Relaties
alle pijlers
Huilen
dinsdag 24 november 2009 om 22:08
Elke keer als mijn vriend en ik met elkaar ruziemaken dan eindigt dat ermee dat ik ga huilen. Hij vindt dat verschrikkelijk en wordt dan erg kwaad. Hij zegt dat dat het gedrag is van een 4 jarige, maar ik zie het als de enige mogelijkheid, ik heb geen keus. Als we over iets moeilijks praten, dan begin ik gewoon te huilen! Meestal zijn het dingen die heel diep zitten, of dingen die al lang zitten te 'broeien'in mijn hoofd. Hij zegt dat ik het dan eerder op tafel moet leggen, maar de kans is groot dat ik dan toch ook gahuilen en dat 'mag eigenlijk dus niet meer' van hem. Eigenlijk ben ik gewoon op zoek naar een onderzoek waarin staat dat zoveel procent van de vrouwen huilt bij ruzies...kan ik laten zien dat dat heel normaal is! Wat kan ik eraan doen? Een muurtje om me heen bouwen is het enige, maar hij klaagt nu al dat ik zo weinig liefde toon! Het is het een of het ander...ik weet het niet meer, misschien moet ik maar naar een psycholoog ofzo. Heeft iemand ook een man die zo slecht tegen huilende vrouw kan? hoe los je dat probleem op als je voelt dat de tranen komen?
dinsdag 24 november 2009 om 22:16
uit onderzoek is gebleken dat het huilen van vrouwen uit de oertijd stamt en het een bescherming is.
ik weet niet meer precies wat het was, maar het was een bescherming om juist geweld van mannen te voorkomen.
maar ik begrijp je vriend wel, natuurlijk mag een mens (dus ook man) als hij verdriet heeft huilen, maar elke keer na een ruzie wordt een beetje teveel, ik kan daar als vrouw ook niet tegen. Vriendinnen mogen ook best huilen maar liever niet dan 2x, dan zeg ik genoeg hoor!
Ik huil dus zelf ook nooit bij anderen
ik weet niet meer precies wat het was, maar het was een bescherming om juist geweld van mannen te voorkomen.
maar ik begrijp je vriend wel, natuurlijk mag een mens (dus ook man) als hij verdriet heeft huilen, maar elke keer na een ruzie wordt een beetje teveel, ik kan daar als vrouw ook niet tegen. Vriendinnen mogen ook best huilen maar liever niet dan 2x, dan zeg ik genoeg hoor!
Ik huil dus zelf ook nooit bij anderen
dinsdag 24 november 2009 om 22:16
Wat is dat nu voor belachelijks dat je niet zou mogen huilen? Alhoewel iedereen anders is, kun je best stellen dat vrouwen vaker in huilen uitbarsten tijdens ruzies dan mannen dat doen. Als dat jouw reactie is, dan kun je daar weinig aan doen. En ik zie ook geen enkele reden waarom je dat tegen zou moeten houden. Laat hem maar aan zijn woede gaan werken...
dinsdag 24 november 2009 om 22:17
Wat zeg je nou? Misschien moet je wel naar een psycholoog? Dan kan hij beter gaan! HIJ kan er niet tegen, dus HIJ heeft een probleem! Moet jij bewijzen dat het normaal is? Laat hem maar bewijzen waarom het raar is!
Kan hier heel boos om worden en nu laat hij jou nog aan jezelf twijfelen ook!
(Ik ben zelf een enorme jankert en de tranen zitten snel hoog, mijn vent klapt ook dicht, nooit eens een arm om me heen als ik huil. Maar het enige probleem wat ik heb is dat ik een vent heb die er niet mee om kan gaan en de rest is zijn probleem).
Kan hier heel boos om worden en nu laat hij jou nog aan jezelf twijfelen ook!
