Geld & Recht
alle pijlers
kind wil omgangs regeling wijzigen
maandag 29 augustus 2011 om 23:34
Mijn dochter inmiddels 11 wil graag de omgang met haar vader versimpelen of versoberen zou je beter kunnen zeggen. Ik ben al 10 jaar van hem gescheiden. Ze is al het nodige gewend op het gebied van de omgangs regeling.
Ik heb moeizaam contact met mijn ex, we verschillen erg in levenswijze en dat heeft waarschijnlijk de nodige invloed op onze dochter maar dat is mijn kijk op alles.
Ze vind het prima om er heen te gaan maar het hoeft van haar niet. Ik merk aan haar dat er geen behoefte is maar ze doet het omdat het nou eenmaal zo is.
Ze moet nu 1x per 3 weken plus de helft van alle vakanties en feestdagen. Vooral die laatste 2 dingen daar heeft ze geen behoefte aan. Bijvoorbeeld ze zou 3 weken in de zomervakantie moeten komen maar zou zelf liever 1 week willen.
Mijn ex en nieuwe partner zijn van een strakke planning en willen nu al voor komend jaar alles vastleggen. Zo gaat dit ieder jaar. Ik krijg een voorstel van hun kant en hier kan ik dan eventueel wijzigingen op aanbrengen. Echter geeft mijn dochter nu zo duidelijk aan dat ze het zo niet meer wil en het meer vrijblijvend wil houden (afgezien van de 1x per 3 week).
Ik heb aan hem voorgelegd om de vakanties en feestdagen wat minder strak te plannen en haar meer ruimte te geven. Dit was voor hem eigenlijk onbespreekbaar, en we zijn nu dus in gesprek (via mail helaas) hierover.
Herkent iemand dit? Ik kan op internet erg weinig vinden waar ik wat aan heb.
Ik weet dat mijn dochter in principe bij de kinderrechter een verzoek zou kunnen indienen om e.e.a te laten aanpassen. Is er iemand die weet hoe dit dan verloopt en of het zinvol is om deze stap te ondernemen zonder dat het al te zwaar voor haar wordt.
X
Ik heb moeizaam contact met mijn ex, we verschillen erg in levenswijze en dat heeft waarschijnlijk de nodige invloed op onze dochter maar dat is mijn kijk op alles.
Ze vind het prima om er heen te gaan maar het hoeft van haar niet. Ik merk aan haar dat er geen behoefte is maar ze doet het omdat het nou eenmaal zo is.
Ze moet nu 1x per 3 weken plus de helft van alle vakanties en feestdagen. Vooral die laatste 2 dingen daar heeft ze geen behoefte aan. Bijvoorbeeld ze zou 3 weken in de zomervakantie moeten komen maar zou zelf liever 1 week willen.
Mijn ex en nieuwe partner zijn van een strakke planning en willen nu al voor komend jaar alles vastleggen. Zo gaat dit ieder jaar. Ik krijg een voorstel van hun kant en hier kan ik dan eventueel wijzigingen op aanbrengen. Echter geeft mijn dochter nu zo duidelijk aan dat ze het zo niet meer wil en het meer vrijblijvend wil houden (afgezien van de 1x per 3 week).
Ik heb aan hem voorgelegd om de vakanties en feestdagen wat minder strak te plannen en haar meer ruimte te geven. Dit was voor hem eigenlijk onbespreekbaar, en we zijn nu dus in gesprek (via mail helaas) hierover.
Herkent iemand dit? Ik kan op internet erg weinig vinden waar ik wat aan heb.
Ik weet dat mijn dochter in principe bij de kinderrechter een verzoek zou kunnen indienen om e.e.a te laten aanpassen. Is er iemand die weet hoe dit dan verloopt en of het zinvol is om deze stap te ondernemen zonder dat het al te zwaar voor haar wordt.
X
dinsdag 30 augustus 2011 om 08:54
Ik vind dat TO met name in het begin van dit topic erg hard wordt aangevallen. Na de verhuizing heeft ze aangeboden dochter vaker naar vader te brengen, maar dat wilde vader niet omdat het niet in zijn planning paste. En toch is vader de zielepiet omdat hij zijn kind zo weinig zag, en TO de slechte moeder die haar kind bij de vader weghoudt. Iemand (vergeten wie) suggereert dat ze dat zou doen omdat ze anders alleen zou zijn zonder haar dochter. Als TO daarop reageert dat ze nog 2 andere kinderen heeft die haar bezighouden, wordt dat weer tegen haar gebruikt omdat ze dat ook op die manier tegen de dochter in kwestie zou zeggen. Dat lees ik nergens. Ik haal ook nergens uit dat TO tegen haar dochter slecht over haar vader spreekt. Eerlijk gezegd vind ik veel reacties typisch "alle gescheiden moeders zijn heksen en alle gescheiden vaders zijn zielig", zoals ze hier zo vaak geplaatst worden. Zo is de werkelijkheid natuurlijk niet in alle gevallen.
