Psyche
alle pijlers
Geloof je of geloof je niet?
zondag 2 januari 2011 om 12:10
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
zondag 2 januari 2011 om 13:50
quote:eleonora schreef op 02 januari 2011 @ 13:46:
[...]
Dat klinkt wat zwartgallig meid.
Je hebt leven gekregen, wat een wonder is (precies het eitje en zaadje waaruit jij geboren bent!), maar dat cadeautje hoef je natuurlijk niet leuk te vinden, dat klopt.
Ik hoop alleen voor jou niet dat je het leven moeilijk vindt bij het idee dat het op een dag ophoudt.
Dat zou echt doodzonde zijn.
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er wel heel veel mee bezig ben dat leven eindig is. Ik kan bijna niet bevatten dat je op een gegeven moment doodgaat en er dan nooit meer zult zijn. Het kan me enorm benauwen als ik savonds in bed lig en daar aan denk, dan kan ik haast geen adem meer halen. Ik weet dat ik er teveel mee bezig ben maar weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen.
Bedankt voor je reacto\ie trouwens..
[...]
Dat klinkt wat zwartgallig meid.
Je hebt leven gekregen, wat een wonder is (precies het eitje en zaadje waaruit jij geboren bent!), maar dat cadeautje hoef je natuurlijk niet leuk te vinden, dat klopt.
Ik hoop alleen voor jou niet dat je het leven moeilijk vindt bij het idee dat het op een dag ophoudt.
Dat zou echt doodzonde zijn.
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er wel heel veel mee bezig ben dat leven eindig is. Ik kan bijna niet bevatten dat je op een gegeven moment doodgaat en er dan nooit meer zult zijn. Het kan me enorm benauwen als ik savonds in bed lig en daar aan denk, dan kan ik haast geen adem meer halen. Ik weet dat ik er teveel mee bezig ben maar weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen.
Bedankt voor je reacto\ie trouwens..
zondag 2 januari 2011 om 13:51
quote:Zanne schreef op 02 januari 2011 @ 13:47:
[...]
Ik geloof dus niet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.
Nee?
Ik vind dat zeker niet gelden voor mensen die altijd al geloven, gelovig zijn, hun geloof belijden etc. Ik ken echt zat mensen die zich pas tot God wenden als het niet goed met ze gaat. Die mensen vind ik 'gelegenheidsgelovigen'. Dat is hun goed recht hoor, het maakt mij op zich niks uit maar ik vind dat er zeer zeker een categorie mensen is die alleen als het ze uitkomt in God geloven.
[...]
Ik geloof dus niet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.
Nee?
Ik vind dat zeker niet gelden voor mensen die altijd al geloven, gelovig zijn, hun geloof belijden etc. Ik ken echt zat mensen die zich pas tot God wenden als het niet goed met ze gaat. Die mensen vind ik 'gelegenheidsgelovigen'. Dat is hun goed recht hoor, het maakt mij op zich niks uit maar ik vind dat er zeer zeker een categorie mensen is die alleen als het ze uitkomt in God geloven.
zondag 2 januari 2011 om 13:51
quote:Marielle29 schreef op 02 januari 2011 @ 13:36:
Het lijkt me zo naar voor die mensen die er heilig van overtuigd zijn in de hemel te komen en er dan niets is.. Maar ja, dan weten ze het niet meer en zijn ze misschien minder bang zijn doodgegaan.Hoe weet jij dan dat de hemel niet bestaat? Er is geen bewijs dat de hemel/wel niet bestaat en dat is dus het geloof: ik geloof wel dat er een hemel is.
Het lijkt me zo naar voor die mensen die er heilig van overtuigd zijn in de hemel te komen en er dan niets is.. Maar ja, dan weten ze het niet meer en zijn ze misschien minder bang zijn doodgegaan.Hoe weet jij dan dat de hemel niet bestaat? Er is geen bewijs dat de hemel/wel niet bestaat en dat is dus het geloof: ik geloof wel dat er een hemel is.
zondag 2 januari 2011 om 13:52
quote:Zanne schreef op 02 januari 2011 @ 13:43:
[...]
Wanneer had je de Bijbel dan wel geloofd? De Bijbel is inderdaad door mensen geschreven, maar is wel Gods woord. Ik geloof dus wel echt in de Bijbel en die lees ik ook regelmatig.
Mmm, het is niet dat ik denk dat er niets klopt van wat er in de bijbel staat. Maar waar het mij om gaat is die krampachtige interpretatie van de teksten door sommige gemeenschappen.
Ik geloof persoonlijk dat ik de bijbel kan lezen als een boek dat je telkens kan verrassen, dat je zelf dingen uit de teksten kunt halen, en dat de dingen die je er uithaalt ook onder een ander licht weer andere dingen vertellen.
Ik bedoel dus te zeggen dat de bijbel door mensen is geschreven en door mensen wordt gelezen en dat ieder mens daar weer zijn eigen ideeën uit kan halen. Ik vind het raar om te denken dat er maar 1 interpretatie is. Als de bijbel nu ooit op een dag uit de hemel gevallen was en alle teksten zeer eenduidig waren geweest..dan was het misschien iets anders. Maar deze teksten zijn vaak al een interpretatie van Gods woord door mensen.
[...]
Wanneer had je de Bijbel dan wel geloofd? De Bijbel is inderdaad door mensen geschreven, maar is wel Gods woord. Ik geloof dus wel echt in de Bijbel en die lees ik ook regelmatig.
Mmm, het is niet dat ik denk dat er niets klopt van wat er in de bijbel staat. Maar waar het mij om gaat is die krampachtige interpretatie van de teksten door sommige gemeenschappen.
Ik geloof persoonlijk dat ik de bijbel kan lezen als een boek dat je telkens kan verrassen, dat je zelf dingen uit de teksten kunt halen, en dat de dingen die je er uithaalt ook onder een ander licht weer andere dingen vertellen.
