
Reactie vader - hoe te reageren?
zaterdag 7 juni 2025 om 23:56
Hi lezers,
Het is al laat, maar ik moet even iets van me afschrijven in de hoop dat iemand iets zinnigs kan zeggen. Ik zal proberen het kort te houden.
Waar te beginnen. Het gaat om mijn vader.
Pas deed zich echter een situatie voor waarbij een van mijn kinderen een grapje maakte over iets. Hierop reageerde hij direct door iets kwetsends terug te zeggen. Ivm herkenning kan ik hier niet teveel over zeggen, maar ik was zo verbaasd dat ik niet eens kon reageren. Ik vond het zó intens laag van hem. Nu draait die opmerking al heel de avond in mijn hoofd en ik wil graag tegen hem zeggen dat ie over een grens gegaan is.
* de rest verwijderd ivm herkenbaarheid *
Het is al laat, maar ik moet even iets van me afschrijven in de hoop dat iemand iets zinnigs kan zeggen. Ik zal proberen het kort te houden.
Waar te beginnen. Het gaat om mijn vader.
Pas deed zich echter een situatie voor waarbij een van mijn kinderen een grapje maakte over iets. Hierop reageerde hij direct door iets kwetsends terug te zeggen. Ivm herkenning kan ik hier niet teveel over zeggen, maar ik was zo verbaasd dat ik niet eens kon reageren. Ik vond het zó intens laag van hem. Nu draait die opmerking al heel de avond in mijn hoofd en ik wil graag tegen hem zeggen dat ie over een grens gegaan is.
* de rest verwijderd ivm herkenbaarheid *
rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 10:50
63.51% gewijzigd
zondag 8 juni 2025 om 08:30
zondag 8 juni 2025 om 08:49
Ik herken dit gedrag in zekere mate van mijn schoonmoeder…(ik heb geen ouders meer dus zij zijn mijn enige referentiekader)
Wat ik mijn man en zwager wel eens verweten heb is dat zij het gedrag zelf in stand houden door er steeds omheen te laveren onder het motto: het kind leven was moeilijk, ze is zo, etc etc.
En ik vind dus ook dat ondanks dat er een ouder kind relatie is tussen jou en je vader, het gewoon moet kunnen om iemand op zijn houding, gedrag of uitspraken te kunnen aanspreken.
Ik vind wel dat dat face to face moet, waarbij een optie tot mond snoeren gewoon direct de kop in gedrukt moet worden. Jij bent ook volwassen dus je mag prima zeggen: “pa, je bent een grens over gegaan. Ik hou van je en dat verandert niet maar ik vind dat dit niet oké is. Je mag je zo niet uiten tegenover mijn zoon. Als jij gekwetst bent door zijn opmerking dan mag je dat prima zeggen maar niet door hem onderuit te halen.”
Geen doekjes om het te verzachten.. zachte heelmeesters maken in dit soort gevallen zeker hele grote stinkende wonden.
Respect gaat twee kanten op en mag niet worden afgedwongen door bijvoorbeeld een moeilijke jeugd en daarmee dus een vrijbrief voor onvriendelijk en kwetsend gedrag.
Wat ik mijn man en zwager wel eens verweten heb is dat zij het gedrag zelf in stand houden door er steeds omheen te laveren onder het motto: het kind leven was moeilijk, ze is zo, etc etc.
En ik vind dus ook dat ondanks dat er een ouder kind relatie is tussen jou en je vader, het gewoon moet kunnen om iemand op zijn houding, gedrag of uitspraken te kunnen aanspreken.
Ik vind wel dat dat face to face moet, waarbij een optie tot mond snoeren gewoon direct de kop in gedrukt moet worden. Jij bent ook volwassen dus je mag prima zeggen: “pa, je bent een grens over gegaan. Ik hou van je en dat verandert niet maar ik vind dat dit niet oké is. Je mag je zo niet uiten tegenover mijn zoon. Als jij gekwetst bent door zijn opmerking dan mag je dat prima zeggen maar niet door hem onderuit te halen.”
Geen doekjes om het te verzachten.. zachte heelmeesters maken in dit soort gevallen zeker hele grote stinkende wonden.
