Geld & Recht
alle pijlers
kind wil omgangs regeling wijzigen
maandag 29 augustus 2011 om 23:34
Mijn dochter inmiddels 11 wil graag de omgang met haar vader versimpelen of versoberen zou je beter kunnen zeggen. Ik ben al 10 jaar van hem gescheiden. Ze is al het nodige gewend op het gebied van de omgangs regeling.
Ik heb moeizaam contact met mijn ex, we verschillen erg in levenswijze en dat heeft waarschijnlijk de nodige invloed op onze dochter maar dat is mijn kijk op alles.
Ze vind het prima om er heen te gaan maar het hoeft van haar niet. Ik merk aan haar dat er geen behoefte is maar ze doet het omdat het nou eenmaal zo is.
Ze moet nu 1x per 3 weken plus de helft van alle vakanties en feestdagen. Vooral die laatste 2 dingen daar heeft ze geen behoefte aan. Bijvoorbeeld ze zou 3 weken in de zomervakantie moeten komen maar zou zelf liever 1 week willen.
Mijn ex en nieuwe partner zijn van een strakke planning en willen nu al voor komend jaar alles vastleggen. Zo gaat dit ieder jaar. Ik krijg een voorstel van hun kant en hier kan ik dan eventueel wijzigingen op aanbrengen. Echter geeft mijn dochter nu zo duidelijk aan dat ze het zo niet meer wil en het meer vrijblijvend wil houden (afgezien van de 1x per 3 week).
Ik heb aan hem voorgelegd om de vakanties en feestdagen wat minder strak te plannen en haar meer ruimte te geven. Dit was voor hem eigenlijk onbespreekbaar, en we zijn nu dus in gesprek (via mail helaas) hierover.
Herkent iemand dit? Ik kan op internet erg weinig vinden waar ik wat aan heb.
Ik weet dat mijn dochter in principe bij de kinderrechter een verzoek zou kunnen indienen om e.e.a te laten aanpassen. Is er iemand die weet hoe dit dan verloopt en of het zinvol is om deze stap te ondernemen zonder dat het al te zwaar voor haar wordt.
X
Ik heb moeizaam contact met mijn ex, we verschillen erg in levenswijze en dat heeft waarschijnlijk de nodige invloed op onze dochter maar dat is mijn kijk op alles.
Ze vind het prima om er heen te gaan maar het hoeft van haar niet. Ik merk aan haar dat er geen behoefte is maar ze doet het omdat het nou eenmaal zo is.
Ze moet nu 1x per 3 weken plus de helft van alle vakanties en feestdagen. Vooral die laatste 2 dingen daar heeft ze geen behoefte aan. Bijvoorbeeld ze zou 3 weken in de zomervakantie moeten komen maar zou zelf liever 1 week willen.
Mijn ex en nieuwe partner zijn van een strakke planning en willen nu al voor komend jaar alles vastleggen. Zo gaat dit ieder jaar. Ik krijg een voorstel van hun kant en hier kan ik dan eventueel wijzigingen op aanbrengen. Echter geeft mijn dochter nu zo duidelijk aan dat ze het zo niet meer wil en het meer vrijblijvend wil houden (afgezien van de 1x per 3 week).
Ik heb aan hem voorgelegd om de vakanties en feestdagen wat minder strak te plannen en haar meer ruimte te geven. Dit was voor hem eigenlijk onbespreekbaar, en we zijn nu dus in gesprek (via mail helaas) hierover.
Herkent iemand dit? Ik kan op internet erg weinig vinden waar ik wat aan heb.
Ik weet dat mijn dochter in principe bij de kinderrechter een verzoek zou kunnen indienen om e.e.a te laten aanpassen. Is er iemand die weet hoe dit dan verloopt en of het zinvol is om deze stap te ondernemen zonder dat het al te zwaar voor haar wordt.
