Werk & Studie
alle pijlers
Ziek thuis ivm depressie en weer gaan werken
maandag 21 september 2020 23:05
Graag zou ik jullie om advies vragen, aangezien mijn hoofd zo vol zit en ik het niet meer kan overzien.
3,5 week geleden is er door mijn psycholoog de diagnose depressie gegeven en ben ik gestart met medicatie. Omdat ik de 1e 2 weken geen auto mag rijden met deze medicatie en ik een erg verantwoordelijk beroep heb waarin ik direct moet kunnen handelen in acute situaties, heb ik mijn leidinggevende ingelicht en ben ik ziekgemeld.
Ik heb wekelijks contact met haar en vandaag had ik mijn eerste afspraak met de bedrijfsarts. De 1e 20 min alleen met de bedrijfsarts, daarna sloot mijn leidinggevende aan.
Het gesprek begon al heel vervelend doordat ik een half uur heb zitten wachten. Hij haalde me uit de wachtruimte en zei dat er iets uit was gelopen. Dus ik zei dat ik een half uur heb zitten wachten en dat ik dat vervelend vond, waarop hij zei; maar daar ga ik geen excuses voor maken, een wachtkamer is tenslotte om in te wachten.
Tijdens het gesprek waren er nog wat vervelende uitspraken en voelde ik me al snel overrompeld en heb vooral veel moeten huilen.
Zijn conclusie: ik moet zsm weer deel gaan nemen aan het werkproces, want dat is goed voor mijn herstel.
Mijn leidinggevende heeft dit advies overgenomen en wil dat ik vanaf volgende week weer wat uren naar het werk kom.
En nu ben ik dus vanaf vanmiddag al in paniek: alles in mij schreeuwt: neeeee, ik kan dit nog niet, ik heb tijd en rust nodig.
Ik weet sinds 3 weken dat ik een depressie heb (het ging natuurlijk al langer niet goed) en ik zit nog midden in het proces van ophogen van de medicatie, gesprekken met psycholoog en huisarts.
Als ik aan werken denk, raak ik alleen maar in paniek.
Ik heb gezegd dat ik het even moet laten bezinken allemaal en dat ik woensdag bel en dat we dan gaan praten over een plan van aanpak.
Maar het enige wat ik wil zeggen is: ik kan dit nog niet, geef me aub wat tijd om te herstellen!
Kan iemand me advies geven over hoe dit verder aan te pakken, want ik overzie het even niet meer
3,5 week geleden is er door mijn psycholoog de diagnose depressie gegeven en ben ik gestart met medicatie. Omdat ik de 1e 2 weken geen auto mag rijden met deze medicatie en ik een erg verantwoordelijk beroep heb waarin ik direct moet kunnen handelen in acute situaties, heb ik mijn leidinggevende ingelicht en ben ik ziekgemeld.
Ik heb wekelijks contact met haar en vandaag had ik mijn eerste afspraak met de bedrijfsarts. De 1e 20 min alleen met de bedrijfsarts, daarna sloot mijn leidinggevende aan.
Het gesprek begon al heel vervelend doordat ik een half uur heb zitten wachten. Hij haalde me uit de wachtruimte en zei dat er iets uit was gelopen. Dus ik zei dat ik een half uur heb zitten wachten en dat ik dat vervelend vond, waarop hij zei; maar daar ga ik geen excuses voor maken, een wachtkamer is tenslotte om in te wachten.
Tijdens het gesprek waren er nog wat vervelende uitspraken en voelde ik me al snel overrompeld en heb vooral veel moeten huilen.
Zijn conclusie: ik moet zsm weer deel gaan nemen aan het werkproces, want dat is goed voor mijn herstel.
Mijn leidinggevende heeft dit advies overgenomen en wil dat ik vanaf volgende week weer wat uren naar het werk kom.
En nu ben ik dus vanaf vanmiddag al in paniek: alles in mij schreeuwt: neeeee, ik kan dit nog niet, ik heb tijd en rust nodig.
Ik weet sinds 3 weken dat ik een depressie heb (het ging natuurlijk al langer niet goed) en ik zit nog midden in het proces van ophogen van de medicatie, gesprekken met psycholoog en huisarts.
Als ik aan werken denk, raak ik alleen maar in paniek.
Ik heb gezegd dat ik het even moet laten bezinken allemaal en dat ik woensdag bel en dat we dan gaan praten over een plan van aanpak.
Maar het enige wat ik wil zeggen is: ik kan dit nog niet, geef me aub wat tijd om te herstellen!
