Geld & Recht
alle pijlers
kind wil omgangs regeling wijzigen
maandag 29 augustus 2011 om 23:34
Mijn dochter inmiddels 11 wil graag de omgang met haar vader versimpelen of versoberen zou je beter kunnen zeggen. Ik ben al 10 jaar van hem gescheiden. Ze is al het nodige gewend op het gebied van de omgangs regeling.
Ik heb moeizaam contact met mijn ex, we verschillen erg in levenswijze en dat heeft waarschijnlijk de nodige invloed op onze dochter maar dat is mijn kijk op alles.
Ze vind het prima om er heen te gaan maar het hoeft van haar niet. Ik merk aan haar dat er geen behoefte is maar ze doet het omdat het nou eenmaal zo is.
Ze moet nu 1x per 3 weken plus de helft van alle vakanties en feestdagen. Vooral die laatste 2 dingen daar heeft ze geen behoefte aan. Bijvoorbeeld ze zou 3 weken in de zomervakantie moeten komen maar zou zelf liever 1 week willen.
Mijn ex en nieuwe partner zijn van een strakke planning en willen nu al voor komend jaar alles vastleggen. Zo gaat dit ieder jaar. Ik krijg een voorstel van hun kant en hier kan ik dan eventueel wijzigingen op aanbrengen. Echter geeft mijn dochter nu zo duidelijk aan dat ze het zo niet meer wil en het meer vrijblijvend wil houden (afgezien van de 1x per 3 week).
Ik heb aan hem voorgelegd om de vakanties en feestdagen wat minder strak te plannen en haar meer ruimte te geven. Dit was voor hem eigenlijk onbespreekbaar, en we zijn nu dus in gesprek (via mail helaas) hierover.
Herkent iemand dit? Ik kan op internet erg weinig vinden waar ik wat aan heb.
Ik weet dat mijn dochter in principe bij de kinderrechter een verzoek zou kunnen indienen om e.e.a te laten aanpassen. Is er iemand die weet hoe dit dan verloopt en of het zinvol is om deze stap te ondernemen zonder dat het al te zwaar voor haar wordt.
X
Ik heb moeizaam contact met mijn ex, we verschillen erg in levenswijze en dat heeft waarschijnlijk de nodige invloed op onze dochter maar dat is mijn kijk op alles.
Ze vind het prima om er heen te gaan maar het hoeft van haar niet. Ik merk aan haar dat er geen behoefte is maar ze doet het omdat het nou eenmaal zo is.
Ze moet nu 1x per 3 weken plus de helft van alle vakanties en feestdagen. Vooral die laatste 2 dingen daar heeft ze geen behoefte aan. Bijvoorbeeld ze zou 3 weken in de zomervakantie moeten komen maar zou zelf liever 1 week willen.
Mijn ex en nieuwe partner zijn van een strakke planning en willen nu al voor komend jaar alles vastleggen. Zo gaat dit ieder jaar. Ik krijg een voorstel van hun kant en hier kan ik dan eventueel wijzigingen op aanbrengen. Echter geeft mijn dochter nu zo duidelijk aan dat ze het zo niet meer wil en het meer vrijblijvend wil houden (afgezien van de 1x per 3 week).
Ik heb aan hem voorgelegd om de vakanties en feestdagen wat minder strak te plannen en haar meer ruimte te geven. Dit was voor hem eigenlijk onbespreekbaar, en we zijn nu dus in gesprek (via mail helaas) hierover.
Herkent iemand dit? Ik kan op internet erg weinig vinden waar ik wat aan heb.
Ik weet dat mijn dochter in principe bij de kinderrechter een verzoek zou kunnen indienen om e.e.a te laten aanpassen. Is er iemand die weet hoe dit dan verloopt en of het zinvol is om deze stap te ondernemen zonder dat het al te zwaar voor haar wordt.
X
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:06
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 augustus 2011 @ 00:59:
Toen ze papa zo miste had je dochter niet te willen; je hebt har niet naar je ex gebracht om haar daar te laten wonen.
Nu ze papa niet mist heeft ze ineens van alles te willen.
Gek.Zó mee eens! Dat komt omdat het vooral om jouzelf gaat en niet om je dochter of om haar vader.