X
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:30
Ben het helemaal eens met BGB. Het lijkt wel of je helemaal niet ziet wat je zelf doet jofransky, ik heb echt medelijden met je ex. Jij neemt kind mee, hij moet haar afschuwelijk vaak missen. En dan moet hij ook nog extra langskomen enzo.. Ik vind je erg egoistisch en kan me voorstellen dat je ex jou wel ziet als een tiran waar niet mee te praten valt, want het moet allemaal op jouw manier.
Je zou je dochter idd moeten helpen een goede band op te bouwen met haar vader, dat is nu en later onwijs belangrijk. Jij doet alleen het tegenovergestelde. Ik vind dat al een beetje gaat neigen naar het ouderverstotingssyndroom.
Je zou je dochter idd moeten helpen een goede band op te bouwen met haar vader, dat is nu en later onwijs belangrijk. Jij doet alleen het tegenovergestelde. Ik vind dat al een beetje gaat neigen naar het ouderverstotingssyndroom.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:32
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 00:29:
[...]
Destijds was ze zo klein dat ik dat soort zaken niet met haar kon bespreken uiteraard.
Je had haar toch ook gewoon langs kunnen brengen? Gewoon, om je dochter een goede band met haar vader te gunnen?
gek zeg, dat hij niet vaak langskwam; jij was weer gezellig gezinnetje aan het spelen en had een nieuwe vader voor zijn dochter.
Snap je hoe moeilijk dat zou kunnen zijn, om als vader daar steeds getuige van te moeten zijn; dat een andere man meer tijd met zijn dochter heeft dan hij zelf?
Maar naarmate ze ouder was heb ik haar geregeld gevraagd of ze graag extra wilde gaan of ze vaker wilde bellen of chatten. Daar was geen behoefte aan. Ik heb haar meer dan genoeg gepusht en daar zal mijn hele omgeving ook positief op kunnen antwoorden.
[...]
Destijds was ze zo klein dat ik dat soort zaken niet met haar kon bespreken uiteraard.
Je had haar toch ook gewoon langs kunnen brengen? Gewoon, om je dochter een goede band met haar vader te gunnen?
gek zeg, dat hij niet vaak langskwam; jij was weer gezellig gezinnetje aan het spelen en had een nieuwe vader voor zijn dochter.
Snap je hoe moeilijk dat zou kunnen zijn, om als vader daar steeds getuige van te moeten zijn; dat een andere man meer tijd met zijn dochter heeft dan hij zelf?
Maar naarmate ze ouder was heb ik haar geregeld gevraagd of ze graag extra wilde gaan of ze vaker wilde bellen of chatten. Daar was geen behoefte aan. Ik heb haar meer dan genoeg gepusht en daar zal mijn hele omgeving ook positief op kunnen antwoorden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:32
quote:Primabella schreef op 30 augustus 2011 @ 00:27:
Maar voor hem lijkt het me ook wel veel moeilijker om niet te plannen. Jij ziet haar elke dag en kan dus met alle winden meewaaien. Als je vandaag niet zus of zo met haar kan doen, ach, dan komt het morgen wel. Hij ziet haar zo weinig, dat als ze 1x niet kan, hij haar gelijk 6 weken niet ziet. Ik kan me voorstellen dat hij daar een probleem mee heeft. Ook kan ik me voorstellen dat hij dingen speciaal voor haar komst plant. Dat is bij jou natuurlijk niet nodig. En andersom geldt dat ook: omdat zij er 'normaal' niet is, is zijn leven anders ingericht. Dus als zij komt 'laat' hij dingen: werken, voetbalteam, whatever. Al die dingen worden gepland.
Zijn situatie is gewoon heel anders dan die van jou.
klopt daar heb je helemaal gelijk in. Maar hoe zij plannen is extreem. We wonen sinds kort weer dichtbij elkaar 20 minuten rijden en dan nog kan het niet flexibeler worden.
IK heb haar afgelopen periode ook wat vaker gezegd dat ze altijd naar ze toe kan gaan. Ze hebben laatst een mooi groot zwembad gekocht dan zeg ik ook heb je misschien zin om bij papa te gaan zwemmen?