Respect gaat twee kanten op en mag niet worden afgedwongen door bijvoorbeeld een moeilijke jeugd en daarmee dus een vrijbrief voor onvriendelijk en kwetsend gedrag.
biol wijzigde dit bericht op 08-06-2025 08:51
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
5.21% gewijzigd
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 8 juni 2025 om 09:06
Als het echt een rotopmerking was van opa zou ik hem zeker vertellen dat hij een grens is over gegaan, jullie hebben hem misschien al te lang z'n gang laten gaan met z'n gedrag maar mijn kind bewust kwetsen nee, daar ligt voor mij wel de grens.
En je kind hoeft helemaal niet te wennen aan opa's gedrag, als mensen kut tegen je doen ben je niet verplicht dat te accepteren hoor
En je kind hoeft helemaal niet te wennen aan opa's gedrag, als mensen kut tegen je doen ben je niet verplicht dat te accepteren hoor
zondag 8 juni 2025 om 09:08
Ik ben wel verbaasd eigenlijk over de reacties die zeggen niet reageren, laten gaan, je zoon leren accepteren.
Ja, familie is een gegeven relatie. Maar dat wil niet zeggen dat je alles over je kant moet laten gaan en in contact moet blijven ongeacht hoe die ander je behandelt.
E.e.a. is natuurlijk afhankelijk van wat opa precies zei en hoe gekwetst zoon is, maar je mag gewoon beslissen (zowel TO als haar puberzoon zelf!) dat je onder deze voorwaarden geen contact wilt (dus niet meer langsgaan, of zoon niet meenemen als die niet wil), of dat je het contact wel wilt behouden maar niet zonder een grens aan te geven.
Ik ben het wel eens met eerst even laten bezinken, nadenken over wat je hier verder mee wil (en je zoon). En aan de hand daarvan bepalen hoe je vervolghandelingen zijn. Daarbij kun je ook in ogenschouw nemen dat het KAN betekenen dat de relatie met je vader voorgoed onder druk staat omdat hij kritiek niet veelt. Maar dat kan een consequentie zijn die je voor lief neemt als hij echt een grens over is gegaan.
Ja, familie is een gegeven relatie. Maar dat wil niet zeggen dat je alles over je kant moet laten gaan en in contact moet blijven ongeacht hoe die ander je behandelt.
E.e.a. is natuurlijk afhankelijk van wat opa precies zei en hoe gekwetst zoon is, maar je mag gewoon beslissen (zowel TO als haar puberzoon zelf!) dat je onder deze voorwaarden geen contact wilt (dus niet meer langsgaan, of zoon niet meenemen als die niet wil), of dat je het contact wel wilt behouden maar niet zonder een grens aan te geven.
Ik ben het wel eens met eerst even laten bezinken, nadenken over wat je hier verder mee wil (en je zoon). En aan de hand daarvan bepalen hoe je vervolghandelingen zijn. Daarbij kun je ook in ogenschouw nemen dat het KAN betekenen dat de relatie met je vader voorgoed onder druk staat omdat hij kritiek niet veelt. Maar dat kan een consequentie zijn die je voor lief neemt als hij echt een grens over is gegaan.
zondag 8 juni 2025 om 09:17
Ik zou echt niet zo een groot zwaar bericht sturen waar je van alles zegt en hij niet mag reageren. Hou t juist kort en to the point, geen uitleg over wat je zelf slikt. Daar heb je zelf voor gekozen en jaag je hem mee in de hoogste boom
Als je een bericht wil sturen
Pap , die opmerking over … aandoening vond ik echt laag, het is nog een kind he.
Daarbij laten. Wat hij er vervolgens mee doet is niet jou zorg wel wat je met zijn reactie doet. Als hij allerlei shit terug stuurt in t kader van discussie dan begrens je gewoon en zeg je hier ga ik niet op in.
Persoonlijk zou ik geen bericht sturen maar t persoonlijk noemen
Als je een bericht wil sturen
Pap , die opmerking over … aandoening vond ik echt laag, het is nog een kind he.
Daarbij laten. Wat hij er vervolgens mee doet is niet jou zorg wel wat je met zijn reactie doet. Als hij allerlei shit terug stuurt in t kader van discussie dan begrens je gewoon en zeg je hier ga ik niet op in.
Persoonlijk zou ik geen bericht sturen maar t persoonlijk noemen
where ever you go, go with your heart
zondag 8 juni 2025 om 09:23
Begrijpen waar je vaders gedrag vandaan komt en je grens aangeven bijten elkaar niet.
