Vakantie horror, klein en groot.

Man, kinderen van 9 en 11 en ik vertrokken op vakantie. Rustigaan met de caravan, met wat vertraging aan het begin omdat mijn man zijn portemonnee met bankpas en paspoort vergeten was. Hij heeft ons met de caravan achtergelaten op een Limburgs marktplein en is zelf nog even op en neer naar huis gereden. Daarna halverwege een overnachting, ‘s middags na aankomst alles opgezet, boodschappen gedaan, lekker gegeten en op tijd naar bed, helemaal klaar voor 2 weken genieten.

De volgende morgen werden we in alle vroegte wakkergebeld door mijn zwager, omdat (schoon)vader ineens heel hard achteruitging. Die was al jaren ziek, ging steeds een beetje minder, maar hij had ons verzekerd dat hij voorlopig nog niet dood zou gaan. We hebben de caravan met bijna alle spullen op een parkeerplaatsje op de camping achtergelaten en zijn in een ruk terug naar huis gereden. Daar hebben we nog een emotionele dag gehad met (schoon)vader/opa om afscheid te nemen.
Na de uitvaart zijn we teruggegaan naar de camping, en hebben daar nog 2 mooie weken vakantie gehad.

Oh ja, oude (schoon-)ouders…. Vlak voordat wij een verre reis (11 uur vliegen) zouden maken ging mijn moeder ineens enorm achteruit waardoor we in plaats van een tropisch eiland op de Veluwe zaten die zomervakantie. Niet lang daarna overleed ze dus ik was blij dat we in de buurt zijn gebleven.

En 2 jaar later op een geweldige camping waar iedereen het enorm naar de zin had, werden we wakker met 10 gemiste oproepen. Had mijn schoonvader een herseninfarct gehad en moesten we ook ineens met spoed naar huis racen omdat hij er slecht bij lag. Dat was ons eerste jaar zonder eigen tent, gelukkig want daardoor waren we snel weg en konden we sneller rijden (zonder aanhanger). En hebben we dus nog afscheid kunnen nemen van mijn schoonvader.

Milestone schreef: ↑

05-08-2025 15:16

@Blauwbloemetje, wat een verhaal. Jij je best doen om dat glas niet door te slikken en dan duwt de volgende arts het doodleuk naar binnen. Heb je het daarna nog terug gezien?

Nee de campings in Joegoslavië hadden 40 jaar geleden niet echt sanitair waarin je op zoek kon naar een stukje glas. En om nu in ons kleine puptentje op een emmer te gaan zitten en te zoeken was ook niet echt een mogelijkheid.

Een zowat jaarlijks terugkerend iets op onze vakanties is dat man altijd een of meerdere zonnebrillen kwijt raakt of ze gaan kapot.
Nu heeft hij sinds dit voorjaar 2 goede zonnebrillen op sterkte en ze hebben al een weekend weg en een tiendaagse vliegvakantie overleefd Hopelijk gaan ze nog even mee.

Ik moest eergister uitwijken naar een andere accomodatie door een boekingsfout. Hostels, hotels, alles in de buurt was vol. Bewoonde wereld: uren per trein terug. Als de trein al reed.

Uren gebeld en gemaild tot ik ergens iets vond. Locatie: Alleen te bereiken per drie daagse trektocht of een boot, die maar af en toe ging. Ohja, en er zijn geen wegen of supermarkten. Ik ben snel naar het kantoor van de ferry service gerend, thank god ging er nog een boot, kaartjes gekocht, naar de laatste supermarkt geraced voor pasta en blikken bonen, en hop op de boot gesprongen.

Voordeel is wel dat het hier beeldschoon is.

Smuik schreef: ↑

09-08-2025 11:57

Ik moest eergister uitwijken naar een andere accomodatie door een boekingsfout. Hostels, hotels, alles in de buurt was vol. Bewoonde wereld: uren per trein terug. Als de trein al reed.

Uren gebeld en gemaild tot ik ergens iets vond. Locatie: Alleen te bereiken per drie daagse trektocht of een boot, die maar af en toe ging. Ohja, en er zijn geen wegen of supermarkten. Ik ben snel naar het kantoor van de ferry service gerend, thank god ging er nog een boot, kaartjes gekocht, naar de laatste supermarkt geraced voor pasta en blikken bonen, en hop op de boot gesprongen.

