Relaties
alle pijlers
40 en weduwe
zondag 27 mei 2007 om 10:50
Hallo allemaal,
Ik ben sinds maart dit jaar weduwe. Mijn man had een ernstige vorm van botkanker en is in maart overleden. Ik had een topic op het gezondheidsforum. (Mijn man heeft kanker en daardoor een dwarslaesie, in maart 2007 afgesloten) en schrijf nu nog regelmatig in het topic Mijn man heeft kanker, geopend door Mimsey, voor haar en mijn verhaal. Nu het niet zo goed gaat bij Mims en haar Hero heb ik besloten hier verder te gaan omdat ik soms de berichten te confronterend vind en omdat ik vind dat Mims haar verhaal daar lekker moet kunnen vertellen zonder dat er steeds iemand praat over als het al wel fout gegaan is en waar je dan tegenaan loopt. Ook voor haar volgens mij best confronterend. En tja, ik ben nu eenmaal weduwe geworden en moet de draad alleen weer zien op te pakken. Op het relatietopic zijn meer mensen die, door een scheiding, of door andere zaken, alleen verder moeten en hun relatie moeten missen. Dus vandaar dat ik nu hier verder ga. Voor diegene die willen weten wat er laatst allemaal gespeeld heeft, lees even bij op het forum gezondheid, topic: Mijn man heeft kanker.
Vandaag heb ik een moeilijke dag. Het is hier meimarkt in de stad. Een evenement waar ik altijd met Ray en zijn zoontje naartoe ging. Van de ene kant wil ik er wel naartoe omdat ik verschillende vrienden daar heb die proberen allerlei spulletjes te verkopen. Maar ik krijg het niet opgebracht, nog niet. Ik loop hier weer met de tranen net onder mijn winpers, maar ze komen niet. Ik zou wel willen janken, maar mijn tranen zijn opgedroogd. Het is frustrerend. En de komende week heb ik nog zoveel te doen wat ik eigenlijk gewoon niet zonder Ray WIL doen, maar ja het moet.... Mijn oude huis, wat we verhuurd hadden toen we gingen samenwonen, moet leeg. De vloer hier in huis is naar zijn grootje omdat het aquarium gelekt heeft en doordat de vloer eruit moet, moeten er ook andere beslissingen eerder genomen worden. (nieuwe keuken, die Ray en ik al gepland hadden, nieuwe kozijnen omdat de andere toch aan vervanging toezijn) Want zeg nou zelf, als er dan toch gesloopt moet worden dan kun je maar beter zorgen dat een en ander meteen mee geregeld wordt zodat je niet een jaar in de troep zit. Maar het is eigenlijk te vroeg. Mijn gedachten blijven rondtollen, ik heb geen rust en mis Ray verschrikkelijk. Dat wilde ik even delen....
Ik ben sinds maart dit jaar weduwe. Mijn man had een ernstige vorm van botkanker en is in maart overleden. Ik had een topic op het gezondheidsforum. (Mijn man heeft kanker en daardoor een dwarslaesie, in maart 2007 afgesloten) en schrijf nu nog regelmatig in het topic Mijn man heeft kanker, geopend door Mimsey, voor haar en mijn verhaal. Nu het niet zo goed gaat bij Mims en haar Hero heb ik besloten hier verder te gaan omdat ik soms de berichten te confronterend vind en omdat ik vind dat Mims haar verhaal daar lekker moet kunnen vertellen zonder dat er steeds iemand praat over als het al wel fout gegaan is en waar je dan tegenaan loopt. Ook voor haar volgens mij best confronterend. En tja, ik ben nu eenmaal weduwe geworden en moet de draad alleen weer zien op te pakken. Op het relatietopic zijn meer mensen die, door een scheiding, of door andere zaken, alleen verder moeten en hun relatie moeten missen. Dus vandaar dat ik nu hier verder ga. Voor diegene die willen weten wat er laatst allemaal gespeeld heeft, lees even bij op het forum gezondheid, topic: Mijn man heeft kanker.