Je kunt prima zeggen dat deze opmerking echt niet kon, een grens aangeven en daarnaast ook wel begrijpen dat hij dacht dat hij zichzelf moest verdedigen.
Het een sluit het ander niet uit.
Je vader heeft de neiging om je woorden te verdraaien als je een grens aangeeft.
Kijk daarom uit dat als je voor je zoon een grens trekt, jouw pijn en emoties daarin niet meespelen want daarmee leg je voor je vader de bal voor open doel.
Ik zou dus wel een grens aangeven maar niet verwachten dat hij er iets mee kan.
Je kunt prima zeggen dat deze opmerking echt niet kon, een grens aangeven en daarnaast ook wel begrijpen dat hij dacht dat hij zichzelf moest verdedigen.
Het een sluit het ander niet uit.
Je vader heeft de neiging om je woorden te verdraaien als je een grens aangeeft.
Kijk daarom uit dat als je voor je zoon een grens trekt, jouw pijn en emoties daarin niet meespelen want daarmee leg je voor je vader de bal voor open doel.
Ik zou dus wel een grens aangeven maar niet verwachten dat hij er iets mee kan.
zondag 8 juni 2025 om 09:28
Eens, dit zou ik niet laten gaan, al was het maar om mijn kind te leren dat het niet normaal is om een ander op zijn zwakste plek te pakken. Dat kinderen nog wel eens over de schreef kunnen gaan, vind ik iets anders omdat zij onvolwassen zijn, wat iets anders is dan een opa die zich onvolwassen (en gemeen) gedraagt.Nietveelmaargenoeg schreef: ↑08-06-2025 09:08Ik ben wel verbaasd eigenlijk over de reacties die zeggen niet reageren, laten gaan, je zoon leren accepteren.
Ja, familie is een gegeven relatie. Maar dat wil niet zeggen dat je alles over je kant moet laten gaan en in contact moet blijven ongeacht hoe die ander je behandelt.
E.e.a. is natuurlijk afhankelijk van wat opa precies zei en hoe gekwetst zoon is, maar je mag gewoon beslissen (zowel TO als haar puberzoon zelf!) dat je onder deze voorwaarden geen contact wilt (dus niet meer langsgaan, of zoon niet meenemen als die niet wil), of dat je het contact wel wilt behouden maar niet zonder een grens aan te geven.
Ik ben het wel eens met eerst even laten bezinken, nadenken over wat je hier verder mee wil (en je zoon). En aan de hand daarvan bepalen hoe je vervolghandelingen zijn. Daarbij kun je ook in ogenschouw nemen dat het KAN betekenen dat de relatie met je vader voorgoed onder druk staat omdat hij kritiek niet veelt. Maar dat kan een consequentie zijn die je voor lief neemt als hij echt een grens over is gegaan.
Dat ouderen het soms moeilijk hebben met hun lichamelijke aftakeling wil ik best geloven, maar kom op, de beste man snapt vast het verschil wel tussen onvermijdelijke veroudering (hoort bij het leven) en een aandoening bij een kind.
zondag 8 juni 2025 om 09:34
Dit lijkt me een mooi moment om uit te leggen wat jeugdtraumas met een persoonlijkheid kunnen doen, hoe opa reageert op bepaald gedrag en uitleggen wat dit is. Evt een naam waar dit gedrag op lijkt aan verbinden. Je zoon zal wel meer mensen tegenkomen die zo reageren in het leven. Daarbij uitleggen dat dit niet acceptabel is en er consequenties zijn. Die moet je echt zelf kiezen. Misschien de gevoelige dingen van zoon niet meer delen met opa zodat hij niet met die informatie kan terugpakken?
Leer je zoon wat de grey rock methode is, niet op tenen leren lopen en zichzelf wegcijferen of over grenzen laten gaan. Dikke laag teflon en zelf kiezen voor geluk.
Kijk maar s een filmpje van dr. ramani
Leer je zoon wat de grey rock methode is, niet op tenen leren lopen en zichzelf wegcijferen of over grenzen laten gaan. Dikke laag teflon en zelf kiezen voor geluk.
Kijk maar s een filmpje van dr. ramani
zondag 8 juni 2025 om 09:39
Herkenbaar, in die zin dat ik ook een getraumatiseerde ouder heb waar we voor op onze tenen moeten lopen om ervoor te zorgen dat de boel niet escaleert op bepaalde momenten. Er valt ook niet over te praten, want dan ontstaat ook een conflict.
