
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
zondag 23 september 2007 om 01:13
en ik dag nog wel dat jij ok op kamp woonde weet je noch dakkut vroeg ovo de meel?
God, ik heb keihard zitten lachen vanavond, wat een hilariteit. Voor degenen die nu echt niet snappen waar het over gaat, kijk op het topic "As dit me leve is" op overige. Uit het leven gegrepen drama met een grimlach en een knipoog. Ik vond vooral de oké-sjon van Pink briljant gevonden, maar dat kan ik daar natuurlijk niet schrijven
zullen we nu maar naar bed gaan Lemmy? Ik in elk geval wel!
truste!
dubio
God, ik heb keihard zitten lachen vanavond, wat een hilariteit. Voor degenen die nu echt niet snappen waar het over gaat, kijk op het topic "As dit me leve is" op overige. Uit het leven gegrepen drama met een grimlach en een knipoog. Ik vond vooral de oké-sjon van Pink briljant gevonden, maar dat kan ik daar natuurlijk niet schrijven
zullen we nu maar naar bed gaan Lemmy? Ik in elk geval wel!
truste!
dubio
Ga in therapie!
zondag 23 september 2007 om 01:39
vriend heeft het zonet uitgemaakt...
heb verlatingsangst, zit daardoor slecht in mijn vel, al sinds ik hem ken eigenlijk en hij is het moe, is op...omdat hij met mij moet samenleven op een manier die we beiden niet willen en de dingen die ik moet veranderen van mezelf, me voor me kont schoppen, doe ik niet en daardoor ben ik hem nu kwijt
heb verlatingsangst, zit daardoor slecht in mijn vel, al sinds ik hem ken eigenlijk en hij is het moe, is op...omdat hij met mij moet samenleven op een manier die we beiden niet willen en de dingen die ik moet veranderen van mezelf, me voor me kont schoppen, doe ik niet en daardoor ben ik hem nu kwijt
zondag 23 september 2007 om 01:40
zondag 23 september 2007 om 01:44
zo voelt het wel. hij heeft vaker aangegeven waar hij zich aan stoort, maar kon het niet, kon het niet ombuigen...had er echt serieus de kracht niet voor. en ben vorige week voor het eerst bij een psych geweest met de verlatingsangst, voelde me toch weer een stukje beter daarna en nu pats...mijn ergste nachtmerrie is waarheid geworden
zondag 23 september 2007 om 01:45
zondag 23 september 2007 om 01:46