Toen ze papa zo miste had je dochter niet te willen; je hebt har niet naar je ex gebracht om haar daar te laten wonen.
Nu ze papa niet mist heeft ze ineens van alles te willen.
Gek.Zó mee eens! Dat komt omdat het vooral om jouzelf gaat en niet om je dochter of om haar vader.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:07
quote:lila01 schreef op 30 augustus 2011 @ 01:05:
BGB, ik denk dat je daar een punt hebt, Dat meisje zit gewoon in een spagaat. Er zijn 3 kinderen, maar zij is het buitenbeentje, omdat ze een andere papa heeft.
Dat zou kunnen; die wil de deur niet uit omdat ze bang zijn dat het dán ineens een stuk leuker is zonder haar.
Zoiets zou het kunnen zijn.
En als pa dan ook nog een nieuwe leg heeft of een andermans kinderen - haast - full time bij zich heeft.....
BGB, ik denk dat je daar een punt hebt, Dat meisje zit gewoon in een spagaat. Er zijn 3 kinderen, maar zij is het buitenbeentje, omdat ze een andere papa heeft.
Dat zou kunnen; die wil de deur niet uit omdat ze bang zijn dat het dán ineens een stuk leuker is zonder haar.
Zoiets zou het kunnen zijn.
En als pa dan ook nog een nieuwe leg heeft of een andermans kinderen - haast - full time bij zich heeft.....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:08
TO, ik heb je even geloept en snap de situatie nu iets beter. Ik zie dat je dochter best wat problemen heeft. Ze heeft jou en je ex natuurlijk ook nooit als ouders samen gekend. Ja, als baby, maar niet echt 'bewust'. Lijkt me logisch dat ze behoorlijk in de knoop zit, zeker nu ze tegen de puberteit aanloopt. Misschien lijkt het haar makkelijker om dan maar minder naar vader te gaan, zodat ze bij 1 gezin hoort.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:09
Jofransky,
Het is je EX. Een partner kun je al niet veranderen, een ex zeker niet.
Je geeft aan dat hij van de strakke planning is en zich daaraan wil houden.
Het lijkt mij in ieders voordeel (ook in dat van je dochter) om dat te accepteren als iets wat bij hem hoort. Dat maakt dus dat flexibele afspraken niet mogelijk zijn.
Hij laat als ik het goed gelezen heb wel lang van te voren zijn voorstel weten en biedt ruimte voor aanpassingen (mits lang van tevoren).
Als het probleem is dat je dochter drie weken te lang vind zou ze in de planningsfase een tegenvoorstel kunnen doen. 2x 1,5 week o.i.d.
Misschien kan dat best, of misschien ook niet (omdat ze drie weken ver weg willen). Het valt te proberen, te overleggen.
Maar het lijkt mij belangrijk dat jij naar je dochter uitdraagt dat haar vader het contact heel belangrijk vindt en dat hij dat niet zou willen missen. En dat er dingen zijn die voor hem als mens heel belangrijk zijn, zoals die strakke planning.
(als dat zijn enige minpunt is boft ze wel met hem trouwens)
Ik wens je succes.
Het is je EX. Een partner kun je al niet veranderen, een ex zeker niet.
Je geeft aan dat hij van de strakke planning is en zich daaraan wil houden.
Het lijkt mij in ieders voordeel (ook in dat van je dochter) om dat te accepteren als iets wat bij hem hoort. Dat maakt dus dat flexibele afspraken niet mogelijk zijn.
Hij laat als ik het goed gelezen heb wel lang van te voren zijn voorstel weten en biedt ruimte voor aanpassingen (mits lang van tevoren).
Als het probleem is dat je dochter drie weken te lang vind zou ze in de planningsfase een tegenvoorstel kunnen doen. 2x 1,5 week o.i.d.
Misschien kan dat best, of misschien ook niet (omdat ze drie weken ver weg willen). Het valt te proberen, te overleggen.
Maar het lijkt mij belangrijk dat jij naar je dochter uitdraagt dat haar vader het contact heel belangrijk vindt en dat hij dat niet zou willen missen. En dat er dingen zijn die voor hem als mens heel belangrijk zijn, zoals die strakke planning.