On topic: ik denk dat mediation een goed idee is, Jofransy. Laat jullie dochter haar eigen verhaal doen. Jij en je ex mogen pas reageren als ze klaar is met praten. Ik ben benieuwd wat daaruit komt. Over de omgangsregeling: misschien is het voor haar leuker en/of beter te behappen als ze in plaats van eens in de 3 weken, eens in de 2 weken een weekend naar haar vader gaat. En zoals iemand al opperde, de zomervakantie te splitsen in 2 keer 1,5 week in plaats van 3 weken achter elkaar. Misschien is het een idee dat jullie (jij en ex) volgend jaar naar hetzelfde land bij elkaar in de buurt op vakantie gaan, en jullie dochter eerst een periode bij jou en je man is, en daarna naar haar vader en zijn gezin gaat. Op die manier kan iedereen een 'normale' periode op vakantie maar hoeft dochter niet zo lang achter elkaar in het andere gezin te zijn. Aan de andere kant: misschien ziet ze het volgend jaar allemaal weer anders en wil ze wel graag langer blijven.
De gang naar de rechter klinkt trouwens dramatischer dan het is. Ik ben daar ook geweest toen ik 12 was. Vooraf heb ik me best druk gemaakt, dacht dat er iemand in een toga zou zitten etc. maar dat was niet zo. Als ik me goed herinner waren er 2 of 3 mensen in 'gewone' kleren die me vroegen wat ik wilde met de omgangsregeling. Dat heb ik verteld en binnen 10 minuten stond ik weer buiten. Het is al een hele tijd geleden maar ik kan me niet voorstellen dat zo'n zitting zodanig is veranderd dat het nu wel eng is voor een kind. Hoe dan ook: het is natuurlijk altijd fijner als je er in onderling overleg of met een mediator uit kunt komen.
Heel veel succes met deze situatie!
On topic: ik denk dat mediation een goed idee is, Jofransy. Laat jullie dochter haar eigen verhaal doen. Jij en je ex mogen pas reageren als ze klaar is met praten. Ik ben benieuwd wat daaruit komt. Over de omgangsregeling: misschien is het voor haar leuker en/of beter te behappen als ze in plaats van eens in de 3 weken, eens in de 2 weken een weekend naar haar vader gaat. En zoals iemand al opperde, de zomervakantie te splitsen in 2 keer 1,5 week in plaats van 3 weken achter elkaar. Misschien is het een idee dat jullie (jij en ex) volgend jaar naar hetzelfde land bij elkaar in de buurt op vakantie gaan, en jullie dochter eerst een periode bij jou en je man is, en daarna naar haar vader en zijn gezin gaat. Op die manier kan iedereen een 'normale' periode op vakantie maar hoeft dochter niet zo lang achter elkaar in het andere gezin te zijn. Aan de andere kant: misschien ziet ze het volgend jaar allemaal weer anders en wil ze wel graag langer blijven.
De gang naar de rechter klinkt trouwens dramatischer dan het is. Ik ben daar ook geweest toen ik 12 was. Vooraf heb ik me best druk gemaakt, dacht dat er iemand in een toga zou zitten etc. maar dat was niet zo. Als ik me goed herinner waren er 2 of 3 mensen in 'gewone' kleren die me vroegen wat ik wilde met de omgangsregeling. Dat heb ik verteld en binnen 10 minuten stond ik weer buiten. Het is al een hele tijd geleden maar ik kan me niet voorstellen dat zo'n zitting zodanig is veranderd dat het nu wel eng is voor een kind. Hoe dan ook: het is natuurlijk altijd fijner als je er in onderling overleg of met een mediator uit kunt komen.
Heel veel succes met deze situatie!
dinsdag 30 augustus 2011 om 09:50
Ik heb na een relatie van 6 jaar even in Amsterdam gewoond. Maar ben na 6 maanden ook weer terug gekeerd naar Rotterdam, en jawel zodat mijn kids en hun vader in dezelfde stad wonen en elkaar vaker kunnen zien! Ik kan er niet bij met mijn hoofd dat er moeders zijn die naar de andere kant van het land verhuizen.
Ben zelf in de omgeving van Amsterdam opgegroeid, heb met ex 2 dochters gekregen en een aantal jaren samen gewoond in Rotterdam.(Hij is Rotterdammer).
Maar voor de kids ben ik terug gekomen, want als ik mocht kiezen had ik toch graag in Amsterdam willen blijven wonen.
Ben zelf in de omgeving van Amsterdam opgegroeid, heb met ex 2 dochters gekregen en een aantal jaren samen gewoond in Rotterdam.(Hij is Rotterdammer).