Voordeel is wel dat het hier beeldschoon is.

Dit klinkt eigenlijk fantastisch. En wat fijn dat je er zo flexibel in staat!

Wow, in welk land zit je?

Schotland, maar echt een uithoek in de highlands. Ze noemen het hier ook wel "na garbh criochan", de meest ruige, bergachtige en ondoordringbare delen van de Schotse Hooglanden.

Het was flexibel zijn, of mezelf bezatten en wachten tot het ochtend werd

Schotland is inderdaad schitterend!

Niet veel horror-ervaringen, maar wel eentje (vergeleken met sommige dingen hier klein leed).
Vier nachten een klein hotelletje boven een cafe aan de Engelse zuidkust met een vriend samen.
Prima kamertje, op zich niks mis mee. goede bedden, schoon, helemaal prima.
De badkamer was een soort van achteraf ingebouwde badcel midden in de kamer.
Die voor mij met mijn 1,73m net te doen was, maar waar mijn maat met zijn 1,85m niet rechtop in kon staan.
Dat was op zich geen echt probleem.
Wat wel een probleem was, was dat er elke avond karaoke-avond was in het cafe onder de kamers. Tot ver in de nacht. En dat het zo luid was dat ik zelfs met oordoppen in geen oog dicht deed. Mijn maat sliep er redelijk doorheen, overigens.
We waren daar vanwege een groot evenement in de buurt waar we elke dag ook enorme einden liepen op het evenemententerrein en dan erg moe waren. Maar ik sliep nauwelijks.

Op zich geen horror, maar wel spannend: Eind jaren 90. Ik zou met mijn beste kameraad een paar dagen naar Londen om een Londense vriend op te zoeken. Met de nachtbus vanuit Rotterdam. Vriend woonde toen in Alexanderpolder en de bus ging vanaf Rotterdam Centraal. We stonden bij die bus met nog 15 minuten voor vertrek, zegt ie ineens: “ Ik heb mijn paspoort thuis laten liggen.”
Geen tijd meer om op te halen. Dus hebben we het erop gegokt. Je moest je paspoort laten zien voor je de bus in ging. Maar hij mocht de bus in.
Vervolgens bleek dat iedere controlerende beambte op de hele reis besloot dat die er niet zijn probleem van ging maken en het probleem liever doorschoof naar de volgende. Zelfs bij de Britse douane. Wellicht goed te meldden dat ie ook wekelijk helemaal niets bij zich had dat ook maar enigszins als ID kon fungeren. Had alleen een bankpas bij zich.
Uiteindelijk op de terugweg kreeg ie een probleem, toen de terugweg ineens via Dover-Calais liep, in plaats van Dover-Oostende. Die Franse douane heeft hem toen uit de bus gevist. Maar na 20 minuten werd ie weer de bus ingeduwd en konden we verder.
Zou je nu niet meer lukken.

Schotland!
Met voorgenoemde vriend zonder paspoort een paar jaar voor dat avontuur drie weken met de motor door Schotland getrokken (toen wel met paspoort). Geweldige reis, maar zeker het eerste deel best nat. En ook best koud. In juli. Ik was blij dat ik handvatverwarming op de motor had gebouwd (jazeker, dat bestaat).
Het schitterende (naar verluid) eiland Skye hebben we maar 3 dagen gedaan in plaats van de geplande 5, omdat het alleen heeft gestortregend. We reden dus rond met weinig zicht vanwege bewolking en natgeregende vizieren en met veel condens aan de binnenkant van het vizier.
De camping waar we stonden had onze plek op een met gras begroeide heuvel.
En als je een op zich al erg zware motor hebt (zowel in puur gewicht als in vermogen) en die ook nog helemaal volgehangen hebt met bagage, is dat best even flink billenknijpen als je die slippend en glijdend naar boven moet rijden. Dat hebben we ook maar 1x gedaan om de spullen boven te krijgen. Tot zover de horror…

Echt alles was nat danwel minimaal erg klam. Pas in Ullapool ging er wat zon schijnen en hebben we alles kunnen drogen. Maar de vakantie is voor ons beiden nog steeds een hoogtepunt. Zelfs zijn dochters (nu 19 en 17) vinden het leuk om onze verhalen daarover te horen (of ze doen alsof om die oudjes te plezieren).