Vandaag heb ik een moeilijke dag. Het is hier meimarkt in de stad. Een evenement waar ik altijd met Ray en zijn zoontje naartoe ging. Van de ene kant wil ik er wel naartoe omdat ik verschillende vrienden daar heb die proberen allerlei spulletjes te verkopen. Maar ik krijg het niet opgebracht, nog niet. Ik loop hier weer met de tranen net onder mijn winpers, maar ze komen niet. Ik zou wel willen janken, maar mijn tranen zijn opgedroogd. Het is frustrerend. En de komende week heb ik nog zoveel te doen wat ik eigenlijk gewoon niet zonder Ray WIL doen, maar ja het moet.... Mijn oude huis, wat we verhuurd hadden toen we gingen samenwonen, moet leeg. De vloer hier in huis is naar zijn grootje omdat het aquarium gelekt heeft en doordat de vloer eruit moet, moeten er ook andere beslissingen eerder genomen worden. (nieuwe keuken, die Ray en ik al gepland hadden, nieuwe kozijnen omdat de andere toch aan vervanging toezijn) Want zeg nou zelf, als er dan toch gesloopt moet worden dan kun je maar beter zorgen dat een en ander meteen mee geregeld wordt zodat je niet een jaar in de troep zit. Maar het is eigenlijk te vroeg. Mijn gedachten blijven rondtollen, ik heb geen rust en mis Ray verschrikkelijk. Dat wilde ik even delen....
maandag 8 oktober 2007 om 17:19
Hoi Romilda,
Wat een beladen dagen weer hè, gister de dag dat jullie 11 maanden getrouwd zouden zijn en de dag dat Ray 7 maanden geleden overleden is, vandaag naar de gyn, ook al heel spannend. Ik hoop dat je het je allemaal is meegevallen vandaag, uit ervaring weet ik dat het zijn van een DES-dochter niet altijd negatief uitpakt.
Ik wilde je alleen maar even laten weten dat ik aan je denk
Wat een beladen dagen weer hè, gister de dag dat jullie 11 maanden getrouwd zouden zijn en de dag dat Ray 7 maanden geleden overleden is, vandaag naar de gyn, ook al heel spannend. Ik hoop dat je het je allemaal is meegevallen vandaag, uit ervaring weet ik dat het zijn van een DES-dochter niet altijd negatief uitpakt.
Ik wilde je alleen maar even laten weten dat ik aan je denk
maandag 8 oktober 2007 om 18:37
Hallo allemaal,
Vandaag bij de gyn geweest. Uitstrijkje laten doen waarvan de uitslag over 4 weken komt. Op de inwendige echo lijkt alles rustig, dus dat is een goed teken. Ik moet nu jaarlijks onder controle blijven d.m.v. uitstrijkjes en inwendige echo. Verder heb ik een verhoogde kans op borstkanker dus daarvoor geldt regelmatig onderzoeken en bij twijfel aan de bel trekken. Ze heeft me ook geadviseerd om te laten registreren dat ik DES-dochter ben. Voor de medische kant daarvan krijg ik haar hulp. De buikpijn die ik de afgelopen tijd heb hebben geen gynaecologische oorzaak. Als die aanhoud moet ik toch ff naar de huisarts. Dus nu wordt het ff afwachten wat de uitslag is. En verder.... tja weet ik er ook niet zoveel van te zeggen.
Morgen beginnen de stucadoors en ga ik werken (weg uit die troep....) Er begint schot te komen in de verbouwing. Nog een week en een dag en dan kan ik weer koken! De week erna de vloer en dan de meubels weer terug. Nog een week of 2 rommel en dan heb ik van die kant ook weer rust. En zo gaan we steeds weer een stapje verder.....
Vandaag bij de gyn geweest. Uitstrijkje laten doen waarvan de uitslag over 4 weken komt. Op de inwendige echo lijkt alles rustig, dus dat is een goed teken. Ik moet nu jaarlijks onder controle blijven d.m.v. uitstrijkjes en inwendige echo. Verder heb ik een verhoogde kans op borstkanker dus daarvoor geldt regelmatig onderzoeken en bij twijfel aan de bel trekken. Ze heeft me ook geadviseerd om te laten registreren dat ik DES-dochter ben. Voor de medische kant daarvan krijg ik haar hulp. De buikpijn die ik de afgelopen tijd heb hebben geen gynaecologische oorzaak. Als die aanhoud moet ik toch ff naar de huisarts. Dus nu wordt het ff afwachten wat de uitslag is. En verder.... tja weet ik er ook niet zoveel van te zeggen.