Maar voor de kids ben ik terug gekomen, want als ik mocht kiezen had ik toch graag in Amsterdam willen blijven wonen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 10:42
Denk dat een mediator niet verkeerd is. Mijn advies zou zijn om wel rekening te houden met haar wensen (te laten merken dat je dit serieus neemt), maar uiteindelijk een verstandige keuze te maken, vanuit jullie rol als ouders c.q. volwassenen. Heb 't al eerder voorbij zien komen geloof ik: sommige dingen moeten nu eenmaal gebeuren. Ik vond school bijv. ook saai, als het toen aan mij gelegen had was ik gestopt, maar ben nu blij dat ik toch gegaan. Iets anders dan kwestie TO, maar toch...
dinsdag 30 augustus 2011 om 11:02
Give-love, ik vind het nog niet eens zo'n gekke vergelijking. School moet ook, is ook belangrijk voor je en voor je toekomst. En dat overzie je als kind ook niet.
Een deel van je jeugd met je vader doorbrengen en zodoende een familiaire emotionele band met hem behouden, is iets wat je later nooit meer in kan halen. Daarom gaf ik al eerder aan dat ik er eerder voor zou pleiten dat ze regelmatiger naar haar vader gaat, omdat er nu op 11-jarige leeftijd al verwijdering zichtbaar is. En proberen haar de contacten met vader positiever te laten ervaren. wat je nu afbreekt, bouw je later nooit meer op.
Daarnaast: ook vader heeft belangen en rechten. Daar mag ook aan tegemoet gekomen worden.
Een deel van je jeugd met je vader doorbrengen en zodoende een familiaire emotionele band met hem behouden, is iets wat je later nooit meer in kan halen. Daarom gaf ik al eerder aan dat ik er eerder voor zou pleiten dat ze regelmatiger naar haar vader gaat, omdat er nu op 11-jarige leeftijd al verwijdering zichtbaar is. En proberen haar de contacten met vader positiever te laten ervaren. wat je nu afbreekt, bouw je later nooit meer op.
Daarnaast: ook vader heeft belangen en rechten. Daar mag ook aan tegemoet gekomen worden.
dinsdag 30 augustus 2011 om 11:18
Als het belang van een goede band tussen vader en kind voorop gesteld moet worden, mag vader daar wel harder aan werken lijkt mij.
Er is een reden waarom dochter niet wil, lijkt mij zaak uit te zoeken wat die reden is en daar aan te werken zodat ze weer graag gaat.
Nogmaals, ouders willen een scheiding, kind niet maar moet zich er wel naar conformeren en als het iets niet wil dan moet het maar?
Ik ben grote voorstander van een goede band met beide ouders hebben, maar wel de signalen serieus nemen als een kind ergens problemen mee ervaart.
Je "moet" klinkt in mijn ogen niet serieus.
Wel luisteren en zoeken naar een modus waar kind tevreden mee is en de band in stand kan houden.
Er is een reden waarom dochter niet wil, lijkt mij zaak uit te zoeken wat die reden is en daar aan te werken zodat ze weer graag gaat.
Nogmaals, ouders willen een scheiding, kind niet maar moet zich er wel naar conformeren en als het iets niet wil dan moet het maar?
Ik ben grote voorstander van een goede band met beide ouders hebben, maar wel de signalen serieus nemen als een kind ergens problemen mee ervaart.
Je "moet" klinkt in mijn ogen niet serieus.
Wel luisteren en zoeken naar een modus waar kind tevreden mee is en de band in stand kan houden.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:00
plukkiedewukkie,
jij ziet het erg goed. Jouw reactie krijg ik ook vaak uit mijn omgeving. Ja het klopt dat ik destijds ben verhuisd en hierdoor dus de zwarte Piet ben dat geeft niet. Wat ik wel erg vind is dat mijn ex vanaf toen een slachtofferrol heeft aangenomen. Natuurlijk had hij verdriet dat had ik ook zo een keuze maak je niet zomaar. Verdriet is niet erg maar ik vind dat je dan na verloop van tijd jezelf bij elkaar moet rapen en er voor jezelf en je kind het beste van te maken. Dat heeft hij in mijn ogen niet gedaan. Hij had zich meer kunnen inzetten en meer van zich kunnen laten horen en zien. Ik heb 5 jaar moeten aandringen om hem te laten inzien dag hij wekelijks contact moet zoeken met haar. Omdat ik dit belangrijk vind en vond en om
dat ze daar erg veel behoefte aan had en ik wilde dat ze een fijne band met haar vader zou hebben. Zo zijn er tal van voorbeelden waar er dus vanuit mij op bepaalde zaken is aangedrongen, niet voor mij maar voor ons kind. Ik heb de deur altijd open staan en gezegd dat ze altijd welkom zijn maar geen gehoor. Hoe zou jij je voelen als je 8 jaar oud bent en je vader belt of hij naar jouw hardloop wedstrijd komt kijken en je dan als kind krijgt te horen dat dit niet in de planning past???? De teleurstelling bij mijn dochter was enorm. Vanaf toen is het steeds een beetje minder geworden. Zo zijn er nog meer voorbeelden die ik zou kunnen aanhalen, eerder heb ik ook vermeld dat toen ze het moeilijk had en ze hem mistte hij ook niet thuis gaf, want toen was er geen geld voor benzine???? Sorry maar wat moet je als kind met dat soort info? Je kunt dan wel zeggen dat ik haar had moeten brengen maar ik neem in mijn ogen al meer dan genoeg hooi op mij
vork. Het mag ook wel van 2 kanten komen.