Ik bedoel dus te zeggen dat de bijbel door mensen is geschreven en door mensen wordt gelezen en dat ieder mens daar weer zijn eigen ideeën uit kan halen. Ik vind het raar om te denken dat er maar 1 interpretatie is. Als de bijbel nu ooit op een dag uit de hemel gevallen was en alle teksten zeer eenduidig waren geweest..dan was het misschien iets anders. Maar deze teksten zijn vaak al een interpretatie van Gods woord door mensen.
zondag 2 januari 2011 om 13:52
quote:Zanne schreef op 02 januari 2011 @ 13:47:
[...]
Ik geloof dus niet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.Ik ook niet, ik geloof ook niet om een houvast te hebben. Ik geloof omdat ik nu eenmaal dat Godsbesef heb.
[...]
Ik geloof dus niet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.Ik ook niet, ik geloof ook niet om een houvast te hebben. Ik geloof omdat ik nu eenmaal dat Godsbesef heb.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 13:53
quote:Marels schreef op 02 januari 2011 @ 13:50:
[...]
Dan druk ik me misschien verkeerd uit. Ik denk niet dat je bewust zoekt naar een houvast, een leidraad in het leven en dat je dan denkt "kom, laat ik eens Christen worden".
Maar ik denk wel dat geloof bepaalde houvasten biedt om het leven gemakkelijker te maken.
Ik geloof zeker niet dat het iets bewusts is, maar wel dat "geloof" het leven op een bepaalde manier makkelijker maakt en zo dus een bepaald houvast biedt.
En dat dat houvast eigenlijk de basis is van geloof. Geloof biedt verklaringen voor dingen die we eigenlijk niet kunnen verklaren. Door te geloven neem je bepaalde denkbeelden voor waarheid aan en dat maakt het leven een stuk makkelijker te behappen.
Dus in zoverre bedoel ik dat geloven houvast biedt.
Ik ben het eens met Kampen die zegt dat ze niet gelooft om in de hemel te komen. Misschien kom ik daar niet eens, dat weet ik niet. Ik geloof niet om een plekje in de hemel te reserveren. Ik geloof dat God bestaat, dat wel. Maar niet om mezelf nou zo heilig te vinden ofzo.
Ik denk wel dat geloven bepaalde dingen makkelijker maakt zoals jij zegt. En het geeft inderdaad een houvast, maar dat is een gevolg van mijn geloof, niet een reden om in God te gaan geloven.
[...]
Dan druk ik me misschien verkeerd uit. Ik denk niet dat je bewust zoekt naar een houvast, een leidraad in het leven en dat je dan denkt "kom, laat ik eens Christen worden".
Maar ik denk wel dat geloof bepaalde houvasten biedt om het leven gemakkelijker te maken.
Ik geloof zeker niet dat het iets bewusts is, maar wel dat "geloof" het leven op een bepaalde manier makkelijker maakt en zo dus een bepaald houvast biedt.
En dat dat houvast eigenlijk de basis is van geloof. Geloof biedt verklaringen voor dingen die we eigenlijk niet kunnen verklaren. Door te geloven neem je bepaalde denkbeelden voor waarheid aan en dat maakt het leven een stuk makkelijker te behappen.
Dus in zoverre bedoel ik dat geloven houvast biedt.
Ik ben het eens met Kampen die zegt dat ze niet gelooft om in de hemel te komen. Misschien kom ik daar niet eens, dat weet ik niet. Ik geloof niet om een plekje in de hemel te reserveren. Ik geloof dat God bestaat, dat wel. Maar niet om mezelf nou zo heilig te vinden ofzo.
Ik denk wel dat geloven bepaalde dingen makkelijker maakt zoals jij zegt. En het geeft inderdaad een houvast, maar dat is een gevolg van mijn geloof, niet een reden om in God te gaan geloven.
zondag 2 januari 2011 om 13:53
quote:janna2 schreef op 02 januari 2011 @ 13:51:
[...]
Hoe weet jij dan dat de hemel niet bestaat? Er is geen bewijs dat de hemel/wel niet bestaat en dat is dus het geloof: ik geloof wel dat er een hemel is.Zo bedoel ik het niet, ik bedoel als de hemel niet bestaat..Ik weet het net zo min als een ander..
[...]
Hoe weet jij dan dat de hemel niet bestaat? Er is geen bewijs dat de hemel/wel niet bestaat en dat is dus het geloof: ik geloof wel dat er een hemel is.Zo bedoel ik het niet, ik bedoel als de hemel niet bestaat..Ik weet het net zo min als een ander..
zondag 2 januari 2011 om 13:53
quote:Perel schreef op 02 januari 2011 @ 12:10:
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Voor mij is geloven de basis. Het is iets in me dat in mij zit, dat sterker is dan wat dan ook. Iets wat bij me was toen ik ben geboren en met me meegaat als ik sterf. Een besef dat ik meer ben dan dit lichaam, dit denken, dit voelen. Een verbondenheid die ik voel met de wereld om me heen, met de mensen, de natuur.
Die basis in mezelf, dat waarmee ik contact maak als ik bid, dat noem ik God. Een bron van liefde waar ik altijd naar toe kan. Waar ik antwoorden krijg, die ik niet had verwacht. Die me wijst op mijn mogelijkheden, op de mensen om me heen.
Als ´gewone´ protestant heb ik omdat er in mijn dorp maar 1 christelijke school was, een school met den bijbel bezocht. Veel ´zwaarder´ dan bij ons thuis, al was dat ook niet ´licht´. Eenmaal op kamers kwam ik in contact met het katholicisme, de mystiek, het getijdengebed. Heb kloosters bezocht.
Al met al 3 verschillende godsbeelden die ik tot 1 moest smeden. En nog verandert met de tijd mijn godsbeeld en mijn geloof. Hoe ouder ik word (al ben ik nog geen 40) hoe minder woorden ik heb voor het religieuze, het mystieke. Er zijn tijden dat ik er even niet aan wil, dat ik het alleen wil doen. Dan is mijn geloof wat minder en weet ik niet wat ik er mee wil of moet.
