Collega neust op mijn facebook en persoonlijke mail

Het is heel hip om je Facebookaccount aan de wilgen te hangen uit privacyoverwegingen...

.

pejeka schreef: ↑

29-03-2018 20:02

Neuh, in de tijd dat hij wordt betaald door je werkgever om bepaald werk te doen, ben JIJ niet degene die bepaalt dat je dan wel lekker privé op Facebook kan gaan zitten, want dan ben JIJ degene die de zaak bedonderd. Je wordt niet betaald om je Facebook, andere sociale media en je privé mail en appjes bij te gaan zitten houden in werktijd, maar om de boekhouding, de administratie, de correspondentie of wat dan ook te doen - zaakgerelateerd. Je Facebookberichten van al je 500 vriendinnen en de mailtjes van je schoolvriendinnen, ooms en tan8tes doe je dan maar lekker thuis.

TO is zelfstandig ondernemer hè. Dus dat bepaalt ze inderdaad helemaal zelf. Dacht dat jij begrijpend kon lezen....

Vrouwdurfttevragen schreef: ↑

28-03-2018 22:19

Is waar, ik ben erin verzeild geraakt en nu moet ik er weer uit. Mijn man zegt dat ik mij daarboven moet stellen, dat ik sterker ben dan dat. Ik weet het allemaal niet meer. Volgens ml is hij de eerste persoon die mij zo klein krijgt!

Dus je man weet het wel?

Je komt erg paranoïde en labiel, zelfs opgejaagd op me over. Ik denk dat je er heel goed aan doet om dit met je therapeut te bespreken. Ik vraag me af of je de dingen nog helder ziet.

vivapimpelmees schreef: ↑

29-03-2018 22:11

TO is zelfstandig ondernemer hè. Dus dat bepaalt ze inderdaad helemaal zelf. Dacht dat jij begrijpend kon lezen....

Ik kan begrijpend lezen. Maar zelfs dan ga je niet onder werktijd op Facebook of een forum. Simpel. Gewoon omdat je professioneel genoeg bent om werk en privé te scheiden. Dus als het goed is, staat er niks van je persoonlijke Facebook of mail op je werkcomputer. Gewoon omdat je daar tijdens je werk niks te maken hebt.

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 17:21

Ik kan begrijpend lezen. Maar zelfs dan ga je niet onder werktijd op Facebook of een forum. Simpel. Gewoon omdat je professioneel genoeg bent om werk en privé te scheiden. Dus als het goed is, staat er niks van je persoonlijke Facebook of mail op je werkcomputer. Gewoon omdat je daar tijdens je werk niks te maken hebt.

Eh niet dus.

En verder mag je dat dus helemaal zelf bepalen als je je eigen baas bent. Moeilijk he je ongelijk bekennen.

Koop een eigen laptop en sleep die voortaan wel lekker mee. Beveilig hem goed.
Nadat je eerst zo veel mogelijk van die PC hebt afgehaald.

En bespreek met je hulpverlener hoe je met zulek dingen moet omgaan. Of ze er wel echt zijn en wa je moet doen. Je komt echt heel labiel over.

Lucifermiauww schreef: ↑

30-03-2018 17:28

Eh niet dus.

En verder mag je dat dus helemaal zelf bepalen als je je eigen baas bent. Moeilijk he je ongelijk bekennen.

Nee. Juist ALS je eigen baas bent, al dan niet ingehuurd door derden, ga je niet in tijd die door anderen betaald wordt, je Facebook bij zitten houden, of je persoonlijke mail. Dat doe je gewoon NA werktijd lekker thuis, op je eigen computer, en niet op je werkcomputer.

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 17:31

Nee. Juist ALS je eigen baas bent, al dan niet ingehuurd door derden, ga je niet in tijd die door anderen betaald wordt, je Facebook bij zitten houden, of je persoonlijke mail. Dat doe je gewoon NA werktijd lekker thuis, op je eigen computer, en niet op je werkcomputer.

Weet je wel hoeveel mensen tijdens werktijd af en toe op Facebook kijken? Niemand werkt acht uur per dag productief. Bij rokers valt het op, omdat die af en toe naar buiten lopen. Maar anderen zitten ook af en toe wat te niksen.

Vixxen schreef: ↑

30-03-2018 19:08

Weet je wel hoeveel mensen tijdens werktijd af en toe op Facebook kijken? Niemand werkt acht uur per dag productief. Bij rokers valt het op, omdat die af en toe naar buiten lopen. Maar anderen zitten ook af en toe wat te niksen.