Ik vind het ergens niet gek dat ze zich nu zo voelt. Voor haar had de verhuizing terug niet gehoeven maar ik dacht dat het absoluut positief voor haar zou zijn en ze vanzelf meer contact zou willen. Tot dusver is dat niet zo gebleken.
jij ziet het erg goed. Jouw reactie krijg ik ook vaak uit mijn omgeving. Ja het klopt dat ik destijds ben verhuisd en hierdoor dus de zwarte Piet ben dat geeft niet. Wat ik wel erg vind is dat mijn ex vanaf toen een slachtofferrol heeft aangenomen. Natuurlijk had hij verdriet dat had ik ook zo een keuze maak je niet zomaar. Verdriet is niet erg maar ik vind dat je dan na verloop van tijd jezelf bij elkaar moet rapen en er voor jezelf en je kind het beste van te maken. Dat heeft hij in mijn ogen niet gedaan. Hij had zich meer kunnen inzetten en meer van zich kunnen laten horen en zien. Ik heb 5 jaar moeten aandringen om hem te laten inzien dag hij wekelijks contact moet zoeken met haar. Omdat ik dit belangrijk vind en vond en om
dat ze daar erg veel behoefte aan had en ik wilde dat ze een fijne band met haar vader zou hebben. Zo zijn er tal van voorbeelden waar er dus vanuit mij op bepaalde zaken is aangedrongen, niet voor mij maar voor ons kind. Ik heb de deur altijd open staan en gezegd dat ze altijd welkom zijn maar geen gehoor. Hoe zou jij je voelen als je 8 jaar oud bent en je vader belt of hij naar jouw hardloop wedstrijd komt kijken en je dan als kind krijgt te horen dat dit niet in de planning past???? De teleurstelling bij mijn dochter was enorm. Vanaf toen is het steeds een beetje minder geworden. Zo zijn er nog meer voorbeelden die ik zou kunnen aanhalen, eerder heb ik ook vermeld dat toen ze het moeilijk had en ze hem mistte hij ook niet thuis gaf, want toen was er geen geld voor benzine???? Sorry maar wat moet je als kind met dat soort info? Je kunt dan wel zeggen dat ik haar had moeten brengen maar ik neem in mijn ogen al meer dan genoeg hooi op mij
vork. Het mag ook wel van 2 kanten komen.
Ik vind het ergens niet gek dat ze zich nu zo voelt. Voor haar had de verhuizing terug niet gehoeven maar ik dacht dat het absoluut positief voor haar zou zijn en ze vanzelf meer contact zou willen. Tot dusver is dat niet zo gebleken.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:05
Pffff, wat een moeilijke en herkenbare situatie zeg!
Weet je ook waarom ze niet wil? Heeft ze er weinig vrienden mss?
Ik ben bang dat wij in de toekomst hier ook mee te maken krijgen. Alleen is mijn ex totaal niet van de planning, die ziet wel hoe het allemaal komt, en ik denk dat dat voor een kind nog verwarrender is. Nooit een vakantie bij papa, en als ze wel gaat mag ze kiezen hoeveel nachtjes. Na lang wikken en wegen het aantal nachtjes bepaald en dan kan papa niet. Ik kan me er eerlijk gezegd (al doe ik dat natuurlijk wel) niet zo druk meer om maken. Als ze mekaar zien is het goed, en als ze mekaar een poosje niet zien is dat ook goed. Nu ligt bij ons de situatie ook anders, ex werkt onregelmatig en is zomaar enkele weken van huis, Structuur zit er dus niet in. Als dochter straks besluit nog maar eens per maand naar papa te willen zou ik dat jammer vinden maar zeker wel begrijpen.
Moeilijk he, je wil voor je kind het beste, en luisteren naar wat zij wil. Maar soms gaat er zoveel in zo'n koppie om. Als je nu gewoon bij de eerstvolgende 'haal of brengsessie' een uurtje eerder komt, kunnen jullie dan niet eens rustig om de tafel? Desnoods schrijft je dochter op een papiertje wat ze wel en niet wil, en dan kunnen jullie daar met zn drieen een oplossong voor vinden. Mss kan papa zorgen dat ze daar ook een vriendinnetje krijgt (daarom wil mijn dochter ook maar 4 nachtjes achtereen bij papa, ze heeft er geen vriendinnetjes, en papa doet er ook geen moeite voor om eens een speelafspraakje te regelen als ze daar is, kind verveelt zich te pletter) Mss is papa heel handig met spreekbeurten en kan hij haar daar mooi in de weekenden mee helpen of weet ik veel wat.