DAt wil ze dus blijkbaar niet. Het kan natuurlijk ook pre-puberaal gedrag zijn maar dan denk ik ook. Geef haar nu wat meer ruimte door minder strak te plannen, na een tijdje kan ze misschien weer omslaan en wil ze juist vaker er heen en ben ik misschien ineens de stomste moeder ter wereld zoals je van een puber zou kunnenv erwachten.
Maar voor hem lijkt het me ook wel veel moeilijker om niet te plannen. Jij ziet haar elke dag en kan dus met alle winden meewaaien. Als je vandaag niet zus of zo met haar kan doen, ach, dan komt het morgen wel. Hij ziet haar zo weinig, dat als ze 1x niet kan, hij haar gelijk 6 weken niet ziet. Ik kan me voorstellen dat hij daar een probleem mee heeft. Ook kan ik me voorstellen dat hij dingen speciaal voor haar komst plant. Dat is bij jou natuurlijk niet nodig. En andersom geldt dat ook: omdat zij er 'normaal' niet is, is zijn leven anders ingericht. Dus als zij komt 'laat' hij dingen: werken, voetbalteam, whatever. Al die dingen worden gepland.
Zijn situatie is gewoon heel anders dan die van jou.
klopt daar heb je helemaal gelijk in. Maar hoe zij plannen is extreem. We wonen sinds kort weer dichtbij elkaar 20 minuten rijden en dan nog kan het niet flexibeler worden.
IK heb haar afgelopen periode ook wat vaker gezegd dat ze altijd naar ze toe kan gaan. Ze hebben laatst een mooi groot zwembad gekocht dan zeg ik ook heb je misschien zin om bij papa te gaan zwemmen?
DAt wil ze dus blijkbaar niet. Het kan natuurlijk ook pre-puberaal gedrag zijn maar dan denk ik ook. Geef haar nu wat meer ruimte door minder strak te plannen, na een tijdje kan ze misschien weer omslaan en wil ze juist vaker er heen en ben ik misschien ineens de stomste moeder ter wereld zoals je van een puber zou kunnenv erwachten.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:34
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 00:29:
[...]
Destijds was ze zo klein dat ik dat soort zaken niet met haar kon bespreken uiteraard. Maar naarmate ze ouder was heb ik haar geregeld gevraagd of ze graag extra wilde gaan of ze vaker wilde bellen of chatten. Daar was geen behoefte aan. Ik heb haar meer dan genoeg gepusht en daar zal mijn hele omgeving ook positief op kunnen antwoorden.Duh.. Het is een kind! Jij, als ouder die niet positief is over haar vader, vraagt of ze die vader graag wil bellen etc.. Ik vind het niet zo gek dat ze dan nee zegt. Is heel anders als dat je het brengt; Je vader houdt van je en mist je, ik vind dat je hem even moet bellen. Dat is wel een kind begeleiden. Wat je nu doet is loyaliteit uitspelen.
[...]
Destijds was ze zo klein dat ik dat soort zaken niet met haar kon bespreken uiteraard. Maar naarmate ze ouder was heb ik haar geregeld gevraagd of ze graag extra wilde gaan of ze vaker wilde bellen of chatten. Daar was geen behoefte aan. Ik heb haar meer dan genoeg gepusht en daar zal mijn hele omgeving ook positief op kunnen antwoorden.Duh.. Het is een kind! Jij, als ouder die niet positief is over haar vader, vraagt of ze die vader graag wil bellen etc.. Ik vind het niet zo gek dat ze dan nee zegt. Is heel anders als dat je het brengt; Je vader houdt van je en mist je, ik vind dat je hem even moet bellen. Dat is wel een kind begeleiden. Wat je nu doet is loyaliteit uitspelen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:36
Jouw hele omgeving reageert dan positief, maar ik vraag me af of dat aan de andere kant ook zo is.
Stel jij eens voor dat jij hem bent, zou jij dan ook niet die weinige momenten koesteren? En misschien wel verkeerd reageren als die momenten worden afgenomen, om no reason?
Ben benieuwd hoe jij zou reageren als je in zijn schoenen staat.
