Werk & Studie
alle pijlers
Verzoek 4 daagse werkweek
donderdag 5 augustus 2021 om 17:59
Morgen heb ik een overleg met mijn manager en HR naar aanleiding van mijn verzoek om 4 dagen te gaan werken. Ik werk nu de ene week 4 en de andere week 5 dagen. Ik weet dat m’n manager ‘anti part time’ is. Ik vermoed dan ook dat hij gaat aangeven dat de functie te veel werk is voor 4 dagen. Ik ga al aangeven dat m’n functie de afgelopen jaren gewijzigd is en ik minder taken heb dan voorheen. Hij zal met het argument kunnen komen dat hij ‘niemand mag aannemen voor die 16 of soms 24 uur per mnd die ik dan minder werkt.
Iemand nog een briljante suggestie waar hij wellicht niets tegenin kan brengen? Het is namelijk een vrij dominant type die mij zo onder tafel lukt:(
Ik heb al aangegeven dat ik het belangrijk vind goede werk-privé balans te hebben.
Dank vast!
Iemand nog een briljante suggestie waar hij wellicht niets tegenin kan brengen? Het is namelijk een vrij dominant type die mij zo onder tafel lukt:(
Ik heb al aangegeven dat ik het belangrijk vind goede werk-privé balans te hebben.
Dank vast!
maggymay wijzigde dit bericht op 05-08-2021 18:03
0.13% gewijzigd
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:10
Graag, want dat inlevingsvermogen dat jij beweert te hebben maar niemand ziet in je teksten hier, kunnen de meesten wel missen.Yraatje schreef: ↑06-08-2021 23:41Ik ga hier nog één keer off topic over het al dan niet inlevingsvermogen hebben.
Jullie kennen mij niet, jullie weten helemaal niet wie ik ben en wat mijn al dan niet inlevingsvermogen is. Het zou jullie namelijk verbazen!
Het kwetst mij enorm (maar daar zal wel enorm lacherig of boehoe op gereageerd worden, ik ken het Viva-forum wat langer dan vandaag).
Dit topic draait niet om mij, ik heb mijn bijdrage geleverd aan TO, met ook wat suggesties.
Ik vraag me dingen af, ik begrijp dingen niet, ik vraag daarnaar en dan word ik neergezet als iemand die geen inlevingsvermogen heeft.
Hoe dan?
Sorry, dat ik niet dagelijks in aanraking kom met overprikkelde mensen, die bepaalde gezondheidsklachten hebben en een zware baan, waardoor DAT niet mijn referentiekader is.
Maar dat wil niet zeggen dat ik me niet kan inleven in een ander. En ik vraag me af wat het over jouzelf (wie de schoen past, trekke hem aan) zegt wanneer je er op basis van een paar posts vanuit gaat dat iemand zich niet kan inleven in een ander.
Ik laat het hierbij. Ik zal mijn inlevingsvermogen wel loslaten op mensen die me wel kennen!
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:10
Zou zeker verder kijken als je die mogelijkheid heb!
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:16
Groot gelijk!
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:17
Ja zoveel energie ben ik ook jaloers op.
Maar helaas, ook voor mij is het niet weggelegd. En ik heb echt een leuke baan, die mentaal enorm veel van me vraagt, als ik thuis kom is het echt op.
Maar even los daarvan, nu beschouw ik mezelf verder als gezond. Maar mensen die om psychische redenen snel uitgeput raken of minder aankunnen, die lopen dus misschien nog wel harder tegen dit soort onbegrip aan. Ik realiseer me dit ineens. Ik vind dit echt sneu. De maatschappij vraagt enorm veel van mensen op dit moment.
Lees het boek Borderline Times eens. Daar blijkt ook uit hoe compleet ziek de wereld is.
Maar helaas, ook voor mij is het niet weggelegd. En ik heb echt een leuke baan, die mentaal enorm veel van me vraagt, als ik thuis kom is het echt op.
Maar even los daarvan, nu beschouw ik mezelf verder als gezond. Maar mensen die om psychische redenen snel uitgeput raken of minder aankunnen, die lopen dus misschien nog wel harder tegen dit soort onbegrip aan. Ik realiseer me dit ineens. Ik vind dit echt sneu. De maatschappij vraagt enorm veel van mensen op dit moment.