(als dat zijn enige minpunt is boft ze wel met hem trouwens)
Ik wens je succes.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:10
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:16
quote:lila01 schreef op 30 augustus 2011 @ 01:08:
TO, ik heb je even geloept en snap de situatie nu iets beter. Ik zie dat je dochter best wat problemen heeft. Ze heeft jou en je ex natuurlijk ook nooit als ouders samen gekend. Ja, als baby, maar niet echt 'bewust'. Lijkt me logisch dat ze behoorlijk in de knoop zit, zeker nu ze tegen de puberteit aanloopt. Misschien lijkt het haar makkelijker om dan maar minder naar vader te gaan, zodat ze bij 1 gezin hoort.wederom eens, daarom is het ook zo belangrijk om als ouders in het belang van het kínd en niet dat van jezelf te communiceren. Zolang er een loyaliteitsconflict is zal die spagaat blijven. Natuurlijk moet er contact met de vader zijn, maar het moet niet zo zijn dat dat is omdat het anders voor papa zo moeilijk is. Of dat ze maar bij haar moeder wil blijven omdat mama het anders moeilijk heeft. Dat is het verrotte van scheidingen. Zolang ze aan jullie beide blijft merken dat dit speelt zal het voor haar moeilijk blijven. Praat met elkaar en probeer het eens te worden. Geef haar niet het gevoel dat ze moet kiezen. Zorg dat ze weet dat jullie van haar houden en dat ze zich niet verantwoordelijk hoeft te voelen voor jullie welzijn. Het moet andersom zijn.
TO, ik heb je even geloept en snap de situatie nu iets beter. Ik zie dat je dochter best wat problemen heeft. Ze heeft jou en je ex natuurlijk ook nooit als ouders samen gekend. Ja, als baby, maar niet echt 'bewust'. Lijkt me logisch dat ze behoorlijk in de knoop zit, zeker nu ze tegen de puberteit aanloopt. Misschien lijkt het haar makkelijker om dan maar minder naar vader te gaan, zodat ze bij 1 gezin hoort.wederom eens, daarom is het ook zo belangrijk om als ouders in het belang van het kínd en niet dat van jezelf te communiceren. Zolang er een loyaliteitsconflict is zal die spagaat blijven. Natuurlijk moet er contact met de vader zijn, maar het moet niet zo zijn dat dat is omdat het anders voor papa zo moeilijk is. Of dat ze maar bij haar moeder wil blijven omdat mama het anders moeilijk heeft. Dat is het verrotte van scheidingen. Zolang ze aan jullie beide blijft merken dat dit speelt zal het voor haar moeilijk blijven. Praat met elkaar en probeer het eens te worden. Geef haar niet het gevoel dat ze moet kiezen. Zorg dat ze weet dat jullie van haar houden en dat ze zich niet verantwoordelijk hoeft te voelen voor jullie welzijn. Het moet andersom zijn.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:18
quote:lila01 schreef op 30 augustus 2011 @ 01:08:
TO, ik heb je even geloept .
Heb ik ook gedaan.
Je gaf een hele poos geleden op als reden voor je verhuizing dat je het Zuiden zo miste en doodongelukkig was in het Noorden.
Je bent erg ver van je ex man verhuisd. Inderdaad geen afstandje om op woensdagmiddag, na werktijd , even langs te komen om nog , voor het donker is , even naar de speeltuin te gaan, of een tien minuten gesprekje op school te voeren, of een sporttraining bij te wonen.
TO, ik heb je even geloept .
Heb ik ook gedaan.
Je gaf een hele poos geleden op als reden voor je verhuizing dat je het Zuiden zo miste en doodongelukkig was in het Noorden.