Morgen beginnen de stucadoors en ga ik werken (weg uit die troep....) Er begint schot te komen in de verbouwing. Nog een week en een dag en dan kan ik weer koken! De week erna de vloer en dan de meubels weer terug. Nog een week of 2 rommel en dan heb ik van die kant ook weer rust. En zo gaan we steeds weer een stapje verder.....
zondag 14 oktober 2007 om 21:46
Hallo allemaal.
Nou het opbouwen is weer begonnen. De stucadoors zijn klaar en het huis is aan het drogen. Morgen beginnen ze met de keuken! Erg spannend allemaal. Op het werk is het best goed gegaan. 4x6 gaat echt beter als 3x8. Gek is dat hoor. We hebben woensdag ook nog teambuilding gehad, dat was best leuk. Wel veel outdoor-dingen maar ach, dat hoort erbij. Ik zit nu onder de blauwe plekken (maar dat zat ik al voordat ik eraan begon, het zijn er nu alleen wat meer). Gisteren voorlopig de laatste bijeenkomst gehad van de rouwdagen en het volede goed deze keer. Heb het gehad over mijn kwaadheid die ik voel. Ik kom nu best wel wat dingetjes in huis tegen die niet goed zijn aangelegd of slordig zijn afgewerkt en daar heb ik heel veel moeite mee. Eigenlijk ben ik kwaad dat Ray me met die dingen confronteerd, eigenlijk. Maar als een ander er iets van zegt dat iets niet goed is, dan wordt ik daar boos om. Ik ben ook wel verdrietig dat ik die dingen tegenkom. Ray was nou eenmaal degene op wie ik helemaal vertrouwde als het om het huis ging. En bouwtechnisch is het dat ook alleen hij was geen timmerman of electriciën, maar deed wel alles zelf. En sommige dingen zijn echt niet goed. Ik baal ervan dat die gedachten, herinneringen aan Ray daardoor verstoord worden. Maar een vriendin van me zei al dat als ie er nog geweest was, ik hem vast over bepaalde dingen ook een veeg uit de pan had gegeven en dat dat nu dus ook best mag. Maar het doet wel pijn hoor.Ik ga zo nog even kijken of de muren in de keuken allemaal een beetje willen drogen, want das best balen. Die zijn als enige nog niet droog. Maar ja, daar zit momenteel ook geen verwarming in de buurt. Dus zit ik nu met een ventilator en een kacheltje een beetje warmere lucht op de muur te blazen.... Te warm mag ook weer niet want dat is niet goed voor het stucwerk.... (zucht)............
Liefs Rommel
Nou het opbouwen is weer begonnen. De stucadoors zijn klaar en het huis is aan het drogen. Morgen beginnen ze met de keuken! Erg spannend allemaal. Op het werk is het best goed gegaan. 4x6 gaat echt beter als 3x8. Gek is dat hoor. We hebben woensdag ook nog teambuilding gehad, dat was best leuk. Wel veel outdoor-dingen maar ach, dat hoort erbij. Ik zit nu onder de blauwe plekken (maar dat zat ik al voordat ik eraan begon, het zijn er nu alleen wat meer). Gisteren voorlopig de laatste bijeenkomst gehad van de rouwdagen en het volede goed deze keer. Heb het gehad over mijn kwaadheid die ik voel. Ik kom nu best wel wat dingetjes in huis tegen die niet goed zijn aangelegd of slordig zijn afgewerkt en daar heb ik heel veel moeite mee. Eigenlijk ben ik kwaad dat Ray me met die dingen confronteerd, eigenlijk. Maar als een ander er iets van zegt dat iets niet goed is, dan wordt ik daar boos om. Ik ben ook wel verdrietig dat ik die dingen tegenkom. Ray was nou eenmaal degene op wie ik helemaal vertrouwde als het om het huis ging. En bouwtechnisch is het dat ook alleen hij was geen timmerman of electriciën, maar deed wel alles zelf. En sommige dingen zijn echt niet goed. Ik baal ervan dat die gedachten, herinneringen aan Ray daardoor verstoord worden. Maar een vriendin van me zei al dat als ie er nog geweest was, ik hem vast over bepaalde dingen ook een veeg uit de pan had gegeven en dat dat nu dus ook best mag. Maar het doet wel pijn hoor.Ik ga zo nog even kijken of de muren in de keuken allemaal een beetje willen drogen, want das best balen. Die zijn als enige nog niet droog. Maar ja, daar zit momenteel ook geen verwarming in de buurt. Dus zit ik nu met een ventilator en een kacheltje een beetje warmere lucht op de muur te blazen.... Te warm mag ook weer niet want dat is niet goed voor het stucwerk.... (zucht)............