Lees het boek Borderline Times eens. Daar blijkt ook uit hoe compleet ziek de wereld is.
Geloof niet alles wat je denkt.
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:31
Een dag later en ik word ook steeds ‘bozer’ .. ik heb m’n manager gevraagd schriftelijk op papier aan te geven wat de reden is dat hij niet akkoord gaat met de 4 daagse werkweek. Daarop kwam een heel defensief antwoord en waarom dan wel schriftelijk want dan was ik iets van plan etc etc. Ik voelde dat ik van binnen ontplofte maar klapte dicht dus ik kwam er met mijn woorden niet uit. Werd wederom klem geluld.
4 x 9 was geen ook optie …
De 4 dagen in de zomer periode moet ik eigenlijk heel blij mee zijn … uch. En dat pas met ingang van volgend voorjaar waardoor ik 7 maanden moet wachten.
Ik moet m’n conclusies trekken ik weet het. Maar ben vooral boos op mezelf dat ik niet opgewassen ben tegen zo’n vent.
4 x 9 was geen ook optie …
De 4 dagen in de zomer periode moet ik eigenlijk heel blij mee zijn … uch. En dat pas met ingang van volgend voorjaar waardoor ik 7 maanden moet wachten.
Ik moet m’n conclusies trekken ik weet het. Maar ben vooral boos op mezelf dat ik niet opgewassen ben tegen zo’n vent.
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:38
Dat klinkt niet als een plezierige manager nee.. ik weet niet in wat voor sector je werkt maar hopelijk kan je snel elders aan de slag. Zo'n figuur kan je beter kwijt dan rijk zijn.MaggyMay schreef: ↑07-08-2021 09:31Een dag later en ik word ook steeds ‘bozer’ .. ik heb m’n manager gevraagd schriftelijk op papier aan te geven wat de reden is dat hij niet akkoord gaat met de 4 daagse werkweek. Daarop kwam een heel defensief antwoord en waarom dan wel schriftelijk want dan was ik iets van plan etc etc. Ik voelde dat ik van binnen ontplofte maar klapte dicht dus ik kwam er met mijn woorden niet uit. Werd wederom klem geluld.
4 x 9 was geen ook optie …
De 4 dagen in de zomer periode moet ik eigenlijk heel blij mee zijn … uch. En dat pas met ingang van volgend voorjaar waardoor ik 7 maanden moet wachten.
Ik moet m’n conclusies trekken ik weet het. Maar ben vooral boos op mezelf dat ik niet opgewassen ben tegen zo’n vent.
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:43
Wat een rare vent! Het is toch niet meer dan logisch dat je wilt weten waarom er zelfs niet mee gewerkt kan worden aan 4 x 9?MaggyMay schreef: ↑07-08-2021 09:31Een dag later en ik word ook steeds ‘bozer’ .. ik heb m’n manager gevraagd schriftelijk op papier aan te geven wat de reden is dat hij niet akkoord gaat met de 4 daagse werkweek. Daarop kwam een heel defensief antwoord en waarom dan wel schriftelijk want dan was ik iets van plan etc etc. Ik voelde dat ik van binnen ontplofte maar klapte dicht dus ik kwam er met mijn woorden niet uit. Werd wederom klem geluld.
4 x 9 was geen ook optie …
De 4 dagen in de zomer periode moet ik eigenlijk heel blij mee zijn … uch. En dat pas met ingang van volgend voorjaar waardoor ik 7 maanden moet wachten.
Ik moet m’n conclusies trekken ik weet het. Maar ben vooral boos op mezelf dat ik niet opgewassen ben tegen zo’n vent.
Het is onwil aan zijn kant, hij kan er geen goede reden voor geven. Dat zorgt ervoor dat hij zo bokt, denk ik.
Werkt hij er al lang? En hoe leuk vind jij je werk?
Bestaat de kans dat hij binnenkort wat anders gaat doen?
Want dan zou je misschien nog ff af kunnen wachten (als je je werk tenminste heel erg leuk vindt) of hij misschien zelf aftaait. En het dan nog eens proberen.