Kan iemand me advies geven over hoe dit verder aan te pakken, want ik overzie het even niet meer
woensdag 23 september 2020 23:08
Denk dat je er zelf geen kaas van hebt gegeten. Als de bedrijfsarts adviseert aan werkgever dat er reïntegratie kan plaatsvinden en jij als werknemer werkt niet mee aan deze reïntegratie door niet op te komen dagen, dan kunnen zij inderdaad je loon stopzetten wegens werkweigering.In_Tenebris schreef: ↑23-09-2020 22:42Als je er geen verstand van hebt zeg dan in ieder geval niet iets wat TO in paniek kan brengen. Ik weet ook niet waar jij werkt in het buitenland, maar dat werkt in Nederland anders. Daar heb je ontslagbescherming en juist ook als je ziek bent.
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Je kan via het uwv een second opinion aanvragen. Het uwv kijkt dan met je mee en is volledig onpartijdig. Zij willen natuurlijk ook voorkomen dat je in een uitkering beland.
Voor nu kan je naar je werk gaan, het even volhouden een uurtje ofzo en je daarna weer opnieuw ziekmelden en naar huis gaan. Wat niet gaat, gaat niet. Dit kan je continu blijven doen tot je een second opinion hebt via het uwv. Je dient te vermelden dat zij je herstel in de weg zitten door te pushen, waardoor de belastbaarheid alleen maar verder wegzakt.
Dat jouw leidinggevende aanwezig is geweest bij de arbo is echt abnormaal en zeer slinks. Privacywet geldt ook voor jouw werkgever en al helemaal wanneer er medische gegevens mee gemoeid zijn. Jouw werkgever gaat het geen bal aan wat er met jou is. Ik vind het altijd ontzettend kut als er een bedrijfsarts in hetzelfde pand zit als werkgever. Hoe betrouwbaar kan dat zijn. Ik ben daar mijn vertrouwen ook verloren in de arbodienstverlening.
Verder wil ik je adviseren om ieder contact met zowel werkgever als bedrijfsarts schriftelijk vast te leggen (per email, whatsapp of welk contactmiddel dan ook), zodat jij genoeg verzameld hebt voor de second opinion. ALLES per email. Elk telefoontje doe je een email met wat er besproken is en vermeld je je gevoel daarbij als het niet goed voelt. Zonder verwijt, alleen vanuit jezelf redeneren. Controleer de verslagen van de bedrijfsarts op onjuistheden en reageer daar middels mail direct op.
Nog een toevoeging: En schakel het juridisch loket in. Daarvoor is alle commmunicatie vastleggen per email ook een must. Zij kunnen je advies geven mbt wetten/wat je kunt doen.
Heel veel sterkte.
woensdag 23 september 2020 23:54
Ja, je 'moet' meewerken. Nee, dat hoeft niet op deze manier. De oplossing zit 'm niet in een v/d partijen die nu z'n zin doordrijft of krijgt, maar in hoe jij erop reageert. Sorry, maar dat is zo. En dat blijft helaas ook nog wel eventjes zo, vaak althans..
Dus reageer vanuit jouw perspectief/situatie en zoals elders al gezegd is: doe dat per mail. Geef daarin ook aan wanneer je weer contact opneemt. Korte, duidelijke boodschappen waarin wel participatie naar voren komt (ja, je moet meewerken), maar op een voor jou behapbare manier. Niet alleen 'ik kom vandaag niet, want ik heb geen oog dichtgedaan door alle spanning', maar ook, 'ik stel voor dat we de afspraak verplaatsen naar week/dag X.'
Daarna mail weer uit en je aan je eigen afspraken houden.
Verder, om de weerzin tegen de BA een beetje te relativeren: je stelt samen een (reintegratie)plan op, het is tweerichtingsverkeer. Dat hebben jullie misschien al gedaan en in dat geval kun je daar op terugvallen. Neem het dan als uitgangspunt om te onderbouwen hoe het nu voor jou werkt: wat hebben jullie afgesproken, hoe zou je het liever willen, wat heb je daar voor nodig, hoe ga je dat rustig opbouwen.. Zelf sturen!
Zorg ook dat je weet wat de verwachtingen zijn: wat heeft werkgever / BA precies voor ogen met 'weer werken'? Verwachten zij dat je 3 a 4 weken na deze diagnose, alle instortingen sindsdien en terwijl er nog mediacatie afgesteld wordt, dat je een volledige dag je eigen functie uitoefent? Want dan zou ik ook het nummer van de vertrouwenspersoon vragen
Of mikken ze op koffiedrinken onder 4 ogen?
