een roze wolk van het weer genoten. Dan voelt dit allemaal heel ver weg ineens. Maar ook goede vragen.
KamilleT ik ken mijn man als vriendelijk en betrokken bij anderen, maar zoals ik eerder ook al wel geschreven heb kan hij wel een vervelende dronk hebben. Dat uit zich vooral in niet weg willen, ontkennen dat hij behoorlijk aangeschoten is, meer drinken dan we hadden afgesproken. Zulke dingen. Als ik hem daar op zo'n moment op aanspreek kan hij soms wel onverwacht fel en boos reageren. Ik weet nog één keer dat hij me behoorlijk heeft uitgescholden. Maar hij is nooit fysiek geworden of iets in die richting. Het is met de jaren ook steeds minder geworden.
Mijn man redeneert wel altijd erg vanuit zichzelf. Als hij iets vervelend vindt dan zal hij het ook ook nooit bij een ander doen, maar als hij iets geen probleem vindt dan gaat het er maar moeilijk in dat iemand anders dat anders kan ervaren. Hij vindt het dan ook heel moeilijk om daar rekening mee te houden. Dat is wel eens lastig als we ergens heel anders instaan, maar ook dat komt niet zo vaak voor. En ik merk ook wel dat hij het uiteindelijk toch wel probeert.
Kadanz ik heb daar nog een beetje een dubbel gevoel bij. Ik geloof wel dat hij het echt anders heeft ervaren dan ik. Ik had hem hier sowieso nooit toe in staat geacht en ik zie ook hoe geschrokken hij is. Dit kwam echt uit het niets. Hij had zelf de volgende dag vooral het gevoel dat hij teveel had aangedrongen, daarom bood hij toen ook zijn excuses aan. Tegelijkertijd wringt het ook. Ik heb toch duidelijk nee gezegd, niet meegedaan... en de situatie was er ook helemaal niet naar om zo afstandelijk seks te hebben. Dat blijf ik moeilijk te begrijpen vinden, al was hij natuurlijk behoorlijk onder invloed. Mijn man begrijpt het zelf ook niet zegt hij. Hij vindt het wel verschrikkelijk. Ik weet zeker dat hij dit ook nooit meer mee wil maken...
KamilleT ik ken mijn man als vriendelijk en betrokken bij anderen, maar zoals ik eerder ook al wel geschreven heb kan hij wel een vervelende dronk hebben. Dat uit zich vooral in niet weg willen, ontkennen dat hij behoorlijk aangeschoten is, meer drinken dan we hadden afgesproken. Zulke dingen. Als ik hem daar op zo'n moment op aanspreek kan hij soms wel onverwacht fel en boos reageren. Ik weet nog één keer dat hij me behoorlijk heeft uitgescholden. Maar hij is nooit fysiek geworden of iets in die richting. Het is met de jaren ook steeds minder geworden.
Mijn man redeneert wel altijd erg vanuit zichzelf. Als hij iets vervelend vindt dan zal hij het ook ook nooit bij een ander doen, maar als hij iets geen probleem vindt dan gaat het er maar moeilijk in dat iemand anders dat anders kan ervaren. Hij vindt het dan ook heel moeilijk om daar rekening mee te houden. Dat is wel eens lastig als we ergens heel anders instaan, maar ook dat komt niet zo vaak voor. En ik merk ook wel dat hij het uiteindelijk toch wel probeert.
Kadanz ik heb daar nog een beetje een dubbel gevoel bij. Ik geloof wel dat hij het echt anders heeft ervaren dan ik. Ik had hem hier sowieso nooit toe in staat geacht en ik zie ook hoe geschrokken hij is. Dit kwam echt uit het niets. Hij had zelf de volgende dag vooral het gevoel dat hij teveel had aangedrongen, daarom bood hij toen ook zijn excuses aan. Tegelijkertijd wringt het ook. Ik heb toch duidelijk nee gezegd, niet meegedaan... en de situatie was er ook helemaal niet naar om zo afstandelijk seks te hebben. Dat blijf ik moeilijk te begrijpen vinden, al was hij natuurlijk behoorlijk onder invloed. Mijn man begrijpt het zelf ook niet zegt hij. Hij vindt het wel verschrikkelijk. Ik weet zeker dat hij dit ook nooit meer mee wil maken...