(Ik ben zelf een enorme jankert en de tranen zitten snel hoog, mijn vent klapt ook dicht, nooit eens een arm om me heen als ik huil. Maar het enige probleem wat ik heb is dat ik een vent heb die er niet mee om kan gaan en de rest is zijn probleem).
dinsdag 24 november 2009 om 22:17
natuurlijk heb ik ook weleens momenten gehad dat ik het voelde aankomen, ik ben ook maar een mens, en als mn vriend er dan bij is, als we bijvoorbeeld een emotioneel gevoelig gesprek hebben, dan kijk ik snel naar beneden druk het weg en voila.
of ik loop weg.
of aan de tel hang ik op. bel je zo terug!
of ik loop weg.
of aan de tel hang ik op. bel je zo terug!
dinsdag 24 november 2009 om 22:18
dinsdag 24 november 2009 om 22:19
dinsdag 24 november 2009 om 22:20
Oh ja, hoe los ik dat op als ik voel dat de tranen komen? Niet, ik ga gewoon janken. En soms loop ik weg als ik ervan baal dat hij doet alsof hij dat niet ziet, dan kandie het maar beter niet zien ook, ik heb dan toch niks aan hem tenslotte. Soms wordt het janken dan alleen maar erger omdat ik dan weer baal dat hij juist op zo'n moment nu niet even lief kan doen. Verder is het een lieverd en probeer ik op zo'n moment me de positieve dingen maar voor de geest te halen waarom ik ook alweer van hem hou en we gelukkig samen zijn. Dit kan hij gewoon echt niet en ik kan hem niet veranderen daarin.
dinsdag 24 november 2009 om 22:22
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:19:
dank dank! Inderdaad: een huilbui komt vanzelf, net als honger en dorst! Maar Moekie, hoe ga jij ermee om als je vriend er ook niet tegen kan? Ik word er zo rete kwaad van! En begin nog harder te janken!! is dus niet echt constructief! Hoe los jij dit op?Als je er advies bij wilt is het misschien beter de structuur van de ruzies weer te geven. Want ik geloof 100% dat je er voor een groot deel iets aan kunt doen. Kwaad worden omdat je er niet tegen kan en bewijzen dat het bij vrouwen hoort zet geen zoden aan de dijk.
dank dank! Inderdaad: een huilbui komt vanzelf, net als honger en dorst! Maar Moekie, hoe ga jij ermee om als je vriend er ook niet tegen kan? Ik word er zo rete kwaad van! En begin nog harder te janken!! is dus niet echt constructief! Hoe los jij dit op?Als je er advies bij wilt is het misschien beter de structuur van de ruzies weer te geven. Want ik geloof 100% dat je er voor een groot deel iets aan kunt doen. Kwaad worden omdat je er niet tegen kan en bewijzen dat het bij vrouwen hoort zet geen zoden aan de dijk.
dinsdag 24 november 2009 om 22:22
uiteraard huil ik ook wel eens, maar ik kan me voorstellen dat een partner het kotsbeu wordt als iemand bij elke ruzie in huilen uitbarst. Dan heeft het huilen ook helemaal geen effect meer, en staat het alleen goede en verhelderende gesprekken in de weg.
als elke ruzie in jullie relatie leidt tot huilen, moeten dat toch wel héél heftige ruzies zijn...
als elke ruzie in jullie relatie leidt tot huilen, moeten dat toch wel héél heftige ruzies zijn...
dinsdag 24 november 2009 om 22:22
Bijna alle mannen kunnen slecht tegen een huilende vrouw. Dat geeft ze het gevoel dat ze iets heel erg verkeerd gedaan hebben omdat de vrouw blijkbaar zo geraakt is dat ze moet huilen.
Dat hij het peuter-gedrag vind is natuurlijk onzin, heel erg veel vrouwen moeten huilen na een hevige ruzie.
Niet naar een psycholoog gaan en ook vooral niet opkroppen; het is geen probleem dat bij jou ligt.
Dat hij het peuter-gedrag vind is natuurlijk onzin, heel erg veel vrouwen moeten huilen na een hevige ruzie.