Als dat er niet in zit is het misschien verstandig om inderdaad ergens anders te gaan solliciteren.
Is er veel werk in jouw werkgebied?
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:46
Dank voor de leestip! Ik sla hem even opLa-Gamine schreef: ↑07-08-2021 09:17Ja zoveel energie ben ik ook jaloers op.
Maar helaas, ook voor mij is het niet weggelegd. En ik heb echt een leuke baan, die mentaal enorm veel van me vraagt, als ik thuis kom is het echt op.
Maar even los daarvan, nu beschouw ik mezelf verder als gezond. Maar mensen die om psychische redenen snel uitgeput raken of minder aankunnen, die lopen dus misschien nog wel harder tegen dit soort onbegrip aan. Ik realiseer me dit ineens. Ik vind dit echt sneu. De maatschappij vraagt enorm veel van mensen op dit moment.
Lees het boek Borderline Times eens. Daar blijkt ook uit hoe compleet ziek de wereld is.
Toen ik nog studeerde/werkte maar nog geen kinderen had was mijn energie onuitputtelijk. Ik deed bijna elke avond wel wat qua sociaal leven of hobbies. Nu ik kinderen heb prijs ik mezelf gelukkig dat ik nog steeds behoorlijk energiek ben maar dat ik echt geen behoefte meer heb aan elke avond nog vanalles doen naast een werkdag en ochtend+avondspits met jonge ukkies. En dan heb ik geen psychische of fysieke klachten en heb ik vrij makkelijke kinderen (vooralsnog..). In mijn directe omgeving ken ik echter zat voorbeelden dat het ook anders kan, ondanks dat ze hun werk leuk vinden. Energie kan echt wel op en 8 of 9 uur werken is echt wel intensief, ook als je je baan leuk vindt.
anoniem_371479 wijzigde dit bericht op 07-08-2021 10:35
Reden: Andere formulering
Reden: Andere formulering
1.84% gewijzigd
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:51
Mag ik jou een vraag stellen?Whateffa schreef: ↑07-08-2021 08:07Je komt over, vind ik he, alsof je jezelf als uitgangspunt neemt. Terwijl ik mijzelf (bijvoorbeeld) al totaal niet herken in jouw energielevel. Het gegeven bijvoorbeeld dat jij twee jonge kinderen geen toegevoegde factor lijkt te vinden in dit draadje, vind ik wel wijzen op een gebrek aan inlevingsvermogen. Maar goed, dat zal wat ongenuanceerd zijn, ik ken je natuurlijk niet.
Ik wil dit oprecht graag weten.
Hoe denk jij dat de dag van een gemiddelde werkende Nederlandse vrouw (of anderen als je dat liever wilt) eruit ziet?
Ik ben echt heel benieuwd.
zaterdag 7 augustus 2021 om 09:52
Even laten bezinken lijkt me: het positieve is dat je niet volledig in de verdediging bent gegaan, zie eerder. Zijn reactie is nogal van "aanval is de beste verdediging". Ga er niet in mee, je hebt niets te verdedigen: het is gewoon je recht.MaggyMay schreef: ↑07-08-2021 09:31Een dag later en ik word ook steeds ‘bozer’ .. ik heb m’n manager gevraagd schriftelijk op papier aan te geven wat de reden is dat hij niet akkoord gaat met de 4 daagse werkweek. Daarop kwam een heel defensief antwoord en waarom dan wel schriftelijk want dan was ik iets van plan etc etc. Ik voelde dat ik van binnen ontplofte maar klapte dicht dus ik kwam er met mijn woorden niet uit. Werd wederom klem geluld.
[...]
Maar ben vooral boos op mezelf dat ik niet opgewassen ben tegen zo’n vent.
Wat mij praktisch gezien nogal eens helpt als ik me overvallen voel is om te zeggen: "hier moet ik nog even over nadenken, ik kom er later op terug".