Liefs Rommel
zondag 14 oktober 2007 om 22:29
He Rommel,
Je klink krachtig meid,misschien is de verbouwing wel een hele goeie stap geweest,zat ik te denken,je bent letterlijk en figuurlijk behoorlijk aan het verbouwen ,en verwerken.
Je komt dingen tegen in huis waar je boos over wordt,en daar voel je je dan weer schuldig over,maar meid,boos zijn,neemt niets weg van je liefde hoor.
Vind je lekker krachtig schrijven,en ben trots op je (f)
Je klink krachtig meid,misschien is de verbouwing wel een hele goeie stap geweest,zat ik te denken,je bent letterlijk en figuurlijk behoorlijk aan het verbouwen ,en verwerken.
Je komt dingen tegen in huis waar je boos over wordt,en daar voel je je dan weer schuldig over,maar meid,boos zijn,neemt niets weg van je liefde hoor.
Vind je lekker krachtig schrijven,en ben trots op je (f)
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:11
Thanx!
Ik moet ook zeggen dat ik me redelijk voel. Ik heb het gevoel dat de verbouwing me inderdaad goed doet. Maar ook het werk gaat op dit moment best goed. Ik heb een redelijk moeilijke zaak overgenomen van een collega. Zijn proces-verbaal was echt heel slecht en ze hebben mij toevertrouwd om dat eens even heel goed op papier te zetten. Volgens mij lukt me dat aardig en daar ben ik best trots op. En ik weet zeker dat Ray daar ook trots op zou zijn. En volgens mij is ie ook beretrots op de dingen die ik nu met het huis doe, dat kan niet anders. Het wordt zo mooi, dat had hij ook voor ons gewild, dat weet ik zeker! En die dingen zorgen ervoor dat ik weer wat beter in mijn vel kom te zitten. Gek dat dat dan toch weer redelijk snel zo voelt. Een maand geleden had ik er helemaal geen vertrouwen meer in. Ik baalde van mezelf en van mijn verdriet. Ik wist er niet meer mee om te gaan. Maar ik wilde ook teveel doen wat ik dacht dat anderen zouden vinden dat ik moest doen. En toen dat helemaal niet meer ging en ik dus instortte MOEST ik wel voor mezelf kiezen. En op een of andere manier doe ik dat nu ook. De beste vriendin van een goede vriendin van mij is overleden aan borstkanker. Nog maar 30 jaar was ze. Donderdag is de begrafenis. Maar ik heb MJ een mailtje gestuurd dat ik er voor haar wel bij had willen zijn, maar dat ik dat op dit moment gewoon niet kan opbrengen. Ik kende die vriendin ook van het uitgaan en van carnaval en het was gewoon een hele toffen meid. Maar ik moet nu inderdaad aan mezelf denken en dus ga ik niet. Dat wordt gewoon te moeilijk!
Vrijdag is Mark zijn verjaardag, de eerste zonder zijn papa. Dat wordt ook al moeilijk maar daar ga ik dus wel naartoe. We hebben ook besloten om het niet hier maar bij zijn moeder te vieren. Dat is voor Mark minder confronterend omdat de verjaardag vroeger altijd in 2 x gevierd werd. 1x bij zijn moeder en 1 x hier. Nu komen dezelfde mensen gewoon op de dag zelf en dan bij zijn moeder. En met mijn ouders vieren we het gewoon een keertje hier met lekker eten erbij. Ben alleen bang dat het friet wordt als het aan Mark ligt!