Je bent erg ver van je ex man verhuisd. Inderdaad geen afstandje om op woensdagmiddag, na werktijd , even langs te komen om nog , voor het donker is , even naar de speeltuin te gaan, of een tien minuten gesprekje op school te voeren, of een sporttraining bij te wonen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:20
Ik denk niet zozeer dat alles aan de strakke/of losse planning van de ouders aangepast hoeft te worden maar dat jullie moeten kijken waar dat aan lígt. Het heeft een oorzaak, er zit een frustratie achter. Ik kan me niet voorstellen dat als een kind werkelijk liever niet drie weken naar haar vader wil die vader daar geen begrip voor heeft of ruimte voor overleg biedt zonder dat er van zijn kant meer frustraties spelen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:22
Even een heel rare gedachte misschien... maar haar "ik mis hem zo", daar is niet adequaat op gereageerd... zou het kunnen dat ze het te moeilijk vindt om afscheid te nemen van haar vader? Dat ze zich er niet durft te hechten en dat ze dat "probleem" nu op denkt te lossen door er maar gewoon niet meer heen te gaan?
Ligt een beetje in het verlengde van de gedachtengang van BGB, dat ze bij één gezin wil horen in plaats van bij twee. Maar ik vind het zo typisch dat ze eerst haar vader juist zo mist, waar niets mee gedaan wordt, en dat ze nu juist het tegenovergestelde wil, namelijk niet meer naar haar vader.
Dat het eerste (vader vaker zien) niet mogelijk was en dat ze nu in het tegenovergestelde wel gesteund wordt, daar heb je toch neem ik aan weinig inlevingsvermogen voor nodig om te zien dat je dan jullie kind dan harder probeert te hechten aan jou dan aan je ex? Als je neutraal was geweest, dan had je er alles aan gedaan om de omgangsregeling evenwichtiger te maken, lijkt mij althans. Dat is niet gebeurd (terwijl ze die wens toen wel nadrukkelijk uitsprak). Wie zegt dan, andere optie, dat ze niet om jou te behagen (en daarmee misschien meer vrede met zichzelf te krijgen) júist precies het omgekeerde vraagt?
Ligt een beetje in het verlengde van de gedachtengang van BGB, dat ze bij één gezin wil horen in plaats van bij twee. Maar ik vind het zo typisch dat ze eerst haar vader juist zo mist, waar niets mee gedaan wordt, en dat ze nu juist het tegenovergestelde wil, namelijk niet meer naar haar vader.
Dat het eerste (vader vaker zien) niet mogelijk was en dat ze nu in het tegenovergestelde wel gesteund wordt, daar heb je toch neem ik aan weinig inlevingsvermogen voor nodig om te zien dat je dan jullie kind dan harder probeert te hechten aan jou dan aan je ex? Als je neutraal was geweest, dan had je er alles aan gedaan om de omgangsregeling evenwichtiger te maken, lijkt mij althans. Dat is niet gebeurd (terwijl ze die wens toen wel nadrukkelijk uitsprak). Wie zegt dan, andere optie, dat ze niet om jou te behagen (en daarmee misschien meer vrede met zichzelf te krijgen) júist precies het omgekeerde vraagt?
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:27
Jullie dochter zit in een complexe situatie en die kun je maar op één manier makkelijker maken voor haar. Door haar niet te laten kiezen.
"Je hebt een vader en een moeder en wij hebben er voor gekozen om de zorg op deze manier te verdelen." Punt. Soms moet je gewoon dingen in het leven, daar wordt je echt geen slechter mens van. Je dochter is 11, ik neem aan dat ze in andere opvoedingsvraagstukken ook niet de keuze krijgt wat zij het prettigst vindt? Dat kun je o hierin doortrekken. Jij beslist. Of liever, haar ouders beslissen.
Wat je zou kunnen doen met die verschillen in opvoedingsomgeving is de positieve dingen daarvan benadrukken. En dan vooral ook voor jezelf. Dingen zijn anders, nou en? Dan kan ook voordelen hebben. Laat haar vooral het beste van beiden meekrijgen en leg daar de nadruk op bij jullie dochter.
Kinderen worden niet probleemloos groot. Aan ouders om hun kinderen niet voor problemen te behoeden, maar ze er bij te begeleiden.
"Je hebt een vader en een moeder en wij hebben er voor gekozen om de zorg op deze manier te verdelen." Punt. Soms moet je gewoon dingen in het leven, daar wordt je echt geen slechter mens van. Je dochter is 11, ik neem aan dat ze in andere opvoedingsvraagstukken ook niet de keuze krijgt wat zij het prettigst vindt? Dat kun je o hierin doortrekken. Jij beslist. Of liever, haar ouders beslissen.