zondag 30 mei 2021 om 23:02
Dat zou ik denk ik ook zeggen als ik mijn eigen topic zou lezen, maar toch geeft wat ik hier schrijf ook wel een vertekend beeld. Als je nog helemaal in het uitgaansleven zit in je twintiger jaren is het natuurlijk niet zo uitzonderlijk om soms teveel te drinken en nu met corona was vorige maand de eerste keer in een hele lange tijd dat hij aangeschoten was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel prettig zou vinden als hij helemaal niet meer zou drinken, maar ik vind dat aan de andere kant ook best iets heftigs om aan iemand op te leggen.
zondag 30 mei 2021 om 23:04
Ik zeg het volgende zonder de ervaring en het gevoel dat je erbij hebt en gun je vooral de vrijheid je eigen keuze te maken. Geen idee wat het beste is voor je.Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 20:19Vind je dom dat ik met mijn man verder wil? Of anders gezegd... denk je dat het hoe dan ook weer mis moet gaan na wat er gebeurd is?
Ik denk dat wat je ook kiest - bij hem blijven of niet - het minst moeilijk is als je kan vertrouwen op je keuze.
Zoals ik je lees blijf je het liefst bij hem. Hopelijk lukt het je te erop te vertrouwen dat dat een keuze is die voor je werkt. Je kan niet weten of het zich herhaalt tot het zich herhaalt. Als je bij hem bent is uiteindelijk het enige dat je hebt hierin je vertrouwen. Dat vertrouwen hoeft niet blind te zijn. Je kan met hem bespreken wat je vertrouwen geeft of juist ontneemt.
Maar uiteindelijk hoe dan ook op jouw manier. Als spreken nu nog niet gaat dan is dat zo. Als spreken niet nodig is dan is dat zo. Welke manier en op welke tijd je jouw manier ook vind, zo is het.

zondag 30 mei 2021 om 23:05
Ik denk dat het - gegeven de situatie - een heel fair en reëel verzoek is aan je man. En als hij een beetje begrip heeft voor jouw gevoel zou dat voor hem een kleine moeite zijn.Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 23:02Dat zou ik denk ik ook zeggen als ik mijn eigen topic zou lezen, maar toch geeft wat ik hier schrijf ook wel een vertekend beeld. Als je nog helemaal in het uitgaansleven zit in je twintiger jaren is het natuurlijk niet zo uitzonderlijk om soms teveel te drinken en nu met corona was vorige maand de eerste keer in een hele lange tijd dat hij aangeschoten was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel prettig zou vinden als hij helemaal niet meer zou drinken, maar ik vind dat aan de andere kant ook best iets heftigs om aan iemand op te leggen.
Hebben jullie al besproken of jullie met iemand willen praten over wat er gebeurd is?
zondag 30 mei 2021 om 23:08
Hmm, maar dus wel altijd een agressieve dronk. Ik zou dat niet OK vinden, maar heb ik het verleden helaas wel te lang in een relatie met geweld gezeten. Ik hoop dat ik nu andere keuzes neem als ik in zo’n situatie zou komen.Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 23:02Dat zou ik denk ik ook zeggen als ik mijn eigen topic zou lezen, maar toch geeft wat ik hier schrijf ook wel een vertekend beeld. Als je nog helemaal in het uitgaansleven zit in je twintiger jaren is het natuurlijk niet zo uitzonderlijk om soms teveel te drinken en nu met corona was vorige maand de eerste keer in een hele lange tijd dat hij aangeschoten was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel prettig zou vinden als hij helemaal niet meer zou drinken, maar ik vind dat aan de andere kant ook best iets heftigs om aan iemand op te leggen.

zondag 30 mei 2021 om 23:20
Je zou hem kunnen vragen wat hij eraan gaat doen, dat dit niet meer gebeurt. En dan echt vragen welk gedrag hij anders gaat doen, dus niet ‘ik vind het heel erg, en het gaat niet meer gebeuren’, maar ‘ik vind het heel erg en het gaat niet meer gebeuren, want ik ga vanaf nu ......[invullen ander gedrag]’. Dan komt hij misschien zelf al met het idee om niet meer te drinken en is het zijn keuze. Of komt hij met een hele andere oplossing hiervoor die óók goed is.
Ik denk wel dat het goed is om het niet te houden bij ‘zand erover’, want dan leer je er beiden niks van.
Goed dat je andere mensen ook in vertrouwen hebt genomen, heel verstandig om er met meer mensen over te kunnen praten.
Ik denk wel dat het goed is om het niet te houden bij ‘zand erover’, want dan leer je er beiden niks van.