Nou dat was het wel weer eventjes voor nu. Ik ga zo kijken hoe het met de keuken staat, maar vanavond wordt er nog niet gekookt, helaas.... Het zat een klein beetje tegen dus de afzuigkap en de verlichting zitten er nog niet in. De kookplaat zou hij proberen er nog in te zetten. Maar zonder afzuigkap wordt mijn nieuwe hagelwitte plafonnetje misschien wel vies. Dat zou natuurlijk zonde zijn.
Tot de volgende keer maar weer.
Liefs Rommel!
Ik moet ook zeggen dat ik me redelijk voel. Ik heb het gevoel dat de verbouwing me inderdaad goed doet. Maar ook het werk gaat op dit moment best goed. Ik heb een redelijk moeilijke zaak overgenomen van een collega. Zijn proces-verbaal was echt heel slecht en ze hebben mij toevertrouwd om dat eens even heel goed op papier te zetten. Volgens mij lukt me dat aardig en daar ben ik best trots op. En ik weet zeker dat Ray daar ook trots op zou zijn. En volgens mij is ie ook beretrots op de dingen die ik nu met het huis doe, dat kan niet anders. Het wordt zo mooi, dat had hij ook voor ons gewild, dat weet ik zeker! En die dingen zorgen ervoor dat ik weer wat beter in mijn vel kom te zitten. Gek dat dat dan toch weer redelijk snel zo voelt. Een maand geleden had ik er helemaal geen vertrouwen meer in. Ik baalde van mezelf en van mijn verdriet. Ik wist er niet meer mee om te gaan. Maar ik wilde ook teveel doen wat ik dacht dat anderen zouden vinden dat ik moest doen. En toen dat helemaal niet meer ging en ik dus instortte MOEST ik wel voor mezelf kiezen. En op een of andere manier doe ik dat nu ook. De beste vriendin van een goede vriendin van mij is overleden aan borstkanker. Nog maar 30 jaar was ze. Donderdag is de begrafenis. Maar ik heb MJ een mailtje gestuurd dat ik er voor haar wel bij had willen zijn, maar dat ik dat op dit moment gewoon niet kan opbrengen. Ik kende die vriendin ook van het uitgaan en van carnaval en het was gewoon een hele toffen meid. Maar ik moet nu inderdaad aan mezelf denken en dus ga ik niet. Dat wordt gewoon te moeilijk!
Vrijdag is Mark zijn verjaardag, de eerste zonder zijn papa. Dat wordt ook al moeilijk maar daar ga ik dus wel naartoe. We hebben ook besloten om het niet hier maar bij zijn moeder te vieren. Dat is voor Mark minder confronterend omdat de verjaardag vroeger altijd in 2 x gevierd werd. 1x bij zijn moeder en 1 x hier. Nu komen dezelfde mensen gewoon op de dag zelf en dan bij zijn moeder. En met mijn ouders vieren we het gewoon een keertje hier met lekker eten erbij. Ben alleen bang dat het friet wordt als het aan Mark ligt!
Nou dat was het wel weer eventjes voor nu. Ik ga zo kijken hoe het met de keuken staat, maar vanavond wordt er nog niet gekookt, helaas.... Het zat een klein beetje tegen dus de afzuigkap en de verlichting zitten er nog niet in. De kookplaat zou hij proberen er nog in te zetten. Maar zonder afzuigkap wordt mijn nieuwe hagelwitte plafonnetje misschien wel vies. Dat zou natuurlijk zonde zijn.
Tot de volgende keer maar weer.
Liefs Rommel!
maandag 22 oktober 2007 om 13:13
Zoen van mij, omdat je het zo goed doet!
(en ik mopper soms ook op Hero, hoor. Ben dan echt boos omdat hij geen antwoord kan geven op bepaalde vragen van mij, over dingen die ik tegen kom, acties van hem.. Maakt niet dat ik minder verdriet heb, maakt niet dat ik minder van hem hou, maakt ons alleen maar mensen!)
(en ik mopper soms ook op Hero, hoor. Ben dan echt boos omdat hij geen antwoord kan geven op bepaalde vragen van mij, over dingen die ik tegen kom, acties van hem.. Maakt niet dat ik minder verdriet heb, maakt niet dat ik minder van hem hou, maakt ons alleen maar mensen!)