Wat je zou kunnen doen met die verschillen in opvoedingsomgeving is de positieve dingen daarvan benadrukken. En dan vooral ook voor jezelf. Dingen zijn anders, nou en? Dan kan ook voordelen hebben. Laat haar vooral het beste van beiden meekrijgen en leg daar de nadruk op bij jullie dochter.
Kinderen worden niet probleemloos groot. Aan ouders om hun kinderen niet voor problemen te behoeden, maar ze er bij te begeleiden.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:31
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:36
Haar vader is al weer een jaar of 8 in een nieuwe relatie en hebben samen een kindje gekregen. Ik ben nog steeds samen met de vriend met wie ik ben verhuisd destijds naar het noorden en wij hebben 2 kinderen gekregen.
Ik krijg nu ff een hele berg info op mij af. Ik zal met mijn dochter eens gaan praten om te kijken of ik erachter kan komen hoe ze zich nu precies voelt en of ze kan beseffen dat ze op deze manier haar vader nog minder ziet. En de band dan alleen nog maar minder kan worden wat niet de bedoeling is. Het is geen grote prater maar ik hoop dat we een eind op weg kunnen komen. Dankzij jullie kijk ik er nu toch even anders tegen aan. het is ook echt niet mijn bedoeling om de band die er is moedwillig te verslechteren.
Ik krijg nu ff een hele berg info op mij af. Ik zal met mijn dochter eens gaan praten om te kijken of ik erachter kan komen hoe ze zich nu precies voelt en of ze kan beseffen dat ze op deze manier haar vader nog minder ziet. En de band dan alleen nog maar minder kan worden wat niet de bedoeling is. Het is geen grote prater maar ik hoop dat we een eind op weg kunnen komen. Dankzij jullie kijk ik er nu toch even anders tegen aan. het is ook echt niet mijn bedoeling om de band die er is moedwillig te verslechteren.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:38
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 01:36:
Haar vader is al weer een jaar of 8 in een nieuwe relatie en hebben samen een kindje gekregen. Ik ben nog steeds samen met de vriend met wie ik ben verhuisd destijds naar het noorden en wij hebben 2 kinderen gekregen.
.Dat dus.
Haar vader is al weer een jaar of 8 in een nieuwe relatie en hebben samen een kindje gekregen. Ik ben nog steeds samen met de vriend met wie ik ben verhuisd destijds naar het noorden en wij hebben 2 kinderen gekregen.
.Dat dus.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:41
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:43
Jofransy, ik snap dat je met je dochter wil overleggen. Maar je dochter heeft hier niet dezelfde stem in als jij en haar vader. Jullie zijn haar ouders, jullie beslissen. Je kunt haar hooguit vragen wat ze van jullie beslissing vindt en haar begeleiden bij de dingen die ze daar moeilijk aan vindt.
Je geeft haar nu stem in volwassen beslissingen. En je geeft haar te veel ruimte om niet naar haar vader te hoeven gaan.
Nu jullie weer dichter bij elkaar wonen zou ik het eerder logisch vinden dat er weer 1 x per twee weken een weekend omgang is dan wat je nu voorstelt. Om een band te hebben, naar iemand toe te willen, moet je ook contact hebben, vertrouwd zijn met elkaar. Hoe minder contact, hoe minder vertrouwdheid en hoe minder de wil om er heen te willen.
Je geeft haar nu stem in volwassen beslissingen. En je geeft haar te veel ruimte om niet naar haar vader te hoeven gaan.
Nu jullie weer dichter bij elkaar wonen zou ik het eerder logisch vinden dat er weer 1 x per twee weken een weekend omgang is dan wat je nu voorstelt. Om een band te hebben, naar iemand toe te willen, moet je ook contact hebben, vertrouwd zijn met elkaar. Hoe minder contact, hoe minder vertrouwdheid en hoe minder de wil om er heen te willen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:47
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 01:41:
@pstchouli,
wat jij schrijft zo heb ik het ook al vaker tegen haar gezegd. Zo van dit zijn de afspraken en niet anders. Vond de therapeut van mijn dochter destijds ook erg belangrijk om aan te geven. Maar zij zei toen ook dat dit niet voor alle kinderen even goed werkt.