Ik zit altijd in dubio of het nu wel of niet goed is dat ik me aanpas aan de trauma's van mn ouder. In zekere zin wel, maar tegelijk ligt de verantwoordelijkheid om er iets mee te doen niet bij. Ik vind het moment waarop mn kind er last van krijgt, wel een grens. Ik ga niet ook van mn kind vragen zich aan te passen.
Volgens mij doe jij er goed aan om aan je vader mede te delen dat je dit niet accepteert richting je kind. Ik zou het kort en bondig houden en wel fysiek doen. Geen discussie aangaan. Geen inzicht of excuses verwachten. Puur feitelijk houden en aangeven dat je dit niet nogmaals wilt zien. Daarbij opmerken -wat iemand hier ook schrijft- dat hij gewoon kan zeggen dat hij een grap niet leuk vindt. Het is zijn coppingmechanisme om zo kwetsend te reageren als hij zich gekwetst voelt. Daar heeft hij jou al mee belast. Voor je kind moet hij zich maar aanpassen.
Ik zit altijd in dubio of het nu wel of niet goed is dat ik me aanpas aan de trauma's van mn ouder. In zekere zin wel, maar tegelijk ligt de verantwoordelijkheid om er iets mee te doen niet bij. Ik vind het moment waarop mn kind er last van krijgt, wel een grens. Ik ga niet ook van mn kind vragen zich aan te passen.
Volgens mij doe jij er goed aan om aan je vader mede te delen dat je dit niet accepteert richting je kind. Ik zou het kort en bondig houden en wel fysiek doen. Geen discussie aangaan. Geen inzicht of excuses verwachten. Puur feitelijk houden en aangeven dat je dit niet nogmaals wilt zien. Daarbij opmerken -wat iemand hier ook schrijft- dat hij gewoon kan zeggen dat hij een grap niet leuk vindt. Het is zijn coppingmechanisme om zo kwetsend te reageren als hij zich gekwetst voelt. Daar heeft hij jou al mee belast. Voor je kind moet hij zich maar aanpassen.
zwembad84 wijzigde dit bericht op 08-06-2025 09:42
13.74% gewijzigd
zondag 8 juni 2025 om 09:47
Het kan toch en/en? Lijkt mij sowieso goed om je zoon uit te leggen hoe en wat er aan de hand is met opa en hoe dit werkt met getraumatiseerde mensen. Dat staat los van het niet accepteren van dit gedrag van vader richting zoon. Trauma is geen excuus om een ander te kwetsen. Het is voor mij wel zo dat doordat mijn ouder niet in staat is de trauma's te verwerken en wij dus steeds in de situatie zitten dat wij op onze tenen moeten lopen, de relatie afstandelijker wordt. Dat is een logisch gevolg.
zondag 8 juni 2025 om 09:50
To, ik herken wel wat van mijn vader in jouw vader. Als ik jou zo lees, dan is wat je vader tegen je zoon gezegd heeft, heel laag bij de grond. En komt het bovenop een berg gemene opmerkingen in het verleden.
Het zou het mij waard zijn om nu een harde grens te trekken: je doet dit nooit meer of..... (geen contact?). Maar dat is zeker gekleurd door mijn eigen ervaring, ik heb idd het contact verbroken nadat mijn vader een opmerking maakte die mij tot op het bot kwetste. Vooral omdat het begrip altijd eenrichtingsverkeer is, ik was er klaar mee.
Het zou het mij waard zijn om nu een harde grens te trekken: je doet dit nooit meer of..... (geen contact?). Maar dat is zeker gekleurd door mijn eigen ervaring, ik heb idd het contact verbroken nadat mijn vader een opmerking maakte die mij tot op het bot kwetste. Vooral omdat het begrip altijd eenrichtingsverkeer is, ik was er klaar mee.
zondag 8 juni 2025 om 09:52
Natuurlijk kan het en-en, maar ik zou dat niet doen. Mijn advies is om te focussen op zoon omdat het veel belangrijker is hoe hij dit verwerkt. In de op gaat het vooral over wat ze vader gaat appen/ schrijven/ zeggen, en niet over hoe ze dit goed met zoon gaat bespreken. Dat laatste zou ik veel meer over nadenken en goed proberen aan te pakken.
zondag 8 juni 2025 om 09:55
Dank voor de vele reacties en de verschillende inzichten.