Stel jij eens voor dat jij hem bent, zou jij dan ook niet die weinige momenten koesteren? En misschien wel verkeerd reageren als die momenten worden afgenomen, om no reason?
Ben benieuwd hoe jij zou reageren als je in zijn schoenen staat.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:39
je hebt de plicht als ouder ervoor te zorgen dat jouw kind zowel haar moeder als vader ziet. Als kind het anders bedenkt dan is dat nog geen reden om de afspraken overhoop te trekken want dan is het einde zoek. bedenk dat er een moment kan komen dat ze niet meer naar jou wil. Toch fijn als je ex dan zegt, je moet want je woont nou eenmaal ook bij je moeder
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:39
quote:rafaella schreef op 30 augustus 2011 @ 00:34:
[...]
Duh.. Het is een kind! Jij, als ouder die niet positief is over haar vader, vraagt of ze die vader graag wil bellen etc.. Ik vind het niet zo gek dat ze dan nee zegt. Is heel anders als dat je het brengt; Je vader houdt van je en mist je, ik vind dat je hem even moet bellen. Dat is wel een kind begeleiden. Wat je nu doet is loyaliteit uitspelen.
ik heb het idee dat dit hele gesprek een verkeerde kant op gaat. Ik heb nog nooit niet positief over haar vader gesproken. Het wordt hier toch echt te zwart wit gesteld allemaal.
Alsof ik bovenstaande dingen niet zou hebben gezegd tegen mijn dochter. Ik heb haar ook geprobeerd zover te krijgen dat ze uit zichzelf het leuk vond om haar vader te bellen of om langs te gaan.
Zelfs met tips van de kinderpsycholoog, ik kreeg van haar toch aardig de indruk dat ik ondanks de keuze te verhuizen het toch wel prima heb aangepakt. Voor zover dat kan, en nu wordt ik hier weggezet als een vreselijke ex die haar ex-partner niets gunt.
Dat vind ik niet fair want zo ligt de situatie niet.
[...]
Duh.. Het is een kind! Jij, als ouder die niet positief is over haar vader, vraagt of ze die vader graag wil bellen etc.. Ik vind het niet zo gek dat ze dan nee zegt. Is heel anders als dat je het brengt; Je vader houdt van je en mist je, ik vind dat je hem even moet bellen. Dat is wel een kind begeleiden. Wat je nu doet is loyaliteit uitspelen.
ik heb het idee dat dit hele gesprek een verkeerde kant op gaat. Ik heb nog nooit niet positief over haar vader gesproken. Het wordt hier toch echt te zwart wit gesteld allemaal.
Alsof ik bovenstaande dingen niet zou hebben gezegd tegen mijn dochter. Ik heb haar ook geprobeerd zover te krijgen dat ze uit zichzelf het leuk vond om haar vader te bellen of om langs te gaan.
Zelfs met tips van de kinderpsycholoog, ik kreeg van haar toch aardig de indruk dat ik ondanks de keuze te verhuizen het toch wel prima heb aangepakt. Voor zover dat kan, en nu wordt ik hier weggezet als een vreselijke ex die haar ex-partner niets gunt.
Dat vind ik niet fair want zo ligt de situatie niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:42
quote:Primabella schreef op 30 augustus 2011 @ 00:37:
Maar stel ze zou vaker willen komen dan kan dat ook niet, omdat ze dat zo niet gepland hebben?hele goede vraag heb ik geen antwoord op. Destijds toen ze graag vaker naar hem toe wilde en wij nog ver van elkaar vandaag woonde was het ook niet mogelijk. Ik kreeg toen altijd te horen dat er geen geld was of dat het niet uitkwam of het pastte niet in de planning (ik haaaaaaaaaat dat woord)
Maar stel ze zou vaker willen komen dan kan dat ook niet, omdat ze dat zo niet gepland hebben?hele goede vraag heb ik geen antwoord op. Destijds toen ze graag vaker naar hem toe wilde en wij nog ver van elkaar vandaag woonde was het ook niet mogelijk. Ik kreeg toen altijd te horen dat er geen geld was of dat het niet uitkwam of het pastte niet in de planning (ik haaaaaaaaaat dat woord)
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:43
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 00:39:
[...]