Wat wilde ik nou toch typen?
zaterdag 27 oktober 2007 om 08:59
Hallo allemaal,
Erg drukke week gehad. Maandag begonnen ze met de parketvloer. Tot donderdag zijn ze bezig geweest. Maar hij is erg mooi geworden. Gisteren kwamen de meubels en dozen terug, de keuken werd afgewerkt en de verwarmingen werden teruggehangen. Dus een heel druk dagje. Ik had mijn werk gebeld dat ik dus niet kon komen. Ik had wel oproepdienst omdat de andere collega's vakantie hebben. Het is de eerste keer dat ik weer piket meedraai. En toen eindelijk alle mensen wegwaren en ik kon beginnen met uitpakken (ik was al kei moe) ging de telefoon en heb ik to 21.45 uur gewerkt. Gelukkig hebben mijn ouders een beginnetje gemaakt met uitpakken. Toen ik thuiskwam kon ik ook voor het eerst weer even in mijn bank ploffen. Maar ik was zoooooo moe dat ik echt alleen maar ff heb gezeten en mijn bed ben ingedoken.En nu kwam ik net beneden en dan is het toch nog wel een puinhoop. Overal dozen en zo. En op dat moment miste ik Ray heel erg. Gisteren ook al wanmt die piketmelding was eigenlijk best goed verlopen alleen moest ik op een bepaald moment op een onverlicht pad uitwijken voor een vrachtwagen en heb ik met de zijkant van de auto een betonnen blok geraakt die dus in het donker niet zichtbaar was. Dus je wilt het liefste als je thuis komt ff je verhaal vertellen. Toen heb ik maar mijn nichtje gebeld. Maar nu is het nog zo vroeg dus dacht ik ik ga gewoon mijn viva-vriendinnen t verhaal vertellen. Ik denk dat het uitpakken en zo vandaag wel moeilijk wordt, ik ben gewoon verdrietig dat ie er niet is, het niet kan zien en niet kan helpen.... Ik denk dat ik zo maar een doos ga zoeken om uit te pakken.
Liefs, Rommel...
Erg drukke week gehad. Maandag begonnen ze met de parketvloer. Tot donderdag zijn ze bezig geweest. Maar hij is erg mooi geworden. Gisteren kwamen de meubels en dozen terug, de keuken werd afgewerkt en de verwarmingen werden teruggehangen. Dus een heel druk dagje. Ik had mijn werk gebeld dat ik dus niet kon komen. Ik had wel oproepdienst omdat de andere collega's vakantie hebben. Het is de eerste keer dat ik weer piket meedraai. En toen eindelijk alle mensen wegwaren en ik kon beginnen met uitpakken (ik was al kei moe) ging de telefoon en heb ik to 21.45 uur gewerkt. Gelukkig hebben mijn ouders een beginnetje gemaakt met uitpakken. Toen ik thuiskwam kon ik ook voor het eerst weer even in mijn bank ploffen. Maar ik was zoooooo moe dat ik echt alleen maar ff heb gezeten en mijn bed ben ingedoken.En nu kwam ik net beneden en dan is het toch nog wel een puinhoop. Overal dozen en zo. En op dat moment miste ik Ray heel erg. Gisteren ook al wanmt die piketmelding was eigenlijk best goed verlopen alleen moest ik op een bepaald moment op een onverlicht pad uitwijken voor een vrachtwagen en heb ik met de zijkant van de auto een betonnen blok geraakt die dus in het donker niet zichtbaar was. Dus je wilt het liefste als je thuis komt ff je verhaal vertellen. Toen heb ik maar mijn nichtje gebeld. Maar nu is het nog zo vroeg dus dacht ik ik ga gewoon mijn viva-vriendinnen t verhaal vertellen. Ik denk dat het uitpakken en zo vandaag wel moeilijk wordt, ik ben gewoon verdrietig dat ie er niet is, het niet kan zien en niet kan helpen.... Ik denk dat ik zo maar een doos ga zoeken om uit te pakken.
Liefs, Rommel...