De rokers in ons bedrijf mogen roken in de pauze. En Facebooken doe je gewoon lekker in je eigen tijd. Je wordt niet betaald om een uur per dag (als je alles bij elkaar optelt) betaald te Facebooken.

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 17:31

Nee. Juist ALS je eigen baas bent, al dan niet ingehuurd door derden, ga je niet in tijd die door anderen betaald wordt, je Facebook bij zitten houden, of je persoonlijke mail. Dat doe je gewoon NA werktijd lekker thuis, op je eigen computer, en niet op je werkcomputer.

Toen ik mijn eigen baas was, werd ik enkel betaald voor het werk dat ik opleverde, dus dat maakte lekker niks uit.

Bloody_Mary schreef: ↑

30-03-2018 19:14

Toen ik mijn eigen baas was, werd ik enkel betaald voor het werk dat ik opleverde, dus dat maakte lekker niks uit.

Is ook helemaal prima. Als je dan ook wel zo eerlijk was om alleen de 2 uur die je nodig had om de klus te klaren, in rekening te brengen, en niet 3 uur omdat je ondertussen ook nog privé bezig was.

Bloody_Mary schreef: ↑

30-03-2018 19:14

Toen ik mijn eigen baas was, werd ik enkel betaald voor het werk dat ik opleverde, dus dat maakte lekker niks uit.

Precies. Maar dat is blijkbaar heel erg moeilijk te begrijpen. Of heel makkelijk maar dan wint ze de discussie niet .

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 19:24

Is ook helemaal prima. Als je dan ook wel zo eerlijk was om alleen de 2 uur die je nodig had om de klus te klaren, in rekening te brengen, en niet 3 uur omdat je ondertussen ook nog privé bezig was.

Een uitzonderlijk perfect wezen ben je, Pejeka. Zoals jij zijn er maar een paar op deze aardkloot hoor, kan niet anders.

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 19:24

Is ook helemaal prima. Als je dan ook wel zo eerlijk was om alleen de 2 uur die je nodig had om de klus te klaren, in rekening te brengen, en niet 3 uur omdat je ondertussen ook nog privé bezig was.

Is idd fraude maar zo ging het bij mij niet, ik werd betaald per pagina dus het ging echt om je resultaat. Vind ik een veel beter systeem overigens maar ok we wijken af.

doemijdiemaardan schreef: ↑

30-03-2018 19:34

Een uitzonderlijk perfect wezen ben je, Pejeka. Zoals jij zijn er maar een paar op deze aardkloot hoor, kan niet anders.

Heeft niks met perfect te maken. Maar 2 uur werk is 2 uur werk, en niet 3 uur omdat je tussendoor je persoonlijke mail, appjes en Facebook nog aan het bijhouden was. En als ik dan de enige op deze aardkloot ben die dat vindt, is het treurig gesteld.

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 19:40

Heeft niks met perfect te maken. Maar 2 uur werk is 2 uur werk, en niet 3 uur omdat je tussendoor je persoonlijke mail, appjes en Facebook nog aan het bijhouden was. En als ik dan de enige op deze aardkloot ben die dat vindt, is het treurig gesteld.

Misschien vind ik wel hetzelfde, maar dan heb ik wel mijn andere gebreken.
Ik lees altijd maar afkeuring en oordeel uit jouw toetsenbord.
Ben je dan echt zo perfect?

pejeka schreef: ↑

30-03-2018 17:21

Ik kan begrijpend lezen. Maar zelfs dan ga je niet onder werktijd op Facebook of een forum. Simpel. Gewoon omdat je professioneel genoeg bent om werk en privé te scheiden. Dus als het goed is, staat er niks van je persoonlijke Facebook of mail op je werkcomputer. Gewoon omdat je daar tijdens je werk niks te maken hebt.

Nou, ik doe wel privédingen inclusief social media onder werktijd. Ik lees ook werkmail in mijn vrije tijd. In veel banen is die grens niet meer zo scherp.

Oei, ik ben ook eigen baas, heb geen gescheiden werk- en privécomputers en ik moet juist uitsluitend voor werk op Facebook zijn en dat is al vervelend genoeg waar valt dat dan onder, Pejeka?!

En mijn werktijden zijn niet van 9-5, de uren op de pc worden ook door niemand betaald, heb er hooguit mezelf mee als ik ga forummen en privémail lees..
Staat tegenover dat andersom ik ook werk in mijn vrije tijd, he.
Dan maar niet professioneel in jouw ogen, dat dat alles niet strikt gescheiden is van die en die uren werk en die en die privé, niet iedereen heeft kantoor- of pc-werkzaamheden, wat ik op de pc doe is zoéken naar werk (opdrachtgevers/ "solliciteren" op events) en afspraken vastleggen.