Als er hele grote problemen zijn werkt dat niet nee. Maar die zijn er niet als ik zo lees. Het enige probleem wat ik zie in deze relatie is dat je haar ruimte geeft om niet naar haar vader te willen. Dat doe je niet bewust, daar ben ik van overtuigd. Maar je doet het wel.
Jullie dochter krijgt er echt niks van als je vast blijft houden aan de afspraken. Maar het levert haar wel wat op. Een band met haar vader. De leeftijd die jullie dochter heeft is cruciaal in het wel en niet willen. Doorzetten en vasthouden aan de afspraken is pedagogisch het meest verantwoord.
@pstchouli,
wat jij schrijft zo heb ik het ook al vaker tegen haar gezegd. Zo van dit zijn de afspraken en niet anders. Vond de therapeut van mijn dochter destijds ook erg belangrijk om aan te geven. Maar zij zei toen ook dat dit niet voor alle kinderen even goed werkt.
Als er hele grote problemen zijn werkt dat niet nee. Maar die zijn er niet als ik zo lees. Het enige probleem wat ik zie in deze relatie is dat je haar ruimte geeft om niet naar haar vader te willen. Dat doe je niet bewust, daar ben ik van overtuigd. Maar je doet het wel.
Jullie dochter krijgt er echt niks van als je vast blijft houden aan de afspraken. Maar het levert haar wel wat op. Een band met haar vader. De leeftijd die jullie dochter heeft is cruciaal in het wel en niet willen. Doorzetten en vasthouden aan de afspraken is pedagogisch het meest verantwoord.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:50
Jouw reacties ''ik vind het prima als zij vaker gaat... ik heb nog 2 andere kindjes dus dat houdt me wel van de straat'' kan op haar ook heel anders overkomen hè. Natuurlijk zeg je dit (mag ik hopen) niet letterlijk tegen haar, maar jouw stimuleren kan op haar ook overkomen als 'ze willen me liever daarheen hebben' en als haar vader dan ook nog eens zo (in haar ogen) moeilijk doet en ze daar alleen maar welkom is onder strikte voorwaarden (vroegtijdig gepland, etc.) dan kan dit meisje wel eens het idee krijgen eigenlijk nergens welkom te zijn. Natuurlijk is dit niet wat jij haar wil zeggen, maar kinderhersenen kunnen soms raar werken en zij betrekken ALLES wat ze niet zo snel kunnen verklaren (dit soort problemen zijn voor kinderen niet te verklaren) op zichzelf ''wat heb ik fout gedaan?''
Mijn neef werd vroeger in de vakantie vriendelijk verzocht naar zijn vader te gaan, dat was ''goed voor de band'' en dan kon moeder lekker met haar nieuwe man en kinderen op vakantie. Bij vader kreeg hij hetzelfde te horen! Kind werd dus in de vakantie verdeeld zodat beide hem niet mee op vakantie hoefde te nemen...
Mijn neef werd vroeger in de vakantie vriendelijk verzocht naar zijn vader te gaan, dat was ''goed voor de band'' en dan kon moeder lekker met haar nieuwe man en kinderen op vakantie. Bij vader kreeg hij hetzelfde te horen! Kind werd dus in de vakantie verdeeld zodat beide hem niet mee op vakantie hoefde te nemen...
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:52
@patchouli,
zo zie ik het ook, ik wil gewoon dat er geen verkeerde keuzes worden gemaakt. In mijn hoofd voer ik ook een twee-strijd. Wie moet ik tevreden stellen? Maar ik weet ook dat het zo niet werkt.
Ik ga morgen eerst met haar het gesprek samen misschien kan ik haar op positievere gedachtes krijgen. Ik heb in ieder geval heel wat aan jouw feedback! Bedankt!
zo zie ik het ook, ik wil gewoon dat er geen verkeerde keuzes worden gemaakt. In mijn hoofd voer ik ook een twee-strijd. Wie moet ik tevreden stellen? Maar ik weet ook dat het zo niet werkt.
Ik ga morgen eerst met haar het gesprek samen misschien kan ik haar op positievere gedachtes krijgen. Ik heb in ieder geval heel wat aan jouw feedback! Bedankt!