En waarom schriftelijk? Omdat dat wettelijk verplicht is. Stuur hem anders dat linkje van die overheids-site dat ik eerder postte. Dan weten jullie allebei hoe de verplichte procedure is.
zaterdag 7 augustus 2021 om 10:07
Iedereen reageert vanuit zijn/haar eigen referentiekader. Dat wil niet zeggen dat je je niet kunt inleven in een ander (nu noem ik dat woord weer terwijl ik er niet meer op wilde reageren).S-Groot schreef: ↑07-08-2021 08:26Ik was wel verbaasd over jouw verbaasde reactie dat TO dagen van 9u te lang vindt en hoe het toch kan dat ze moe is na het werk. Op dat vlak mis je inlevingsvermogen maar dat wil niet zeggen dat je dat op andere vlakken ook mist. Het klinkt gewoon alsof het voor jou een compleet vreemd concept is, moe zijn en geen energie hebben en dan mag je je heel gelukkig prijzen. Je geeft ook aan dat je denkt dat als iemand (vaak) moe is diegene dan wel de verkeerde balans zal hebben en dat jij energie hebt omdat je wel de juiste balans hebt, alsof het jouw verdienste is. Daar heb jij een verkeerd idee van maakbaarheid en ik gok dat je nog erg jong bent. Ik vind het wel vreemd dat jij niet snapt dat ondanks 'balansen' mensen gewoon te moe kunnen zijn maar dat geeft des te meer aan hoe ver dit van jou afstaat en daar (die eindeloze energie) ben ik wel jaloers op.
Ik ken TO niet, ik ken jullie niet. Ik kan alleen iets zeggen op basis van mijn eigen ervaring en die van mensen in mijn omgeving.
Je kunt zeggen dat de huidige maatschappij ruk is en dat je heel veel dingen moet, waardoor je uiteindelijk uitgeblust en moe op de bank zit. Dat lijkt mij niet gezond. En ook niet fijn.
Maar als iemand anders daar wel blij en gelukkig van wordt ben ik de laatste om daar over te oordelen.
Persoonlijk heb ik moeten leren om een balans te vinden tussen werk en privé.
Juist omdat ik graag energie wil overhouden voor de leuke dingen, omdat ik niet alleen maar het gevoel van moeten wil hebben.
En ik vind dat me dat op mijn 44e aardig is gelukt (al zullen anderen hier dat ook wel afkeuren).
zaterdag 7 augustus 2021 om 10:29
Ik werk als Management Assistent/Sales Support maar de functie is laatste jaar erg veranderend en meer administratief geworden. Ik denk dat er voldoende werk is in mijn vakgebied. Mijn manager werkt al heeeel lang binnen het bedrijf en blijft zeker.
Ik ga eea laten bezinken en doe zeker iets met jullie adviezen. Dank daarvoor!
Ik ga eea laten bezinken en doe zeker iets met jullie adviezen. Dank daarvoor!
zaterdag 7 augustus 2021 om 10:32
Maar nu laat je het weer lijken of die balans een keuze is die iedereen wel heeft, met je ‘ik heb het moeten leren’.Yraatje schreef: ↑07-08-2021 10:07Iedereen reageert vanuit zijn/haar eigen referentiekader. Dat wil niet zeggen dat je je niet kunt inleven in een ander (nu noem ik dat woord weer terwijl ik er niet meer op wilde reageren).
Ik ken TO niet, ik ken jullie niet. Ik kan alleen iets zeggen op basis van mijn eigen ervaring en die van mensen in mijn omgeving.
Je kunt zeggen dat de huidige maatschappij ruk is en dat je heel veel dingen moet, waardoor je uiteindelijk uitgeblust en moe op de bank zit. Dat lijkt mij niet gezond. En ook niet fijn.
Maar als iemand anders daar wel blij en gelukkig van wordt ben ik de laatste om daar over te oordelen.
Persoonlijk heb ik moeten leren om een balans te vinden tussen werk en privé.
Juist omdat ik graag energie wil overhouden voor de leuke dingen, omdat ik niet alleen maar het gevoel van moeten wil hebben.
En ik vind dat me dat op mijn 44e aardig is gelukt (al zullen anderen hier dat ook wel afkeuren).