Dat kan zelfs 's nachts als ik zou willen, of hoef ik zelfs niet voor aangekleed te zijn, hoe onprofessioneel wil je het hebben?

De wereld is echt genuanceerder dan jouw opvattingen over hoe vanalles "hoort"..

TO (je nick weerspiegelt totaal niet wat je in dit topic schrijft, integendeel zelfs), je lijkt geintimideerd door deze collega en in zo'n mate, dat je niet opkomt voor jezelf.

Het komt alleen maar zo ver, doordat je niet (tijdig) die man een halt toeroept, en daarmee geef je hem zelf de ruimte, zelfs nu je weet dat hij die gewoon ongevraagd "pakt", en zelf dt fatsoen niet bezit wat je minimaal mag verwachten van een collega.
Hij staat in werkverhouding niet boven jou.

Door er niks van te zeggen geef je in feite alsnog "toestemming' (wie zwijgt stemt toe?) en alles binnen te houden wat je zou willen zeggen (als je zou durven) geef je hem macht over jou, en ergernis en angst woekeren dan binnenin jou gewoon voort, als je dat niet uit (naar de persoon die de oorzaak is en door zal gaan daarmee als jij dat geen halt toeroept: "boem is ho" (denkt hij) en hij krijgt nauwelijks signalen dat jij niet met je laat sollen.

Je hoeft "alleen maar" beslist en duidelijk te zijn, per keer dat hij een grens over gaat. Zoals dat blijven bellen als jij thuis in vrije tijd bezig bent, daar kun je iets van zeggen zonder dat dat verwijtend hoeft te zijn (als je bang bent dat het de sfeer en "goede" omgang zou verpesten). Je kunt dan meteen (of desnoods wat later ook nog) zeggen dat jij alleen gestoord wil worden buiten werktijd als het dringend nodig en werkgerelateerd is.

Met die pc kun je het heft in eigen handen nemen: ofwel je laat die wachtwoorden enz veranderen/beveiligen door iemand anders dan (zijn!) secretaresse (die zijn instructies opvolgt?) óf zelf een laptop regelen met eigen wachtwoorden enzo.
Lijkt me dat als je met clienten of patienten werkt, je sowieso moet voldoen aan beveiligingseisen aan je pc qua privacy en gegevens van je klanten?

Voor jezelf opkomen hoeft niet in de vorm van iets "aankaarten" door hem ergens op aan te vallen. Aanspreken is voldoende, als je het meteen of vrij snel daarna doet. Je kunt het ook in het algemene trekken door beslist te zijn over wat jij verwacht van een professionele werkrelatie.
En eigenlijk heb je met hem geeneens een werkrelatie (als ik het goed begrijp), maar huur je een eigen kantoorruimte bij hem?

Ik denk dat je een hoop problemen kunt voorkomen door hardop te vertellen wat jij wel en niet wilt, zoals dat je alsnog afspraken gaat maken over binnenlopen en dergelijke, dat dit voor jou zo niet blijkt te werken, dus dat bijv als jouw deur dicht is, je niet gestoord wil worden.
En wat jij verder verwacht aan privacy, je huurt een ruimte bij hem, en als verhuurder mag hij daar niet (zomaar) komen, laat staan op je pc, en zeker niet als jij er niet bent. Zit er geen slot op de deur?

Waar ben je eigenlijk zo bang voor, als je wél iets zou zeggen van gedrag wat je vermoedt of gemerkt hebt?
Vind je dat je bij hem in het krijt staat en daarom niet "lastig"/moeilijk mag doen, aardig moet zijn voor hem, anders staat het zo ondankbaar?

Je kunt bijv als je ergens over wil hebben eerst beginnen met: "ik waardeer het dat je dit of dat doet, koffie haalt, me enorm geholpen hebt, bla bla. Er zijn wel een paar dingen die ik graag anders zou willen, want werkt niet voor mij heb ik gemerkt, en dat is: bla bla.

Op eoa manier voel je je nu onveilig omdat er dingen niet lijken te kloppen en dat dingen zijn die jou aangaan, privé zijn en hij ongezonde interesse lijkt te hebben en neust in jouw leven/zaken.
Doe allereerst zelf wat je daaraan kunt doen zonder zijn instemming voor nodig te hebben: jij huurt, jij beslist in hoeverre je hem "binnen láát" in je kamer, in je gegevens, enz, en nu je weet dat hij dat niet zo nauw neemt, zul je die "ruimte" letterlijk en figuurlijk zelf moeten "bewaken".
Vertel dat je werk en privé strikt gescheiden wenst te houden, hoe aardig jullie contact ook gaat.