Maar elke keer kom ik er weer bij terug. De dogma´s werp ik één voor één van me af. Het gaat erom wat je intenties zijn, of je de wereld liefdevol tegemoet treedt.
Ik gruwel van mensen die homoseksualiteit veroordelen, die vrouwen minderwaardig vinden, die regels en wetten boven de liefde stellen. Die het belang van hun organisatie boven het belang van de kwetsbare mens stellen. Ik ben niet kerkelijk, noem mezelf een niet dogmatische christen.
Ja ook ik heb vragen over het hoe en waarom van dingen. Het leed in de wereld, het leed in mijn eigen leven. Antwoorden heb ik gedeeltelijk en dat vind ik al heel wat. God is niet verantwoordelijk voor wat mensen doen, en ook de natuur heeft zijn eigen wetten. Voor mij voelt het Kwaad als de afwezigheid van liefde. Ieder mens is in staat zich als dader op te stellen, is in staat zich liefdeloos te gedragen. Het is je eigen keus of je doet of niet.
Geloven is voor mij overgave, in de zin van vertrouwen. Vertrouwen in het leven. Doordrenkt raken van het besef dat hoe ik de wereld zie, niet persé de waarheid hoeft te zijn. In het contact met dat wat ik God noem, kan mijn beeld van de wereld elke keer een beetje verschuiven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Voor mij is geloven de basis. Het is iets in me dat in mij zit, dat sterker is dan wat dan ook. Iets wat bij me was toen ik ben geboren en met me meegaat als ik sterf. Een besef dat ik meer ben dan dit lichaam, dit denken, dit voelen. Een verbondenheid die ik voel met de wereld om me heen, met de mensen, de natuur.
Die basis in mezelf, dat waarmee ik contact maak als ik bid, dat noem ik God. Een bron van liefde waar ik altijd naar toe kan. Waar ik antwoorden krijg, die ik niet had verwacht. Die me wijst op mijn mogelijkheden, op de mensen om me heen.
Als ´gewone´ protestant heb ik omdat er in mijn dorp maar 1 christelijke school was, een school met den bijbel bezocht. Veel ´zwaarder´ dan bij ons thuis, al was dat ook niet ´licht´. Eenmaal op kamers kwam ik in contact met het katholicisme, de mystiek, het getijdengebed. Heb kloosters bezocht.
Al met al 3 verschillende godsbeelden die ik tot 1 moest smeden. En nog verandert met de tijd mijn godsbeeld en mijn geloof. Hoe ouder ik word (al ben ik nog geen 40) hoe minder woorden ik heb voor het religieuze, het mystieke. Er zijn tijden dat ik er even niet aan wil, dat ik het alleen wil doen. Dan is mijn geloof wat minder en weet ik niet wat ik er mee wil of moet.
Maar elke keer kom ik er weer bij terug. De dogma´s werp ik één voor één van me af. Het gaat erom wat je intenties zijn, of je de wereld liefdevol tegemoet treedt.
Ik gruwel van mensen die homoseksualiteit veroordelen, die vrouwen minderwaardig vinden, die regels en wetten boven de liefde stellen. Die het belang van hun organisatie boven het belang van de kwetsbare mens stellen. Ik ben niet kerkelijk, noem mezelf een niet dogmatische christen.
Ja ook ik heb vragen over het hoe en waarom van dingen. Het leed in de wereld, het leed in mijn eigen leven. Antwoorden heb ik gedeeltelijk en dat vind ik al heel wat. God is niet verantwoordelijk voor wat mensen doen, en ook de natuur heeft zijn eigen wetten. Voor mij voelt het Kwaad als de afwezigheid van liefde. Ieder mens is in staat zich als dader op te stellen, is in staat zich liefdeloos te gedragen. Het is je eigen keus of je doet of niet.
Geloven is voor mij overgave, in de zin van vertrouwen. Vertrouwen in het leven. Doordrenkt raken van het besef dat hoe ik de wereld zie, niet persé de waarheid hoeft te zijn. In het contact met dat wat ik God noem, kan mijn beeld van de wereld elke keer een beetje verschuiven.
zondag 2 januari 2011 om 13:54
quote:Ligeia schreef op 02 januari 2011 @ 13:10:
[...]
Waarom niet? Het is haar goed recht.
Omdat je dat ook wel op een andere manier kan doen. Natuurlijk mag ze haar mening verkondigen, maar dat kan ook echt wel op een fatsoenlijke manier.
Bovendien, haar mening over bijv. kinderen kennen we nu wel, dus ik begrijp niet waarom ze iedere keer op de kinderpijler binnen komt stampen, om daar op een kwetsende manier en als een kip zonder kop duidelijk te maken dat ze kinderen haat. Aangezien ze dus zo gekleurd naar kinderen kijkt, heeft ze daar niks te zoeken, want raakt haar mening toch kant nog wal, zij kan daar gewoon echt niet en niet normaal over mee praten en komt er alleen om stennis te schoppen. (Wat ik overigens erg sneu vind, als ja daar je plezier uit moet halen.)
Ik weet dat dit over geloven en niet over kinderen gaat, maar de manier waarop ze hier weer als een briesend paard binnen komt stampen en gaat lopen smijten met termen als 'religieuze bullshit' maakt dat ik me weer rot erger aan haar. Als je niet op een sympathieke manier kunt discussiëren en alleen maar kunt spugen op andersdenkenden, blijf dan weg, je voegt niks toe behalve agressie en ergernis.
[...]
Waarom niet? Het is haar goed recht.
Omdat je dat ook wel op een andere manier kan doen. Natuurlijk mag ze haar mening verkondigen, maar dat kan ook echt wel op een fatsoenlijke manier.