Niet naar een psycholoog gaan en ook vooral niet opkroppen; het is geen probleem dat bij jou ligt.
dinsdag 24 november 2009 om 22:23
Echt heel constructief is het natuurlijk niet en ik kan me voorstellen dat je vriend (en jijzelf wellicht ook) er 'last' van heeft. Ik kan heel snel kwaad worden en dan echt vlammen, heb echt moeten leren om tot 10 te tellen en vaker nog om gewoon even weg te lopen, omdat ik in mijn kwaadheid stomme dingen kan zeggen. Ook niet constructief dus. Zo heeft iedereen dus iets. En jij hebt dus het huilen. Zoek oplossingen om ermee om te gaan, zodat het allemaal wat constructiever kan worden.
dinsdag 24 november 2009 om 22:24
"Elke keer als mijn vriend en ik met elkaar ruziemaken dan eindigt dat ermee dat ik ga huilen. Hij vindt dat verschrikkelijk en wordt dan erg kwaad. Hij zegt dat dat het gedrag is van een 4 jarige, maar ik zie het als de enige mogelijkheid, ik heb geen keus. Als we over iets moeilijks praten, dan begin ik gewoon te huilen!"
In tegenstelling tot sommige anderen ben ik ook van mening dat het niet normaal is om bij elke ruzie in tranen uit te barsten en ik kan me goed voorstellen dat jouw vriend er niet blij van wordt. Op het moment dat jij gaat huilen is een normale discussie immers niet meer mogelijk en dat kan frustrerend zijn voor de andere partij. Erg kwaad worden lijkt me overigens ook niet zinvol.
Waarom zorg je niet dat je leert op een andere, minder emotionele manier met conflicten om te gaan? Conflicten horen nou immers bij het leven en je helpt jezelf niet als te gaan huilen je enige manier is om er mee om te gaan.
In tegenstelling tot sommige anderen ben ik ook van mening dat het niet normaal is om bij elke ruzie in tranen uit te barsten en ik kan me goed voorstellen dat jouw vriend er niet blij van wordt. Op het moment dat jij gaat huilen is een normale discussie immers niet meer mogelijk en dat kan frustrerend zijn voor de andere partij. Erg kwaad worden lijkt me overigens ook niet zinvol.
Waarom zorg je niet dat je leert op een andere, minder emotionele manier met conflicten om te gaan? Conflicten horen nou immers bij het leven en je helpt jezelf niet als te gaan huilen je enige manier is om er mee om te gaan.
dinsdag 24 november 2009 om 22:25
Het is een emotie en voor Arlena blijkbaar een uiting bij een onmachtig gevoel. Persoonlijk vind ik het helemaal niet vreemd en vind ik het niet juist om het 'irritant' te noemen. Huilen komt diep van binnen en als je huilt dan stel je je eigenlijk erg kwetsbaar op. Heel zuur als je er dan vervolgens op afgerekend wordt.
Arlena, ik zou het niet zo bij mezelf zoeken als ik jou was, maar eens kijken naar wat maakt dat jouw vriend zich zo ergert aan jouw emotie en dat bespreekbaar maken. Ik ben namelijk anders bang dat dit een soort van patroon wordt/blijft waar slecht uit te komen valt, want het zal jullie beide alleen maar een oncomfortabeler gevoel geven.
Arlena, ik zou het niet zo bij mezelf zoeken als ik jou was, maar eens kijken naar wat maakt dat jouw vriend zich zo ergert aan jouw emotie en dat bespreekbaar maken. Ik ben namelijk anders bang dat dit een soort van patroon wordt/blijft waar slecht uit te komen valt, want het zal jullie beide alleen maar een oncomfortabeler gevoel geven.
dinsdag 24 november 2009 om 22:25
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:08:
Elke keer als mijn vriend en ik met elkaar ruziemaken dan eindigt dat ermee dat ik ga huilen. Hij vindt dat verschrikkelijk en wordt dan erg kwaad. Misschien kunnen jullie afspreken dat jij niet meer huilt (of dat probeert) en hij niet meer erg kwaad wordt? Want dat lijkt me ook bijzonder onprettig voor de andere partij (in dit geval dus jij) en ook nogal gedrag van een 4-jarige. Dus.