Als je daar niet toe in staat bent, wat is het ergste dat kan gebeuren?
Want nu laat je het oplopen tot je er echt niet meer tegen kunt, en tot je drastischer keuzes/consequenties/ maatregelen moet maken/nemen.
Dat jij er zelf aan onderdoor gaat, of dat je in het uiterste geval een andere ruimte moet gaan zoeken om te huren? Voor hoe lang ben je die huur overeengekomen?

Welke macht heeft hij werkelijk over jou?
Ben je bang hem te beledigen, dat ie het allemaal zo goed bedoelt en jij ondankbaar bent? Wat zal hij voor ergs kunnen doen, denk je?
Waarom kies je er eerder voor om hem te "sparen" en jezelf daardoor te moeten ontwrichten?
Door op je tenen te gaan lopen en niet oprecht te kunnen zijn doe je je in feite voor als iemand anders, en dat kan die angst ook veroorzaken (dat je op enig moment "door de mand valt"?). Dat je boos moet worden?
Als je beslist bent en grenzen duidelijk zijn hoéf je vaak juist niet boos te worden of te wachten tot je grenzen zo ver overschreden worden (of stiekemweg) om echt boos te kúnnen worden (en dan op een niet-assertieve manier voor jezelf op te komen).

Het is vaak (been there) vaak niet zo dat je grenzen hoger liggen dan bij anderen, het is alleen dat jouw grenzen hoger liggen waar je úit (tegen de betreffende persoon, of tegen je man) wat je dwarszit en alvorens je voor jezelf opkomt.
Ik had daar ook altijd een handje van, uitgerekend bij mensen waar die grenzen juist vanaf het begin helder neergezet én bewaakt dienen te worden, júist bij mensen die het niet zo nauw nemen als het gaat om rekening houden met anderen en gewoon "nemen" wat ze kunnen krijgen aan ruimte, als ze niet worden tegengehouden!

En omdat je jezelf dat ergens kwalijk neemt, dat je zo iemand maar laat begaan, terwijl je dat niet zo voelt, wijs je jezelf en je eigen belangen af.
Ik kan je vertellen dat ze je er niet "minder" om gaan vinden, als jij stopt met pleasen, maar dat je juist met meer respect bezien (en behandeld) zult worden.
Ik neem aan dat jij zelf ook meer onder de indruk bent van en respect hebt voor mensen die stevige en duidelijke grenzen hanteren?
En als de boodschap dan alsnog niet "aankomt", kies dan voor je eigen gezondheid en huur ergens anders, waar je deze stress niet hebt.

Laat je leven niet vergallen door eenmaal genomen beslissingen!
Waar je invloed op hebt kun je zelf iets op bedenken, en waar je geen invloed op hem hebt, opnieuw bekijken of je deze persoon en kantoorruimte niet in zijn geheel uit je leven kunt weren.
Meer smaken zijn er niet, geef die macht over jou niet weg aan zo iemand, ongeacht of hij veel voor je gedaan heeft. Je mag altijd óók aangeven wat je niet prettig vindt, dat hoeft niks af te doen aan het goede wat hij voor je deed en doet.

Je pc lag ergens anders? Het is dus gewoon een laptop. Niks 'meesleuren' dus. Wat is je excuus om zijn spullen te gebruiken? Je bent toch zelfstandig? Waarom moeilijk maken als het makkelijk kan.

Wat een rare werksituatie. Ik zou een eigen laptop eisen en anders gewoon niet inloggen op privézaken. Uiteindelijk hoor je die laptop voor werk te gebruiken. Als jij je niet aanmeldt bij facebook op je werkcomputer kan hij er niet op inloggen. Nu zit je gewoon op zijn laptop en log je daarin in op prive dingen: als je niet eens de wachtwoorden zelf beheert, dan kan je moeilijk zeggen dat het jouw computer is.

En als je dit niet wil, dan moet je een eigen laptop regelen, ben je van het gezeur af.

Hm, lees nu pas de andere pagina's.
Mosterd dus, eea is al gezegd.