De truc is dus om 'mee te werken' op jouw manier, i.p.v. gestuurd te worden. Wel proactief (en herstelgericht!), maar bijv. niet meer dan 1 contactmoment per dag. Laat ze op jou reageren i.p.v. dat jij hen beantwoord. Er gaat echt niets gebeuren. Op de website van het UWV kun je behoorlijk wat info vinden, dit is eigenlijk ook het traject dat de werkgever volgt in de eerste 2 jaar van je ziekmelding. Je werkgever gaat zich keurig aan dit lijntje houden, omdat hij anders -mogelijk, en daar is iedere werkgever bang voor- over 2 jaar door het UWV op z'n vingers getikt wordt wegens niet voldoen aan inspanningsplicht. Zo ver is het nog laaaang niet!
Trust me (dat mag je niet zeggen, maar ik doe het toch): over een week zijn ze in de war en over 2 weken vinden ze het heel erg fijn dat je het zo hebt aangepakt. Eigenlijk zegt de onheuse behandeling tot nu meer over de onkunde van je leidinggevende
Dat kun je zelf veel beter, toch?! Nou dan
Dus reageer vanuit jouw perspectief/situatie en zoals elders al gezegd is: doe dat per mail. Geef daarin ook aan wanneer je weer contact opneemt. Korte, duidelijke boodschappen waarin wel participatie naar voren komt (ja, je moet meewerken), maar op een voor jou behapbare manier. Niet alleen 'ik kom vandaag niet, want ik heb geen oog dichtgedaan door alle spanning', maar ook, 'ik stel voor dat we de afspraak verplaatsen naar week/dag X.'
Daarna mail weer uit en je aan je eigen afspraken houden.
Verder, om de weerzin tegen de BA een beetje te relativeren: je stelt samen een (reintegratie)plan op, het is tweerichtingsverkeer. Dat hebben jullie misschien al gedaan en in dat geval kun je daar op terugvallen. Neem het dan als uitgangspunt om te onderbouwen hoe het nu voor jou werkt: wat hebben jullie afgesproken, hoe zou je het liever willen, wat heb je daar voor nodig, hoe ga je dat rustig opbouwen.. Zelf sturen!
Zorg ook dat je weet wat de verwachtingen zijn: wat heeft werkgever / BA precies voor ogen met 'weer werken'? Verwachten zij dat je 3 a 4 weken na deze diagnose, alle instortingen sindsdien en terwijl er nog mediacatie afgesteld wordt, dat je een volledige dag je eigen functie uitoefent? Want dan zou ik ook het nummer van de vertrouwenspersoon vragen
Of mikken ze op koffiedrinken onder 4 ogen? De truc is dus om 'mee te werken' op jouw manier, i.p.v. gestuurd te worden. Wel proactief (en herstelgericht!), maar bijv. niet meer dan 1 contactmoment per dag. Laat ze op jou reageren i.p.v. dat jij hen beantwoord. Er gaat echt niets gebeuren. Op de website van het UWV kun je behoorlijk wat info vinden, dit is eigenlijk ook het traject dat de werkgever volgt in de eerste 2 jaar van je ziekmelding. Je werkgever gaat zich keurig aan dit lijntje houden, omdat hij anders -mogelijk, en daar is iedere werkgever bang voor- over 2 jaar door het UWV op z'n vingers getikt wordt wegens niet voldoen aan inspanningsplicht. Zo ver is het nog laaaang niet!
Trust me (dat mag je niet zeggen, maar ik doe het toch): over een week zijn ze in de war en over 2 weken vinden ze het heel erg fijn dat je het zo hebt aangepakt. Eigenlijk zegt de onheuse behandeling tot nu meer over de onkunde van je leidinggevende
Dat kun je zelf veel beter, toch?! Nou dan
donderdag 24 september 2020 13:43
Je werkgever mag je verplichten om te komen, zelfs als dat tegen het advies van de bedrijfsarts in gaat. Niet komen kan worden gezien als werkweigering en leiden tot het stoppen van loonbetaling. Mijn advies is om, zoals eerdere schrijvers ook al stellen, pro-actief de regie te pakken en te communiceren via mail. Ik zou vandaag je leidinggevende mailen dat je heel graag wilt komen maar hier nu niet toe in staat bent. Vertel wat je tot dusver gedaan hebt aan herstel (hoeft niet heel inhoudelijk, maar het is voor je leidinggevende ook helpend om het gevoel te hebben dat jij doet wat kan). Geef aan dat je met je therapeut een stappenplan maakt voor re-integratie en dat je (bijvoorbeeld) volgende week donderdag langs wilt komen om dit samen met je leidinggevende te bespreken. Schrijf expliciet dat jij van mening bent dat je nu 100% arbeidsongeschikt bent en dat de belasting om deze week langs te komen op dit moment teveel is. Dat je verwacht dat je werkgever dit begrijpt en erop vertrouwt dat jij alles doet om zo snel mogelijk terug te keren naar werk. Geef aan dat wanneer werkgever van mening is dat jij wel belastbaar bent met werk dat je het UWV om een deskundigenoordeel zult vragen. (En doe dat dan ook!). Verder zou ik aangeven dat je graag al het contact voor nu via de mail wilt, Zodat je het terug kunt lezen.