Goed dat je andere mensen ook in vertrouwen hebt genomen, heel verstandig om er met meer mensen over te kunnen praten.
maandag 31 mei 2021 om 00:29
Af en toe teveel drinken maakt inderdaad niet dat je een alcoholprobleem hebt. Grensoverschrijdend gedrag onder invloed vind ik persoonlijk toch van een andere orde. Dronken zijn is geen excuus, hij is en blijft zelf verantwoordelijk voor zijn gedrag.Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 23:02Dat zou ik denk ik ook zeggen als ik mijn eigen topic zou lezen, maar toch geeft wat ik hier schrijf ook wel een vertekend beeld. Als je nog helemaal in het uitgaansleven zit in je twintiger jaren is het natuurlijk niet zo uitzonderlijk om soms teveel te drinken en nu met corona was vorige maand de eerste keer in een hele lange tijd dat hij aangeschoten was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel prettig zou vinden als hij helemaal niet meer zou drinken, maar ik vind dat aan de andere kant ook best iets heftigs om aan iemand op te leggen.
De tijd zal leren of dit een eenmalig incident was.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 31 mei 2021 om 01:50
Ik denk dat ik zou afspreken dat hij nooit meer dronken in bed stapt bij jou. Dat betekent dus ofwel stoppen met te veel drinken, ofwel gewoon bij een vriend of voor mijn part een hotel blijven slapen als hij toch onverhoopt dronken wordt.
De logeerkamer of de bank is ook nog een optie, maar alleen als hij enigszins voor rede vatbaar is. En dat lijkt niet het geval te zijn als hij te veel heeft gezopen.
De logeerkamer of de bank is ook nog een optie, maar alleen als hij enigszins voor rede vatbaar is. En dat lijkt niet het geval te zijn als hij te veel heeft gezopen.

maandag 31 mei 2021 om 06:51
Durf je hem aan te spreken op zijn gedrag?
Dus, wanneer er een situatie zal zijn in de toekomst waarbij hij zal drinken, durf je hem dan bij voorbaat te herinneren aan zijn gedrag wanneer hij teveel drinkt en wat dat met jou/jullie doet?
Durf je consequenties te verbinden aan zijn gedrag? Dus, wanneer hij te veel drinkt hem verwijzen naar de logeerkamer of de bank?
Denk eens over na over de antwoorden op deze vragen. En denk eens na over hetgeen jij nodig hebt om dit op het moment dat het speelt op te pakken.
Maak een soort plan van aanpak om goed beslagen ten ijs te komen, mocht het zich voordoen. Dat geeft jou misschien ook wat vertrouwen in je eigen handelen. En het maakt hem duidelijk dat jij mag en zult handelen wanneer het nodig is.
Dus, wanneer er een situatie zal zijn in de toekomst waarbij hij zal drinken, durf je hem dan bij voorbaat te herinneren aan zijn gedrag wanneer hij teveel drinkt en wat dat met jou/jullie doet?
Durf je consequenties te verbinden aan zijn gedrag? Dus, wanneer hij te veel drinkt hem verwijzen naar de logeerkamer of de bank?
Denk eens over na over de antwoorden op deze vragen. En denk eens na over hetgeen jij nodig hebt om dit op het moment dat het speelt op te pakken.
Maak een soort plan van aanpak om goed beslagen ten ijs te komen, mocht het zich voordoen. Dat geeft jou misschien ook wat vertrouwen in je eigen handelen. En het maakt hem duidelijk dat jij mag en zult handelen wanneer het nodig is.
maandag 31 mei 2021 om 07:11
Sorry, maar ik vind dit een rare gedachte van je. Je doet haast alsof het een verdienste is dat hij al lange tijd niet teveel heeft gedronken. Misschien is het voor een twintiger die helemaal in het uitgaansleven zit, logisch om af en toe zo dronken te worden, maar ook twintigers moeten netjes met anderen om blijven gaan. Bovendien zijn jullie niet zomaar twintigers. Jullie hebben een huwelijk en een kind waarvoor je beiden vierentwintig uur per dag verantwoordelijk bent. Die verantwoordelijkheid moet je hem niet opleggen, die hoort hij te nemen.Zandblauwtjes schreef: ↑30-05-2021 23:02Dat zou ik denk ik ook zeggen als ik mijn eigen topic zou lezen, maar toch geeft wat ik hier schrijf ook wel een vertekend beeld. Als je nog helemaal in het uitgaansleven zit in je twintiger jaren is het natuurlijk niet zo uitzonderlijk om soms teveel te drinken en nu met corona was vorige maand de eerste keer in een hele lange tijd dat hij aangeschoten was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel prettig zou vinden als hij helemaal niet meer zou drinken, maar ik vind dat aan de andere kant ook best iets heftigs om aan iemand op te leggen.