Elke keer als mijn vriend en ik met elkaar ruziemaken dan eindigt dat ermee dat ik ga huilen. Hij vindt dat verschrikkelijk en wordt dan erg kwaad. Misschien kunnen jullie afspreken dat jij niet meer huilt (of dat probeert) en hij niet meer erg kwaad wordt? Want dat lijkt me ook bijzonder onprettig voor de andere partij (in dit geval dus jij) en ook nogal gedrag van een 4-jarige. Dus.
dinsdag 24 november 2009 om 22:26
ik zou soms juist weleens willen dat ik in huilen uit zou barsten bij een woordenwisseling... maar dat doe ik nooit...
ik word wel heel kwaad, of als de ander tegen mij begint te schreeuwen word ik heel afzijdig, omdat ik dat gedrag absoluut niet goedkeur... ik ga daar ook zeker niet naar luisteren.
maar het is juist belangrijk om al je gevoelens bij je partner neer te kunnen leggen toch?
een vriendin van mij huilt juist weer heel snel, zij zegt dan tegen me dat ik die tranen gewoon een beetje moet negeren, dat het een uitlaatklep is... nou prima toch,
nu is zij niet mijn partner.. maar toch, wie weet kan je dat eens zeggen?
ik word wel heel kwaad, of als de ander tegen mij begint te schreeuwen word ik heel afzijdig, omdat ik dat gedrag absoluut niet goedkeur... ik ga daar ook zeker niet naar luisteren.
maar het is juist belangrijk om al je gevoelens bij je partner neer te kunnen leggen toch?
een vriendin van mij huilt juist weer heel snel, zij zegt dan tegen me dat ik die tranen gewoon een beetje moet negeren, dat het een uitlaatklep is... nou prima toch,
nu is zij niet mijn partner.. maar toch, wie weet kan je dat eens zeggen?
dinsdag 24 november 2009 om 22:26
quote:witteorchidee schreef op 24 november 2009 @ 22:22:
uiteraard huil ik ook wel eens, maar ik kan me voorstellen dat een partner het kotsbeu wordt als iemand bij elke ruzie in huilen uitbarst. Dan heeft het huilen ook helemaal geen effect meer, en staat het alleen goede en verhelderende gesprekken in de weg.
als elke ruzie in jullie relatie leidt tot huilen, moeten dat toch wel héél heftige ruzies zijn...Niet mee eens. Mijn huilen beoogt geen enkel effect. Ik vind het moeilijk mijn emoties niet te tonen en die tranen lopen nu eenmaal snel. Ik heb geen gierende uithalen of andere hysterische uitingen maar ze blijven gewoon stromen, ik kan gewoon het gesprek blijven voeren. Ook bij niet heftige ruzies zijn mijn wangen snel nat, nou en...sommige mensen blozen snel, sommige mensen vloeken om de haveklap, ik huil vrij snel.
uiteraard huil ik ook wel eens, maar ik kan me voorstellen dat een partner het kotsbeu wordt als iemand bij elke ruzie in huilen uitbarst. Dan heeft het huilen ook helemaal geen effect meer, en staat het alleen goede en verhelderende gesprekken in de weg.
als elke ruzie in jullie relatie leidt tot huilen, moeten dat toch wel héél heftige ruzies zijn...Niet mee eens. Mijn huilen beoogt geen enkel effect. Ik vind het moeilijk mijn emoties niet te tonen en die tranen lopen nu eenmaal snel. Ik heb geen gierende uithalen of andere hysterische uitingen maar ze blijven gewoon stromen, ik kan gewoon het gesprek blijven voeren. Ook bij niet heftige ruzies zijn mijn wangen snel nat, nou en...sommige mensen blozen snel, sommige mensen vloeken om de haveklap, ik huil vrij snel.
dinsdag 24 november 2009 om 22:27
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...