Overigens wees ook reeel, als je twijfelt over het helpen op school, dan kun je ook koffie drinken op je werk. Re-integratie met werk start (en dat is conform de richtlijnen van bedrijfsartsen, die zijn op internet te vinden) zodra je ook in staat bent om andere dingen buiten de deur te doen. Het is niet reeel om van je werkgever te verwachten dat jij pas hoeft te starten met re-integratie wanneer alle andere delen van je leven weer helemaal op de rails staan.
Overigens wees ook reeel, als je twijfelt over het helpen op school, dan kun je ook koffie drinken op je werk. Re-integratie met werk start (en dat is conform de richtlijnen van bedrijfsartsen, die zijn op internet te vinden) zodra je ook in staat bent om andere dingen buiten de deur te doen. Het is niet reeel om van je werkgever te verwachten dat jij pas hoeft te starten met re-integratie wanneer alle andere delen van je leven weer helemaal op de rails staan.
vrijdag 25 september 2020 10:44
Hoe is het nu met je eenhoorn?
Ik heb lang geleden een vergelijkbare situatie met werkgever meegemaakt dus ik herken je paniek. Iedere situatie is anders en ieder mens is en reageert anders. Dat uit onderzoek is gebleken dat het beter is om z.s.m. weer naar het werk te gaan/koffie drinken is wellicht voor velen beter maar dat werkt zeker niet voor iedereen, niet ieders lichaam en psyche reageert volgens protocol.
Destijds wist ik niets van het reilen en zeilen omtrent ziek zijn, ziek melden dat deed ik niet, te lang doorgewerkt. Toen ik me wel ziek moest melden werd ik gedwongen om toch weer enkele uren per dag te gaan, dat heb ik twee weken volgehouden met veel pijnstillers en na twee weken was het over en uit. De acties van werkgever werden dermate onmenselijk dat zelfs de bedrijfsarts wg met klem verzocht geen contact meer met mij op te nemen maar alles via haar te laten lopen.
Van de zotte trouwens dat jouw leidinggevende bij het gesprek met de bedrijfsarts zat, niet acceptabel maar het is gebeurd en dat is niet in jouw voordeel geweest.
Ik hoop voor je dat je juiste keuzes maakt, veel sterkte!
vrijdag 25 september 2020 10:52
Zoals jij het omschrijft is voor mij dan weer herkenbaar. Bleek nota bene ook meer dan 10 kg afgevallen toen ik weer eens op de weegschaal stond. Veel op een bmi van 19.
Daarom gewoon naar je gevoel luisteren en alles in overleg met je behandelaars. Ik wordt nog steeds niet goed als ik denk hoe ik me toen voelde.
Daarom gewoon naar je gevoel luisteren en alles in overleg met je behandelaars. Ik wordt nog steeds niet goed als ik denk hoe ik me toen voelde.
vrijdag 25 september 2020 12:38
Dat dus. Ik had overigens even geloept omdat ik me af vroeg of er andere dingen spelen op het werk en zag dat er wel wat speelde. Ik denk dat het zinnig is dat je dit ook meeneemt in je re-integratieplan op lange termijn.sophiax schreef: ↑24-09-2020 13:43
Overigens wees ook reeel, als je twijfelt over het helpen op school, dan kun je ook koffie drinken op je werk. Re-integratie met werk start (en dat is conform de richtlijnen van bedrijfsartsen, die zijn op internet te vinden) zodra je ook in staat bent om andere dingen buiten de deur te doen. Het is niet reeel om van je werkgever te verwachten dat jij pas hoeft te starten met re-integratie wanneer alle andere delen van je leven weer helemaal op de rails staan.
vrijdag 25 september 2020 19:05
Alleen naar je gevoel luisteren als je depressief bent is niet verstandig.In_Tenebris schreef: ↑25-09-2020 10:52Zoals jij het omschrijft is voor mij dan weer herkenbaar. Bleek nota bene ook meer dan 10 kg afgevallen toen ik weer eens op de weegschaal stond. Veel op een bmi van 19.
Daarom gewoon naar je gevoel luisteren en alles in overleg met je behandelaars. Ik wordt nog steeds niet goed als ik denk hoe ik me toen voelde.