Uiteraard heb je het beiden nodig om af en toe vrij te hebben. Maar doe dat in overleg. Loop niet zomaar weg en word op je vrije avondje niet zo dronken dat je partner er ook de volgende dag alleen voorstaat.
Hoe is hij trouwens thuisgekomen? Als vader moet hij ook zorgen dat hemzelf niks overkomt.
maandag 31 mei 2021 om 08:57
Goede adviezen, die neem ik zeker mee.
Yette mijn man doet altijd alles op de fiets, hij zou zeker niet met alcohol op achter het stuur kruipen als je dat bedoelt. Verder begrijp ik wat je zegt. Ik merk dat ik het echt heel moeilijk vind om mijn man (zeker voor langere tijd) te beknotten in zijn autonomie. Dat voelt voor mij als iets slechts wat niet mag. Ik ben daarom misschien een beetje te veel op zoek naar redenen om dat ook niet te doen.
Yette mijn man doet altijd alles op de fiets, hij zou zeker niet met alcohol op achter het stuur kruipen als je dat bedoelt. Verder begrijp ik wat je zegt. Ik merk dat ik het echt heel moeilijk vind om mijn man (zeker voor langere tijd) te beknotten in zijn autonomie. Dat voelt voor mij als iets slechts wat niet mag. Ik ben daarom misschien een beetje te veel op zoek naar redenen om dat ook niet te doen.

maandag 31 mei 2021 om 09:05
Dat doe je dan ook niet.Zandblauwtjes schreef: ↑31-05-2021 08:57Goede adviezen, die neem ik zeker mee.
Yette mijn man doet altijd alles op de fiets, hij zou zeker niet met alcohol op achter het stuur kruipen als je dat bedoelt. Verder begrijp ik wat je zegt. Ik merk dat ik het echt heel moeilijk vind om mijn man (zeker voor langere tijd) te beknotten in zijn autonomie. Dat voelt voor mij als iets slechts wat niet mag. Ik ben daarom misschien een beetje te veel op zoek naar redenen om dat ook niet te doen.
Je zorgt voor je eigen veiligheid. JOUW autonomie.
Hoe leuk is het voor jou als hij een kwaaie dronk heeft? Heeft hij recht op een kwaaie dronk? Is dat autonoom? Als hij teveel wil drinken, dan blijft hij ook maar slapen daar. Dan komt hij niet meer thuis.
Zijn kwaaie dronk zorgt voor jou voor problemen, moeilijkheden, geen gezellige rit terug naar huis en onvoorspelbaarheid. En dát mag je heel best inperken voor jezelf.
Autonomie gaat niet voor veiligheid. Veiligheid voorop!

maandag 31 mei 2021 om 09:07
Ik vind het hartstikke gezond en ook liefdevol dat jij hem niet wil beknotten in zijn autonomie.
In een goede en fijne relatie zou dat ook niet nodig moeten zijn.
Hoe zit het met jouw autonomie?
Kom jij volledig tot je recht wanneer jij in afwachting bent van het al dan niet thuiskomen van je man wanneer hij een avond doorzakt? Ben jij gerust wanneer hij na een avond doorzakken bij jou in bed kruipt?
Daarom mijn vragen. Wat heb jij nodig om dit voor jouzelf prettig(er) te laten verlopen?
Zorg jij op die momenten goed voor jezelf?
Jouw autonomie en zelfbeschikkingsrecht is minimaal net zo belangrijk als zijn autonomie. En daar kan alleen jij voor opkomen.
Hoe duidelijker jij bent hoe minder uitwijkmogelijkheden jij hem geeft. En wanneer hij er dan voor kiest om bijvoorbeeld toch die drankjes te doen is dat zijn keus, echter betekend dat wel dat er een logeerbed of een bank (of de woning van een vriend) beschikbaar moeten zijn voor hem als uitvalsbasis.
In een goede en fijne relatie zou dat ook niet nodig moeten zijn.
Hoe zit het met jouw autonomie?