Bovendien, haar mening over bijv. kinderen kennen we nu wel, dus ik begrijp niet waarom ze iedere keer op de kinderpijler binnen komt stampen, om daar op een kwetsende manier en als een kip zonder kop duidelijk te maken dat ze kinderen haat. Aangezien ze dus zo gekleurd naar kinderen kijkt, heeft ze daar niks te zoeken, want raakt haar mening toch kant nog wal, zij kan daar gewoon echt niet en niet normaal over mee praten en komt er alleen om stennis te schoppen. (Wat ik overigens erg sneu vind, als ja daar je plezier uit moet halen.)
Ik weet dat dit over geloven en niet over kinderen gaat, maar de manier waarop ze hier weer als een briesend paard binnen komt stampen en gaat lopen smijten met termen als 'religieuze bullshit' maakt dat ik me weer rot erger aan haar. Als je niet op een sympathieke manier kunt discussiëren en alleen maar kunt spugen op andersdenkenden, blijf dan weg, je voegt niks toe behalve agressie en ergernis.
zondag 2 januari 2011 om 13:55
quote:eleonora schreef op 02 januari 2011 @ 13:51:
[...]
Nee?
Ik vind dat zeker niet gelden voor mensen die altijd al geloven, gelovig zijn, hun geloof belijden etc. Ik ken echt zat mensen die zich pas tot God wenden als het niet goed met ze gaat. Die mensen vind ik 'gelegenheidsgelovigen'. Dat is hun goed recht hoor, het maakt mij op zich niks uit maar ik vind dat er zeer zeker een categorie mensen is die alleen als het ze uitkomt in God geloven.
Helemaal mee eens.Ik snap dat ook niet.Of mensen die alleen bidden als ze in moeilijkheden zitten, maar God njiet danken voor de goede dingen. Dat snap ik niet zo goed.
En net zei iemand ook al, shopgelovigen. Van elk geloof het beste eruit pikken om zo zelf een geloof te creëren. Moet ook iedereen zelf wteen, maar ik vind dat niet helemaal kloppen.
[...]
Nee?
Ik vind dat zeker niet gelden voor mensen die altijd al geloven, gelovig zijn, hun geloof belijden etc. Ik ken echt zat mensen die zich pas tot God wenden als het niet goed met ze gaat. Die mensen vind ik 'gelegenheidsgelovigen'. Dat is hun goed recht hoor, het maakt mij op zich niks uit maar ik vind dat er zeer zeker een categorie mensen is die alleen als het ze uitkomt in God geloven.
Helemaal mee eens.Ik snap dat ook niet.Of mensen die alleen bidden als ze in moeilijkheden zitten, maar God njiet danken voor de goede dingen. Dat snap ik niet zo goed.
En net zei iemand ook al, shopgelovigen. Van elk geloof het beste eruit pikken om zo zelf een geloof te creëren. Moet ook iedereen zelf wteen, maar ik vind dat niet helemaal kloppen.
zondag 2 januari 2011 om 13:55
zondag 2 januari 2011 om 13:56
quote:Marielle29 schreef op 02 januari 2011 @ 13:50:
[...]
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er wel heel veel mee bezig ben dat leven eindig is. Ik kan bijna niet bevatten dat je op een gegeven moment doodgaat en er dan nooit meer zult zijn. Het kan me enorm benauwen als ik savonds in bed lig en daar aan denk, dan kan ik haast geen adem meer halen. Ik weet dat ik er teveel mee bezig ben maar weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen.
Bedankt voor je reacto\ie trouwens..
Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik jouw reactie er uit pik om mijn punt te maken, maar je reactie illustreert prachtig wat ik net probeerde te zeggen
Maar dit bedoel ik dus met dat geloven een houvast biedt. Als je Christelijk bent, hoef je je in zoverre niet druk te maken over het feit dat je ooit dood gaat, omdat je dan er van uit gaat dat je naar de hemel gaat. Het is verschrikkelijk normaal om angst te hebben voor de dood. Voor het idee dat je er op een gegeven moment gewoon niet meer bent. Dat je voor altijd weg bent. Helemaal weg. En wat is weg dan? Is er dan geen ziel die ergens achterblijft ofzo? Houd je gewoon op te bestaan?
Dat is een verschrikkelijk dilemma. Een vraagstuk dat heel veel mensen benauwd en bezig houdt. En wat doet de kerk? Voila, een oplossing; een hemel!
Het Christelijk geloof biedt verklaringen in hapklare brokken voor allerlei écht lastige levensvragen en -dilemma's.
En dat maakt ook wel voor een stuk dat ik dus niet op een kerkelijke manier kan geloven. 't Is allemaal iets té "gemaakt". Te makkelijk. En daaruit trek ik inderdaad de conclusie dat er ooit een stel mensen geweest zijn die voor al die levensdilemma's pasklare oplossingen hebben zitten bedenken. En dat het Christendom dus niet zo heilig is als gelovigen denken, maar mensenwerk.
[...]
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er wel heel veel mee bezig ben dat leven eindig is. Ik kan bijna niet bevatten dat je op een gegeven moment doodgaat en er dan nooit meer zult zijn. Het kan me enorm benauwen als ik savonds in bed lig en daar aan denk, dan kan ik haast geen adem meer halen. Ik weet dat ik er teveel mee bezig ben maar weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen.
Bedankt voor je reacto\ie trouwens..
Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik jouw reactie er uit pik om mijn punt te maken, maar je reactie illustreert prachtig wat ik net probeerde te zeggen
Maar dit bedoel ik dus met dat geloven een houvast biedt. Als je Christelijk bent, hoef je je in zoverre niet druk te maken over het feit dat je ooit dood gaat, omdat je dan er van uit gaat dat je naar de hemel gaat. Het is verschrikkelijk normaal om angst te hebben voor de dood. Voor het idee dat je er op een gegeven moment gewoon niet meer bent. Dat je voor altijd weg bent. Helemaal weg. En wat is weg dan? Is er dan geen ziel die ergens achterblijft ofzo? Houd je gewoon op te bestaan?