Ow, en als papa haar zo erg mist kan ie mss eens langs komen doordeweek om een spelletje met haar te spelen, of eens te bellen? Ik persoonlijk vind dat een kind papa niet hoeft te bellen omdat hij haar zo mist. Als ie haar mist dan laat ie dat maar merken door haar eens extra op te zoeken
Weet je ook waarom ze niet wil? Heeft ze er weinig vrienden mss?
Ik ben bang dat wij in de toekomst hier ook mee te maken krijgen. Alleen is mijn ex totaal niet van de planning, die ziet wel hoe het allemaal komt, en ik denk dat dat voor een kind nog verwarrender is. Nooit een vakantie bij papa, en als ze wel gaat mag ze kiezen hoeveel nachtjes. Na lang wikken en wegen het aantal nachtjes bepaald en dan kan papa niet. Ik kan me er eerlijk gezegd (al doe ik dat natuurlijk wel) niet zo druk meer om maken. Als ze mekaar zien is het goed, en als ze mekaar een poosje niet zien is dat ook goed. Nu ligt bij ons de situatie ook anders, ex werkt onregelmatig en is zomaar enkele weken van huis, Structuur zit er dus niet in. Als dochter straks besluit nog maar eens per maand naar papa te willen zou ik dat jammer vinden maar zeker wel begrijpen.
Moeilijk he, je wil voor je kind het beste, en luisteren naar wat zij wil. Maar soms gaat er zoveel in zo'n koppie om. Als je nu gewoon bij de eerstvolgende 'haal of brengsessie' een uurtje eerder komt, kunnen jullie dan niet eens rustig om de tafel? Desnoods schrijft je dochter op een papiertje wat ze wel en niet wil, en dan kunnen jullie daar met zn drieen een oplossong voor vinden. Mss kan papa zorgen dat ze daar ook een vriendinnetje krijgt (daarom wil mijn dochter ook maar 4 nachtjes achtereen bij papa, ze heeft er geen vriendinnetjes, en papa doet er ook geen moeite voor om eens een speelafspraakje te regelen als ze daar is, kind verveelt zich te pletter) Mss is papa heel handig met spreekbeurten en kan hij haar daar mooi in de weekenden mee helpen of weet ik veel wat.
Ow, en als papa haar zo erg mist kan ie mss eens langs komen doordeweek om een spelletje met haar te spelen, of eens te bellen? Ik persoonlijk vind dat een kind papa niet hoeft te bellen omdat hij haar zo mist. Als ie haar mist dan laat ie dat maar merken door haar eens extra op te zoeken
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:09
Een kind van 11 met een mening is leuk, en nix mis mee maar de afspraken zijn gemaakt en daar heeft het kind zich aan te houden. Kind weet moeder in dit geval goed te bespelen. Want die heeft haarfijn door hoe moeder over vader denkt en speelt daar mooi op in. Je ouder kies je nu eenmaal niet uit en het is en blijft haar vader.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:09
quote:pinks schreef op 30 augustus 2011 @ 12:06:
Als jij ver weg gaat wonen vind ik inderdaad wel dat jij ook brengen en halen voor het grootste deel op je had mogen nemen. Waarom moest ex voor die kosten opdraaien?We praten over Groningen- Brabant, toch?
Als jij ver weg gaat wonen vind ik inderdaad wel dat jij ook brengen en halen voor het grootste deel op je had mogen nemen. Waarom moest ex voor die kosten opdraaien?We praten over Groningen- Brabant, toch?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:10
quote:pinks schreef op 30 augustus 2011 @ 12:06:
Als jij ver weg gaat wonen vind ik inderdaad wel dat jij ook brengen en halen voor het grootste deel op je had mogen nemen. Waarom moest ex voor die kosten opdraaien?wij hebben het reizen altijd eerlijk verdeeld, de een halen de ander brengen. Je kunt mij niet vertellen dat als je beide een baan hebt (hij en zijn nieuwe partner) en samen 1 kindje er dan absoluut geen euro over is om een keer extra te tanken?? Nee kan er bij mij niet in.