Hoewel ik me niet kan vinden in alle reacties van kamp 'niet reageren', snap ik die ook wel en die zetten me aan het denken. Ik snap degenen die zeggen dat kind hem óók met een 'gebrek' geconfronteerd heeft, echter hij had dit evengoed kunnen zeggen als kind een grapje had gemaakt over 2 verschillende sokken die hij aan had, ik noem maar iets geks. Dat is het onvoorspelbare, de ene keer valt iets goed, de andere keer niet.
Hoewel ik me niet kan vinden in alle reacties van kamp 'niet reageren', snap ik die ook wel en die zetten me aan het denken. Ik snap degenen die zeggen dat kind hem óók met een 'gebrek' geconfronteerd heeft, echter hij had dit evengoed kunnen zeggen als kind een grapje had gemaakt over 2 verschillende sokken die hij aan had, ik noem maar iets geks. Dat is het onvoorspelbare, de ene keer valt iets goed, de andere keer niet.
rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 10:47
Reden: Aangepast ivm mogelijke herkenbaarheid
Reden: Aangepast ivm mogelijke herkenbaarheid
79.55% gewijzigd
zondag 8 juni 2025 om 10:04
Je vader reageert niet volwassen.
Waarschijnlijk wordt hij geraakt in een oude wond van een van zijn ouders.
Hij reageert als bijvoorbeeld een 8 jarig jongetje. Als hij daar niet mee aan de slag gaat, verandert dat niet
Wat je zou kunnen proberen is een situatie als voorbeeld te nemen en dan te vragen hoe hij dat vindt.
Vertel een verhaal over een buurman en kind bijvoorbeeld..waarin net zo n soort lage opmerking zit. Hoe vindt hij dat, en daarna maak je de link naar zijn opmerking.
Zodat hij wat meer inlevingsvermogen krijgt voor je zoon. En wat zijn reactie dus met je zoon doet. Misschien opent het zijn ogen. Zo niet, heb je het toch geprobeerd.
Je kunt je zoon ook uitleggen waarom opa zo reageert. En vertel hem ook dat hij zich er niets van moet aantrekken.
Laat de lelijke woorden maar bij opa.
Jij hebt al veel vaker dingen weggeslikt. Terwijl je zoon misschien denkt gekke oude opa en het daar bij laat.
Ook goed om jouw emotie en die van je zoon te scheiden.
En laat de keuze ook bij je zoon, heeft hii geen zin om meer mee te gaan naar opa, prima ook goed.
Waarschijnlijk wordt hij geraakt in een oude wond van een van zijn ouders.
Hij reageert als bijvoorbeeld een 8 jarig jongetje. Als hij daar niet mee aan de slag gaat, verandert dat niet
Wat je zou kunnen proberen is een situatie als voorbeeld te nemen en dan te vragen hoe hij dat vindt.
Vertel een verhaal over een buurman en kind bijvoorbeeld..waarin net zo n soort lage opmerking zit. Hoe vindt hij dat, en daarna maak je de link naar zijn opmerking.
Zodat hij wat meer inlevingsvermogen krijgt voor je zoon. En wat zijn reactie dus met je zoon doet. Misschien opent het zijn ogen. Zo niet, heb je het toch geprobeerd.
Je kunt je zoon ook uitleggen waarom opa zo reageert. En vertel hem ook dat hij zich er niets van moet aantrekken.
Laat de lelijke woorden maar bij opa.
Jij hebt al veel vaker dingen weggeslikt. Terwijl je zoon misschien denkt gekke oude opa en het daar bij laat.
Ook goed om jouw emotie en die van je zoon te scheiden.
En laat de keuze ook bij je zoon, heeft hii geen zin om meer mee te gaan naar opa, prima ook goed.
zondag 8 juni 2025 om 10:19
Alles wat zwembad om 9:39 schrijft.
Behalve dat face tot face reageren, dat zou bij ons geen optie zijn.
Maar ik denk dat jij zelf het beste in kunt schatten hoe dat bij jullie is. En ook dat, als het wel zou kunnen, elkaar echt spreken de voorkeur heeft.
Behalve dat face tot face reageren, dat zou bij ons geen optie zijn.