Dat is een verschrikkelijk dilemma. Een vraagstuk dat heel veel mensen benauwd en bezig houdt. En wat doet de kerk? Voila, een oplossing; een hemel!
Het Christelijk geloof biedt verklaringen in hapklare brokken voor allerlei écht lastige levensvragen en -dilemma's.
En dat maakt ook wel voor een stuk dat ik dus niet op een kerkelijke manier kan geloven. 't Is allemaal iets té "gemaakt". Te makkelijk. En daaruit trek ik inderdaad de conclusie dat er ooit een stel mensen geweest zijn die voor al die levensdilemma's pasklare oplossingen hebben zitten bedenken. En dat het Christendom dus niet zo heilig is als gelovigen denken, maar mensenwerk.
668, the neighbour of the Beast
zondag 2 januari 2011 om 13:57
quote:Kampen86 schreef op 02 januari 2011 @ 13:50:
Voor mij is het ook geen hou vast. Ik geloof niet om in de hemel te komen bijv. Voor het zelfde geldt word ik een ster ofzo, weet jij veel waar je terechtkomt.
Kan ook niet goed verwoorden wat het wel is.Dat vind ik ook nog steeds moeilijk. Ik denk persoonlijk, omdat ik het idee 'God is liefde' aanhang dat God in alles en iedereen zit. Ik kan me daarbij voorstellen dat je, als je doodgaat, opgenomen wordt in die liefde, m.a.w. onderdeel wordt van wat alle mensen in zich dragen. Maar naar mijn idee gaat dat zeker geen bewuste trip naar het hiernamaals opleveren en reïncarnatie zou ik het ook absoluut niet willen noemen.
Voor mij is het ook geen hou vast. Ik geloof niet om in de hemel te komen bijv. Voor het zelfde geldt word ik een ster ofzo, weet jij veel waar je terechtkomt.
Kan ook niet goed verwoorden wat het wel is.Dat vind ik ook nog steeds moeilijk. Ik denk persoonlijk, omdat ik het idee 'God is liefde' aanhang dat God in alles en iedereen zit. Ik kan me daarbij voorstellen dat je, als je doodgaat, opgenomen wordt in die liefde, m.a.w. onderdeel wordt van wat alle mensen in zich dragen. Maar naar mijn idee gaat dat zeker geen bewuste trip naar het hiernamaals opleveren en reïncarnatie zou ik het ook absoluut niet willen noemen.
zondag 2 januari 2011 om 13:58
quote:Marielle29 schreef op 02 januari 2011 @ 13:50:
[...]
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er wel heel veel mee bezig ben dat leven eindig is. Ik kan bijna niet bevatten dat je op een gegeven moment doodgaat en er dan nooit meer zult zijn. Het kan me enorm benauwen als ik savonds in bed lig en daar aan denk, dan kan ik haast geen adem meer halen. Ik weet dat ik er teveel mee bezig ben maar weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen.
Bedankt voor je reacto\ie trouwens..
Arme jij, wat vind ik dat rot voor je.....
Heb je het idee dat het zin heeft om je druk te maken om iets wat ons allemaal, werkelijk álle mensen, boven het hoofd hangt en waar eigenlijk niemand, gelovig of ongelovig, iets vanaf weet?
Ik denk dat je nee zult zeggen, dat het geen zin heeft je er druk om te maken.
De dood kan een goede vriend zijn weet je dat? Dat kun je je nu niet voorstellen en dat is logisch maar op een dag, je weet nooit, zou je hem kunnen verwelkomen, naar hem uitkijken zelfs. Dood hoort bij het leven. Dood en leven zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en nu lijkt hij je grootste vijand maar hij kan je beste vriend blijken te zijn op een dag.
Je hangt duidelijk aan het leven en dat is goed. Haal uit dat leven wat er in zit en denk aan de woorden van wijlen Robert Long; wie het meeste angst heeft, heeft vaak het minst te vrezen.
[...]
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er wel heel veel mee bezig ben dat leven eindig is. Ik kan bijna niet bevatten dat je op een gegeven moment doodgaat en er dan nooit meer zult zijn. Het kan me enorm benauwen als ik savonds in bed lig en daar aan denk, dan kan ik haast geen adem meer halen. Ik weet dat ik er teveel mee bezig ben maar weet niet zo goed hoe ik dat kan veranderen.
Bedankt voor je reacto\ie trouwens..
Arme jij, wat vind ik dat rot voor je.....
Heb je het idee dat het zin heeft om je druk te maken om iets wat ons allemaal, werkelijk álle mensen, boven het hoofd hangt en waar eigenlijk niemand, gelovig of ongelovig, iets vanaf weet?
Ik denk dat je nee zult zeggen, dat het geen zin heeft je er druk om te maken.
De dood kan een goede vriend zijn weet je dat? Dat kun je je nu niet voorstellen en dat is logisch maar op een dag, je weet nooit, zou je hem kunnen verwelkomen, naar hem uitkijken zelfs. Dood hoort bij het leven. Dood en leven zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en nu lijkt hij je grootste vijand maar hij kan je beste vriend blijken te zijn op een dag.
Je hangt duidelijk aan het leven en dat is goed. Haal uit dat leven wat er in zit en denk aan de woorden van wijlen Robert Long; wie het meeste angst heeft, heeft vaak het minst te vrezen.
zondag 2 januari 2011 om 13:58
Ik denk dat het er gewoon niet toe doet. Ik ben in een katholieke omgeving geboren, hoewel ik niemand kon aanwijzen die echt geloofde. Dus altijd katholieke scholen, zelfs een katholieke havo nonnenschool.
En ik kon het vanaf de eerste klassen van de basisschool al niet meer inpassen in de werkelijkheid. Daarom is alle godsdienstonderwijs langs me heengegaan en ken ik de bijbel haast niet. Als ik er maar een halve bladzij van lees dan stokt mijn verstand en denk ik dat een waanzinnige dat heeft geschreven.