Als jij ver weg gaat wonen vind ik inderdaad wel dat jij ook brengen en halen voor het grootste deel op je had mogen nemen. Waarom moest ex voor die kosten opdraaien?wij hebben het reizen altijd eerlijk verdeeld, de een halen de ander brengen. Je kunt mij niet vertellen dat als je beide een baan hebt (hij en zijn nieuwe partner) en samen 1 kindje er dan absoluut geen euro over is om een keer extra te tanken?? Nee kan er bij mij niet in.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:11
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 12:00:
want toen was er geen geld voor benzine???? Sorry maar wat moet je als kind met dat soort info? Je kunt dan wel zeggen dat ik haar had moeten brengen maar ik neem in mijn ogen al meer dan genoeg hooi op mij
vork..Wat voor hooi neem jij op je vork dan?
want toen was er geen geld voor benzine???? Sorry maar wat moet je als kind met dat soort info? Je kunt dan wel zeggen dat ik haar had moeten brengen maar ik neem in mijn ogen al meer dan genoeg hooi op mij
vork..Wat voor hooi neem jij op je vork dan?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:13
quote:patchouli_ schreef op 30 augustus 2011 @ 01:43:
Jofransy, ik snap dat je met je dochter wil overleggen. Maar je dochter heeft hier niet dezelfde stem in als jij en haar vader. Jullie zijn haar ouders, jullie beslissen. Je kunt haar hooguit vragen wat ze van jullie beslissing vindt en haar begeleiden bij de dingen die ze daar moeilijk aan vindt.
Je geeft haar nu stem in volwassen beslissingen. En je geeft haar te veel ruimte om niet naar haar vader te hoeven gaan.
Nu jullie weer dichter bij elkaar wonen zou ik het eerder logisch vinden dat er weer 1 x per twee weken een weekend omgang is dan wat je nu voorstelt. Om een band te hebben, naar iemand toe te willen, moet je ook contact hebben, vertrouwd zijn met elkaar. Hoe minder contact, hoe minder vertrouwdheid en hoe minder de wil om er heen te willen.
Jofransy, ik snap dat je met je dochter wil overleggen. Maar je dochter heeft hier niet dezelfde stem in als jij en haar vader. Jullie zijn haar ouders, jullie beslissen. Je kunt haar hooguit vragen wat ze van jullie beslissing vindt en haar begeleiden bij de dingen die ze daar moeilijk aan vindt.
Je geeft haar nu stem in volwassen beslissingen. En je geeft haar te veel ruimte om niet naar haar vader te hoeven gaan.
Nu jullie weer dichter bij elkaar wonen zou ik het eerder logisch vinden dat er weer 1 x per twee weken een weekend omgang is dan wat je nu voorstelt. Om een band te hebben, naar iemand toe te willen, moet je ook contact hebben, vertrouwd zijn met elkaar. Hoe minder contact, hoe minder vertrouwdheid en hoe minder de wil om er heen te willen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:13
quote:Sgaaaaaaaaaapie_returns schreef op 30 augustus 2011 @ 12:09:
Een kind van 11 met een mening is leuk, en nix mis mee maar de afspraken zijn gemaakt en daar heeft het kind zich aan te houden. Kind weet moeder in dit geval goed te bespelen. Want die heeft haarfijn door hoe moeder over vader denkt en speelt daar mooi op in. Je ouder kies je nu eenmaal niet uit en het is en blijft haar vader.Ik word hier absoluut niet uitgespeeld. Je wilt niet weten hoe de omgangsweekenden in het verleden altijd begonnen. Dan stond ze thuis al te huilen bij de voordeur dat ze er weer heen moest. En dan zette ik haar keer op keer met een gebroken hart toch op die trein met haar papa mee. Omdat hij perse wilde dat ze zou komen ook al wilde ze niet. De grootste drama's zijn achter de rug gelukkig en nu ze ouder is kan ze zich beter verwoorden. Er is gewoon niet veel behoefte aan contact van haar kant. Daar hoef ik niet voor bespeeld te worden dat zie ik ook aan haar. Het is een slim kind dat moeilijk over haar gevoelens praat en waarvan ik weet dat ze haar vader niet wil teleurstellen. Alleen vind ik nu dat ze best weleens wat vaker zelf iets mag willen en het ook doorzetten.
Een kind van 11 met een mening is leuk, en nix mis mee maar de afspraken zijn gemaakt en daar heeft het kind zich aan te houden. Kind weet moeder in dit geval goed te bespelen. Want die heeft haarfijn door hoe moeder over vader denkt en speelt daar mooi op in. Je ouder kies je nu eenmaal niet uit en het is en blijft haar vader.Ik word hier absoluut niet uitgespeeld. Je wilt niet weten hoe de omgangsweekenden in het verleden altijd begonnen. Dan stond ze thuis al te huilen bij de voordeur dat ze er weer heen moest. En dan zette ik haar keer op keer met een gebroken hart toch op die trein met haar papa mee. Omdat hij perse wilde dat ze zou komen ook al wilde ze niet. De grootste drama's zijn achter de rug gelukkig en nu ze ouder is kan ze zich beter verwoorden. Er is gewoon niet veel behoefte aan contact van haar kant. Daar hoef ik niet voor bespeeld te worden dat zie ik ook aan haar. Het is een slim kind dat moeilijk over haar gevoelens praat en waarvan ik weet dat ze haar vader niet wil teleurstellen. Alleen vind ik nu dat ze best weleens wat vaker zelf iets mag willen en het ook doorzetten.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:13
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 12:10:
[...]
wij hebben het reizen altijd eerlijk verdeeld, de een halen de ander brengen. Eerlijk verdeeld? Ach, ja....... JOUW keuze en toen moest HIJ ineens EERLIJK gaan delen.