Het lijkt er nu meer op dat de kwestie is dat jij jezelf niet vertrouwt, TO, en niet zozeer hij niet te vertrouwen is.
Misschien dat óók, en wakkert dat je wantrouwen in jezelf alleen maar aan, doordat je niet weet wat zijn bedoelingen zijn en je dat zelf maar moet interpreteren uit vage signalen die je niet kunt thuisbrengen.

Dan is het aan jou om helderheid en duidelijkheid te schéppen.
Daarvoor is allereerst nodig dat je zelf weet wat je wilt.
Wat jouw gevoelens zijn bij hem bepaalt oa hoe dezelfde woorden en daden van hem bij jou aankomen: ben je nu bang voor hem of bang voor evt eigen gevoelens voor hem, of voor hoeveel ruimte hij in jouw gedachten inneemt?

Kun je in andere situaties en bij andere mensen wel altijd goed voor jezelf opkomen en is het alleen/ vooral bij hem dat je dichtklapt en blokkeert?

Zie je zijn ongepaste interesse in jou als vleiend en dat je door die aandacht geneigd bent hem leuker te vinden dan zou "mogen" omdat jij al een man en gezin hebt en je dus niet zit te wachten op dergelijke gevoelens van en voor iemand anders?

Is het niet eerder angst dat je gezonde verstand het verliest van je (wisselende/ verwarrende) gevoelens?
Kan het zijn dat er sprake is van "overdrachtsgevoelens" (die nogal eens verward worden met verliefdheid)?
Je kijkt naar hem op, vindt hem intimiderend, wisselend wekt dat "gevoelens"/ voor/ interesse naar hem op en dan weer angst en wantrouwen (in hem, in jezelf en je eigen reacties op hem).

Als je beide niet wenselijk vindt zit er niet veel anders op dan de hele situatie uit de weg te gaan, zodat geen van beide gevoelens nog langer "gevoed" kúnnen worden.
Alleen dan kom je tot rust.
De situatie zo laten en dan maar medicatie enzo nodig hebben om rustig te blijven lijkt me omgekeerde wereld. Waarom twijfel je zo aan jezelf dat je denkt dat zoiets een psychose zou zijn??!
Elke verliefdheid is een tijdelijke "gekte" en onlogisch, dat soort gevoelens (en zo ook frustratie en verwarring) zijn vaak met je verstand dus niet te begrijpen, hoe veel en vaak je ook nadenkt.
Bovendien gaat zowel stress als verliefde gevoelens gepaard met allerlei fysieke stoffen, waarbij stress en angst geen emotie is, maar een op zichzelf staand iets wat wel emoties (en verstand) kan blokkeren. Stresshormonen doen dat bijv, die brengen je in "overlevingsmodus" waarbij (langere hersenroutes dan de korte routes van het primitieve brein) overwegen, denken en voelen in belangrijke mate nadelig wordt beinvloed.

Verliefdheid en frustratie (daarover) geeft op zichzelf ook weer een (andere) angst: of het beantwoord wordt (normaal gesproken onzekerheid en angst van niet, maar in jouw geval is het "dreigende" juist de angst dat dat wél beantwoord wordt, want dat schopt je bestaande relatie en leven in de war en dat is niet wenselijk).

Breng dus in kaart wáár je bang voor bent: dat je je eigen gedachten/gevoelens niet vertrouwt en niet in bedwang zult houden als hij idd meer in jou ziet?
Kun je op andere manieren tot rust komen (dan medicatie), zowel mentaal als fysiek, zodat je eea weer wél helderder kunt krijgen?
Is hem uit de weg gaan en op afstand houden de enige manier, dan zit er niks anders op dan elders kantoorruimte te huren..

Het is makkelijker om afstand te bewaren als er ook fysieke afstand is.
Nu is het aan jezelf twijfelen oa te vergelijken met jezelf "slap" vinden door te stoppen met roken met volle uitnodigende pakjes sigaretten voor je neus of je zelfbeheersing uit te dagen door te lijnen met een schaal bonbons of je lievelingschips voor je neus.

Het helpt vaak beter om het verleidelijke/ frustrerende niet op te (blijven) zoeken als je ergens vanaf wilt komen. Dat kost je iig minder zelfbeheersing.
(en dat los je denk ik niet op door het te zoeken in pillen die je zouden helpen je verstand helder te krijgen, en die weer te laten heersen over vage en wisselende gevoelens, waardoor je jezelf niet vertrouwt).
Het is iig goed dat je die gesprekken hebt met je vertrouwenspersoon, nu helder zien te krijgen wat er werkelijk speelt binnenin jou. En hopelijk wat houvast hoe hiermee het beste om te kunnen gaan.