Van de leraren had ik het idee dat ze wisten dat ze lijdzaam aan het verliezen waren, maar zij leefden ook in een wereld waarin hun sociale omgeving werd beheersd door christenen. Net zoals politieke partijen en vele andere bestuursfuncties.
Maar ik ben niet zo arrogant dat ik denk dat ik me niet kan vergissen. Daarom noem ik mezelf agnost, als er iemand per sé naar vraagt.
En ik kon het vanaf de eerste klassen van de basisschool al niet meer inpassen in de werkelijkheid. Daarom is alle godsdienstonderwijs langs me heengegaan en ken ik de bijbel haast niet. Als ik er maar een halve bladzij van lees dan stokt mijn verstand en denk ik dat een waanzinnige dat heeft geschreven.
Van de leraren had ik het idee dat ze wisten dat ze lijdzaam aan het verliezen waren, maar zij leefden ook in een wereld waarin hun sociale omgeving werd beheersd door christenen. Net zoals politieke partijen en vele andere bestuursfuncties.
Maar ik ben niet zo arrogant dat ik denk dat ik me niet kan vergissen. Daarom noem ik mezelf agnost, als er iemand per sé naar vraagt.
zondag 2 januari 2011 om 13:59
Ik denk zelf juist dat het afgelopen is als ik dood ben. Ik ben niet meer dan dit leven, deze huls en dit bewustzijn. Er is geen stukje energie (wat sommigen weer de ziel noemen) die bewaard blijft, dat voortleeft búiten de herinnering van mensen aan mij. Ik ga gewoon weer terug naar wat ik was: niet. En dat geloof ik niet, dat denk ik...
zondag 2 januari 2011 om 13:59
quote:Liezebetje schreef op 02 januari 2011 @ 13:52:
[...]
Mmm, het is niet dat ik denk dat er niets klopt van wat er in de bijbel staat. Maar waar het mij om gaat is die krampachtige interpretatie van de teksten door sommige gemeenschappen.
Ik geloof persoonlijk dat ik de bijbel kan lezen als een boek dat je telkens kan verrassen, dat je zelf dingen uit de teksten kunt halen, en dat de dingen die je er uithaalt ook onder een ander licht weer andere dingen vertellen.
Ik bedoel dus te zeggen dat de bijbel door mensen is geschreven en door mensen wordt gelezen en dat ieder mens daar weer zijn eigen ideeën uit kan halen. Ik vind het raar om te denken dat er maar 1 interpretatie is. Als de bijbel nu ooit op een dag uit de hemel gevallen was en alle teksten zeer eenduidig waren geweest..dan was het misschien iets anders. Maar deze teksten zijn vaak al een interpretatie van Gods woord door mensen.Het is misschien inderdaad interpretatie van mensen. Zo zijn er niet voor niks vier evangelieën. Maar desalniettemin geloof ik absoluut dat het Gods woord is en niet door mensen verzonne.n.
[...]
Mmm, het is niet dat ik denk dat er niets klopt van wat er in de bijbel staat. Maar waar het mij om gaat is die krampachtige interpretatie van de teksten door sommige gemeenschappen.
Ik geloof persoonlijk dat ik de bijbel kan lezen als een boek dat je telkens kan verrassen, dat je zelf dingen uit de teksten kunt halen, en dat de dingen die je er uithaalt ook onder een ander licht weer andere dingen vertellen.
Ik bedoel dus te zeggen dat de bijbel door mensen is geschreven en door mensen wordt gelezen en dat ieder mens daar weer zijn eigen ideeën uit kan halen. Ik vind het raar om te denken dat er maar 1 interpretatie is. Als de bijbel nu ooit op een dag uit de hemel gevallen was en alle teksten zeer eenduidig waren geweest..dan was het misschien iets anders. Maar deze teksten zijn vaak al een interpretatie van Gods woord door mensen.Het is misschien inderdaad interpretatie van mensen. Zo zijn er niet voor niks vier evangelieën. Maar desalniettemin geloof ik absoluut dat het Gods woord is en niet door mensen verzonne.n.
zondag 2 januari 2011 om 14:00
quote:fashionvictim schreef op 02 januari 2011 @ 13:45:
[...]
Ik geloof ook in 1 God. En ik geloof heel duidelijk in de almachtige, alomtegenwoordige, alles overstijgende God. God is beyond mannelijk en vrouwelijk, dan kom ik dus weer terug bij het feit dat God kennelijk zo beyond alles is, dat we gewoon niet de woorden hebben, niet het vermogen te visualiseren wat dat dan precies is, dat we dat dan moeten vatten in beelden en woorden die we wél begrijpen. Dus "hij" of "zij" , omdat er voor wat God precies is geen woord bestaat.
Jouw gedachten hierover komen naar mijn idee terug in deze tekst:
Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven.
Bundel uw licht in mij - maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Voed ons dagelijks met brood en met inzicht.
Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven.
Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit u wordt geboren:
de alwerkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait, en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
(Aramees gebed, binnen het christelijke geloof gewijzigd in het welbekende 'onze vader')
[...]
Ik geloof ook in 1 God. En ik geloof heel duidelijk in de almachtige, alomtegenwoordige, alles overstijgende God. God is beyond mannelijk en vrouwelijk, dan kom ik dus weer terug bij het feit dat God kennelijk zo beyond alles is, dat we gewoon niet de woorden hebben, niet het vermogen te visualiseren wat dat dan precies is, dat we dat dan moeten vatten in beelden en woorden die we wél begrijpen. Dus "hij" of "zij" , omdat er voor wat God precies is geen woord bestaat.
Jouw gedachten hierover komen naar mijn idee terug in deze tekst:
Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven.
Bundel uw licht in mij - maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Voed ons dagelijks met brood en met inzicht.
Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven.
Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit u wordt geboren:
de alwerkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait, en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
(Aramees gebed, binnen het christelijke geloof gewijzigd in het welbekende 'onze vader')
zondag 2 januari 2011 om 14:00
Dan zijn we het eens hoor Zanne.
Begrijp me ook niet verkeerd; ik probeer iedereen in zijn waarde te laten. Gelovig of ongelovig, zwart, wit of paars. Maar ik kán er gewoon niks mee, met geïnstitutionaliseerd geloof. Met kerken. Met alle regeltjes, door mensen verzonnen, waar je je wel aan moet houden want anders kom je niet in de hemel. Daar heb ik gewoon héél erg veel moeite mee.
Maar dat wil niet zeggen dat ik minder respect heb voor iemand die wel gelooft, wel in de kerk komt.
En ik zeg al, ik geloof ook echt wel in iets godachtigs. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat voor mezelf vorm kan geven.
Ik geloof ook niet dat je gaat geloven "omdat het zo lekker makkelijk is", maar inderdaad, wat jij zegt; als je nu eenmaal toch gelooft máákt het sommige dingen wel serieus makkelijker. En ik denk dat dat voor sommige mensen die later gelovig worden wel een rol speelt, maar dan onbewust.
Begrijp me ook niet verkeerd; ik probeer iedereen in zijn waarde te laten. Gelovig of ongelovig, zwart, wit of paars. Maar ik kán er gewoon niks mee, met geïnstitutionaliseerd geloof. Met kerken. Met alle regeltjes, door mensen verzonnen, waar je je wel aan moet houden want anders kom je niet in de hemel. Daar heb ik gewoon héél erg veel moeite mee.
Maar dat wil niet zeggen dat ik minder respect heb voor iemand die wel gelooft, wel in de kerk komt.
En ik zeg al, ik geloof ook echt wel in iets godachtigs. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat voor mezelf vorm kan geven.
Ik geloof ook niet dat je gaat geloven "omdat het zo lekker makkelijk is", maar inderdaad, wat jij zegt; als je nu eenmaal toch gelooft máákt het sommige dingen wel serieus makkelijker. En ik denk dat dat voor sommige mensen die later gelovig worden wel een rol speelt, maar dan onbewust.
668, the neighbour of the Beast
zondag 2 januari 2011 om 14:00
Ik vind het eigenlijk wel een geruststellend idee dat je uiteindelijk doodgaat. Hopelijk na een lang en gelukkig leven. Je wordt geboren, leeft je leven, en dan is het klaar. Voor mij is de vraag dan ook heel belangrijk: wat doe ik met mijn leven? De tijd die mij is gegeven. Het lijkt me heel raar dat, als er een hemel bestaat, je dan straks weer al je dierbaren (en niet dierbaren!) tegenkomt. Ik heb daar ook geen beeld bij. Ik zal dan ook zeer verrast zijn, mocht blijken dat het wel bestaat.....
M.
M.
zondag 2 januari 2011 om 14:01
quote:Marels schreef op 02 januari 2011 @ 13:50:
[...]
Dan druk ik me misschien verkeerd uit. Ik denk niet dat je bewust zoekt naar een houvast, een leidraad in het leven en dat je dan denkt "kom, laat ik eens Christen worden".
Maar ik denk wel dat geloof bepaalde houvasten biedt om het leven gemakkelijker te maken.
Ik geloof zeker niet dat het iets bewusts is, maar wel dat "geloof" het leven op een bepaalde manier makkelijker maakt en zo dus een bepaald houvast biedt.
En dat dat houvast eigenlijk de basis is van geloof. Geloof biedt verklaringen voor dingen die we eigenlijk niet kunnen verklaren. Door te geloven neem je bepaalde denkbeelden voor waarheid aan en dat maakt het leven een stuk makkelijker te behappen.
Dus in zoverre bedoel ik dat geloven houvast biedt.
Wederom ben ik het niet met je eens. Ik vind geloven alles behalve makkelijk. Ik vind ook niet dat het antwoord geeft op vragen, ik vind juist dat het veel meer vragen oproept dan dat het beantwoordt.
Ik stond net een kopje thee in te schenken en toen bedacht ik me dat ik eigenlijk in heel veel dingen die ik doe onbewust probeer om dat Godsbesef wat ik heb tastbaar te maken. In woorden uit te drukken. In daden om te zetten. Het ís er, en ik moet er iets mee, maar ik weet niet wat, zeg maar.
Wellicht hou ik daarom ook zo van kunst in al haar vormen. Ik zie kunst heel vaak als de pogingen van anderen om hetgeen wat ik Godsbesef noem, tastbaar te maken. Dat geldt niet voor alle kunst hoor, maar soms hoor of zie je iets en dan wéét je gewoon dat de kunstenaar op dat moment heel eventjes een glimp van wat God is, tastbaar heeft weten te maken.
Maar goed, dit is wel een hele moeilijke discussie natuurlijk, ik denk hier al mijn hele leven over na dus wellicht zeg ik allerlei dingen waarvan mensen denken "wat bazelt zij nou?"
[...]
Dan druk ik me misschien verkeerd uit. Ik denk niet dat je bewust zoekt naar een houvast, een leidraad in het leven en dat je dan denkt "kom, laat ik eens Christen worden".
Maar ik denk wel dat geloof bepaalde houvasten biedt om het leven gemakkelijker te maken.
Ik geloof zeker niet dat het iets bewusts is, maar wel dat "geloof" het leven op een bepaalde manier makkelijker maakt en zo dus een bepaald houvast biedt.
En dat dat houvast eigenlijk de basis is van geloof. Geloof biedt verklaringen voor dingen die we eigenlijk niet kunnen verklaren. Door te geloven neem je bepaalde denkbeelden voor waarheid aan en dat maakt het leven een stuk makkelijker te behappen.
Dus in zoverre bedoel ik dat geloven houvast biedt.
Wederom ben ik het niet met je eens. Ik vind geloven alles behalve makkelijk. Ik vind ook niet dat het antwoord geeft op vragen, ik vind juist dat het veel meer vragen oproept dan dat het beantwoordt.