Je kunt mij niet vertellen dat als je beide een baan hebt (hij en zijn nieuwe partner) en samen 1 kindje er dan absoluut geen euro over is om een keer extra te tanken?? Nee kan er bij mij niet in.Ik neem aan dat de alimentatie ook omhoog is gegaan toen jouw ex het beter kreeg vanwege een extra salaris?
[...]
wij hebben het reizen altijd eerlijk verdeeld, de een halen de ander brengen. Eerlijk verdeeld? Ach, ja....... JOUW keuze en toen moest HIJ ineens EERLIJK gaan delen.
Je kunt mij niet vertellen dat als je beide een baan hebt (hij en zijn nieuwe partner) en samen 1 kindje er dan absoluut geen euro over is om een keer extra te tanken?? Nee kan er bij mij niet in.Ik neem aan dat de alimentatie ook omhoog is gegaan toen jouw ex het beter kreeg vanwege een extra salaris?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 augustus 2011 @ 12:13:
[...]
Ik neem aan dat de alimentatie ook omhoog is gegaan toen jouw ex het beter kreeg vanwege een extra salaris?
blijf vooral rustig BGB anders schiet je bloeddruk ineens zo omhoog.
Ik ontvang enkel voor mijn kind alimentatie zo heb ik het zelf graag gewild en vond ik ook logisch. En dat bedrag is nooit veranderd. Zet mij niet neer als een bitch of mega ex-loeder, want that aint ME!
[...]
Ik neem aan dat de alimentatie ook omhoog is gegaan toen jouw ex het beter kreeg vanwege een extra salaris?
blijf vooral rustig BGB anders schiet je bloeddruk ineens zo omhoog.
Ik ontvang enkel voor mijn kind alimentatie zo heb ik het zelf graag gewild en vond ik ook logisch. En dat bedrag is nooit veranderd. Zet mij niet neer als een bitch of mega ex-loeder, want that aint ME!
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:19
Jofransy, vergeet niet dat een niet-verzorgende ouder veel minder beschikbaar kán zijn voor zijn kind. Je trekt het niet als je voortdurend wel beschikbaar bent en betrokken maar maar een omgang hebt van één weekend in de drie weken. Je kunt het je niet veroorloven om net zo betrokken te blijven bij je kind als de verzorgende ouder dat is. Dan zit je van de 21 dagen er 19 je kind gruwelijk te missen. Daar ga je kapot aan. En dus neem je afstand, richt je je leven anders in en dat draait inderdaad minder om het kind dan dat bij jou het geval is. Vaders leven heeft ook weer een vorm gekregen, met verplichtingen en plannen, en daar past kind niet altijd direct in nee. Dat is verdrietig, maar voor vader wel noodzakelijk.
Door het contact te gaan verminderen zal de betrokkenheid van vader alleen maar verder afnemen. Niet uit desinteresse, maar uit zelfbescherming. Tot er nog maar amper betrokkenheid over is omdat zijn kind ook zo goed als uit zijn leven verdwenen is....
Door het contact te gaan verminderen zal de betrokkenheid van vader alleen maar verder afnemen. Niet uit desinteresse, maar uit zelfbescherming. Tot er nog maar amper betrokkenheid over is omdat zijn kind ook zo goed als uit zijn leven verdwenen is....
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:19
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 12:17:
[...]
blijf vooral rustig BGB anders schiet je bloeddruk ineens zo omhoog.
Je denkt toch niet werkelijk dat ik me op zit te fokken over mensen die ik niet ken en hoogstwaarschijnlijk ook nooit ga leren kennen?
[...]
blijf vooral rustig BGB anders schiet je bloeddruk ineens zo omhoog.
Je denkt toch niet werkelijk dat ik me op zit te fokken over mensen die ik niet ken en hoogstwaarschijnlijk ook nooit ga leren kennen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:20
quote:patchouli_ schreef op 30 augustus 2011 @ 12:19:
Jofransy, vergeet niet dat een niet-verzorgende ouder veel minder beschikbaar kán zijn voor zijn kind. Je trekt het niet als je voortdurend wel beschikbaar bent en betrokken maar maar een omgang hebt van één weekend in de drie weken. Je kunt het je niet veroorloven om net zo betrokken te blijven bij je kind als de verzorgende ouder dat is. Dan zit je van de 21 dagen er 19 je kind gruwelijk te missen. Daar ga je kapot aan. En dus neem je afstand, richt je je leven anders in en dat draait inderdaad minder om het kind dan dat bij jou het geval is. Vaders leven heeft ook weer een vorm gekregen, met verplichtingen en plannen, en daar past kind niet altijd direct in nee. Dat is verdrietig, maar voor vader wel noodzakelijk.Klopt.