Ik word helemaal niet blij en gelukkig van afgepeigerd thuiskomen na het werk, ik denk weinig mensen. Ik zou ook veel liever ‘s avonds nog de energie hebben om actieve dingen te doen. Maar nogmaals, die keuze heb ik -en honderdduizenden anderen- helemaal niet. Niet iedereen kan een job krijgen die minder vermoeiend is. Ik ben een poos terug ontslagen en net zoals in Nederland moet je hier dan elke passende job aannemen. Denk je dat je dan de keuze hebt om te te zeggen, nee, die job doe ik niet hoor, daar krijg ik niet genoeg energie van ‘ ?
zaterdag 7 augustus 2021 om 10:47
Yraatje schreef: ↑07-08-2021 10:07Iedereen reageert vanuit zijn/haar eigen referentiekader. Dat wil niet zeggen dat je je niet kunt inleven in een ander (nu noem ik dat woord weer terwijl ik er niet meer op wilde reageren).
Ik ken TO niet, ik ken jullie niet. Ik kan alleen iets zeggen op basis van mijn eigen ervaring en die van mensen in mijn omgeving.
Je kunt zeggen dat de huidige maatschappij ruk is en dat je heel veel dingen moet, waardoor je uiteindelijk uitgeblust en moe op de bank zit. Dat lijkt mij niet gezond. En ook niet fijn.
Maar als iemand anders daar wel blij en gelukkig van wordt ben ik de laatste om daar over te oordelen.
Persoonlijk heb ik moeten leren om een balans te vinden tussen werk en privé.
Juist omdat ik graag energie wil overhouden voor de leuke dingen, omdat ik niet alleen maar het gevoel van moeten wil hebben.
En ik vind dat me dat op mijn 44e aardig is gelukt (al zullen anderen hier dat ook wel afkeuren).
Ik geef het op, je snapt er echt geen zak van en kunt je duidelijk echt niet inleven dat het niet iedereen gegeven (ja, gegeven) is om zo energiek te zijn. Met je keuzes.
zaterdag 7 augustus 2021 om 10:51
MaggyMay schreef: ↑07-08-2021 09:31Een dag later en ik word ook steeds ‘bozer’ .. ik heb m’n manager gevraagd schriftelijk op papier aan te geven wat de reden is dat hij niet akkoord gaat met de 4 daagse werkweek. Daarop kwam een heel defensief antwoord en waarom dan wel schriftelijk want dan was ik iets van plan etc etc. Ik voelde dat ik van binnen ontplofte maar klapte dicht dus ik kwam er met mijn woorden niet uit. Werd wederom klem geluld.
4 x 9 was geen ook optie …
De 4 dagen in de zomer periode moet ik eigenlijk heel blij mee zijn … uch. En dat pas met ingang van volgend voorjaar waardoor ik 7 maanden moet wachten.
Ik moet m’n conclusies trekken ik weet het. Maar ben vooral boos op mezelf dat ik niet opgewassen ben tegen zo’n vent.
Hij weet dat hij dat wel hoort te doen en dat jij dat terecht tegen hem kan gebruiken als jij er een zaak van kan maken.
Maar eigenlijk kan je dat nu al, volgens mij realiseert hij zich dat niet. Hij hoort binnen 2 maanden schriftelijk een afwijzing te geven. Onderbouwt.
Daar verzuimt hij al en wat een ander al zei, je kan eigenlijk nu naar 4 dagen gaan. Maar dat is een escalatie waar je terecht geen behoefte aan hebt denk ik.
Maar ik zou heel hard wegwezen daar als dat lukt qua baankansen.
zaterdag 7 augustus 2021 om 10:52
Nou, goed hoor. En nee je kan je helemaal niet inleven.Yraatje schreef: ↑07-08-2021 10:07Iedereen reageert vanuit zijn/haar eigen referentiekader. Dat wil niet zeggen dat je je niet kunt inleven in een ander (nu noem ik dat woord weer terwijl ik er niet meer op wilde reageren).
Ik ken TO niet, ik ken jullie niet. Ik kan alleen iets zeggen op basis van mijn eigen ervaring en die van mensen in mijn omgeving.
Je kunt zeggen dat de huidige maatschappij ruk is en dat je heel veel dingen moet, waardoor je uiteindelijk uitgeblust en moe op de bank zit. Dat lijkt mij niet gezond. En ook niet fijn.
Maar als iemand anders daar wel blij en gelukkig van wordt ben ik de laatste om daar over te oordelen.