Ik stond net een kopje thee in te schenken en toen bedacht ik me dat ik eigenlijk in heel veel dingen die ik doe onbewust probeer om dat Godsbesef wat ik heb tastbaar te maken. In woorden uit te drukken. In daden om te zetten. Het ís er, en ik moet er iets mee, maar ik weet niet wat, zeg maar.
Wellicht hou ik daarom ook zo van kunst in al haar vormen. Ik zie kunst heel vaak als de pogingen van anderen om hetgeen wat ik Godsbesef noem, tastbaar te maken. Dat geldt niet voor alle kunst hoor, maar soms hoor of zie je iets en dan wéét je gewoon dat de kunstenaar op dat moment heel eventjes een glimp van wat God is, tastbaar heeft weten te maken.
Maar goed, dit is wel een hele moeilijke discussie natuurlijk, ik denk hier al mijn hele leven over na dus wellicht zeg ik allerlei dingen waarvan mensen denken "wat bazelt zij nou?"
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 14:02
quote:Zanne schreef op 02 januari 2011 @ 13:55:
[...]
Helemaal mee eens.Ik snap dat ook niet.Of mensen die alleen bidden als ze in moeilijkheden zitten, maar God njiet danken voor de goede dingen. Dat snap ik niet zo goed.
En net zei iemand ook al, shopgelovigen. Van elk geloof het beste eruit pikken om zo zelf een geloof te creëren. Moet ook iedereen zelf wteen, maar ik vind dat niet helemaal kloppen.
Shopgelovigen vind ik wel erg negatief klinken. Ik vind het juist goed dat mensen verschillende religies naast elkaar leggen en zelf nadenken over de vragen die ze hebben. Ik kan me juist niet voorstellen dat er 1 religie is waarbij je het met alles eens bent.
Dat is voor mij nou precies de reden dat ik niet meer naar de kerk ga. Ik heb mijn eigen ideeën en daar was daar geen ruimte voor, dat vind ik zonde.
[...]
Helemaal mee eens.Ik snap dat ook niet.Of mensen die alleen bidden als ze in moeilijkheden zitten, maar God njiet danken voor de goede dingen. Dat snap ik niet zo goed.
En net zei iemand ook al, shopgelovigen. Van elk geloof het beste eruit pikken om zo zelf een geloof te creëren. Moet ook iedereen zelf wteen, maar ik vind dat niet helemaal kloppen.
Shopgelovigen vind ik wel erg negatief klinken. Ik vind het juist goed dat mensen verschillende religies naast elkaar leggen en zelf nadenken over de vragen die ze hebben. Ik kan me juist niet voorstellen dat er 1 religie is waarbij je het met alles eens bent.
Dat is voor mij nou precies de reden dat ik niet meer naar de kerk ga. Ik heb mijn eigen ideeën en daar was daar geen ruimte voor, dat vind ik zonde.
zondag 2 januari 2011 om 14:02
Marels en Eleonora, wat een mooie posts van jullie.. Ik moet er zelfs een beetje van huilen( tranen zitten hoog op het moment)
Het geeft me wel stof tot denken..
Eleonora, wat je zegt dat de dood ook je vriend kan zijn..zo heb ik het eigenlijk nooit bekeken. Geloof jij erin dat je als je oud bent, je het op een gegeven moment wel hebt gehad met het leven en de dood lonkt als een heerlijke diepe slaap?
Ik heb er trouwens extra last van sinds ik moeder heb en er twee gedachten zijn bijgekomen: er kan wat met mij gebeuren en dan laat ik mijn kind achter en de ergste gedachte dat er iets met mijn kind kan gebeuren.
Hm ik ben denk ik sowieso wel zwaar op de hand want ik spreek niet vaak mensen van mijn leeftijd, 32, die zo met de dood bezig zijn.
Het geeft me wel stof tot denken..
Eleonora, wat je zegt dat de dood ook je vriend kan zijn..zo heb ik het eigenlijk nooit bekeken. Geloof jij erin dat je als je oud bent, je het op een gegeven moment wel hebt gehad met het leven en de dood lonkt als een heerlijke diepe slaap?
Ik heb er trouwens extra last van sinds ik moeder heb en er twee gedachten zijn bijgekomen: er kan wat met mij gebeuren en dan laat ik mijn kind achter en de ergste gedachte dat er iets met mijn kind kan gebeuren.
Hm ik ben denk ik sowieso wel zwaar op de hand want ik spreek niet vaak mensen van mijn leeftijd, 32, die zo met de dood bezig zijn.
zondag 2 januari 2011 om 14:02
Mariëlle, je bent nog zo jong. Dan is dood gaan inderdaad een schrikbeeld.
Ik werk in de ouderenzorg, ik heb regelmatig met de dood te maken. En geloof me; de dood kan een opluchting zijn. Hoe ouder je wordt, denk ik, hoe minder je de dood vreest.
Vroeger lag ik ook echt wakker van het idee dat ik ooit dood zou gaan, ik was daar zoooo bang voor. Nu zie ik eigenlijk steeds meer hoe vreselijk natuurlijk de dood is. En dat neemt veel angst weg, geeft veel rust.
Wat niet wegneemt dat ik voorlopig nog geen plannen in die richting heb, natuurlijk.
Ik werk in de ouderenzorg, ik heb regelmatig met de dood te maken. En geloof me; de dood kan een opluchting zijn. Hoe ouder je wordt, denk ik, hoe minder je de dood vreest.
Vroeger lag ik ook echt wakker van het idee dat ik ooit dood zou gaan, ik was daar zoooo bang voor. Nu zie ik eigenlijk steeds meer hoe vreselijk natuurlijk de dood is. En dat neemt veel angst weg, geeft veel rust.
Wat niet wegneemt dat ik voorlopig nog geen plannen in die richting heb, natuurlijk.
668, the neighbour of the Beast