Jofransy, vergeet niet dat een niet-verzorgende ouder veel minder beschikbaar kán zijn voor zijn kind. Je trekt het niet als je voortdurend wel beschikbaar bent en betrokken maar maar een omgang hebt van één weekend in de drie weken. Je kunt het je niet veroorloven om net zo betrokken te blijven bij je kind als de verzorgende ouder dat is. Dan zit je van de 21 dagen er 19 je kind gruwelijk te missen. Daar ga je kapot aan. En dus neem je afstand, richt je je leven anders in en dat draait inderdaad minder om het kind dan dat bij jou het geval is. Vaders leven heeft ook weer een vorm gekregen, met verplichtingen en plannen, en daar past kind niet altijd direct in nee. Dat is verdrietig, maar voor vader wel noodzakelijk.Klopt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:21
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 12:10:
[...]
wij hebben het reizen altijd eerlijk verdeeld, de een halen de ander brengen. Je kunt mij niet vertellen dat als je beide een baan hebt (hij en zijn nieuwe partner) en samen 1 kindje er dan absoluut geen euro over is om een keer extra te tanken?? Nee kan er bij mij niet in.Daar zou je je weleens heel erg in kunnen vergissen .
[...]
wij hebben het reizen altijd eerlijk verdeeld, de een halen de ander brengen. Je kunt mij niet vertellen dat als je beide een baan hebt (hij en zijn nieuwe partner) en samen 1 kindje er dan absoluut geen euro over is om een keer extra te tanken?? Nee kan er bij mij niet in.Daar zou je je weleens heel erg in kunnen vergissen .
dinsdag 30 augustus 2011 om 12:27
quote:patchouli_ schreef op 30 augustus 2011 @ 12:19:
Jofransy, vergeet niet dat een niet-verzorgende ouder veel minder beschikbaar kán zijn voor zijn kind. Je trekt het niet als je voortdurend wel beschikbaar bent en betrokken maar maar een omgang hebt van één weekend in de drie weken. Je kunt het je niet veroorloven om net zo betrokken te blijven bij je kind als de verzorgende ouder dat is. Dan zit je van de 21 dagen er 19 je kind gruwelijk te missen. Daar ga je kapot aan. En dus neem je afstand, richt je je leven anders in en dat draait inderdaad minder om het kind dan dat bij jou het geval is. Vaders leven heeft ook weer een vorm gekregen, met verplichtingen en plannen, en daar past kind niet altijd direct in nee. Dat is verdrietig, maar voor vader wel noodzakelijk.
Door het contact te gaan verminderen zal de betrokkenheid van vader alleen maar verder afnemen. Niet uit desinteresse, maar uit zelfbescherming. Tot er nog maar amper betrokkenheid over is omdat zijn kind ook zo goed als uit zijn leven verdwenen is....Patchouli, weer zo'n post die me recht in het hart raakt. Ik herken dit ontzettend in het geval van mijn man en zijn kinderen en mijzelf als stiefmoeder. Uit zelfbehoud moet je zorgen voor een zinvol leven, waarin het gemis niet de overhand krijgt.
Jofransy, vergeet niet dat een niet-verzorgende ouder veel minder beschikbaar kán zijn voor zijn kind. Je trekt het niet als je voortdurend wel beschikbaar bent en betrokken maar maar een omgang hebt van één weekend in de drie weken. Je kunt het je niet veroorloven om net zo betrokken te blijven bij je kind als de verzorgende ouder dat is. Dan zit je van de 21 dagen er 19 je kind gruwelijk te missen. Daar ga je kapot aan. En dus neem je afstand, richt je je leven anders in en dat draait inderdaad minder om het kind dan dat bij jou het geval is. Vaders leven heeft ook weer een vorm gekregen, met verplichtingen en plannen, en daar past kind niet altijd direct in nee. Dat is verdrietig, maar voor vader wel noodzakelijk.
Door het contact te gaan verminderen zal de betrokkenheid van vader alleen maar verder afnemen. Niet uit desinteresse, maar uit zelfbescherming. Tot er nog maar amper betrokkenheid over is omdat zijn kind ook zo goed als uit zijn leven verdwenen is....Patchouli, weer zo'n post die me recht in het hart raakt. Ik herken dit ontzettend in het geval van mijn man en zijn kinderen en mijzelf als stiefmoeder. Uit zelfbehoud moet je zorgen voor een zinvol leven, waarin het gemis niet de overhand krijgt.