Dat vind ik niet fair want zo ligt de situatie niet.
Niet?
Als je hem een betere band met zijn pré puber had gegund was je al niet verhuist. En voerde je nu geen " kies met je hart " gesprekken.
[...]
Dat vind ik niet fair want zo ligt de situatie niet.
Niet?
Als je hem een betere band met zijn pré puber had gegund was je al niet verhuist. En voerde je nu geen " kies met je hart " gesprekken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:45
quote:lila01 schreef op 30 augustus 2011 @ 00:43:
Wie is er trouwens verhuisd? Jullie wonen weer dichterbij elkaar schrijf je?Ik ben verhuisd. Om diverse redenen, waaronder het punt dat ik het beter vond dat mijn dochter op een meer relaxte manier naar haar vader zoukunnen gaan. Vooral het reizen vond ze niet prettig. En familieomstandigheden maakte het ook beter dat ik dichterbij huis zou komen te wonen.
Wie is er trouwens verhuisd? Jullie wonen weer dichterbij elkaar schrijf je?Ik ben verhuisd. Om diverse redenen, waaronder het punt dat ik het beter vond dat mijn dochter op een meer relaxte manier naar haar vader zoukunnen gaan. Vooral het reizen vond ze niet prettig. En familieomstandigheden maakte het ook beter dat ik dichterbij huis zou komen te wonen.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:47
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 augustus 2011 @ 00:43:
[...]
Niet?
Als je hem een betere band met zijn pré puber had gegund was je al niet verhuist. En voerde je nu geen " kies met je hart " gesprekken.ik voer geen kies met je hart gesprekken. Zoals ik het hier verwoord zo praat ik er niet met haar over ze is immers pas 11. Ik hou ook in mijn achterhoofd dat ze gezien haar leeftijd niet kan inschatten welke gevolgen haar keuzes hebben.
[...]
Niet?
Als je hem een betere band met zijn pré puber had gegund was je al niet verhuist. En voerde je nu geen " kies met je hart " gesprekken.ik voer geen kies met je hart gesprekken. Zoals ik het hier verwoord zo praat ik er niet met haar over ze is immers pas 11. Ik hou ook in mijn achterhoofd dat ze gezien haar leeftijd niet kan inschatten welke gevolgen haar keuzes hebben.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:50
Dus de zekerheid van de vader dat hij in ieder geval díe tijd met haar heeft, die wil jij edit: zij, door jou gesteund, graag op losse schroeven zetten? Omdat jullie dochter (je schrijft consequent "mijn", maar ze is ook van hem natuurlijk) zich daar niet thuis voelt?
Waarom voelt ze zich daar niet thuis eigenlijk? Komt ze er wel vaak genoeg, om het gevoel te krijgen dat het daar ook haar thuis is?
Waarom voelt ze zich daar niet thuis eigenlijk? Komt ze er wel vaak genoeg, om het gevoel te krijgen dat het daar ook haar thuis is?
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:51
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 00:47:
[...]
ik voer geen kies met je hart gesprekken. Zoals ik het hier verwoord zo praat ik er niet met haar over ze is immers pas 11. Ik hou ook in mijn achterhoofd dat ze gezien haar leeftijd niet kan inschatten welke gevolgen haar keuzes hebben.Dan moet je zelf wel het goede voorbeeld geven. Dat met inschatten en gevolgen enzo.
[...]
ik voer geen kies met je hart gesprekken. Zoals ik het hier verwoord zo praat ik er niet met haar over ze is immers pas 11. Ik hou ook in mijn achterhoofd dat ze gezien haar leeftijd niet kan inschatten welke gevolgen haar keuzes hebben.Dan moet je zelf wel het goede voorbeeld geven. Dat met inschatten en gevolgen enzo.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:57
quote:Jofransy schreef op 30 augustus 2011 @ 00:47:
[...]
ik voer geen kies met je hart gesprekken.