Kom jij volledig tot je recht wanneer jij in afwachting bent van het al dan niet thuiskomen van je man wanneer hij een avond doorzakt? Ben jij gerust wanneer hij na een avond doorzakken bij jou in bed kruipt?
Daarom mijn vragen. Wat heb jij nodig om dit voor jouzelf prettig(er) te laten verlopen?
Zorg jij op die momenten goed voor jezelf?
Jouw autonomie en zelfbeschikkingsrecht is minimaal net zo belangrijk als zijn autonomie. En daar kan alleen jij voor opkomen.
Hoe duidelijker jij bent hoe minder uitwijkmogelijkheden jij hem geeft. En wanneer hij er dan voor kiest om bijvoorbeeld toch die drankjes te doen is dat zijn keus, echter betekend dat wel dat er een logeerbed of een bank (of de woning van een vriend) beschikbaar moeten zijn voor hem als uitvalsbasis.

maandag 31 mei 2021 om 10:08
Hij moet laten zien dat hij begrijpt waar het fout is gegaan en hij zal zelf deze verantwoordelijk moeten gaan oppakken. Welke daden koppelt hij aan zijn woorden? Dat bied vertrouwen of niet.
Ik zou als ik jou was aan de slag gaan met het ontwikkelen jouw eigen autonomie, uitspreken met emoties en herkennen en bewaken van grenzen. Dat maakt je sterker en duidelijker in de communicatie met anderen.
Het lijkt me ook belangrijk dat je over jullie seksleven gaat praten. Seks zal nu extra beladen zijn of niet? Wat zijn jullie verwachtingen hiervan?
Ik zou als ik jou was aan de slag gaan met het ontwikkelen jouw eigen autonomie, uitspreken met emoties en herkennen en bewaken van grenzen. Dat maakt je sterker en duidelijker in de communicatie met anderen.
Het lijkt me ook belangrijk dat je over jullie seksleven gaat praten. Seks zal nu extra beladen zijn of niet? Wat zijn jullie verwachtingen hiervan?

maandag 31 mei 2021 om 10:28
Kom mensen. TO schrijft nu al een paar keer dat haar man aangeschoten was. Laten we van hem nu ook geen alcoholist maken.
TO, ik heb je vorige week een mogelijke verklaring gegeven voor hoe het fout kan zijn gegaan die avond. Er werd toen gelijk ‘victim blaming’ en ‘nee is nee’ geroepen, jammer want ook in mijn mogelijke (!) verklaring tref jij geen blaam.
Nu ik de respons van je man lees blijft die verklaring voor mij in ieder geval een mogelijkheid om rekening mee te houden. Het vergt dan ook een iets andere aanpak dan ‘nooit meer drinken’. Wie weet zit ik er totaal naast of heeft hij daarbovenop ook een kwade dronk maar goed, daar kun je het beste zelf over oordelen.
TO, ik heb je vorige week een mogelijke verklaring gegeven voor hoe het fout kan zijn gegaan die avond. Er werd toen gelijk ‘victim blaming’ en ‘nee is nee’ geroepen, jammer want ook in mijn mogelijke (!) verklaring tref jij geen blaam.
Nu ik de respons van je man lees blijft die verklaring voor mij in ieder geval een mogelijkheid om rekening mee te houden. Het vergt dan ook een iets andere aanpak dan ‘nooit meer drinken’. Wie weet zit ik er totaal naast of heeft hij daarbovenop ook een kwade dronk maar goed, daar kun je het beste zelf over oordelen.

maandag 31 mei 2021 om 10:35
kadanz schreef: ↑31-05-2021 10:28Kom mensen. TO schrijft nu al een paar keer dat haar man aangeschoten was. Laten we van hem nu ook geen alcoholist maken.
TO, ik heb je vorige week een mogelijke verklaring gegeven voor hoe het fout kan zijn gegaan die avond. Er werd toen gelijk ‘victim blaming’ en ‘nee is nee’ geroepen, jammer want ook in mijn mogelijke (!) verklaring tref jij geen blaam.
Nu ik de respons van je man lees blijft die verklaring voor mij in ieder geval een mogelijkheid om rekening mee te houden. Het vergt dan ook een iets andere aanpak dan ‘nooit meer drinken’. Wie weet zit ik er totaal naast of heeft hij daarbovenop ook een kwade dronk maar goed, daar kun je het beste zelf over oordelen.