Persoonlijk heb ik moeten leren om een balans te vinden tussen werk en privé.
Juist omdat ik graag energie wil overhouden voor de leuke dingen, omdat ik niet alleen maar het gevoel van moeten wil hebben.
En ik vind dat me dat op mijn 44e aardig is gelukt (al zullen anderen hier dat ook wel afkeuren).
Is het nu klaar?
zaterdag 7 augustus 2021 om 11:02
Een stuk hectischer dan mijn leven gok ik. Ik ben halverwege de 40 en heb al doende geleerd wat bij mij de goede balans is en heb (nu) de ruimte (en de luxe) om het ook zo in te delen. Dit is in het verleden wel anders geweest, toen had ik een veel vermoeiender baan, (nu een baan dicht bij huis met veel flexibiliteit), een kind die het niet makkelijk had en ik dus ook niet, minder financien etc. Toen lag ik er regelmatig goed vanaf kan ik je zeggen, ik had toen ook weinig over om na het werk af te spreken. Nu gaat het dus veel makkelijker, maar ik moet wel goed in de gaten houden dat ik niet overprikkeld raak, met name omdat ik (dat is iets persoonlijks) nogal vol kan gaan en snel over mijn grenzen ga. Ik maak dus niet te veel afspraken. Ik zie bij vrienden om mij heen dat ze het of druk hebben met baan en kinderen (naarmate de kinderen ouder worden, wordt dit wel minder merk ik) of (kinderlozen) dat ze behoorlijk hard moeten werken in hun baan. Dus wat jij omschrijft dat je, na je werk, barst van de energie dat herken ik echt totaal niet. Ja in mijn studententijd of in het begin als je net begint te werken.
zaterdag 7 augustus 2021 om 11:09
MaggyMay, ik wens jou heel veel succes met je toekomst en het vinden van een nieuwe, leuke baan, met een werkgever die niet zo’n eikel is als die je nu hebt.
Voor de rest: en dan bedoel ik met name de mensen die blijven doorhameren op mijn totale gebrek van inlevingsvermogen.
Ik vind het sneu voor jullie dat jullie zo ontzettend uitgeblust en energieloos door het leven moeten gaan. Maar er is ALTIJD een keus. Misschien niet leuk om te lezen van iemand ‘zonder inlevingsvermogen’, maar die keus is er.
Vanuit een energieslopende baan kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een baan die minder energie kost en waarbij je wel genoeg tijd hebt voor je kinderen en het leuke boek ‘s avonds.
Als jij ervoor kiest dat je blij wordt van je baan en daardoor ‘s avonds geen zin hebt in iets anders, dan is dat goed.
Als je daar niet blij of gelukkig van wordt, zoek dan iets wat je wel blij of gelukkig maakt.
Maar blijf er niet in hangen door te zeggen dat je geen keus hebt.
Want die heb je altijd, zeker in Nederland.
Voor de rest: en dan bedoel ik met name de mensen die blijven doorhameren op mijn totale gebrek van inlevingsvermogen.
Ik vind het sneu voor jullie dat jullie zo ontzettend uitgeblust en energieloos door het leven moeten gaan. Maar er is ALTIJD een keus. Misschien niet leuk om te lezen van iemand ‘zonder inlevingsvermogen’, maar die keus is er.
Vanuit een energieslopende baan kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een baan die minder energie kost en waarbij je wel genoeg tijd hebt voor je kinderen en het leuke boek ‘s avonds.
Als jij ervoor kiest dat je blij wordt van je baan en daardoor ‘s avonds geen zin hebt in iets anders, dan is dat goed.
Als je daar niet blij of gelukkig van wordt, zoek dan iets wat je wel blij of gelukkig maakt.
Maar blijf er niet in hangen door te zeggen dat je geen keus hebt.
Want die heb je altijd, zeker in Nederland.
zaterdag 7 augustus 2021 om 11:16
Is het een idee om jullie gesprek middels een mail nog even samen te vatten en naar hem te mailen? Dan kan hij achteraf niet iets anders gaan beweren en heb jij altijd iets om op terug te vallen. Zoals je het nu beschrijft kan de werkrelatie mogelijk escaleren.