Quote van je zelf; " Ik zeg haar altijd dat ze haar gevoel moet volgen en doen wat haar hart haar ingeeft." Ik weet niet hoe je het dan brengt, maar de boodschap is wel dat ze mag doen waar ze zelf zin in heeft, toch?
Zoals ik het hier verwoord zo praat ik er niet met haar over ze is immers pas 11. Ik hou ook in mijn achterhoofd dat ze gezien haar leeftijd niet kan inschatten welke gevolgen haar keuzes hebben.O? En waarom zeg je dan dat als ze niet wil dat ze dat dan zelf tegen papa moet zeggen?
[...]
ik voer geen kies met je hart gesprekken.
Quote van je zelf; " Ik zeg haar altijd dat ze haar gevoel moet volgen en doen wat haar hart haar ingeeft." Ik weet niet hoe je het dan brengt, maar de boodschap is wel dat ze mag doen waar ze zelf zin in heeft, toch?
Zoals ik het hier verwoord zo praat ik er niet met haar over ze is immers pas 11. Ik hou ook in mijn achterhoofd dat ze gezien haar leeftijd niet kan inschatten welke gevolgen haar keuzes hebben.O? En waarom zeg je dan dat als ze niet wil dat ze dat dan zelf tegen papa moet zeggen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 00:59
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:01
Wat voor dingen gebeuren er in de weekenden thuis ( bij jou ) als ze naar haar vader is? Gaan jullie naar de camping, heb jij een nieuwe liefde, worden er leuke dingen ondernomen met jouw partner en jullie gezamelijke kinderen als zij er niet is?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:03
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:04
quote:mocy schreef op 29 augustus 2011 @ 23:56:
Mijn vader heeft gelukkig vroeger nooit moeilijk gedaan toen ik als kind weken soms maanden niet kwam. En dat was niet omdat ik niet van hem hield (heb echt een wereld-pa), maar wilde gewoon liever in mijn eigen buurt blijven, in het gezin dat ik gewend was etc.
Inmiddels weet ik dat hij dat best erg vond maar het begreep.
Dit dus, herkenbaar.
Heeft het daar niet mee te maken bij je dochter?
Mijn vader heeft gelukkig vroeger nooit moeilijk gedaan toen ik als kind weken soms maanden niet kwam. En dat was niet omdat ik niet van hem hield (heb echt een wereld-pa), maar wilde gewoon liever in mijn eigen buurt blijven, in het gezin dat ik gewend was etc.
Inmiddels weet ik dat hij dat best erg vond maar het begreep.
Dit dus, herkenbaar.
Heeft het daar niet mee te maken bij je dochter?
dinsdag 30 augustus 2011 om 01:04
Uit die paar berichtjes die je hier schrijft blijkt al dat je je ex maar een waardeloos figuur vindt. En jij denkt dan dat je bloedeigen dochter dat dan niet doorheeft dat jij dat vindt? Vreemd..
Jij noemt het dat het gesprek de verkeerde kant opgaat, ja omdat mensen niet met je meepraten en plannetjes met je gaan verzinnen om jullie dochter nog meer van haar vader te vervreemden. Je zou eens kritisch naar jezelf kunnen kijken en erachter kunnen komen dat je het msch allemaal helemaal niet zo perfect aanpakt als dat jij wel denkt, maar heel erg egoistisch bezig bent. Niet in het belang van je dochter en al helemaal niet in het belang van haar vader.
Jij noemt het dat het gesprek de verkeerde kant opgaat, ja omdat mensen niet met je meepraten en plannetjes met je gaan verzinnen om jullie dochter nog meer van haar vader te vervreemden. Je zou eens kritisch naar jezelf kunnen kijken en erachter kunnen komen dat je het msch allemaal helemaal niet zo perfect aanpakt als dat jij wel denkt, maar heel erg egoistisch bezig bent. Niet in het belang van je dochter en al helemaal niet in het belang van haar vader.