Dat schrijft ze nou niet letterlijk, maar voorbij een bepaald punt is hij wel vervelend.................
maandag 31 mei 2021 om 10:51
Ik snap niet waarom je dit ziet alsof jij hem niets oplegt of hem beknot. Het is niet jouw verantwoordelijkheid om te zorgen dat hij normaal doet. Hij is geen kind meer en moet zijn verantwoordelijkheid nemen.Zandblauwtjes schreef: ↑31-05-2021 08:57Goede adviezen, die neem ik zeker mee.
Yette mijn man doet altijd alles op de fiets, hij zou zeker niet met alcohol op achter het stuur kruipen als je dat bedoelt. Verder begrijp ik wat je zegt. Ik merk dat ik het echt heel moeilijk vind om mijn man (zeker voor langere tijd) te beknotten in zijn autonomie. Dat voelt voor mij als iets slechts wat niet mag. Ik ben daarom misschien een beetje te veel op zoek naar redenen om dat ook niet te doen.
Autonomie is ontzettend leuk hoor, je moet echt af en toe aan jezelf denken. Maar je bent nu in de eerste plaats samen en je hebt samen een kind op de wereld gezet. Dat verandert de mogelijkheden nogal. Als je dan onder het mom van 'niet beknot willen worden in je autonomie' nog steeds vindt dat je als een dronken puber thuis kan komen of weg kan lopen als het thuis lastig wordt - waarbij je je baby een nacht alleen laat bij een moeder die overduidelijk van slag is, is er iets goed mis met je instelling. Is hij buiten deze onverantwoordelijke acties ook gewend dat het gaat zoals hij wil?
maandag 31 mei 2021 om 10:59
Zodra 1 iemand iets verkeerds zegt in jouw ogen, doe je net alsof veel mensen dat zeggen. Dat was een pagina eerder met het schuldgevoel ook al zo. Zie jij dubbel?
When the missionaries came to Africa they had the Bible and we had the land. They said "Let us pray." We closed our eyes. When we opened them we had the Bible and they had the land.
Desmond Tutu
Desmond Tutu

maandag 31 mei 2021 om 11:19
Ik zie wel veel eerste vaders om mij heen moeite hebben met die nieuwe, beknotte, rol. Is overigens absoluut geen excuus hè, maar voor het vervolg van het gesprek misschien goed om te weten. Dat hij daar wellicht zoekende in is, dus wel goed om van hem te vragen hoe hij dat voor zich ziet. Hoe gaat hij die transitie maken? Hoe gaat hij om met daaraan wennen? Hoe gaat hij accepteren dat seks niet meer gaat zijn wat het was? Wat gaat hij doen dat dit niet weer gebeurd?
Hij heeft de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag en ik vind dat je hem daar wel over mag uitvragen. Gedrag, meer dan woorden, geeft je uiteindelijk weer vertrouwen.
Hij heeft de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag en ik vind dat je hem daar wel over mag uitvragen. Gedrag, meer dan woorden, geeft je uiteindelijk weer vertrouwen.
maandag 31 mei 2021 om 11:37
Ik zou dit zeker geen alcoholisme noemen, maar ook niet 'aangeschoten'.kadanz schreef: ↑31-05-2021 10:28Kom mensen. TO schrijft nu al een paar keer dat haar man aangeschoten was. Laten we van hem nu ook geen alcoholist maken.
TO, ik heb je vorige week een mogelijke verklaring gegeven voor hoe het fout kan zijn gegaan die avond. Er werd toen gelijk ‘victim blaming’ en ‘nee is nee’ geroepen, jammer want ook in mijn mogelijke (!) verklaring tref jij geen blaam.
Nu ik de respons van je man lees blijft die verklaring voor mij in ieder geval een mogelijkheid om rekening mee te houden. Het vergt dan ook een iets andere aanpak dan ‘nooit meer drinken’. Wie weet zit ik er totaal naast of heeft hij daarbovenop ook een kwade dronk maar goed, daar kun je het beste zelf over oordelen.

maandag 31 mei 2021 om 11:54
Ja, dat is ook waar. En dat schreeuwen, zoals TO in haar laatste post schrijft, zit me natuurlijk ook niet helemaal lekker (als is dat weer een iets andere omschrijving van zijn ‘vervelend’ gedrag als vorige week gegeven).
Maar goed, als hij zelf denkt dat alcohol mee heeft gespeeld en hij nu toch al zo weinig drinkt én hij echt schuldbewust is, dan zal hij daar rekening mee houden.
maandag 31 mei 2021 om 11:54