Laat brandnetels staan; juist op brandnetels leggen vlinders hun eitjes.
zaterdag 7 augustus 2021 om 11:19
Ach, roepen vanaf de zijlijn is nogal makkelijk. Zeg jij het dan maar, welke keuzes hebben bv laaggeschoolde mensen ? En dan graag concreet en haalbaar advies.Yraatje schreef: ↑07-08-2021 11:09MaggyMay, ik wens jou heel veel succes met je toekomst en het vinden van een nieuwe, leuke baan, met een werkgever die niet zo’n eikel is als die je nu hebt.
Voor de rest: en dan bedoel ik met name de mensen die blijven doorhameren op mijn totale gebrek van inlevingsvermogen.
Ik vind het sneu voor jullie dat jullie zo ontzettend uitgeblust en energieloos door het leven moeten gaan. Maar er is ALTIJD een keus. Misschien niet leuk om te lezen van iemand ‘zonder inlevingsvermogen’, maar die keus is er.
Vanuit een energieslopende baan kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een baan die minder energie kost en waarbij je wel genoeg tijd hebt voor je kinderen en het leuke boek ‘s avonds.
Als jij ervoor kiest dat je blij wordt van je baan en daardoor ‘s avonds geen zin hebt in iets anders, dan is dat goed.
Als je daar niet blij of gelukkig van wordt, zoek dan iets wat je wel blij of gelukkig maakt.
Maar blijf er niet in hangen door te zeggen dat je geen keus hebt.
Want die heb je altijd, zeker in Nederland.
zaterdag 7 augustus 2021 om 11:33
Diezelfden die jou van een gebrek aan inlevingsvermogen betichten, maar die er tegelijk niet in slagen om verder te kijken dan hun eigen beleving? Die zijn niet eens de moeite waard om nog maar een beetje au serieux genomen te worden
.Wat hier onder de noemer "inlevingsvermogen" verkocht wordt, is weinig meer dan een simplistisch "je mag zeggen wat je wil, zolang je maar zegt wat wij willen dat je zegt"; een "zeg niets dat tegen de massa ingaat, durf je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken, en knik ja".
Geen zorg, dat is menselijk; velen worden niet graag geconfronteerd met hoe het kan, en al zeker niet als dat laatste iets is waar ze zelf voor in actie kunnen/moeten schieten.
zaterdag 7 augustus 2021 om 12:41
Dat lees ik hier toch nergens. Ik lees enkel mensen die best begrijpen dat sommige mensen wél energie krijgen van hun werk, maar dat dat geen algemene regel is.Sinjoren schreef: ↑07-08-2021 11:33Diezelfden die jou van een gebrek aan inlevingsvermogen betichten, maar die er tegelijk niet in slagen om verder te kijken dan hun eigen beleving? Die zijn niet eens de moeite waard om nog maar een beetje au serieux genomen te worden
Wat hier onder de noemer "inlevingsvermogen" verkocht wordt, is weinig meer dan een simplistisch "je mag zeggen wat je wil, zolang je maar zegt wat wij willen dat je zegt"; een "zeg niets dat tegen de massa ingaat, durf je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken, en knik ja".
Geen zorg, dat is menselijk; velen worden niet graag geconfronteerd met hoe het kan, en al zeker niet als dat laatste iets is waar ze zelf voor in actie kunnen/moeten schieten.
Als je zegt dat iedereen een keuze heeft, denk ik dat je de mogelijkheden van veel mensen wel overschat.
Ik kan bv zelf ook best bedenken dat ik ander werk kan zoeken. Maar dan moet er wel iets beters zijn. Nu ben ik een poosje terug ontslagen als schoonmaakster. Ik vond het dus een goed moment om met de VDAB en RVA te bekijken wat de mogelijkheden waren. Om het kort te houden : ik zit nu dus terug in de schoonmaak. Ik ken ook een aantal mensen die bijscholing gedaan hebben, maar geen enkele daarvan heeft dat werk ook echt kunnen doen, die konden namelijk niet opboksen tegen de mensen met een betere opleiding en ervaring.
Het ligt allemaal wel wat genuanceerder dan ‘in actie schieten’ of ‘keuzes’.