Maar ik denk dat jij zelf het beste in kunt schatten hoe dat bij jullie is. En ook dat, als het wel zou kunnen, elkaar echt spreken de voorkeur heeft.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 8 juni 2025 om 10:19
In verreweg de meeste gevallen zijn grootouders 100% team kleinkind, hun grootste supporters, een vangnet, de buffer bij ruzies met ouders, degenen die met milde blik naar hun kleinkind , met welke minpunten dan ook, kijken.
Dat je vader zijn kleinkind bewust op zijn zwakste plek pakt is onverteerbaar, ook met medeweten van zijn traumatisch verleden.
TO heeft zelf ook last van een - doorgegeven - trauma. En dat ze wil dat het bij haar stopt is alleen maar toe te juichen.
Na een ontzettend lage opmerking hoef je je schouders niet op te halen en “ de opmerking bij Opa te laten “ .
Dat je vader zijn kleinkind bewust op zijn zwakste plek pakt is onverteerbaar, ook met medeweten van zijn traumatisch verleden.
TO heeft zelf ook last van een - doorgegeven - trauma. En dat ze wil dat het bij haar stopt is alleen maar toe te juichen.
Na een ontzettend lage opmerking hoef je je schouders niet op te halen en “ de opmerking bij Opa te laten “ .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 8 juni 2025 om 10:22
Het probleem met 'stel een grens' reacties is dat er een onderliggende assumptie is dat opa veranderbaar is. Als jij maar die ene goede opmerking maakt dan dringt het door en past hij zijn gedrag aan.
Als ik het goed lees is dat een gepasseerd station. Het enige dat haalbaar lijkt is: ventileren- ruzie- zand erover- herhaling of het contact verbreken.
Ik zou vooral richting kind heel duidelijk maken dat hier geen schuld is van zijn kant. Daar zit hem namelijk het beschadigende in. Ik maakte die opmerking en nu is opa gekwetst en opa kan het er niks doen, dus zit ik fout.
Iets wat ik in jouw berichten ook bij jou lijk te lezen als je het hebt over voorzichtig om hem heen manoeuvreren.
Dat proces zou ik goed monitoren. Oh en ik zou het contact minimaliseren om het risico te verminderen als ik eerlijk ben. Apart met oma op stap gaan?
Als ik het goed lees is dat een gepasseerd station. Het enige dat haalbaar lijkt is: ventileren- ruzie- zand erover- herhaling of het contact verbreken.
Ik zou vooral richting kind heel duidelijk maken dat hier geen schuld is van zijn kant. Daar zit hem namelijk het beschadigende in. Ik maakte die opmerking en nu is opa gekwetst en opa kan het er niks doen, dus zit ik fout.
Iets wat ik in jouw berichten ook bij jou lijk te lezen als je het hebt over voorzichtig om hem heen manoeuvreren.
Dat proces zou ik goed monitoren. Oh en ik zou het contact minimaliseren om het risico te verminderen als ik eerlijk ben. Apart met oma op stap gaan?
zondag 8 juni 2025 om 10:26
Heel eerlijk, ik ben op een bepaalde manier verbaal niet tegen hem opgewassen
rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 10:49
Reden: Aangepast ivm mogelijke herkenbaarheid
Reden: Aangepast ivm mogelijke herkenbaarheid
34.62% gewijzigd
zondag 8 juni 2025 om 10:26
Dit zou ik precies zo tegen hem zeggen: joh, prima als je mij onredelijk aanpakt, ik houd van je en weet dat je soms uit de bocht vliegt, maar Basje laat je met rust. Hij is míjn kind, en het is mijn verantwoordelijkheid om hem tegen jouw kwetsende opmerkingen te beschermen. Dus bij deze ken je mijn grens.Rozeroosje schreef: ↑08-06-2025 10:11
Ik denk dat ik het over het algemeen heel goed kan laten als hij weer eens wat zegt. Maar dan gaat het over MIJ. Ik reageer dan vaak niet omdat ik weet dat het geen zin heeft en waar het vandaan komt bij hem. Maar de andere kant is dat hij dus al heel vaak weg is gekomen met buitengewoon kwetsend gedrag en nu hij mijn kind pakt is dat wel een grens. Want, noem me stoicijns, maar ik vind niet dat mijn kind begrip hoeft op te brengen als het zo gekwetst wordt door opa.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in